#در_محضر_اهل_بیت ☀️امام على عليه السلام: آنچه بخورى برود و آنچه بخورانى فراوان و پر بركت شود ما أكَلتَهُ راحَ، و ما أطعَمتَهُ فاحَ غررالحكم حدیث ۹۶۳۴ @Nahjolbalaghe2

#موعظه ✅ ترک مستحب تحت پوسش بندگی 🎥 حجت الاسلام عالی @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: دویست و هشتاد و دو 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭﻩ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﻛﺘﺐ ﺭﺟﺎﻝ ﺿﻤﻦ ﺷﺮﺡ ﺣﺎﻝ ﻛﺎﻣﻞ ﺍﻭ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺳﺘﺎﻳﺶ‌ﻫﺎ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺑﺬﻛﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻃﺎﻟﻪ ﻛﻠﺎﻡ ﻧﻤﻴﺪﻫﻴﻢ، ﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻃﻮﻟﺎﻧﻲ ﻧﻤﻮﺩﻳﻢ ﺗﺎ ﺗﻮ (ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﻩ ﻋﺰﻳﺰ) ﺭﺍ ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﺑﺎﻳﻨﻜﻪ ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺗﺎ ﭼﻪ ﭘﺎﻳﻪ ﺻﺤﻴﺢ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺭﺟﺎﻝ ﻃﺮﻳﻖ ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺛﻘﺎﺕ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﺛﻘﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﻭﺍﺿﺢ ﻭ ﻣﺒﺮﻫﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺧﺼﻮﺹ ﻛﺎﻓﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺛﻘﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺠﺎﺋﻲ ﺍﺯ ﻭﺿﻮﺡ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﻫﻴﭻ ﻣﺎﺟﺮﺍﺟﻮﺋﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺟﺪﻝ ﺭﻳﺰﻩ ﻛﺎﺭ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺳﺨﻦ ﻭ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺗﺼﺮﻓﺎﺕ ﻧﺎﺑﺠﺎﺋﻲ ﺑﻜﺎﺭ ﻣﻲ‌ﺑﻨﺪﺩ ﻣﺠﺎﻟﻲ ﺑﺎﻗﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺎﻥ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﻨﻜﻮﻫﺶ ﺩﺭﺍﺯ ﻛﻨﺪ، ﭼﻪ ﺍﻳﻨﻬﻤﻪ ﻛﺘﺐ ﺷﺮﺡ ﺣﺎﻝ ﺭﺟﺎﻝ ﻫﻤﻪ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺳﺖ ﺑﻬﺮ ﺛﻨﺎ ﺧﻮﺍﻧﻲ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺸﮕﺮﻱ. ﻣﻀﺎﻓﺎ ﺑﺮ ﻣﺰﻳﺘﻲ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺩﺍﺭﺍﺳﺖ ﻳﻌﻨﻲ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻧﺰﻭﻝ ﺁﻳﻪ ﻛﺮﻳﻤﻪ " ﺍﻟﻴﻮﻡ ﺍﻛﻤﻠﺖ ﻟﻜﻢ ﺩﻳﻨﻜﻢ.. " ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻏﺪﻳﺮﺧﻢ ﻛﻪ ﻣﻮﻳﺪ ﻭ ﭘﺸﺘﻲ ﺑﺎﻥ ﺍﺣﺎﺩﻳﺚ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺑﺎﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺭﺍﻭﻳﺎﻥ ﺁﻥ ﺍﻓﺮﺍﺩﻱ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻃﺒﺮﻱ ﻭ ﺍﺑﻦ ﻣﺮﺩﻭﻳﻪ ﻭ ﺍﺑﻲ ﻧﻌﻴﻢ ﻭ ﺧﻄﻴﺐ ﻭ ﺳﺠﺴﺘﺎﻧﻲ ﻭ ﺍﺑﻦ ﻋﺴﺎﻛﺮ ﻭ ﺣﺴﻜﺎﻧﻲ ﻭ ﻧﻈﺎﻳﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﭘﻴﺸﻮﺍﻳﺎﻥ ﻭ ﺣﻔﺎﻅ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﻧﺪ ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه کهف آیات ۲۱ تا ۲۴ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی آیه بعد، یک دستور کلّى به پیامبر(صلى الله علیه وآله) مى دهد که: هرگز نگو من فلان کار را فردا انجام مى دهم (وَ لا تَقُولَنَّ لِشَیْء إِنِّی فاعِلٌ ذلِکَ غَداً). * * * مگر این که: خدا بخواهد (إِلاّ أَنْ یَشاءَ اللّهُ). یعنى در رابطه با اخبار آینده، و تصمیم بر انجام کارها، حتماً جمله ان شاء اللّه را اضافه کن; چرا که: اوّلاً: تو هرگز مستقل در تصمیم گیرى نیستى و اگر خدا نخواهد، هیچ کس توانائى بر هیچ کارى را ندارد. بنابراین، براى این که: ثابت کنى نیروى تو از نیروى لا یزال او است، و قدرتت وابسته به قدرت او جمله ان شاء اللّه: اگر خدا بخواهد را حتماً به سخنت اضافه کن. ثانیاً: خبر دادن قطعى براى انسان که قدرتش محدود است و احتمال ظهور موانع مختلف مى رود، صحیح و منطقى نیست، و چه بسا دروغ از آب در آید، مگر این که: با جمله ان شاء اللّه همراه باشد. بعضى از مفسران احتمال دیگرى در تفسیر آیه فوق گفته اند، و آن این که: منظور نفى استقلال انسان در کارها است، مفهوم آیه چنین است: تو نمى توانى بگوئى من فلان کار را فردا انجام خواهم داد، مگر خدا بخواهد . البته لازمه این سخن، آن است که: اگر جمله ان شاء اللّه را بیفزائیم، سخن کامل خواهد بود، اما این لازمه جمله است، نه متن، آن چنان که در تفسیر اول گفته شد.(۱) شأن نزولى را که در مورد آیات فوق، نقل کردیم تفسیر اول را تأیید مى کند، زیرا پیامبر(صلى الله علیه وآله) بدون ذکر ان شاء اللّه به کسانى که پیرامون اصحاب کهف و مانند آن سؤال کرده بودند، قول توضیح و جواب داد، به همین جهت، مدتى وحى الهى به تأخیر افتاد، تا به پیامبر(صلى الله علیه وآله) در این زمینه هشدار داده شود، و سرمشقى براى همه مردم باشد. سپس، در تعقیب این جمله، قرآن مى گوید: هنگامى که یاد خدا را فراموش کردى بعد که متوجه شدى، پروردگارت را به خاطر بیاور (وَ اذْکُرْ رَبَّکَ إِذا نَسِیتَ). اشاره به این که: اگر به خاطر فراموشى، جمله ان شاء اللّه را به سخنانى که از آینده خبر مى دهى، نیفزائى هر موقع به یادت آمد فوراً جبران کن، و بگو ان شاء اللّه ، که این کار گذشته را جبران خواهد کرد. و بگو امیدوارم پروردگارم مرا به راهى روشن تر از این هدایت کند (وَ قُلْ عَسى أَنْ یَهْدِیَنِ رَبِّی لاِ َقْرَبَ مِنْ هذا رَشَداً). * * * نکته ها: ۱ ـ رجماً بالغیب رجم در اصل، به معنى سنگ یا پراندن سنگ است، سپس به هر نوع تیراندازى اطلاق شده است، و گاه به معنى کنائى متهم ساختن یا قضاوت به ظن و گمان استعمال مى شود. و کلمه بالغیب تأکیدى بر این معنا است، یعنى: غائبانه قضاوت بى مأخذ درباره چیزى کردن. این تعبیر، شبیه همان چیزى است که در فارسى مى گوئیم: تیر در تاریکى انداختن و از آنجا که انداختن تیر در تاریکى غالباً به هدف اصابت نمى کند، این نوع قضاوت ها غالباً درست از آب در نمى آید. * * * ۲ ـ واو در جمله وَ ثامِنُهُمْ کَلْبُهُمْ در آیات فوق، جمله رابِعُهُمْ کَلْبُهُمْ و سادِسُهُمْ کَلْبُهُمْ هر دو بدون واو آمده است، در حالى که جمله وَ ثامِنُهُمْ کَلْبُهُمْ با واو شروع مى شود. از آنجا که تمام تعبیرات قرآن، حتماً داراى نکته اى است، مفسران در معنى این واو سخن فراوان گفته اند. شاید بهترین تفسیر، این باشد که: این واو اشاره به آخرین سخن، و آخرین حرف است، چنان که در ادبیات امروز نیز اخیراً این تعبیر معمول شده که هنگام برشمردن چیزى، تمام افراد آن بحث را بدون واو ذکر مى کنند، اما آخرین آنها حتماً با واو خواهد بود، مثلاً مى گوئیم: زید، عمر، حسن و محمّد آمدند این واو اشاره به پایان کلام و بیان آخرین مصداق و موضوع است. این سخن از مفسر معروف ابن عباس نقل شده، و بعضى از مفسران دیگر آن را تأیید کرده و ضمناً خواسته است از همین کلمه واو ، تأییدى براى این که: عدد واقعى اصحاب کهف عدد هفت بوده است استفاده کند; زیرا قرآن پس از بیان گفته هاى بى اساس دیگران، عدد حقیقى آنها را در پایان بیان کرده است. ✍ پی نوشت: ۱ ـ باید توجه داشت، بنابر تفسیر اول، باید جمله اى در تقدیر گرفته شود، جمله أَنْ تَقُول و در تقدیر چنین مى شود الا ان تقول ان شاء اللّه ، اما مطابق تفسیر دوم تقدیرى لازم نیست. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

📝 شرح و تفسیر حکمت ۳۵۰ 🔴 نشانه هاى ظالم: امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه نشانه هاى ظالمان و ستمگران را روشن مى سازد و نشان مى دهد كه ظالم، تنها كسى نيست كه حق ديگران را ببرد و آنها را در فشار قرار دهد، بلكه ظالم معناى وسيعى دارد كه سه نشانه آن را امام عليه السلام بيان فرموده است. البته كسانى كه هر سه نشانه در آنها باشد در مرحله بالاى ظلم و ستم قرار دارند؛ ولى هر يك از اين سه نشانه نيز به تنهايى مى تواند دليل بر ظالم بودن باشد. نخست مى فرمايد: «ظالم سه نشانه دارد (نشانه اول اينكه) به مافوق خود از طريق نافرمانى ستم مى كند»؛ (لِلظَّالِمِ مِنَ آلرِّجَالِ ثَلاَثُ عَلاَمَاتٍ: يَظْلِمُ مَنْ فَوْقَهُ بِالْمَعْصِيَةِ). غالباً مردم وصف ظالم را براى چنين شخصى به كار نمى برند، بلكه او را عاصى و نافرمان مى دانند؛ ولى هرگاه آن را درست بشكافيم مى بينيم داشتن چنين خصلتى ظلم است. نه تنها از اين جهت كه ظلم معناى وسيعى دارد و هرچيزى كه در غير محل قرار دهند نوعى ظلم محسوب مى شود، بلكه ازاينرو كه واقعآ ظلم و ستم بر شخص مافوق است، زيرا ابهت او را دَرهم مى شكند وديگران را به او جسور مى سازد و به مديريت و فرماندهى او لطمه وارد مى كند وچه ظلم وستمى از اين بدتر كه انسان مدير و مدبرى را در كار خود تضعيف يا فلج كند. آنگاه در بيان دومين نشانه ظالم، مى فرمايد: «با قهر و غلبه، به زيردستان خويش ستم مى كند»؛ (وَمَنْ دُونَهُ بِالْغَلَبَةِ). مصداق روشن ستم همين است كه انسان درباره زيردستانش موازين عدالت را رعايت نكند، حقوق آنها را محترم نشمرد، در ميان آنها تبعيض قائل شود، بيش از آنچه در توان دارند از آنها كار بخواهد، سوابق خدمت آنها را فراموش كند، درمشكلات به فكر آنها نباشد و يا حتى بعد از وفاتشان از آنها يادى نكند. همه اينها مصداقهايى براى ستم نسبت به زيردستان است و هركدام مى تواند نشانه اى باشد. حضرت در سومين نشانه مى فرمايد: «و جمعيت ستمگران را پشتيبانى مى كند»؛ (وَيُظَاهِرُ الْقَوْمَ الظَّلَمَةَ). همكارى با ظالمان و ستمگران در هر مرحله كه باشد نوعى ظلم محسوب مى شود و به همين دليل معاونت ظلمه يكى از گناهان بزرگ در اسلام شمرده شده است و حتى در روايتى مى خوانيم: «إِذَا كَانَ يوْمُ الْقِيامَةِ نَادَى مُنَادٍ أَينَ الظَّلَمَةُ وَأَعْوَانُ الظَّلَمَةِ وَأَشْبَاهُ الظَّلَمَةِ حَتَّى مَنْ بَرَى لَهُمْ قَلَماً وَلاقَ لَهُمْ دَوَاةً قَالَ فَيجْتَمِعُونَ فِى تَابُوتٍ مِنْ حَدِيدٍ ثُمَّ يرْمَى بِهِمْ فِى جَهَنَّمَ؛ هنگامى كه روز قيامت فرا مى رسد ندا كننده اى ندا مى دهد: ظالمان و كمككاران آنها و شبيهان آنها كجا هستند؟ حتى كسى كه قلمى براى آنها تراشيده و يا دوات آنها را براى نوشتن فرمان ظلم آماده كرده همه آنها را جمع مى كنند و در تابوتى از آهن مى نهند سپس آنها را به جهنّم پرتاب خواهند كرد». روايات در اين زمينه بسيار است كه در كتب حديث و كتب فقهى در باب «اعانت ظالم» ذكر شده است. در حديث ديگرى كه در كتاب وسائل الشيعه از رسول خدا صلي الله عليه وآله آمده است مى خوانيم: «مَنْ مَشَى إِلَى ظَالِمٍ لِيعِينَهُ وَهُوَ يعْلَمُ أَنَّهُ ظَالِمٌ فَقَدْ خَرَجَ مِنَ الاِْسْلام؛ كسى كه به سوى ستمگرى برود تا به او كمك كند در حالى كه مى داند او ظالم است، از اسلام (راستين) خارج شده است». اين سه نشانه كه امام عليه السلام براى ظالم ذكر كرده در بسيارى از موارد لازم وملزوم يكديگرند و گاه ممكن است از هم جدا شوند و هركدام نشانه مستقلى محسوب گردند. ممكن است كسى با ظالمان همكارى كند اما به زيردستانش ظلم نكند ويا توانايى آن را نداشته باشد. يا نسبت به بالادست خود عصيان كند؛ اما نسبت به كسانى كه زيردست او هستند ستم روا مدارد. به هر حال هركدام نشانه اى است براى شناخت ظالمان و اگر هر سه در يك فرد جمع شوند وى مصداق اتم ظالم و ستمگر است. اين تعبيرات نشان مى دهد كه اسلام با ظلم و ستم در هر چهره و هر مرحله وهر شكلى كه باشد مخالف است. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2