. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: سیصد و هفتاد و یک 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ ﺗﺴﻠﻂ ﺍﻭ ﺑﺮ ﻓﻨﻮﻥ ﻧﻈﺎﻣﻲ ﻭ ﺟﻨﮕﻲ ﻣﺤﻘﻘﺎﻥ ﻭ ﻛﺎﻭﺷﮕﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﻛﺘﺐ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻱ ﻛﻪ ﻧﺎﻡ ﻗﻴﺲ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺛﺒﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺩﺭ ﻟﺎﺑﻠﺎﻱ ﺁﻥ ﻧﻮﺷﺘﻪ‌ﻫﺎ ﻓﺮﺍﺯﻫﺎﺋﻲ ﺷﺎﻣﻞ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻭ ﺗﻤﺠﻴﺪ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﭽﺸﻤﺸﺎﻥ ﻣﻲ‌ﺧﻮﺭﺩ ﻛﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻤﺮﺍﺗﺐ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻭ ﺷﺠﺎﻋﺖ ﺍﻭ ﺑﺤﺜﻬﺎ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﻭ ﺁﮔﺎﻫﻲ ﺍﻭ ﺑﺮ ﻓﻨﻮﻥ ﺳﭙﺎﻫﻴﮕﺮﻱ ﻭ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻭﺟﻮﺩﻱ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺻﺤﻨﻪ‌ﻫﺎﻱ ﻧﺒﺮﺩ ﻭ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭﻱ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺪﺍﻥ‌ﻫﺎﻱ ﭘﻴﻜﺎﺭ ﺻﺤﺒﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. [جلد سوم ﺻﻔﺤﻪ ۱۲۸] ﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﻢ ﺑﻨﻮﻳﺴﻢ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﺩﻟﺎﻭﺭﻱ ﻛﻪ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻧﺎﻡ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﻭ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺛﺒﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ، ﻧﺎﻣﺒﺮﺩﻩ ﺷﻤﺸﻴﺮﺩﺍﺭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﻛﺮﻡ ﻭ ﺳﺮﺳﺨﺖ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮﺩﻡ (ﺩﺭ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﻱ ﻭ ﺧﺪﻣﺘﮕﺬﺍﺭﻱ) ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺮﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻣﻴﺮ ﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﻣﻦ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﺟﻨﮕﺠﻮﻱ ﭘﻴﻜﺎﺭﮔﺮﻱ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺮ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﮔﺮﺍﻧﺘﺮ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺻﻠﺎﺑﺖ ﻭ ﻫﻴﺒﺖ ﺍﻭ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﻓﺮﺍﺩﻱ ﻋﺎﺩﻱ ﻭ ﺟﺒﻮﻥ ﻭ ﺗﺮﺳﻮ ﺭﺍ، ﺑﻠﻜﻪ ﺷﺠﺎﻋﺎﻥ ﻭ ﺩﻟﻴﺮﺍﻥ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﺭﺍ ﺩﭼﺎﺭ ﺑﻴﻢ ﻭ ﻫﺮﺍﺱ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻭ ﺍﺯ ﻳﻚ ﺳﭙﺎﻩ ﻣﺘﺮﺍﻛﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺻﻔﻮﻑ ﺩﺭﻫﻢ ﻓﺸﺮﺩﻩ ﻳﻜﺼﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮﻱ ﺑﺮ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﻭ ﻧﺎﮔﻮﺍﺭﺗﺮ ﺑﻮﺩ. ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺻﻔﻴﻦ ﻭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺁﻥ ﺟﻨﮓ ﻭ ﻧﺒﺮﺩ ﺧﻮﻧﻴﻦ ﻣﻲ‌ﮔﻔﺖ: ﺍﮔﺮ ﺟﻠﻮ ﮔﻴﺮﻧﺪﻩ ﻓﻴﻞ (ﺩﺭ ﻫﺠﻮﻡ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﻓﻴﻞ) ﺟﻠﻮ ﻗﻴﺲ ﺭﺍ ﻧﮕﻴﺮﺩ ﻓﺮﺩﺍﻱ ﺟﻨﮓ ﻗﻴﺲ ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺳﺎﺧﺖ. ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﻭ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺣﺴﺎﺱ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺭﺳﻮﻟﺨﺪﺍ ﻭ ﺍﻣﻴﺮ ﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯﺍﺕ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﺮﻣﻲ ﺩﺍﺭﺩﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻲ‌ﺩﻫﺪ. ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻭ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻛﺮﻡ، ﺍﺯ ﺻﺤﻨﻪ‌ﻫﺎﻱ ﻧﺒﺮﺩ ﺑﺪﺭ ﻭ ﻓﺘﺢ ﻭ ﺣﻨﻴﻦ ﻭ ﺍﺣﺪ ﻭ ﺧﻴﺒﺮ ﻭ ﻧﻀﻴﺮ ﻭ ﺍﺣﺰﺍﺏ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﺍﺧﺒﺎﺭﻭ ﺭﻭﻳﺪﺍﺩﻫﺎﻱ ﺑﺰﺭﮔﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺗﻮﺍﺭﻳﺦ ﻣﻲ‌ﺧﻮﺍﻧﻴﻢ. ﺍﻭ ﺧﻮﺩ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻳﻦ ﺟﺮﻳﺎﻧﺎﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﮔﻨﺠﺎﻧﻴﺪﻩ ﻭ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺘﻤﺎﻡ ﺁﻥ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺍﺷﻌﺎﺭﻱ ﺳﺮﻭﺩﻩ ﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ: ﺍﻧﻨﺎ ﺍﻧﻨﺎ ﺍﻟﺬﻳﻦ ﺍﺫﺍ ﺍﻟﻔﺘﺢ ﺷﻬﺪﻧﺎ ﻭ ﺧﻴﺒﺮﺍ ﻭ ﺣﻨﻴﻨﺎ ﻣﺎ، ﻣﺎ ﻫﻤﺎﻧﻬﺎﺋﻲ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻓﺘﺢ ﻣﻜﻪ - ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﺧﻴﺒﺮ ﻭ ﺣﻨﻴﻦ ﺷﺮﻛﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻳﻢ. ﺑﻌﺪ ﺑﺪﺭ ﻭ ﺗﻠﻚ ﻗﺎﺻﻤﻪ ﺍﻟﻈﻬﺮ ﻭﺍﺣﺪ ﻭ ﺑﺎﻟﻨﻀﻴﺮ ﺛﻨﻴﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ﺑﺪﺭ ﻭ ﺁﻥ ﻛﻤﺮ ﺭﺍ ﻣﻲ‌ﺷﻜﺴﺖ - ﻭ ﺟﻨﮓ ﺍﺣﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻳﻬﻮﺩﻳﺎﻥ ﺑﻨﻲ ﺍﻟﻨﻀﻴﺮ ﻛﻪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺣﻤﻠﻪ ﻧﻤﻮﺩﻳﻢ ﺁﻗﺎ ﻭ ﺳﻴﺪ ﻣﺎ ﺻﺎﺣﺐ ﻛﺘﺎﺏ " ﺍﻟﺪﺭﺟﺎﺕ ﺍﻟﺮﻓﻴﻌﻪ " ﮔﻮﻳﺪ: ﻗﻴﺲ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻏﺰﻭﻩ‌ﻫﺎ ﺩﺭ ﺭﻛﺎﺏ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺣﺎﺿﺮ ﻭ ﭘﺮﭼﻤﺪﺍﺭ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭘﺮﭼﻢ ﺍﻧﺼﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﺪﻭﺵ ﻣﻲ‌ﻛﺸﻴﺪ، ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻓﺘﺢ ﻣﻜﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﭘﺮﭼﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﺪﺭﺵ ﺳﻌﺪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺑﺎﻭ ﺩﺍﺩ. ﺧﻄﻴﺐ ﺩﺭ ﺟﻠﺪ ﺍﻭﻝ ﺗﺎﺭﻳﺨﺶ ﺹ 177 ﮔﻮﻳﺪ: ﻗﻴﺲ ﭘﺮﭼﻢ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻲ ﺍﺯ ﺟﻨﮕﻬﺎ ﺑﺪﻭﺵ ﻣﻲ‌ﮔﺮﻓﺖ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🤲 دعای روز بیست و سوم ماه مبارک رمضان

✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2

. «أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مُوسَىٰ ۚ إِنَّهُ كَانَ مُخْلَصًا وَكَانَ رَسُولًا نَّبِيًّا و در این کتاب از موسى یادکن، که او خالص شده و رسول و پیامبر (والامقامى) بود. (مریم/۵۱) * وَنَادَيْنَاهُ مِن جَانِبِ الطُّورِ الْأَيْمَنِ وَقَرَّبْنَاهُ نَجِيًّا ما او را از جانب راست (کوه) طور فرا خواندیم. و (همچون) نجوا کننده او را (به خود) نزدیک ساختیم. (مریم/۵۲) * وَوَهَبْنَا لَهُ مِن رَّحْمَتِنَا أَخَاهُ هَارُونَ نَبِيًّا و ما از رحمت خود، برادرش هارون را ـ که پیامبر بود ـ به او بخشیدیم. (مریم/۵۳) @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه مریم آیات ۵۱ الی ۵۳ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ✅موسى(علیه السلام) پیامبرى مخلص و برگزیده سه آیه فوق، اشاره کوتاهى به موسى(علیه السلام) دارد که فرزندى است از دودمان ابراهیم، و موهبتى است از مواهب آن بزرگمرد که خط او را تعقیب و تکمیل کرد نخست، روى سخن را به پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) کرده مى گوید: از موسى در کتاب آسمانیت یاد کن (وَ اذْکُرْ فِی الْکِتابِ مُوسى). آنگاه پنج قسمت از مواهبى را که به این پیامبر بزرگ مرحمت فرمود بازگو مى کند: ۱ ـ او به خاطر اطاعت و بندگى خدا به جائى رسید که: پروردگار او را خالص و پاک ساخت (إِنَّهُ کانَ مُخْلَصاً). و مسلماً کسى که به چنین مقامى برسد، از خطر انحراف و آلودگى مصون خواهد بود; چرا که شیطان با تمام اصرارى که براى منحرف ساختن بندگان خدا دارد، خودش اعتراف مى کند که قدرت بر گمراه کردن مخلصین ندارد. قالَ فَبِعِزَّتِکَ لاَ ُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ * إِلاّ عِبادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ: گفت سوگند به عزتت همه آنها را گمراه مى کنم * مگر بندگان مخلصت .(۱) ۲ ـ او پیامبر و رسول والامقامى بود (وَ کانَ رَسُولاً نَبِیّاً). حقیقت رسالت آن است که: مأموریتى بر عهده کسى بگذارند و او موظف به تبلیغ و اداى آن مأموریت شود، و این مقامى است که همه پیامبرانى که مأمور دعوت بودند داشتند. ذکر نَبِیّاً در اینجا اشاره به علو مقام و رفعت شأن این پیامبر بزرگ است; زیرا این واژه در اصل از نبوة (بر وزن نغمة) به معنى رفعت و بلندى مقام گرفته شده، البته ریشه دیگرى نیز دارد که از نبأ به معنى خبر است; زیرا پیامبر، خبر الهى را دریافت مى کند و به دیگران خبر مى دهد اما در اینجا مناسب تر همان معنى اول است. * * * ۳ ـ آیه بعد، اشاره به آغاز رسالت موسى کرده، مى گوید: ما او را از طرف راست کوه طور فرا خواندیم (وَ نادَیْناهُ مِنْ جانِبِ الطُّورِ الاْ َیْمَنِ). در آن شب تاریک و پر وحشتى که با همسرش از بیابان هاى مدین گذشته و به سوى مصر، در حرکت بود، به همسرش درد وضع حمل دست داد، و گرفتار سرماى شدیدى شد و به دنبال شعله آتشى در حرکت بود، ناگهان برقى از دور درخشید و ندائى برخاست و به موسى(علیه السلام) فرمان رسالت داده شد، و این بزرگترین افتخار و شیرین ترین لحظه عمر او بود. ۴ ـ علاوه بر این ما او را نزدیک ساختیم و با او سخن گفتیم (وَ قَرَّبْناهُ نَجِیّاً).(۲) نداى الهى موهبتى بود و تکلم با او موهبت دیگر. * * * ۵ ـ و سرانجام، از رحمت خود، برادرش هارون را که او نیز پیامبر بود به او بخشیدیم تا پشتیبان و یار و همکار او باشد (وَ وَهَبْنا لَهُ مِنْ رَحْمَتِنا أَخاهُ هارُونَ نَبِیّاً). * * * نکته ها: ۱ ـ مخلَص چه کسى است؟ در آیات فوق، خواندیم: خداوند موسى(علیه السلام) را از بندگان مخلَص خود (به فتح لام) قرار داد، و این مقام همان گونه که اشاره کردیم، مقامى است بسیار با عظمت، مقامى است توأم با بیمه الهى از لغزش ها و انحراف ها، مقام نفوذناپذیرى در برابر شیطان که جز در سایه جهاد مداوم با نفس، و اطاعت مستمر و پى گیر از فرمان خدا به دست نمى آید. بزرگان علم اخلاق این مقام را، مقامى بسیار بلند و عالى مى دانند و از آیات قرآن استفاده مى شود که: مخلَصین ویژگى ها و افتخارات خاصى دارند که در ذیل آیات مناسب به خواست خدا خواهد آمد. ✍ پی نوشت: ۱ ـ ص، آیات ۸۲ و ۸۳. ۲ ـ نَجِى به معنى مناجى ، کسى است که: با دیگرى نجوا (سخن در گوشى) دارد، در اینجا خداوند نخست، موسى(علیه السلام) را از فاصله دورى صدا زد و بعد که نزدیک شد با او به نجوا پرداخت (ناگفته پیداست که خداوند نه زبانى دارد و نه مکانى، بلکه ایجاد امواج صوتى در فضا مى کند و با بنده اى همچون موسى سخن مى گوید). ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

📝 شرح و تفسیر خطبه ۹۱بخش چهاردهم ✅ رزق و عمر نشانه آزمایش "در روايت ديگرى مى خوانيم: «از جمله دعاهايى که مستجاب نمى شود، دعاى انسان سالمى است که در خانه نشسته و دست از تلاش و کوشش برداشته و عرضه مى دارد: خدايا به من روزى ده! (فرشتگان الهى) به او مى گويند: اين دعاى تو مستجاب نيست. برخيز و تلاش کن.» امام صادق(عليه السلام) مى فرمايد: «أَرْبَعٌ لاَيُسْتَجَابُ لَهُمْ دُعَاءٌ: الرَّجُل جَالِسٌ فِي بَيْتِهِ، يَقُولُ: يَا رَبِّ ارْزُقْنِي! فَيَقُولُ لَهُ: أَلَمْ آمُرْکَ بِالطَّلَبِ».(9) از سوى ديگر، تقديرات الهى در بسيارى از موارد هماهنگ با تدبيرات ما است; يعنى خداوند مقدّر کرده آنها که تلاش و کوشش مى کنند سهم بيشترى داشته باشند و آنها که سُست و تنبل اند سهم کمتر. اين هماهنگىِ تقدير و تدبير، پاسخ روشنى به کسانى مى دهد که به بهانه تقدير از تدبير سرباز مى زنند و تن به تنبلى مى دهند. از سوى سوم، بى شک استعداد جسمانى و فکرى همه انسان ها يکسان نيست و افراد بشر از نظر هوش و استعداد و مديريّت اقتصادى و توان جسمى براى کار کردن بسيار تفاوت دارند و همين، سرچشمه تفاوت بهره هاى آنها در اين قسمت مى شود; آن کس که اين تفاوت ها را مقدّر کرده، طبعاً تفاوت هاى روزى را نيز مقدّر فرموده است و انتظار يکسان بودن همه انسانها از نظر روح و جسم، انتظار بسيار بى جايى است; مانند انتظار مساوى بودن همه اعضاى بدن و تمام استخوان ها و عضلات; چرا که در مجموعه بدن، هر عضوى مأموريتى دارد و توان او به اندازه مأموريت اوست و مجموعه جهان انسانيّت نيز، همانند يک بدن است، با تفاوت ها در جهات مختلف و طبعاً با تفاوت در بهره هاى روزى. نتيجه اينکه: آنچه در خطبه بالا درباره تقدير ارزاق آمده، مى تواند اشاره اى به تمام آنچه در سه نکته بالا گفتيم بوده باشد و اين چيزى بر خلاف عدالت نيست; بلکه عين عدالت و حکمت است." ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2