#موعظه 🤲 حاجتِ دائمیِ حضرت موسی بن جعفر علیه السلام ➕دعایی که از ما خواسته شده بخواهیم... 🎙 استاد کاشانی @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: ششصد و بیست و چهار 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ ﻭ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﻩ، ﭼﻮﻥ ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﺍﺣﺎﺩﻳﺜﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻳﻦ ﺷﺎﻋﺮ ﻳﺎﺩ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﺑﺎ ﺑﺮﺧﻲ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭ ﺁﻣﻴﺰﺩ، ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻪ ﺑﺰﺭﮒ ﻋﺒﺪﻱ ﺩﺭ ﺩﻳﻦ ﺁﮔﺎﻩ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻲ‌ﻳﺎﺑﺪ ﻛﻪ ﻓﺮﻭﺩ ﻣﻘﺎﻡ ﺍﺩﺑﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﺻﻔﺖ ﺛﻘﻪ ﺁﻭﺭﻳﻢ ﻭ ﺩﺭ ﻟﺎﺑﻠﺎﻱ ﺣﺪﻳﺚ ﻭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻭﻱ ﺭﺍ ﭼﻨﺎﻥ ﺻﺎﺣﺐ ﺣﺴﻦ ﺣﺎﻝ ﻭ ﺻﺤﺖ ﻣﺬﻫﺐ ﻣﻲ‌ﺑﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻣﺮﺯ (ﺣﺴﺎﻥ) ﻭ ﻧﻴﻜﺎﻥ ﻣﻲ‌ﮔﺬﺭﺩ. ﭘﺲ ﻣﺠﺎﻟﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﻮﻗﻒ ﺩﺭ ﺛﻘﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﻋﺒﺪﻱ ﺁﻥ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﻋﻠﺎﻣﻪ ﺣﻠﻲ ﺍﻳﻦ ﺗﻮﻗﻒ ﺭﺍ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﻜﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻣﺮﻩ ﺣﺴﺎﻥ ﺑﺸﻤﺮﻳﻢ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﻧﻤﻲ ﻣﺎﻧﺪ. ﻭ ﻧﺴﺒﺖ ﺗﻨﺪ ﺭﻭﻱ ﻭ ﺑﻠﻨﺪ ﭘﺮﻭﺍﺯﻱ ﺑﻪ ﻭﻱ ﻭ ﻏﻠﻮ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻣﺬﻫﺐ ﻛﻪ ﺍﺑﻮ ﻋﻤﺮ ﻛﺸﻲ ﺍﺯ ﺷﻌﺮﻭﻱ ﺩﺭﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ، ﻧﻴﺰ، ﺩﺭﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ. ﭼﻪ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﺷﻌﺎﺭﻱ ﻋﻠﺎﻣﻪ ﺍﻣﻴﻨﻲ ﺍﻟﻐﺪﻳﺮ - 4 - [ جلد چهارم ﺻﻔﺤﻪ 171] ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﭼﻴﺰﻱ ﺟﺰ ﺁﺋﻴﻦ ﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﻲ ﺧﺎﻟﺼﺎﻧﻪ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﻭﺣﻲ ﻭ ﺷﻴﻌﻪ ﮔﺮﻱ ﭘﺎﻙ ﺍﺯ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺁﻟﻮﺩﮔﻲ، ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺍﻳﻢ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﺒﺪﻱ ﻣﻲ‌ﺍﻓﺰﺍﻳﺪ، ﺭﻭﺍﻳﺘﻲ ﭼﻮﻥ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺍﺑﻲ ﺩﺍﻭﺩ ﻣﺸﺪ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺑﻦ ﺳﻔﻴﺎﻥ ﻣﺴﺘﺮﻕ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﮕﻲ ﺛﻘﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﻋﺒﺪﻱ، ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﺑﻮ ﺩﺍﻭﺩ، ﺷﻴﺦ ﺷﺨﺼﻴﺘﻬﺎ ﺑﺰﺭﮔﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ: " ﺣﺴﻦ ﺑﻦ ﻣﺤﺒﻮﺏ " ﻭ " ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﺣﺴﻴﻦ ﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﺧﻄﺎﺏ " ﻭ " ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺣﺴﻦ ﺑﻦ ﻓﻀﺎﻝ " ﺍﺳﺖ. ﻛﻤﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑﭙﺎ ﺧﺎﺳﺘﻦ ﺷﺨﺼﻲ ﭼﻮﻥ " ﺣﺴﻴﻦ ﺑﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﻋﻠﻲ ﺍﺯﺩﻱ ﻛﻮﻓﻲ "، ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺟﻤﻌﻲ ﻛﻪ ﻋﺒﺪﻱ ﺭﺍ ﺛﻘﻪ ﻭ ﺻﺎﺣﺐ ﺟﻠﺎﻟﺖ ﻣﻲ‌ﺷﻨﺎﺳﻨﺪ، ﻭ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﺋﻲ ﺑﻪ ﺗﺎﻟﻴﻒ ﻛﺘﺎﺑﻲ ﺩﺭ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﻭ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﻭﻱ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻦ، ﻛﻪ ﻧﺠﺎﺷﻲ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 49 ﻓﻬﺮﺳﺘﺶ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺘﺎﺑﻲ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻛﺘﺐ ﺍﺯﺩﻱ ﺑﺮ ﺷﻤﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﺑﻠﻨﺪ ﻋﺒﺪﻱ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﻣﺬﻫﺐ ﺁﺷﻨﺎ ﻣﻴﻜﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻭﻱ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺩﻳﻦ ﺑﺰﺭﮒ ﻣﻲ‌ﺷﻤﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﺁﮔﺎﻩ ﻣﻲ‌ﺳﺎﺯﺩ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🎙 حجت‌الاسلام والمسلمین استاد امینی خواه: 🔴 به وقت شام 🎤 فصل سوم؛ قبیله سلمان 🔹 جلسه : پنجم 📝 محور سخنرانی: ✔️ رستاخیز قبیله سلمان؛ آیات آخرالزمانی و پیشتازی ایرانیان ✔️ اشک‌های بی‌پایان حضرت زهرا برای امام حسین؛ تضرعی که اهل عرش را به لرزه می‌اندازد ✔️ از چنگال برتری تا نیاز به یاری؛ مسیر تحول جایگاه عرب و عجم در روایات اسلامی ✔️ سلفی با بیگانگان، نشانه‌ای از وابستگی؟ بینش قرآن در مواجهه با دنیا ✔️ ارتداد سیاسی یا گرایش قلبی؟ وابستگی به بیگانه، مسأله‌ای فراجناحی ✔️ عاقبت دل‌سپردن به غیر اهل‌بیت ✔️ از دلبستگی پنهان تا نفاق آشکار؛ وقتی شیفتگی به ظواهر دل را می‌لغزاند ✔️ ولایت مؤمنین، ولایت خداست؛ شفاعتی که خطاکاران شیعه را رها نمی‌کند ✔️ انتقاد مسئولانه یا حمله‌ نفرت‌پراکن ✔️ نرمش قهرمانانه؛ نزدیکی به دشمن با هدف کلاه گذاشتن بر سر او ✔️ آیت‌الله بهجت و نقد سیاست امروز؛ چرا به جای جزیه گرفتن، جزیه می‌دهیم؟ ✔️ شهید_امیرعبداللهیان و دیپلماسی پیروز؛ پایان جنگ یمن، تلخ برای نوکران آمریکا ✔️ سردار_دل‌ها؛ از بوسه بر دست رزمنده افغان تا عشق به خانواده شهدا ✔️ پیامبر خطاب به امیرالمؤمنین؛ این‌ها شیعیان تو هستند، تنها به عشق روح الله گرد هم آمده‌اند ✔️ هفتاد هزار شهید؛ پیش‌بینی امیرالمؤمنین از آینده‌ای خونین در خرمشهر و شلمچه ✔️ سی سال درد و عشق؛ شهید کوروش محمودی جانبازی که امام زمان به عیادتش می‌آید @Nahjolbalaghe2

. «أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ (آنها همچنان به راه غلط خود ادامه مى دهند) تا زمانى که مرگ یکى از آنان فرا رسد، مى گوید: «پروردگارا! مرا باز گردانید. (مؤمنون/99) * لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ ۚ كَلَّا ۚ إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا ۖ وَمِن وَرَائِهِم بَرْزَخٌ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ شاید در برابر آنچه ترک کردم (و کوتاهى نمودم) عمل صالحى انجام دهم.»(ولى به او مى گویند:) چنین نیست! این سخنى است که او به زبان مى گوید (و اگر بازگردد، همان راه را ادامه مى دهد). و در پى (مرگ) آنان برزخى است تا روزى که برانگیخته شوند. (مؤمنون/100) @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه حج آیات ۹۹ و ۱۰۰ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی 🔸 تقاضاى ناممکن! در تعقیب بحث هائى که در آیات قبل پیرامون سرسختى مشرکان و گنهکاران در مسیر باطلشان گذشت، در آیات مورد بحث وضع دردناکشان را به هنگامى که در آستانه مرگ قرار مى گیرند، چنین توصیف مى کند: آنها به این راه غلط خود همچنان ادامه مى دهند تا هنگامى که مرگ یکى از آنها فرا رسد (حَتّى إِذا جاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ).(۱) در این هنگام که خود را در حال بریدن از این جهان و قرار گرفتن در جهان دیگر مى بینند، پرده هاى غرور و غفلت از مقابل دیدگانشان کنار مى رود گوئى سرنوشت دردناک خویش را با چشم مى بینند، عمر و سرمایه هاى از دست رفته و کوتاهى هائى را که در گذشته کرده و گناهانى را که مرتکب شده اند، و عواقب شوم آن را مشاهده مى کنند. اینجا است که فریاد او بلند شده، مى گوید: اى پروردگار من! مرا باز گردانید ! (قالَ رَبِّ ارْجِعُونِ). * * * مرا باز گردانید شاید گذشته خود را جبران کنم، و عمل صالحى در برابر آنچه ترک گفتم به جا آورم (لَعَلِّی أَعْمَلُ صالِحاً فِیما تَرَکْتُ). اما از آنجا که قانون آفرینش چنین اجازه بازگشتى را به هیچ کس، ـ نه نیکوکار و نه بدکار ـ نمى دهد، به او چنین پاسخ داده مى شود: نه! هرگز راه بازگشتى وجود ندارد (کَلاّ). این سخنى است که او به زبان مى گوید (إِنَّها کَلِمَةٌ هُوَ قائِلُها). سخنى که هرگز از اعماق دلش با اراده و آزادى بر نخاسته است، این همان سخنى است که هر بدکارى به موقع گرفتار شدن در چنگال مجازات ،و هر قاتلى به هنگام دیدن چوبه دار، مى گوید و هر وقت امواج بلا فرو بنشیند باز همان برنامه سابق خود را ادامه مى دهد. این شبیه چیزى است که در آیه ۲۸ سوره انعام مى خوانیم: وَ لَوْ رُدُّوا لَعادُوا لِما نُهُوا عَنْهُ: آنها اگر به حیات دنیا باز گردند باز به همان برنامه ها و روش خود ادامه مى دهند . و در پایان آیه، اشاره بسیار کوتاه و پر معنى به جهان اسرار آمیز برزخ کرده، مى گوید: در پشت سر آنها تا روزى که برانگیخته مى شوند برزخى وجود دارد (وَ مِنْ وَرائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلى یَوْمِ یُبْعَثُونَ). * * * نکته ها: ۱ ـ مخاطب در جمله رب ارجعون کیست؟ با توجه به این که کلمه رَبِّ مخفف رَبِّى به معنى پروردگار من مى باشد، آغاز این جمله، نشان مى دهد مخاطب، خداوند متعال است، ولى از آنجا که ارجعون (باز گردانید مرا) به صیغه جمع آمده، مخاطب نمى تواند خدا باشد، و جمع این دو تعبیر در جمله فوق سؤال انگیز شده است. جمعى از مفسران معتقدند: مخاطب خداوند است و ذکر صیغه جمع در اینجا به عنوان احترام و تعظیم است (از این نظر که هر بزرگى اطرافیانى دارد) در زبان فارسى ما نیز معمول است که به مخاطب واحد، هنگام احترام شما مى گوئیم. ولى با توجه به این که این تعبیر در زبان عربى، مخصوصاً در اعصار گذشته، رائج نبوده، و در قرآن نیز نمونه اى براى آن دیده نمى شود، ضعف این تفسیر روشن است.(۲) جمع دیگرى از مفسران گفته اند: مخاطب در واقع فرشتگان مرگ و قبض ارواحند، و گفتن کلمه رَبِّ یک نوع استغاثه به درگاه خدا مى باشد که در سخنان روزمره ما نیز فراوان است که: وقتى انسان در بحرانى سخت قرار مى گیرد، نخست به درگاه خدا استغاثه مى کند، و بعد از مردم یارى مى طلبد و فریاد مى زند: اى خدا! اى خدا! مرا نجات دهید، به کمک من بشتابید . این تفسیر صحیح تر به نظر مى رسد. * * * ۲ ـ تفسیر جمله فیما ترکت در آیات فوق خواندیم: کافران در آستانه مرگ تقاضا مى کنند آنها را بازگردانند تا آنچه را ترک گفته اند با عمل صالح جبران کنند. بعضى معتقدند: فِیْما تَرَکْت اشاره به اموالى است که از آنها به یادگار مى ماند که در تعبیرات معمولى نیز از آن به ترکه میت تعبیر مى شود. ✍ پی نوشت: ۱ ـ حتّى در حقیقت غایتى است براى جمله محذوفى که از عبارات گذشته فهمیده مى شود، و در تقدیر چنین است: اِنَّهُمْ یَسْتَمِرُّونَ عَلى هذَا الْحالِ حَتّى إِذا جاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ: آنها بر این طریقه ادامه مى دهند تا مرگشان فرا رسد و این معنى از جمله نَحْنُ أَعْلَمُ بِما یَصِفُونَ که در دو آیه قبل آمده، استفاده مى شود (دقت کنید). ۲ ـ بعضى از مفسران آیه ۹ سوره قصص قُرّةُ عَیْن لِى وَ لَکَ لا تَقْتُلُوهُ را که از زبان همسر فرعون به هنگام گرفتن قنداقه موسى از آب مى باشد، نمونه اى از این تعبیر دانسته اند، که در آغاز آن مخاطب فرعون است، و در دنباله آن، مخاطب فرعون و اطرافیان او هستند که مأمور قتل پسران بنى اسرائیل بودند (دقت کنید). ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🎙 تفسیر صوتی آیات ۹۷ الی ۱۰۰ سوره مبارکه مومنون 📝 مفسّر : حجت‌الاسلام‌والمسلمین قرائتی @Nahjolbalaghe2

📝 شرح و تفسیر خطبه ۱۰۷ ✅ تشویق مبارزان "من ازشما چنين عقب نشينى را انتظار نداشتم و برازنده و شايسته شما نبود; ولى خوشوقتم طولى نکشيد که: «ناراحتى درون سينه مرا شفا بخشيديد (و بر زخم دلم مرهم نهاديد;) چون ديدم همان گونه که آنها شما را به عقب نشينى وا داشتند، شما صفوفشان را درهم شکستيد و آنان را از لشکرگاه خود به عقب رانديد». (وَ لَقَدْ شَفَى وَحَاوِحَ(9) صَدْرِي أَنْ رَأَيْتُکُمْ بِأَخَرَة تَحُوزُونَهُمْ کَمَا حَازُوکُمْ، وَ تُزِيلُونَهُمْ عَنْ مَوَاقِفِهمْ کَمَا أَزَالُوکُمْ). «آنها را به رگبار تير و نيزه بستيد، آنچنان که فراريان آنها، همچون شتران تشنه عقب رانده شده از ورود به آبشخور، بر روى هم مى ريختند!» (حَسّاً(10) بِالنِّصَالِ(11)، وَ شَجْراً(12) بِالرِّمَاحِ; تَرْکَبُ أُولاَهُمْ أُخْرَاهُمْ کَالاِْبِلِ الْهِيمِ(13) المَطْرُودَةِ; تُرْمَى عَنْ حِيَاضِهَا; وَ تُذَادُ(14) عَنْ مَوَارِدِهَا!). بى شکّ، جنگ صفّين مقابله دو لشکر بود که يکى از آنها بسيارى از شخصيّت هاى اسلامى را در خود جاى مى داد; بعضى از صحابه پيامبر و بعضى از فرزندان صحابه و از خاندان هاى با شخصيّت و از پيش گامان در اسلام بودند، که در خدمت على(عليه السلام) در برابر گروهى قيام کردند که در واقع بازماندگان دوران جاهليّت و فرومايگان و فرصت طلبان و دنيا دوستانى بودند که با جوايز و بخشش هاى بى حساب و کتاب معاويه، به ميدان آمده بودند و در رأس آنها «عمرو بن عاص» بود که رشوه کلانش را که همان حکومت مصر بود، در برابر حضور در اين ميدان و فتنه انگيزى هاى شيطانى گرفت. بنابراين، تعبيرات امام(عليه السلام) درباره لشکر شام و لشکر کوفه هرگز جنبه تشويق و تعارف بى محتوا نداشته، بلکه عين واقعيّت بود.(15) پی نوشت: 9. «وَحاوح» جمع «وَحوح» به معناى صدايى است که از سينه دردمند بر مى خيزد. 10. «حَسّ» (به فتح حاء) به چند معنا آمده است: گاه به معناى ريشه کن کردن و قتل و کشتن، (مانند کلام بالا.) و گاه به معناى جستجو نمودن، يا ديدن و دريافتن آمده است. 11. «نَصال» جمع «نَصْل» به معناى قطعه آهن تيزى است که در نوک تيرهاى چوبين قرار مى دهند تا کارگر شود و در فارسى آن را «پيکان» مى گويند. 12. «شَجْر» به معناى ضربه زدن با نيزه است. 13. «هيم» جمع «أهيم» يا «هائم» به معناى انسان يا حيوانى است که شديداً تشنه باشد. 14. «تُذاد» از مادّه «ذود» به معناى طرد کردن و عقب راندن است. 15. سند خطبه: اين كلام را طبرى در تاريخ خود در حوادث سنه 37 و مرحوم كلينى در كتاب جهاد از فروغ كافى و نصر بن مزاحم در كتاب صفّين (با تفاوتهايى) نقل كرده اند. ابن اثير در كتاب نهايه لغات پيچيده اين كلام را تفسير كرده، كه نشان مى دهد به دست او هم رسيده است.(مصادر نهج البلاغه، جلد 2، صفحه 221). ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2

📝شرح صوتی خطبه های نهج البلاغه 🎙 خطبه: ۱۰۷ ✅ تشویق مبارزان

#در_محضر_اهل_بیت ☀️ امام صادق علیه السلام: تسْبِيحُ فَاطِمَةَ عَلَيْهَا اَلسَّلاَمُ فِي كُلِّ يَوْمٍ فِي دُبُرِ كُلِّ صَلاَةٍ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ صَلاَةِ أَلْفِ رَكْعَةٍ فِي كُلِّ يَوْمٍ 🤲 تسبيحات فاطمه زهرا عليهاالسلام در هر روز پس از هر نماز، نزد من محبوب‏تر از هزار ركعت نماز در هر روز است. 📚 الکافي، ج۳، ص۳۴۳ @Nahjolbalaghe2

#موعظه 🤲 توبه 🎙 آیت الله مجتهدی تهرانی @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: ششصد و بیست و پنج 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ ﻧﺒﻮﻍ ﻋﺒﺪﻱ ﺩﺭ ﺍﺩﺏ ﻭ ﺣﺪﻳﺚ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺮ ﺷﻌﺮ ﺷﺎﻋﺮ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺤﺚ ﻣﺎ " ﻋﺒﺪﻱ " ﻭ ﺧﻮﺑﻲ ﻭ ﺟﺰﺍﻟﺖ ﻭ ﺭﻭﺍﻧﻲ ﻭ ﻋﺬﻭﺑﺖ ﻭ ﺷﻴﺮﻳﻨﻲ ﻭ ﻓﺨﺎﻣﺖ ﻭ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭﻳﺎﻥ ﻭﺍﻗﻒ ﺍﺳﺖ، ﺑﻪ ﻧﺒﻮﻍ ﻭﻱ ﺩﺭ ﺷﻌﺮ ﻭ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻓﻨﻮﻥ ﺁﻥ ﮔﻮﺍﻫﻲ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ. ﻭ ﺑﺮ ﭘﻴﺸﮕﺎﻣﻲ ﻭ ﭘﻴﺶ ﺁﻫﻨﮕﻲ ﺍﻭ ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ﻣﻲ‌ﻧﻤﺎﻳﺪ، ﻭ ﻣﻲ‌ﺩﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺳﻴﺪ ﺍﻟﺸﻌﺮﺍ ﺣﻤﻴﺮﻱ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺷﺎﻋﺮ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺧﻮﺍﻧﺪ، ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﻫﻠﺶ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻤﻮﺭﺩ ﺑﻜﺎﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. " ﺍﺑﻮ ﺍﻟﻔﺮﺝ " ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 22 ﺟﻠﺪ 7 ﺍﻏﺎﻧﻲ ﺍﺯ ﺍﺑﻲ ﺩﺍﻭﺩ ﻣﺴﺘﺮﻕ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺑﻦ ﺳﻔﻴﺎﻥ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﻔﺖ: ﺳﻴﺪ ﻭ ﻋﺒﺪﻱ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﻤﻨﻲ ﮔﺮﺩ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺳﻴﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺮﻭﺩ: ﺍﻧﻲ ﺍﺩﻳﻦ ﺑﻤﺎ ﺩﺍﻥ ﺍﻟﻮﺻﻲ ﺑﻪ ﻳﻮﻡ ﺍﻟﺨﺮﻳﺒﻪ ﻣﻨﻘﺘﻞ ﺍﻟﻤﺤﻠﻴﻨﺎ ﻭ ﺑﺎﻟﺬﻱ ﺩﺍﻥ ﻳﻮﻡ ﺍﻟﻨﻬﺮﻭﺍﻥ ﺑﻪ ﻭ ﺷﺎﺭﻛﺖ ﻛﻔﻪ ﻛﻔﻲ ﺑﺼﻔﻴﻨﺎ: ﻣﻦ ﺩﺭ ﻛﺸﺘﻦ ﺁﻧﺎﻧﻴﻜﻪ ﺩﺭ ﺧﺮﻳﺒﻪ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻣﺪﻧﺪ. ﺑﺎ ﻋﻠﻲ ﻭﺻﻲ ﻫﻢ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺍﻡ. " [ جلد چهارم ﺻﻔﺤﻪ 172] " ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻧﻬﺮﻭﺍﻥ ﻫﻤﺪﺳﺖ ﻭ ﻫﻤﺪﺍﺳﺘﺎﻧﻢ "ﻋﺒﺪﻱ ﮔﻔﺖ: ﺩﺭﺳﺖ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺍﻱ ﺍﮔﺮ ﻫﻤﺪﺳﺖ ﺑﺎﺷﻲ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺍﻭ ﺧﻮﺍﻫﻲ ﺑﻮﺩ، ﭼﻨﻴﻦ ﻣﮕﻮ ﺑﻠﻜﻪ ﺑﮕﻮ: ﻭ ﺗﺎﺑﻌﺖ ﻛﻔﻪ ﻛﻔﻲ: " ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﺑﺪﻧﺒﺎﻝ ﺩﺳﺖ ﺍﻭﺳﺖ " ﺗﺎ ﭘﻴﺮﻭ ﺍﻭ ﺑﺎﺷﻲ ﻧﻪ ﺍﻧﺒﺎﺯ ﺍﻭ. ﺳﻴﺪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻳﺎﺩ ﺁﻭﺭﻱ ﻣﻲ‌ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﺎﻋﺮ ﺗﺮ ﻣﮕﺮ ﺍﺯ ﻋﺒﺪﻱ. ﻭ ﺁﻧﻜﻪ ﺩﺭ ﺷﻌﺮ ﻋﺒﺪﻱ ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﺪ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﺑﻠﻨﺪ ﻭﻱ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﭘﻴﺸﺘﺎﺯﺍﻥ ﺭﺟﺎﻝ ﺣﺪﻳﺚ ﻭ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪﺍﻥ ﺍﺯ ﺁﻥ، ﻭﺍﻗﻒ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ - ﻭ ﻋﺒﺪﻱ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻭﺻﻒ ﺍﻭﻝ ﺟﻤﻊ ﺁﻭﺭﻧﺪﮔﺎﻥ، ﺍﺣﺎﺩﻳﺚ ﭘﺮﺍﻛﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻈﻢ ﺁﻭﺭﻧﺪﮔﺎﻥ ﺍﺣﺎﺩﻳﺚ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﻭ ﺭﺍﻭﻳﺎﻥ ﻧﻮﺍﺩﺭ ﻭ ﻧﺎﺷﺮﺍﻥ ﻃﺮﺍﺋﻒ ﺁﻥ ﻣﻲ‌ﺑﻴﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺩﺭ ﺍﻳﺖ ﻭ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻭﻱ ﮔﻮﺍﻫﻲ ﻣﻲ‌ﺩﻫﺪ. ﻭ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﻭ ﺁﺯﻣﻨﺪﻱ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﻣﺎﺛﻮﺭﻩ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﻋﺼﻤﺖ ﺩﺭ ﻣﻲ‌ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻤﻮﻧﻪ‌ﻫﺎﻱ ﺷﻌﺮﻱ ﻭﻱ ﺧﻮﺍﻫﻲ ﺩﻳﺪ. ﻭﻟﺎﺩﺕ ﻭ ﺩﺭﮔﺬﺷﺖ ﻋﺒﺪﻱ ﺑﺮﺗﺎﺭﻳﺦ ﻭﻟﺎﺩﺕ ﻭ ﻭﻓﺎﺕ ﺍﻳﻦ ﺷﺎﻋﺮ ﻭﻗﻮﻑ ﻧﻴﺎﻓﺘﻢ ﻭ ﺩﻟﻴﻠﻲ ﻫﻢ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﻛﻨﺪﺑﺪﺳﺖ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩﻡ، ﻣﮕﺮ ﺭﻭﺍﻳﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﻪ ﻧﻘﻞ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ (ﻉ) ﺷﻨﻴﺪﻱ. ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺍﻭ ﻭ ﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺯﺍﺩﻩ ﺳﺎﻝ 104 ﻩ ﻭ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﻝ 178 ﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺍﻭ ﺑﺎ ﺍﺑﻲ ﺩﺍﻭﺩ ﻣﺴﺘﺮﻕ ﻭ ﻣﻠﺎﺣﻈﻪ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻭﻟﺎﺩﺕ ﻭ ﻭﻓﺎﺕ ﺍﺑﻲ ﺩﺍﻭﺩ ﻣﺴﺘﺮﻕ ﻛﻪ ﺭﺍﻭﻱ ﺍﻭﺳﺖ ﻣﺎﺭﺍ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﻲ‌ﺳﺎﺯﺩ ﻛﻪ ﺣﻴﺎﺕ ﺍﻳﻦ ﺷﺎﻋﺮ ﺗﺎ ﺳﺎﻝ ﻭﻓﺎﺕ ﺣﻤﻴﺮﻱ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ، ﺯﻳﺮﺍ ﻭﻓﺎﺕ ﺍﺑﻲ ﺩﺍﻭﺩ ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻱ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻧﺠﺎﺷﻲ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 231 ﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻱ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﺟﺎﻝ ﻛﺸﻲ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ 230 ﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻭﻱ ﺑﻪ ﻧﻘﻞ ﻛﺸﻲ 70 ﺳﺎﻝ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﭘﺲ ﻭﻟﺎﺩﺕ ﻭﻱ ﺑﻨﺎﺑﺮ ﮔﻔﺘﻪ ﻧﺠﺎﺷﻲ 161 ﻩ ﻭ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻛﺸﻲ 160 ﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻃﺒﻌﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻦ ﺍﻭ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻛﻪ ﺭﻭﺍﻳﺘﻲ ﺍﺯ ﻋﺒﺪﻱ ﻧﻘﻞ ﻣﻴﻜﻨﺪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻧﻘﻞ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺑﺎﺷﺪ. ﻭ ﺍﻳﻦ ﻟﺎﺯﻣﻪ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﺎﻋﺮ، ﺩﺳﺖ ﻛﻢ ﺗﺎ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺣﻤﻴﺮﻱ ﻣﻲ‌ﺯﻳﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﭘﺲ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 370 ﺟﻠﺪ 1 " ﺍﻋﻴﺎﻥ ﺍﻟﺸﻴﻌﻪ " ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻭﻓﺎﺕ ﻣﺘﺮﺟﻢ [ جلد چهارم ﺻﻔﺤﻪ 173] ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ ﺳﺎﻝ 120 ﻭ ﭼﻬﻞ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﻭﻟﺎﺩﺕ ﺭﺍﻭﻱ ﺍﻭ ﺍﺑﻲ ﺩﺍﻭﺩ ﻣﺴﺘﺮﻕ ﺑﻮﺩﻩ، ﺧﺎﻟﻲ ﺍﺯ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻭ ﺗﻘﺮﻳﺐ ﺍﺳﺖ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🎙 حجت‌الاسلام والمسلمین استاد امینی خواه: 🔴 به وقت شام 🎤 فصل سوم؛ قبیله سلمان 🔹 جلسه : ششم 📝 محور سخنرانی: ✔️ سفیانی؛ مزدوری صلیب‌ به گردن و بی‌اعتقاد به اسلام! ✔️ پیشگویی یا خیال‌پردازی؟ درسی از اعتماد به “حدس‌ها” ✔️ توجه به سنت‌های الهی؛ نجات از توهمات پیشگویی و خواب‌بینی! ✔️ خراسانی در روایات؛ نه لزوماً سید، نه لزوماً عالم ✔️ دو جبهه، یک تقابل؛ حزب‌الله پیروز نهایی در منطق قرآن ✔️ نتانیاهو و ترامپ؛ دو چهره در مسیر صهیونیسم منجی‌گرا ✔️روایت امیرالمومنین از هلاکوخان مغول؛ چطور کلام امام از خونریزی جلوگیری کرد ✔️ حتی خاندان و خویشاوندی کنار می‌رود؛ ایمان حزب‌الله تنها در راه خداست بیماری قلبیِ محبت به کفار؛ خطری بزرگ‌تر از همه گناهان ✔️ منافقین؛ مدعیان پیروزی و شماتت‌گران شکست ✔️ نفاق در پوشش “وفاق”؛ وقتی سابقه‌ی نفاق، پله‌ی ترقی می‌شود ✔️ از گوشواره تا نان شب؛ روایت ایثار مردم برای کمک به نیازمندان غزه و لبنان ✔️ دشمنی میان مومنان؛ فاجعه‌ای که راه ظهور را سد می‌کند ✔️ نگاه اهل‌بیت به لغزش مومنان؛ مومنان گناهکار را سرزنش نکن، خداوند خود پاکشان می‌کند! ✔️ محکوم کردن بی‌حجابی، نه بی‌حجاب؛ راه امام صادق در اصلاح جامعه ✔️ بزم محبت امام صادق؛ وقتی امام صادق دست عاشق خطاکار را می‌گیرد ✔️ اوج مظلومیت حضرت زهرا؛ صدای گریه‌ای که هیچ‌کس را به رحم نیاورد @Nahjolbalaghe2