eitaa logo
نردبان فقاهت
5.5هزار دنبال‌کننده
1.6هزار عکس
49 ویدیو
93 فایل
رضاحسینی ارتباط با ادمین @Rezahosseini7575 انتشار مطالب حوزوی، دروس خارج فقها، ادبیات، اصول، فقه
مشاهده در ایتا
دانلود
▪️حضرت آیه الله سید علی حسینی میلانی حفظه الله : جدّ ما آیت الله سید محمد هادی ميلاني از استادش محقق اصفهاني رحمه اللّه اين گونه نقل مي‌كرد كه اهل بیت عليهم السلام فاعل «ما بهِ الوجود» هستند و خداي سبحان فاعل «ما مِنه الوجود» است كه اين عبارت، در حاشيه ايشان بر كتاب مكاسب نيز آمده است. 📚 با پیشوایان هدایتگر , جلد 1 , صفحه 90 @Nardebane_feghahat
✳️ (3) 🔹 بر جواز أکل و تناول طین سیدالشهداء (علیه السلام) به نیّت شفاء، ادّعای لاخلاف، اتّفاق و بلکه اجماع شده است: 1⃣ «فإنه یجوز الاستشفاء به بلا خلاف بل الإجماع بقسمیه علیه». 📚 جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام ج36 ص376 2⃣ «الأصحاب مطبقون علیه». 📚 مجمع الفائده و البرهان، اردبيلی ج11 ص236 3⃣ «و علیه اتّفاق الأصحاب». 📚 کفایة الأحکام، سبزواری، ج2 ص612 @Nardebane_feghahat
✳️ (4) 🔹 عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ جَعْفَرِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ اَلْحَضْرَمِيِّ عَنْ سَعْدِ بْنِ سَعْدٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا اَلْحَسَنِ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) عَنِ الطِّينِ- قَالَ فَقَالَ أَكْلُ الطِّينِ حَرَامٌ مِثْلُ الْمَيْتَةِ وَ الدَّمِ وَ لَحْمِ الْخِنْزِيرِ إِلَّا طِينَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ فَإِنَّ فِيهِ شِفَاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَ أَمْناً مِنْ كُلِّ خَوْفٍ. 🔸 روایت جالبی است. در ابتدا قصد داریم از حیث دلالی بحث کنیم. جوازِ أکلِ طینِ قبرِ سیدالشهدا (علیه السلام) به جهت شفا، مورد اتفاق علما می باشد، اما آیا از روایت فوق می توان برداشت کرد که برای در امان بودن از خوف نیز أکل آن جایز است؟ 🔹 چرا بسیاری از فقها این قسمت «وَ أَمْناً مِنْ كُلِّ خَوْفٍ» را نسبت به حمل (همراه داشتن) تربت امام حسین دانسته‌اند نه أکل آن؟! 🔸 آیا شخصی از فقها وجود دارد که أکل طین قبر الحسین (علیه السلام) را جهت در امان ماندن از خوف و دشمن نیز جایز دانسته باشد؟! ✔️ این موارد را در ادامه بررسی خواهیم کرد. ✍ رضا حسینی @Nardebane_feghahat
✳️ (12) 🔸 از نقل شده که درباره درس آقای بروجردی می‌فرمودند: اگر طلبه ای سه ماه در درس ایشان شرکت می‌کرد، روش استنباط را یاد می‌گرفت. @Nardebane_feghahat
نردبان فقاهت
✳️ #استحباب_أکل_تربت_سیدالشهدا(4) 🔹 عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ جَعْفَرِ ب
✳️ (5) 🔹 تقریباً همه فقها فرموده‌اند: مقصود از «و أمناً من کل خوف» در روایت بالا، «حمل» و همراه داشتن «طین قبر امام حسین» است، نه خوردن آن. حتی هم به همین مسأله معتقد است. 🔸 تا جایی که بنده بررسی کردم، تنها تصریح به جواز «أکلِ» آن برای ایمنی از خوف کرده است. 🔹 البته ایشان این مطلب را در «اجوبة المسائل» فرموده نه در عروه. 🔸 شيخ عباس قمی در کتاب «غاية القصوی في ترجمة العروة الوثقی» ج۲ ص۳۰۹ در پاسخ به سؤال ششم، این جواب را از صاحب عروه آورده است: «چون خوردن طین حرام است و استثناء شده است تربت سید الشهدا، پس باید اقتصار شود بر قدر معلوم. ... و ایضاً ظاهر، خوردن برای أمن از خوف است. و فی روایة سَعْدِ بْنِ سَعْدٍ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ (علیه السلام) عَنِ الطِّينِ- قَالَ فَقَالَ أَكْلُ الطِّينِ حَرَامٌ مِثْلُ الْمَيْتَةِ وَ الدَّمِ وَ لَحْمِ الْخِنْزِيرِ إِلَّا طِينَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ فَإِنَّ فِيهِ شِفَاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَ أَمْناً مِنْ كُلِّ خَوْفٍ. و ظاهرِ خبر، خوردن است به جهت أمن؛ پس اشکال بر آن به این که أمن از خوف ممکن است به همراه داشتن آن باشد نه خوردن، مدفوع است». ✔️ اما این که چگونه طبق نظر صاحب عروه، ظاهر این روایت، احتمالِ أکل را تأیید می کند (و نه حمل طین قبر را)، در پست های بعدی توضیح خواهیم داد. ✍ رضا حسینی @Nardebane_feghahat
✳️ (6) ✔️ عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ جَعْفَرِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ اَلْحَضْرَمِيِّ عَنْ سَعْدِ بْنِ سَعْدٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا اَلْحَسَنِ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) عَنِ الطِّينِ- قَالَ فَقَالَ أَكْلُ الطِّينِ حَرَامٌ مِثْلُ الْمَيْتَةِ وَ الدَّمِ وَ لَحْمِ الْخِنْزِيرِ إِلَّا طِينَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ فَإِنَّ فِيهِ شِفَاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَ أَمْناً مِنْ كُلِّ خَوْفٍ. 🔹 در پست گذشته عرض کردیم که ظاهرِ استثناء در روایت فوق، به ما می فهماند که أکل تربت سیدالشهدا (علیه السلام) برای أمن از خوف سفارش شده است، نه همراه داشتن آن؛ در حالی که بیشتر فقها همراه داشتن و حملِ آن را مطرح کرده اند. ❓شاید برایتان سؤال شده باشد که این ظهور از کجا آمده؟! ✅ جواب این است که: «ظاهر الإستثناء: الإتصال لا الإنقطاع». ✔️ توضیح: استثناء دو قسم است: متصل و منقطع. 🔸 استثناء متصل آن است كه مستثني داخل در مستثني منه باشد، ولي از حكم آن خارج شده باشد؛ مثل: «جاء القوم الا زيداً». 🔹 استثناء منقطع آن است كه مستثني از جنس با جزء مستثني منه نباشد، ولي از حكم مستثني منه خارج شده باشد؛ مثل: «جاء القوم الا حماراً». ✔️ ظاهر و متبادرِ از استثناء این است که متصل باشد، مگر قرینه‌ای در کلام باشد که بر منقطع بودن آن دلالت کند. ◼️ آخوند(ره) دوبار در «کفایه» به ظهور استثناء در «استثناء متصل» اشاره کرده است؛ که یک مورد آن در بحث مشتق است که فرموده است: «و ظاهر الاستثناء الإتصال». یعنی اگر حکیمی استثناء آورد (و ما شک کردیم که متصل یا منقطع) ظاهر استثناء، «اتصال» است. 🔸 «مفاتیح الاصول» هم در زمینه استثناء مطالب خوبی دارد. (دلم نیامد عرض نکنم!) 🔸 پس اگر بگوییم: « در عبارت "وَ أَمْناً مِنْ كُلِّ خَوْفٍ" مقصود أكل طين نيست، بلکه مقصود حمل و همراه داشتنِ طین است»؛ این مطلب به معنای این است که استثناء در اینجا، منقطع است و چنین استثنائی هم خلاف ظاهر است. ✅ بدین سبب است که صاحب عروه فرموده بود: «ظاهر، خوردن برای أمن از خوف است» (و نه همراه داشتن تربت!). ✍ رضا حسینی @Nardebane_feghahat
✳️ (7) ✔️ عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ جَعْفَرِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ اَلْحَضْرَمِيِّ عَنْ سَعْدِ بْنِ سَعْدٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا اَلْحَسَنِ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) عَنِ الطِّينِ- قَالَ فَقَالَ أَكْلُ الطِّينِ حَرَامٌ مِثْلُ الْمَيْتَةِ وَ الدَّمِ وَ لَحْمِ الْخِنْزِيرِ إِلَّا طِينَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ فَإِنَّ فِيهِ شِفَاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَ أَمْناً مِنْ كُلِّ خَوْفٍ. 🔸 به نظر می‌رسد فرمایشِ صاحب عروه تامّ و صحیح است، زیرا اصل در استثناء، اتصال است. 🔹 اما چیزی که عجیب به نظر می‌رسد این است که صاحب عروه معمولا دقت‌های سندی دارد، اما چطور در این‌جا به چنین روایتی تمسک می کند؟! ✔️ بررسی سندی: 1⃣ «عن بعض اصحابنا»: این تعبیر روایت را مرسل می‌کند؛ درست است که راوی شیعه بوده اما ما قائل به «» نیستیم! 2⃣ جعفر بن ابراهیم الحضرمی: مجهول است ( از اصحاب امام رضا علیه السلام است) و توثیقی نشده. البته «جعفر بن ابراهیم» در أسناد «کامل الزیارات» آمده؛ لذا اگر کسی همه رجال کامل الزیارات را بپذیرد، این شخص ثقه خواهد بود. تعداد کمی از بزرگان چنین عقیده را نسبت به دارند؛ مانند: صاحب وسائل، حاجی نوری. ✔️ (به زودی در دوره آموزشیِ تدریسِ این مبنا را که پیرامون کامل الزیارات است، مورد نقد و بررسی قرار خواهیم داد) 🔹 لذا اگر گفتیم سخن ابن قولویه : «اتصلت الینا» شامل همه روات کامل الزیارات می‌شود، کمتر فقیهی به آن قائل شده و اگر بگوییم مختص روات بلاواسطه و شیوخ ابن قولویه است، «جعفر بن ابراهیم» را شامل نمی شود. 3⃣ سعد بن سعد: ثقه می‌باشد. ◾️ نکته: «قاعده تسامح» در مورد «لا اقتضائیات» است نه امور إلزامی (واحبات و محرمات). ✅ نتیجه‌گیری: ما سخنِ صاحب عروه را از حیث دلالی قبول نمودیم، امّا از حیث سندی مشکل دارد و نمی‌توان به آن فتوا داد، زیرا سند آن مشکل داشت و نتیجه تابع اخس مقدمات است. ✍ رضا حسینی @Nardebane_feghahat
✳️ درس خارج فقه آیت الله سید احمد (حفظه الله) 1395/8/5 🔸 انصافاً همین طور که مرحوم گفته و در مورد شخص دیگری ندیدم که نجاشی این عبارت را گفته باشد: «أوثق الناس فی الحدیث و اثبتهم فیه» (فقط درباره کلینی چنین تعبیری به کار برده است). 🔹 کلینی فوق العاده حدیث شناسِ بزرگِ شیعه است. خود من هم که با کتاب کلینی مأنوسم، کراراً عرض کردم که کلام نجاشی کاملا درست است. 🔸 من تعبداً کلام نجاشی را قبول نکردم. خود من هم وجداناً به این نتیجه رسیده‌ام. @Nardebane_feghahat
✳️ (۱) ✔️ درس خارج فقه آیت الله سید احمد (حفظه الله) 1395/8/5 🔸 «ابراهیم بن اسحاق احمر» را تضعیف کرده، این تضعیف نجاشی را این طور که من می‌گویم معنا کنید، نه آن‌طور که آقای نوشته‌اند: «ضعیفة...»؛ خیر، میراث ضعیف است. خوب دقت کنید. ❓(سؤال یکی از شاگردان): منشأ ضعفش چیست؟ ✔️ جواب: چون خط غلو دیدگاه‌های سیاسی داشت، الان هم اگر دقت بکنید این‌ها که خیلی تندرو سیاسی هستند، خیلی به این مطالب علمی بها نمی‌دهند. @Nardebane_feghahat
✳️ (۲) ✔️ درس خارج فقه آیت الله سید احمد (حفظه الله) 1395/8/5 🔹 ابراهیم بن اسحاق نهاوندی، صاحب کتاب است. یکی از میراث‌های خط غلو که نسبتاً حتی مورد اعتنای کلینی قرار گرفته، ایشان است؛ ملقب به «أحمر نهاوندی». 🔸 ظاهراً در نهاوند بوده و اصحاب قم از ایشان تحمّل حدیث کرده‌اند. 🔹 علی ای حال؛ میراث ایشان جزء میراث خط غلو است. البته آقای نوشته «ضعیفة بابراهیم». ضعف ابراهیم به این لحاظ است. 🔸 ما عرض کردیم انصافاً شواهد‌ همین را نشان می‌دهد. حالا با قطع نظر از این که ایشان غالی باشد به معنای عقایدش منحرف باشد یا عملش، آن که ثابت نیست! لکن به هر حال این‌هایی که متهم هستند در اصطلاح لااقل بغدادی‌ها و خط غلو، ظاهرا میراث‌های علمی‌شان خیلی نقی نیست، نه اینکه باطل باشد. @Nardebane_feghahat
✳️ (13) ✔️ آیت‌الله شبیری زنجانی (مدظله العالی): 🔸«عدّه الاصول» ، کتاب مهمّی است. 🔹 فهم «عدّة الٱصول» آسان نیست. به یاد دارم مرحوم آقای در بحث خبر واحد، دو روز کتاب عدّه را می‌آورد و از روی آن می‌خواند و خیلی با دقت معنا می‌کرد؛ به گونه‌ای که حس می‌کردیم فهم افراد از کلمات قدما چقدر متفاوت است. @Nardebane_feghahat
✳️ (8) 🔸 مضاف مقدّر به (طین قبر الحسین) یا (أکل) است و یا (حمل)؛ اگر به دلیل ظهور استثناء در متصل «اکل» را در تقدیر بگیریم فلا اشکال و در‌نتیجه، اکل تربت برای شفاء و اکل تربت برای امن از خوف استثناء شده است. 🔹 اما اگر به دلیل «أمناً من الخوف» مقدر را «حمل» بگیریم (نه أکل) دو اشکال لازم می آید: 1⃣ لازمه تقدیر «حمل» استثناء منقطع است و هو خلاف ظاهر الاستثناء. 2⃣ اشکال دوم: باید «حمل» را حتی نسبت به فقره اول تعلیل یعنی «فإن فیه شفاء من کل داء» لحاظ کنیم یعنی معنا این میشود: حمل و همراه داشتن طین امام حسین چون سبب شفاء میشود پس حمل ان استثناء شده است درحالیکه چنین معنایی خلاف ظاهر است یا بگوییم خلاف تناسب موضوع و حکم است چون دواء با اکل تناسب دارد نه با حمل و همراه داشتن. 3⃣ و حتی اشکال ثالثی را می‌توان مطرح کرد و آن اینکه: چه استثناء متصل باشد یعنی «أکل» را در تقدیر بگیریم و چه استثناء منقطع باشد یعنی «حمل» را در تقدیر بگیریم در هر صورت از حکم تکلیفی حرمت استثناء شده است درحالی‌که حرمت حمل طین توهّم نمی‌شود تا حضرات معصومین بخواهند با استثناء حمل تربت را به ما تعلیم بدهند بلکه انچه محل توهم است حرمت اکل طین است فلذا جواز أکل تربت نیاز به بیان دارد. ✍ نوشته‌ای از علیرضا رحیمی (یکی از دوستان) @Nardebane_feghahat