دارایِ جهان نصرتِ دین خسروِ کامل یَحییِ بنِ مُظَفَّر مَلِکِ عالمِ عادل ای درگهِ اسلام پناهِ تو گشاده بر رویِ زمین روزنهٔ جان و دَرِ دل تعظیمِ تو بر جان و خِرَد واجب و لازم اِنعام تو بر کون و مکان فایض و شامل روزِ ازل از کِلکِ تو یک قطره سیاهی بر رویِ مَه افتاد که شد حلِّ مسائل خورشید چو آن خالِ سیَه دید، به دل گفت ای کاج که من بودَمی آن هندویِ مقبل شاها فلک از بزمِ تو در رقص و سَماع است دستِ طَرَب از دامنِ این زمزمه مَگسِل مِی نوش و جهان بخش که از زلفِ کمندت شد گردنِ بدخواه گرفتار سَلاسِل دورِ فلکی یکسَره بر مِنْهَجِ عدل است خوش باش که ظالم نَبَرد راه به منزل #حافظ قلمِ شاه جهان مقسِمِ رزق است از بهرِ معیشت مَکُن اندیشهٔ باطل @TAMASHAGAH

آه از جفای چرخ که دردِ فراقِ دوست روزی هزار بار به جان آورد مرا خود می روم به غربت و بر بخت بی گناه تشنیع می زنم که کجا می برد مرا گر دوست را ز دست دهم لاجرم سزاست ایّام اگر به پای جفا بسپرد مرا #نزاری‌قهستانی تو را بی‌کس یافتم.همه‌ی یاران رفتند به سوی مطلوبانِ خودتنهات، رها کردند . من یار بی‌یارانم. #مقالات‌شمس/تصحیح محمد‌علی موحد @TAMASHAGAH

آن‌که شد هم بی‌خبر هم بی‌اثر از میان جمله او دارد خبر تا نگردی بی‌خبر از جسم و جان کی خبر یابی ز جانان یک زمان 📖#منطق_الطیر #عطار_نیشابوری @TAMASHAGAH

دریغا ! اگر عشق خالق نداری ،باری عشق مخلوق مهیا کن ،تا قدر این کلمات تو را حاصل شود. #عین القضات همدانی تمهیدات @TAMASHAGAH

تُهیدَست، تشویشِ نانی خورَد جهانبان، به قَدرِ جهانی خورَد اگر سَرفَرازی، به کیوان بَر است وگر تنگدستی به زندان دَر است چو خِیلِ اَجَل، بر سَرِ هر دو تاخت نمی شایَد از یکدِگرشان شناخت «سعدی» @TAMASHAGAH

اینجا کسیست پنهان ، خود را مگیر تنها بس تیز گوش دارد ، مگشا به بد زبان را بر چشمه ضمیرت ، کرد آن پری وُثاقی هر صورت خیالت ، از وی شده ست پیدا #غزل_مولانا 🍁🍁🍁 📘در این جهان و در وجودت کسی پنهان شده خیال نکن که تنها هستی ..او گوشی بسیار تیز و شنوا دارد مراقب زبان و گفتارت باش ... آن فرشته بر دریچه ضمیر تو جایگاهی دارد و تمام نیت ها و مکنونات قلبی و درونی تو بر او آشکار است... @TAMASHAGAH

شاهیست که تو هرچه بپوشی داند بی‌کام و زبان گر بخروشی داند هر کس هوس سخن فروشی داند من بندهٔ آنم که خموشی داند #مولانای_جان @TAMASHAGAH

🍂 ای قطره های باران با جوی ها بگویید کان رهرو غم آلود، زین رهگذر کجا رفت.. @TAMASHAGAH

از حادثهٔ جهان زاینده مترس وز هرچه رسد چو نیست پاینده مترس این یکدم عمر را غنیمت میدان از رفته میندیش وز آینده مترس «مولوی»رباعيات @TAMASHAGAH

🔹منت نهادن بر خدا یکی خری گم کرده بود. سه روز روزه داشت به نیّت آن که خر خود را بیابد. بعد از سه روز، خر را مرده یافت. رنجید و از سر رنجش روی به آسمان کرد و گفت که: «اگر عوض این سه روز که داشتم شش روز از رمضان نخورم پس من مرد نباشم! از من صرفه خواهی بردن؟» (فیه ما فیه: مولانا) این حکایت بیان حال کسانی است که طاعات و عبادات را چون کالایی برای فروش و رفع حوایج خویش به حق عرضه می کنند و بدان بر خدا منت می نهند و بر خلق فخر می فروشند و حال آنکه خداوند به دادن توفیق طاعت بر بندگان منت دارد. @TAMASHAGAH