#رمان_نه #قسمت_دوازدهم با تعجّب گفتم: «نظامی؟» پوزخند زد و گفت: «آره جون عمّه‌ات! من خودم ختم روزگارم.» گفتم: «ختمش باش! اصلاً می‌خای چهار ماه و ده روز و سالگردش باش! منظورتو نمی‌فهمم ماهدخت.» با دلخوری گفت: «باشه، قرار نشد بپیچونی! امّا باشه، خیالی نیست. خدا رحمت کنه داداشت. لابد با شنیدن صدای این پیرمرد، صدای مناجات و نماز شبای داداشت واست زنده و تداعی شد! آره؟ همه‌تون مثل هم هستین!» گفتم: «تو از کار نظامی چی می‌دونی؟ بهت نمی‌خوره خیلی از این چیزا سر در بیاری.» دیدم تحویلم نمی‌گیرد و بدش آمده که جواب سر راست ندادم. نمی‌دانستم زبانم را حفظ کنم یا ماهدخت را؟ اگر زبانم را حفظ می‌کردم، ممکن بود بدش بیاید و کم‌کم از من دور بشود. اگر هم می‌خواستم ماهدخت را حفظ کنم، این‌جوری نمی‌شد و باید دو سه تا کلمه به او می‌گفتم! مانده بودم چه‌کار کنم. امّا بالاخره تصمیم گرفتم قطره‌چکان کنم! نباید از خودم می‌رنجاندم یا دورش می‌کردم. با کمی اخم و دلخوری گفتم: «تو چته ماهدخت؟ اصلاً اگه خیلی دلت بخواد بدونی، آره! داداشم نظامی بود. ما خودمون هم بعداز شهادتش فهمیدیم. فقط بابام از اوّلش می‌دونست وگرنه بقیّه‌مون حتّی خبر نداشتیم داداشم کجا می‌ره و چیکار می‌کنه. فکر می‌کردیم مثل بقیّه داداشام، صبح تا شب می‌ره کار بنّایی و باغبونی. چه می‌دونستیم شبایی که نمیاد خونه و یه هفته یه هفته می‌گفت سر ساختمون می‌خوابه، کجا بوده و با کیا بوده!» ماهدخت که داشت خیلی آرام روی صورت و موهایم دست می‌کشید، گفت: «باشه عزیزدلم، آروم باش! ولش کن، دنیای پیچیده‌ای شده! خدا رحمتش کنه. بهت حق میدم از دستم ناراحت بشـی چون یادآور خاطرات بدی شدم، منو ببخش! امّا مطمئنّی بقیّه داداشات نظامی نیستن و سر کار بنّایی و باغبونی می‌رفتن؟» با پوزخند گفتم: «چی می‌گی؟ آره بابا! دیگه این‌قدر هم خونواده پیچیده‌ای ندارم، حالا اون یکی استثنا بود.» یک‌کم دراز کشید و همان‌طوری که لم می‌داد گفت: «معمولاً استثناها می‌شن دردسر، می‌شن غم، می‌شن دقّ دل، می‌شن داغ سر دل، می‌شن حسرت بعداز رفتن!» رویم را به‌طرفش کردم و گفتم: «چطور؟!» ادامه داد و گفت: «استثناهای زندگی آدم یه روز می‌شن موضوع دعوای آدم با دیگران، دعوای آدم با خودش،حتّی دعوای تنهائیت با اون!» دیدم اشک در چشمانش حلقه زده است. دستم را روی شانه‌اش بردم و گفتم: «عزیزکم! چی داری می‌گی؟ واضح‌تر بگو منم بفهمم!»

خیلی تلاش می‌کرد که بغضش را بخورد و اشکش پایین نریزد، امّا حریف چشمانش نشد و عاقبت ریخت! اوّلش یک قطره، دو قطره، بعدش هم که دیگر ... گفتم: «ماهدخت! به جون بابام اگه حرفی نزنی و واضح نگی چی تو دلته، دیگه باهات حرف نمی‌زنم! گفتم به جون بابام!» نگاهم به لبانش بود. منتظر بودم تکان بخورد و دو سه تا کلمه بیرون بریزد. تا اینکه یواش‌یواش گفت: «نه بلدم نفرین کنم و نه می‌تونم نفرینش کنم! منم یه استثنا داشتم. یکی که برام مقدّس بود. بوی غریزه و خوش‌اشتهایی نمی‌داد. فکر می‌کرد همه اونو برای خودشون می‌خوان. معتقد بود که کسـی اونو برای خودش نمی‌خواد. سر همون شد که با دلم کَل انداختم. گفتم یا به خودم ثابت می‌شه که مثل بقیّه هستم یا به اون اثبات می‌کنم که من واسه خودش می‌خوامش. باید یه کاری می‌کردم که بین همه اطرافیانش منو ببینه! نزدیکش شدم، امّا اشتباهم همین بود.» دیگر رسماً ماهدخت داشت هق هق می‌کرد. امّا بی‌صدا. این‌قدر بی‌صدا که مجبور بود دستش را توی دهانش بگذارد تا صدای گریه‌اش بلند نشود. گفتم: «آروم باش ماهدخت! الان بیدار می‌شن و شر می‌شه‌ها. آروم تورو قرآن!» چند دقیقه صبر کردم. کمی آرام‌تر شد امّا از صورتش حرارت بیرون می‌زد. داغ داغ داغ بود. نفسش هم که دیگر نگو! معلوم بود که دارد از درون می‌سوزد. وقتی کمی آرام شد گفت: «اشتباهم این بود که درست نمی‌شناختمش! فکر می‌کردم می‌تونم باهاش به خیلی جاها برسم. امّا نه اون دل داد و نه من تونستم ازش دلبری کنم! اون حتّی فرصت پاسخگویی به نیازهاش نداشت. منم براش شده بودم مزاحم!» گفتم: «افغانستانی بود؟! کجا باهاش آشنا شدی؟» گفت: «کاش افغان بود! نه... چه اهمّیّتی داره که کجا باهاش آشنا شدم؟!» گفتم: «همین‌طوری!» گفت: «وقتی دانشگاهمون می‌خواست از لندن ما رو به تور اروپا گردی و بازدید از یه مؤسّسه تحقیقاتی ببره، اوّلش نمی¬دونستیم دقیقاً کجا داریم می‌ریم. تا اینکه ما رو به جایی بردن که فهمیدم اکانت‌های اون مخاطب استثنایی من از سرور اون‌جا ساپورت می‌شه. ینی دقیقاً محلّ زندگی و کار همون استثنا! اوّلش خیلی خوشحال شدم. حتّی شب قبلش خیلی خودمو ترگل‌ورگل کردم. خیلی خرج خودم کردم. اون خبر نداشت که داریم می‌ریم اون‌جا. من هم چیزی نگفتم. من حتّی نمی‌دونستم اون‌جا دقیقاً کجاست؟ امّا وقتی رفتیم اون‌جا، همه دنیا رو سرم خراب شد؛ چون فکر نمی¬کردم اون‌جوری باشه!» با تعجّب گفتم: «داری منو می‌ترسونی ماهدخت! مگه کجا بود؟!» سرش را جلو آورد. لبش را تقریباً به گوشم چسبانده بود، خیلی آرام گفت: «اسرائیل! تل آویو! یکی از مؤسّسات سازمان موساد!»

حرف¬های آن شب هر دو نفرمان اگر لُو می‌رفت، ممکن بود به قیمت جانمان تمام بشود. مخصوصاً با شرایط شنود و حسّاسیّت به بعضـی واژگان، اصطلاحات و... ممکن بود هر لحظه توی سلّول بریزند و دوباره همان جهنّم قبلی بشود. به‌خاطر همین، این‌قدر یواش حرف می‌زدیم که با وجود اینکه به هم چسبیده بودیم، امّا خودمان هم حرف¬های همدیگر را به زور می‌شنیدیم. به ماهدخت گفتم: «حالا چرا این‌قدر رو کار نظامی حسّاسی و تا فهمیدی که داداشم نظامی بوده و شهید شده، لپات گل انداخت؟!» گفت: «احساسم می¬گه اونی که دوسش داشتم باعث شده که الان من اینجام!» با تعجّب گفتم: «ینی چی؟!» گفت: «نمی‌دونم! امّا درست فردای روزی که اون منو دید و من کلّی ذوق کرده بودم و اون کلّی بهت‌زده شده بود، منو گرفتن و انداختن تو این خوک‌دونی! خب تو جای من! اهل سیاست، دانشمند علوم خاصّ و این حرفا هم که نیستم که منو بدزدن و ازم استفاده کنن! منو گرفتن انداختن اینجا، خودمم نمی‌دونم چرا، حتّی اینا هم نمی‌دونن چرا! حدّاقل از لیلما و هایده یه خونی می‌گیرن، گاهی هم بارداری، گرفتن جنین مرده و..، امّا من چی؟ فقط منو تا حالا چند بار زدن، یه بار هم که... بگذریم! دیگه چه اتّفاقی می‌تونه منو به اینجا بکشونه جز اون استثنای زندگیم؟!» گفتم: «نمی‌دونم، عقلم جایی قد نمی‌ده امّا چرا اون باید باعث بشه بیفتی اینجا؟! آدم با دشمنش هم این کار رو نمی‌کنه! چه برسه به کسـی که یه روزی بهش تعلّق خاطر داشته، البتّه تو به اون، امّا بازم فرقی نمی‎کنه. دلیل موجّهی نیست!» داشتیم حرف می‌زدیم که صدای پا شنیدیم. صدای یک نفر که در راهروی بیرونی راه می‌رفت. این‌قدر ترسیده بودیم که داشتیم می‌لرزیدیم و خودمان هم متوجّه لرزش محسوس همدیگر بودیم. فوراً خودمان را به خواب زدیم، امّا صدایش نزدیک و نزدیک‌تر می‌شد. وقتی به سلّول ما و سلّول کناری؛ یعنی سلّول ایرانی‌ها رسید، سرعتش کم شد. داشتیم سکته می‌کردیم. صلوات و لا‌اله‌الّا‌الله و خلاصه هر چه بلد بودیم از دهانمان نمی‌افتاد. هر لحظه منتظر بودیم داخل بیاید و ما را با خودش ببرد، امّا متوجّه شدیم که از سلّول ما هم رد شد و سراغ سلّول ایرانی‌ها رفت. همان‌جا چند لحظه ایستاد، معلوم بود که دارد به سلّول ایرانی‌ها دقّت می‌کند تا ببیند چه می‌گویند. صدای آن پیرمرد می‌آمد، خیلی آرام و لطیف می‌گفت: «اَللّهُمَّ اَصْلِحْ کُلَّ فاسِدٍ مِنْ اُمُورِ الْمُسْلِمینَ (خدایا هر عامل فسادی را از جامعه و امور مسلمانان اصلاح کن!) اَللّهُمَّ اشْغَلِ الظّالِمینَ بِالظَّالِمین (خدایا ظالمین را به خودشان مشغول کن)» تا اینکه گفت: «الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَالْعَنْ یَهُودُ الْخِیبَری و مَنْ تَابِعَ وَ مَعَهُمْ (خدایا بر پیامبر و آلش درود بفرست و یهودی خیبری و کسانی که از آل یهود تبعیّت می¬کنند و کسانی که با آل یهود هستند را مورد لعن و نفرین خود قرار بده!)» اصلاً جنس دعاهای آن پیرمرد فرق می‌کرد. تا حالا فقط بعضـی از بخش‌های ادعیه‌ای را که می‌خواند از پدرم و دیگران شنیده بودم، امّا بخش‌هایی که آن پیرمرد می‌خواند خیلی جذّاب‌تر و محرّک‌تر بود. به دعای در بند و زندانی نمی‌خورد، بلکه به دعای کسی شبیه بود که وسط معرکه جنگ ایستاده است. ناگهان شنیدیم آن کسـی که صدای پایش می‌آمد و دم در سلّول ایرانی‌ها ایستاده بود، با باتوم دو سه بار به در و میله آن سلّول کوبید و یکی دو تا سرفه کرد و رفت.

فهمیدیم که دارد به نوعی اعتراضش را نشـان مـی‌دهد؛ یعنی دیگر این دعاها را نخوان و نگو! صدای پا از همان مسیری که آمده بود برگشت و بعداز چند لحظه، دیگر صدایش را نشنیدیم. هنوز درگیر صدا و معانی دعاهای آن پیرمرد بودیم که به ماهدخت گفتم: «نگفتی! چرا زوم کردی رو کار نظامی؟» گفت: «آره، داشتم می‌گفتم. من دیگه چیزی برای از دست دادن ندارم. حالا که فکرش رو می‌کنم، کینه‌ای هم از اون به دلم نیست؛ چون بالاخره از اوّلش معلوم بود چندان علاقه‌ای بهم نداره، امّا نمی‌تونم از سازمان و مؤسّسه‌ای که ازش بازدید کردیم و اونم توش کار می‌کرد بگذرم.» گفتم: «ماهدخت! زود بگو ببینم برنامه‌ت چیه؟ چقدر ترسناک شدی امشب!» گفت: «من اطّلاعات خیلی خوبی از اون مؤسّسه و مؤسّسات زیر مجموعه‌ش دارم که فکر می‌کنم خیلی قیمتی باشه! این‌قدر به ارزش اون اطّلاعات مطمئن هستم که فکر کنم منو اینجا زنده نگه داشتن که ببینن چقدر و تا کجا می‌دونم!» با لبخند طعنه‌آمیز گفتم: «موفّق باشی بزرگوار! حالا ربطش به نظامی بودنِ داداش من چیه؟!» گفت: «هیچی! دلم می‌خواد در اختیار ایران بذارم. می‌دونم که اونا بهترین کسانی هستن که می‌تونن از این اطّلاعات، بهترین بهره رو ببرن. دیگه کسـی سراغ ندارم، به هر جا و هرکسی بگم، بعدش مستقیم برمی‌گرده زیر دست تل آویو!» گفتم: «عجب! حالا برنامه‌ت چیه؟» گفت: «برنامه‌ای ندارم. فقط می‌دونم که تا اون اطّلاعات رو دارم ارزش زنده موندن دارم، امّا تعجّب می‌کنم چرا تا الان شکنجه‌ای در اون رابطه نداشتم و نخواستن به زور از زیر زبونم بکشن با اینکه اگه می‌خواستن می‌تونستن حتّی تاریخ عقد مامانم هم از زیر زبونم بکشن بیرون!» گفتم: «خیلی پیچیده شد. قادر به تحلیل حرفات نیستم، احساس می‌کنم همه‌ش تحلیل خودته! اصلاً شاید داستان چیز دیگه باشه. از کجا این‌قدر مطمئنّی؟» گفت: «نمی‌دونم! یه‌کمکی بهم می‌کنی؟» گفتم: «کمک؟! چی مثلاً؟» گفت: «فقط تو به من کمک کن که مشکلات زبان مادریم رو برطرف کنم؛ ینی با من دری و پشتو کامل و بی‌نقص تمرین کن! جوری که کسـی نفهمه من سال‌ها اروپا بودم. همین. می‌تونی؟» گفتم: «چته تو؟ ینی چی؟ اصلاً چی تو کلّه‌ته؟» گفت: «تو کاری به این چیزا نداشته باش. منم بهت یه قولی می‌دم!» گفتم: «باز چیه؟ ماهدخت بذار کپه مرگمون رو بذاریم!» گفت: «منم بهت قول می‌دم به ازای هر پیشرفت زبانی که داشتم، بخشی از اطّلاعاتم رو در اختیارت بذارم.» خب پیشنهاد هیجان‌انگیزی بود. من هم خیلی مشتاق بودم بدانم چه خبر است و ماهدخت چه چیزهایی می‌داند؛ به‌خاطر همین بعداز کمی فکر کردن قبول کردم. من همیشه معتقدم که کلاف‌های پیچ‌درپیچ، حرف‌های زیادی برای گفتن دارند؛ مخصوصاً اگر سر نخش به راحتی پیدا نشود. و همان سرآغاز فصل جدید قصّه ما در آن زندگی سگی شد! ادامه دارد... @ayeha313

#ایرانشناسی نام مکان: #تیمچه_امین_الدوله شهر: کاشان دوره زمانی: قاجار تاریخ ثبت: ۲۹ دی ۱۳۵۳

بازار کاشان یکی از مهم‌ترین و زیباترین بازار‌های ایران به شمار می‌رود که در اواخر قرن دوازدهم هجری قمری بر اثر زلزله به طور کلی از بین رفت. اما در دوره قاجار و در عهد فتحعلی شاه و ناصرالدین شاه، به وضع مطلوب مرمت و بازسازی شد و بناهای بسیاری در این بازسازی‌ها به وجود آمد. از جمله این بناها، تیمچه و کاروانسرایی است که توسط «جلالت مآب امین الدوله» بنا شد. تمیچه امین الدوله از جاهای دیدنی کاشان به شمار می‌رود و در تقاطع خیابان بابا افضل و میدان کمال الملک، در یکی از نقاط مرکزی بازار واقع شده است استاد علی مریم کاشانی طراح و معمار این بنا بوده‌است که آن را بین سالهای ۱۲۸۰ تا ۱۲۸۴ هجری قمری ساخته‌است. تیمچهٔ امین‌الدوله در بازار کاشان در مجاورت تیمچهٔ بخشی قرار دارد @ayeha313

🌸 خدای مهربانم ✨در طلوع عاشقی 🌸دفتر دلم را به تومی سپارم 🌸تو با قلم عفو و بخشش خود ✨خط بزن تمام گناهانم را 🌸 و بکش بر صفحه دلم ✨دريایی از سخاوت را 🌸 بسْم اللّٰه الرَّحْمٰن الرَّحیم ✨ الــهـــی بــه امــیــد تـــو @ayeha313

پیامبر گرامی و مکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند: «کسی که نیکی به پدر و مادر و پایبندی به صله‌ی رحم را برایم تضمین نماید ، من هم زیادی ثروت، طول عمر و محبوب شدن میان اقوام را برایش تضمین می‌کنم.»........؛؛؛ منبع : 👇 کتاب شریع مستدرک الوسائل، ج ۱۵، ص ۱۷۶ @ayeha313

#مجردانه #افراد_نامناسب_برای_ازدواج #قسمت_دوم 🍂۲.افراد معتاد ✏فرد معتاد قبل از آن که به شما وابسته و علاقه مند شده باشد، به مواد مورد اعتیادش وابسته و علاقه مند است، پس طبیعی است در طول زندگی اعتیاد را رقیب خود بدانید و زندگی پر استرس و اضطرابی داشته باشد. 🔸️بعضی افراد وقتی متوجه می شوند فرد مقابلشان توانسته اعتیاد خود را ترک کند، از اراده و همت او خوششان می آید و این موضوع را نشان دهنده قوی بودن فرد می دانند، در حالی که باید به این نکته توجه کنند که فردی که معتاد است و اعتیاد خود را ترک کرده ممکن است فرد قوی و با اراده ای باشد ولی این دلیل نمی شود که تنها به خاطر داشتن قدرت ترك كردن برای ازدواج هم مناسب هستند! ⚡فردی که از اعتیاد خود  لذت برده، خاطره این لذت در ذهنش وجود دارد و ممکن است با پیش آمدن هر مشکل و یا ناراحتی دوباره به اعتیاد رو آورد. اگر قصد ازدواج با فرد معتادی را دارید که ترک کرده است، باید به این نکته توجه کنید که حتما حداقل یک سال از ترک اعتیاد او گذشته باشد و حتما با مشاور متخصص مشورت کنید و سپس اقدام نمایید. #اللهم_اجعل_عواقب_امورنا_خیرا @ayeha313

#تغذیه درمان سرفه خلط دار با درمان‌های خانگی👇 🔺استنشاق بخارآب 🔺غرغره با آب نمک 🔺مخلوط لیمو و عسل 🔺دمنوش زنجبیل 🔺ترکیب شیر و زردچوبه 🔺پیاز 🔺هویج 🔺سوپ مرغ @ayeha313

‍ #خانواده 4 رفتار خودخواهانه که ازدواجتان را نابود می‌کند👇 🔺اینکه طی یک بحث یا مشاجره به جای اینکه به حرف‌هایی که طرف ‌مقابلتان می‌زند فکر کنید، به فکر واکنش دفاعی خودتان باشید. 🔺اینکه درمورد مسائل و مشکلات شخصی و همچنین مشکلاتتان در رابطه با همسرتان صحبت نکنید. 🔺اینکه مدام حدس و گمان بزنید: همیشه همه چیز را نباید به خودتان بگیرید! 🔺اینکه فقط به رفتارهایی از همسرتان فکر کنید که برایتان آزاردهنده است، نه رفتارهایی از خودتان که ممکن است باعث آزار همسرتان شود. @ayeha313

💠 انجام غسل با گوشواره 💬 سؤال: آیا انجام غسل با گوشواره صحیح است؟ ✅پاسخ: 🔹 در غسل باید ظاهر بدن شسته شود؛ بنابراین سوراخ جای گوشواره و مانند آن اگر به قدری گشاد باشد که داخل آن دیده شود، باید آن را شست و اگر دیده نشود شستن داخل آن لازم نیست؛ لذا در صورتی که گوشواره مانع رسیدن آب به ظاهر گوش نشود، لطمه‌ای به صحت غسل نمی‌زند و بیرون آوردن آن هم لازم نیست در غیر این صورت باید خارج نموده و یا آب را به ظاهر بدن برساند. 📚 پی‌نوشت: بخش استفتائات پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر آیت‌الله خامنه‌ای #احکام 📚 #احکام_دین @ayeha313

⁉️ متن شبهه 👇👇 تقویمی که دیگر بوی ایران نمی دهد!!! ایرانیان تنها مردم جهان هستند که، در تقویم رسمی کشورشان:* ❌روز مرد: تولد علی ع ❌روز زن: تولد فاطمه ع ❌روز جوان: تولد علی اکبر س ❌روز پرستار: تولد زینب س ❌روز جانباز: تولد ابوالفضل س ❌ روز دختر: تولد معصومه س ❌ روز کودک: تولد علی اصغر س ❌ روز کرامت: تولد حسن ع ❌ روز پاسدار: تولد حسین ع ❌ روز نوجوان: تولد قاسم س ❌ روز سالخوردگان: تولد حبیب مظاهر ❌ روز عشق: ازدواج علی ع و فاطمه *یعنی اساسا در تاریخ این سرزمین (ایران) نه مردی وجود داشته و نه زنی* *جالب‌تر و شگفت‌انگیزتر آنکه این افراد در بین مردمان سرزمین خودشان (اعراب) چنین جایگاهی ندارند!!* تعطیلات رسمی کشور ما به جز عید نوروز همگی مذهبی ، ما تعطیلی ملی نداریم که به خاطرش جشن بگیریم گویی اصلا اسطوره ای در این خاک کهن نداشته ایم!!! روز زن از اعراب! روز مرد! از اعراب روز دختر از اعراب! روز جوان روز ازدواج روز ... و روز فوت آنها هم روز ماتم ماست و و و و و و و و و (متن شبهه خلاصه شده ) ✅ پاسخ شبهه 👇👇👇 ☑️اتفاقا چون پیشتاز در تمدن هستیم، چون در تمدن ما بهترین ها مد نظر هستند چون در تمدن ما نژاد پرستی مذموم هست، همانطور که کوروش کبیر اینو به همه نشون دادند(طبق اظهار نظر حتی نژادپرستان و باستان گرایان افراطی)، بنابراین تمدن ما ربطی به آریایی ها و نژاد اون نداره.‼️ تمدن ما فقط انسان بینه,,تمدن ما میگه: بنی ادم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند. ☑️نه بنی آریایی از بین انسان های تاریخ، بهترین اونا پیامبر خاتم و اهل بیت ایشان هستند. این ها نشون میده که برای ایرانی جماعت، واقعا چیزی جز راستی و راه درست و انسان های درست اهمیت نداره. 🔸چرا که هر ملتی به مناسب کارکرد و خدمت افراد اصلح در سرزمینشان از آنان در تقویم خود یاد کرده و روزی را به نامشان قرار می دهند . وقتی بهترین بندگان خدا که به دینمان خدمت کرده و بهترین الگوها برای زندگیمان هستند و کسی دیگر از حیث مناسبت یاد شده در تقویم به پای ایشان نمی رسد ، چرا باید از نامشان در تقویمان استفاده نکنیم؟ گرچه در شبهه مذکور به تمسخر روزهایی مانند کودک و نوجوان سالخوردگان را هم قرار داده اند؛که موجبات تمسخر را فراهم کرده باشند اما باید گفت؛ به عنوان مثال انتخاب روز ۱۶ مهر (برابر با ۸ اکتبر) برای گرامیداشت روز جهانی کودک در ایران با اطلاع و مساعدت دفتر یونیسف بوده است و ربطی به ولادت حضرت علی اصغر ع ندارد. کمااینکه در سایر مناسبتهای موجود در تقویم از بزرگان سرزمینمان نام برده شده از جمله: ✅ روز معلم شهادت استاد مرتضی مطهری ✅ روز مهندسی بزرگداشت خواجه نصیرالدین طوسی ✅ روز پزشک زادروز بو علی سینا 🔹تاریخ سرزمین ایران پر است از غیور زنان و مردانی که بر این خاک نقش آفرینی کردند،از دانشمند و جنگاور گرفته تا هنرمند و شاعر پس اساسا این حرف نادرست است که در شبهه به تمسخر گفته شده در تاریخمان مرد و زنی وجود نداشته! ♦️جالبتر وقتی می شود که بدانیم هر ملت بر اساس عِرق و دوستی که نسبت به ارزش های خود دارد مناسبات تقویمی خود را می نویسد. تقویم ما براساس (حب الوطن من الایمان) نوشته شده یعنی وطن دوستی از ایمان است.پس افراد نام برده در این دایره جای می گیرند. وقتی حب وطن، منجر به غیر ستیزی، تحقیر و بی اعتنایی به غیرهموطن، ضدیت با هر آنچه خارج از جغرافیای وطن شود، تعارض با وحدت امت انسانی و اسلامی را در بربگیرد و وطن دوستی به نژادپرستی و ناسیونالیسم و ملی گرایی و شوونیسم مبدل خواهد شد. در ضمن این روزها در تاریخ باستان جایگاه آنچنانی نداشته. بلکه بعد از انقلاب این روزها به نام پدر و مادر و ... نامگذاری شد. پس اگه میخواهیم چیزی رو سر کسی خورد کنیم، بهتره سر ۲۵۰۰ سال حکومت شاهنشاهی یه عده کنیم که حتی توانایی نداشتند یه تاریخ درست و حسابی برای این مملکت درست کنند. @ayeha313

‍ #کودک ✅ هر سال، روز جشن تکلیف کودکتان مراسمی کوچک به پا کنید چون آن روز تولدی دیگر است 👈 به او یادآوری کنید اخلاقیاتش در طول سالی که گذشت در چه زمینه هایی قوت یا ضعف داشته و قرار است چگونه باشد @ayeha313

‍ #بدانیم 10 علت خشکی لب‌ها را بشناسید👇 🔻سیگار 🔻کم ‌آبی بدن 🔻برخی داروها 🔻لیسیدن آن با زبان 🔻عفونت ‌های قارچی 🔻غذاهای ترش و اسیدی 🔻آفتاب داغ و سرمای زمستان 🔻کمبود املاحی چون آهن و روی 🔻کمبود ویتامین‌هایی چون A ،B ،C 🔻حساسیت به لوازم آرایش و شوینده‌ها @ayeha313

📌 تشویق و نهادینه کردن رفتارهای خوب در نوجوانان: 3. قوانین شکسته شده: با آرامش، محکم و پیگیرانه پیگیری کنید: شما می‌توانید این کار را با استفاده از یک نتیجه عادلانه که شما و فرزندتان از قبل با آن توافق کرده‌اید، انجام دهید. برای مثال، “چون در ساعت مقرر به خانه نیامدید، آخر هفته باید در خانه بمانید”. این کار باعث می‌شود فرزندتان به قوانین احترام بگذارد. @ayeha313

🔵 ۱۰ #ترفند ساده برای این که راحت تر بخوابید 🔸 پرده‌های ضخیم بخرید 🔹 تمرکز ذهن انجام دهید 🔸 اتاق‌تان را خنک نگه دارید 🔹 مقداری شیر گرم بنوشید 🔸 قبل از خواب کتاب بخوانید 🔹 مصرف کافئین را قطع کنید 🔸 قبل از خواب یوگا تمرین کنید 🔹 لوازم الکترونیکی را خاموش کنید 🔸 رژیم غذایی سالم‌تری داشته باشید 🔹 ساعت مشخصی برای خوابیدن تنظیم کنید @ayeha313

⛔️⛔️⛔️⛔️ رفقا بخاطر مطالب امشب خیلی عذر میخوام لطفا افراد زیر ۲۰ سال و گروه‌های حساس(مخصوصا خانم‌های باردار و بیماران قلبی و...) ، قسمت امشب را به هیچ وجه مطالعه نکنند👇

#رمان_نه #قسمت_سیزدهم 🔺دردناک، امّا مهم... لطفاً با دقّت هر چه تمام¬تر بخوانید و به چشم یک داستان به این مستند نگاه نکنید! شرایط آنجا از نظر تغذیه «ناجور» از نظر بهداشت «نابود» و از نظر دستشویی و نظافت شخصی هم «سهمیه‌ای» بود! یعنی مثلاً هر از چهار پنج ساعت، دو نفر از سلّول ما سهمیه دستشویی داشتند. این هم نه دستشویی مثل خانه خودمان و یا حتّی دستشویی‌های عمومی! ولش کن. حال خودم هم به هم می‌خورد وقتی یادم می‌آید. چند ساعتی استراحت کردیم. در آن مدّت یک شب خواب آسوده و راحت نداشتم. مدام توی خواب کابوس می‌دیدم، عرق می‌کردم و حتّی گاهی اوقات، در خواب لب پایینم را این‌قدر گاز می‌گرفتم که به‌خاطر شدّت دردش از خواب می‌پریدم. مرتّب خواب می‌دیدم قرار است دوباره به من تعرّض شود. تپش و سرگیجه می‌گرفتم و هول‌ می‌کردم. شاید سر جمع، در طول ده دوازده ساعت، نیم ساعت خواب مفید نداشتم. از بس استرس، فشار، کابوس و... اوضاع‌واحوالم مثل روانی‌ها شده بود. این‌قدر هم دختر معنوی و اهل دین و ایمانی نبودم که با مقولات معنوی خودم را سر پا نگه دارم. فقط تنها چیزی که در آن شرایط برایم انگیزه زنده ماندن (و نه زندگی کردن) شده بود، توصیه مؤکّد آن مجاهد افغان بود که گفت: «ماهدخت را رها نکن.» وقتی از خواب بیدار شدم، دیدم همه بیدار هستند و دارند از درد و رنج‌هایشان به هـم می‌گـویـنـد. بـین اُسـرای کشـور اردن بـودیم. تـا آن مـوقــع نمی‌دانــسـتم اردن، این‌قدر مجاهد و مبارز دارد که حکومت فاسد آنجا تلاش می‌کند شیعیان اردن سر بلند نکنند تا بتوانند طرح اسرائیل کوچک در منطقه غرب آسیا را در اردن پیاده کنند! این نکته، خیلی نکته مهمّ و مؤثّری در فکر و شناخت من از منطقه محسوب می‌شد. حالا وسط آن گیر و دار، لیلما مرتّب تهوّع می‌کرد. خیلی حالش بد بود، می‌لرزید و تهوّع می‌کرد. از هایده پرسیدم: «چشه؟ مسموم شده؟» هایده گفت: «نمی‌دونم، چیزی نخورده که بخواد مسموم بشه. مدام آب تو دهنش جمع می‌شه. نمی‌دونم، شایدم سردیش کرده. ولی خب سرد شدن مزاجم دلیل می‌خواد. این بیچاره که چیزی نخورده!» تا اینکه یک‌مرتبه خیلی شدیدتر تهوّع کرد و سرفه‌های شدید، جیغ، گریه و... ماهدخت وقتی به چیزهایی که از شکم لیلما بیرون آمده بود با دقّت نگاه کرد، گفت: «حامله‌ست! لیلما بارداره! خدا به دادش برسه. لابد بازم شرایط شیشه‌ای، انواع سوزن، تزریق اقسام مختلف هورمون و... خلاصه بازم یه مادر و نوزاد که قراره نقش موش‌های آزمایشگاهی این عوضیا رو بازی کنن!» خیلی‌خیلی دلم برایش سوخت. لیلما دختر خیلی خوبی بود، معلوم بود که شیله پیله ندارد. تا خودش هم فهمید که باردار است، دنیا روی سرش خراب شد، شروع به داد و فریاد و نفرین و خودزنی کرد. این‌قدر خودش را محکم می‌زد که دو سه نفری تلاش می‌کردیم او را بگیریم، امّا ما هم کتک می‌خوردیم! همان‌طوری که او گریه می‌کرد، ما هم با او اشک می‌ریختیم. فقط همین کار از دستمان برمی‌آمد. وقتی لیلما بی‌حال و بی‌جان شد، روی زمین افتاد و ما هم دور‌و‌برش بودیم. بیچاره لیلما! ازش پرسیدم: «تو دیگه از چی می‌ترسی؟ چرا این‌قدر پریشونی؟ تو که همه بلاها سرت اومده، هر بلایی که فکرش رو بکنی سرت اومـده. دیگه چی برای از دسـت دادن داری؟ آروم باش!» لیلما همین‌طوری که بی‌حالِ بی‌حال با چشمان نیمه‌باز و لب‌های آویزان افتاده بود، مثل کسی که نمی‌دانم غش می‌کند یا نه، با لکنت همیشگی‌اش گفت: «من تحمّل شیشه ندارم! من دو بار تجربه کردم، دو بار رفتم تو شیشه. دو بار شرایط شیشه‌ای رو کشیدم. دیگه مگه چقدر توان دارم؟» گفتم: «متوجّه نمی‌شم! شرایط شیشه‌ای چیه؟ می‌شه برام بگی؟»

گفت: «این کثافتا آمار دقیق مسائل خصوصی خانم‌ها رو دارن. از اوّلین روزهایی که بفهمن باردار هستیم، یه کلکسیون از انواع موادّ و مایعات رنگی که کلّی هورمون، باکتری و ویروس خاص هست به ترتیب روزهایی که مدّ نظرشون هست به اون زن باردار تزریق می‌کنن! تا جایی که شرایطی براش پیش میاد که ظرف کم‌تر از دو هفته، مثل یه زن چهارماهه می‌شه و حتّی تکون‌های جنینش رو هم حس می‌کنه! من که نمی‌دونم داره چی می‌شه فقط می‌فهمم که موهای بدنم زود به زود بلند و کوتاه می‌شن، یهو یه شب همه‌شون ریزش پیدا می‌کنن! حتّی پلکم تند‌تند می‌زنه و زبونم زبر و سفت می‌شه. ویار دیوار پیدا می‌کنم!! شروع می‌کنم حتّی به گچ و سیمان دیوار زبون می‌کشم و اگه بتونم با دندونام کم‌کم می‌کَنم و قورت می‌دم! بعدش یواش‌یواش ویارت هم عوض می‌شه! یه هفته ویار انسان داری، یه هفته ویار حیوانات، یه هفته ویار سنگ و چوب و... این تغییرات همه‌ش ناشی از همون موادّ کوفتیه که هر از چند ساعت تزریق می‌کنن! تا اینکه بعداز شاید حدود چهار ماه متوجّه می‌شی که کیسه آبت پاره شده و بچّت داره به دنیا میاد. اصلاً نه با عقل جور در میاد، نه با قواعد علمی و حرفای دکترایی که تا حالا دیدیم و زنایی که دور‌و‌برمون زاییدن. امّا با کمال تعجّب، بچّه به دنیا نمیاد! به این می‌گن وضع حمل مصنوعی. نمی‌دونم چی می‌شه و چیکار می‌کنن که حـدوداً یه مـاه بعـدش بچّه به دنـیا میاد. وقتی هم به دنیا میاد...» زد زیر گریه! گفتم: «چی شد لیلما؟ وقتی به دنیا اومد چی؟» گفت: «می‌بینی زنده‌ست، امّا خیلی کوچیکه. فوراً می‌ندازنش تو شیشه و می‌برنش. در حالی که حتّی بچّه، جون گریه و زاری نداره و دیگه نمی‌تونی ببینیش!» پرسیدم: «چرا این کارو می‌کنن؟» لیلما دیگر حال حرف زدن نداشت. هایده گفت: «ما خیلی درباره‌ش از این و اون پرس‌وجو کردیم. گفتن این همه جنین در طول هفته و ماه جمع‌و‌جور می‌کنن برای دو چیز: یکی برای ساخت و تولید لوازم آرایشی؛ یکی هم برای انواع آزمایشات ژنتیک! تا بتونن برای هر کشور و جغرافیایی، ژن و افراد خاصّ مدّ نظرشون رو آزمایش و تست کنن!» 💥پی نوشت بسیار مهم!! صنعت سقط جنین و تجارت لوازم آرایشی «ویکی ایوان» محقّق کلیسای سان فرانسیسکو در تحقیقات خود درباره سقط جنین در آمریکا نشان می‌دهد که بر اساس قوانین و سیاست‌های پشت پرده، رشد سقط جنین نسبت به 30 سال گذشته بیش از 30 درصد افزایش داشته است. بنابر تحقیقات وی، 1787 مرکز حمایت از سقط جنین در آمریکا وجود دارد و با توجّه به سیاست‌های حمایتی دولت‌ها از سال 1997 تا سال 2008 میلادی، 25 درصد افزایش پیدا کرده است. این مرکز مأموریّت دارد که به تولید و تربیت جنین در مسیر سودآوری، موادّ آرایشی و همچنین تحقیقات ژنتیک‌شناسی مردم ملّت‌های مختلف کار کند! بنابر تحقیقات ایوان، تبلیغات دولت‌ها و مؤسّسات خصوصی برای زیبایی اندام زنان و همچنین جلوگیری از چروک شدن پوست، بسته‌های تشویقی برای سقط جنین ایجاد کرده و این مسائل در کنار حقّ قانونی برای هر فرد درباره حاملگی سبب رونق داروسازی و تجارت لوازم آرایشی شده است؛ حتّی به طرز وحشتناکی آن مؤسّسات مأموریّت دارند که با توجّه به علاقه‌مندی‌های زنان خاورمیانه، علی‌الخصوص علاقه زنان جوامع شیعی به انواع موادّ آرایشی، اقدام به تولید موادّ آرایشـی برخاسته از جنین همنوعان و هموطنان آنان نموده و به این روش، انواع حسّاسیّت‌ها و ویروس‌های مختلف را به شیوه مستقیم به بدن زنان منتقل کنند! ایوان می‌گوید که با توجّه به فعّالیّت‌های گسترده و آزادانه مؤسّسات خصوصی در آمریکا، به نظر می‌رسد سیاست‌های دولتمردان برای سهولت این مسئله بسیار پررنگ است تا جایی که بنابر اسناد منتشر شده، مؤسّسات خصوصی سقط جنین در انتخابات ریاست جمهوری کمک‌های بسیاری به نامزدها و احزاب سیاسی کرده‌اند. علی‌الخصوص مؤسّسات یهودی‌الاصل که وابسته به رژیم صهیونیستی هستند! وی همچنین در ادامه تحقیقات خود می‌گوید: بدون استفاده از اندام جنین‌های سقط شده، عملاً تجارت لوازم آرایشـی سود زیادی ندارد. بسیاری از لوازم آرایشـی تولید شده برای افراد سالخورده و برای جلوگیری بیش‌تر از چروک شدن و پیری پوست به کار می‌‌رود که در این لوازم آرایشـی به‌صورت مستقیم از جنین انسان استفاده می‌شود.

قبل‌از اینکه هایده و ماهدخت از وضعیّت اسفبار لیلما، جنین، بارداری هوشمند، تغییرات هورمونی، لوازم آرایشی و این موارد صحبت کنند، یک چیزهایی شنیده بودم که کشورهای بزرگ مثل آمریکا، فرانسه و انگلستان به سفارش اسرائیل، در حال تشکیل «بانک هورمونی و ژنتیکی» مردم دنیا با هر رنگ، ملّیّت و جغرافیایی هستند و برای هر ملّتی، بر اساس اصول ژنتیکی آن ملّت برنامه‌ریزی میکنند. آن‌ها علاوه بر لوازم آرایشی در تولید انواع نوشیدنی‌ها و مواد غذایی از جنین استفاده میکنند و خیلی هم تلاش کردند که این مسئله از چشم و گوش رسانه‌های دنیا مخفی باشد، امّا بعداز مدّتی، توسّط خودشان این اخبار درز کرد و منتشر شد! حالا چرا خودشان این کار را کردند؟ الله اعلم! مثلاً بسیاری از شرکتها به ویژه در ایالات متّحده آمریکا از جنین مرده در تولیدات خود استفاده میکنند، از جمله شرکت پپسـی در محصول خود به نام Senomyx از پروتئین به‌دست آمده از سلّولهای کلیّه جنین انسان استفاده میکند. وقتی از مدیر عامل شرکت پپسی پرسیدند، گفت: «مگه تنها ما این کار رو می‌کنیم؟ بسیاری از شرکت‌های فعّال در صنایع غذایی از سلّول‌های بنیادی بدن انسان برای توسعه محصولات خود و نیز به‌صورت طعم‌‌دهنده مصنوعی استفاده کردن!» البتّه وقتی این ادّعا درباره شرکت پپسـی در دادگاه مطرح شد، همان مدیر عامل حرف قبلی خودش را پس گرفت و کاملاً نفی کرد. بعداز مدّتی، مدیران همبرگر و محصولات شرکت Burger king، سس‌ها و انواع تولیدات شرکت Kraft، نوشابه‌ها و سایر محصولات شرکت coca-cola، انواع کیک‌های میوه‌ای، نان‌های دارچین و سایر خوراکیهای شرکت ¬-general mills و نیز محصولات شرکت wendy سکوت معناداری اختیار کردند و حتّی با خبرنگارها هم در آن زمینه دیدار نکردند. کلّاً این مسئله حالت تهوّع و انزجار انسان را زیاد میکند، امّا از این‌ها که بگذریم، نکته قابل توجّهش که کم‌تر کسـی به آن پرداخته است و به نظر می‌رسد که اصل ماجرا باشد، این است که حتماً باید جنین به «چهار ماهگی» برسد تا بتوانند انواع آزمایشات و تغییرات مختلفی که مدّنظرشان هست را انجام بدهند. دقّت کنید لطفاً: «چهار ماهگی»! یعنی دقیقاً زمانی که «روح» در جنین دمیده شده و یک «انسان زنده دارای حیات» است. نکته‌اش این است که این مسئله، سبب «مرده‌خوار» شدن مردم میشود و اثرات جسمی و روحی زیادی علاوه بر تغییرات ژنی و جهشهای ژنتیکی، انتقال انواع ویروسها، میکروبها و حسّاسیّتهای مختلف پوستی و داخلی دارد. این حرفها لازم بود در همین‌جا گفته شود؛ چون در مدّتی که آنجا بودم، فقط به مسئله بانک ژنتیکی، محصولات جنینی و این حرفها نگذشت، بلکه اتّفاقات بدتری هم افتاد. نمونه دم دستی آن اتّفاقات، مشکل اساسی بود که برای لیلمای بیچاره و هایده بدبخت اتّفاق افتاد. از گفتنش شرم دارم، ببخشید! لطفاً حلال کنید، امّا: دیدم هایده هم حالش بد است و به هم ریخته. پرسیدم: «چته تو؟ مشکلی داری هایده؟» گفت: «یه ترس عجیبی افتاده تو دلم! نمیدونم، خدا کنه من حامله نشم؛ چون دیگه اصلاً حال و حوصله و دل سوپ ندارم!» با تعجّب گفتم: «سوپ؟! سوپ که بد نیست، اتّفاقاً قوّت و جون میگیرین. حتّی باعث میشه حال و روز...» با ناراحتی گفت: «میشه لال شی و شرّ و ور نبافی؟!»