مشکلات جهان کی شود حل با مسلسل #محمد_رضا_قاسمیان #سه_گانی_هایکو

سلام و وقت بخیر 🔸با درود بی کران به یکایک شما عزیزان که افتخار همراهیتان را داریم. برای توفیق بهتر و بیشتر در ارائه مطالب، بشرط حیات زین پس در روزهای زوج بخش بررسی مفاهیم مهم موسیقی و روزهای فرد آشنایی با ردیف موسیقی ایرانی تقدیم حضورتان خواهد گردید. در خصوص حال و هوای احساسی دستگاه ها و آوازهای موسیقی ایرانی، نظرات مختلف و گاه بسیار متفاوت و برداشتهای گوناگونی وجود دارد و البته مقوله احساس از مواردی است که متر و میزانی نمی توان برای آن در نظر گرفت و هر کسی از ظن خود می تواند بر مبنای سلیقه و احساس خود برداشت متفاوتی داشته باشد. مثلا در آواز دشتی که جزو غمگین ترین آوازها بشمار می رود، می توان نغمات شاد و دل انگیز بسیاری نام برد. لذا مسئله حال و هوای احساسی را بطور نسبی می توان در نظر گرفت و بررسی نمود. در این باب و از نظر حالات روحی و روانی و احساسی دستگاهها و آوازهای مختلف، از نگاه روان شناسی و ارکان آن که تا حدودی نظرات اساتید مختلف را نیز در بر داشته باشد، این گونه می توان بیان کرد؛ 🔸۱-دستگاه شور: شور-آگاهی- درک- تفکر و اندیشه (شور انگیز و عاشقانه) ۲-آواز دشتی: سوز و گداز- گریه و مویه ( پاکترین احساسات) ۳-آواز ابوعطا: گله و شکایت (نصیحت) ۴-آواز افشاری: افسوس و حسرت- هجران از معشوق(باشکوه و احساسی) ۵-آواز بیات ترک: تعلیم- شادی درون ۶-دستگاه همایون: متانت- سربلندی- نصیحت و پذیرش ۷-آواز بیات اصفهان: اوج احساس (غم همراه با امید وصال) ۸-دستگاه سه گاه: بزم و شادمانی- شور و شوق ۹-دستگاه چهارگاه: تحرک- مقاومت و پیروزی- تلاش در رسیدن به آرزوهای دیرین عاشقی ۱۰-دستگاه ماهور: رویا پردازی- پرش از قله شادی به همراه ذهنی رویایی- آرزو(طرب انگیز-انگیزه تلاش و تحرک) ۱۱-دستگاه نوا: رازداری- حکایت(رازو نیاز و نیایش) ۱۲-دستگاه راست و پنجگاه: ستایش معبود (خدا)- بزرگمندی و تعریف... 🔸و نیز در کتاب موسیقی ایران از آغاز تا امروز از قول یکی از موسیقی شناسان معاصر فرانسوی که به موسیقی ایرانی کاملا اشراف داشته و به آن عشق می ورزد، نقل شده که وی معتقد است؛ دوازده مقام موسیقی امروز ایران (یعنی هفت دستگاه و پنج آواز مشتق از آن) هر یک با برجی از بروج دوازده گانه"نام ماه های سال در گذشته" به شرح زیر ارتباط دارد: 1. چهارگاه: حَمَل (فروردین) 2. همایون: ثور (اردیبهشت) 3. اصفهان: جوزا (خرداد) 4. دشتی: سرطان (تیر) 5. ماهور: اسد (مرداد) 6. ابوعطا: سنبله (شهریور) 7. سه گاه: میزان (مهر) 8. شور: عقرب (آبان) 9. نوا: قوس (آذر) 10. بیات ترک: جدی (دی) 11. افشاری: دلو (بهمن) 12. راست پنجگاه: حوت (اسفند) 🔸شاید بتوان استنباط کرد که متولدین هر یک از ماه های مزبور بیشتر به آوازی که مربوط به آن ماه است علاقه داشته و حداکثر بهره روحی را از شنیدن آن آواز می برند. (البته همانگونه که بیان گردید، این گونه نظریه ها و کلا مقوله های مرتبط با احساس و روح و روان مسائلی نسبی و برای افراد مختلف می تواند متفاوت باشد.) ✅ @Msantoor

ای پادشاه خوبان! ای دلبر موالی! از محضر تو دارد، این خسته دل سؤالی لب تشنه‌ی تو هستم، ای چشمه‌سار رحمت! آیا شود بنوشم، زآن باده‌ی زلالی؟ یاد تو می‌کند دل، ای تو بهشت موعود! پر می‌کشد به سویت، قلبم در آن حوالی ای دل ربوده بویت! در آرزوی رویت چشمم سپید گشت و، شد بخت من ذغالی ای لحظه لحظه با من! آخر بگو کجایی!؟ هر جا کنم نظاره، جای تو هست خالی ترسی به دل ندارم، در مجمع رقیبان کی شیر می‌هراسد از عوعوی شغالی!؟ ای برتر از گلستان! چون گویمت که ماهی!؟ آخر چگونه گویم وصف چنان جمالی!؟ با آفتاب حسنت، گیرد فلک چه عیدی! وقتی که عید دارد با دیدن هلالی کی می‌رسی نگارا! تا جان کنم نثارت؟ این چرخش زمانه، ما را دهد مجالی؟ #محمد_رضا_قاسمیان #گلشن_شعرا ۱۴۰۳/۰۱/۲۰

خداحافظ ای ماه خوب خدا! خداحافظ ای بهترین ماه‌ها! بهار دل ما! خزان گناه! که بودی تو چون عید بر اولیا دم رفتن آمد، دلم تنگ شد کنم خاک پای تو را توتیا چه مأنوس بودند، قرآن و دل! خداحافظ ای لحظه‌ی ربنا! ابوحمزه‌ات، آنچنان دلنشین! هم این افتتاح‌ات، چنین دلربا! دعای سحر، قلب ما می‌ربود خداحافظ ای روح سبز دعا! ندانسته‌ام قدر شب‌های قدر نشد آنچنان حق ایشان ادا هزاران اگر ماه، آید ولی ندارند قدری، چو قدر تو را چه تلخ است از بین ما می‌روی! ببین از فراقت، روان اشک ما برایم تو ای بهترین همنشین! خداحافظ ای بهترین لحظه‌ها! اگر می‌توانی بمانی، بمان اگر می‌روی، باز، ای مه! بیا خدایا! در این روز عید سعید بده عیدی ما «وَ بَارِک لَنا» خدایا! به ما اجر خوبان بده ظهور ولی‌ات(عج) مقدر نما #محمد_رضا_قاسمیان

عمری است سر بر درگه لطف تو می‌سایم قرآن به سر می‌گیرم و سرگرم احیایم ای منتهای آرزوی عاشقان! ای ماه! بنگر برای دیدنت شیدای شیدایم وقتی گرفتی از سر لطف و کرم دستم هر گز نلغزد در مسیر عاشقی پایم بی‌تو اگر چه سرد و ساکت، خلوتی دارم در خلوت و خاموشی خود غرق غوغایم با یاد تو چون بلبلی شوریده می‌خوانم نذر جمالت کرده‌ام ای گل! غزل‌هایم کی می‌شود گردی خرامان سرو این گلشن!؟ دلداده‌ی آن روی ماه، آن قدّ رعنایم هر شب تو را در خواب می‌بینم که می‌آیی ای کاش! تعبیرش کنی یک روز، رؤیایم #محمد_رضا_قاسمیان #بداهه_سرایی_گروه_ادیبانه ۱۴۰۳/۰۱/۲۱

ای پادشاه خوبان! ای دلبر موالی! از محضر تو دارد، این خسته دل سؤالی لب تشنه‌ی تو هستم، ای چشمه‌سار رحمت! آیا شود بنوشم، زآن باده‌ی زلالی؟ یاد تو می‌کند دل، ای تو بهشت موعود! پر می‌کشد به سویت، قلبم در آن حوالی ای دل ربوده بویت! در آرزوی رویت چشمم سپید گشت و، شد بخت من ذغالی ای لحظه لحظه با من! آخر بگو کجایی!؟ هر جا کنم نظاره، جای تو هست خالی ترسی به دل ندارم، در مجمع رقیبان کی شیر می‌هراسد از عوعوی شغالی!؟ ای برتر از گلستان! چون گویمت که ماهی!؟ آخر چگونه گویم وصف چنان جمالی!؟ با آفتاب حسنت، گیرد فلک چه عیدی! وقتی که عید دارد با دیدن هلالی کی می‌رسی نگارا! تا جان کنم نثارت؟ این چرخش زمانه، ما را دهد مجالی؟ #محمد_رضا_قاسمیان #آوا_سرکار_خانم_پروانه

در گوش دلم باز نوید آمده است بگذشت شب و صبح امید آمده است تا مژده دهد به قدس، آزادی را یک دسته کبوتر شهید آمده است #محمد_رضا_قاسمیان #آوا_سرکار_خانم_پروانه #رباعی #قدس

خداحافظ ای ماه خوب خدا! خداحافظ ای بهترین ماه‌ها! بهار دل ما! خزان گناه! که بودی تو چون عید بر اولیا دم رفتن آمد، دلم تنگ شد کنم خاک پای تو را توتیا چه مأنوس بودند، قرآن و دل! خداحافظ ای لحظه‌ی ربنا! ابوحمزه‌ات، آنچنان دلنشین! هم این افتتاح‌ات، چنین دلربا! دعای سحر، قلب ما می‌ربود خداحافظ ای روح سبز دعا! ندانسته‌ام قدر شب‌های قدر نشد آنچنان حق ایشان ادا هزاران اگر ماه، آید ولی ندارند قدری، چو قدر تو را چه تلخ است از بین ما می‌روی! ببین از فراقت، روان اشک ما برایم تو ای بهترین همنشین! خداحافظ ای بهترین لحظه‌ها! اگر می‌توانی بمانی، بمان اگر می‌روی، باز، ای مه! بیا خدایا! در این روز عید سعید بده عیدی ما «وَ بَارِک لَنا» خدایا! به ما اجر خوبان بده ظهور ولی‌ات(عج) مقدر نما #محمد_رضا_قاسمیان #آوا_سرکار_خانم_پروانه

عمری است سر بر درگه لطف تو می‌سایم قرآن به سر می‌گیرم و سرگرم احیایم ای منتهای آرزوی عاشقان! ای ماه! بنگر برای دیدنت شیدای شیدایم وقتی گرفتی از سر لطف و کرم دستم هر گز نلغزد در مسیر عاشقی پایم بی‌تو اگر چه سرد و ساکت، خلوتی دارم در خلوت و خاموشی خود غرق غوغایم با یاد تو چون بلبلی شوریده می‌خوانم نذر جمالت کرده‌ام ای گل! غزل‌هایم کی می‌شود گردی خرامان سرو این گلشن!؟ دلداده‌ی آن روی ماه، آن قدّ رعنایم هر شب تو را در خواب می‌بینم که می‌آیی ای کاش! تعبیرش کنی یک روز، رؤیایم #محمد_رضا_قاسمیان #آوا_سرکار_خانم_پروانه

ای دل! بیا به خاطر دلبر، صبور باش از هر چه جز رضایت دلبر به دور باش سر را فقط مقابل دلبر فرود آر با غیر او هماره تو اهل غرور باش بی مشتری است وصله‌ی ناجور در جهان خواهی اگر وصال، بیا جفت و جور باش سنگ طلا به کوره، طلا می‌شود، تو هم خواهی اگر خلوص، مقیم تنور باش عالم تمام محضر عالی‌جناب ماست غفلت مکن! مراقب شرم حضور باش! ما عازم بهشت برینم، همسفر! دنیا بوَد پلی، به فکر عبور باش ای عاشقان! بهشت، جمال نگار ماست عاقل! برو تو در پی حور و قصور باش! ظلمت کجا رفاقت با نور می‌کند!؟ خواهی اگر رفاقت با نور، نور باش کم‌کم صدای پای سحر می‌رسد ز راه بگشای دیده، شاهد عصر ظهور باش #محمد_رضا_قاسمیان #بداهه_سرایی_عاشقانه_شاعران ۱۴۰۳/۰۱/۲۲

ای دل! بیا به خاطر دلبر، صبور باش از هر چه جز رضایت دلبر به دور باش سر را فقط مقابل جانان فرود آر با غیر او هماره تو اهل غرور باش بی مشتری است وصله‌ی ناجور در جهان خواهی اگر وصال، بیا جفت و جور باش سنگ طلا به کوره، طلا می‌شود، تو هم خواهی اگر خلوص، مقیم تنور باش عالم تمام محضر عالی‌جناب ماست غفلت مکن! مراقب شرم حضور باش! ما عازم بهشت برینم، همسفر! دنیا بوَد پلی و به فکر عبور باش ای عاشقان! بهشت، جمال نگار ماست عاقل! برو تو در پی حور و قصور باش! ظلمت کجا رفاقت با نور می‌کند!؟ خواهی اگر رفاقت با نور، نور باش کم‌کم صدای پای سحر می‌رسد ز راه بگشای دیده، شاهد عصر ظهور باش #محمد_رضا_قاسمیان #آوا_سرکار_خانم_پروانه

ای سرو سرفراز با ما بگوی راز از سیر تا پیاز #محمد_رضا_قاسمیان #سه‌_گانی_طنز

هر لحظه می‌پرد از روی صندلی این جوجه فسقلی #محمد_رضا_قاسمیان #سه‌_گانی_طنز

عشق، یعنی خواب در چشمت نیاید روز و شب با طپش های دلت، داغی ببینی بی‌سبب عشق، یعنی دل به دریا زن، مترس از موج غم تا بگیرد اشک جاری از غمش، دریا لقب سال‌ها همسایه‌ی دیوار اگر باشد کمد کی برای خواندن روزنامه بگشایند لب؟ باور هر باغبان برداشت است از کاشتن نخل عشق و عاشقی یک روز می‌بخشد رطب تا نمیرد عاشقی از بهر معشوقش، چه سان انتظاری دارد او بهرش کند یک لحظه تب!؟ می‌رسد آری طلوع بی‌غروب ماه ما آن مسیحا می‌کند هر لحظه، اعجازی عجب قاصدک روزی خبر می‌آورد از وصل یار خوب می‌فهمند منظور مرا اهل ادب #محمد_رضا_قاسمیان #بداهه_سرایی_شعر_سه_نقطه ۱۴۰۳/۰۱/۲۴