روایت یك مادر آمریكایی از #باحجاب شدن دخترش #قسمت_دوم یك زوج ناهمگون یك روز بعد از ظهر كه برای خرید از خانه بیرون می رفتم، صدای عالیه از اتاقش بلند شد كه می خواهد با من بیاید. چند لحظه بعد، سر و كله اش ـ یا بهتر بگویم، نصف سر و كله اش ـ بالای پله ها پیدا شد. او از كمر به پایین، دخترم بود؛ با همان كفش های اسپرت، جورابهای رنگ روشن و شلوار جینی كه سر زانوهایش كمی نخ نما شده بود. اما از كمر به بالا، دختری غریبه بود. صورت گرد و روشنش كه در یك خیمه پارچه ای تیره محصور شده بود، به ماهی در آسمان بی ستاره می مانست. پرسیدم: «با همین سر و وضع می خواهی بیایی؟» با همان لحنی كه از چندی پیش با من به كار می برد، آرام جواب داد: «بله.» در راه مغازه، از آینه ماشین او را دزدكی می پاییدم. ساكت و سرد و بی اعتنا نشسته بود و از پنجره بیرون را تماشا می كرد. انگار یك مقام بلندپایه مسلمان داشت از شهر كوچك ما در جنوب آمریكا دیدن می كرد و من فقط راننده اش بودم. لبم را گزیدم. می خواستم از او بخواهم قبل از پیاده شدن روسری اش را در آورد، ولی نتوانستم حتی یك دلیل منطقی برای این كار پیدا كنم، جز اینكه با دیدن آن صحنه فشار خونم بالا می زد. من همیشه تشویقش كرده بودم كه استقلال شخصیتش را ابراز كند و در برابر فشار هم سن و سال هایش بایستد، ولی حالا احساس ترس و نگرانی می كردم، انگار كه آن روسری را خودم به سر كرده باشم. در پاركینگ عمومی Food Lion تمام بدنم غرق در هوای گرم شد و موهای عرق گرفته ام را دم اسبی بستم، ولی انگار هوای گرم اصلاً عالیه را اذیت نمی كرد. لابد مردم ما را مثل یك زوج ناهمگون می دیدند: زنی قد بلند و مو بور با شلوار جین و تاپ تنگ كه دست مسلمانی یك متر و بیست سانتی را گرفته است. دخترم را به خودم نزدیكتر كردم و وارد مغازه شدیم.همچنان كه در میان قفسه های فروشگاه با چرخ دستی مان جولان می دادیم، مشتری ها چنان خیره خیره نگاهمان می كردند كه انگار با معمایی حل نشدنی رو به رو شده اند و وقتی چشممان به چشم هم می افتاد، بی درنگ نگاهشان را پایین می انداختند. كشف دیگری از آزادی من در دهه ۷۰ در جنوب كالیفرنیا با این فكر بزرگ شده بودم كه آزادی زنان مساوی با برهنگی بیشتر است و زنان می توانند هر كاری را انجام دهند. كشف آزادی جسمی برای من بخش مهمی از روند كشف شخصیتم بوده است، اما این تجربه ارزان به دست نیامده است. ساعتهای متمادی را جلوی آینه، سرگرم تحقیق درباره تصویر خودم بودم: از شكل و قیافه خودم تعریف می كردم؛ گاه از آن بدم می آمد؛ گاه با خودم فكر می كردم دیگران چه نظری درباره قیافه ام دارند. و گاهی فكر می كردم كه اگر همین دقت نظر را در زمینه دیگری به كار می بستم، فكرم چقدر باز شده بود، یا می توانستم رمانی بنویسم، یا حداقل سبزی كاری را یاد گرفته بودم! حالا عالیه در این مرحله از زندگی خود، همه حواسش به دنیای پیرامونش است، نه تصویر خودش در آینه. عالیه كلاس چهارم دبستان است و دختران همكلاسی اش محبوبیت را با طرز لباس پوشیدن مرتبط می دانند. چند هفته پیش عالیه با عصبانیت تعریف می كرد كه یكی از همكلاسی هایش همه دختران كلاس را بر اساس شیك پوشی شان درجه بندی كرده است. آنجا بود كه فهمیدم با اینكه برهنگی به من در مواردی آزادی می دهد، اما عالیه توانسته است با انتخاب حجاب و پوشیدگی، آزادی دیگری را كشف كند. نمی دانم علاقه عالیه به پوشش اسلامی تا كی ادامه خواهد یافت. اگر تصمیم بگیرد مسلمان شود، مطمئنم كه اسلام برایش مدارا، تواضع و عدالت خواهی را به ارمغان خواهد آورد، چنان كه برای پدرش هم به ارمغان آورده است. و چون می خواهم سرسختانه پشتیبان و مراقبش باشم، نگرانم كه نكند این انتخاب، زندگی را برایش در كشور خودش سخت كند. او به تازگی سوره حمد را حفظ كرده است و به اصرار از پدرش می خواهد كه به او هم عربی یاد بدهد. عالیه تنها ولی با هدف راه می رود؛ بسیار متفاوت با رفتاری كه من در سن و سال او داشتم، و من یك بار دیگر فهمیدم كه هنوز چقدر تا شناخت دخترم فاصله دارم. این فاصله نه فقط به خاطر آن روسری، بلكه از آن رو بود كه او اصلاً به واكنش دیگران اهمیت نمی دهد؛ ترجیح می دهد به جای شیرجه زدن در دریا، توی كتاب فرو برود و آن قدر غرق مطالعه می شود كه صدای من را از اتاق بغلی نمی شنود. به این فكر می كنم كه روسری می تواند با قدرت جادویی خود، تخیل نامحدود، دریافتهای زیركانه و معصومیت فطری عالیه را حفظ كند. تصور می كردم كه وقتی به اتاق آینه فروشگاه های لباس برود، مثل نوجوانان دیگر، در دام آن زرق و برق نخواهد افتاد و حجاب، او را مانند صدفی در میان خواهد گرفت. فكر می كردم كه حجاب، دخترم را از احساس فراگیر نارضایتی در عین ناز و نعمت خلاص خواهد كرد و در پرواز او به سوی آینده ای كه برایم كاملاً نامعلوم است، زیر پر و بال خواهد گرفت. #پایان ⭕️ @dastan9 🇮🇷 ⭕️ Sapp.ir/dastan9 🇮🇷

چادر نجاتم داد #قسمت_دوم🌺 بعد از آن روز خيلي ذهنم درگير شد دوست داشتم باز هم فاميل را ببينم و رفت ؤ امد داشته باشيم . دو ماه بعد نزديك ايام محرم توي خيابان داربست مي زدند و پارچه ي سياه و سبز بهشون وصل مي كردند. به ياد بچگي ام افتادند كه ده شب اول محرم به روستاي مادرم مي رفتيم و مسجد دست فاميل ما بود چه شوري داشت سبزي پاك كردن و ظرف شستن و كارهاي هيئت. همه ي اين چيزها داشت فراموشم مي شد كه با اين اتفاقات دوباره برام يادآوري شد دلم براي اون روزها پر مي كشيد . توي خيابان كنار داربست اشكهام جاري شد پارچه هاي تكيه رو تو دستام گرفتم و امام حسين رو به آبروي مادرش حضرت زهرا قسم دادم كه بابام دوباره با خانواده مادرم آشتي كنه. به دو هفته نكشيد كه دايي كوچكم و خاله هام اومدن خونه ي ما براي عذرخواهي! گفتن از همون اول هم همه مي دونستن كه مشكل از دايي بزرگم بوده ولي نمي تونستند حرمتش رو بشكنن. غرور! باعث شده بود كه 6 سال ما اين همه غريبي بكشيم و از فاميل دور باشيم. البته اتفاقات خوبي برام افتاد كه من آن ها را موهبت چادر مي دونم . خدا روشكر كه چادري شدم. خدا رو شكر كه چادر نجاتم داد. چون رفتن به هر مكاني آدابي داره و من چادر رو نشونه ي حرمت به اهل بيت مي دونم. با چادر بود كه جرات روضه رفتن رو پيدا كردم ، با روضه بود كه بيشتر با اهل بيت آشنا شدم. محبتشون بيشتر به دلم وارد شد . بهشون متوسل شدم و ديگه تنها و بي پشت و پناه نبودم. عنايت هاي بعد از چادرم جالب تر از خود جريان چادري شدنم بود. الان هفده ساله ام يك برادر خوب دارم كه محب و ذاكر اهل بيت هست ، يك پدر خوب كه همش دوست دارم كنارش بشينم و از خاطراتش بشنوم و يه مادر فداكار كه تو اوج سختي ها مي تونست ما رو رها كنه و نكرد. خدايا ! پسر نشدم كه مدافع حرم بي بي باشم توفيقم بده مدافع چادر بانو (ع) باشم و من الله توفيق #پایان🙏 اسمم را زهرا بنويس ⭕️ @dastan9 🇮🇷 ⭕️ Sapp.ir/dastan9 🇮🇷 ⭕️ https://eitaa.com/dastan9 🇮🇷

برای گرفتن آرامش قلبی یک شهید را به‌عنوان دوست انتخاب کردم او اضافه می‌کند به توصیه یکی از دوستانم برای اینکه آرامش قلبی پیدا کنم و گره مشکلاتم باز شود و از این آشفتگی روحی و روانی نجات پیدا کنم؛ یک شهید را به‌عنوان یک دوست واقعی انتخاب کردم و خود را در همه‌جا در محضر این شهید می‌دیدم و با خود می‌گفتم نباید فلان گناه را انجام دهم و یا فلان عمل و سخن را بر زبان بیاورم. این بانوی محجبه سمنانی می‌گوید چهل روز زیارت عاشورا را خواندم و درست در شب چهلم خواب یک شهید را دیدم که برایم یک چادر هدیه آورده بود و به من این جمله را گفت که «نمی‌خواهی کربلا را از امام حسین (ع) بگیری و رفت». او اضافه می‌کند این خواب تلنگری عجیب و اثرگذار در زندگی من بود و تحولی بسیار مثبت در من ایجاد کرد؛ از آن زمان به بعد نه‌تنها هرگز بدون حجاب چادر در محفلی حاضر نشده‌ام؛ بلکه آرایش در بیرون از منزل و در انظار نامحرمان را کنار گذاشته‌ام و اکنون می‌توانم بگویم دیگر آن آشفتگی‌های روحی و روانی را ندارم و قلبم به آرامش رسیده است. این بانوی سمنانی می‌گوید این روزها چادر را همانند برگ‌های یک درخت می‌دانم که تا زمانی که درختان پربرگ و بار هستند یعنی در پوششی امن قرار دارند و زمانی که درختی بی‌برگ و بار می‌شود و شاخه‌های آن پیدا می‌شود دیگر از درجه اهمیت ساقط می‌شود و هر کسی به خود اجازه می‌دهد شاخه‌هایش را بشکند و آن را آتش بزند؛ یا اینکه تیشه به ریشه‌اش بزنند و آن را از هستی ساقط کنند. او اضافه می‌کند امروز برای من چادر حکم همان برگ‌های درخت را دارد و با خود می‌گویم تا زمانی که در این پوشش امن قرار دارم؛ ایمن از هرگونه بلا و انحراف هستم؛ و امیدوارم که بتوانم تا وقتی زنده هستم؛ لیاقت داشته باشم چادر این حجاب برتر را که میراث بانو فاطمه زهرا (س) را حفظ کنم. خبرنگار ما به دلیل درخواست این بانو از بردن نامش در متن خبر خودداری کرده است. نام این بانو نزد خبرنگار ما در سمنان محفوظ است. منبع: تسنیم #پایان #یا_زهرا #اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرجــــ ⭕️ @dastan9 🇮🇷

🚨🚨دلم میخواد دخترای چادری رو با دست خودم خفه 😱کنم 🚨🚨 گفتم به فرض که حق با شما است ولي خود شما هم اگر يک روحاني را با دختران مانتويي ببيني در بازار تعجب نمي کني؟ اصلا براي تو قابل تصور است يک روحاني مسئول دختران بي چادري باشد؟گفت : قبول دارم ولي سخت است چادر پوشيدن !!! گفتم حالا شما يکبار امتحان کنيد يکبار که ضرر ندارد تا بعد از آن که مي خواهيد وارد حرم امام رضا بشويد و چادر الزامي است حداقل ياد گرفته باشيد که چگونه چادر سر کنيد. بالاخره با بي ميلي تمام چادر بر سر کرد و گروه ? نفره اراذل اوباش که ? نفر آنها شايد اولين بارشان بود چادر بر سر مي کردند مثل بچه هاي خوب و مثبت همراه من به راه افتادند. اگر کسي اولين بار آنها را مي ديد مي گفت گروه امر به معروف خواهران هستند! اما اصل قضيه از وقتي شروع شد که يک دزد کيف قاپ به کيف همان دختر مخالف چادرکه مي خواست دختران چادري را با دست خود خفه کند حمله کرد! ولي وقتي آن اقا دزده مي خواست کيف دستي آن خانم را که پر پول بود و نمي دانم دزدها از کجا متوجه شده بود او اينقدر پول دارد را به سرقت ببرند به علت اينکه آن دخترخانم چادر بر سر داشت و بخاطر همراهي با من و مثلا حفظ آبروي حاج اقا پوشش خود را کامل کرده بود موفق به گرفت کيف او که قسمتي از آن زير چادر بود نشد .و قضيه به خوبي تمام شد. همين که اين اتفاق افتاد همان خانم پيش من آمد و گفت: حاج اقا چادر هم عجب چيز خوبي است و من نمي دانستم!! فکر نمي کردم چادر اينهمه بتواند از من محافظت کند. حاج‌اقا بخدا هيچ وقت در عمرم به اندازه اي امروز که با چادر به بازار آمدم احساس امنيت نکرده بودم وقتي اين حرفها را به من مي گفت من در روياي خودم غرق شده بودم و پيش خودم مي گفتم: خدايا اي کاش همه بچه مذهبي ها که خاک پاي همه آنها طوطياي چشم من است مي دانستند که لذت و اثر امر به معروف و نهي از منکر بدون چوب و چماق چقدر زياد است و برعکس اثر معکوس تذکر دادن با تندي و خشونت و چوب و چماق چقدر زياد است . و تعجب و لذت زيارت امام رضا براي من آن زمان زياد شد که ديدم تا آخر سفر آن خانمي که حاضر نبود به هيچ وجه چادر بپوشد هيچ چيزي حتي خنده ديگران به و خانواده مخالف چادر نتوانستند چادر را از سر اين دختر خانوم که از مديران ارازل و اوباش دانشگاه بود بردارد #پایان #یا_زهرا #یاصاحب_الزمان_ادرکنی #اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد #اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرجــــ #نشر_پیام_صدقه_جاریه ⭕️ @dastan9 💐🇮🇷❤️

🔞#داستانی_واقعی_اما_فجیع_از_یک_جنایت🔞 دیگر راه بازگشتی نداشتم ومتاسفانه تا به خودم آمدم دریافتم که حسابی گرفتار شهرام واعمال ناشایست او شده وهیچ راه گریزی نیز ندارم. از نظر تحصیلی بسیار دچار افت تحصیلی شده و در کمال ناباوری مجبور به ترک تحصیل و به راستی عروسک خیمه شب بازی شهرام شده بودم. حقیقت این بود که شهرام حرفه اصلیش چیزی جز اداره یک گروه فاسد و فریب دختران جوان در بسترهزاران فریب ونیرنگ، نبود. پس از ترک تحصیل، والدینم سخت پیگیر شرایط من شده و پیوسته من را به دلیل گرفتن این تصمیم نابجا، تحت فشار وسوالات مختلف خود قرار داده بودند. من که دیگر به هیچ عنوان تحمّل انتقادات پی درپی والدینم را که گویی به ناگاه از خواب غفلت بیدار شده و دریافته بودند که در زندگی خود فرزندی دارند که اندکی نیز می‌بایست به انواع خواسته‌ها و نیازهای جسمی وروحی او توجّه و دقت داشته باشند، نداشتم باز هم بدون هیچ گونه فکری به پیشنهاد ناصواب شهرام، به مانند گذشته پاسخ مثبت داده واز خانه گریختم. با فرار از خانه و رفتن به شهری دیگر، به تدریج در سرابی که خود پایه گذار آن بوده، فرورفته و به یکی از اعضای ثابت و موثر گروه شهرام تبدیل شده بودم که خود دیگر به مانند او با هزاران ترفند به فریب پسران و دختران مختلف می‌پرداختم و پس از چند سالی نیز به دلیل ارتباط نامشروع با شهرام نه تنها عفّت خود را برباد داده بلکه صاحب فرزند پسری به نام همایون نیز شدم، فرزندی که می‌دانستم او نیز به مانند من، دیر یا زود، بدون هیچ گناهی دچار سرنوشت نافرجامی خواهد شد. با به دنیا آمدن همایون، بارها شهرام را با شیوه‌های گوناگون تهدید کردم که باید من را به عقد دایم خود درآورد و گرنه از او شکایت کرده و همه چیز را به پلیس خواهم گفت و شهرام نیز پیوسته با دادن وعدهای پوچالی من را متقاعد می‌کرد که در زمانی نه چندان دور این کار را انجام خواهد داده ومن را به کاخ آرزوهایم خواهد رساند. سرانجام پافشاریم نتیجه داد و شهرام من را به عقد موقّت خود درآورد، با وجود آنکه پسرم یک ساله شده بود ولی متأسفانه به دلیل ثبت نشدن ازدواجمان، نتوانسته بودم برای او شناسنامه دریافت کنم. شهرام روزبه روز بیشتر از گذشته وابسته به مصرف انواع قرص‌های روان گردان و شیشه می‌شد و به راستی خود در سرابی که برای دیگران ساخته بود در حال غرق شدن بود و به تدریج داشت تاوان، گناه خود را پس می داد. با به دنیا آمدن همایون من دیگر بیشتر سرگرم رسیدن به امورات او بوده و شهرام نیز به همراه دوستان خود همچنان سرگرم فروش انواع مواد مخدر و قرص‌های روان گردان وبه دام انداختن افراد مختلف بود. ما پیوسته سعی می‌کردیم برای اینکه خانواده و پلیس نتوانند ردّی ازفعالیت‌ها و مکان ما بیابند، هرچند وقت یک بار مکان ومحل سکونت خود را تغییر دهیم. تا اینکه روزی که برای خرید لوازم مورد نیاز خانه، درحالی که شهرام به مانند همیشه سرگرم مصرف شیشه بود و همایون نیز خواب بود، به بیرون رفته بودم، هنگام بازگشت به خانه دریافتم که همایون دراتاق نیست وشهرام نیز با صدای بلند درحال خندیدن و بر اثر مصرف بیش از حد شیشه دچار توّهم شده است. هنگامی که سراغ همایون را از شهرام گرفتم، همچنان که می‌خندید، گفت همایون در حمام درحال بازی کردن است.سراسیمه به داخل حمام رفته و در کمال شگفتی، دیدم که پیکر بی‌جان همایون درحالی که طنابی به دور گردنش پیچیده شده درحمام به دار آویخته شده است! بسیار شوکه شده و زبانم بند آمده بود که به یک باره دریافتم که شهرام با کاردی در دست، درحال آمدن به سوی من بوده و شتابان به سوی من خیز برداشته است، به سختی توانستم از دست او فرار کرده و راهی کوچه شده واز مردم تقاضای کمک کنم. دیگر نفهمیدم چه شد و بیهوش شدم تا این‌که پس از مدّت‌ها و پس از گذراندن یک دوره طولانی نقاهت، دریافتم که شهرام نیز درهمان روز واقعه در اثر مصرف بیش از حد مواد، قبل از رسیدن به بیمارستان فوت کرده است. آری، شاید اگر اندکی والدینم بیشتر نسبت به وظایف خود حساس بوده و من نیز چشمان خود را به روی حقایق زندگی نبسته بودم، اکنون دچار این عذاب ابدی نبوده و حسرت اعمال احساسی و گناه آلود خود را نمی‌خوردم. منبع: رکنا #پایان #تجربه_رو_تجربه_نکن ⭕️ @dastan9 🇮🇷 ⭕️ Sapp.ir/dastan9 🇮🇷 ⭕️ https://eitaa.com/dastan9 🇮🇷

#داستان‌عبرت‌آموز #ناسپاس فرشید که مات و مبهوت از کارم مانده بود سرم را در آغوشش گرفت و موهایم را نوازش می‌‌کرد و با من اشک می‌ریخت و با صدای حزینش می گفت اشکالی نداره گریه کن گریه کن تا سبک بشی. این مهر و محبتش داشت من‌را می‌کشت و من در آن حال با خودم می‌گفتم: خدایا من رو بکش نمی‌خواهم، نمی‌خواهم این قدر شاهدی پلیدی خودم باشم… فرزانه درست می‌گفت من به یک حیوان تبدیل شده‌ام. کمی بعد هق هق کنان گفتم فرشید من حالم خوب نیست کمکم کن می‌خواهم از مشاور کمک بگیریم و او من را تشویق کرد تا از مشاور کمک بگیرم. این روزها توانسته‌ام منصور را فراموش کنم و احساسم نسبت به خودم بهتر است، چون برای زندگیم و برای فراموش کردن او تلاش زیادی کردم. همیشه ممنون خداوند هستم‌که دستم رو گرفت و اجازه نداد تا در اعمال پر از گناه خودم غرق بشم.‌ #پایان ⭕️ @dastan9 🏴🏴🏴

.. سال دهم رفت نشست پای منقل و وافور و این جوری درد خودش و ساکت میکرد. همون سال تو همون شهرهای مرزی منیر یک دوستی پیدا کرده بود پرستار بود تو یک بیمارستان کار میکرد خبر داد یک خانواده پنج نفره از عشایر با وانتشون تصادف کردن پدر و مادر و دو تا بچه بزرگتر همون جا در جا تو تصادف فوت کرده بودن یک پسر بچه شش ماهه از بغل مادرش پرت شده بود از ماشين بيرون و زنده مونده بود منتها از گردن به پایین تو گچ بود دکترها گفته بودن احتمالا برای همیشه فلج میمونه با این حرف فامیلهاش غیبشون زده بود. بچه بی کس و کار مونده بود تو بیمارستان پرورشگاه به خاطر شرایطش قبولش نمیکرد میخواستن بفرستنش آسایشگاه معلولین جایی که اصلا مناسب یک بچه نبود بچه رو با همکاری مسئولین بیمارستان اورد خونه پیش خودش. گنجو که اصلا تو حال خودش نبود بفهمد چه خبره منير يكسال تمام شبانه روز از بچه مراقبت کرد معجزه اول اتفاق افتاد... بچه راه افتاد درست مثل بقيه بچه ها فقط خیلی نامحسوس ميلنگيد يک پاش از لگن کوتاه تر بود دکترها میگفتن فقط عشق منیر باعث شده که بچه اینجوری راه بیوفته. بچه که خوب شد زبونم باز کرد بابا بابا گفت مهرش به دل گنجو افتاد بساط منقل و گذاشت کاملا کنار و شدن یک خانواده خوشبخت. اینجا معجزه دوم اتفاق افتاد.... منير حامله شد نه يكبار سه بار خدا بهش دو تا پسر و یک دختر داد ولی بچه های خودش باعث نشد اون پسر و دوست نداشته باشن بچه (علی) رو تخم چشمشون جا داشت. اتفاق عجیب این بود که علی هفده سالگی اصرار داشت ازدواج کند منیر و گنجو خیلی سعی کردن منصرفش کنن ولی حريف نشدن من يادمه منير زنگ میزد به مامانم میگفت من شرمنده پدر و مادرش شدم نتونستم خوب بزرگش کنم حتما جایی کم گذاشتم که اینجوری شده. خلاصه على تو هفده سالگی داماد شد برخلاف تصور همه زندگی خیلی عالی داشت کار میکرد هجده سالگی پدر شد هیچ مشکلی تو زندگیش نداره بچه هاش الان خیلی بزرگن فکر کنم بیست و چند ساله باشن. به قول بابام به خاطر اصالتش و خون عشایریش زود مرد شده بود يكبار منیر و گنجوخواستن حقیقت و بهش بگن خودش نخواست بشنوه گفت برام مهم نیست، مهم شمایید که پدر و مادرمید. #پایان #یا_زهرا #یاصاحب_الزمان_عج #اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد #اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرجــــ #نشر_صدقه_جاریه ⭕️ splus.ir/dastan9 ⭕️ http://eitaa.com/dastan9

فقط یک نکته عجیب وجود داشت و آن این بود که عکسی که از علی اصغر قلعه ای بر روی طاقچه خانه وجود داشت به آن شهید که من در خواب دیده بودم متفاوت بود و این ذهنم را کاملاً درگیر کرده بود. علت این تفاوت را نمی دانستم آن نوجوان بسیار زیبا و دوست داشتنی در خواب آن نبود که بر روی طاقچه گذاشته شده بود.🤔 به مادرش گفتم آیا عکس دیگری از علی اصغر دارید گفت نه این آخرین عکس است که از علی اصغر به یادگار مانده. عکس با کلاه بافتنی و لباس بسیجی که در جبهه اندخته بود‌ ذهنم بسیار درگیر شد پس آن کسی که من در خواب دیدم با این علی اصغر متفاوت است ولی اگر اینگونه باشد چرا مادرش وقتی من وارد منزل شدم گفت بوی علی اصغر را استشمام میکنم؟؟؟🤔 چرا این دو باهم جور نیستند تا آنکه خواهرش مرا برای شرکت در مراسم سالگرد علی اصغر دعوت نمود، در حالی که در پذیرایی منزل ایشان نشسته بودم نگاهم به تابلویی افتاد که در گوشه سمت راست آن عکس سه در چهاری گذاشته شده بود. بی اختیار از جا بلند شدم و به سمت آن حرکت کردم. بغض گلویم را گرفت، عکس علی اصغر دوست‌داشتنی خواب من بود❤ بی اختیار تابلو را برداشتم محکم به خودم چسباندم و اشک امانم نمی داد تازه گم شده خود را پیدا نمودم این همان فرزند دلیر انقلاب و نوجوانان مهربان و دلسوزی است که من در خواب دیده بودم بغض و گریه هایم تمام نمی شد و لحظه به لحظه بیشتر می شد به سختی توانستم خودم را کنترل نمایم از خواهرش پرسیدم این عکس چرا اینجاست؟؟؟؟ چگونه به دست شما رسیده خواهرش گفت این آخرین عکسی است که علی اصغر موقع آخرین اعزام خود به جبهه، در عکاسی محل گرفت و وقتی منزل را به قصد رفتن جبهه ترک می کرد از او خواستم از شش قطعه عکسی که در دست دارد یکی را به امانت به من بدهد. از آن موقع این عکس در تابلوی منزل قرار گرفته. هیچ وقت به ذهنم نرسید که این عکس را بدهم تا بزرگ کنند. از زمانی که عکس را دیدم بسیار بی تاب شدم و اصرار شدید داشتم که بتوانم بر سر مزار شهید بزرگوار بروم به همراه همسرم در صبح یک روز تعطیل به گلزار شهدای بهشت زهرای تهران رفتیم. اولین بار بود که بعد از سالیان سال به گلزار شهدا می‌رفتم گویا صدای صحبت شهدا را که در خوابم دیده بودم در اینجا به خوبی می شنیدم با ورودم به مزار شهدا به همه آن ها بلند بلند سلام می کردم و اصلاً اختیار در دست خودم نبود با صدای بلند سلام می کردم و از شنیدن صدای سلام این عزیزان برخود می بالیدم. به قطعه ۲۷ مزار علی اصغر قلعه رسیدم پاهایم توان حرکت به سوی مزار علی اصغر رانداشت احساس می کردم پاهایم از زانو سست شده و هر لحظه بر زمین خواهم افتاد درد دل می گفتم ای کاش تمام خوابی که دیده بودم فقط یک رویا بود و همه عزیزانی که در خواب دیدم زنده بودند.😭 انسان‌های پاک سرشت و با مرام و با معرفت💞 خودم را به سختی کنترل نمودم گویا علی اصغر قلعه ای خود مرا صدا میزد و جای مزار خود را به من نشان می داد بدون اینکه به دنبالش بگردم آرام آرام به سمت مزار این شهید بزرگوار کشیده میشدم . وقتی به مزارش رسیدم توان از دست دادم و بر روی قبرش افتادم چنان گریه میکردم که گویا سالیان زیادیست که او را می شناسم و یکی از عزیزترین افراد زندگی‌ام بوده . نمی‌توانستم ببینم کسی که آنگونه در شفا یافتن من سهیم بوده الان در زیر خرمن ها خاک خوابیده . آرزو می‌کردم ای کاش زنده بود قطعاً می توانست به افراد زیادی خدمت کند. صدای گریه هایم چنان بلند بود که گروه گزارشگر شاهد صدا و سیما که برای تهیه گزارش به بهشت زهرا آمده بودند به سمت مزار این شهید کشیده شدند و اصرار داشتند با بنده مصاحبه داشته باشند ولی همسرم از آنان خواست که آنجا را ترک کنند. از همسرم در مورد نسبت من با آن شهید پرسیدند ایشان پاسخ داده بود که از آشنایان است. #پایان ⭕️ @dastan9 💐

سفر جبران ناپذیر الهام با کمی من و من کردن تصمیم گرفت واقعیت را بگوید: امیدوارم چیز هایی که دیدم درست نباشه، اما لازمه که بگم. من دیشب امیر علی را با یک خانمی در رستوران هتلی دیدم که دو نفری با هم شام می خوردند. دنبالشون رفتم و دیدم دوتایی به یک اتاق رفتند. از رسپشن هتل در این مورد سؤال کردم و گفت که فقط به زن و شوهر ها با مدارک معتبر اتاق مشترک می دهیم. گوشی تلفن از دست غزل رها شد. چندین بار سعی کرد با امیرعلی تماس بگیرد، ولی نتوانست. خودش را در خانه حبس کرد و فقط اشک ریخت. سعی میکرد خود را مجاب کند که الهام اشتباه نموده یا به هر دلیلی دروغ گفته. بالاخره امیرعلی به خانه برگشت. غزل اولین سوالش این بود: در کدام هتل بودی؟ همین که امیرعلی اسم هتل را گفت غزل به شیون زدن افتاد. غزل ماجرا را برای او با داد و فریاد و اشک تعریف کرد، ولی امیرعلی انکار کرد و به او انگ دیوانگی زد. بالاخره بعد از گذشت چند روز و تهدید ها و گریه های فراوان امیرعلی به حرف آمد. غزل درست حدس زده بود. همان شاگرد قدیمی سبب خیانت امیرعلی شده بود. یک روز سارا گریه کنان وقت زیادی را برای صحبت با امیرعلی گذرانده و رابطه بین آن دو شکل گرفته بود. آن ها شش ماهه صیغه نموده بودند. با اینکه امیرعلی بسیار پشیمان بود، ولی غزل دیگر توان بخشش نداشت. خیانت کردن برای این مدت طولانی چیزی نیست که بتوان نادیده اش گرفت. یک روز که امیرعلی از سرکار به خانه برگشت دیگر اسباب و وسایل غزل در آن خانه نبود. تنها یک کاغذ بود که روی آن نوشته شده بود: خداحافظ #پایان #تجربه_رو_تجربه_نکن یه سوال از خانم‌ها چرا به هم دیگه رحم نمی‌کنید و به هم نوع خودتون خیانت میکنید؟ ⭕️ @dastan9 🌺💐

تا اینکه شب قدر پارسال حاج آقای انصاریان روایتی گفت که منو موظف کرد به رعایت حجاب پیامبر از شیطان خواست تا امتش رو نصیحت کنه و شیطان گفت به زنان امتت بگو به ازای هر تار مویی که بیرون میذارن گناه زنا برای خودشون میخرن.....وای واقعا فاجعه بود... نمیخواستم اون دنیا یه صف جلوم وایسه و سنگینی گناهی که نکردم و.... متاسفانه ۱سال فراموش کردم تا شب قدر امسال خیلی ناخودآگاه یاد این صحبت افتادم و وقتی به اسم حضرت زهرا رسید کلی گریه کردم...و تصمیم گرفتم چادری شم . روز قدس امسال برای اولین بار چادر رو تجربه کردم و از اون روز باهامه. در ضمن من روایتی در لهوف خوندم که روم تاثیر گذاشت:یه بنده خدایی کوری رو میبینه و ازش میپرسه چرا نابینا شدی؟ اون فرد میگه من در جریان کربلا در سپاه یزید بودم ولی نه تیری و نه شمشیری زدم ولی شب خواب پیامبر رو دیدم که به من گفت باید نابینا شی.. از پیامبر پرسیدم چرا و پیامبر گفت تو سیاهه سپاه دشمن رو تو چشم فرزند من امام حسین زیاد کردی من نمی‌خواستم سیاهه سپاه بدحجابان رو تو چشم امام زمان زیاد کنم... الان ۸ماهه اس ام اس های بد دریافت نمی‌کنم. تقریبا تئاتر رو کنار گذاشتم اعتماد به نفس آرامش امنیت و احترام بیشتری دارم تا چادر رو تجربه نکنید این حرفو درک نمی‌کنید... بعدا فهمیدم خواهرم هم توی حرم امام حسین برای حجاب من نذر کرده بوده . منبع : پایگاه عرفان #پایان #یا_زهرا #یا_ابا_عبدالله_الحسین #یاصاحب_الزمان_عج #اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد #اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرجــــ #تعجیل_در_فرج_مولایمان_صلوات ⭕️ @dastan9 💐🌺

#وسوسه #قسمت‌چهارم واقعا شرمنده بودم اما حداقل حال خودمو پسرم خوب بود. خداروشکر که تونستم دستبندو بخرم و بفرستم برای خواهر شوهرم! اما اون اتفاق.. فردای اون روز، اون دستبند برگشته شد بهم.. پست آورد دم آرایشگاه تحویلم داد، با یک نامه ی کوچیک که داخل نوشته شده بود " من هیچ احتیاجی به این دستبند و پولش ندارم، می دونمم که مجبور شدی برش داری و همون موقع حلالت کردم، اینم برای پسرت، هر کاری میخواش باهاش بکن، با فرستادنش برام ذاتتو نشون دادی بهم، من خوب می شناسمت و میدونم اهل این کارا نیستی، من فراموش کردم، توام فراموش کن!" تو آرایشگاه، با خوندن اون نوشته کلی اشک ریخته و از ته قلبم خدارو شکر کردم! اون دستبندو نگه داشتم.. اگر واقعا لازمش داشتم که می فروختمش، اگر نه تا ازدواج پسرم ازش مراقبت کرده و اون موقع کمک خرجی بهش میدادمش! #پایان #یا_زهرا #یا_ابا_عبدالله_الحسین #یاصاحب_الزمان_عج #اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد #اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرجــــ #تعجیل_در_فرج_مولایمان_صلوات ⭕️ @dastan9 💐🌺

#حلالم_کن #قسمت‌‌پنجم یک روز که با مادرم از تره بار بر می گشتم، خاله ی پدرم تماس گرفت و با گریه گفت داوود افتاده زندان! یک نفر با کلی مواد میشینه تو تاکسی داوود و هنگام پیاده شدن ساک مواد رو بر نمیداره.. پلیس هم که دنبال اون مواد ها بوده، تو تاکسی داوود پیداشون میکنه! خاله پدرم کلی پشت تلفن کلی التماس کرد که به دخترت بگو داوود رو حلال کنه، اون بخاطر بچه دخترتو طلاق داد اما حالا که زنش حامله است خودش افتاده زندان و معلوم نیست بتونه بچه اشو ببینه یا نه! نمی دونم واقعا چرا اما بغض کردم. همون شب یه پیام از یه شماره ی ناشناس هم برام اومد که فقط نوشته بود "حلالم کن!" و من فقط به این فکر می کردم که چجوری حلالش کنم! #پایان #یا_زهرا #یا_ابا_عبدالله_الحسین #یاصاحب_الزمان_عج #اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد #اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرجــــ #تعجیل_در_فرج_مولایمان_صلوات ⭕️ @dastan9 🌺💐