💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕 ⏳💕⏳ 💕 ♡﷽♡ #فانوس‌های_بیابانگرد ( #پرپرواز ) #قسمت_پنجم جلو رفتم و دوزانو نشستم: _پاشید حاضر شید بریم بیمارستان الاناست که بیمارستان پر مجروح شه... عطیه متعجب گفت: _این وقت شب؟ _آره الان دکتر اومده بود همینو بگه... همگی به سرعت حاضر شدیم و از چادرمان بیرون زدیم... مسیر کوتاه اما سرد و سنگلاخی چادر تا کانکس بیمارستان را دست در جیپ بارانی های خاکی رنگ و رو رفته و با خنده های مرتعش از اثر سرما گذراندیم و وارد بیمارستان شدیم. کانکس بزرگ و مستطیلی شکلی که در دل زمین دفن شده بود و با تور های خاکی رنگ پوشیده شده بود و با طی کردن یک مسیر شیب دار و مارپیچ واردش می شدی. عجیب نبود اینکه همه چیز این بیابان از سازه ها و حتی لباسها به رنگ خاک باشد. چاره ای جز پنهان شدن نیست وقتی قصد شکارت را داشته باشند و پرنده هایشان را وقت و بی وقت برای سرکشی روانه کنند. آقایان در حال آماده کردن بیمارستان بودند. بعضی مشغول بودند به ایزوله سازی قسمتی که بنا بود مثلا اتاق عمل این بیمارستان کوچک باشد،و بعضی به مرتب کردن تختها در دو طرف راهرو سرگرم بودند... تیم آقایان متشکل بود از دو پزشک متخصص و جراح که یکی ریاست این بیمارستان صحرایی را بر عهده داشت و مسن تر بود و دکتر خطاب میشد و دیگری که کمی جوانتر بود با فامیلی خود دکتر پوررضا شناخته می شد. بنا براین اگر کسی کلمه دکتر را به تنهایی به کار می برد واضح بود با چه کسی کار دارد. علاوه بر این دو دکتر دو دانشجوی پزشکی عمومی، پنج پرستار و هفت بهیار هم در این تیم حضور داشتند که یکی از پرستارها صابر مولایی همسر و پسر خاله صدیقه بود و از مابقی جز یک اسم و فامیل چیز دیگری نمی دانستیم. نگاهی به تنها ساعت روی دیوار انداختم...شب از نیمه گذشته بود... دکتر حمیدی رئیس بیمارستان که مشغول چیدن ابزار اتاق عمل بود با دیدنمان صدا بلند کرد: _خانوما تشریف بیارید اینجا _سلام آقای دکتر ما در خدمتیم چیکار میتونیم بکنیم؟... _سلام...شما لطف کنید جعبه های دارویی که با خودمون آوردیم همه رو مجزا و مرتب توی کمدا بچینید و اسم دارو رو رو هر طبقه اتیکت بزنید... _چشم... با بچه‌ها به طرف کارتن های دارو رفتیم و مشغول شدیم... من به اسم هر کارتن و متناسب حجم آن طبقه‌ای را اتیکت میزدم و بچه ها همان دارو را در همان طبقه میچیدند... کمی که گذشت نرگس کنارم ایستاد و به صورتم زل زد: _خسته نشی؟!... همانطور که مشغول نوشتن بودم جوابش را دادم: _توام اگه یکم رو خطت کار میکردی الان خسته نمیشدی!... مشتی به شانه ام زد و بی آنکه نگاه بگیرد رو به دکتر صدا زد: _آقای دکتر بسته های خون کجان؟ ❌❌کپی به شدت غیر مجاز❌❌ 💕 ⏳💕⏳ 💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕

❤️ شما معشوق خدا هستی! 🔻باورت میشه؟! #استوری

امکان نداره کسی چراغی برای دیگران روشن کنه، و خودش توی تاریکی بمونه. پس مهربون باش … . .

💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕 ⏳💕⏳ 💕 ♡﷽♡ #فانوس‌های_بیابانگرد ( #پرپرواز ) #قسمت_ششم ... شب شکسته بود و سحر سر زده بود که در میان صداهای محو توپ و انفجار که از دوردست می آمد صدای ماشینی از محوطه به بیمارستان رسید و متوجه ورود مهمان شدیم... آقایان بهیار فوری چند برانکارد دست گرفتند تا از بیمارستان خارج شوند اما... پیش از آنکه به انتهای راهرو برسند چند مرد با لباسهای نظامی وارد شدند... یکی از آنها جلوتر می آمد... از نظر گذراندمش؛ قد تقریبا بلند و موهای آشفته و خاکی و صورتی که چیزی در آن به چشم نمی آمد جز خستگی و بی خوابی...و البته تعجب فراوان!!... همین ها در نظر اول به چشمم آمد. جلو آمد و با همان تعجب به دکتر و سایرین سلام کرد: _برادر رئیس این بیمارستان شمایید؟ دکتر خنده کوتاهی کرد و نگاهی به این مستطیل گل مالی شده انداخت: _اگر اینجا بیمارستان محسوب بشه بله بنده‌ام رئیسش محسوب میشم... _میتونم خواهش کنم تشریف بیارید چند دقیقه بیرون در خدمتتون باشم؟ _خواهش میکنم... بفرمایید با هم به طرف انتهای راهرو حرکت کردند و من متعجب از این صحبت سری این وقت شب با حرکت لب رو به نرگس تعجبم را بروز دادم و به کار خودم مشغول شدم. چند نفر از بهیار ها دوباره برای آوردن مجروح برانکارد ها را بلند کردند ولی همان جوان به آنها گفت هنوز مجروحی نیامده...پس اینها که بودند که زودتر از مجروح‌ها رسیده بودند؟ همه چیز سوال برانگیز و عجیب بود...چهره‌ها پر از سوال بود اما همه خود را مشغول کار نشان می دادند... همه منتظر رسیدن خبر بودند اما تا بعد از نماز صبح این انتظار ادامه پیدا کرد. بعد از اذانی که رادوی کوچک بیمارستان صدایش را رساند و نمازی که هر یک به طریقی خواندند کماکان مشغول کار بودیم بود که دکتر لبرگشت و قبل از انجام هرکاری صدا زد: _خانوما تشریف بیارین همگی چند لحظه!... دورش را که گرفتیم راز این جلسه ناگهانی شبانه برملا شد: _والا راستش این آقایی که قبل نماز اومد توی بیمارستان جانشین فرمانده تیپیه که تو همین محور عملیات دارن... میگه فشار زیاد شده ممکنه، ممکنه مدت کوتاهی این جاده سقوط کنه... برای همین میخوان که بعد طلوع آفتاب خانومها اینجا رو ترک کنن... مثل خمیر وا رفتم... هنوز نیامده بروم؟ بدون اینکه حتی یک زخم را ببندم و یک تیر از تن خسته مجروحی بیرون بکشم؟! پس دلیل نگاه متعجب و حکمت جلسه سری شبانه شان این بود! ❌❌کپی به شدت غیر مجاز❌❌ 💕 ⏳💕⏳ 💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕

💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕 ⏳💕⏳ 💕 ♡﷽♡ #فانوس‌های_بیابانگرد ( #پرپرواز ) #قسمت_هفتم این برای من به هیچ وجه قابل قبول نبود... اما بچه ها با اینکه همگی ناراحت و غمگین بودند به نظر نمی آمد مخالفتی داشته باشند و این مرا عصبانی تر میکرد... اعتراض کردم: _آقای دکتر اگر خطری باشه برای شما هم هست اگر اینجا سقوط کنه شما هم اسیر میشید پس همه با هم باید اینجا رو ترک کنیم... _خانوم کلی مجروح توی راهن که الان میرسن ما کجا بریم؟ ما میتونیم این ریسک رو قبول کنیم ولی شما باید برید... خیلی زود... دهان باز کردم تا جوابش را بدهم اما صدای همهمه ‌ای در دهلیز بیمارستان پیچید و بعد هم سیل مجروح که بهیارها داخل بیمارستان می آوردند حتی جایی برای ایستادن باقی نگذاشت... به طرف کمد رفتم تا دستکش و روپوش بردارم اما دکتر در کمد را بست: _خانوم شیبانی شما همگی باید همین الان برید... _دکتر لااقل اجازه بدید تا همون صبح کمک کنیم... همانطور که با عجله دور میشد گفت: _نمیشه... ما اینجا هستیم خیالتون راحت برید حاضر شید یک ساعت دیگه باید آماده باشید با اولین ماشین برگردید عقب... خواستم باز حرفی بزنم که با فشار دست نرگس بیرون رانده شدم در حالی که چشمم به این مجروحین بدحال خشک شده بود و تمام تلاشم این بود حلقه اشکی که هر لحظه سنگین‌تر میشد را در چشم نگه دارم... ناراحت و با بغض رو به نرگس گفتم: _چرا نذاشتی حرفم رو بهش بزنم؟ _اینهمه مجروح بدحال دارن میارن بنده خدا هزارتا کار داره تو دست و پا وایسادی که چی بهش بگی؟... اصلا چی میشه گفت بابا باید بریم دیگه إن‌شاءالله اینجا سقوط نمیکنه....چند روز دیگه امن میشه دوباره برمیگردیم... همانطور که به طرف سنگر می رفتیم با هم بحث میکردیم... بی نتیجه... _من با هزار بدبختی اومدم اینجا کمک اونوقت اینهمه مجروح اینجاست ولی من باید بذارم برم... مسخره نیست؟... _ خب شرایط طوریه که نمیشه موند حالا بعدا باز برمیگردیم... _اینم یه دروغ بزرگه اگه از اینجا بریم دیگه اجازه نمیدن برگردیم من مطمئنم... _به سلامتی کاملا خل شدی... با غیض این جمله را گفت و سرازیری کم شیب رودی سنگر را به دو طی کرد با عجله گوشه پتو را را بلند کرد و وارد شد و بقیه هم مغموم و ساکت پشت سرش... قبل از ورود برگشتم و نگاهی به آسمان انداختم که کم کم روشن میشد... ❌❌کپی به شدت غیر مجاز❌❌ 💕 ⏳💕⏳ 💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕

کسی که بر خدا توکل کند خدا برای او کافی است! 🔸 سوره طلاق، آیه ی۳ . .

اگر خدا خیری برای تو بخواد هیچکسی نمیتونه لطف خدا رو از تو برگردونه . .

💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕 ⏳💕⏳ 💕 ♡﷽♡ #فانوس‌های_بیابانگرد ( #پرپرواز ) #قسمت_هشتم وقتی وارد شدم بچه ها مشغول جمع کردن وسایلشان بودند. _تو رو خدا جمع نکنید بچه ها اگه شما پشتم باشید یه کاریش میکنم ولی اگه همتون برید منم نمیتونم بمونم سلما متعجب گفت: _وا خانم دکتر مِگه شما میخوای بمونی؟ نرگس بجای من جواب داد: _بله چرا که نه... خانم که ادعای منطقشون گوش فلک رو کر کرده و چپ و راست ما رو مسخره میکنن و به هیجان زدگی متهم میکنن به وقتش اونقدر بی منطق میشن که... تو مثلا میخوای بمونی که کمک کنی؟ اینجوری فقط اونا رو تو دردسر میندازی و وقتشونو میگیری...واقعا ازت انتظار ندارم انقدر بچگانه رفتار کنی ژاله!... عصبانی گفتم: _بسه دیگه انقدر نصیحتم نکن... هیچ خبری نشده اینا همش یه سری ملاحضات بیخوده من مطمئنم این پسره میخواد ما رو دک کنه ولی شما اگر خیلی ترسیدید به سلامت! جوابی نداد و با خشمی فروخورده مشغول جمع کردن وسایلش شد... جای او عطیه مثل همیشه با ملایمت دنباله حرفش را گرفت: _عزیزم این کار تو فایده‌ای نداره چون بالاخره ما مجبوریم بریم ضمنا ما قول دادیم نمیتونیم زیر قولمون بزنیم... بی هیچ حرفی بلند شدم و طول کوتاه چادر را با قدمهایم بارها و بارها متر کردم... رلست میگفت. ما از روز اول تعهد کرده بودیم در صورت تشخیص مافوق و احتمال خطر منطقه را ترک کنیم... ولی رفتن در این موقعیت برای من هضم نشدنی بود. شاید نیم ساعتی هم نگذشته بود که یکی از همراهان آن فرمانده آمد و با عجله خواست خودمان را به ماشینی که در محوطه منتظرمان بود برسانیم... همگی بلند شدند و با وسایلشان بیرون رفتند!بی آنکه کسی رو به من حرفی بزند و تقاضای همراهی کند! ملغمه ای از تحقیر و شکست و خشم مهار ناپذیرم کرده بود. بیرون زدم... بچه ها پای ماشین ایستاده بودند و نرگس داشت با همان مرد صحبت میکرد... حتما در مورد من... چون آن مرد نگاهی انداخت و بعد به طرفم حرکت کرد... من هم به طرفش حرکت کردم و میانه راه به او رسیدم... سرش را پایین انداخت و زیر لب سلام آهسته‌ای کرد که در آن سر و صدای شلیک گلوله که از آنسوی جاده به گوش میرسید گم شد بلند گفتم: _سلام... امرتون... _خواهر شما چرا مثل دوستاتون حاضر نیستید؟... _یادم نمیاد برادری داشته باشم... دوستام بهتون نگفتن چرا؟ درحالی که سعی میکرد خونسردی اش را حفظ کند گفت: _چرا ولی فکر نمیکردم جدی گفته باشید... صدا بلند کردم: _مگه من با شما شوخی دارم؟... _پس لطفا زودتر حاضر شید ماشین معطل شماست... ❌❌کپی به شدت غیر مجاز❌❌ 💕 ⏳💕⏳ 💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕

💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕 ⏳💕⏳ 💕 ♡﷽♡ #فانوس‌های_بیابانگرد ( #پرپرواز ) #قسمت_نهم و به طرف چادری که بیسیم و وسایل ارتباطی آنجا بود حرکت کرد... دنبالش راه افتادم و پشت سرش وارد چادر شدم... همانطور که دائم زیر لب ذکر میگفت که حرفی به من نزند عصبانی مشغول انجام کارهایش شد... _من گفتم با شما شوخی ندارم بعد شما میگید زودتر برم معطل منن؟اونا رو بفرستید من جایی نمیرم... _لااله‌الاالله الان توی این وضعیت من باید شما رو هم توجیه کنم؟ باید برید اونم هرچه سریعتر... صدای ماشینی که در محوطه پیچید برافروخته ترش کرد: _خانوم بیا برو این فرمانده ما الان بیاد ببینه شما هنوز اینجایید پوست از سر من برمیداره... بی تفاوت گفتم: _ به من ارتباطی نداره... طولی نکشید که پرده چادر بلند شد و فرمانده مذکور وارد شد: _یاالله... با دیدن من در چادر مکثی کرد که نشانه تعجبش بود...به عادت همه آدم های شبیه خودش که با دیدن یک زن فوری معذب می شوند و سر به زیر می شوند، سر پایین انداخت و مثلا عادی پرسید: _سلام...چه خبره اینجا چرا هنوز اینجایید شما؟ _ما جایی نمیریم آقای محترم... به یاد آوردم بچه ها آماده رفتن‌اند و مغموم ادامه دادم: یعنی حداقل من نمیرم... _خواهر من شما... عصبانی گفتم: _من خواهر شما نیستم مکثی کرد... _بله...ببخشید... خانم محترم شما نمیتونید اینجا بمونید همتون باید برگردید عقب... اینجا هر لحظه ممکنه سقوط کنه بیشتر از اینم وقت توضیح دادن نیست...بفرمایید... _چرا داره سقوط میکنه پس شما اینجا چکار میکنید؟! خب جلوشونو بگیرید... من یه پزشکم اینجا به من احتیاج دارن وظیفمه الان اینجا باشم... چرا باید برم؟! اصلا میدونید چیه صحبت این حرفا نیست نه سقوطی درکاره و نه خطری؛ شما از اولم با اینجا اومدن ما مخالف بودید ❌❌کپی به شدت غیر مجاز❌❌ 💕 ⏳💕⏳ 💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕

💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕 ⏳💕⏳ 💕 ♡﷽♡ #فانوس‌های_بیابانگرد ( #پرپرواز ) #قسمت_دهم _من؟ _بله همه...الانم بهونه ش جور شده که ما رو برگردونید عقب ولی من خودم رو دربرابر جون این جوونها مسئول میدونم و وقتی کاری از دستم برمیاد نمیتونم بخاطر خوش آمد شما اینجا رو ترک کنم دست به سینه مقابلش ایستادم و محکم گفتم: _من یه قدمم از اینجا جم نمیخورم ببینم کی میخواد منو بیرون کنه... نگاه کلافه‌ای به اطرافش کرد و درمانده به رفیقش خیره شد. خانمی نبود که مرا به زور مجبور کند آنجا را ترک کنم... آنها هم که با آنهمه تقید به محرم و نامحرم کاری از دستشان بر نمیامد... من هم همین را میخواستم... میدانستم عجله دارد و با آنهمه کاری که سرش ریخته فرصت سر و کله زدن با مرا ندارد... امیدوار بودم بیخیال شود و قید این کل کل بی مورد را بزند تا من هم سر کارم برگردم ولی... انتظار همه چیز را داشتم جز کاری که او کرد... لحظه ای چشم‌هایش را بست و نفس عمیقی کشید... بعد خیلی ناگهانی جلوی پایم دوزانو نشست... هم من و هم دوستش مات مانده بودیم... او زودتر زبان باز کرد: چیکار میکنی حسین جان؟ توجهی به خطابش نکرد و آرام اما محکم مرا مخاطب قرار داد: _خانوم ما وقت زیادی نداریم... من متوجهم شما برای کمک اومدید برای نجات جون این جوونا ولی به خدا این جوونا اینجور دست خالی گوشت جلوی گلوله میشن که ناموسشون امنیت داشته باشه... خبر اسیر شدن یه خانم از مرگ برا این بچه‌ها صد بار بدتره... اگه من رو به برادری قبول ندارید ایرادی نداره من خادم شمام... ولی تو رو خدا حرف این خادم رو قبول کنید... این صداهای تیر و ترقه که هی نزدیک تر میشه یعنی هر لحظه طول این جاده داره سقوط ميکنه و دشمن پیشروی میکنه... دروغ و حقه ای درکار نیست عین حقیقته اگه نتونیم جلوشونو بگیریم و برسن اینجا... دست توی جیب برد و کتاب کوچکی بیرون آورد: _تو رو به همین قرآن قسمتون میدم همین الان برید... باور کنید اگر اینجا سقوط نکنه یا دوباره پس بگیریمش خودم پیگیر میشم بتونید برگردید و به کارتون ادامه بدید... ❌❌کپی به شدت غیر مجاز❌❌ 💕 ⏳💕⏳ 💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕

°🦋 • . 🌸🍃↺متن دعای عهد↯❦.•🌸🍃 . «بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم» . 🌺°↵❀اَللّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظیمِ، وَ رَبَّ الْکُرْسِىِّ الرَّفیعِ، وَ رَبَّ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ، وَ مُنْزِلَ التَّوْراةِ وَالْإِنْجیلِ وَالزَّبُورِ، وَ رَبَّ الظِّلِّ وَالْحَرُورِ، وَ مُنْزِلَ الْقُرْآنِ الْعَظیمِ، وَ رَبَّ الْمَلائِکَةِ الْمُقَرَّبینَ، وَالْأَنْبِیاءِ وَالْمُرْسَلینَ اَللّهُمَّ إِنّى أَسْأَلُکَ بوَجْهِکَ الْکَریمِ، وَ بِنُورِ وَجْهِکَ الْمُنیرِ، وَ مُلْکِکَ الْقَدیمِ، یا حَىُّ یا قَیُّومُ، أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذى أَشْرَقَتْ بِهِ السَّمواتُ وَالْأَرَضُونَ، وَ بِاسْمِکَ الَّذى یَصْلَحُ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَالْآخِرُونَ، یا حَیّاً قَبْلَ کُلِّ حَىٍّ، وَ یا حَیّاً بَعْدَ کُلِّ حَىٍّ، وَ یا حَیّاً حینَ لا حَىَّ، یا مُحْیِىَ الْمَوْتى، وَ مُمیتَ الْأَحْیاءِ، یا حَىُّ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ. . 🌸°↵❀اَللّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلانَا الْإِمامَ الْهادِىَ الْمَهْدِىَّ الْقائِمَ بِأَمْرِکَ، صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْهِ وَ عَلى آبائِهِ الطّاهِرینَ، عَنْ جَمیعِ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ فى مَشارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغارِبِها، سَهْلِها وَ جَبَلِها، وَ بَرِّها وَ بَحْرِها، وَ عَنّى وَ عَنْ والِدَىَّ مِنَ الصَّلَواتِ زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ، وَ مِدادَ کَلِماتِهِ، وَ ما أَحْصاهُ عِلْمُهُ، وَ أَحاطَ بِهِ کِتابُهُ. أَللّهُمِّ إِنّى أُجَدِّدُ لَهُ فى صَبیحَةِ یَوْمى هذا، وَ ما عِشْتُ مِنْ أَیّامى عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَیْعَةً لَهُ فى عُنُقى، لا أَحُولُ عَنْها، وَ لا أَزُولُ أَبَداً. اَللّهُمَّ اجْعَلْنى مِنْ أَنْصارِهِ وَ أَعَوانِهِ، وَالذّابّینَ عَنْهُ، وَالْمُسارِعینَ إِلَیْهِ فى قَضاءِ حَوائِجِهِ، وَالْمُمْتَثِلینَ لِأَوامِرِهِ، وَالْمُحامینَ عَنْهُ، وَالسّابِقینَ إِلى إِرادَتِهِ، وَالْمُسْتَشْهَدینَ بَیْنَ یَدَیْهِ. . 🌺°↵❀اَللّهُمَّ إِنْ حالَ بَیْنى وَ بَیْنَهُ الْمَوْتُ الَّذى جَعَلْتَهُ عَلى عِبادِکَ حَتْماً مَقْضِیّاً، فَأَخْرِجْنى مِنْ قَبْرى مُؤْتَزِراً کَفَنى، شاهِراً سَیْفى، مُجَرِّداً قَناتى، مُلَبِّیاً دَعْوَةَ الدّاعى فِى الْحاضِرِ وَالْبادى. اَللّهُمَّ أَرِنِى الطَّلْعَةَ الرَّشیدَةَ وَالْغُرَّةَ الْحَمیدَةَ، وَاکْحَُلْ ناظِرى بِنَظْرَةٍ مِنّى إِلَیْهِ، وَ عَجِّلْ فَرَجَهُ، وَ سَهِّلْ مَخْرَجَهُ، وَ أَوْسِعْ مَنْهَجَهُ، وَاسْلُکْ بى مَحَجَّتَهُ، وَ أَنْفِذْ أَمْرَهُ، وَاشْدُدْ أَزْرَهُ، وَاعْمُرِ اللّهُمَّ بِهِ بِلادَکَ ، وَ أَحْىِ بِهِ عِبادَکَ، فَإِنَّکَ قُلْتَ وَ قَوْلُکَ الْحَقُّ: ظَهَرَ الْفَسادُ فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَیْدِى النّاسِ، فَأَظْهِرِ اللّهُمَّ لَنا وَلِیَّکَ وَابْنَ بِنْتِ نَبِیِّکَ الْمُسَمّى بِاسْمِ رَسُولِکَ . 🌸°↵❀حَتّى لا یَظْفَرَ بِشَىْءٍ مِنَ الْباطِلِ إِلّا مَزَّقَهُ، وَ یُحِقَّ الْحَقَّ وَ یُحَقِّقَهُ، وَاجْعَلْهُ اللّهُمَّ مَفْزَعاً لِمَظْلُومِ عِبادِکَ وَ ناصِراً لِمَنْ لا یَجِدُ لَهُ ناصِراً غَیْرَکَ، وَ مُجَدِّداً لِما عُطِّلَ مِنْ أَحْکامِ کِتابِکَ، وَ مُشَیِّداً لِما وَرَدَ مِنْ أَعْلامِ دینِکَ، وَ سُنَنِ نَبِیِّکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، وَاجْعَلْهُ اللّهُمَّ مِمَّنْ حَصَّنْتَهُ مِنْ بَأْسِ الْمُعْتَدینَ، اَللّهُمَّ وَ سُرَّ نَبِیَّکَ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بِرُؤْیَتِهِ، وَ مَنْ تَبِعَهُ عَلى دَعْوَتِهِ، وَارْحَمِ اسْتِکانَتَنا بَعْدَهُ ، اللّهُمَّ اکْشِفْ هذِهِ الْغُمَّةَ عَنْ هذِهِ الْأُمَّةِ بِحُضُورِهِ، وَ عَجِّلْ لَنا ظُهُورَهُ، إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعیداً وَ نَراهُ قَریباً، بِرَحْمَتِکَ یا أَرْحَمَ الرّاحِمینَ. . •.✾اَلْعَجَلَ، اَلْعَجَلَ؛ یا مَولای یا صاحِبَ الزَّمانِ . •.✾اَلْعَجَلَ، اَلْعَجَلَ؛ یا مَولای یا صاحِبَ الزَّمانِ . •.✾اَلْعَجَلَ، اَلْعَجَلَ؛ یا مَولای یا صاحِبَ الزَّمان 🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺

صوت قرائت #دعای_عهد قرار صبحگاهی منتظران ظهور سرعت مناسب برای قرائت روزانه

جهان به مجلس مستان بیخرد ماند که در شکنجه بود هر کسی که هشیارست... 👤 صائب تبریزی ‌. . ‌‌

•♥️✨• دارَد... دلِ‌مآازتوتمناےنگاهے مَحروم‌مَگردان‌دلِ‌مآرا،ڪه‌روآنیست...🥀!

🖤🍃 وعده خداوند حـــــــق است #کهف21

سلام بچه ها این دو خانواده هنوز مشکلشون حل نشده برای آندوسکوپی یکیشون یک میلیون و ۴۰۰ نیازه و هنوز یک میلیون کسری داریم میشه یه همتی بکنید و یه بار دیگه این سفره گلریزونو پر کنید؟!♥️ کوچیک و بزرگش مهم نیست قطره قطره جمع گردد... #6063731072728760 بنام شقایق آرزه نزد بانک مهرایران

💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕 ⏳💕⏳ 💕 ♡﷽♡ #فانوس‌های_بیابانگرد ( #پرپرواز ) #قسمت_یازدهم آرام و بدون خشم و عتاب حرف میزد دلسوزی و نگرانی در لحن و صدایش به وضوح حس میشد چشمان سیاه و محجوبش از پوتینهای خاکی ام بالاتر نمی آمد و با چهره ای مضطرب اما آرام منتظر واکنش من بود پیشتر ندیده بودم کسی حتی در حال اضطراب آرام باشد! یعنی گمان میکردم این دو حس با هم درتضادند اما انگار لایه ای از آرامش حتی بر اضطراب این جوان خسته هم کشیده شده بود نمیدانم چرا اما تمام خشمی که از او داشتم شبیه پوسته ای شیشه ای و شکننده از دور افکارم شکست و فرو ریخت ناخواسته یکبار دیگر اتفاقات دیشب تا صبح امروز را مرور کردم و حالا که دیگر خشمی نبود ناچار بودم بپذیرم لجاجت و بی منطق شدنم را... بپذیرم ظن غلط و حدس اشتباهم را. انگار واقعا دروغ و دشمنی درکار نبود و خطر حقیقت داشت. فوری گفتم: _لطفا بلند شید... اسلحه‌اش را عصا کرد و فوری بلند شد: پس بفرمایید ناچار گفتم: باشه من میرم ولی قول بدید اینجا رو پس بگیرید و امن کنید تا این بیمارستان برای مجروحا بمونه و ما بتونیم برگردیم... _چشم... شما خیالتون راحت باشه این جاده باید حفظ بشه اگرم خدای نکرده سقوط کنه زود آزاد میشه... باید بشه... بخاطر این بیمارستان... خیلی زود برمیگردید همینجا مشغول میشید... کسی با حضور شما اینجا مشکلی نداره وقتی امن باشه... فقط الان زودتر برید... رضا جان پاشو یاعلی خودت ببرشون بچه ‌ها همه مشغول جابه جایی ان مجروح آوردیم باز... با این حرفش بدون کلامی بیرون رفتم و به طرف بیمارستان دفن شده نگاهی انداختم... برانکاردها در مسیر ورود به آن دهلیز زیرزمینی صف کشیده بودند. آقا رضا از چادر خارج شد و به طرف ماشین راه افتاد: _تشریف بیارید خواهر... _خداحافظتون... جانشین فرمانده آرام این را گفت و به طرف بیمارستان دوید... فرصت نشد جوابش را بدهم... تنها رفتنش را دنبال کردم... به طرف سنگر راه افتادم تا وسایلم را بردارم... دائم خودم را سرزنش میکردم که بچه ها را هم با خودم به دردسر انداخته بودم... آتش روی جاده هر لحظه سنگین تر میشد... آخرین لحظه قبل از سوار شدن یک بار دیگر نگاهی به بیمارستان انداختم... چادری که برای شهدا بنا کرده بودیم حالا دیگر پر شده بود... قطره اشکی که از چشمم روی خاک افتاد تنها جامانده من بود... از بن دل آرزو کردم دوباره برگردم و ناچار سوار لندیور خاکمالی که معطل من شده بود شدم... ❌❌کپی به شدت غیر مجاز❌❌ 💕 ⏳💕⏳ 💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕

💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕 ⏳💕⏳ 💕 ♡﷽♡ #فانوس‌های_بیابانگرد ( #پرپرواز ) #قسمت_دوازدهم فانوس دوم🍃 تمام طول مسیر از اثر انفجار ها و تلاش راننده برای فرار از آنها ماشین به شدت تکان میخورد و سر و صدای مداومی مخل اعصاب بود. راننده مسن اما خوش مشرب شیرازی اش هم با وجود اینهمه سر و صدا نطقش باز بود و برای غلبه بر اضطراب بچه ها مدام مزه می پراند. ولی هیچ کدام نمیتوانستند مانع خیال سیالم شوند که به او فکر نکنم... به اینکه چرا بخاطر نجات من خودش را کوچک کرد؟ به اینکه چرا تا این حد امنیت ما برایش مهم بود؟! یعنی امنیت من... به اینکه چرا با این رفتار کودکانه خودم را این قدر احمق نشان دادم و حالا او درموردم چه فکری خواهد کرد؟ ولی مگر واقعا چه اهمیتی داشت؟ چرا برایم مهم شده بود و دائم افسوس میخوردم؟ چرا فکرم از او و از چند ساعت قبل منحرف نمیشد؟ از کاری که کرد؟ از غیرت و فروتنی اش؟ از توجه ‌اش؟... یعنی ممکن بود دوباره او را ببینم؟... اگر او هم مثل خیلیهای دیگرشهید شود؟... دو روز بعد سر سفره صبحانه در اتاق استراحتمان در بهداری ارتش، صدیقه با خوشحالی خبر آورد که بیمارستان سقوط نکرده و بچه ‌های ما دشمن را عقب زدند و خط را پیش برده‌اند و اگر وضعیت به ثبات برسد هفته بعد ميتوانیم برگردیم... چه خبر خوبی بود و چه صبحانه خوشمزه‌ای شد!!... ... ❌❌کپی به شدت غیر مجاز❌❌ 💕 ⏳💕⏳ 💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕⏳💕

یا رب...! نگاه کس را به کسی آشنا مکن گر میکنی کرم کن و از هم جدا مکن...! . . .

مبادا هيچ كارى تو را از كار براى آخرت باز دارد ؛ زيرا كه فرصت كم است. 👤 امام على(ع) ‌. . ‌‌

🏓 پینگ پنگ با خدا #تصویری