📝| #کارگاه_شعر
📚 کنگرهٔ ملی شعر مکتب گمنامی (حوزهی هنری استان فارس) با هدف «معرفی محتوایی مکتب گمنامی» برگزار میکند:
📍 کارگاههای شعر یکپارچهٔ محتوایی-آموزشی در استانهای قم، مازندران، اصفهان و بندرعباس
⏰ در روزهای دوشنبه، سه شنبه و چهارشنبه معادل ۱۷، ۱۸ و ۱۹ دی ماه رأس ساعت ۱۶
☑️ با ارائه شاعران مطرح کشوری، آقایان محمود حبیبی کسبی، محمودرضا اکرامی فرد، سورنا جوکار و هاشم کرونی
🏔| کنگرهٔ ملی شعر «مکتب گمنامی»
🇮🇷| @maktabegomnami
●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○
سایت | ایتا | بله | سروش
تو آمدی که نفسهای من غزل بشوند
و واژههای تنم درتن تو حل بشوند
که لحظههای همیشه سیاه و مبهم شهر
از آفتاب حضورتوچون عسل بشوند
سؤالهای پرازدرد روح میخواهند
کلید عشق بگیرند و راهحل بشوند
و جملهها همه از شوق آرزو دارند
که بر زبان نوآیند تا مثل بشوند
دلیل آمدنت راچه خوب میدانم
#فرزانه_سعادتمند #شعر
💥دویست و دومین «محفل طنز خندیشه»
📆دوشنبه ۱۷ دی ماه ۱۴۰۳
🕔ساعت: ۱۶ تا ۱۸
🏠شیراز، چهارراه خیرات، حوزه هنری استان فارس
خبرنامه شاعران 🔻
https://eitaa.com/khabarnameshaeranshiz
🔰پاسخ خواجه حافظ به تفألی که دقایقی بعد از شهادت حاج قاسم زده شد
سعید بیابانکی شاعر در برنامه روایت حبیب خاطره زیبایی از شب شهادت سردار نقل می کند:
سحر۱۳ دیماه سال ۱۳۹۸ بنده دبیر جشنواره شعر فجر در اصفهان بودم. خاطرم هست که آن شب تا دیر وقت بیدار بودیم و این خبر را در آنجا دریافت کردیم. به تعبیر یکی از عزیزان این خبر در رسانهها منتشر نشد بلکه منفجر شد. یکی از دوستان به حافظ تفأل زد و این غزل آمد. خیلی عجیب است که چنین شعری آمد و واقعاً تصادفی نیست.
سحرگه رهرویی در سرزمینی/ همیگفت این معما با قرینی
که ای صوفی شراب آن گه شود صاف/ که در شیشه برآرد اربعینی
ثوابت باشد ای دارای خرمن/ اگر رحمی کنی بر خوشه چینی
گر انگشت سلیمانی نباشد/ چه خاصیت دهد نقش نگینی
◼◾▪️#جانفداااا
ﯾﺪﺍلله ﻃﺎﺭﻣﯽ ﺩﺭ ۲اﺳﻔﻨﺪ ﺳﺎﻝ ۱۳۱۱ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺷﯿﺮﺍﺯ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺳﺮﻭﺩﻥ ﺍﺷﻌﺎﺭﯼ ﺑﺎ ﻟﻬﺠﻪ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺩﺑﯽ ﻭ ﻋﻼﻗه ﻣﻨﺪﺍﻥ ﺷﻨﺎﺳﺎﻧﺪﻩ ﺷﺪ.
ﺍﻭ ﺍﺯ ﺳﺎﻝ ۱۳۷۳ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﻪ ﺳﺮﻭﺩﻥ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﻓﻮﻟﮑﻠﻮﺭ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺭﺍﻩ ﺑﯿﮋﻥ ﺳﻤﻨﺪﺭ ﮔﺮﻓﺖ.
ﮐﺘﺎﺏ ﻫﺎﯼﻧﺴﯿﻢ ﺩﻟﮕﺸﺎ، ﺷﻤﯿﻢ ﻧﺴﺘﺮﻥ،ﺑﻬﺎﺭ ﻧﺎﺭﻧﺞ ﻭ ﺑﺎﻧﻮﯼ ﻋﺸﻖ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺁﺛﺎﺭ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻩ ﻃﺎﺭﻣﯽ ﺍﺳﺖ.
ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺻﻮﺗﯽ ﺑﻬﺎﺭ ﻧﺎﺭﻧﺞ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﺷﺎﻋﺮ ﺩﺭ ﻓﻀﺎﯼ ﻣﺠﺎﺯﯼ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﻣﻮﺍﺟﻪ ﺷﺪ ﻭ ﻏﺰﻝ ﻫﺎﯼ ﺍﻭ ﻫﻢ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺑﺎﻧﻮﯼ ﻋﺸﻖ ﻣﻮﺭﺩ ﭘﺴﻨﺪ ﺍﻫﺎﻟﯽ ﻓﻦ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ.
ﺍﻭ ﺩﺭ ۱۹ﺗﯿﺮ ﻣﺎﻩ ۱۳۹۹ﺩﺭ ﺳﻦ ۸۸ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﮐﻬﻮﻟﺖ سن ﺩﺭﮔﺬﺷﺖ.
#یدالله_طارمی #معرفی_شاعر
ﻣﯿﮕﻤﺶ ﺭﺍﺳﺶ ﺑﻮﮔﻮ ﺩﻭُﺳﻢ ﻣﯿﺪﺍﺭﯼ!؟ ﻣﯿﮕﻪ ُﻭﯼ ﻫﺎ
ﻣﯿﮕﻤﺶ ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻡ ﭘﺎ ﭘﯿﺶ ﻣﯿﺬﺍﺭﯼ!؟ ﻣﯿﮕﻪ ُﻭﯼ ﻫﺎ
ﻣﯿﮕﻤﺶ ﻗﻮﻝ ﻭ ﻗﺮﺍﺭ ُﺏ ﮐﺴﯽ ﻧﺪﺍﺭﯼ!؟ ﻣﯿﮕﻪ ﻭﯼ ﻧﻪ
ﻣﯿﮕﻤﺶ ﻧﭙﺲ ﺑﯿﺎﻡ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺳﮕﺎﺭﯼ!؟ ﻣﯿﮕﻪ ُﻭﯼ ﻫﺎ
ﻣﯿﮕﻤﺶ ﺍﮔﺮ ﻧﻨﺖ ﯾﯽ َﺩﻥ ﭘﺮ ﮔﻔﺖ ﻧﻤﯿﺨﻮﯾﻤﺶ،
ﻣﯿﮑﻨﯽ ﺭﻭ ﺣﺮﻑ ﻭ ﻗﻮﻟﺖ ﭘﺎﻓﺸﺎﺭﯼ!؟ ﻣﯿﮕﻪ ُﻭﯼ ﻫﺎ
ﻣﯿﮕﻤﺶ ﺁﻗﺎﺕ ﭼﯿﻄﻮ؟ ﺍﮔﺮ ﺍَﻭﻡ ﺑﺎﺯ ﺑﮕﻪ ﻧﻪ ﺧﯿﺮ،
ﻣﯿﺘﻮﻧﯽ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺁﻗﺎﺗﻢ ﺩﻟﯿﻞ ﺑﯿﺎﺭﯼ!؟ ﻣﯿﮕﻪ ُﻭﯼ ﻫﺎ
ﻣﯿﮕﻤﺶ ﺍﮔﺮ ﻧﺨﺎﺳﻦ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﺮﺳﯿﻢ،
ﺗﻮ ﺑﺮﯼ ﻣﻦ ﻣﯿﮑﻨﯽ ﮔﺮﯾﻪ ﻭ ﺯﺍﺭﯼ!؟ ﻣﯿﮕﻪ ُﻭﯼ ﻫﺎ
ﻣﯿﮕﻤﺶ ﺗﻮ ﻗﻮﻡ ﻭ ﺧﻮﯾﺸﺎ ﮐﺴﯽ ﻫﺴﺖ ،ﮐﻪ ﺍﯼ ﭼﯿﺎ ﺷﺪ
ﺑﮑﻨﻪ ﺗﻮ ﺭﻭﺯ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺗﻮ ِﺭ ﯾﺎﺭﯼ!؟ ﻣﯿﮕﻪ ُﻭﯼ ﻫﺎ
ﻣﯿﮕﻤﺶ ُﺏ ﺍﯼ ﻫﻤﻪ ﺍﻭﺿ،ﺎ ﺍﮔﻪ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩ
ﯾﻌﻨﯽ ﺗﺮﮐﻢ ﻣﯿﮑﻨﯽ ﺭﻭﺯﯼ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼ!؟ ﻣﯿﮕﻪ ُﻭﯼ ﻫﺎ
ﻣﯿﮕﻤﺶ ﻧﭙﺲ ﺑﺬﺍﺭ ﺍﯾﻨﺎﺭﻩ ﺍﺯ ﺩُﻟﻢ ﺑﭙﺮﺳﻢ،
ﺑﯿﺒﯿﻨﻢ ُﺏ ﺍﯼ ﻫﻤﻪ ُﺣﺴُﻨﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺩﺍﺭﯼ ﻣﯿﮕﻪ ﻭﯼ ﻫﺎ!!؟
#شعر #یدالله_طارمی #شعر_طنز
دردهای من نهفتنی است
دردهای من
گرچه مثل دردهای مردم زمانه نیست
درد مردم زمانه است
مردمی که چین پوستینشان
مردمی که رنگ روی آستینشان
مردمی که نامهایشان
جلد کهنه شناسنامههایشان
درد میکند
من ولی تمام استخوان بودنم
لحظههای ساده سرودنم درد میکند
انحنای روح من، شانههای خسته غرور من
تکیهگاه بیپناهی دلم شکسته است
کتف گریههای بیبهانهام
بازوان حس شاعرانهام
زخم خورده است
دردهای پوستی کجا؟
درد دوستی کجا؟
این سماجت عجیب
پافشاری شگفت دردهاست
درد، حرف نیست
درد، نام دیگر من است
من چگونه خویش را صدا کنم؟
#قیصر_امینپور
@
💥دویست و دومین «محفل طنز خندیشه»
📆دوشنبه ۱۷ دی ماه ۱۴۰۳
🕔ساعت: ۱۶ تا ۱۸
🏠شیراز، چهارراه خیرات، حوزه هنری استان فارس
خبرنامه شاعران 🔻
https://eitaa.com/khabarnameshaeranshiz
۱۷ دی سالروز درگذشت بیژن سمندر
(زاده ۱۱ خرداد ۱۳۲۰ شیراز – درگذشته ۱۷ دی ۱۳۹۷ آمریکا) شاعر، ترانهسرا و نوازنده تار
او با اعزام برترین دانشآموزان به اردوی رامسر و برگزاری مسابقات کشوری در آن محل، هرسال تحصیلی در یک رشته اول شد. سال نخست مقام نخست در مسابقه خوشنویسی، سال دوم مقام نخست در مسابقه ادبیات، سال سوم مقام نخست مسابقه موسیقی و اعزام به اروپا را بهدست آورد.
وی بههمراه برادرانش کاووس و سیروس، گروهی بهنام «گروه برادران سمندر» را تشکیل داد. آنها در این گروه بهنواختن ساز و شعر و ترانهخوانی میپرداختند.
او دکتری ادبیات از دانشگاه تهران گرفت و نیز با توجه به علاقهاش بههنر، دکترای معماری را، از واشینگتن، دی.سی. دریافت کرد.
وی بنیانگذار سرودن شعر بهگویش شیرازی بود. پرآوازهترین سروده او برای مردم شیراز این سروده است: «اِی شهر شاعر پَروَرو، شیراز از گل بهتَرو، کو شاعِرو، کو دِلبَرو، کو ساقیو، کو ساغَرو.» از کتابهایش با گویش شیرازی میتوان از مجموعه شعر و تفسیر با عنوانهای شعر شیراز و شعر شهر نام برد. بهگفته او، "بهتر است اکنون درمورد خود پژوهش کنیم و اثر بهجا بگذاریم تا بعدها خارجیها درمورد ما پژوهش کنند" که البته این کنایه از برگردان و رمزگشایی خط میخی توسط خارجیها بود.
وی پس از انقلاب به آمریکا مهاجرت کرد و در آنجا شیوه تازهای در شعر ایرانی بنیاد نهاد و نشانه آن کتاب میکس شعر است که هر بیت آن از یک مصراع پارسی و یک مصرع انگلیسی تشکیل شدهاست. او در آمریکا دکترای رشته حقوق خاورمیانه و آسیا را دریافت کرد.
انتشارات کتاب گویا بهمناسبت چهار دهه کنش هنری او، مراسم یادبودی باعنوان ایران خلیج فارس (Iran Persian Gulf) در تاریخ ۱۵ ژانویه ۲۰۰۵ در دانشگاه کالیفرنیا، لسآنجلس، تالار فروید بهگردانندگی هما سرشار، با سخنان جمال عابدی، عباس توفیق، کورش امیرجاهد و کیخسرو بهروزی برگزار کرد. سمندر بهعلت بیماری بهسختی توانست در این مراسم شرکت کند.
اشعار سمندر توسط بسیاری از خوانندگان اجرا شده است. از پرآوازهترین آنها که رکورد بیشترین ترانه خوانده شده توسط خوانندگان حرفهای را دارد ترانه گل سنگم بود که توسط بیشاز چهار خواننده خوانده شدهاست
به دنبال مرگ بیژن سمندر، مراسم بزرگداشتی با نام «کوچ شاعر، شعر شهر» در تالار حافظ شیراز بههمت مرکز اسناد و کتابخانه ملی فارس، انتشارات نویدگویی شیراز، اداره ارشاد استان فارس و هماهنگی خانواده او باحضور ادبا و شعرا و فرهیختگان شیرازی و خانواده بیژن سمندر برگزار شد.