eitaa logo
گلچین شعر
14.4هزار دنبال‌کننده
827 عکس
284 ویدیو
12 فایل
ارتباط با ادمین: @noroz_ad کانال دوم ما @robaiiyat_takbait
مشاهده در ایتا
دانلود
چیزی از عشق بلاخیز نمی‌دانستم هیچ از این دشمن خونریز نمی‌دانستم ‌ در سرم بود که دوری کنم از آتش عشق چه کنم؟ شیوۀ پرهیز نمی‌دانستم ‌ گفتم ای دوست، تو هم گاه به یادم بودی؟ گفت من نام تو را نیز نمی‌دانستم ‌ بغض را خندۀ مصنوعی من پنهان کرد گریه را مصلحت‌آمیز نمی‌دانستم ‌ عشق اگر پنجره‌ای باز نمی کرد به دوست مرگ را اینهمه ناچیز نمی‌دانستم ‌ @golchine_sher
كوثر جاري نوري و دو زمزم داری هرچه شايسته‌ی عشق است فراهم داری   احمدی روي و علی خوی، عجب زهرایی! آنچه خوبان همه دارند، تو با هم داری هاجري؟ آسيه‌اي؟ نه! تو فقط فاطمه‌ای كه به تعظيم، دوصد هاجر و مريم داری   غم حيدر غم زهراست، خدا می‌داند تو به اندازه‌ی غم‌های علی غم داري   چارده‌مرتبه در سوگ خدا روضه شدی چارده قرنِ تمام است محرّم داری   از غمت عالم و آدم پُرِ داغند و هنوز چقدر سينه‌زن و مرثيه‌خوان كم داری   چادر خاكي تو پرچم اين هيأت‌هاست به خودت فاطمه! سوگند تو پرچم‌داری @golchine_sher
ای که تنها امیدِ عالمی مهدی دردها را فقط تو مرهمی مهدی قلب ها از هوا و معصیت لبریز باز هم آرزوی در غمی مهدی دیدنت کاش سهم چشم ما می شد حین باران و اشک نم نمی مهدی می خورد بر دهان منکران یک روز با ظهور تو مشت محکمی مهدی حجت ابن الحسن، الغوث ، ادرکنی فاش کردم که اسم اعظمی مهدی @golchine_sher
بهلول وار فارغ از اندوه روزگار خندیده ایم! ما به جهان یا جهان به ما @golchine_sher
با تو سر به کجا بگذارم؟ کجا پنهانت کنم؟ وقتی مردم، تو را در حرکات دست‌هایم موسیقی صدایم و توازن گام‌هایم می‌بینند...! @golchine_sher
من قول داده ام غزلم را نیاورم تا حرف روی حرف شماها نیاورم اصلاً  قرار بود که گرد ملال را دیگر به هیچ چهره ی زیبا نیاورم از آنهمه پرنده که افتاد در قفس حتّی پری برای تماشا نیاورم یعنی که زیر ِ خم شدن ِ شانه ی درخت بنشینم و به روی خود امّا نیاورم جانم به تنگ آمده دیگر، اجازه هست؟ آن را بیاورم به لبم یا نیاورم؟ حالا که کارد آمد و از استخوان گذشت بهتر که یاد قول خودم را نیاورم میخواستم که سقط کنم هرچه شعر را نوزادهای زنده به دنیا نیاورم، اما نشد عفونت ِ این چند ساله را در خود فرو بریزم و بالا نیاورم! @golchine_sher
ماهروی من! دور که میشوی ملالی نیست دلم به امید آمدنت چشم به راه می ماند @golchine_sher
ناگهان آیینه حیران شد، گمان کردم تویی ماه پشتِ ابر پنهان شد، گمان کردم تویی ردّ پایی تازه از پشتِ صنوبرها گذشت چشمِ آهوها هراسان شد، گمان کردم تویی ای نسیمِ بی قرارِ روزهای عاشقی هرکجا زلفی پریشان شد، گمان کردم تویی سایه‌ی زلفِ کسی چون ابر بر دوزخ گذشت آتشی دیگر گلستان شد، گمان کردم تویی باد پیراهن کشید از دستِ گل‌ها ناگهان عطرِ نیلوفر فراوان شد، گمان کردم تویی چون گلی در باغ، پیراهن دریدم در غمت غنچه‌ای سر در گریبان شد، گمان کردم تویی کشته‌ای در پای خود دیدی؛ یقین کردی منم سایه‌ای بر خاک مهمان شد، گمان کردم تویی @golchine_sher
این شعر تقدیم به همه‌ی کارگران پر تلاش و زحمتکش سرزمینم که مظلومانه چرخ صنعت و هنرمندانه زندگی خویش را می چرخانند اراده هایتان پولادین و سفره هایتان پربرکت دوباره باید بگویم از تو ز رنج های ناگزیرت ز زخم تبعيض بر تن تو ز بغض های سر به زیرت ز قسط های همیشه جاری ز خنده هایی که گاه تلخند ز غصه های همیشه پیدا که در جوانی نموده پیرت ستون تولید و صنعتی تو همیشه در حال خدمتی تو چه با اراده و همتی تو خدای بخشنده دستگیرت تو در تکاپو تو در تلاشی سرِ کار باید همیشه باشی چه داستان دلخراشی مگر تورا کرده‌اند اسیرت دلت پر از دلهره دمادم به چهره ی تو غباری از غم وسرو قامت تو شد خم که زندگی نیست دلپذیرت قسم به نان بیات عصرت رواست اگر ابر خون ببارد ز ظلم هایی که رفته بر تو به غصه های چو زمهریرت به لقمه های حلال سوگند به اشک های زلال لبخند به زلف تو خورده است پیوند تمام سرمایه ها فقیرت میان کارگر و کارفرما همیشه کارفرما برنده‌ بوده و اف به حال کسي که هرگز نبوده و نیست هم مسیرت تلنگر پینه های دستت به لرزه می افکند زمین را که مرغ آمین نشسته دائم به شانه ی آه آبگیرت @golchine_sher
مثل آن کودک سیلی خورده غنچه ی یخ زده ی پژمرده بغض ها راه گلو را بستند حاصل عمر مرا غم بُرده از همه پنجره ها دل کندیم عشق در آینه هامان مرده کاش در کودکیم می‌ماندم این همه درد مرا آزرده سخت در جستجوی بابایم مثل آن کودک سیلی خورده @golchine_sher
قدر‌نشناس ِ عزیزم، نیمه ی من نیستی قلبمی اما سزاوار تپیدن نیستی ! مادر این بوسه های چون مسیحایی ولی مرده خیلی زنده کردی، پاکدامن نیستی من غبارآلود ِهجرانم تو اما مدتی ست عهده دار ِ آن نگاه ِ لرزه افکن نیستی یک چراغ از چلچراغ آرزوهایت شکست بعد ِمن اندازه ی یک عشق، روشن نیستی! لاف آزادی زدی؛ حالا که رنگت کرده فصل از گزندِ بادهای هرزه ایمن نیستی! چون قیاسش می کنی با من، پس از من هرکسی هرچه گوید عاشقم،می‌گویی: اصلا نیستی! دست وقتی که تکان دادی عجب حالی شدم اندکی برگشتم و دیدم که با من نیستی @golchine_sher
يَا مُمْتَحَنَةُ امْتَحَنَكِ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَكِ قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَك مدینه بود و ستم بود و ظلم و آزارش مدینه بود و غم و غصه های بسیارش مدینه بود و بلا بود و درد بود و عزا مدینه بود و سکوت و غروب غمبارش مدینه بود و پر از تیرگی کُفر و نفاق و غربتی که شده هر دلی گرفتارش مدینه بود ولی از تمام مردم آن کسی نکرد مراعات حال بیمارش مدینه بود و چهل تن هجوم آوردند به یک‌ نفر که نشد هیچکس طرفدارش مدینه بود و در خانه ای پر از هیزم دری‌ که سرخ شد از هرم شعله مسمارش نمیشود به زبان هم بیاورم؛ چه کنم؟ مصیبتی که خدا هم شده عزادارش دم غروب -در آن کوچه- آه از سیلی که آب شد دل سنگی سخت دیوارش میان کوچه چگونه؟چه شد؟ نمیگویم تو خود حدیث مفصل بخوان ز آثارش @golchine_sher
هدایت شده از گلچین شعر
😊اگه حوصله نداری شعرهای طولانی بخونی یکسر به کانال ما بزن 👌 🌷فقط رباعی و تک بیت حتما حالت خوب میشه یکبار امتحان کن🌷 ❤️کاش جای بوسه‌اش می‌ماند بر پیشانی‌ام با خدا بودن نشان از مِهر می‌خواهد نه مُهر!❤️ https://eitaa.com/joinchat/769065447Cf0875d1080
هدایت شده از رباعی_تک بیت
قلبت چو دلم کباب خواهد گردید رویای تو هم سراب خواهد گردید هر آه درون سینه ام روزی عشق چون کوه سرت خراب خواهد گردید @robaiiyat_takbait
با سلام خدمت اعضای محترم کانال به احترام ایام فاطمیه ی اول از فردا تا پایان روز دوشنبه فقط اشعار مناسبتی این ایام بارگزاری خواهد شد از صبوری شما سپاسگزاریم 🌷🌷🌷 @golchine_sher
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎞 یا صاحب الزمان 💌 السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللهِ فِي أَرْضِه، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا عَيْنَ اللهِ فِي خَلْقِه ... @golchine_sher
حتی نیفتاد از سرش یک بار چادر گل را محافظ بود از هر خار چادر دارد برای هر زن آزاد اندیش با یاد زهرا حرمت بسیار چادر پیچید دور دُر بی مانند مادر مثل صدف در کوچه و بازار چادر کوه وقار است این که می بینید مردم این نکته را می گفت در انظار : چادر آیینه را تا عکس نابینا نبیند شد پرده دارش لحظه ی دیدار چادر نامردها وقتی که دورش را گرفتند او را سپر شد لحظه ی پیکار چادر در کوچه، خاکی شد ولیکن گفت آری از گرگها با حیدر کرار چادر راز کبودی گل سرخش نشد فاش صدیقه را شد حافظ اسرار چادر اما دریغا دور از چشمان حیدر شد شعله ور بین در و دیوار چادر این بیت را با اشک باید خواند مردم! زد بال بال آن روز با مسمار چادر فواره زد خون از گل نیلوفری وای! شد ناگهان مثل شقایق زار چادر @golchine_sher
ما دل شکسته‌ایم و تو امیّد آخری بانو! شنیده‌ام دل ما را تو می‌خری آمد دلم دوباره حوالیّ کوچه‌ات دیگر نمی‌شود که گذر کرد سرسری آه ای گل محمّدی‌ام! سوختی چرا؟ ای یاسیِ کبود! شکستی و پرپری... درد شما بزرگ و جهان جای کوچکی‌ست باشد گلایه‌های تو تا روز داوری تو نیستی و جای تو خالی‌ست بی‌گمان اما نشسته‌ است گدایی دم دری... ای دل بایست! خانه‌ی وحی است پشت سر! داری مرا به آخر این کوچه می‌بری! دارد صدای شیونی از دور می‌رسد، شاید به قتلگاه رسیده‌ست خواهری... @golchine_sher
تا پشت در آفتاب از پا افتاد شوری به دل حضرت دریا افتاد در خاک ولی تکان نخورد آب از آب وقتی که ستون آسمانها افتاد @golchine_sher
دردی‌ست به سینه‌اش که بی تسکین است در خویش شکسته، ساکت و غمگین است از سرخی روی یاس می‌شد فهمید پاییز چقدر سیلی‌اش سنگین است! @golchine_sher
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
چون برگ که از درخت،زود افتاده داغت به دل ِجنگل و رود افتاده ای دیده ببار تا نبینی که گُـلی بین ِ در و دیـوار کـبود افتاده @golchine_sher
نفس کوچه پر از ناله ی زهرا شده بود غصه این بود علی بعد تو تنها شده بود حال پروانه و آن شعله و خاکستر عشق همه در یاس پر از خاطره معنا شده بود بین دیوار و در خانه چه آمد به سرش جان احمد که چراغ شب مولا شده بود در دل خاک نهان دسته گلی شد آرام یک جهان گریه کن ام ابیها شده بود تا که در سوخت تن حضرت حق شعله گرفت آخر ان لحظه زمین محشر عظمی شده بود رنگ پیراهنم امروز سیه گشته چرا می دانی رنگ این چادر من گونه ی زهرا شده بود این عزاداری ما رفع بلا خواهد کرد دوش دیدم گره از کار فروبسته ی ما وا شده بود @golchine_sher
هدایت شده از احمد ایرانی نسب
"کَرَم" ، فقیرِ سرِ سفره‌های احسانت و "ابر" ، تشنه‌ی در جستجوی بارانت "قیام" حاصل "قَد قامَتِ الصَلوة" تو بود نشسته "دین خدا" در مسیر ایمانت اطاعت از تو همان طاعت خداوند است "بهشت" شاخه گلِ کوچکی ز گلدانت قنوت نیمه شبت کهکشان حاجت هاست به آسمان برود نوری از شبستانت به چادر تو ملائک دخیل می‌بندند عجیب نیست یهودی شود مسلمانت همیشه "چرخِ فلک" در طواف دستاس‌ ات همیشه "حور و ملک" در طواف دستانت همه فقیر و یتیم و اسیر آمده‌ایم نشسته‌ایم به امید لقمه‌ی نانت اگر حسین و حسن میوه‌ی دلت هستند نبی چو روح تو می‌گردد و علی، جانت اگرچه چادر گلدار تو در آتش سوخت دوباره لاله‌ دمیده به دشت دامانت همین شکوفه‌ی پیراهن تو شاهد ماست چنان خلیلی و آتش، شده گلستانت بهار خانه‌ی حیدر خزان نمی گردی قسم به برف سر گیسوی زمستانت به شانه‌های تو قوّت نبود و شانه زدی که زینبت نشود بیش از این پریشانت به پهلوی تو و بازو و سینه‌ات سوگند خودت شکستی و نشکسته‌است پیمانت ز بی‌هوا زدنت، طعنه می‌زند به علی که باخبر شود از روضه‌های پنهانت... علی برای تو نهج البلاغه میخواند مگر بلند شود از تو صوت قرآنت علیست آینه‌ی روی تو، "بَکَتْ وَ بَکَی" تو گریه کردی و حیدر شده‌ست گریانت دوباره پیرهنی را به دجله اندازش مگر خدای دهد باز در بیابانت . . . حسین پیرهنی داشت، پس چرا گفتی؟ فدای پیکر غرق به خون و عریانت... کانال اشعار احمد ایرانی نسب در ایتا👇 https://eitaa.com/ahmadiraninasab کانال اشعار احمد ایرانی نسب در تلگرام👇 https://t.me/ahmadiraninasab
با سلام خدمت اعضای محترم کانال به احترام ایام فاطمیه ی اول از امروز تا پایان روز دوشنبه فقط اشعار مناسبتی این ایام بارگزاری خواهد شد از صبوری شما سپاسگزاریم 🌷🌷🌷 @golchine_sher
نه کسی قدرت سخن دارد نه کسی نای سر تکان دادن همه ی اختیارها جبر است شده وقت دوباره جان دادن روز محشر شده، زبان ها لال! جن و انس و ملک، نظر پایین! حال وقت عبور فاطمه است.. همه انداختند، سر پایین گرم تسبیح و مجمری از عود با سپاه فرشته مالامال آمده از میان جمعیت مریم و آسیه به استقبال رفته بر روی منبری از نور دور تا دور او ملک پیداست جبرئیل از خدا خبر آورد عرش تحت ولایت زهراست همه ی هستی خودش را داد حق خودش گفته وقت جبران است به تلافی بندگی هایش هرچه زهرا طلب کند آن است فاطمه در برابر خالق دستها را که میبرد بالا با سر غرق خون فرزندش روضه ای تازه میکند برپا با دلی زخم خورده میگوید که برای شکایت آمده ام داغ روی دلم گذاشته اند با غمی بی نهایت آمده ام از چه دردی کنم شکایت که همه ی لحظه هام پر دردند یوسفی داشتم که لب تشنه گرگها پاره پاره اش کردند نیمه جان روی خاکها بود و با عصا میزدند بر بدنش دل من را به درد آوردند بسکه پا میزدند بر بدنش میرسد امر خالق قهار: ظالمان را در آتش اندازید قاتلان حسین را ببرید همه شان را در آتش اندازید *** +گفت وارد شو ای حبیبه ی من پیش پایش گشود درها را -گفت هرگز نمیروم به بهشت تا نفهمند قدر زهرا را_ فاطمه خوانده ای مرا ز ازل بخدا اینچنین نخواهم رفت زودتر از همه محبانم به بهشت برین نخواهم رفت صبر کردم میان رنج و بلا تا که فصل عنایتم برسد نوکران حسین منتظرند تا به آنها شفاعتم برسد با اشارات چادر خاکی عرش را جابجا کند زهرا مثل "مرغی که دانه برچیند دوستان را جدا کند زهرا"* *مرحوم استاد مؤید *لحظه ی با شکوه ورود حضرت زهرا سلام الله علیها به صحنه ی محشر @golchine_sher
دنیا اگر که حیدر و زهرا (س)نمی داشت دیگر برای شیعیان معنا نمی داشت تاریکی مطلق جهان را می گرفت و نوری برای ظلمت شبها نمی داشت شب را تصور کن چه دهشتناک می شد انسان اگر تصویری از فردا نمی داشت چیزی به غیر از خلقت این زوج هرگز ما را به راه حق پرستی وا نمی داشت زهرا علی (ع) بود و علی تصویر زهرا هر یک بدون دیگری همتا نمی داشت اصلا چه چیزی لایق این جانفشانی ست زهرا اگر در خانه چون مولا نمی داشت یا درب خیبر کی ز جایش کنده می شد حیدر اگر فریاد یا زهرا نمی داشت بی شک اگر این جانفشانی ها نمی بود پرونده ی اسلام ما امضا نمی داشت ای وای اگر در سینه ی ناقابل ما عشق علی و عشق زهرا جا نمی داشت باور کنید این زندگانی بی ثمر بود دنیا اگر زهرا و حیدر را نمی داشت @golchine_sher