سلام. وقت به خیر 🌹🌹🌹
به کانال گلزار ادبیات خوش آمدید.
اگر علاقه‌مند به مطالعه‌ی شعرهای زیبا و پرمحتوای تک‌بیتی و دوبیتی هستید،
همراه ما باشید در کانال دوم ما:
#گلستان‌ادبیات 🌺🌺🌺
👇👇👇👇👇
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
🌼🌼🌼🌼🌼
قُرب منزل
از صائب تبریزی
آن که ما سرگشته‌ی اوییم، در دل بوده است
دوری ما غافلان، از قُربِ منزل بوده است!
کتاب مشاعره، دکتر آذر، ص ۲۱.
#قرب‌منزل
#صائب‌تبریزی
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
امام جعفر صادق - علیه السلام - فرمودند:
هر کس از شما که در حال انتظار ظهور حضرت مهدی (عج) از دنیا برود، همچون کسی است که در خیمه و معیّت آن حضرت، در حال جهاد به سر می‌برد.
بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۶.
#امام‌صادق(ع)
#انتظار‌ظهور
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
حضور جمعه‌ی طوفانی
از هادی محمدزاده
روزی که آمدید، جهان می‌خورد ورق
آقای ما، کتاب زمان می‌خورد ورق...
طومار هر چه زردی و پاییزِ برگ‌ریز
در زیر پای رهگذران می‌خورد ورق...
شعر حضور جمعه‌ی طوفانی شما
در روزنامه‌های جهان می‌خورد ورق...
شعر آیینی و تأثیر انقلاب اسلامی بر آن، زهرا محدثی خراسانی، ص ۲۹۸.
#امام‌زمان(عج)
#ظهور
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
شرح یک رباعی از مولانا
چون شاه جهان نیست کسی در دو جهان
نی زیر و نه بالا و نه پیدا و نهان
هر تیر که جَست، جَست از آن سخت‌کمان
هر نکته که هست، هست از آن شهره‌بیان
🔴🔴🔴🔴🔴
این شاه جهان که می‌فرماید، شاه اولیا، علی مرتضاست (ع). شهره‌بیان هم اشاره به کلام و گفتارهای حضرت اوست که در نهج‌البلاغه گِرد آمده است.
در مَطلع غزلی هم می‌فرماید:
ای تو امان هر بلا، ما همه در امان تو
جان همه خوش است در، سایه‌ی لطف جان تو
شاه همه جهان تویی، اصل همه کسان تویی
چون که تو هستی آنِ ما، نیست غم از کسان تو
باغ اسرار خدا، شرح رباعیات مولانا، بهشتی شیرازی، ص ۷۹۲، رباعی ۱۰۱۰.
#شرح‌رباعی‌مولانا
#بهشتی‌شیرازی
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
قند پارسی
از حافظ
شکّر‌شکن شوند همه طوطیان هند
زین قند پارسی که به بنگاله می‌رود
طیّ مکان ببین و زمان در سلوکِ شعر
کاین طفل، یک‌شبه، رهِ یک ساله می‌رود
شاخ نبات حافظ، دکتر برزگر خالقی، ص ۵۱۹.
#قندپارسی
#حافظ
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
🌹🌹🌹
۲۰ مهر، روز بزرگ‌داشت حافظ گرامی باد!
❤️❤️❤️
داستان میز
از علیرضا محمودی قِهساره
بشنو از من داستان میز را
آنچه بالا می‌برد ناچیز را
صاحبش گر آدمی خودرای باد
می‌برد حتی خدا را هم ز یاد
چون نشیند پشت آن، یاغی شود
همچو نمرود زمان، طاغی شود
پشت آن بر کس خدایی می‌کند
دم به دم، هر ادعایی می‌کند
قدرتش از میز و بی مقدار اوست
اعتبارش نزد مردم تار موست
گوش او بر هر صدایی بسته است
قلب او از هر ندایی خسته است
مَرکب نفس است او رهوار آن
می‌برد هر جا که می‌خواهد روان
می‌زند آخر زمین این بدسرشت
نامه‌ی اعمال خود را، بد نوشت
عاقبت چرخ زمان خواهد گرفت
میز را و صاحبش گردد خرفت
بازی گر‌دون دون است ای پسر
روزگارت بگذرد ، آید به سر
خدمتی کن خلق را بهر خدا
تا فرستد هر یکی خیر و دعا
#ارسالی‌شاعران‌کانال
#میز
#علیرضا‌محمودی‌قهساره
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303