🍂 ما بچه‌های صدریم ح‌ق: دست ما به جایی بند نیست. جز این #قلم چیزی نداریم و مجبوریم سوپرانقلابی‌ها را که خیلی آزارمان می‌دهند، با نوشتن از تو آزار بدهیم؛ امام موسی صدر! پشت آن‌ها به تمام حکومت گرم است و پشت ما به چشم‌های همیشه شیدای تو. زین پس از تو زود به زود می‌نویسم تا جماعت بفهمند ما هم #امام داریم. نه امامی در گذشته که بخواهیم تفسیرش کنیم به رأی خودمان. تو امام حی و حاضر مایی؛ بصیرت حتی از صورتت هم می‌بارد. انگار همین دیروز بود که بر پیکر #شریعتی نماز خواندی و #چمران هم در آن نماز بود و ما هم همه در آن نماز بودیم. حتی می‌خواهم بنویسم که مسیحی‌ها هم کم به امامتت #نماز نخوانده‌اند. یادت هست رفتی و از بستنی‌فروش مسیحی بستنی خریدی و خوردی تا مبادا مسلمان‌ها گمان ببرند که خوردن بستنی‌های طرف اشکال شرعی دارد؟ آهای امام موسی! هر کس فکر می‌کند تو در جایی از جغرافیا گم شده‌ای، دست بگذارد بر سینه‌ی ما و صدای قلب نازنین تو را بشنود. خوب می‌دانم چرا سوپرانقلابی‌ها این‌قدر به اسم مقدس تو آلرژی دارند. آخر حریت تو هیچ چیز برای بصیرت دگم جماعت باقی نگذاشته. آخر نوشتن از تو حسابی رسوای‌شان می‌کند. بی‌چاره‌ها شریعت را تنها برای این می‌خواهند که موسم #اعدام بی‌استدلال نباشند لیکن تو فقه و حقوق را برای این می‌خواستی که حتی برای بت‌پرست‌ها هم #مسیح باشی. لذت می‌برم از سرفه‌ی سوپرانقلابی‌ها موسمی که داری به #سیگار پک می‌زنی. باید هم از این دود ربانی، سینه‌شان بسوزد. سینه‌ای که به دود موتورهزاری‌های باتوم به دست حساس نیست ولی نیکوتین آرزوهای تو حال‌شان را خراب می‌کند. تو آرزو داشتی جمهوری اسلامی، جمهوری زندگی باشد و هیچ وقت هم دوست نداشتی ما لب به سیگار بزنیم. ما اما سیگاری شدیم، چون همان تحجری که دیروز تو را آزار می‌داد، امروز دارد ما را آزار می‌دهد. ما دور از چشم‌های تو، فقط سیگار نمی‌کشیم؛ #آه هم می‌کشیم. همه‌ی مدادرنگی‌های ما را شکسته‌اند و می‌گویند امید را با رنگ سبز بکش. نوشتم #سبز و یاد چشم‌های تو افتادم. واقعا دو سال برای یک بت‌پرست وقت گذاشتی که با #خدا آشتی‌اش دهی؟ طرف دو ماه بیاید #ایران با خدا قهر می‌کند! دروغ چرا؟ حال ایران‌مان خوب نیست آقای امام موسی! یعنی آن‌قدر بد است که باید از سوپرانقلابی‌ها اجازه بگیریم، بعد از تو بنویسیم. به این متن بی‌اجازه نگاه نکن. ما باید عین سوپرانقلابی‌ها فکر کنیم و الا از قطار انقلاب پرت‌مان می‌کنند پایین. قطاری که یک روز آن همه واگن داشت، حالا فقط اندازه‌ی پشت نیسان ظرفیت دارد! چه باک که در خیمه‌ی تو برای همه‌ی ما جا هست. #حسین_قدیانی ▫️سایت حق‌دیلی haghdaily.ir @ghete26

🍂 #آخرین_سیگار_دنیا #حسین_قدیانی ح‌ق: اگر با هفشت تا از رفقای‌مان رفته‌ایم استخر و با وجود علاقه‌ی تا حد مرگ به سیب‌زمینی‌سرخ‌کرده‌های بوفه مجبوریم بیش‌تر مراقب جیب‌مان باشیم؛ اگر اصلاً سه سال است که مزه‌ی شیرجه را نچشیده‌ایم؛ اگر همین ماه گذشته برای اولین بار مزه‌ی دست‌فروشی در مترو را تجربه کردیم؛ اگر علی‌رغم داشتن مدرک دکتری بالاخره امروز ناگزیر شدیم که در اسنپ ثبت‌نام کنیم؛ اگر پری‌شب در بقالی مجبور شدیم به دروغ به فروشنده بگوییم آخ ببخشید؛ پول‌مان در آن یکی کارت‌مان است که در خانه جا مانده؛ اگر همین پس‌فردا تولد مادرمان است و تا آخر برج فقط پانصد و پنجاه هزار تومان در حساب‌مان مانده؛ اگر دل‌مان برای صحن انقلاب پرپر می‌زند ولی بده‌کاری به این و آن باعث شده که پنج سال از آخرین سفرمان به مشهد گذشته باشد؛ اگر هوس جاده‌ی نوستالژیک چالوس را کرده‌ایم اما پول‌مان حتی کفاف آش قبل از تونل کندوان را هم نمی‌دهد؛ اگر به ویترین قصابی محله همین دی‌شب با آه و حسرت نگاه کردیم؛ اگر به خانوم‌بچه‌ها قول چلوکباب را داده بودیم و دست‌آخر برای‌شان ارزان‌ترین ساندویچ کالباس را خریدیم؛ اگر منوی رستوران را نه بر اساس غذای محبوب‌مان بل‌که فقط به خاطر پیدا کردن ارزان‌ترین آپشن بالا و پایین می‌کنیم؛ اگر ماشین‌مان به تعویض روغن نیاز دارد ولی برای خرید روغن آش‌پزخانه هم کار سختی در پیش داریم؛ اگر پول آرایش‌گاه نداریم و خودمان به‌تر از هر کسی می‌دانیم که اهل منزل من‌باب مراعت ما دارند می‌گویند که ریش بلند اتفاقاً بهت می‌آید؛ اگر قرار عاشقانه‌مان را برای بار سوم می‌پیچانیم، چون خوب می‌دانیم کافه‌چی، بوس ما را لازم ندارد؛ اگر اواخر تیرماه مانده‌ایم چه چیزی در جواب صاحب‌خانه بگوییم و اگر با وجود این همه سختی اقتصادی، الدرم‌بلدرم‌های مسؤلین بی‌لیاقت نظام دارد کفرمان را درمی‌آورد؛ من توصیه می‌کنم که بیاییم و به جای خجالت‌کشیدن‌های تنهایی، همه با هم و در کنار هم #غصه بخوریم؛ بعضی سر شویم و بعضی شانه؛ #پناه بدهیم به #آه هم و بعد در لابه‌لای قطره‌های اشک‌مان به این فکر کنیم که برای رمان زندگی ما کدام شروع به‌تر عمق درد را نشان می‌دهد. آن‌جور که #صادق_هدایت در #بوف_کور نوشته: «در زندگی زخم‌هایی هست که مثل خوره روح را آهسته در انزوا می‌خورد و می‌تراشد» یا این‌جور که #لئو_تالستوی در #آنا_کارنینا آورده: خانواده‌های خوش‌بخت همه مثل هم‌ند اما خانواده‌های بدبخت هر کدام بدبختی خاص خود را دارند... ▪️ #بختیار_علی در رمان #آخرین_انار_دنیا قشنگ نوشته: من و تو برادریم. مردم بدبخت این دنیا همه با هم برادرند... #حق #حسین_قدیانی