. #کوتاه_نوشت آنکه را تدبیر نباشد، تقدیر چاره نبخشد! ..................................... ارزش آدما رو به ارزش چیزایی که ازش می‌ترسن بشناس! ..................................... ما؛ خاطرات در حال مروریم! ✍️ محمدجواد محمودی را در نگاشته بیشتر بخوانید #ادبیات #کوتاه_نویسی #زندگی #معنا #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

#با_شاعران 🖌سید محمد حسین ابوترابی نشیب دست من است و فرازهای دعایت نشانده ای چه صمیمی ،مرا به پای دعایت 🔗متن شعر 🖌عاصی خراسانی از هم اکنون که ماه شعبان است، باید آماده ی حضور شوی باید از قبلِ موقفِ رمضان، پاک گردی و غرق نور شوی 🔗متن شعر 🖌مسعود یوسف‌پور شکفته شد گل روی مَلَک به عرش برین رسید ماهِ شب چارده به مُلک زمین 🔗 متن شعر 🖌سید هادی حسینی در انقلابِ سبزمان از جان گذشتیم با جان و دل از آتش و طوفان گذشتیم 🔗 متن شعر 🖌فاطمه عارف‌نژاد تقویم تحت سلطهٔ طوفان بود تقدیرِ چارفصل، زمستان بود 🔗 متن شعر 🖌 اعظم صباغ‌خور در وصف او زمین و زمان کم می آورد خورشید سر فرود بر آدم می آورد 🔗 متن شعر 🖌 انسیه سادات هاشمی مرا در عشق، هر پیغمبری آمد ملامت کرد دلم _فرعون من_ گستاخ‌تر شد، استقامت کرد 🔗 متن شعر 🖌جواد محمد زمانی چقدر این سرزمین زیباست با نام فلسطینش و قدسش، اَلخلیلش، بیت لَحمش، دِیر یاسینش 🔗 متن شعر 🖌 علی اکبر لطیفیان برگرد ای توسل شب‌زنده‌دارها پایان بده به گریۀ چشم‌انتظارها 🔗 متن شعر 🔗ادامه در صفحه شاعران حوزوی #شعر #ادبیات #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

#داستانک ⚡️از نروژ تا قم 🌻شب میلاد، بلوار پیامبر اعظم(ص) ✍️ مجید رنگی، مستندساز و پژوهشگر رسانه صدا می آید. روی شانه پدر از خواب می‌پرم. سر بند سبزم را کمی بالا می زنم. بابا سعید با یک دست سربندهای سبز و سرخ را که به بچه‌های در مسیر هدیه میدهد، نگه داشته و با دست دیگر مرا در آن انبوه جمعیت بغل کرده است. صدای هلهله و شادی در گوشم می‌پیچد. پیرمردی بلند می‌گوید: "بر جمال نگار نازنین و یادگار آخرین حضرت زهرا(س) بلند صلوات بفرست" نوجوانان و جوانان در موکب‌های مسیر پیامبر اعظم در کنار بزرگ‎ترها چای می‌ریزند و استکان می‌شویند. موج جمعیت پدر را به کنار موکبی می‌کشد. چشمان بوف کرده‌ام از آن بالا در آغوش پدر، به سینا همکلاسی‌ام را می‌افتد. خانواده سینا تازه از نروژ به ایران آمده‌اند و سینا در کلاس دوم با من هم درس است. در اولین برخورد در مدرسه حس خوبی به او نداشتم. به سختی فارسی حرف می‌زد و راستش چند بار بهش خندیده بودم و او سرش را پایین انداخته و صورتش سرخ شده بود. می‌گفت پدر و مادرش ایرانی‌اند؛ اما خودش نه. آن روز خانم معلم در کلاس از رفتار من سر تکان داد و لب گزید. در انبوه صدای صلوات در میان مردم از خود پرسیدم "سینا اینجا در شب میلاد امام زمان(عج) چکار می‌کند؟" ناخودآگاه از دور برایش دست تکان می‌دهم و صدایش می زنم. همان طور که به مردم شیرینی تعارف می کند صدایم را دنبال کرده تا اینکه نگاه مان به هم گره می‌خورد و لبخند روی صورت هر دو مان جا خشک می‌کند. از روی دوش پدر پایین می‌پرم. از بین مردم خودم را به سینا می‌رسانم. "سلام خوبی؟" باز سرخ می‌شود و شیرینی تعارفم می‌کند. "بفرما" دستم را روی شانه‌اش می‌زنم "ببخشید سینا جون" سر بلند می‌کند شکسته می‌گوید: "اس م ت چیه؟" پدر سربند سبزی را جلوی صورتم می‌گیرد و او هم لبخند می‌زند سر بند را روی پیشانی‌اش می‌بندم، رو آن نوشته شده است "مهدی زهرا خوش آمدی" بازویش را فشار می‌دهم. "من مجیدم" پدر سینا جعبه شیرینی دیگری را باز می‌کند و بعد از سلام و احوالپرسی از من می‌خواهد که به سینا کمک کنم. سپس از هر دوی ما که سر بند سبز و سرخ بر پیشانی بسته‌ایم و به مردم شیرینی تعارف می‌کنیم، عکس می‌گیرد. #ادبیات #نیمه_شعبان #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

... "شعر" یک ملت، جعبه سیاه آن ملت است. ✍️محمدجواد محمودی #رسانه #شعر #ادبیات #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

نامه‌ای از کاربران سلام انسان بی شباهت به «آب» نیست؛ اگر بخواهد زنده باشد و زندگی ببخشد، باید جریان داشته باشد؛ باید پیِ برخورد با سنگ‌ها و سختی‌ها را به تنش بمالد؛ باید شجاعت چشیدن گرم و سرد روزگار را داشته باشد؛ تا باران شود و بر جهان ببارد… و گرنه کسی که تحمل سختی‌ها را نداشته باشد، همچون آب ساکنی است که صدایش به کسی آرامش نمی‌دهد؛ با دیگران که کنار نمی‌آید هیچ، خودش را هم نمی‌تواند نجات دهد...! مرداب می‌شود و می‌گندد … 🖌خطیرآقاجانی🙏 #ادبیات #زندگی #پویش_نوشتن #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

🔷🔸پویش تبیینی «چهارم» 🔸عنوان تولید محتوا: «زبان فارسی؛ زبان رهبری» 🔺۱. اهتمام رهبر انقلاب به ترویج زبان فارسی 🔺۲.ابتکار رهبری در شناساندن ظرفیت زبان فارسی به مردم و نخبگان (واژه‌پردازی، مفهوم‌سازی، واسازی بن‌بست‌های زبانی) 🔺۳. دلایل التزام زبانی رهبرانقلاب به فارسی‌گویی (دیدارهای تخصصی، بیانات حول مفاخر ادبی، مواجهه تخصصی با زبان فارسی، معرفی آثار و کتب فارسی) 🔺۴. نقش رهبری معظم انقلاب در پاسداری از زبان فارسی به عنوان زبان فکر و تعقل 🔺۵. استخدام ظرفیت زبان فارسی در تقویت روحیه استقلال خواهی، عزت نفس شخصی، اعتماد به نفس ملی توسط رهبری 🔺۶.استخدام ظرفیت زبان فارسی در اقتدار بخشی همه جانبه به ایران در منطقه و جهان (فهم اهمیت رقابت‌های زبانی در عرصه بین‌المللی) 🔺۷. رابطه دوسویه ترویج زبان فارسی و تقویت زمینه های آزادی و روح آزادگی در بیان رهبری 🔺۸. استخدام ظرفیت زبان فارسی در تقویت روح معنویت‌جویی مردم توسط رهبری 🔺۹. بهره‌گیری از ظرفیت حکمی زبان فارسی برای ارتقای سطح فرهیختگی جامعه توسط رهبری 🔺۱۰.التزام رهبری به گسترش ظرفیت‌های زبانی، نشانه اعتقاد رهبری به تقویت و توسعه آزادی بیان و قدرت تبیین 🔺۱۱.چشم‌انداز رهبری در تبدیل‌شدن زبان فارسی به زبان علمی در منطقه و دنیا 🔺۱۲. تهی‌سازی سویه‌های استبدادی از زندگی اجتماعی با تقویت و ترویج زبان فارسی توسط رهبری 🔺۱۳. تشخص زبان فارسی در جبهه مقاومت متأثر از نقش بین‌المللی رهبر انقلاب 🟣‌ ملاحظه یک: از اعضای محترم تبیین‌گر تقاضا می‌شود، آثار ارزشمند خود را در بازه زمانی 23 الی 28 اردیبهشت ماه، در قالب یادداشت‌های کوتاه 600 الی 800 کلمه‌ای، رشته‌توییت و یا توییت، به به نشانی @Saeedtotonkar ارسال کنند. 🟣ملاحظه دو: در این پویش توجه به این نکته که رهبران مستبد اساسا بدنبال انس دادن مردم با کلمه و زبان نبوده، ظرفیت‌های زبانی آنان را خنثی کرده و نمی‌گذارند چرخش کلمه و سخن به راحتی بین مردم صورت بگیرد، اهمیت دارد. در مقابل رهبران آزادی‌خواه به دنبال توسعه ظرفیت‌های زبانی در تمام ابعاد آن هستند. ابعادی که در این پویش به عنوان محور آورده شده است، واقعیت‌های تجربه شده‌ای است که در منش و روش زبانی و بیانی رهبر انقلاب، به وضوح قابل شناسایی است. #زبان_فارسی #ادبیات #فرهنگ #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

. 💎روز پاسداشت زبان فارسی ✍️ محمدامین رضایی 📚امروز روز پاسداشت زبان فارسی و بزرگداشت #فردوسی است. آشنایی با قله ها در عرصه ادبیات فارسی افق نگاه انسان را بلند و نگاه انسان را به پدیده ها عمیق می‌کند. آشنایی با چهار استوانه ادبیات فارسی مولوی، حافظ، سعدی و فردوسی می‌تواند این امر را تامین کند و در زندگی علمی و شخصی ما بسیار مؤثر باشد. بخشی از سطحی زدگی امروز نسل جوان و جامعه ما بخاطر عدم ارتباط گیری و انس با این قله هاست. 🔻در این چهار شاعر احتمالا ارتباط گیری با فردوسی سخت تر است. لااقل خودم دچار این هستم؛ اخیرا با پادکست فردوسی را در پادکست رخ گوش دادم، در جهت آشنایی با فردوسی و محتوای شاهنامه خیلی قابل استفاده است. #ادبیات #فرهنگ #نویسندگی #پویش_نوشتن #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

. 🌐 زبان و رسانه ☑️ با حضور استادان مهدی صالحی و حامد صلاحی 📌بررسی وضعیت زبان فارسی در رسانه ملی 🔗 پخش از «اینترنت کتاب» #رسانه #فرهنگ #ادبیات #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

#سه_شرط برای جریان‌شدن 📌 تبلیغ_مکتوب #ادبیات #مدادالفضلاء ➕ @howzavian | نویسندگان حوزوی

. 🖌 سنت تقریظ‌نویسی رهبر انقلاب پیام فرهنگ‌سازی دارد مهدی کُرد فیروزجایی، نویسنده رمان فقهی «ملداش» و مدرس داستان‌نویسی، در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه و روحانیت خبرگزاری تسنیم، با اشاره به ایجاد ظرفیت‌های ادبی در دوران پیروزی انقلاب اسلامی و جایگاه حوزه علمیه در این عرصه گفت: ذکر این نکته که چه نسبتی بین منِ نویسنده و طلبگی برقرار است یا نیست، جزو سؤالات پر تکراری است که معمولاً از نویسندگان می‌پرسند. برخی گلایه دارند و شاید من هم قبلاً از این حرف‌ها می‌زدم؛ اما اگر حوزه علمیه و سابقه طلبگی نبود، دست به نوشتن نمی‌زدم یا می‌زدم و ناقص رها می‌کردم. بی‌تردید حوزه علمیه قم یا اساساً حوزه علمیه در اینکه من به‌سمت نوشتن بروم نقش داشت. 🔗 متن کامل در خبرگزاری تسنیم 🔗 صفحه ویراستی نویسندگان حوزوی (مدادالفضلاء) #انقلاب_اسلامی #ادبیات #حوزه_علمیه #نویسندگان_حوزوی_مازندران 🆔 @howzavian_mazandaran

💠 هم‌افزایی دین و ادبیات؛ غنای متقابل در نشر معارف دینی 🎙سمیه رستمی، عضو کانون نویسندگان حوزوی در گفت‌وگو با خبرگزاری حوزه: 📌انتقال مفاهیم دینی به روش‌های مختلف ادبی مانند داستان، شعر، خاطره و... از جمله رویکردهایی است که در سال‌های اخیر مورد استفاده و استقبال قرار گرفته است. 🔅ادبیات نوجوان در فضای مجازی از بین رفته است. در تولید آثار ادبی برای نوجوانان باید به زبان و نثر آنان دقت شود، اما باید داشته‌های خود را نیز حفظ کنیم؛ یعنی نثری نوشته شود که نوجوان دوست داشته باشد، اما نثر او را هم ارتقا دهد. 🔺 طنز کارکرد آسیب‌شناسی دارد. دین اسلامی دینی کامل است و قابل نقد نیست، اما دین‌داری افراد که گاهی سلایق شخصی در آن اعمال می‌شود را می‌توان در قالب طنز بیان کرد. اگر مخاطب تفاوت این دو را متوجه نشود، ممکن است در مقابل آن جبهه بگیرد. 🔹معبد زیرزمینی که تقریظ رهبر معظم انقلاب را دریافت کرده است، روزاول روز آخر و پرفسور فوفو از معصومه میرابوطالبی همچنین پرواز با اسب سفید و فصل توت سفید از سیده عذرا موسوی از جمله کتبی است که برای نوجوان توصیه می شود. 🔗 متن کامل در خبرگزاری حوزه #حوزه_علمیه #نویسندگی #طنز #ادبیات #کتابخوانی #نویسندگان_قم @howzavian_qom

🔅 زبان مادری؛ آوای وجدان، رمز هویت ✍️علیرضا مکتب‌دار، سردبیر نشریه الآفاق در خبرگزاری ایبنا نوشت: زبان مادری، نه فقط ابزاری برای گفت‌وگو، بلکه روح یک ملت است؛ نغمه‌ای که در آن تاریخ، فرهنگ و هویتمان طنین‌انداز می‌شود. آلفونس دوده در «آخرین درس» این حقیقت را با چنان عمق و احساسی به تصویر می‌کشد که گویی قلب هر خواننده‌ای را لمس می‌کند. دانش‌آموزی سر به هوا، که روزگاری درس زبان فرانسه را بی‌اهمیت می‌انگاشت، در لحظه‌ای که سایه ممنوعیت بر این زبان می‌افتد، بیدار می‌شود. معلم، با صدایی لرزان اما پرغرور، می‌گوید: «زبان ما شیرین و استوارترین و روشن‌ترین زبان‌های جهان است. باید بکوشیم میان خودمان به این زبان سخن بگوییم و آن را فراموش نکنیم، زیرا وقتی ملتی در دست بیگانگان اسیر می‌شود، تا هنگامی که در حفظ زبان می‌کوشد، مثل این است که کلید زندانش را خود در دست داشته باشد.» این کلمات، چونان جرقه‌ای، قلب راوی را شعله‌ور می‌کند و او را به ژرفای پیوند زبان و هویت می‌برد. زبان پارسی، این گوهر بی‌همتای ایرانیان، فراتر از واژگان و قواعد است؛ آوایی است که از دل قرن‌ها برمی‌خیزد، از کتیبه‌های هخامنشی تا غزل‌های حافظ، از نثر بیهقی تا داستان‌های عامیانه‌ای که مادرانمان در گوشمان زمزمه کرده‌اند. این زبان، چنان‌که محمدعلی اسلامی ندوشن در کتاب «چهار سخنگوی وجدان ایران» می‌نویسد، در صدای شاعران بزرگی چون فردوسی، مولوی، سعدی و حافظ تجلی یافته است. این چهار سخن‌گو، وجدان ایرانی را نمایندگی می‌کنند و زبان پارسی را چون مشعلی فروزان، نسل به نسل پاس داشته‌اند. ندوشن تأکید می‌کند که زبان پارسی، به‌ویژه در شاهنامه فردوسی، نه‌تنها هویت ایرانی را حفظ کرد، بلکه در برابر هجوم بیگانگان، چون سپری استوار ایستاد و ایران را از گزند فراموشی رهانید. اما چه اندوه‌بار است که گاه این کلید گران‌بها را به دست بی‌اعتنایی می‌سپاریم! وقتی «ممنون» به «مچکرم» فرو می‌کاهد، «راجع به» به «راجب» تحریف می‌شود، یا «هتک حرمت» به «حتک حرمت» بدل می‌گردد، چیزی بیش از یک خطای املایی رخ می‌دهد؛ بخشی از اصالتمان زخمی می‌شود. این بی‌دقتی‌ها، که حتی در مکاتبات رسمی و نوشته‌های دانشگاهی رخ می‌نمایند، نشان از غفلتی عمیق‌تر دارند: غفلت از نقش زبان در استواری هویتمان. مگر نه اینکه همه ما، از حاکمان تا مردم عادی، از عشق به «مام میهن» سخن می‌گوییم؟ پس چرا گاه از این عنصر بنیادین هویت، یعنی زبان پارسی، غافل می‌شویم؟ ایران، تنها مجموعه‌ای از مرزها یا خاطراتی از گذشته نیست؛ ایران در کلمات ما نفس می‌کشد. ندوشن در «چهار سخنگوی وجدان ایران» می‌نویسد که حافظ، سخنگوی وجدان ناآگاه ایرانی است و با شعرش، تاریخ و سرگذشت قوم ایرانی را در دل هر خواننده زنده می‌کند. زبان پارسی نیز همین‌گونه است؛ هر واژه‌اش چون آینه‌ای است که ما را به خودمان، به ایرانمان، بازمی‌گرداند. وقتی بی‌توجه به املای درست یا کاربرد دقیق واژگان، کلاممان را به شلختگی آلوده می‌کنیم، گویی بخشی از این آینه را تیره می‌سازیم. زبان‌آموزی، فراتر از نگارش صحیح واژگان است، اما آیا کمترین انتظار از خودمان این نیست که کلماتمان را با دقت به کار ببریم؟ بیایید، چونان آن دانش‌آموز در «آخرین درس»، لحظه‌ای درنگ کنیم. پیش از نگارش واژه‌ای که در املایش تردید داریم، به واژه‌نامه‌ای رجوع کنیم. در گفت‌وگوهایمان، به جای تسلیم شدن به شتاب، کلامی پالوده و شایسته به کار ببریم. بیایید به فرزندانمان بیاموزیم که هر واژه پارسی، چون تکه‌ای از روح این سرزمین است و پاسداشت آن، پاسداشت هویت ماست. زبان پارسی، کلید زندان ماست؛ کلیدی که با آن می‌توانیم زنجیرهای فراموشی را بگشاییم. این زبان، شیرین‌ترین و روشن‌ترین نغمه‌ای است که ما را به هم پیوند می‌دهد. چنان‌که ندوشن می‌گوید، فردوسی با شاهنامه‌اش ایران را از نیستی نجات داد و حافظ با غزل‌هایش وجدان ایرانی را بیدار نگه داشت. حال نوبت ماست که این میراث را با عشق و دقت پاس بداریم. بیایید این گوهر را نه‌تنها حفظ کنیم، بلکه با افتخار صیقل دهیم، تا آیندگان نیز در آوای پارسی، هویت خویش و ایران را بازیابند. #ادبیات #نویسندگان_قم @howzavian_qom