✅ چرا باید رمان بخوانیم؟ 🔹رهبر انقلاب اسلامی: 🔸«معمولاً رمان‌های بزرگ و قوی فرانسوی‌ها و روس‌ها و دیگر کشورهایی که رمان‌های بزرگ از آن‌جاها منتشر شده، #تصویر هنرمندانه #واقعیت‌های_زندگی است. شما کتابهای بالزاک یا ویکتورهوگو یا نویسندگان روسی را ببینید؛ اینها تصویر هنرمندانه‌ای است از واقعیت‌هایی که در متن جامعه جریان دارد» (۱۳۸۴/۲/۱۹). 🔹مرحوم رضا بابایی: 🔸خواندن رمان را برای طلبه ها و حتی مهمتر از آن برای #علما هم توصیه می‌کنم. رمان ما را #عرفی می کند. بخاطر زیست صنفی ما افکار خاصی داریم و افراد خاصی را می بینیم و کارهای خاصی انجام می دهیم. ما انسان‌های متعارفی نیستیم. اگر کسی من را نشناسد و از شهری دیگر تماس بگیرد کافی است دو دقیقه با من حرف بزند، از ادبیات من می فهمد که من درس #حوزه خوانده‌ام، رمان ما را عرفی می‌کند و ما را وارد جامعه می‌کند. 🔸خاصیت دیگری که رمان دارد تقویت #همذات‌پنداری است. هنر رمان و فیلم و نمایش ایجاد حس همذات‌پنداری است. هرچه بیشتر با موضوع آشنا باشید راحت‌تر و درست‌تر درباره آن تصمیم میگیرید. رمان #آینه_جامعه است. هیچ کسی پای خطبه های نماز جمعه جامعه‌شناس نمی‌شود. چون آنچه اتفاق افتاده گفته نمی شود بلکه آنچه باید شود گفته می شود؛ ادبیات نمی‌گوید چه باید بشود بلکه می‌گوید چه هست، رمان بخوانید تا حرف دیگران را بفهمید. #رمان #ادبیات #پویش_نوشتن #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

📺 تریبون داریِ میان مایگان و انحطاط فرهنگی ✍ میلاد حسن زاده ☑️ نظریه "اَلِکسی‌ دو تُوکْویل" از جمله اولین نظریه‌ها در مورد رسانه‌های ارتباط جمعی است که مربوط به بیش از ۱۰۰ سال پیش است. ☑️ این متفکر فرانسوی که طرفدار #نظام_ارزشی و ثبات اخلاقی جامعه خود بود، اعتقاد داشت #رسانه‌ های ارتباط جمعی جوامع را به سمت توده‌ای شدن راهبری می‌کنند. ☑️ جامعهٔ توده‌ای، جامعه‌ی دچار زوال و انحطاط فرهنگی است و اصالت‌های فرهنگی در آن جامعه به چشم نمی‌آید و #ارزش و ضدّ ارزش مشخص نیست. مثلا علم در جامعه و سنّت تاریخی ما یک ارزش فوق‌العاده است اما الآن می‌توان با پول مدرک خرید یا علم‌آموزی و مدرک گرفتن بابی برای پُز دادن شده. ☑️ "توکویل" معتقد بود جوامع سنتی قوامش به #رهبران و #نخبگان اجتماعی‌ش است چون صاحبِ #تریبون و #مقبولیت_اجتماعی هستند اما رسانه‌های نوین ارتباط جمعی، تریبون را #هرکسی و #همه‌جایی کرده و تریبون دیگر دست نخبگان نیست بلکه دست انسان‌های #میان‌مایه (متوسط‌الحال،باری به هر جهت) است. ☑️ با تریبون‌داریِ میان‌مایگان، مبتذل‌ترین خصلت‌های مشترک انسان‌ها مثل گرایش‌های شهوانی و جنسی و توجه به زیبایی‌هایِ ظاهریِ #عرفی برجسته می‌شود. به طور مثال امروزه غالباً فالوورهای هنرپیشه‌ها یا زن‌های صرفاً زیبا بیشتر از یک اندیشمند، مجتهد یا استاد است. ☑️ با این روند، آرام، نخبگان و رهبران مرجعیت فکری خودشان را از دست می‌دهند و مرجعیت فکری به دست میان‌مایگان می‌افتد. ☑️ با فرض قبول این نظریه که بعید هم به نظر نمی‌رسد، جامعه دچار عوارض نامطلوب بسیاری از جمله استبداد عوام می‌شود که در آینده دربارهٔ آن خواهم نوشت. (دقت کنید این نظریه برای زمانی است که روزنامه رسانه ارتباط جمعی بوده) ☑️ با گسترش شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌خوریِ جامعه ما و #فضای_مجازی کنترل نشده، میان‌مایگان(به نوعی می‌توان گفت سلبریتی‌ها) دچار محبوبیت و رهبری فکری در بین عوام شدند و جامعه را دچار مشکلات فرهنگی بسیار کردند. ☑️ در این بین افراد متعددی از جامعهٔ #مذهبی به نیّت خدمت به دین و انقلاب با تاسیس پیج و کانال و...، بدون داشتن تخصص، فعالیت رسانه‌ای را شروع کردند. ☑️ چه بسا این نوع ورود بیش از پیش به انحطاط فرهنگی دامن بزند، زیرا هرچند به سبب مبانی و تقیدات دینی، افراد مذهبی به ابتذال‌های واضح تَن نمی‌دهند اما همین ورودِ بدونِ تخصص، باعث تعدد تریبون و در نتیجه اولا دامن زدن به پدیدهٔ تریبون‌داری میان‌مایگان در بین عوام و ثانیا تریبون‌داریِ میان‌مایگان مذهبی شده. ☑️ میان مایگان مذهبی کسانی هستند که تقیدات دینی دارند، دلبستهٔ انقلابند، اما در قوارهٔ رهبری فکری در حیطه‌های مختلف(فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و...) نیستند، مبانی دینی‌شان ضعیف است و در موضوع خاصی تخصص و مطالعه ندارند. ☑️ افراد در قدیم تایید یا ردّ گزاره‌های فکری خود را از یک پیرِمُراد مرشد یا استاد یا مرجعیت دینی یا روحانی مسجد می‌گرفتند. امروزه اما ملاکِ مرجعیت فکری #فالوور و #ممبر یا زیبایی ظاهری شده. در بین عوام یک‌جور و در بین قشر مذهبی یک‌جور. ✅ برای فعالیت رسانه‌ای ابتدا باید تخصص و مطالعه و مبنا داشت و سپس با شناخت هر رسانه‌ و اقتضائات آن، مبنا و مطلب تخصصی خود را در رسانهٔ مناسب، به شیوهٔ مناسب، برای جامعهٔ هدف انتشار داد و إلّا، •لٰا یزِیدُ إِلَّا خَساراً• #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN