eitaa logo
مؤسسه حیات طیبه
1.3هزار دنبال‌کننده
208 عکس
45 ویدیو
158 فایل
کانال رسمی اطلاع‌رسانی مؤسسه آموزشی پژوهشی فرهنگی حیات طیبه 🏢 مکان: قم، بلوار امین، کوچه ۸، اولین فرعی سمت راست، انتهای کوچه، پلاک ۸۱. صفحه آپارات: https://www.aparat.com/hti_ir 📬 ارتباط با ادمین: 🆔 @hti_ir_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم یک نکته مهم گاهی برخی خیال می کنند که خب ما فلان دانش را خواندیم و تمام کردیم. نمره اش هم بیست شد و احتمالا بلدیم تدریس کنیم. یعنی الان این علم از نظر ما تمام شده است و آماده ایم بریم سراغ علم دیگر. چقدر از ما چنین احساسی نسبت به خیلی علوم پیدا می کنیم؟! اگر چنین احساسی داریم باید گفت که اصلا وارد این علم نشده ایم تا بخواهیم پیروزمندانه از آن خارج شویم. ورود به یک علم یعنی ورود به مسائل و سوالات آن علم و یافتن پاسخ آن سوالها نه اینکه پاسخ هایی که دیگران به این سوالات دادند که در قالب نظریات علمی مطرح می شود را یاد بگیریم و نهایتا تصور خوبی از آن نظریه داشته باشیم. اگر برخورد مسئولانه و مجتهدانه با سوالات یک علم داشته باشیم و خودمان را موظف به پاسخ آنها بدانیم در این صورت تازه روحیه علمی پیدا کردیم. اگر کسی روحیه علمی پیدا کرد خواهد دید که سوالات یک علم تمام نمی شود و اگر از بزرگان هر دانش بپرسیم که شما دیگر در آن علم سوالی ندارید خواهند گفت ما بیش از آنچه می دانیم سوالاتی داریم که هنوز پاسخ آنها را نیافته ایم. ورود جدی به یک علم بیش از هر چیز نیازمند استادی است که خود وارد علم شده باشد. شنای دیگران را تماشا کردن، شنا نیست. باید داخل آب پرید و دست و پا زد. اما مربی ای که خود شنا بلد نیست نمی تواند عملا به دیگران شنا کردن یاد دهد. 🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻 @ghorbani_hamedani
2.37M
بسم الله الرحمن الرحیم ✅ اندر حکایت سیر مطالعاتی برخی از طلاب مستعد و کوشا بعضا از اساتید، برای رشته یا موضوع مورد علاقه خود، سیر مطالعاتی درخواست می کنند. این فایل صوتی نگاهی انتقادی به این شیوه درس خواندن دارد. ❓ آیا اساسا سیر مطالعاتی داشتن خوب است؟ ❓ جایگاه استاد، کتاب و سیر مطالعاتی در تحصیل حوزوی و رسیدن به سطح تحقیق و پژوهش یا اجتهاد چیست؟ @ghorbani_hamedani
بسم الله الرحمن الرحیم نیاز به تولید علم در حوزه پسا انقلاب یک ضرورت انکار ناشدنی است. اما تولید علم به چه معناست؟ نوشتن یک مقاله یا پایان نامه پژوهشی که ممکن است جایزه ای هم دریافت کرده باشد لزوما به معنای تولید علم نیست. ما امروز نیازمند طلبه ای هستیم که توان حل مساله و بیان راهکار جدید در مسائلی داشته باشد که قبلا به هیچ عنوان مطرح نشده است. اگر کسی خودش را پژوهشگر می داند نگاه کند در مقالات و نوشته جاتش و از خود بپرسد من کدام مساله و مشکل علمی را حل کرده ام و کدام پیشنهاد من زمینه های علمی جدیدی را باز کرده است. تولید علم زمانی شروع می شود که طلبه در پایه اول و دوم، احساس کند فلان مطلب کتاب را صحیح نمی داند و شروع به دادن راه حل کند. طبیعتا راه حل او یا نقدش لزوما صحیح نیست و ممکن است با مختصر مشورتی با استاد فن، باطل بودنش آشکار شود. اما طلبه ای که روحیه اش منفعلانه است و هر چه در کتاب است را وحی می پندارد و اگر از او بپرسیم کدام نقطه از کتاب ابهام یا اشکال دارد (البته این سوال از طلبه ای است که کتاب را جویده است نه هر طلبه سطحی و کم عمق) او نتواند جایی را نشان دهد می توان گفت که چنین طلبه ای روحیه نقد و اشکال و حل مساله و در نهایت تولید علم را ندارد. انسان یک شبه تولیدگر علم نمی شود. طلبه ای که ده سال در دوره سطح تمام همّش مصروف فهم دیدگاه شیخ و آخوند رضوان الله علیهما شده است در درس خارج هم مشغول فهم نظریات حضرت امام و شهید صدر و محقق عراقی و کمپانی و نائینی و حاج آقا رضا همدانی و دیگر بزرگان رضوان الله علیهم اجمعین خواهد بود. طلبه منفعل تا آخر درس خارج هم منفعل است. زیاد کتاب خواندن و زیاد کلاس رفتن نه تنها کمکی به تولید علم نمی کند بلکه مضر است. کسانی که زیاد مطالعه می کنند و زیاد کلاس می روند ذهنشان فرصت حلاجی و فهم عمیق را از دست می دهد. در این حالت ذهن هر مطلبی که می شنود یا می خواند سعی می کند درست فهم کند و سپس قانع می شود که تمام شد. در حالی که ذهن انسان تولید گر پس از فهم دقیق یک سخن تاره به فکر نقد و بررسی دقیق و تصدیق فعالانه است. برای اینکه تولید گر علم باشیم کمتر کتاب بخوانیم، کمتر کلاس برویم، کمتر درس بگوییم و بیشتر فکر کنیم. 🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻 کانال تأمّلات طلبگی: @ghorbani_hamedani
بسم الله الرحمن الرحیم مجتهد مبتکر؛ مجتهد مقلد 🔹 مجتهدین در یک علم را می‌توان به دو طیف مختلف تقسیم کرد. گروهی از مجتهدین، به حدی از توانایی علمی رسیده‌اند که وقتی با سؤالی و پاسخ‌هایی که برای آن سؤال، مطرح‌شده روبرو می‌شوند، می‌توانند تشخیص دهند که کدام جواب، جواب صحیحی است. به‌عنوان‌مثال ممکن است در یک فرع فقهی، پنج نظر وجود داشته باشد. این مجتهد می‌تواند از بین این پنج نظر، نظر صحیح را تشخیص دهد و چگونگی رد ادعاها و استدلال‌های دیگران را می‌شناسد. 🔸 گروه دیگری از مجتهدین کسانی هستند که نه‌تنها توانایی فوق‌الذکر را دارند؛ بلکه در برخی از مسائل یک علم، دست به ابتکار زده و سخن جدیدی را مطرح می‌کنند. هرچه قوتِ اجتهاد یک شخص، بیشتر باشد تواناییِ ابتکار و خلاقیت او نیز بیشتر خواهد بود. این دسته از مجتهدین، مجتهدین مبتکر نام دارند. 🔹 برخی از مجتهدین حرف‌های دیگران را به‌خوبی می‌فهمند و به‌خوبی تدریس می‌کنند؛ اما در کل آن رشته علمی، حرف جدید و قابل‌ارائه‌ای ندارند. فایده اصلی حضور این افراد در جامعه علمی این است که آنچه از گذشتگانشان به ارث رسیده را به دیگران منتقل می‌کنند، اما خود، چیزی بر این ارثیه نمی‌افزایند. (النقّال کالبقّال) 🔸 این گروه به خلاف مجتهدان مبتکر، مقلدند با این فرق که مردم عادی در نتایج استدلال‌ها مقلدند اما اینها هم در نتایج و هم در خود استدلال‌ها مقلدند. این گروه، استدلال‌ها را می‌‌شناسند و نهایتا داور خوبی برای استدلال‌های دیگران هستند اما خودشان مبتکر و بازیگر در آن علم به حساب نمی‌آیند. ❓ اما چرا عده‌ای از مجتهدین، مقلدند و عده‌ای مبتکر؟ راه حل رسیدن به اجتهاد مبتکرانه چیست؟ 🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻 کانال تأمّلات طلبگی: @ghorbani_hamedani
✅ راه اجتهاد؛ شناخت و تمرین 🔹عالم دین می‌خواهد معارف اسلامی را به دست بیاورد؛ از کجا؟ از کتاب و سنّت و عقل ... خب باید بداند که به دست بیاورد؛ این همان اجتهاد است. یعنی استفاده از منابع؛ یعنی استفاده‌ از منابع؛ این اجتهاد است. 🔹این اجتهاد را اگر بخواهد انسان دارا بشود، باید کند، باید کار کند. این درس فقهی که شما می خوانید و لو طهارت باشد، به شما این را یاد می دهد ... شما باید بدانید چه جوری استنباط کنید. 🔹اگر این را یاد گرفتید، آن وقت [به جز احکام]، ارزش‌های ی را هم درست از کتاب و سنت استنباط می‌کنید، برای فراگیری معارف اسلامی اجتهاد لازم است. 🔹طلبه روشنفکر امروزی حق ندارد بگوید که «آقا، ول کن این حرف‌ها را، [این] درس ها را»؛ نه، باید درس خواند؛ بی‌مایه [فطیر است]. زمان مبارزات که ما مثلاً مکاسب می‌گفتیم، کفایه می‌گفتیم، بعضی از طلبه‌های پرشور می‌گفتند «آقا، این چیست؟»؛ من به آنها می‌گفتم اگر [این بحث‌ها را] نکنید، بعد نمی‌توانید به درد بخورید، نمی‌توانید به چیزی یاد بدهید؛ درس را جدی بگیرید. (۱۳۹۸/۲/۱۸) 🔸کانال روش‌شناسی اجتهاد (روشنا) 🆔 @ravesh_ejtehad
✅ با اجتهاد، روش استنباط در را می آموزید 🔹عالم دین می‌خواهد معارف اسلامی را به دست بیاورد؛ از کجا؟ از کتاب و سنّت و عقل ... خب باید بداند که به دست بیاورد؛ این همان اجتهاد است. یعنی استفاده از منابع؛ یعنی استفاده‌ از منابع؛ این اجتهاد است. 🔹این اجتهاد را اگر بخواهد انسان دارا بشود، باید کند، باید کار کند. این درس فقهی که شما می خوانید و لو طهارت باشد، به شما این را یاد می دهد ... شما باید بدانید چه جوری استنباط کنید. 🔹اگر این را یاد گرفتید، آن وقت [به جز احکام]، ارزش‌های ی را هم درست از کتاب و سنت استنباط می‌کنید، برای فراگیری معارف اسلامی اجتهاد لازم است. 🔹طلبه روشنفکر امروزی حق ندارد بگوید که «آقا، ول کن این حرف‌ها را، [این] درس ها را»؛ نه، باید درس خواند؛ بی‌مایه [فطیر است]. زمان مبارزات که ما مثلاً مکاسب می‌گفتیم، کفایه می‌گفتیم، بعضی از طلبه‌های پرشور می‌گفتند «آقا، این چیست؟»؛ من به آنها می‌گفتم اگر [این بحث‌ها را] نکنید، بعد نمی‌توانید به درد بخورید، نمی‌توانید به چیزی یاد بدهید؛ درس را جدی بگیرید. (۱۳۹۸/۲/۱۸) 🔸 کانال روش‌شناسی اجتهاد (روشنا) 🆔 https://eitaa.com/ravesh_ejtehad 🆔 https://ble.ir/ravesh_ejtehad
بسم الله الرحمن الرحیم یک نکته مهم گاهی برخی خیال می کنند که خب ما فلان دانش را خواندیم و تمام کردیم. نمره اش هم بیست شد و احتمالا بلدیم تدریس کنیم. یعنی الان این علم از نظر ما تمام شده است و آماده ایم بریم سراغ علم دیگر. چقدر از ما چنین احساسی نسبت به خیلی علوم پیدا می کنیم؟! اگر چنین احساسی داریم باید گفت که اصلا وارد این علم نشده ایم تا بخواهیم پیروزمندانه از آن خارج شویم. ورود به یک علم یعنی ورود به مسائل و سوالات آن علم و یافتن پاسخ آن سوالها نه اینکه پاسخ هایی که دیگران به این سوالات دادند که در قالب نظریات علمی مطرح می شود را یاد بگیریم و نهایتا تصور خوبی از آن نظریه داشته باشیم. اگر برخورد مسئولانه و مجتهدانه با سوالات یک علم داشته باشیم و خودمان را موظف به پاسخ آنها بدانیم در این صورت تازه روحیه علمی پیدا کردیم. اگر کسی روحیه علمی پیدا کرد خواهد دید که سوالات یک علم تمام نمی شود و اگر از بزرگان هر دانش بپرسیم که شما دیگر در آن علم سوالی ندارید خواهند گفت ما بیش از آنچه می دانیم سوالاتی داریم که هنوز پاسخ آنها را نیافته ایم. ورود جدی به یک علم بیش از هر چیز نیازمند استادی است که خود وارد علم شده باشد. شنای دیگران را تماشا کردن، شنا نیست. باید داخل آب پرید و دست و پا زد. اما مربی ای که خود شنا بلد نیست نمی تواند عملا به دیگران شنا کردن یاد دهد. 🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻 کانال تأمّلات طلبگی: @ghorbani_hamedani
هدایت شده از خبرگزاری رسا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
👓 یک نکته راجع به درس خواندن! ❗️ درس را جدی بگیرید! درس را جدی بگیرید! 🔹 عالم دین یعنی کسی که می‌داند چطور حرف دین را استخراج کند؛ یعنی چگونگی استخراج معارف دین از منابعش! این یک متد است! و تفاوتی نمی‌کند در طهارت باشد یا در صلات یا در باب‌های دیگر! 🔹 طلبه روشنفکر امروزی ندارد بگوید ول کن بابا این درسها چیه!!! درس خواند! من در ایام‌ مبارزات هم‌ می‌گفتم: بی مایه فطیر است! من به شاگردانم که مدام می‌گفتند آخر چه فایده دارد این کفایه و مکاسب خواندن، می‌گفتم: اگر‌ درس نخوانید نمی‌توانید به درد نظام اسلامی بخورید نمی‌توانید به مردم چیز یاد بدید! 💬 امام خامنه‌ای 🆔 @rasanewsagency
مؤسسه حیات طیبه
🌱 بسم الله الرحمن الرحیم 🌱 ☑️ ضرورت تولید علوم انسانی اسلامی 🇮🇷 ♦️ ضرورت تولید علوم انسانی اسلا
🌱 بسم الله الرحمن الرحیم 🌱 ☑️ ضرورت تولید علوم انسانی اسلامی 🇮🇷 ♦️ مجتهد مبتکر ♦️ 🔶🔹 اگر به خودمان مراجعه کنیم می‌بینیم که نمی‌توانیم تمام نیازهایمان مانند امنیت، خوراک، پوشاک، مسکن، حمل‌ونقل، بهداشت، مدیریت شهری و غیره را به‌تنهایی برطرف کنیم. هر انسانی به دلیل ضعف وجودی و امکانات اندک و زمان مضیقی که در اختیار دارد صرفا توانایی برطرف کردن بخشی از نیازهای خود را دارد و بنابراین برای برطرف کردن اکثر آن‌ها به دیگران نیازمند است. یکی از انواع این نیازها، نیاز به فهمیدن و دانستن است. 🔶🔹 بخشی از نیاز ما به پزشک در زمان بیماری نیاز به تخصص او در تشخیص بیماری و ارائه راه‌کار علاج و درمان آن است. دراین‌صورت ما در مورد تشخیص و راه‌کار درمانی از پزشک، تقلید می‌کنیم. تقلید به معنای پیروی از شخص دیگر است بدون اینکه خود واقعیت دانسته شود. تقلید، امری عقلائی است که در بسیاری از موارد به‌ناچار باید بدان تن دهیم. 🔶🔹در مقابل، برخی انسان‌ها در برخی زمینه‌ها متخصص‌اند و نه‌تنها نیازی به تقلید ندارند بلکه دیگران به آن‌ها رجوع کرده و از آن‌ها تقلید می‌کنند. اجتهاد در لغت به این معنا است که شخص، تمام امکانات و توان خود را برای رسیدن به آن شیءِ مطلوب به کار گیرد. 🔶🔹 آنچه در اینجا از اجتهاد مدنظر است این است که شخص، در یک علم به حدی از توانایی برسد که بتواند خودش در مورد مسائل آن علم اظهارنظر کند و صحت‌وسقم نظراتی که در مورد یک مسئله مطرح می‌شود را تشخیص دهد. به تعبیر دیگر با تکیه بر توانایی علمی خودش بتواند سؤال‌های مطرح در یک علم را پاسخ دهد. لازم به ذکر است که آنچه در اینجا مطرح می‌شود منحصر در علم فقه نیست و دست‌کم به علوم حوزوی دیگر ازجمله منطق، ادبیات، فلسفه، اصول، فقه و سایر علوم دیگر قابل تعمیم است. ادامه دارد... 🖌 ( ۷ ) برشی از مقاله : بایسته‌های علمی عالم دینی عصر انقلاب با تأکید بر عرصه تولیدعلم 🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻 کانال تأمّلات طلبگی: @ghorbani_hamedani_t