نقد وارد است! حاکمیت باید در ظرفیت نقد خود تجدیدنظر جدی کند گپ‌وگفت صمیمانه با دانشجویان عزیز عضو کانون مناظره دانشگاه صنعتی اصفهان، ۲۵ آذر ۱۴۰۳ کانال «شیفت» در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

نقد وارد است! حاکمیت باید در ظرفیت نقد خود تجدیدنظر جدی کند گپ‌وگفت صمیمانه با دانشجویان عزیز عضو کانون مناظره دانشگاه صنعتی اصفهان، ۲۵ آذر ۱۴۰۳ امروز به عنوان داور مسابقات مناظره‌ی دانشجویی، در معاونت فرهنگی دانشگاه حضور پیدا کردم. پس از اتمام مسابقات، به دعوت جناب استاد کمالی، میهمان جمع دانشجویان کانون مناظره بودم. مجموعاً حدود ۴ ساعتی شد. نشست این عزیزان، نشست متفاوتی بود: صمیمی، صریح، آزاد، و البته مشحون از نقدهای شاذ و چالشی. از مخالفت با آرمان‌ها و ایدئولوژی‌های حکومت، اعتراض به نبود آزادی بیان، محسوب نشدن و دیده نشدن، تا نومیدی از اصلاح کشور، نارضایتی از دخالت حاکمیت در شخصی‌ترین مسائل هم‌چون رفت‌وآمد و پوشش و عقیده، اعتراض به فساد و توزیع فقر و... . در پاسخ به این سؤال مدیر جلسه که "راه نجات چیست" هم نظرات مختلفی بیان شد. برخی، مطالعه و ارتقای دانش فکری و سیاسی را راهکار مناسب می‌دانستند. عده‌ای، همدلی جمعی و عمل تشکیلاتی را. یکی از عزیزان، می‌گفت باید قشر مخالف‌مان (مذهبی‌ها) را درک کنیم و بدانیم که آن‌ها تقابل می‌کنند، چون موجودیت خود را در خطر می‌بینند. دیگری، اما ارتقای دانش را کافی نمی‌دانست و تأکید داشت زمان، زمان سوگیری روشن‌تر و حتی در صورت نیاز، متشکل شدن با خارج از کشور است. یکی می‌گفت این حکومت که به زودی ساقط خواهد شد؛ امیدوارم در حکومت بعدی، ما با مذهبی‌ها آن‌گونه رفتار نکنیم که آن‌ها با ما کردند. عزیز دیگری می‌گفت امیدوار سقوط این حکومت، با هرچه همراه است با تجزیه‌ی ایران همراه نباشد... من هم صحبت‌هایی داشتم. هیچ‌گاه در دفاع از اصل نظام اسلامی، اهل تقیّه و تذبذب و وسط‌بازی نبوده و نیستم. با افتخار، دفاع می‌کنم. ولی بخشی از نقد این عزیزان را هم وارد می‌دانم. ارکان مختلف حاکمیت باید در ظرفیت نقد خود تجدیدنظر جدی کنند؛ از رئیس دانشگاه گرفته تا بالاتر. یک نفر گفت: طرفداران حکومت، حامی وضع موجود هستند. عرض کردم که بدانید تند و تیزی نقدهای امثال من به وضع موجود، اصلاً کم از شما نیست. مطالبه‌گر جدی اصلاح بسیاری روندهای موجود در کشور بوده و هستیم. تند ترین نقدها به وضعیت کشور در عدالت، تبعیض، رانت و عدم شفافیت را خود ما با صدای بلند مطرح کرده‌ایم. و البته که با برخی عزیزان تفاوت‌هایی دارم، هم در لحن نقد و هم در رویکرد، که نه صرفاً با انتقاد و مخالفت و سیاه‌نمایی، بلکه با ارائه‌ی راهکار و تأکید بر اولویت‌ها همراه است. صحبت از نقد بسیج و بسیجی‌ها هم خیلی پیش می‌آمد. بنده که عضو بسیج نیستم ولی بسیجی بودن را فخر می‌دانم. بسیجی یعنی کسی که دغدغه‌ی مردم و پیشرفت کشور را دارد، پس همه‌ی دوستان دغدغه‌مندم بسیجی‌ هستند، شاید خیلی بیش‌تر از من! در کلام آخر، از اینکه فردی با نگاه متفاوت را در جمع خود پذیرفتند تشکر کردم. قرار شد جلسات‌مان را ادامه دهیم. جمله‌ای گفتم که مورد استقبال و تشویق عزیزان قرار گرفت. گفتم اگر ده اختلاف با شما داشته باشم و یک اشتراک، حتماً آن یک اشتراک را سر دست می‌گیرم و بر رویش متمرکز می‌شوم؛ من و شما، راهی چاره‌ای نداریم جز گفتگو، گفتگو، و گفتگو. کانال «شیفت» در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

کریدور ریل-غذا-انرژی مهندس علی وطن‌دوست، کارشناس حوزه توسعه‌ی مکران (لینک متن) #محور_ریلی_چابهار_سرخس #توسعه_مکران #کشورهای_محصور_خشکی کانال «شیفت» در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

کریدور ریل-غذا-انرژی مهندس علی وطن‌دوست، کارشناس حوزه توسعه‌ی مکران - در جنگ، نه باید مغرور شد و نه مأیوس؛ هدف باقی است و تنها چیزی که در جنگ برای نیروهای میدان تغییر می‌کند، استراتژی است و شدت اراده و تلاش - با تضعیف جبهه غربی ایران و تا زمان به خودآمدن جبهه سوری و بازآفرینی مزیت‌های تضعیف شده ایران در منطقه غرب آسیا و دسترسی به شرق مدیترانه، استراتژی توسعه جبهه شرقی ایران باید بیش از پیش در صدر اولویت‌ها و فوریت‌های نیروهای سیاسی و نخبگانی و فعالان توسعه و پیشرفت کشور قرار گیرد. - حضور ما در جبهه غربی با هدف امنیت و پشتیانی سیاسی از جبهه مقاومت می‌تواند و باید ادامه پیدا کند اما شرایط غرب ایران اکنون برای هدف توسعه مساعد نیست و برای توسعه باید توان خود را به جبهه شرقی منتقل کرده و مزیت‌های اقتصادی را در این جبهه دنبال کنیم. - منظور از جبهه شرقی به طور مشخص تمرکز بر تکمیل کریدور شمال-جنوب از مسیر شرقی دریای خزر یعنی اتصال ریلی چابهار - سرخس و ایجاد زنجیره‌های ارزش منطقه‌ای در حوزه غذا و انرژی است. - در این راستا می‌بایست به صورت متمرکز، فوری و میدانی، به دنبال ایجاد شراکت استراتژیک و قراردادهای عملیاتی با کشورهای آسیای میانه (ترکمنستان، قزاقستان، ازبکستان، قرقیزستان، تاجیکستان)، روسیه، افغانستان و حتی چین بود که هر یک به نوعی ذی‌نفع شکل‌گیری این کریدور هستند. کریدور ریل/ غذا/ انرژی - تجربه مشابه این نوع از اقدام متمرکز، فوری و میدانی در کشور، بعد از استقلال کشورهای آسیای میانه در سال 1991 با سفر رئیس جمهور وقت (آیت الله هاشمی رفسنجانی) رقم خورد. در آن زمان مسئله اتصال این کشورهای محصور در خشکی به دریا از مسیر ایران مطرح و کارهای عملیاتی آن اجرا شد. توسعه سرخس، اتصال ریلی سرخس- مشهد و مشهد- بافق از جمله این پروژه ها بود. - اکنون نیز نیروهای سیاسی، نخبگان و فعالان توسعه و پیشرفت باید اقتضائات جنگ ایران را تشخیص داده و اگر طالب جهاد واقعی هستند روی این استراتژی جدید برای تقویت ایران تمرکز کنند. استراتژیِ ریل/ غذا/ انرژی در شرق ایران حداقل دو پروژه عملیاتی، مزیت‌آفرین و ملی را می‌طلبد: 1️⃣ تکمیل فوری راه‌آهن چابهار - زاهدان - سرخس با کاربری حمل بار (و نه مسافر) 2️⃣ توسعه و پیشرفت مناطق کلیدی محور شرق کشور با اولویت بندر چابهار (سواحل مکران و پس‌کرانه آن) - هر دوی این پروژه ها، بیش از پشتیبانی سیاسی و مالی به عزم و تلاش نیروهای توسعه و پیشرفت ایران نیازمند است. پروژه اول به یک مدیر اجرایی توانمند ملی و پروژه دوم به حضور، استقرار و استمرار در پیگیری میدانی امر توسعه در سواحل مکران توسط گروه‌های حرفه‌ای توسعه و پیشرفت که لزوما دولتی نیستند اما مماس با حاکمیت هستند. تجارب موفقیت‌های ایران در توسعه نشان داده گاهی عزم و تلاش یک گروه یا حتی یک نفر می‌تواند مزیتی ملی برای ایران ایجاد کند. @Makran_Iran #محور_ریلی_چابهار_سرخس #توسعه_مکران #کشورهای_محصور_خشکی کانال «شیفت» در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

رهنمودهایی ارزنده از استاد علیخانی از استاد معظّم جناب آقای مهندس محمداسماعیل علیخانی درخواست داشتم با ارائه رهنمودهایی، برخی از تجارب دوران طولانی مهندسی (قریب به ۶۰ سال تجربه‌ی طراحی و مدیریت و اجرا در حوزه‌ی حمل‌ونقل) را ببنده هدیه کنند. پاسخ دادند: متن کانال «شیفت» در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

رهنمودهایی ارزنده از استاد علیخانی از استاد معظّم جناب آقای مهندس محمداسماعیل علیخانی درخواست داشتم با ارائه رهنمودهایی، برخی از تجارب دوران طولانی مهندسی (قریب به ۶۰ سال تجربه‌ی طراحی و مدیریت و اجرا در حوزه‌ی حمل‌ونقل) را ببنده هدیه کنند. پاسخ دادند: با درود جناب آقای دکتر تمنایی بعضی اساتید، دانشجویان کاهل را تشویق می‌کنند بلکه بیشتر بدوند. دریغ که تشویق شما زمانی مشمول حال امثال من می‌شود که نه پای دویدن داریم و نه امید رسیدن! بطور قطع آگاهی دارید که فرمایشات افرادی در مرتبه شما اساتید دانشگاه، اگر بهنگام گفته شود و مطالب به روز و دقیق باشد می‌تواند افکار عمومی را به حرکت مثبت وا دارد. باکی نیست اگر توده مردم و عوام مطلبی را در نیابند، گذشت زمان حقیقت را دیکته که نه، تحمیل می‌کند. استدعا دارم به شاگردان خود قبل از هر چیز، سه مطلب را بیاموزید که نسل ما از ندانستن آن‌ها صدمه دیده: اول: یک دانش‌آموخته فنی و مهندسی، نباید حرفی و یا نوشته‌ای بدون واحد یا دیمانسیون بگوید یا بنویسد. بخصوص در گزارش‌هایی که بعدها محل رجوع است، و فعلا ورقه امتحان. جناب دکتر؛ در درازنای تاریخ، هر ملتی از سوراخی گزیده شده‌اند. نسل ما از ندانستن آحاد اوزان مقادیر و عدم آگاهی از حدود و وسعت امور صدمات جبران ناپذیر خورده. دویم: در دانشکده فنی و مهندسی باید فرق غلط با اشتباه و درست را به دانشجو یاد داد. اگر نمره اشتباه صفر باشد، جواب غلط باید نمره منفی داشته باشد! میزان نمره منفی را حدود و وسعت غلط تعیین می‌کند. اگر در جامعه‌ای آن‌ها که غلط گفته‌اند و یا غلط دستور داده‌اند، بر حسب وزن خطاهایشان جریمه نشوند، همه امور از ریل صواب خارج می‌شود و بسته به محل غلط یا اشتباه، می‌تواند قطار را واژگون یا به ته دره بفرستد. سویم: در سال‌های دهه ۴۰، فرمانده هنگ آموزشی سلطنت آباد در روز اول خدمت برای دانشجویان وظیفه نطق توجیهی می‌کرد. جمع این سخنرانی چند جمله کوتاه بود، بدین شرح: شما دانشجویان وظیفه (سپاه آبادانی) باید بدانید: - ماکی هستیم؟ - ⁠شما کی هستید؟ - ⁠اینجا کجاست؟ - ⁠هدف چیست؟ در پاسخ سؤالات بالا می‌فرمود: - ما فرماندهان شما هستیم - شما سربازان ما هستید - اینجا پادگان آموزشی سلطنت آباد - هدف تربیت سرباز نطق توجیهی فرمانده، در یکی دو دقیقه، تمام می‌شد. اما از آن روز تا آخر دوره آموزشی، هر دانشجو یا سربازی حرف ناجوری میزد، سرهنگ می‌فرمود شما نطق توجیهی را نفهمیده‌ای و جالب آن که پاسخ همه حرف‌های بی‌حساب در ۸ جمله کلیدی سخنرانی توجیهی می‌گنجید. یکی از آسیب‌های بزرگ جامعه‌ی فعلی ما، پرگویی و ورّاجی است. شما حرف‌های ده سال یا بیشتر آدم‌ها را کنار هم بگذارید، سر گیجه می‌گیرید. در دانشگاه باید به دانشجو بیاموزیم که حرف‌های حسابی کوتاه و موجز است «خیر الکلام قل و دل و لم یمل» سلام ما را به اصفهان و اصفهانی‌های مهمان‌نواز و دانشور برسانید. به امید دیدار شما استاد گرامی محمداسماعیل علیخانی پاییز ۱۴۰۳ کانال «شیفت» در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

چرا "شدت مصرف انرژی" مهم‌تر است؟ (پیوند) دکتر میرسامان پیشوایی، استاد تمام مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت و رئیس سازمان ملی بهره‌وری ایران #شدت_مصرف_انرژی #ناترازی_انرژی #اولویت_بخش_مولّد #منطق_مبتنی‌بر_خلق_ارزش کانال «شیفت» در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

چرا "شدت مصرف انرژی" مهم‌تر است؟ دکتر میرسامان پیشوایی، استاد تمام مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت و رئیس سازمان ملی بهره‌وری ایران - در شرایطی که ناترازی انرژی در ایران کاملاً ملموس شده است، تلاش نهاد حکمرانی انرژی بیشتر بر کاهش مصرف متمرکز شده است که البته امر مهم و مؤثری بر حل مشکل است؛ لیکن به نظر می‌رسد تمرکز بر بهبود شاخص شدت مصرف انرژی (نسبت کل انرژی مصرفی به تولید ناخالص داخلی) از اهمیت به مراتب بالاتری برخوردار است. چرا؟ - شدت مصرف انرژی بر مبنای این اصل خردمندانه استوار شده است که جامعه‌ای شایستگی مصرف بیشتر انرژی را دارد که شایستگی تولید بیشتر داشته باشد. لذا سیاست‌های مدیریت انرژی نیز بایست همسو با این اصل طراحی و پیاده‌سازی شوند. برای مثال وقتی کشور دچار ناترازی انرژی شده است، اگر سیاست‌گذار تخصیص به بخش مولد اقتصاد (مانند صنایع) را به بهای حفظ یا کاهش کمتر تخصیص به بخش غیر مولد (مانند بخش خانگی) کاهش دهد، برخلاف اصل فوق الذکر گام برداشته است. اما تبعات عدم رعایت این اصل چیست؟ - بی توجهی به شاخص شدت مصرف انرژی از طریق اعمال سیاست فوق‌الذکر منجر به کاهش تولید ناخالص داخلی شده و توان سرمایه‌گذاری در بخش انرژی را فرسایش می‌دهد. کاهش توان سرمایه‌گذاری به سه طریق (سه حلقه تشدید کننده در شکل) تولید انرژی را در بلند مدت کاهش داده و ناترازی را تشدید می‌کند. در ساز و کار اول (حلقه اول از سمت چپ) کاهش سرمایه‌گذاری باعث عدم توسعه ظرفیت نیروگاهی شده و رشد هم‌پای تولید و مصرف را تضعیف می‌کند (تشدید ناترازی). در حلقه تشدید کننده دوم، کاهش سرمایه‌گذاری امکان توسعه فناوری را محدود کرده و بهره‌وری تولید را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در نهایت در حلقه سوم، کاهش سرمایه‌گذاری باعث افزایش متوسط عمر تجهیزات نیروگاهی شده و از این طریق بهره‌وری تولید را کاهش می‌دهد. در واقع هر سه حلقه از طریق کاهش توان سرمایه‌گذاری، پایداری و رشد تولید انرژی را تضعیف می‌کند. - لذا تمرکز بر سیاست در اولویت قرار دادن پاسخ به تقاضای بخش غیر مولد اقتصاد نسبت به بخش مولد، هرچند که شاید در کوتاه مدت موجب کاهش نارضایتی و تبعات اجتماعی شود، اما در بلند مدت بی‌تردید با تقویت حلقه‌های شوم، ناترازی را تشدید و موجبات نارضایتی عمومی را فراهم می‌آورد. لذا به نظر می‌رسد در این خصوص باید یک سیاست اصلاحی در راستای تعدیل سهم پاسخ به تقاضای بخش غیر مولد نسبت به بخش مولد اعمال شود. پ.ن.: در حال حاضر ایران رتبه آخر در شاخص شدت مصرف انرژی در سطح جهان را دارد و این شاخص در ایران بیش از دو برابر متوسط جهانی است. #شدت_مصرف_انرژی #ناترازی_انرژی #اولویت_بخش_مولّد #منطق_مبتنی‌بر_خلق_ارزش کانال «شیفت» در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

توسعه‌ی شبکه ریلی؛ نقدی بر گذشته، درسی برای آینده (پیوند) مهندس محمداسماعیل علیخانی، نماینده سابق ایران در اتحادیه اسکاپ #شبکه_ریلی #نهضت_ملی_برای_احیای_راه‌آهن #نظام_سلسله‌مراتبی_حمل‌ونقل کانال «شیفت» در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

توسعه‌ی شبکه ریلی؛ نقدی بر گذشته، درسی برای آینده مهندس محمداسماعیل علیخانی، نماینده سابق ایران در اتحادیه اسکاپ ۱- اشتباه ما در طول ۴۵ سال ساخت زیربنای ریلی، در درجه اول، مربوط به عدم تشخیص اولویت‌های مکانی در توسعه‌ی شبکه‌ی ریلی و دالان‌های تجارت ملی خارجی مهم، بوده‌است. ۲- از بدو انقلاب با حدود ۸۰۰۰ کیلومتر خط جدید، بطرف تکمیل نیازهای همه استان‌ها و به احتمال زیاد با تاکید و سیاسی کاری نمایندگان مجلس رفته‌ایم! در حالی‌که لازم بود ابتدا مسیرهای ریلی شمالی جنوبی واردات/صادراتی را هم از نظر توسعه خطوط جدید، هم از نظر دوخطه سازی و برقی سازی، ایجاد کنیم. ۳- دالان‌های تجارت خارجی ملی ما، شدیدا وابسته به تعهدات خارجی خسارت دیرکرد ارزی هستند. محاسبه تجربی نشان می‌دهد حتی بعد از انقلاب تا ۲ میلیارد دلار به شرکت‌های کشتیرانی خارجی، دموراژ (جریمه‌ی تاخیر در حرکت) داده ایم! که معادل تمام هزینه های دوخطه و برقی کردن در زمان خود بوده است! لذا برنامه‌ریزی کلان ملی لجستیک و حمل‌ونقل ما، دارای ضعف‌های اساسی در سیاست‌گذاری و بهره‌برداری از تجربیات ارزنده کشورهای پیش‌رو است. ۴- دوران ساخت خطوط راه‌آهن یک خطه و توجیه اقتصادی احداث آن و اداره‌ی آن با یارانه‌ی دولت‌ها به سر آمده است. وظیفه‌ی جابجایی تقاضای پایین، باید به راه محول شود و راه‌آهن فقط برای جابجایی بار و مسافر انبوه (بالاتر از ۲۰ میلیون تُن یا تَن در سال) ساخته شود. راه‌آهن دارالعجزه نیست که دائماً کمک دولتی بخواهد! ۵- راه‌آهن‌های یک‌خطه‌ی قدیمی کم تقاضا، عاقبت تعطیل وخطوط کم‌رمق موجود جمع‌آوری و به تاریخ می‌پیوندند، و یا اول به‌سازی و سپس دوخطه و برقی می‌شوند. علی‌رغم ساخت هزاران کیلومتر راه‌آهن در سال در نقاط مختلف جهان، جمع طول راه‌آهن‌ها در جهان روز به روز در حال کاهش است! چون خطوط با تقاضای کم تعطیل می‌شوند. راه‌آهن‌های یک‌خطه‌ای که باقی مانده‌اند، وظیفه‌ی قطعه‌ی مفقوده را ایفا می‌کنند مانند کرمان- زاهدان، یا مشهد - سرخس. ۶- با نادیده گرفتن و پند نگرفتن از مطالعات و روند احداث راه‌آهن‌های جدید، سازمان برنامه‌ی ما و وزارت راه وشهر سازی ما و خود ما چند دهه است مشغول ساختن راه‌آهن‌های یک‌خطه کم‌رمق و کم‌تقاضایی هستیم که از روز افتتاح باید با کمک دولت اداره شود. راه‌آهن پرهزینه را یارانه پنداشته‌اند و مرکز استان با هر جمعیت و توپوگرافی را باید با آنتن یک‌خطه به راه‌آهن یک‌خطه‌ای وصل کنیم که مطلقا مورد نیاز نیست، ولی هزینه‌ی احداث آن، بیش از چند رشته راه اصلی کار آمد است. ۷- در زمانه حاضر، راه‌آهن باید فقط برای پاسخ‌گویی به تقاضای انبوه موجود و رو به رشد آتی، بصورت دوخطه و برقی احداث شود. پیام مهم توسعه‌ی راه‌آهن: الف) احداث راه‌آهن دوخطه برقی در محورهای پرتقاضا و یا بازسازی دوخطه و برقی سازی خطوط پرتقاضای موجود ب) واگذاری خطوط قدیمی کم‌رمق به استانداری‌ها و شهرداری‌ها برای استفاده‌ی قطارهای سبک محلی گردشگری و البته الزام به حفظ آثار و ابنیه قدیمی ج) تعطیل نمودن خطوط زیان‌ده قدیمی‌ #شبکه_ریلی #نهضت_ملی_برای_احیای_راه‌آهن #نظام_سلسله‌مراتبی_حمل‌ونقل کانال «شیفت» در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

فرصت‌های ناب شیفت- ۲۶: فرآوری و بسته‌بندی ادویه هند و ارسال به کشورهای CIS و روسیه - هند در صنعت ادویه به طور چشمگیری در حال رشد است و به کشورهای مختلفی از جمله کشورهای ذینفع در کریدور شمال-جنوب از قبیل کشورهای CIS و اروپا صادرات دارد. هند بزرگترین تولیدکننده ادویه در جهان و بزرگترین مصرف‌کننده و صادرکننده ادویه است. - کریدور شمال-جنوب این امکان را فراهم می‌کند تا علاوه‌ بر تأمین پایدار نیاز ادویه ایران از کشور هند، فرصت فرآوری و بسته‌بندی مجدد این محصول فراهم گردد. این طرح به دنبال ایجاد واحد دارای مقیاس فرآوری و بسته‌بندی ادویه‌جات هند می‌باشد تا بتواند علاوه بر تکمیل سبد صادرات ادویه خود، با استفاده از ظرفیت کریدوری، محصولات خود را به کشورهای شمالی ذی نفع در کریدور شمال جنوب صادر نماید. - هند تقریبا ۷۵ نوع از ۱۰۹ نوع ادویه‌ای را که سازمان بین‌المللی استانداردسازی (ISO) فهرست کرده، تولید می‌کند. ادویه‌های اصلی شامل فلفل، هل، فلفل قرمز، زنجبیل، زردچوبه، گشنیز، زیره، کرفس، رازیانه، شنبلیله، سیر، جوز هندی و میس، پودر کاری، روغن‌های ادویه و اولئورزین‌ها هستند. از این ادویه‌ها، فلفل قرمز، زیره، زردچوبه، زنجبیل و گشنیز حدود ۷۶٪ از کل تولید را تشکیل می‌دهند. #فرصت‌های_ناب_شیفت #ادویه_هند #کریدور_شمال_جنوب #فرآوری_و_بسته‌بندی #یکپارچگی_منابع_تولید_ارزش #احیای_حکیمانه_زنجیره‌های_ارزش کانال «شیفت» در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404