#حضرت_ام_البنین_شور عمریه که ، ام بنین ، خونجگره ، برات مادر صحن چشام ،دائما از ، گریه تره ، برات مادر بمیرم من شده نقش زمین بدنت روی خاکا بمیرم من زیر و رو شده پیکرتو  توی صحرا بمیرم من ، ای وای مادر علمدارم ، ای وای مادر مرثیه ی ، من شده غم ، ای پسرم ، ابالفضلم رفتی و رفت ، امنیت از ، دور حرم ، ابالفضلم شنیدم که روو تنت جای سالمی پیدا نمیشد شنیدم که از کنار تن تو حسین پا نمیشد شنیدم که ،ای وای مادر علمدارم ، ای وای مادر رفتن تو ، شد سبب ، اشک رباب ، ابالفضلم زینبم و ، خولی و شمر ، دادن عذاب ، ابالفضلم کجا بودی روی ناقه به اهل حرم شد اهانت کجا بودی که زنای حرم رو می بردن اسارت کجا بودی ، ای وای مادر علمدارم ، ای وای مادر گفته برام ، زینبم از ، کوفه و شام ، ابالفضلم کشته منو ، روضه ی اون ، بزم حرام،ابالفضلم نبودی و خیزرون میزدن روو لبای حسینم نبودی و تازیوونه کجا و رگای حسینم نبودی و ، ای وای مادر علمدارم ، ای وای مادر #عباس_قلعه

#حضرت_ام_البنین_زمینه سفره دار روضه ها، ام البنین روضه خون کربلا، ام البنین ذکر شنبه هامه یا، ام البنین مادر همه امام حسینیا، ام البنین امید خونه مادره پس تو امیدِ خونه ی ابالفضلی اسم تو تا همیشه حک میشه رو هر نشونه ی ابالفضلی فقط تویی که توو بنی هاشم شونه به شونه ی ابالفضلی مادر سه ستاره، مادر یک ماه همسر اسدالله، یار وجه الله گفته دختر زهرا، به تو یا اماه ام البنین ای عزیز فاطمه، ام البنین ای علیمه عالمه، ام البنین باب حاجت همه، ام البنین قسمت میدم به شاه علقمه، ام البنین رو سر نوکرات بکش امشب دست گره گشاتو بی بی جان خرج حسین و غربتش کردی تموم گریه هاتو بی بی جان ایشالا اربعین می بینم باز سفره ی کربلاتو بی بی جان مادر علی اکبر، مادر عباس مهربونِ رقیه، مادر احساس پرچم ادب تو، تا ابد بالاس مادر سه ستاره، مادر یک ماه همسر اسدالله، یار وجه الله گفته دختر زهرا، به تو یا اماه ام البنین #وحید_محمدی

#حضرت_ام_البنین_زمینه بفداک یا حسین،اولادی روی خاک کربلا،افتادی شنیدم که با لبای تشنه جون دادی ام بنین بمیره،برات عزیززهرا بچه بزرگ نکردم،که تو بمونی تنها شنیدم که میگن زینبت آواره شده ازاین خبرعزیزمن ،بنددلم پاره شده ام بنین،بیچاره شده ویلی ویلی (علی شبلی) ام بنین نه ام،الشهیدم آه جگرسوزازدل،کشیدم سخته برام باورش حرفایی که شنیدم روضه مشک پاره،میده منو عذابم تاعمردارم عزیزم،شرمنده ربابم یه گوشه ازبقیع تموم نمیشه گریه هام حالا بجای مادرت گریه کن کرببلام غمت چیکار،،کرده باهام ویلی ویلی (علی شبلی) #مهدی_کامیاب

#حضرت_ام_البنین_نوحه از ازل حک شده روی جبینم فقیر سفره ام البنینم تمام عالم محو ، وفا و اخلاص اوست شکر خدا زندگیم ، بیمه عباس اوست مولاتی ام بنین سیدتی ام بنین اهل یثرب دگر ام الأدب رفت روضه خوان آن شاه تشنه لب رفت کجاست آنکه هر روز ، لا تدعونی می خواند حتی دل دشمن را ، با ناله اش می‌سوزاند مولاتی ام بنین سیدتی ام بنین هر چه گفت بشیر از نور دو عینش ولی بود دلش دنبال حسینش گفت اگر ام بنین ، پسر ندارد ای وای فدای مظلومی که ، مادر ندارد ای وای مولاتی ام بنین سیدتی ام بنین نه غم آن چهار شیر دلیرش غم تیر سه شعبه کرده پیرش حرمله بر مشک زد و ، خون به دل سقا کرد عباسش را آخر ، شرمنده از زهرا کرد مولاتی ام بنین سیدتی ام بنین #علی_سلطانی

﷽ #حضرت_ام‌البنین_سلام‌الله‌علیها #دوبیتی دوبیتی۱ اگرچه مانده‌ام با ناله و آه اگرچه هست دستم از تو کوتاه همین‌که کشته‌ی راه حسینی هزاران مرتبه الحمدلله... مجتبی شکریان دوبیتی۲ خودم جاروکشِ کوی حسینم ولی شرمنده‌ی روی حسینم چهارتا نه چهل تا مثلِ عباس فدای تاری از موی حسینم محمدمعین پوریلان دوبیتی۳ درِ این خونه زحمت می‌کشیدی کنیزی کرده، منت می‌کشیدی مگه دست و سری بود و ندادی؟ که از زینب خجالت می‌کشیدی محمدمعین پوریلان دوبیتی۴ خوشی را در نگاه من نجویید گلی دیگر به باغ من نرویید پسر در بر ندارم، آی مردم! به من ام البنین دیگر نگویید حسن معارف‌وند دوبیتی۵ همیشه من پی بوی حسینم همیشه من دعاگوی حسینم پسرهای مرا کشتند انگار فدای تاری از موی حسینم حسن معارف‌وند دوبیتی۶ تمامش کن دگر این گفتگو را حسینم کو؟ بگو راز مگو را به چشمم نیست آرام و قراری «گلی گم کرده‌ام می‌جویم او را» حسندمعارف‌وند دوبیتی۷ ز چشمان سکینه شرمگین بود فرات اشک‌هایش آتشین بود شبیه مشکِ آبِ تیر خورده دل صد پاره‌ی ام البنین بود میثم مؤمنی‌نژاد دوبیتی۸ نوایی آتشین دارد دل ما چه آوایی حزین دارد دل ما کشیده چار سویش صورت قبر غم ام‌البنین دارد دل ما میثم مؤمنی‌نژاد دوبیتی۹ مثال کوه، ایثار و وفا داشت از اول انس با آل عبا داشت وجودش بس‌که سرشار از ادب بود ز نام فاطمه شرم و حیا داشت علی سلطانی دوبیتی۱۰ اگر چه جز غم دلبر ندارد اگر چه جز دو چشم تر ندارد به زیر لب نوایش این چنین است حسین بن علی مادر ندارد علی سلطانی دوبیتی۱۱ نظر رو سوی باغ یاس داریم ز بس‌که بهر گل احساس داریم همه دست توسل بهر حاجت به سوی مادر عباس داریم محمد مبشری دوبیتی۱۲ مدینه؛ باز مادر گریه می‌کرد مکرر در مکرر، گریه می‌کرد برایش از عمود و فرق گفتند! ولی بر زخم حنجر گریه می‌کرد محمود مربوبی دوبیتی۱۳ زِغم هرروز و هرشب اشک می‌ریخت به‌پای اشک زینب...، اشک می‌ریخت شنید از قامت عباس...، اما به ذبح نامرتب اشک می‌ریخت... محمود مربوبی دوبیتی۱۴ سرشته از غم زهرا گِلش بود نگاه تار زینب قاتلش بود نیفتاد از لبش نام حسینش اگرچه داغ سقا بر دلش بود. یوسف رحیمی

بسم الله النور #ولادت_حضرت_زهرا سلام الله علیها #مدح_حضرت_زهرا سلام الله علیها #مربع_ترکیب روزی که از تجسم امکان خبر نبود روزی نبود و گردش شمس و قمر نبود حتی مجال لحظه برای گذر نبود جز نور احمد از دم خالق اثر نبود در ظلمتی که صبر ملک را ربوده بود شد نور پاک فاطمه روشنگر وجود زهرا رسید و نور جهان را فرا گرفت در آسمان تجلی توحید پا گرفت ظلمت کنار رفت و جهان روشنا گرفت این نور محض را به بغل مصطفی گرفت احمد که بوده نور رخش روح کائنات کامل نبود بی گل او گلشن حیات عالم در انتظار هبوط فرشته بود حوریه ای که نور، گِلش را سرشته بود خاکی که از شعاع الهی برشته بود دست قضا به نامه ی این گُل نوشته بود این آفتاب جلوه ای از نور سرمد است این نسترن ملیکه ی باغ محمد است کوثر، یکی از آن همه الطاف داوری است او مریم است و لایق شأن پیمبری است چون آفتاب، سُنت او ذره پروری است قرآن ناطق است که از هر بدی، بری است قدیسه هست و بانوی ملک قداست است قدرش فراتر از شب قدرِ فِراست است دختر که بود ام ابیها لقب گرفت همسر که شد حبیبه ی یکتا لقب گرفت مادر که گشت سرور زن ها لقب گرفت در زندگی یگانه ی دنیا لقب گرفت با آنکه درک شوکت او کار خاتم است فرصت برای شرح مقامات او کم است دنیا مجال نیست که او بی نهایت است هر نکته از کرامت او صد حکایت است این شاعرانگی سندش در روایت است روز ظهور فاطمه، صبح قیامت است آن روز قدر فاطمه فهمیده می شود با حکم او بساط جزا چیده می شود روزی که چشم ها همه حیران رحمت اند یک مشت دل‌سپرده به دنبال فرصت اند حتی پیمبران که بزرگان امت اند چشم انتظار شافع روز قیامت اند زهراست آنکه کار شفاعت به دست اوست آری که اختیار قیامت به دست اوست ای سیب دلربا که نصیب علی شدی محبوب مصطفی و حبیب علی شدی با گوشه ی نگاه طبیب علی شدی در شورش زمانه، شکیب علی شدی نامت کنار نام خداوند خورده است جان علی به جان تو پیوند خورده است در مردمی که جهل به آن ها سوار شد دختر به گور کردنشان افتخار شد تو آمدی و عزت زن آشکار شد این روح غرق عاطفه، صاحب وقار شد در مکتبی که نام تو در صدر نام هاست یک زن، تجلی صفت رحمت خداست خورشید سر گذاشته بر پای شوکتت جبریل پر کشیده به بام ارادتت سجاده چهره سوده به درگاه طاعتت ایاک نعبد است گواه عبادتت مادر ندیده ایم به این اوج بندگی در بندگی نمونه و در کار زندگی تیغ علی که شهره به هر کارزار شد خم شد به پای بوسی تو، ذوالفقار شد برخواست موج و در قدمت آبشار شد پاییز سمت خانه ات آمد بهار شد در هر چمن طراوت گل ها به بوی توست حتی صفای جنت الاعلی به بوی توست تو آن ملیکه ای که سراپا وقار بود حوریه ای که چادر او وصله دار بود همسایه با دعای شبت برقرار بود آل عبا به محور تو استوار بود قرآن ناطقی تو و قرآن داورت بوده است همچون آینه ای در برابرت ای رشک ساکنین جنان بیت ساده ات دست قضا و پای قدر در اراده ات زرین رکاب چرخ غلام پیاده ات صبر وحیا دو ویژگی فوق العاده ات صبر تو در مسیر خدا بی نظیر بود سعی تو داد خواه امیر غدیر بود روزی که خطبه خواندی و قرآن زبان گرفت جان دادی و به سعی تو اسلام جان گرفت آهی کشیدی و نفس آسمان گرفت آهت رسید و دامن طاغوتیان گرفت این ننگ بر حکومت شان ماند تا ابد باید که شرح داغ تو را خواند تا ابد می سوختی هرآینه، پروانه شاهد است دستاس گریه کرد به تو، شانه شاهد است بر غربت تو گریه ی مردانه شاهد است از چاه آب آوری و خانه شاهد است وقتی به سمت چاه می افتاد راه تو بالا می آمد آب، به شوق نگاه تو روزی که کارنامه ی اسلام دود شد سکان دین اسیر هوای یهود شد بی حرمتی، جوابِ سلام و درود شد دستت به دستگیری امت کبود شد راه علی گرفتی و گشتی فدای او بودی در اوج غربت او آشنای او #سید_روح_الله_موید

#حضرت_زهرا_ولادت #دوبیتی ای روی تو جلوه گاه سرمد زهرا وی سینه تو بهشت احمد زهرا عید تو بوَد، ببخش عیدی ما را زان دست که بوسیده محمد زهرا ** ای آنکه فدایت ز هواداران است نازل به جهانْ فیض تو چون باران است یا فاطمه مِهر تو بوَد روح نماز مهر تو شفاعت گنهکاران است #سید_رضا_موید