153 _ سرود عید غدیر می درخشد روی دستان نبی خورشید عالم آشکارا بین مردم بر لب آورد اسم اعظم ندای جبرییل رسد از آسمان فقط حیدر بود امیر مومنان علی جانم علی................ چون دو گلدسته شده دستان این خورشید و آن ماه با نوای اشهد ان علی ولی الله غدیر عید خدا غدیر عید نبی بیا زین خم بنوش که ساقی شد علی علی جانم علی............ در دل عاشق به غیر از شادی و شوق و شعف نیست به صفا سوگند صفایی همچو ایوان نجف نیست نجف جان من و نجف مینوی من نجف حق حق من نجف هو هوی من علی جانم علی............. #عید_غدیر

#غدیر #عید_غدیر دیدم غدیری را که مولا سرفراز است من کنت مولا پرچمش در احتزاز است زهرا بنازد بر امیرالمومنینش او مست دیدار و علی هم غرق ناز است برهردعایی پاسخ لبیک آید باب اجابت بر دعای خیر باز است اکمال دین حق به نام مرتضی شد گویا که مُهر یا علی پای جواز است احمد زند آوا : الا یا اهل العالم این حیدر است و میر و آقای حجاز است بهر قبول زحمت راه رسالت لبیک آغازولایت را نیاز است حب علی را هرکه دارد در دل خویش در بارگاه قرب صاحب امتیاز است اوکیست بیرق دار حق تاروز محشر سلطان امیر المومنین حق است حیدر حقت سلامت میرساند یامحمد خیل ملک تمحید خواند یا محمد دست علی را گر نگیری روی دستت راه تو نیمه کاره ماند یا محمد ابلاغ وحدانیت حق است حیدر او بار بر منزل رساند یا محمد هرکس که بر پیشانیش نام علی خورد حق را شفیع خود بداند یا محمد هر شیعه اش را تاکنار حوض کوثر آرَد سر سفره نشاند یا محمد گو منکرش را وای بر حالش خدا هم از رحمتش اورا براند یا محمد اوکیست بیرق دار حق تاروز محشر سلطان امیر المومنین حق است حیدر تاپای جان پابند مولای غدیرم لبیک گو بر میر و آقای غدیرم با لطف او دریای طوفانی عشقم از بیکرانها تا به پهنای غدیرم گر مسلم دین رسول الله هستم از شیعیان با حکم و امضای غدیرم از وال من والاه حبش روزیم شد مجنون صهبای تولای غدیرم با این وضوح محض در بیعت گرفتن عمریست در فکر معمای غدیرم دلمرده بودم با صد و ده بار یاهو سرزنده از هوی مسیحای غدیرم اوکیست بیرق دار حق تا روز محشر سلطان امیرالمومنین حق است حیدر شد خلق دنیا با صدو ده بار حیدر بالاتر از بالا صدو ده بار حیدر در کارزار و جلوه کشف الکروبی ذکر لب طاها صدو ده بار حیدر باشد گواهم تربت خونین حمزه تسبیحة الزهرا صد و ده بار حیدر ثارالهی تثبیت در کرببلا شد تکبیر عاشورا صدو ده بار حیدر تهلیل حجاج حسینی از لبانِ شهزاده لیلا صدو ده بار حیدر برروی سربند ابوفاضل نوشته حق یار سقا با صدو ده بار حیدر اوکیست بیرق دار حق تاروز محشر سلطان امیرالمومنین حق است حیدر روزی نیاید دلبر ما غم ببیند یک لحظه ای در زندگی ماتم ببیند سر تاکمر با چاه درد دل نماید خودرا زبسکه بیکس و همدم ببیند یا استخوانی در گلویش باشد عمری یا خار در چشمان پر شبنم ببیند خاکم بسر بادست بسته بین کوچه یک چادر خاکی در این عالم ببیند یارب زبانم لال آن روزی نیاید ناموس خود را بین نامحرم ببیند گفت آن یهودی بایقینی غرق ایمان آن قدرت اله را چودر ماتم ببیند اوکیست بیرق دار حق تاروز محشر سلطان امیرالمومنین حق است حیدر #قاسم_نعمتی

#غدیر #عید_غدیر 🔻مربع ترکیب غدیر خم شکر خدا که شامل ِ این دست گیری ام از بند غم رها شده ام با اسیری ام این است شور کودکی و عشق پیری ام بر سینه ام نوشته شده من غدیری ام مارا خدا اسیر نجف آفریده است قربانی امیر نجف آفریده است دست خداست؛ دست علی ؛فوق دست ها آقای ماست مرشد یکتا پرست ها حیرانی است در طلبش این نشست ها انگور چیده اند ازاین شاخه مست ها بوسیدن ضریح علی مستی آور است با کعبه شأن ِ مدفنِ حیدر برابر است گفتیم یا علی و دعا مستجاب شد غوره به جذبه ای ز نگاهش شراب شد هرکس مقابل قدم او تراب شد عزت گرفت ، جلوه نمود آفتاب شد بر وصله های کفش علی بوسه واجب است باید چو خاک بر کف نعلین او نشست مرد خدا نموده علی، جبرئیل را بیرون کشید از دل آتش خلیل را او کرده مهر فاطمه اش سلسبیل را پس می زند ز سفرهٔ مردم عقیل را او‌نوح را ز ورطه طوفان نجات داد او دست خضر کاسهٔ آب حیات داد ایوب را عنایت حیدر صبور کرد موسی ز نیل با مدد او‌عبور کرد سجده اگر کلیم به انوار طور کرد گفتند مرتضی علی آنجا ظهور کرد تأثیر ذکر یونسیه در سکوت اوست زیباترین عبادت عالم قنوت اوست خورشید و ماه دانهٔ تسبیح حیدر است هرکس محب اوست ضمیرش مطهر است فضه اگر بزرگ کنیزان مادر است پس کار نوکران همگی دست قنبر است در پینه های دست علی سِرّ اعظم است تفریح دستهای علی خلق آدم است فتاح جنگ حضرت مرهب شکار علی کوه وقار ، راکبِ دلدل سوار علی جنگ احد میانه آن گیرودار علی هدیه برایش آمده یک ذوالفقار علی این جمله هست در همه تاریخ مستند یک ضربه بیشتر به کسی مرتضی نزد مثل عقیق سرخ فرود آمد از اُحد هرگز کسی حریف علی تن به تن نشد باب گریز روضه شود باز خود به خود ماندم چگونه بازوی این مرد بسته شد این غصه می کُشد بخدا اهل درد را بستند پیش چشم زنی دست مرد را حیدر زمین که خورد مغیره دلیر شد وقت تقاص عزت روز غدیر شد در پنجه های میخ ، لباسی اسیر شد از آن به بعد شیر خدا سر به زیر شد این لحظه گشت تلخ ترین روز مرتضی افتاده بود فاطمه اش زیر دست و پا این ارثیه رسید به گودال قتلگاه زینب به سر زنان وسط اینهمه سپاه با چادر لگد شده تنها و بی پناه می کرد سر بریدن آقای خود نگاه او‌پای بوسه ای زگلو تازیانه خورد تادست زیر آن بدن پاره پاره برد فریاد زد حسین چرا نا مرتبی شک دارم ای عزیز ، تو سالار زینبی؟! از چه هلال هلال چنان ماه ، در شبی شخم ت زدند با کف هر نعل مرکبی رنگ تنت عوض شده در زیر آفتاب همرنگ پیکر تو شده صورت رباب #قاسم_نعمتی

#امیرالمومنین_مدح #عید_غدیر بسم علی حضرت رحمان علی باطن نورانی قرآن علی نفس علی روح علی جان‌علی منکر تو نیست‌ مسلمان علی بنده الله شدم‌ با علی یا علی یا علی‌ و یا علی کیست علی آینه دار خدا جان‌ نبی بود و نگار خدا بوده به دستش همه کار خدا در دل ما هست کنار خدا ای نجفت کعبه دلها علی یاعلی و یاعلی و یاعلی هرکه نشد خوار درت خوار شد حب تو میزان شد و‌ معیار شد خال لبت کعبه ی سیار شد شیعه تو اصل و نسب دار شد خورده به قنبر نسب ما علی یاعلی و یاعلی و یاعلی صدق تویی صادق و اصدق تویی حیدری و قادر مطلق تویی فاتح کارزار خندق تویی حکم رسول است فقط حق تویی پس همه باطلند الا علی یاعلی و یاعلی و یاعلی گوش بفرمان لبت آفتاب حب تو ایمان  شد و بغصت عذاب باتو حساب بدی ام بی حساب جای نبی در شب هجرت بخواب گفت نبی بین خطرها علی یاعلی و یاعلی و یاعلی سنگ تو بر سینه زدن دین ما نوکریت مذهب و آیین ما سر بزن ای شاه به تدفین‌ ما کاش بیایی دم تلقین‌ ما زود به دادم برس آنجا علی یاعلی و یاعلی و یاعلی روی جهاز شتران‌ ماه شو روشنی آخر این راه شو کوری آن‌ چند نفر شاه شو رخ‌بنما و ولی الله شو نیست کسی غیر تو مولا علی یاعلی و یاعلی و یاعلی آه که هنگام‌ عداوت شد و.. بر ولی الله خیانت شدو.. پشت علی خلوت خلوت شدو.. پشت در خانه قیامت شدو.. گفت‌ در آن فاجعه زهرا علی.. یاعلی و یاعلی و یاعلی.. #سید_پوریا_هاشمی

#عید_غدیر #قصیده 🔹دریا در غدیر🔹 چشمه‌ها جوشید و جاری گشت دریا در غدیر باغ عشق و آرزوها شد شکوفا در غدیر فصل باران بود و رویش، فصل سبز زیستن خنده، گل می‌کرد بر لب‌های صحرا در غدیر بود پیدا در زلال جاری تکبیرها نقطۀ پایان عمر تشنگی‌ها در غدیر جبرئیل آمد که: بلِّغ یا محمّد! زان‌که نیست این تجلّی را مجال جلوه إلاّ در غدیر رفت بالا از جهاز اشتران و خطبه خواند خطبه‌ای شورآفرین و شورافزا در غدیر تا که بردارد پیمبر پرده از رازی بزرگ کرد بیرون زآستین دست خدا را در غدیر عرشیان، در اشتیاق خاکیان می‌سوختند تا علی با دست احمد رفت بالا در غدیر «گفت: هرکس را منم مولا، علی مولای اوست» کرد گل، گل‌نغمۀ احمد چه زیبا در غدیر... دستِ رد بر سینه اغیار می‌زد آشکار «عادِ مَن عاداهِ» او افکند غوغا در غدیر گاه بیعت بود و، بدعت پا به پای فتنه‌ها خیمه می‌زد در کنار آرزوها در غدیر خشم‌های شعله‌ور، پژواک کینِ جاهلی خطِّ سیر خود جدا کرد آشکارا در غدیر... یاد دارید ای قیامت قامتان! مولا علی از قیام خود قیامت کرد برپا در غدیر؟! کهکشان در کهکشان، اشراق بود و روشنی از طلوع آفتابِ عالم‌آرا، در غدیر طور بود و نور بود و کشف و اشراق و شهود شد بهشت آرزوها آشکارا در غدیر لَنْ تَرانی گو، ترانی گوی شد تا جلوه کرد با تماشایی‌ترین تصویر، مولا در غدیر... #محمدعلی_مجاهدی

#عید_غدیر #مثنوی 🔹عیدترین عید🔹 ذی‌الحجه، روزهای سپیدی که دیدنی‌ست لبخندهای روشن عیدی که دیدنی‌ست فصلی‌ست عاشقانه از این فصل غافلیم غرق فروع مانده و از اصل غافلیم ذی‌الحجه این سپیدترین عید را ببین یوم‌الغدیر عیدترین عید را بیین ذی‌الحجه عاشقی‌ست که شوقش زبانزد است دلدادۀ محمد و آل محمد است دارد هزار جلوۀ روشن به خاطرش از آخرین پیامبر و حج آخرش از حجةالوداع سرودیم پیش از این از حجةالتمام بگوییم بیش از این ذی‌الحجه شاهد است که در حجةالتمام می‌گفت آخرین نبی از اولین امام او خطبه خواند، خطبۀ او را نخوانده‌ایم دردا نخوانده‌ایم و دریغا نخوانده‌ایم او خطبه خواند، خطبۀ او خط به خط علی‌ست حرف رسول، اول و آخر فقط علی‌ست از حجةالوداع سرودیم پیش از این از حجةالبلاغ بگوییم بیش از این یا ایها الرسول زمان بیان رسید بلّغ! که وقت سخت‌ترین امتحان رسید باید نگفته‌ها دم آخر بیان شوند تا مرد و زن به حب علی امتحان شوند میزان سنجش است و عیار است مرتضی آری قسیم جنت و نار است مرتضی ذی‌الحجه شاهد است که در حجةالتمام می‌گفت آخرین نبی از آخرین امام ذی‌الحجه ایستاده در این راه ناتمام چشم انتظار آمدن آخرین امام او که خلیفةالنبی و والی الولی‌ست سر تا به پا محمد و پا تا به سر علی‌ست #سیدمحمدجواد_شرافت

بسم الله الرحمن الرحیم #عید_غدیر ما را غدیر جان داد با باده‌ای زلالی با جلوه‌ای جمالی با جذبه‌ای جلالی ما را غدیر جان داد آری در آن حوالی وقتی نوشت زهرا ما را هم از موالی یعنی نمی‌شناسیم غیر از علیِ عالی سر بر غدیر داریم حتی جدا اگر هست جایی برای غم نیست  لطف خدا اگر هست طوفان نمی‌شناسیم  یامرتضی اگر هست ما قبله‌ای نخواهیم  ایوان طلا اگر هست مست‌اند با ضریحش مستانُ لا ابالی خاک نجف چه دارد؟  جمعی هلاک دارد عمری بهشت رشکِ  این طُرفه خاک دارد این آستان به گِردش  مستانِ پاک دارد قلب نجف ضریحی  از جنسِ تاک دارد انگور می‌فشاریم با مستیِ حلالی تفکیک آن محال است  از مصطفی علی را از فاطمه ظهورش  از سِرِّ با علی را آری شناختیم از  این جلوه‌ها علی را ما با علی خدا را ما با خدا علی را داریم تا قیامت ما با علی چه حالی یک قاب بود از او  عیسای آسمانی یک شعله دید از او  موسی به چوپانی غیر از خدا که داند  این معنی نهانی لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ‌ء معنیِ لن ترانی او آمد و نشان داد ممکن شود محالی مردی که دستِ او را  دست خدا گرفته این دست را پیمبر  بر دستها گرفته هذا علیِ احمد  تاریخ را گرفته بعد از غدیر دنیا  تازه بها گرفته تو هم علی‌علی گو با نغمه‌ی قوالی* دیدند مرتضی را یا اصل مصطفی را یک روح در دو تن را یک نور از خدا را روح‌القُدُس دمیده آیات اِنَّما  را مُردند از حسودی  دیدند کبریا را  آنان که کور بودند از نورِ لایزالی وقتی زند به میدان  لشگر نمی‌شناسد جز فتح، جز قیامت  حیدر نمی‌شناسد غیر از علی و وصفش  خیبر نمی‌شناسد سلمان نمی‌پرستد  قنبر نمی‌شناسد   گویا که کوه می‌زد بر لشگری سفالی هنگام تار و مارش حظ می‌بَرد خدا هم می‌ساخت تیغِ مولا از هر نفر دوتا هم هم جمع های کفار  هم که جدا جدا هم دیدند شش جهت را پاشیده است باهم می‌گشت لشگر آنجا دنبال قبرِ خالی دشمن شناس سازد درس علی شناسی دشمن چه چاره دارد غیر از علی هراسی سمت علی نماندن یعنی که ناسپاسی اینجاست اصل حق و  آنجاست اقتباسی سمت درستِ تاریخ این است یا موالی باید رئیس جمهور مرد جهاد باشد نه اهل سازش و ترس  نه حزب باد باشد باید که خشمگین از  اهل عِناد باشد باید فقط برای  ایرانِ شاد باشد مثل بهار و باران در فصل خشکسالی غزه ببین که دنیا فریادِ انتقام است فرجامِ کار صهیون این نطفه‌ی حرام است پایان کار این ظلم نزدیکِ  والسلام است ای وعده‌گاه صادق یک کار ناتمام است آقا بیا که نبْوَد جز دوری‌ات ملالی *قوالی خانی پاکستانی (حسن لطفی ۴۰۳/۰۴/۰۴)

#عید_غدیر یا علی مدد در محفلی که نام تو باشد گناه نیست غیر از دو دست تو بخدا تکیه گاه نیست در مکتب تو بحث سفید و سیاه نیست حالم بدون یاد نجف رو به راه نیست توصیف قدر و منزلتت کار هر‌که نیست دریایی و وجود تو مانند برکه نیست نامت به زیر سلطه کشیده لغات را در شیشه کرده خون رقیق دوات را بر هم زده نظام همه کائنات را میخواهم از دو دست تو برگ برات را لطفت زیاد و خواهش دستان ما زیاد ما کم ارادتیم و مرام شما زیاد دست غزل به مرز کمالت نمیرسد قدّ قلم به اوج جلالت نمیرسد صد چشمه هم به جوی زلالت نمیرسد بیچاره هر کسی به وصالت نمیرسد قول فمن یمت یرنی ات بعید نیست جز دیدنت به وقت وفاتم امید نیست باید نوشت نام تو را با دوات عشق زیرا که از تو بوده همیشه حیات عشق پنهان شده به سایه ی عشق تو ذات عشق پس اهدنا صراط علی شد صراط عشق با تو مشخص‌است مسیر درست مان جانم فدای نام امام نخست مان دنیا شبیه نقطه‌ای بین کتاب تو مانده نگاه چرخ و فلک بر جناب تو جز فاطمه نبوده کسی بازتاب تو صد آفرین به فاطمه صد مرحبا به تو از تو تمام خلق بگویند هم کم است آیینه دار جلوه ی پاک تو فاطمه است تاریخ شاهد است که جز تو دلیر نیست ذکری به غیر نام "علی" دلپذیر نیست عیدی شبیه عید سعید "غدیر" نیست هرکس که با ولایت تو هم مسیر نیست بیراهه رفته است-به پایش ثبات نیست راهی به غیر راه تو راه نجات نیست پیدا نمی شود احدی برتر از علی آقا تر و عزیز تر و بهتر از علی در معرکه کجاست دلاورتر از علی صدها هزار مرتبه پیغمبر از علی تعریف کرده ست چنان و چنین علیست با امر حق برای نبی جانشین علیست #محمدحسن_بیات‌_لو

بسم رب الحیدر #عید_غدیر قلم لال است اما می‌نویسم داستانش را من و مدح علی؟!حتی نمیبردم گمانش را علی را بی خدا اصلاً خدا را بی علی هرگز نه‌ میخواهم‌ چنینش را-نه‌ میخواهم‌ چنانش‌ را نه تنها مجلس خود را بنا بر گفته‌ی احمد مزیّن کرده با نام علی شیعه اذانش را به‌قربان‌ وجودی که‌ وجودم از وجود اوست چنان‌ میخواهمش‌ آری که‌ هر موجود جانش‌ را خدا فرموده‌ قبل از خلقت‌ عالم علی‌ بوده‌است و من اصلاً نمی‌فهمم مکانش را زمانش را بگویم‌ فاش‌حیدر کیست‌ ممسوس‌ خداوند است زبانم تند می‌راند که می‌گیرم عنانش را همیشه از خودم می‌پرسم و هربار میمانم چگونه شکر باید کرد لطف بیکرانش را ضریحش که‌ به‌جای‌خود دلم‌ آنقدرها تنگ‌ است کسیکه یاعلی‌گفته‌ است میبوسم دهانش را زمان‌ خطبه‌‌خوانی‌ اوسخنران‌ نه‌ سخندانست که منبر می‌برد حظ شیوه‌ی فنّ بیانش را خدا خود را اگر مومن‌صداکرده‌‌ است‌ میخواهد که اینگونه کند مدح امیر مومنانش را قسیم نار والجنه-علی-تنها علی بوده‌است کسی که با یتیمان میکند تقسیم نانش را به‌قدر نان جو از ملک این دنیا نمیخواهد نخواهد بست زنجیری به دنیا؛ بازوانش‌را خدا آغاز خلقت یاعلی گفته‌است پس حتماً به پایان می‌برد با "یاعلی" کار جهانش را #محمدحسن_بیات‌_لو

بسم‌الله الرحمن الرحیم الْحَمْدُ‌لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ.... #عید_غدیر وصف تو نیست در حد قد و قواره‌های ما رو به فضائلت اگر هست اشاره‌های ما راه به جایی نبرد سعیِ دوباره‌های ما تا ابدالدهر کشد کارِ شماره‌های ما نام تو جان هست‌ها عربده‌های مست هاست گفت و نشان داد نبی دست تو روی دست هاست هرچه که هست در جهان کوکبه‌ی کمال توست شعشعه‌ی جمال تو هیمنه‌ی جلال توست فاطمه گفت یا‌علی خون همه حلال توست شاه‌نشین چشم من تکیه گه خیال توست گفت که جان است علی در جریان است علی که ضربان است علی در فوران است علی شعله شد و سپند شد زُلف شد و کمند شد شهد و شراب و قند شد دور غم و گزند شد حاجی دل پسند شد آن همه دل که بند شد کوری چشم دشمنش دست علی بلند شد گفت به ایستاده‌ها به راهیان ،جاده‌ها گفت علی است بعد از این میرِ حلال‌زاده‌ها رو به تو چرخانده خدا و قبله و قبله‌گاه را حق نگرفت از ازل از حرمت نگاه را با خودت اعتبار ده کعبه‌ی بی‌پناه را بی تو بجا نیاورم سجده‌ی اشتباه را گفت مگو خداست این گفت مگر جداست این گیج شدم، رواست این؟ گفت خدا نماست این زیر پر تو عرش خوش شهپر جبرئیل هم پیش تو سر نموده خم با تبرش خلیل هم رشک غدیر می‌برد کوثر و سلسبیل هم حق بده که طمع کنم با تو من علیل هم گفت وِ را نظیر نه ، غیر علی امیر نه خاطر ما چه غم رود خاطره‌ی غدیر نه نعره بزن که نعره‌ات سینه‌ی شیر می‌درد خطبه بخوان که همچنان تیزی تیر می‌درد کوه ستبر و صخره را تیغ امیر می‌درد پرده به پرده شام را نور غدیر می‌درد گفت علیست پیر و بس، اوست مرا نظیر و بس هرکه به اوست گیر و بس، هست به حق اسیرو بس هول قیامت است یا پیچش ذوالفقار تو گفت احُد که کیستی لحظه تار و مار تو قبله‌ی عبدُود بود پهنه‌ی کارزار تو زود درآورد دمار از همگان شکار تو گفت مگر پَر است این، نه در خیبر است این حیرت لشکر است این گفت که حیدر است این سمت خروش تیغ تو مات شده حواس‌ها خیس شد از هیبت تو دامن عَمروعاص‌ها گرم فرار مانده بر روی زمین لباس‌ها غرق تو و حماسه‌ات چشم علی شناس‌ها گفت تویی قیامت و بر همه‌جا مسلط و با تو رسیده‌ایم تا نقطه‌ی آخر خط و... خاک نجف جای رطب قند و نبات می‌دهد روح به ذکر می‌دمد جان به صلات می‌دهد دجله به سجده می‌برد بوسه فرات می‌دهد دانه‌ی خرمای نجف مُرده حیات می‌دهد گفت به حافظ که بخوان باز از ایوان نجف بدرقه‌ی رهت شود همّت سلطان نجف آه به سوی حرمت نامه‌ی ما که می‌برد جای من شکسته پَر دست دعا که می‌برد تا دم بارگاه تو روح مرا که می‌برد غیر تو عشاق تو‌ را تا به خدا که می‌برد گفت که زهرا علی است آه که تنها علی است شب شده و همسفرِ کیسه‌ی خرما علی است از در لطفت نرود تا به ابد جبین ما شکرِ خدا عشق تو شد قسمت سرزمین ما دست تو است دست تو روزی اربعین ما گریه‌ی های‌های ما ناله‌ی آتشین ما گفت بمان رها مکن دامن آخرین علی باش که قسمتت شود دیدن آخرین علی (حسن لطفی ۴۰۴/۰۳/۲۲)

خدا کرده مشخّص بر همه باب نجاتش را تجلّی داده در ذات علی کلّ صفاتش را کسی که از صراط روز محشر رد شود فردا یقینا کرده امضا مرتضی برگ براتش را به هنگام کراماتش بشر حیران، ملک مات است به لب نام علی بردم دلم گرم مناجات است اگر با مرتضی باشی یقینا با خدا هستی که فرموده پیمبر حبّ حیدر از عبادات است برای درک فضلش عابدی که کرده کوتاهی ندارم شک تمام عمر رفته سمت گمراهی رسول الله فرموده عبادت می کند هرکس که در عالم نظر بر چهره ی حیدر کند گاهی امیرالمؤمنین نور خداوند جلی باشد ندارد بویی از ایمان کسی که بی ولی باشد بگو ذکر علی بن ابی طالب به هر مجلس که زینت بخش هر مجلس نوای یا علی باشد کسی را که فلک را با سر انگشت چرخانده خدا خوانم؟ بشر گویم؟ شدم مبهوت و درمانده چه گویم من که حتی دشمنش هم اینچنین گفته: کسی جز مرتضی موی سر ما را نرویانده خدا بخشیده بر حیدر جلال و جلوه ای بارز که مانده از بیان عمق آن تیغ زبان عاجز یکی یک دانه و یکتای خالق کیست جز حیدر کسی غیر از علی مولود کعبه می شود؟ هرگز بحمدلله و المنه منم خاک در قنبر به دل دارم ولای مرتضی را همچنان گوهر کسی را بعد پیغمبر، بخوانم مقتدای خود که امر ازدواجش را خدا داده به پیغمبر در آغوش نبی شد تربیت از کودکی، حیدر علی بوده است داماد و وصیّ و جان پیغمبر برای حضرت صدّیقه در بین تمام خلق نباشد همسر و کفوی به غیر از فاتح خیبر کسی که با علی باشد یقینا با خدا باشد اگر از شوق وصل او بمیرم من، به جا باشد حسن یک گوشه از فضل امیرالمومنین بوده نمای دیگر از فضلش شهید کربلا باشد ندارد جانشینی جز علی، طاها بدون شک فقط او بوده کفو حضرت زهرا بدون شک به جز پیغمبری هر منصبی که بهر هارون بود خدا آن را به حیدر داده در دنیا بدون شک #فقط_حیدر_امیرالمومنین_است #عید_غدیر #مهدی_علی_قاسمی

علی باشد وصیّ و نفس پیغمبر به تنهایی به دستش کنده در از قلعه ی خیبر به تنهایی ندارد هیچ راهی سمت مسجد خانه ی اصحاب به مسجد راه دارد خانه ی حیدر به تنهایی حدیثی خاطرم آمد رسول الله فرموده کسی که منکر فضل امیرالمؤمنین بوده اگر کل عبادات خلایق را به جا آرد نمی گردد قیامت از عذاب دوزخ آسوده عبادت، جز محبّت بر علی و اهل بیتش چیست؟ به جز حیدر کسی اولی به جان های خلایق نیست زمانی که ستاره بر سر بامش فرد آمد برای خلق روشن شد که سلطان دو عالم کیست علی از سینه ی غمدیده ی ما می برد غم را کریم است و سر خوانش همه دیدند حاتم را اشاره می کند خورشید بر می گردد از مغرب اداره می کند با یک اشاره کلّ عالم را دهد روزی ما را همچنان حیدر باذن الله خلافت کرده بر کون و مکان حیدر باذن الله سخن گفته اگر با مردگان جای تعجب نیست تکلم می کند با هر زبان حیدر به اذن الله نهادند انبیا وقتی سر خود را به ایوانت چه ارزش جان من دارد که گردانم به قربانت؟ ندا از زیر عرش آید برای دوستان تو : «که ای عبد خدا ! بخشیده شد کل گناهانت» گرفتارش شدند اهل زمین و آسمان با هم کنند اقرار بر فضلش دل و دست و زبان با هم هزاران یل اگر باهم به جنگ مرتضی آیند علی با دست چپ سر می زند از ناکسان باهم درون سینه ی ما مهر مولا درّ و گوهر شد منافق نیست هرکس که دلش دربند حیدر شد برائت از جهنّم را خدا داده به هرکس که تمام روزگارش با ولای مرتضی سر شد خدا را میپرستم چون خدای مرتضی باشد تمام خلق در زیر لوای مرتضی باشد به دست راست می گیرد قیامت نامه ی خود را حسابش راحت است آن که گدای مرتضی باشد در این دنیا کسانی که ز عشق یار مدهوشند به قدر ارزنی با منکرین او نمی جوشند محبّین امیرالمومنین وقتی که میمیرند زدستان علی از حوض کوثر آب می نوشند #عید_غدیر #فقط_حیدر_امیرالمومنین_است #مهدی_علی_قاسمی