#میلاد_امام_محمد_باقر ( علیه السلام ) #استاد_حیدرزاده خشکی ام رفت و وصل دریا شد سردی ام رفت و فصل گرما شد فارغم از خودم ، خدا را شکر آسمانی شدم ، خدا را شکر آمدی و دلم نجات گرفت باز هم مُرده ای حیات گرفت ای حیاتِ مجدّدِ دنیا دومین یا محمدِ دنیا یا من اَرجوهِ آستانِ لبم پنجمین رکعتِ نماز شبم ای که تنها خدا شناخت تو را مثلِ بیتُ الحرام ساخت تو را قافیه های بیت ما تنگ است در مقامت کُمیتِ ما لنگ است ای نسیمِ پر از بهارِ حسین حسنی زاده ی تبار حسین قبله ی مردمِ مدینه تویی حسنِ دومِ مدینه تویی #اوج ای ، ظهور پیمبر اکرم حاصل وصلت دعا و کرم مادرت دخترِ کریمِ خدا پدرت حضرتِ کلیمِ خدا وسط هفته ها برای منی التماس سه شنبه های منی سرِ شب ، فکرِ نور تو بودم فکر شب های طورِ تو بودم خواب سجاده ی تو را دیدم صبح دیدم کنارِ خورشیدم تو تولایِ دفترم هستی قسمِ نون والقلم هستی #تکیه بر بالِ جبرئیل زدی مزرعه داشتی و بیل زدی بهترین میوه ی تو ایمان بود گندمِ کالِ تو پر از نان بود بی تو این حوزه ها کمال نداشت میوه ای غیر سیب کال نداشت وقت آن است اجتهاد کنی بی سواد مرا سواد کنی #آقا_جان اگر علمِ تو را حساب کنند زندگیِ تو را کتاب کنند علم و اخلاق می شود با هم آدمی می کند بنی آدم پرِ جبریل ، زیر پای تو بود گردن آویزِ بچه های تو بود میوه ی بهتر از رطب سیب است باعث التیام تب ، سیب است #فاطمه سیب جنت الاعلاست پس شفای تب تو ، « یا زهراست » چه کسی گفته بی مزاری تو یا چراغِ حرم نداری تو قبرِ تو بارگاهِ توحید است شمعِ بالاسرِ تو خورشید است چه کسی گفته سایبانت نیست صحن در صحنِ آسمانت نیست #عرش که آسمان نمی خواهد #نور که سایبان نمی خواهد تو خودت سایبان دنیایی بهترینِ آسمانِ دنیایی شعر مثنوی : #علی_اکبر_لطیفیان

#میلاد_امام_محمد_باقر ( علیه السلام ) #استاد_حیدرزاده خشکی ام رفت و وصل دریا شد ... از کیفیت پایین فایل ، عذرخواهی میکنم ، در منزل استاد حیدرزاده ، با موبایل ضبط کردم.

#امام_باقر_ع_مدح_و_ولادت چه خوب شد که روی خاک مرده پا گذاشتی خوش آمدی قدم به روی چشم ما گذاشتی چه منتّی سر قَدَر، سر قضا گذاشتی تویی که پای جای پای انبیا گذاشتی تو را که آفرید حق به خویش گفت آفرین تو آمدی و خنده شد نصیب زین العابدین تو آمدی که کامل از کمال تو شود کلام رسانده جابر از رسول حق به جانبت سلام نشسته در رگ تو خون نافذ دو تا امام در این مقام هیچکس نگشت با تو هم مقام صفا گرفته خانه امامت از حضور تو تو آمدی مدینه غرق نور شد ز نور تو تو از تبار فاطمه تو معنی صداقتی تو از شکوه مرتضی تو وارث شجاعتی تو از حسینی و حسن تو جلوه امامتی رجب مرجب از تو شد تو چشمه هدایتی تویی که مثل نور سمت آینه شتافتی تویی پیمبری که نیل علم را شکافتی عزیز زین العابدین هزار جان فدای تو همه زمینیان و آسمانیان فدای تو و پیر و کودک و جوان و نوجوان فدای تو به هر مکان و هر زمان و هر زبان فدای تو فدای تو که پنجمین چراغ آل احمدی فدای نام پاک تو که دومین محمدی نگاه کن که یک به یک همه مسافر توایم کجا بدون زائری تمام زائر توایم همه به زیر دِین قال قال باقر توایم اشاره کن ببین که بنده اوامر توایم قیام ما قعود ما ز برکت قنوت توست هزار مطلب نگفته در دل سکوت توست بنا کنیم عاقبت بقیع ،گنبد طلا برای تو ضریح و مرقدی شبیه کربلا که دور آن نشسته اند یک به یک فرشته ها چه صحنه ای ست صحن تو کنار صحن مجتبی فدای غربت تو ای نهفته در دل بقیع فدای غربت تو ای چراغ محفل بقیع شاعر: #محمود_یوسفی

#امام_باقر_ع_مدح_و_ولادت روشن جهان ز نام تو یا باقرالعلوم نشناخت کس مقام تو یا باقرالعلوم هستیم ما غلام تو یا باقرالعلوم مؤمن به هر کلام تو یا باقرالعلوم عمری ست درس عشق در این خانه خوانده ایم نور کلام توست اگر شیعه مانده ایم روشن ترین ستاره ی دنیای معرفت ای در حدیث ناب تو دریای معرفت در محضر تو ای گل رعنای معرفت زانو زده جهان به تماشای معرفت مهر تو بوده است صراط جهانی ام مدیون باقر است همه زندگانی ام ما پای منبرت به سعادت رسیده ایم ما با تواییم اگر به هدایت رسیده ایم هستیم زنده چون به ولایت رسیده ایم دنبال نور عشق به هیأت رسیده ایم علم از کلام توست نفس می کشد هنوز آری به نام توست نفس می کشد هنوز غرق اند اهل علم به دریای منبرت چون قطره ای ست علم همه پای منبرت نوری جهان نداشته منهای منبرت ما را ببر همیشه به ژرفای منبرت ای سایه سار جنت الاعلا بقیع تان محراب آسمانی دنیا بقیع تان ای آبروی علم، جهان وام دار تو حرفی نداشتند بزرگان کنار تو پایان نداشت معرفت بی غبار تو خورشید شمع سوخته ی بر مزار تو دستی بکش به شانه ی بی تکیه گاه ما خورشید باش مثل همیشه به راه ما رؤیا شده مدینه و صبح زیارتت ما را ببر به دیدن شرح کرامتت دلتنگ گشته ایم برای سخاوتت قربان فصل فصل غم بی نهایتت خون گریه های کرببلا یادگار توست در ما صدای کرببلا یادگار توست شاعر: #حسن_کردی

به مناسبت حلول #ماه_رجب تلخیم ؛ ولی شهد رطب در راه است ایام عمل به مستحب در راه است با ذکر علی راه خدا را بشناس همراه شو ، ایّام رجب در راه است شاعر: #اسماعیل_شبرنگ

سرود مسجدی میلاد امام باقر علیه السلام نصر من الله،الحمدلله سلامُ الله ِ علیک یا ولیَ الله... ای نور خدا،از رویت ظاهر سلام عالَم بر تویا حضرت باقر ای حجت حق،جان پیغمبر خوش آمدی ای یوسف زهرا و حیدر آیینه ی حق،امام پنجم ای خاک حریم لطفت آفاق و انجم ای سَیّد ما،مقتدای ما بقیع تو کاظمین و کربلای ما با نابودی ِ،خصم دیرینه ما عاشقان را بطلب آقا مدینه

کربلایی هادی صالحی

#این_الرجبیون رجب چیست؟ نهری میان بهشت که آخر به بَحرُالنَّجَف می‌رسد #میلاد_حسنی

#ماه_رجب #دوبیتی جانم به دلى كه در پناه رجب است دلباخته و چشم به راه رجب است ما اهل ولايتيم و عمرى دلمان مهمان على، صاحبِ ماه رجب است #سيدمحمد_ميرهاشمى

#امام_باقر_ولادت فصل بهار و عید طرب آمد پایان عمر رنج و تعب آمد وقتی هلال ماه رجب آمد نور خدا به سینه ی شب آمد  خیر کثیر حاصل این ماه است دریای فیض در دل این ماه است    مستی کنید شب شب یلدایی است هفت آسمان به جلوه تماشایی است  سرشار از حقیقت زیبایی است شهر مدینه باغ شکوفایی است باغی که می برد دل جنت را دارد از او بهشت ، طراوت را    پیک سعادت این خبر آورده باغ ولا شکوفه درآورده خورشید مژده ی سحر آورده امشب عروس دین پسر آورده در پای او ز عرش خدا گل ریخت روی سر زمین ز تفضل ریخت   بر خاتم شهود نگین آمد کهف الامان روح الامین آمد روح صفا به جسم زمین آمد حق‌الیقین به باور دین آمد علم الیقین به وقت سخن باشد تلفیقی از حسین و حسن باشد   حُسن حَسَن ز صورت او پیدا توحید در عبادت او پیدا ایثار در کرامت او پیدا علم است در حقیقت او پیدا آینه کمال خدا رویش عطر بهشت می وزد از بویش    او باقر العلوم پیامبر شد فیض زلال چشمه ی کوثر شد در علم و حلم ، حیدر دیگر شد زهرا حسن حسین مکرر شد حکمت نمی ز وسعت علم او صبر خدا تجلی حلم او    ایام جهل رو به زوال آمد سرچشمه ی علوم ، زلال آمد در معرفت تمام و کمال آمد سر تا قدم شکوه و جلال آمد آمد که مقتدای زمین باشد بعد از پدر امام مبین باشد #کمیل_کاشانی

#امام_باقر_ولادت آنکه بر چشمان ما پیراهنی گلفام داد ذره تا خورشید گردد شبنمی انعام داد اشک را از باده ساقی کوثر آفرید در ضیافت خانه‌اش هر دیده ای را جام داد تا که دست موج ها بر دامن ساحل رسد در دل هر عاشقی دریای ناآرام داد شام را از گیسوان آل حیدر تیره ساخت روز را برگرد آن ها جامه أحرام داد هرکسی پیغمبری می‌کرد در آل علی همچو ختم الانبیا او را محمد نام داد مثل خورشیدی که دیروز از همین مشرق دمید اولین پیغمبری که بعد پیغمبر رسید نام زیبایش محمد بود و سیما یش علی قابی از پیغمبر و تصویر زیبایش علی خلق احمد خلق احمد خوی احمد بود و بس پای تا سر احمد و قد دلارایش علی نامه مکتوبی از اوصاف جنت روی او خط و خالش احمد و زلف چلیپای علی ساحل از پیغام‌های او پر از در و صدف موج الطاف پیمبر بود و دریایش علی چشم او بسم الله است و خال او چون نقطه اش خوشنویسی خداوند است و امضایش علی پلک هایش پرده ی گنجینه الاسرار بود چشم او قاب رسول و حیدر کرار بود مثل خورشیدی که روشن میکند اشراق را می شکافد نورعلم ش سینه آفاق را هر ستاره یک شرار از شعله های علم اوست با رصد قلبم منجم میچشد احراق را نردبانی تا فلک باید که باشد بنگریم خاک پایش شکل داده قامت این طاق را بین گلشن گم شود عطری که هرگل داشته در صفاتش گم کنم سررشته مصداق را اشتیاق مهر او ناچیز را خورشید کرد آسمان بر سر گرفت آن ذره مشتاق را هرکسی یک قطره از او خواست باران می برد مور از درگاه او تخت سلیمان می برد قال باقرهای او تحکیم قرآن حکیم قال باقر های او یعنی صراط المستقیم آفرینش طفل شش روز است پیش لطف او چشم او شرحی است بر آیات احسان قدیم قبل از آنی که بگویی حاجتت را می دهد نشنود آوای سایل های خودرا این کریم احتیاجی نیست بر سوسوی شمعی در بقیع ماه و خورشید ند وقتی که چراغ این حریم جبرئیل اینجا تمام افتخارش نوکری است هر ملک ترفیع گیرد می شود اینجا ندیم بس که بر خاک مزارش ریخت خون از چشم تر سنگ قبرش را تراشیدند گویا از جگر شرح جمع عشق را از اشک دامانش بپرس این حکایت را ز چشمان گلستانش بپرس هرچه زینب دید او هم دید در دشت بلا ما رایت الا جمیلا را زچشمانش بپرس دانه دانه یاد یاران قطره قطره اشک ریخت ذکر هرمرثیه از تسبیح مژگانش بپرس پیکری از شانه شمشیرهاچون زلف شد مو به مواین قصه از زلف پریشانش بپرس دشتی از نامحرمان و دختران بی پناه هتک حرمت را از آن چاک گریبانش بپرس هرچه میپرسی مپرس از کوچه و بازار شام یک سحر تا شام ناموس خدا در ازدحام #موسی_علیمرادی

#امام_باقر_ولادت گهر از بطن دریا تا هویدا می‌شود امشب  جمال ایزد منان تجلا می‌شود امشب ملک در باغ رضوان است دست افشان، که از ره کِی گل زهرای مرضیه شکوفا می‌شود امشب به یمن مقدم باقر، امام پنجم شیعه  مدینه باز هم عرش معلا می‌شود امشب زمین و آسمان را نور باران کرده حق، زیرا  علی‌بن‌الحسین این بار بابا می‌شود امشب ملائک صف به صف اِستاده، در کف جام مِی دارند دوباره آبِ کوثر هم گوارا می‌شود امشب علی و فاطمه بانیِ این جشن و سرور هستند چه جشنی در ثریاّ باز بر پا می‌شود امشب امام حلم و علم و حکمت از ره می‌رسد وقتی تمام علم در یک جمله معنا می‌شود امشب ز دامانِ عروسی پاک دامن در اذانِ صبح گلی زیبا به عالم باز اِهدا می‌شود امشب نیازی نیست دریا موج بردارد به پای او دو چشم مادرش آنگونه دریا می‌شود امشب گدایی پشت دربِ خانه بنشسته به امیّدی تمام شهر هم آید پذیرا می‌شود امشب زمستان هم که باشد روزهای عاشقی گرم است که با لبخندِ گرمش فصلِ گرما می‌شود امشب امامِ باقر از ره می‌رسد ظلمت عَدَم گردد و درد عاشقی با او مداوا می‌شود امشب بشارت می‌دهد جبریل بر زهرا و بر حیدر که یک غنچه ز نسل فاطمه وا می‌شود امشب #رضا_باقریان