کانون ادبیات عرب
✋سلام ✍با تشکر از زحمات شما در راه اندازی کانال و ارائه مطالب مفید. 📝در جواب پرسش ۱۳ در کانال کان
✍باسم الله
✋سلام و خدا قوّت.
🙏ابتدائاً از این که به مطالعه پرسش شماره: ۱۳ پرداخته اید، کمال تشکُّر را داریم؛🌹.
📝لکن نسبت به آن چه که فرمودید، گفته می شود:👇
کانون ادبیات عرب
✍باسم الله ✋سلام و خدا قوّت. 🙏ابتدائاً از این که به مطالعه پرسش شماره: ۱۳ پرداخته اید، کمال تشکُّر
👤برخی از مفسّرین در تفسیر و پرده برداری از آیه مذکور، احتمال مذبور یعنی ضمیر فاعلیِ 《يَشَآءُ》به 《مَنْ》عود می کند را ارائه داده اند مثلاً #صاحب تفسیر نور در این باره فرموده اند: {بعضی از مفسّران گفته اند: فاعل 《يَشَآءُ》، مردم هستند نه خدا یعنی خداوند گمراه می کند کسی را که خودش بخواهد گمراه شود و هدایت می کند کسی را که خودش بخواهد هدایت شود...}.
📚رجوع شود: تفسیر نور، ج۰۴، ص۳۷۵، ناشر: مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن، مکان چاپ: تهران، نوبت چاپ: یازدهم.
👆👈با این وجود، روشن است که برداشتی که در پرسش شماره: ۱۳ در جهت ردّ شبه جبر مطرح شده است، از #صحّت کافی ای برخوردار است #لکن بحث دیگری در این میان بیان می شود و آن این که آیا ترکیبی که برای دفع شبه جبر مطرح شده است، نسبت به آیه مذکور، ظهور دارد یا خیر؟ یعنی گرچه ترکیب مذکور (یعنی ضمیر فاعلیِ 《يَشَآءُ》به 《مَنْ》عود می کند) از حیث نحوی فی حدّ نَفسِهِ صحیح است یعنی قواعد نحوی، صحّت ترکیبی که بیان شد را تجویز می کنند، #امّا سوال در این است که آیه موردِ بحث هم ظهور در آن ترکیب دارد یا خیر؟ اگر پاسخ خیر باشد یعنی این که آیه مذکور ظهور در ترکیبی که گفته شد، ندارد، آیا پاسخی برای دفع شبه جبر موجود است؟
⚫️ادامه بحث را در قالبِ 《تامّل》 و با اندکی توضیحِ بیشتر، پیگیری مینماییم. #البته توجُّه شود بحثی که بیان می گردد، نیازمند تحقیقِ مفصّلی بوده و از طرفی با مباحثِ نحوی، فاصله زیادی دارد و لذا در اصل پرسش شماره: ۱۳ مطرح نشد #امّا از آن جهت که پرسیده شد، لازم است بیان گردند.
کانون ادبیات عرب
👤برخی از مفسّرین در تفسیر و پرده برداری از آیه مذکور، احتمال مذبور یعنی ضمیر فاعلیِ 《يَشَآءُ》به 《مَ
📝 #تامُّل
🔸اگر نسبت به دو احتمالی که در آیه ۴ سوره مبارکه ابراهیم مطرح گردید، تامّلی شود، کشف خواهیم کرد که: 👇
👈طرح آن دو احتمال و دو تفسیر یعنی این که ضمیر فاعلیِ 《يَشَآءُ》به《اللَّه》بازگشت کند یا این که ضمیر فاعلیِ 《يَشَآءُ》به《مَنْ》بازگشت کند، از آن جهت بوده است که خودِ فعل《يَشَآءُ》چنین قابلیّتی را دارا بوده است یعنی چون که فعل مذکور، صیغه مفرد مذکّرِ #غائب بوده است لذا نسبت به فاعل آن دو احتمال سابق، از #حیث_نحوی ثابت است به همین جهت گفته شد که می توان در جهت ردّ شُبه جبر، ضمیر فاعلیِ 《يَشَآءُ》به 《مَنْ》عود کند و در نتیجه ترجمه این قسمت از آیه ۴ سوره ابراهیم چنین شود: {پس ضلیل می کند خدا آن کسی که می خواهد آن کس ضلالت خود اش را و هدایت می کند خدا کسی را که می خواهد آن کس هدایت خود اش را}؛
🔍لکن با رجوع به برخی دیگر از آیات، مشاهده می شود که فعل 《يَشَآءُ》به صورت صیغه مفرد مذکّرِ #مخاطب یعنی《تَشَآءُ》ظاهر گشته است مثلاً در آیه ۱۵۵ سوره مبارکه اعراف آمده است: 《تُضِلُّ بِهَا مَنْ تَشَآءُ وَتَهْدِي مَنْ تَشَآءُ》 و همان طور که از آیه مذکور روشن است، نسبت به فاعلِ فعلِ《تَشَآءُ》یک احتمال #فقط داده می شود و آن این که ضمیر فاعلیِ 《تَشَآءُ》به 《اللَّه》عود کند یعنی ضلیل و گمراه می کند خداوند متعال هر کسی را که خودِ خدا بخواهد و هدایت می کند خداوند متعال هر کسی را که خودِ خدا بخواهد؛👇
کانون ادبیات عرب
📝 #تامُّل 🔸اگر نسبت به دو احتمالی که در آیه ۴ سوره مبارکه ابراهیم مطرح گردید، تامّلی شود، کشف خواهی
❓❌❓لذا سوال در این است که در آیه ۱۵۵ سوره اعراف، شُبه جبر که به ظاهر حتمی بوده است و نمی توان با تغییر ترکیب به پاسخ از آن برآمد، آیا پاسخی برای ردّ آن موجود است؟
👤گفته شد که محقّقین نسبت به شبه جبر، پاسخ های متعدّدی را مطرح کرده اند. 👈در ادامه به اجمالی از آن خواهیم پرداخت؛
🔆ضلالت و هدایت هر دو با اراده و خواست و قدرت الهی صورت می گیرد یعنی هیچ هدایتی و هیچ ضلالتی اتّفاق نمی افتد جز این که خدا بخواهد امّا همه بحث در این است که خداوند متعال به چه صورت اگر بخواهد، کسی را هدایت می کند و اگر بخواهد کسی را گمراه می کند؟
🎤هدایت و ضلالت هر کدام بر دو قسم می باشند: یکی ابتدائی و دیگری غیر ابتدائی؛
✅هدایت و ضلالت ابتدائی به این معنا است که خدا ابتدا به ساکن و بدون در نظر گرفتن چیزی، از همان اوّل، هدایت شدن کسی و یا گمراه شدن کسی را بخواد؛
👆👈به مقتضای قاعده 《لُطف》، هدایت ابتدایی در حقّ خداوند لازم است یعنی خدا باید در ابتدای امر، قصد اش به هدایت جمیع انسان ها تعلُّق بگیرد امّا ضلالت ابتدایی در حقّ خدا جایز نیست یعنی خداوند نمی تواند در ابتدای امر، گمراهی کسی را قصد نماید چون منافات با حکمت او است.
✅هدایت و ضلالت غیر ابتدائی به این معنا است که خدا می تواند به سبب نافرمانی عبد، او را ضلیل نماید و یا این که به سبب مطیع بودن عبد، او را هدایت کند؛
👆👈ضلالت غیر ابتدایی در حقّ خدا جایز است یعنی خداوند چنین قابلیّتی را دارد که به سبب نافرمانی و طُغیان انسان، گمراهی آن را قصد کند و این در زمانی است که هیچ سبب خیری در بنده پیدا نمی شود و تمام آثار گمراهی در وجود او ظهور پیدا کرده است.
📚رجوع شود: المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۲، ص۱۶، ناشر: دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، مکان چاپ: قم.
🤔با توجُّه به بیان فوق، نتیجه چنین می شود که مراد از 《وَتَهْدِي مَنْ تَشَآءُ》 در آیه ۱۵۵ سوره اعراف، هدایت ابتدایی و غیر ابتدایی است و مراد از 《تُضِلُّ بِهَا مَنْ تَشَآءُ》، ضلالت غیر ابتدایی است.
👌از همین جا معنایِ کلامی که در آن گفته شده است: {شیطان به اراده خدا و قدر الهی مامور به گمراه نمودنِ انسان است} روشن میگردد یعنی همان ضلالت غیر ابتدایی و لذا معروف است که می گویند یکی از اسماء خداوند، 《مضلّ》 است.
🔺خلاصه این که با لحاظ پاسخ فوق، شُبهه جبر در همانند آیه مذکور، به هیچ وجه مطرح نمیگردد.
کانون ادبیات عرب
❓❌❓لذا سوال در این است که در آیه ۱۵۵ سوره اعراف، شُبه جبر که به ظاهر حتمی بوده است و نمی توان با تغی
🔊تذکُّر:
👁🗨با مد نظر داشتن پاسخی که ذیل آیه ۱۵۵ سوره مبارکه اعراف مطرح شد، دانسته می شود که اگر در آیه ۴ سوره مبارکه ابراهیم که به ظاهر شبه جبری لحاظ می شد، ترکیب و تفسیر اوّل لحاظ گردد یعنی این که ضمیر فاعلیِ 《يَشَآءُ》به 《اللَّه》باز گردد، همچنان شُبه جبر مطرح نمیگردد زیرا مراد از 《يَهْدِي مَنْ يَشَآءُ》، هدایت ابتدایی و غیر ابتدایی است و مراد از 《يُضِلُّ اللَّهُ مَنْ يَشَآءُ》، ضلالت غیر ابتدایی است #گرچه به نظر می رسد که لحاظ ترکیب دوّم یعنی این که ضمیر فاعلیِ 《يَشَآءُ》به 《مَنْ》عود کند و از این طریق درصدد ردّ شبه جبر برآمد، امری خلاف ظاهر است زیرا ظهور آیه ۴ سوره مبارکه ابراهیم طبق آیه ۱۵۵ سوره اعراف، بر این است که ضمیر فاعلیِ 《يَشَآءُ》به 《اللَّه》عود نموده است نه به 《مَنْ》#امّا این مساله نباید سبب گردد که ترکیبی که در صدرِ بحثِ پرسشِ شماره: ۱۳، برای آیه مذکور بیان شد را صحیح ندانید و بفرمایید: {پاسخی که درج شده صحیح نیست} زیرا عرض شد که در صحیح بودن ترکیب مذکور برای آیه ۰۴ سوره ابراهیم، هیچ گونه شکّی نیست بلکه نسبت به ظهور این ترکیب در این آیه، مناقشه وجود دارد کَمَا مَرَّ تَوضِیحُهُ فَتَدَبّر.
کانون ادبیات عرب
✈️اهداف:
👥رفقایِ گرامی سلام:
🔵دوستان: 👇
👈در #مباحث_علمی در حدّ خویش سعی کنیم که تولید کننده #باشیم نه مقلِّد و یا دلّال.
👌همان طور که مستحضر هستید، کانال کانون ادبیات عرب در تاریخ: ۲۶/بهمن/۱۳۹۷، تاسیس گردید و رفقایی که در این مدّت با ما بوده اند، مشاهده نمودند که #سعی شده است مطالبی که در کانال حاضر ارسال شوند، #جنبه_تولیدی داشته باشند تا تقلیدی و دلّالی #لذا این که شاید به مدّت طولانی ای مطلبی ارسال نمیگردد به همین جهت است؛👇
👈و اِلّا می توانیم برای نگه داشتن آقایان در این کانال و به تعبیری این که برخی از آقایان از این کانال لفت ندهند، مطالبی را از دیگر کتبِ نحوی و دیگر کتبی که در زمینه اعراب گذاری تدوین شده اند، کُپی نماییم و هر روز ۱۰ تا پُست ارسال کنیم #ولی از آن جایی که عرض شد، هدف کانال بر ارسال مطالبی است که جنبه تولیدی دارند لذا مطالب دیر به دیر در کانال بارگذاری می شوند؛
🔴لذا خدمت دوستانی که انتظار دارند که هر روز باید مطلب یا مطالبی در کانال ارسال شود، گفته می شود:
📝 《رویّه این کانال همانند اکثر کانال ها که به کپی کردن بسنده کرده اند، نمی باشد》.
👆👈مطلب فوق بیان گردید تا دوستانی که همچین امری تو ذهن دارند حدّاقلّ در این کانال، چنین ذهنیّتی را کنار بگذارند.
⚫️به پست بعدی دقّت بفرمایید:👇
کانون ادبیات عرب
👏) بیانِ پرسش شماره: ۱۴ 🔵👇🔴
*┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄┄*
─━━━━⊱👏امام حسن👏⊰━━━━─
#پرسش شماره: ۱۴
─━━━━⊱👏امام حسن👏⊰━━━━─
❓❔👈 ممکن است جلوه ای دیگر از #تاثیر علوم ادبی در #دفاع از عقائد حقّه اسلام را بیان نمایید؟
💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است.
📝لینک #جدید گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے:
╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮
⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba
╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯
کانون ادبیات عرب
*┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄┄* ─━━━━⊱👏امام حسن👏⊰━━━━─ #پرسش شماره: ۱۴ ─━━━━⊱👏امام حسن👏⊰━━━━─ ❓❔👈 ممکن است جلوه
*┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄┄*
─━━━━⊱👏امام حسن👏⊰━━━━─
#جوابِ پرسشِ شماره: ۱۴
─━━━━⊱👏امام حسن👏⊰━━━━─
📝 در مقام پاسخ به سوال فوق گفته می شود:
💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است.
✅لینک کانال #کانال_ادبیات_عرب:
🔺 http://eitaa.com/joinchat/3330867217C71996cac28