eitaa logo
خوبان پارسی‌گو
991 دنبال‌کننده
257 عکس
55 ویدیو
7 فایل
حافظ سعدی فردوسی صائب تبریزی وحشی بافقی خاقانی مولوی بیدل دهلوی باباطاهر خیام حسین منزوی فروغ فرخزاد نیما یوشیج فاضل نظری حامد عسکری حسین دهلوی قیصر امین پور سهراب سپهری فریدون مشیری شهریار @javadmd14
مشاهده در ایتا
دانلود
بعد از تو کسی را به دلم راه ندادم جز غم که در این خانهٔ متروک مقیم است
با من بهار پیرهنم را نگاه کن خون چکیده از دهنم را نگاه کن با من بیا به جشن گل سرخ پرپرم با من بیا ،بیا وطنم را نگاه کن شیرین بیا به خسروی کشتگان عشق بنشین مزار کوهکنم را نگاه کن از بامیان نعش جوانان که رد شدی بر خاک صبح بی کفنم را نگاه کن بغض تخار رفته به پای یتیم ها بخت سیاه سینه زنم را نگاه کن بلخاب کودکان به خون خفته دیده ام تعبیر خواب سوختنم را نگاه کن در واژگان خسته و لت خورده ی دری اندوه جاری سخنم را نگاه کن
هدایت شده از 💜به رنگ ارغوان💜
این شهر پر از قصه‌ی ما شد، غزل من یک شهر شد آگَه که در اندیشه‌ی مایی ✍🏻 @arghavan84❄️☔️
کانال به رنگ ارغوان ✔️ اگه دنبال تک‌بیت‌های زیبایید اینجا 👆
به عقل ناقص خود داشتم امّیدها صائب ندانستم که دام مرغ زیرک سخت‌تر باشد
ما هر دو با یک باد از یک شاخه افتادیم من می‌نویسم عاشقت هستم تو کتمان کن
آدم‌ها ‏عبارتند از حرف‌هايى ‏كه نتوانسته‌اند به هم بزنند! ‌‌ ‏
امیرالمؤمنین علیه‌السلام: العَجَبُ هُوَ الدّنيا، و غَفلَتُنا فيها أعجَبُ دنيا شگفت است و شگفت‌تر از آن غفلت ما در آن است ميزان‌الحكمه جلد ۷ صفحهٔ ۶۵
کهنه زری کو؟ [کو پارچۀ زریِ کهنه؟ چه کسی پارچۀ کهنه دارد؟] اشک‌های کهنه؟ غم‌های کهنه؟ درد‌های کهنه؟ عشق‌های کهنه دارید؟ می‌خرم! کهنه زری کو؟ گُل به‌جای گیل [گل و خاک] دارم! تازه تازه دیل [دل نو و تازه] دارم! در بدل [به‌جای] روزنامه، دیوان بیدل [دیوان شعر بیدل] دارم! چراغ‌های بیکاری [ناکار] بیارین، [به‌جایش] می‌دهم ستاره! عوض گل‌های خشک، فوارۀ عطر هاره [بهاره؟] کهنه کهنه می‌گیرم، زر میدم جایش! عشق‌های کهنه می‌گیرم، سر میدم جایش! کهنه زری کو؟ دل‌دِقی [دقِ دل] را می‌گیرم، دل‌تنگی را می‌گیرم، عوضش، غزل می‌دم، شیشۀ عسل می‌دم! عوضش، قلم می‌دم، روشنی و شمع می‌دم! شیشۀ گلابین! قصه‌های نابین! [ناب] کاسۀ مسی داری؟ باغ اطلسی دارم! قصه‌های کابلی! مرغ کاکلی! کاسۀ مسی مسی باغ اطلسی
2021kohne-zari-ko.mp3
4.05M
کهنه زری کو فرهاد دریا @aboajor
این‌قدر بگو که شعر محسوب شود تا پیش همه شعر تو محبوب شود بعدش اگــر اشــعـارت را چـاپ کنی با پول فروشش وضعت خوب شود
سرگشتهٔ راهیم، پشیمان؟ هرگز! دلریش‌ترینیم، پریشان؟ هرگز! ماییم و همین پیشهٔ شورآور شعر با این که نمی‌دهد به ما نان هرگز