eitaa logo
مرکز فقهی امام محمدباقر علیه‌السلام
537 دنبال‌کننده
436 عکس
52 ویدیو
4 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰یادداشت محقق ✅ روزۀ کسی که بعد از ظهر قبل از قصد اقامت عدول کند 🔆اگر کسی که قصد اقامت ده روز کرده روزه بگیرد و بعد از ظهر از قصد اقامت خود عدول کند دو حالت دارد؛ یا عدولش بعد از خواندن نماز چهار رکعتی است یا قبل از آن است. اگر عدولش بعد از خواندن نماز چهار رکعتی باشد مورد اتفاق فقهاست که روزه‌اش صحیح است؛ اما اگر قبل از آن باشد محل تأمل است. 🔹در عروه بحثی مطرح است که اگر کسی قصد اقامت کرد و قبل از نماز چهار رکعتی عدول کرد، آیا عدول، کشف می کند که حکم تمام از اول نیامده است، یا ناقل است؟ قول صحیح و أقوی که مرحوم سید و دیگران قبول دارند ناقله بودن است. 🔸 بحثی نیست که اگر کسی قبل از ظهر حاضر بود و روزه گرفت و بعد از ظهر مسافر شد باید روزه را بگیرد. اما آیا اینجا حاضر تکوینی مراد است یا اعم از حاضر تکوینی و ما بحکم الحاضر؟ ✅ متن کامل این نوشته را اینجا بخوانید: https://b2n.ir/b77254 —------— 🔍 مرکز فقهی امام محمد باقر علیه‌السلام: 👉@mfeqhi
🔰یادداشت محقق ✅ عدم قصد ترک مفطر به تخیل عدم مفطریت آن 💠 کسی که مفطریت چیزی را نداند، مثلا نمی داند ارتماس مفطر است و قصد ترک آن را نکند، چنانچه به صورت اجمالی قصد امساک از همه مفطرات را داشته باشد و در خارج ارتماس را مرتکب نشود، طبق نظر همه روزه‌اش صحیح است، ولی سید یزدی صحت را مقید کرده به اینکه شخص در نیت خودش، امساک از غیر از ارتماس را لحاظ نکرده باشد؛ یعنی اگر امساک از همه مفطرات غیر ارتماس را نیت کرده باشد روزه او باطل است، ولو اینکه در خارج مرتکب ارتماس نشود. سوالی که در این فرع ذهن را درگیر می کند چگونگی جمع بین صدر و ذیل کلام سید است؛ چه اینکه در صدر مقسم را نیت اجمالی امساک از همه مفطرات بیان کرده بود و در ذیل یکی از اقسام را نیت امساک از غیر ارتماس را قرار داده است. در این نوشتار درصدد توجیهی برای رفع تهافت از کلام مرحوم سید هستیم. ✅ متن کامل این یادداشت و راه حل این تهافت را اینجا بخوانید: B2n.ir/k22492 --- 🌐مرکز فقهی امام محمد باقر علیه السلام @mfeqhi
📌 فرصتی برای بازخوانی اندیشۀ بزرگان در فرصت ماه مبارک رمضان نگاهی داشته باشیم به مباحث مطرح شده در درس خارج «کتاب الصوم» آیت‌الله العظمی شبیری زنجانی(حفظه الله) سال نخست: 1386-1387 1. بررسی مفهوم ضروریات دین: جلسات 1-7 2. اقسام صوم: جلسات 7-8 3. تعزیر افطار: جلسات 9-13 4. نیت صوم(قصد قربت - قصد عنوان - قصد اوصاف): جلسات 14-66 5. مفطرات صوم (اکل و شرب): جلسات 67-71 6. مفطرات صوم(مختصرات): جلسات 72-73 7. مفطرات صوم(بلع آب دهان و بلع خلط سر و سینه): جلسۀ 74 8. مفطرات صوم (بلع خِلط سر و سینه - وصول به جوف): جلسات 75-76 9. مفطرات صوم (جماع): جلسات 77-88 10. مفطرات صوم (استمناء): جلسات 88-100 11. مفطرات صوم (تعمد کذب بر خدای متعال و رسول و ائمه علیهم السلام): جلسات 101-106 12. مفطرات صوم (ایصال غبار غلیظ به حلق): جلسات 107-110 برای دسترسی به این دروس، روی لینک زیر کلیک کنید: https://eshia.ir/Feqh/Archive/Shobeiry/Feqh/86 _____ 🌐مرکز فقهی امام محمد باقر علیه السلام @mfeqhi
سال دوم: 1387-1388 1. مفطرات صوم (ارتماس در آب): جلسات 111-127 2. مفطرات صوم (بقای بر جنابت عمداً تا طلوع فجر): جلسات 128-132 3. بقای بر جنابت در روزۀ مستحبی: جلسات 132-134 4. بقای غیرعمدی بر جنابت تا طلوع فجر صادق: جلسۀ 135 5. اجناب قبل از طلوع فجر: جلسات 136-138 6. مفطرات صوم (تعمد در بقاء بر حیض و نفاس تا طلوع فجر صادق): جلسات 140-165 7. مفطرات صوم (احتقان): جلسات 166-169 8. مفطرات صوم (تعمد قی کردن) : جلسات 170-178 9. أحکام المفطرات (شرطیت عمد در بطلان روزه به وسیلۀ مفطرات - تعمد در مفطرات): جلسات 179-186 10. أحکام المفطرات (شرطیت اختیار در بطلان روزه به وسیله مفطرات): جلسات 187-194 11. أحکام المفطرات (فروع دارای شبهه لزوم مراعات در صوم) - افعال مباح روزه دار: جلسات 195-196 12. افعال مباح روزه دار (جویدن سقـز و بلعیدن طعم آن): جلسات 197-198 13. افعال مباح روزه دار (فرو رفتن زن تا کمـر در آب - ریختن روغن در گوش): جلسۀ 199 14. موجبات قضاء و کفاره مفطرات مذکوره: جلسات 200-203 15. موجبات قضاء و کفاره مفطرات مذکوره - موارد وجوب کفاره در صوم - کفاره افطار ماه مبارک رمضان: جلسات 204-208 16. موجبات قضاء و کفاره مفطرات مذکوره - موارد وجوب کفاره در صوم - کفاره افطار قضای ماه مبارک رمضان: جلسات 209-212 17. موجبات قضاء و کفاره مفطرات مذکوره - موارد وجوب کفاره در صوم - کفاره صوم نذر معین: جلسات 213-215 18. موجبات قضاء و کفاره مفطرات مذکوره - موارد وجوب کفاره در صوم - کفاره صوم اعتکاف: جلسات 216-217 19. موجبات قضاء و کفاره مفطرات مذکوره - تکرر موجب کفاره - کفاره جمع: جلسات 217-218 20. موجبات قضاء و کفاره مفطرات مذکوره - کفاره جمع - تکرر مفطر به جماع و غیر جماع و به افطار به حلال و حرام: جلسات 219-220 21. فروع شک در کفاره: جلسات 220 22. موجبات قضاء و کفاره مفطرات مذکوره - کفاره افطار ذوی الاعذار قبل از بروز عذر: جلسۀ 221 23. موجبات قضاء و کفاره مفطرات مذکوره - کفاره افطار ذوی الاعذار قبل از بروز عذر - کفاره افطار در یوم الشک - کفاره جماع با زوجه در ماه مبارک در حال اکراه و اختیار زوجه یا زوج: جلسات 222-227 24. اکراه زوجه توسط زوج در سایر مفطرات(غیر از جماع) : جلسۀ 224 برای دسترسی به این دروس، روی لینک زیر کلیک کنید: https://eshia.ir/Feqh/Archive/Shobeiry/Feqh/87 _____ 🌐مرکز فقهی امام محمد باقر علیه السلام @mfeqhi
سال سوم: 1388-1389 1. موجبات قضاء و کفاره مفطرات مذکوره - کفاره در صورت عجز از خصال ثلاث: جلسات 228-236 2. موجبات قضاء و کفاره مفطرات مذکوره - جواز و عدم جواز تبرع به کفاره از حی: جلسات 237-238 3. موجبات قضاء و کفاره مفطرات مذکوره - جواز و عدم جواز تبرع به کفاره از حی - واجب فوری یا موسع بودن کفاره: جلسۀ 239 4. موجبات قضاء و کفاره مفطرات مذکوره - واجب فوری یا موسع بودن کفاره - مصرف کفاره اطعام: جلسۀ 240 5. موجبات قضاء و کفاره مفطرات مذکوره - مصرف کفاره اطعام: جلسات 241-247 6. موجبات قضاء و کفاره مفطرات مذکوره - سفر در ماه مبارک رمضان: جلسات 248-252 7. موارد وجوب قضاء بدون کفاره - انجام مفطر قبل از مراعات فجر: جلسات 253-257 8. موارد وجوب قضاء بدون کفاره - افطار بر اساس اعتماد به قول مخبر قبل از کشف خلاف - اکل با وجود خبر مخبر به فجر به خاطر عدم اطمینان به صدق و مطابقت با واقع: جلسات 258 9. موارد وجوب قضاء بدون کفاره - اکل با وجود خبر مخبر به فجر به خاطر عدم اطمینان به صدق و مطابقت با واقع - افطار در اثر اعتماد به خبر دخول لیل و کشف خلاف بعد از افطار: جلسات 259 10. موارد وجوب قضاء بدون کفاره - افطار در اثر اعتماد به خبر دخول لیل و کشف خلاف بعد از افطار: جلسات 260-264 11. موارد وجوب قضاء بدون کفاره - قطع به دخول لیل در اثر تاریکی هوا و کشف خلاف بعد از افطار - اکل و شرب در صورت شک در طلوع فجر: جلسات 265-266 12. موارد وجوب قضاء بدون کفاره - قطع به دخول لیل در اثر تاریکی هوا و کشف خلاف بعد از افطار - اکل و شرب در صورت شک در طلوع فجر - جواز ارتکاب مفطر تا زمانی که علم به طلوع فجر و شهادت بینه حاصل نشده باشد و عدم جواز در شک در غروب: جلسۀ 267 13. موارد وجوب قضاء بدون کفاره - قطع به دخول لیل در اثر تاریکی هوا و کشف خلاف بعد از افطار - جواز ارتکاب مفطر تا زمانی که علم به طلوع فجر و شهادت بینه حاصل نشده باشد و عدم جواز در شک در غروب - مضمضه و استنشاق غیر از موارد مطلوبیت: جلسۀ268 14. موارد وجوب قضاء بدون کفاره -مضمضه و استنشاق غیر از موارد مطلوبیت: جلسات 269-271 15. موارد وجوب قضاء بدون کفاره - فروع مضمضه: جلسۀ 272 16. موارد وجوب قضاء بدون کفاره - فروع مضمضه - حکم مضمضه در وضو و غسل - مضمضه با علم به ورود به جوف: جلسۀ 273 17. زمان صحت روزه - اول وقت افطار - امساک مقدّمی در آغاز و پایان: جلسۀ 274 18. زمان صحت روزه - اول وقت افطار - امساک مقدّمی در آغاز و پایان - شرائط صحت روزه - شرطیت اسلام و ایمان: جلسات 275-277 برای دسترسی به این دروس، روی لینک زیر کلیک کنید: https://eshia.ir/Feqh/Archive/Shobeiry/Feqh/88 _____ 🌐مرکز فقهی امام محمد باقر علیه السلام @mfeqhi
سال چهارم: 1389-1390 1. موارد جواز افطار روزه ماه مبارک رمضان - شیخ و شیخه: جلسات 360-365 2. موارد جواز افطار روزه ماه مبارک رمضان - شیخ و شیخه - مقدار و نوع پرداخت فدیه: جلسات 366-367 3. موارد جواز افطار روزه ماه مبارک رمضان - شیخ و شیخه - مقدار و نوع پرداخت فدیه - بررسی جواز روزه با مشقت: جلسات 368-369 4. موارد جواز افطار روزه ماه مبارک رمضان - شیخ و شیخه - قضاء روزه برای شیخ و شیخه در فرض تمکن: جلسات 370-374 5. موارد جواز افطار روزه ماه مبارک رمضان - ذو العطاش – قضای روزه برای ذو العطاش: جلسات 375-378 6. موارد جواز افطار روزه ماه مبارک رمضان - ذو العطاش – قضای روزه برای ذو العطاش- مقدار شرب: جلسات 379-380 7. موارد جواز افطار روزه ماه مبارک رمضان - حامل مقرب - مرضعه قلیل اللبن: جلسات 380-386 8. طرق اثبات هلال – رؤیت خود مکلف – شیاع – بینه : جلسۀ 387 9. طرق اثبات هلال – اعتبار شهادت عدلین: جلسات 388-396 10. طرق اثبات هلال – طریقیت شیاع برای اثبات هلال: جلسات 397-400 11. طرق اثبات هلال – شهادت عدلین – اختلاف شاهدین عدلین در کیفیت شهادت: جلسات 401-402 12. طرق اثبات هلال – شهادت عدلین – اختلاف در بینه: جلسۀ 403 13. طرق اثبات هلال – شهادت عدلین – اختلاف در بینه- عدم اعتبار شهادت بانوان: جلسات 404-405 14. طرق اثبات هلال – اعتبار یا عدم اعتبار حکم حاکم در اثبات هلال رمضان: جلسات 406-417 15. طرق اثبات هلال – رؤیت تطویقی هلال: جلسلا 417-422 16. طرق اثبات هلال - اعتبار رؤیت در حجیت شهادت عدلین - قضاء صوم ترک شده پس از اثبات هلال - نفوذ حکم حاکم به ثبوت ماه نسبت به اعم از مقلدین و سایر حکام - رؤیت هلال در شهر دیگر: جلسۀ 422 17. طرق اثبات هلال - رؤیت هلال در شهر دیگر- جلسات 423-425 18. طرق اثبات هلال - رؤیت هلال در شهر دیگر - اعتماد به تلگراف - حکم یوم الشک - پوشیده ماندن ماه در چندین ماه متوالی: جلسۀ 426 19. طرق اثبات هلال - اسیر و محبوس غیر متمکن از علم به هلال: جلسات 427-440 20. طرق اثبات هلال - مشتبه شدن ماه رمضان و ماه منذور الصوم در بین دو یا سه ماه - نماز و روزه در مثل قطبین: جلسۀ 441 21. احکام قضاء - شرطیت بلوغ در وجوب قضاء صوم: جلسات 442-444 22. احکام قضاء - شرطیت عدم جنون و عدم اغماء: جلسات 444-446 23. احکام قضاء - شرطیت اسلام در وجوب قضاء صوم: جلسات 447-448 24. احکام قضاء - قضاء صوم مرتد: جلسات 449-452 25. احکام قضاء - قضاء صوم در صورت سکر - قضاء صوم مخالف : جلسۀ 452 26. احکام قضاء - قضاء صوم مخالف - قضاء صوم نائم - تردید بین اقل و اکثر در قضای روزه: جلسۀ 453 27. احکام قضاء - تردید بین اقل و اکثر در قضای روزه: جلسات 454-457 28. احکام قضاء - فوریت و تتابع در قضا: جلسات 457-459 29. احکام قضاء -تعیین و ترتیب ایام در قضا: جلسۀ 459-460 30. احکام قضاء - فوریت و تتابع در قضا - تعیین و ترتیب ایام در قضاء: جلسات 459-460 31. احکام قضاء - تبیّن فراغ ذمه پس از قصد قضای صوم: جلسۀ 461 32. احکام قضاء - قضاء صوم فوت شده از میت: جلسات 462-464 33. احکام قضاء - قضای صوم در صورت استمرار عذر: جلسات 464-470 34. احکام قضاء - وجوب انجام قضا صوم تا پیش از رمضان سال آینده: جلسۀ 471 35. احکام قضاء - وجوب قضاء روزه های فوت شده بخاطر عذر، بر ولی میت: جلسات 471-479 36. احکام قضاء - شک ولی در اشتغال ذمه میت - وصیت میّت به استیجار صوم و صلاة - جهل ولی به مقدار روزه قضاء شده میت: جلسۀ 480 37. احکام قضاء - جهل ولی به مقدار روزه قضاء شده میت - وجوب قضاء تمام روزه‌های فوت شده میّت بر ولیّ: جلسۀ 483 38. احکام قضاء - افطار بعد از زوال در قضاء ماه رمضان: جلسات 484-488 👈 برای دسترسی به این دروس، روی لینک زیر کلیک کنید: https://eshia.ir/Feqh/Archive/Shobeiry/Feqh/90 _ 🌐مرکز فقهی امام محمد باقر علیه السلام @mfeqhi
سال پنجم 1390-1391 1. صوم کفاره - موارد وجوب کفاره صوم - وجوب صوم به همراه امر دیگر - کفاره‌ قتل عمدی: جلسات 489-490 2. صوم کفاره - موارد وجوب کفاره صوم - وجوب روزه در صورت عجز از امر دیگر - ‌کفاره‌ی ظهار - کفاره‌‌ قتل خطأیی- کفاره یمین: جلسۀ 491 3. صوم کفاره - موارد وجوب کفاره صوم - وجوب روزه در صورت عجز از امر دیگر - ‌کفاره یمین - کفاره‌‌ صید در حال احرام: جلسۀ 492 4. صوم کفاره - موارد وجوب کفاره صوم - وجوب روزه در صورت عجز از امر دیگر - ‌کفاره افاضه‌ از عرفات قبل از غروب- کفاره خراشیدن صورت و جزّ (کَندن) مو: جلسۀ 493 5. صوم کفاره - موارد وجوب کفاره صوم - وجوب روزه در صورت عجز از امر دیگر - کفاره‌‌ صید در حال احرام: جلسات 494-495 6. صوم کفاره - موارد وجوب کفاره صوم - روزه تخییری - کفاره افطار ماه رمضان: جلسۀ 496 7. صوم کفاره - موارد وجوب کفاره صوم - روزه تخییری - کفاره اعتکاف: جلسات 496-498 8. صوم کفاره - موارد وجوب کفاره صوم - روزه تخییری – حنث نذر: جلسات 498-504 9. صوم کفاره - موارد وجوب کفاره صوم - روزه تخییری - کفاره حلق رأس در حال احرام: جلسۀ 505 10. صوم کفاره - تتابع شهرین در کفاره ماه رمضان: جلسات 506-511 11. صوم کفاره - تتابع شهرین در کفاره ماه رمضان - تتابع در نذر روزه: جلسات 512-515 12. صوم کفاره - تتابع شهرین در کفاره ماه رمضان - مستثنیات تتابع روزه: جلسات 515-525 13. صوم کفاره - تتابع شهرین در کفاره ماه رمضان - قطع کردن تتابع در کفاره به واسطه عذر: جلسات 526- 529 14. صوم کفاره - تتابع شهرین در کفاره ماه رمضان - وجوب تتابع در ۳۱ روز از شصت روز کفاره و جواز تفریق در مابقی: جلسات 529-530 15. صوم کفاره - تتابع شهرین در کفاره ماه رمضان - صحت روزه های کفاره ای که به جهت قطع غیر مجاز تتابع باید استیناف شوند: جلسۀ 531 16. اقسام صوم - صوم مکروه - صوم یوم عاشورا: جلسات 532-535 17. اقسام صوم - وجوب روزه بر کسی که نماز عشاء او قضاء شده: جلسات 535-536 18. اقسام صوم - صوم مکروه - صوم یوم عرفه: جلسۀ 537 19. اقسام صوم - صوم مکروه - روزه مهمان بدون اذن میزبان: جلسات 537-542 20. اقسام صوم - صوم‌ حرام - صوم ایام تشریق: جلسات 542-546 21. اقسام صوم - صوم‌ حرام - صوم یوم الشک - صوم نذر معصیت: جلسۀ 545 22. اقسام صوم - صوم‌ حرام - روزه سکوت و روزه وصال: جلسۀ 546 23. اقسام صوم - صوم‌ حرام - روزه زوجه در صورت مزاحت با حق زوج - روزه فرزند و ایذای والدین - روزه مریض: جلسۀ 547 24. اقسام صوم - صوم‌ حرام - صوم الدهر - امساک تادبی: جلسۀ 548 👈 برای دسترسی به این دروس، روی لینک زیر کلیک کنید: https://eshia.ir/Feqh/Archive/Shobeiry/Feqh/91 _ 🌐مرکز فقهی امام محمد باقر علیه السلام @mfeqhi
موضوعات کتاب الصوم.docx
38.6K
فایل قابل جستجوی موضوعات کتاب الصوم _ 🌐مرکز فقهی امام محمد باقر علیه السلام @mfeqhi
کلام مرحوم آخوند مرحوم آخوند مي‌فرمايد كه اگر روزه در روز عاشورا ثواب داشته باشد و مبغوضيتي در كار باشد، اين نمي‌شود صحيح باشد كه انسان با مبغوض شارع قُرب پيدا كند، ايشان مي‌فرمايد اين نهي‌ها را اينطوري معنا مي‌كنيم كه هم فعل صوم و هم ترك صوم مصلحت دارد، منتها ترك صوم مصلحتش بيشتر است، اگر كسي صوم بجا آورد، چون مصلحت دارد، ثواب دارد، اگر ترك كرد آن هم ثواب دارد و ثواب بيشتر است، لذا شارع به خاطر آن ثواب بيشتر مي‌گويد اين كار را نكن، نهي براي اين نيست كه مفسده‌اي در نماز هست، مصلحت نقيضش بيشتر از مصلحت خودش است و قهراً شارع گفته اين را ترك كن، مرحوم آخوند اينطور دارد.[1] اشکال بر مرحوم آخوند ولي به نظر ما اين تصور درستي نيست. اگر يك مصلحتي نسبت به مولا ضروري الثبوت باشد، در آن هدفي كه مولا دارد، ضروري الثبوت است، منتها قلت و كثرتش تحت اختيار انسان است، مثلاً دو محصول دارد، آب به اختيار من نيست، اين آب مي‌آيد و سيراب مي‌كند و مقصودش هست، ولي من هم جلوگيري كنم، من عمداً اين آب را به طرفي منحرف كنم كه آن فايده بيشتري كه طبعاً عائد مولا مي‌شد، نشود، آب خود به خود به جائي كه بيشتر نفع مولا بود، مي‌آمد، من به جائي كه كمتر نفع مولا بشود، چرخاندم، اينجا قُرب هم برايم بياورد؟! قُرب در جائي است كه اصل آب طبعاً نمي‌آمد، گاهي انسان يك مقداري كم و گاهي زياد خدمت به مولا مي‌كند. روزه گرفتن روز پنج شنبه هم ثواب دارد و روز جمعه ثواب دارد، اشكالي ندارد، چون تحت اختيار من است، شقّ ثالث اين است كه روز پنج شنبه و روز جمعه روزه نگيرم، اين مانعي نيست، ولي چيزي كه ضروري الثبوت است، حتماً يك نفعي براي مولا هست، بالضروره محبوب مولا حاصل است منتها من كاري بكنم كه نفع كمتر براي مولا بيايد، اين هيچ وقت قرب نمي‌آورد، اگر كاري بكنم كه زياد براي مولا بيايد، قرب مي‌آورد، اگر مساوي باشد ضروري الثبوت است، ولي مساوي است قُرب نمي‌آورد و بُعد هم نمي‌آورد، اما اگر منحرف كنم و آن عملي را كه طبعاً يك نفع بيشتر و محبوبيت بيشتر دارد، آن را كاري بكنم كم بشود، اين قرب كه نمي‌آورد بعد هم مي‌آورد، به نظر مي‌رسد اين تصور درستي نيست. تحقیق در مساله ولي جواب مسئله به اين شكل نيست، يك مرتبه اين است كه نقيض فعل عبادي و ترك آن اين است كه چنين نباشد، چنين نباشد يعني تروكي بدون قصد قربت باشد يا افعالي حالا يا با قصد قربت يا بي قصد قربت باشد، اگر نقيضين باشد، اين چون ضروري الثبوت است، شيئي كه ضروري الثبوت است، ديگر نمي‌شود انسان احد النقيضين را كه كمتر است، انتخاب بكند و موجب قُرب هم باشد. ولي اينجا تصوّر ما اين است كه ضدّين تصور مي‌كنيم يعني حالا اسم آن عدم مقيّد را هم ضد بگذاريد يا هر چه مي‌خواهيد بگذاريد، صوم عبادي و ترك عبادي، اين دو قسم، صوم غير عبادي و ترك غير عبادي، دو قسم از اين ذي صلاح است، دو قسم از اين فاقد صلاح است، شخص مي‌توانسته آن دو قسم فاقد صلاح را انتخاب كند - نقيضين نيست، انسان كه نمي‌تواند خودش را از نقيضين خارج كند - اين كار را نكرد و اين دو را كه واجد صلاح است، انتخاب كرد، اينجا اگر آن را كه صلاح بيشتر دارد، انتخاب كرد، ثواب بيشتر دارد، و اگر آن را كه صلاح كمتر دارد، انتخاب كرد، ثواب كمتري دارد، مثل اينكه روز پنج شنبه و جمعه را مي‌توانست روزه بگيرد و مي‌توانست هم نگيرد، حالا آمد انتخاب كرد و روز پنج شنبه را روزه گرفت و روز جمعه را نگرفت، ثوابش به قدر روز جمعه نيست اما با كسي كه هيچكدام را روزه نگرفته يكي نيست. پس، اين را بايد تصور كنيم كه ترك در روز عاشورا به قصد قُربت ثمره و فايده دارد نه مطلق ترك، نه ترك صوم عبادي كه خود صوم هم اگر بي قصد قربت شد، آن هم صوم مشروع ترك شده، در اينها اثري ندارد، شخص يكي از اين دو قسمي كه ضروري الثبوت نيست، انتخاب مي‌كند و ثوابش هم كمتر است. به نظر مي‌رسد كه حلّش را با اين بايد حساب كرد نه نقيضين، ظاهر كفايه نقيضين فرض كرده، مي‌گويد نفس الترك كأنّه اگر كسي در روز عاشورا قصد قربت هم نكرده باشد و ترك كند، توصلي است و مطلوب شارع حاصل شده، اگر اينطوري باشد، نسبت به صوم اشكال پيدا مي‌كند، اگر دو قسم را فاقد صلاح ندانيم و نقيضين بدانيم، اشكال پيدا مي‌كند. از قديم اين مطلب در ذهنم بود، با عجله نگاه كردم همينطور چشمم خورد كه مرحوم حاج محمد حسين اصفهاني هم در حاشيه همينطور دارد، تصويرش را از نقيضين مي‌خواهد خارج كند كه شق ديگري داشته باشد[2] . [1] . كفاية الأصول ( با تعليقه زارعى سبزوارى )، ج‌2، ص: 40 فيكون الترك- كالفعل- ذا مصلحة موافقة للغرض، و إن كان مصلحة الترك أكثر. [2] . نهاية الدراية في شرح الكفاية، ج‌2، ص: 332 بأنّ المحال انتزاع مفهوم ثبوتي من العدم و العدمي‌. _ 🌐مرکز فقهی امام محمد باقر علیه السلام @mfeqhi
Ghasde-Ghorbat-Soum-860807.mp3
633.5K
«تصویر قصد قربت در روزه» آیت‌الله العظمی شبیری زنجانی: ✅ بدون تردید، صوم از امور عبادی است و قصد قربت در آن معتبر است و اجماعی هم هست. علاوه بر این مفهوم عرفی صوم، قصد عنوان هم معتبر است؛ یعنی یک مرتبه این است که شخص تمام مفطرات را به قصد قربت ترک می‏کند ولی نه به عنوانی که یک موضوعی از موضوعات شرعی است و دارای احکام خاصی است، غذا نمی‏خورد و مباشرت نمی‏کند و ارتماس نمی‏کند، می‏گوید دکتر گفته این کار را نکن و اینها ضرر دارد، شارع مقدس هم ضرر را نهی کرده و برای خاطر همین نهی شرعی که خودش قصد قربت می‏آورد، اینها را ترک می‏کند، گاهی نذر کرده که دیگر غذا نخورد، برای نذرش ترک می‏کند، قصد قربت هست ولی نه به عنوان اینکه یک واحد ارتباطی، موضوع برای حکم شرعی واقع شده، در تروک قصد قربت کرده، ولی به این عرفاً صائم گفته نمی‏شود و صوم گفته نمی‏شود، یعنی معنائی که در شرع برای صوم آمده، به این گفته نمی‏شود. پس قصد عنوان هم معتبر است، 👈 کتاب الصوم، جلسۀ هفتم. _ 🌐مرکز فقهی امام محمد باقر علیه السلام @mfeqhi
Taabodi-Tavasoli_860808.mp3
488.6K
📌 تفاوت کلیدی واجب تعبدی و توصلی آیت‌الله العظمی شبیری زنجانی: تعبدی آن است که بدون قصد قربت غرض شارع حاصل نیست و توصلی این است که بدون قصد قربت آن غرض شارع حاصل است. منتها غیر از این ما به الامتیازی که ذکر شد، یک جهت ما به الاشتراک بین تعبدی و توصلی هست و آن این است که در توصلی هم اگر کسی قصد قربت کرد، ثواب داده می‏‌شود. 📝فرق بین توصلی و تعبدی در این نیست که با قصد قربت ثواب داده می‏‌شود یا نه، هر دو ثواب داده می‏‌شود، منتها یکی از اینها بی قصد قربت غرض شارع حاصل نیست و آن یکی حاصل است، مثلاً نجات مؤمنی از مرگ، مطلوب شارع است، اگر کسی به قصد قربت این کار را کرد ثواب اخروی هم دارد ولی اگر هیچ قصد قربتی در این کار نبود، غرض شارع حاصل است ولی این دیگر عملش ثواب ندارد، در توصلی هم با قصد قربت ثواب داده می‏‌شود منتها قصد قربت شرط حصول غرض مولا نیست. 👈 کتاب الصوم (تقریرات)، 86-87، جلسۀ 8 _ 🌐مرکز فقهی امام محمد باقر علیه السلام @mfeqhi
🔰یادداشت محقق ✅ بلعیدن چیزی که قی کردنش واجب است 🔸مرحوم سید در بحث احکام مفطرات در فرع «لو ابتلع في الليل ما يجب عليه قيئه في النهار»‌ حکم به فساد روزه کرده است ولو شخص در طول روز مرتکب قیء نشود، ولی مرحوم آقای بروجردی در مسئله تردید کرده و آن را مبتنی کرده بر اینکه آیا ترک قیء جزء صوم است یا قیء از موانع صوم است؟ در این نوشتار درصدد توضیح مختار آقای بروجردی و اثبات آن به نحو موجبه جزئیه هستیم. 🔹مرحوم سید در فرع 70 از فروع مفطرات عروه می‌فرماید اگر کسی در شب ماه رمضان چیزی را ببلعد یا بخورد که قیء کردن آن در روز واجب است، روزه‌اش باطل است ولو مرتکب قیء نشود؛ یعنی نفس وجوب قیء را مبطل صوم دانسته است، نه نفس قیء را. 🔸 مرحوم آقای بروجردی در حاشیه به این مسئله فرموده است: «على إشكال ينشأ من أنّ ترك القي‌ء جزء للصوم أو القي‌ء ضدّ وجودي له فعلى الثاني يصحّ الصوم إن عصى و لم يتقيّأ». ایشان صحت و بطلان روزه در صورت ترک قیء را مبتنی بر این کرده که اگر قیء را از موانع صحت روزه بدانیم روزۀ چنین شخصی صحیح است، ولی اگر ترک قیء را از اجزای صوم بدانیم روزه او باطل است. ادامه این مقاله را اینجا بخوانید: https://B2n.ir/z05311 --- 🌐مرکز فقهی امام محمد باقر علیه السلام @mfeqhi