eitaa logo
مرکز فقهی امام محمدباقر علیه‌السلام
604 دنبال‌کننده
458 عکس
55 ویدیو
4 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🌟نکات و اشارات🌟 🔰نقدهایی بر صاحب عروه آیت‌الله العظمی شبیری زنجانی: 🔸من کفایه را راحت می‌فهمم لکن از برخی نوشته‌های صاحب عروه سر در نمی‌آورم. چه عروه و چه غیر عروه! بین برخی مطالب وی تهافت و تناقض هست و برای من قابل حل نیست. 🔹آقای حاج آقا مرتضی حائری (فرزند آیت‌الله العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری) از سید حسین حائری (کرمانشاهی) –اخوی زاده سید محمد فشارکی- نقل می‌کرد که می‌گفت: خدمت مرحوم سید صاحب عروه رفتم و گفتم: فلان عالم بزرگ به عروه شما فلان اشکال را وارد کرد و من این جور دفاع کردم. ایشان فرمود: مگر ایشان عروه ما را می‌فهمند؟! ▪️جرعه‌ای از دریا، ج۱، ص ۵۳۱ ____ 🌐کانال مرکز فقهی امام محمدباقر علیه السلام 👉@mfeqhi
🔰یادداشت محقق ✅ عدم قصد ترک مفطر به تخیل عدم مفطریت آن 💠 کسی که مفطریت چیزی را نداند، مثلا نمی داند ارتماس مفطر است و قصد ترک آن را نکند، چنانچه به صورت اجمالی قصد امساک از همه مفطرات را داشته باشد و در خارج ارتماس را مرتکب نشود، طبق نظر همه روزه‌اش صحیح است، ولی سید یزدی صحت را مقید کرده به اینکه شخص در نیت خودش، امساک از غیر از ارتماس را لحاظ نکرده باشد؛ یعنی اگر امساک از همه مفطرات غیر ارتماس را نیت کرده باشد روزه او باطل است، ولو اینکه در خارج مرتکب ارتماس نشود. سوالی که در این فرع ذهن را درگیر می کند چگونگی جمع بین صدر و ذیل کلام سید است؛ چه اینکه در صدر مقسم را نیت اجمالی امساک از همه مفطرات بیان کرده بود و در ذیل یکی از اقسام را نیت امساک از غیر ارتماس را قرار داده است. در این نوشتار درصدد توجیهی برای رفع تهافت از کلام مرحوم سید هستیم. ✅ متن کامل این یادداشت و راه حل این تهافت را اینجا بخوانید: B2n.ir/k22492 --- 🌐مرکز فقهی امام محمد باقر علیه السلام @mfeqhi
🔰یادداشت محقق ✅ بررسی اشکال اثباتی محقق نایینی در یک روایت 👈 محقق نائینی در «رسالة الصلاة في المشكوك» در بین روایات بطلان نماز در شعر حیواناتی که لحم آنها حرام است، روایت «لَا يَجُوزُ الصَّلَاةُ فِي شَعْرِ مَا لَا يُؤْكَلُ لَحْمُهُ لِأَنَّ أَكْثَرَهَا مُسُوخٌ‌» را نیز آورده و می گوید آن که از روایات استفاده می شود، ملاک تحریم سه امر است، یا اینکه حیوان از مسوخ باشد، یا اینکه از سباع باشد و یا اینکه از حشرات باشد. خوردن هر کدام از این عناوین سه‌گانه حرام است، لذا نماز در آنها نیز فاسد است، منتهی ظاهر این روایت این است که ملاک تحریم، منحصر در مسوخ بودن است، لذا باید به نحوی آن را توجیه کرد تا با آن دو ملاک دیگر قابل جمع باشد. ایشان در ادامه یک اشکال اثباتی و یک اشکال ثبوتی به تعلیل مذکور می کند. در این نوشتار درصدد بررسی اشکال اثباتی ایشان هستیم. 🖊 ایشان از ناحیه اثباتی، ظهور تعلیل در انحصار مناط بطلان نماز به مسوخ بودن و منشأیت آن برای جعل حرمت بر عموم حیوانات حرام گوشت را انکار می کند و انحصار مذکور در روایت را اینگونه توجیه می کند که غالب لباسهایی که محل ابتلای اشخاص در آن زمان بوده، از جنس شعر و جلد مسوخ بوده است و به صورت خیلی کم از حشرات و سباع در لباس استفاده می شده است، و از طرفی چون طبیعت مردم از مسوخ تنفر بیشتری دارد، حضرت فقط مسوخ را اختصاص به ذکر داده است؛ لذا این تعلیل ظهور در انحصار ملاک در مسوخ پیدا نمی کند. به بیان دیگر: شارع علت عدم جواز نماز در مسوخ را به جهت کثرت ابتلای مردم به شعر و جلد مسوخ بیان کرده و متعرض علت عدم جواز نماز در شعر و جلد سباع و حشرات نشده است. 📌 ولکن حق این است که اشکال اثباتی ایشان تمام نیست... دلیل ناتمام بودن این اشکال را اینجا بخوانید: B2n.ir/e07085 --- 🌐مرکز فقهی امام محمد باقر علیه السلام @mfeqhi
ابهام در قصد تبعی مسافر: بررسی تهافت کلام سید یزدی 🔸 آیا قصد اجمالی در تعیین حکم قصر نماز کافی است؟ مسئله‌ای ظریف و محل تأمل در فقه، که مرحوم سید یزدی در «مسائل شروط قصر» به آن پرداخته است. 👈مقاله حاضر به بررسی یک تناقض ظاهری در فتاوای ایشان می‌پردازد: 1️⃣مسئله ۲۰: اگر تابع (همراه) در ابتدا از قصد مسافت متبوع (رهبر کاروان) آگاه نباشد اما در اثنای راه به قصد او علم یابد، نمازش قصر است، حتی اگر باقی‌مانده مسیر کمتر از مسافت باشد. تعلیل ایشان بر این مبناست که تابع اجمالاً قصد متبوع را دارد. 2️⃣مسئله طالب غریم/عبد آبق: اما در موردی مشابه، یعنی مولایی که به دنبال عبد فراری یا طلبکاری که به دنبال غریم خود می‌رود، حتی با یافتن آن‌ها در مسافت شرعی، نمازشان تمام است؛ با وجود اینکه اینجا نیز قصد اجمالی وجود دارد. 🔺چرا با وجود قصد اجمالی مشترک، حکم متفاوت است؟ این مقاله با تحلیل عمیق مبانی، به دو پاسخ احتمالی برای حل این تهافت می‌پردازد: 1️⃣پاسخ اول: تفکیک میان قصد غریم/آبق (رهایی از دست مولا/طلبکار) و قصد تابع (پیروی از متبوع) در عدم وجود قصد تفصیلی. 2️⃣پاسخ دوم: تفاوت در نوع قصد تبعی؛ در تابع و متبوع، قصد اصلی، همراهی است که به قصد متبوع گره می‌خورد، در حالی که در طالب غریم، قصد، صرفاً یافتن است، بدون التفات به قصد مکان خاصی. 🔹نتیجه‌گیری مقاله اما نشان می‌دهد که تهافت کلام مرحوم سید یزدی به‌سادگی قابل رفع نیست، به‌خصوص با توجه به مسئله ۱۷ همان باب که علم به قصد مسافت متبوع را شرط قصر نماز تابع می‌داند. 📌 متن کامل این یادداشت را اینجا بخوانید: https://B2n.ir/zq7665 ——- 🌐 مرکز فقهی امام محمد باقر علیه السلام 🌐 https://m-feqhi.ir/ 🆔 @mfeqhi