🏴صلی الله علیک یا امیرالمؤمنین🏴 ■●بهترين راه برای آزاد شدن از هوس و گناه پی بردن به حكمتهای عبادات است●■(۱) ■گرچه #روزه گرفتن سخت و دشوار است، ولی #لذت شنيدن اين ندای خداوند كه می‌فرمايد: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ﴾[۵][۱] خستگی روزه را از انسان می‌گيرد، با شنيدن اين ندا عبادت برای ما سهل و روان میگردد. ■رسول خدا(صلّی‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم) در آخرين جمعهٴ ماه شعبان خطبه‌ای ايراد فرمودند كه: مردم شما #آزاد نيستيد؛ در قفس هستيد. و نمی‌دانيد كه در قفس هستيد. گناهانتان شما را در قفس زندانی كرده ‌است. ■در ماه مبارك رمضان با #استغفار، خود را آزاد كنيد.[۲] انسان گناهكار بدهكار است و بدهكار بايد گرو بسپرد. اينجا خانه و زمين را به عنوان گرو قبول نمی‌كنند؛ بلکه جان را به گرو می گيرند. آنكه ميگويد من هر چه بخواهم می‌كنم، هر جا بخواهم ميروم و هر چه بخواهم ميگويم، او #اسير است؛ آزاد نيست. گرفتار هوس و آز، برده است نه آزاد. ●[۱]ـ سورة بقره، آية ۱۸۳ ●[۲]ـ الأمالی والمجالس (صدوق)، ص۸۵، مجلس ۲۰، ح۴، عيون اخبار الرضا، ج۱، ص۲۹۵. #حکمت_عبادات #ماه_مبارک_رمضان #آیت_الله_جوادی_آملی @mohamad_hosein_tabatabaei

#شرح_دروس_معرفت_نفس □چون ما از دامان #طبیعت به #تدریج برخاسته ایم، این است که به عالم خو کرده ایم و هر کجا که #عادت و با موجودات، خو کردن پیش آید، باعث می شود انسان از #لذت_انسانی و #عقلانی که باید از عالم ببرد بی بهره گردد. □اگر فرض کنیم که #خلقت ما نه به صورت #تدریجی بلکه #دفعی باشد، در کلمات وجودی عالم یکپارچه مات و مبهوت می شویم؛ چون با #الفاظ و با عبارات و مفاهیم آشنا نیستیم و به تدریج هم با عالم خو نکرده ایم. یکپارچه مات و مبهوت، در متن خود حقیقت نظام هستی قرار می گیریم که این #تحیر ب لفظ و مفهوم در نمی آید و آن مقام شریف #حیرت و #دهشتی است که عظمت و بزرگی و هیبت عالم انسان را می گیرد که مقام #خروج_از_عادت پیش می آید. □در هر امری، #عادت کردن موجب زوال لذت است. حتی در امور حسی و #لذات_حسیه و #لذات_خیالی و #لذات_وهمانی و همچنین در #لذات_عقلانی. □در هر کجا #عادت بیاید #لذت رخت بر می بندد. □عالم، غذای جان انسانی است. #کلمات_وجودی نظام هستی غذای جان ما هستند. اگر انسان با عالم که غذای انسانی است عادت کند، و لذت اصلی غذا را از دست بدهد، دیگر از آن به بعد نسبت به عالم خوش بین نیست؛ نسبت به خودش که آدم است خوش بین نیست؛ نسبت به موجودات و حقیقت عالم، خوش بینی ندارد؛ راه رهایی از اینهمه #بدبینی این است که دوباره متولد شود. □انسان اگر می خواهد انسان باشد باید دوبار متولد شود و الا با یک بار تولد، انسان به مقام انسانی نمی رسد. □○شرح دروس معرفت نفس استاد صمدی آملی○□ @mohamad_hosein_tabatabaei

☑️⁠اندیشیدن، لذت بخش است ▪️لذت اندیشیدن، از اندیشیدن به دست می‌آید. اندیشیدن خودکفا بوده و خودکفائی بدون مقام حضور، معنی معقول و محصل ندارد. اندیشیدن، برای «منِ اندیشنده» فعالیت دائمی است ولی این اندیشیدن، به یک اعتبار، از خفا به ظهور رسیدن است و به اعتبار دیگر از مقام حضور به حصول درآمدن است. ◾️ابن سینا در مورد اندیشیدن بر اعتبار دوم سخن می‌گوید. بسیاری از اندیشمندان دیگر برای اعتبار اول اهمیت قائل می‌شوند. البته تعدد اعتبار به یگانه بودن حقیقت لطمه وارد نمی‌آورد. اندیشیدن، همواره اندیشیدن است. ▪️کسانی که از «تسلّای فلسفه» سخن می‌گویند و می‌کوشند به #فلسفه نزدیک شوند، اندیشیدن را #لذت بخش می‌دانند. کسی که به تسلای فلسفه باور دارد، به وجود شرور و بدی یا باور ندارد یا آن را مغلوب خوبی می‌شناسد. ▪️تفکر عمیق فلسفی و ژرف اندیشی بسیار، با روند عادی زندگی چندان سازگار نیست. #فیلسوف ژرف اندیش، روند عادی زندگی را تحمل می‌کند و از خود بردباری نشان می‌دهد، ولی کسانی که به روند عادی #زندگی دل بسته‌اند و جز به آن سبک و اسلوب نمی‌اندیشند، به اندیشه‌های ژرف فلسفی خصومت می‌ورزند و با فلاسفه به مخالفت بر می‌خیزند. ▪️آگاهی تاریخی نشان می‌دهد که شماری از فلاسفه به دست این گونه اشخاص کشته شده‌اند و یا اینکه در تبعید و آواره شدن از خانه و کاشانه خود با سختی‌های بسیار روبرو گشته‌اند. ◾️متن: مقدمه کتاب «فلسفه چیست؟ یک پرسش فلسفی است» نوشته دکتر دینانی◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei