﷽ 📍 پذیرایی خداوند ❗️ 🔊 #کلیپ_صوتی #آقا_مجتبی_تهرانی @agamojtabatehrani

🔰عجب سفره ای !!! 🌹روایت دیگر از پیغمبر اکرم است. «لَمَّا حَضَرَ شَهْرُ رَمَضَانَ قَالَ النَّبِيُّ ص سُبْحَانَ اللَّهِ مَا ذَا تَسْتَقْبِلُونَ وَ مَا ذَا يَسْتَقْبِلُكُمْ قَالَهَا ثَلَاثَ مَرَّاتٍ»[*]؛ 📌حضرت وقتی که ماه رمضان می­آمد، می‌فرمود: سبحان الله! چه چیزی به ما روی آورد و ما به چه چیزی روی آوردیم. ایشان با دیدِ ملکوتی‌اش می­دید که چه بساطی پهن شده است. چه چیزهایی در این ماه مبارک رمضان است. سه بار این مطلب را تکرار می­کرد. 📌 روایت دیگر از پیغمبر اکرم است. «إِنَّ أَبْوَابَ السَّمَاءِ تُفَتَّحُ فِي أَوَّلِ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَا تُغْلَقُ إِلَى آخِرِ لَيْلَةٍ مِنْه‌»[*]؛ شبِ اول ماه رمضان درب­های عِلوی مافوقِ مادی باز می­شود. ✔هر کس در هر حد از معرفتش است، متناسب با آن برایش غذا می­آید. این درب­ها تا آخرین شبِ ماه مبارک رمضان بسته نمی­شود. برداشتت اختیاری است. ورود به ضیافت و بودنت بر سرِ این سفرۀ الهی، تکوینی است نه تشریعی. #ماه_رمضان #آقا_مجتبی_تهرانی @agamojtabatehrani

﷽ 📍 پذیرایی خداوند ❗️ 🎞 #كليپ_تصويرى #آقا_مجتبی_تهرانی @agamojtabatehrani

﷽ 📍پذیرایی خداوند خداوند ❗️ 📌 «دُعِيتُمْ إِلَى ضِيَافَةِ اللَّهِ» ماه رمضان. همه هم وارد می شویم. بخواهید یا نخواهید. تو این مهمانی وارد می شوید بی برو برگرد. در اینجا یک بحث است که در کنارِ این ما یک تشریع هم داریم، نه اینکه نداریم. دعوت تکوینی است، در کنارِ این، وقتی وارد شدی، آنجا یک تشریع دارد. یعنی واردِ ماه مبارک که شدی و نمی توانی واردش نشوی، چون نمی توانی مافوق زمان بری، بیرون از زمان نمیتونی بری. اینجا آن وقت یک تشریع هست و آن صوم ـ روزه ـ است. این تشریع است که خواستی می گیری و نخواستی نمی گیری. صوم، تشریع درش هست. ولی ورود در ضیافت تشریع در آن نیست و تکوین است. حرف هایی که دارم می زنم خیلی مسایل را حل می کند و آن کسانی که معذورین هستند، از نظر صوم؛ خیال نکنید دستشون خالیه، اینها هم تو همین مهمانی هستند. امّا این تشریع نسبت به آنها نیست. من دارم یک اشکالات طلبگی را که گاهی می کنند که یک کسانی به فکرشون می رسه؛ [مثلاً] ما که دیگه نمی توانیم روزه بگیریم، نخیر. تو هم تو این مهمانی هستی. می گم کافر هست. مشرک و ملحد هست، چه رسد به تو که مؤمنی. 〰️〰️〰️〰️〰️ #آقا_مجتبی_تهرانی @agamojtabatehrani

🍁🍁🍁🌷🌷🌷🍁🍁🍁 درس اخلاق (گناهان زبان) غیبت قسمت پنجم ریشه هاى درونى غیبت در این بخش به بررسى ریشه هاى درونى و امورى که سر منشاء غیبت هستند، پرداخته مى شود. این امور عبارتند از: ۱ – فرو نشاندن خشم براى فردى که از برادر مؤ منش خشمگین مى شود و آتش غضب در درونش ‍ شراره مى کشد، امکان پدید آمدن دو حالت وجود دارد: نخست آن که پشت سرش عیوب او را بر شمرد و از این راه خشم خود را فرو نشاند و دیگر این که خشم خود را به صورت خشم و کینه و عقده فرو نشاند؛ ولى ریشه کن نکرده ، هر جا مناسبتى پیش آید، عیوبش را به طور مستمر عنوان کند که هر دو حالت از رذایل است . ۲- همراهى با همنشینان و دوستان گاه انسان براى گرم کردن مجلس دوستانه و به گمان عقب نماندن از دیگران ، زبان به غیبت مى گشاید؛ مثل آن که در مجلسى دوستانه ، یکى از دوستان غیبت مى کند و در این بین ، فردى که قصد غیبت نداشته ، از ترس ‍ این که مبادا جمع او را نپذیرد، بحث را پى مى گیرد و زبان خود را به غیبت مى آلاید. ۳ – خنثا کردن اثر گاهى شخص براى پیشگیرى یا خنثا کردن اثر حرفى که درباره او زده شده است ، به غیبت آلوده مى شود. هر گاه انسان براى خنثا کردن اثر سخن کسى که مى خواهد آبروى او را ببرد، یا بر ضد او شهادتى بدهد، پیش دستى کرده ، نقایص و عیوب او را غیابش ‍ عنوان کند، حتى اگر آن عیوب درست هم باشد، این فرد غیبت کرده است و اگر براى نفوذ کلامش به دروغ نیز توسل جوید، به افتراء نیز دچار شده است . روشن است که این مساءله نیز به کوچکى نفس انسان یا به ترس او باز مى گردد. ۴ – توجیه یا رفع اتهام گاه فرد، عمل زشتى انجام داده یا به آن متهم شده است و براى توجیه یا رفع اتهام ، از برادر مؤ من خود غیبت مى کند و او را به شرکت در این عمل زشت متهم مى سازد یا حتى ارتکاب را فقط به او نسبت مى دهد؛ به این ترتیب ، عیبى دیگر بر عیب هاى خود مى افزاید که این هم در ضعف نفس ‍ انسان ریشه دارد. ۵ – کبر گاهى شخص براى این که فضیلت خود را در مساءله اى اثبات کند، عیب برادر ایمانى اش را ذکر مى کند. او نقص هاى شخص دیگرى را مى گوید تا به صورت غیر مستقیم برترى خود را به رخ بکشد. این فرد به رذیله نفسانى کبر یا خود بزرگ بینى دچار است . ۶ – حسد کسى که به بیمارى نفسانى حسد مبتلا است ، از ستایش برادر مؤ منش ‍ ناراحت مى شود، به همین دلیل عیوب او را منتشر مى کند. بى هنران هنرمند را نتوانند که بینند همچنان که سگان بازارى ، سگ صید را. مشغله بر آرند و پیش آمدن نیارند؛ یعنى سفله چون به هنر با کسى بر نیاید به خبثش در پوستین افتد. کند هر آینه غیبت ، حسود کوته دست//که در مقابله گنگش بود زبان مقال ۷ – مزاح و شوخى گاهى غیبت جنبه شهوانى و لهوى دارد؛ مانند آن که شخصى در جمع دوستان ، براى شوخى و خنده ، نقایص برادر یا خواهر ایمانى خود را یادآور مى شود. این از جمله رفتارهاى ناپسندى است که در نیروى درونى شهودت ریشه دارد و در باب شوخى و مزاح مورد گفت وگو است . ۸ – تمسخر گاه انسان براى استهزاى دیگرى به غیبت کردن او پرداخته ، عیب هایش را فاش مى سازد. ۹ – دلسوزى بدون توجه شخص غیبت کننده هنوز به آداب الاهى مؤ دب نشده است ؛ او دوست دارد در راه خدا قرار گیرد؛ ولى مسیر آن را نمى داند و به بیراهه مى رود. او با دیدن عیب مؤ منى ، از روى دلسوزى به باز گفتن آن مى پردازد؛ مانند آن که فردى خطاى برادر مؤ منش را دیده یا متوجه نقصى در او، در بعد دینى یا ابعاد دیگر شده است و از روى دلسوزى ، بى اختیار پشت سرش عیب هاى او را بر مى شمرد. دلسوزى و ناراحتى او واقعى است و چه بسا اگر آن عیب را فاش نمى ساخت ، پاداشى هم نصیب او مى شد؛ ولى چون طرف صحبتش را معرفى کرده ، ثوابش به عقاب تبدیل مى شود؛ بنابراین در رحمت و شفقت و مهربانى هم باید معیار شرعى در نظر گرفته شود تا رحمت شخص مایه عذاب او نشود. ۱۰ – خشم در راه حق گاه انسان در برابر رفتار زشتى که از دیگرى مشاهده مى کند، چنان خشمگین مى شود که ضمن اظهار نفرت از آن رفتار زشت ، نام فرد انجام دهنده را نیز مى آورد که در این جا هم او به غیبت دچار شده است ؛ زیرا مى توانست بدون بردن نام فرد، فقط تنفر خویش را از آن رفتار زشت اظهار کند. این خشم ستوده و پسندیده است ، ولى غیبت نکوهیده و ناپسند است . 🌸حضرت صادق (علیه السلام ) مى فرماید:اصل الغیبه یتنوع بعشره انواع : شفاء غیظ و مساعده قوم و تهمه و تصدیق خبر بلاکشفه و سوءظن و حسد و سخریه و تعجب و تبرم و تزین . 🔵👈اگر مى خواهى سالم بمانى ، خدا را یاد کن ، نه خلق خدا را. آن وقت به جاى این که غیبت کنى ، عبرت مى گیرى و به جاى گناه ، ثواب مى کنى . 📚اخلاق الاهی جلد چهارم آفات زبان//استاد ایت الله مجتبى تهران ✅ #ادامه دارد........ #آیت_الله_مجتبی_تهرانی # 🆔 @dars_akhlaq @agamojtabatehrani

🔵 خطر برای خوب ها ❗️  اگر امر به معروف و نهی از منکر نکنید عذاب می آید و همه را می گیرد. یک روایت است که خداوند به شعیب نبی علیه السّلام وحی کرد که می خواهم صد هزار نفر از قوم تو را عذاب کنم ، چهل هزار نفر از بدها و شصت هزار نفر هم از خوبان هستند. حضرت شعیب (ع) تعجب کرد، و گفت کسانی که اهل گناه هستند، بسیار خوب، حق آنها همین است که عذاب شوند، اما خوبان چرا ؟ خداوند فرمود : « برای این که خوبها امر به معروف و نهی از منکر نکردند و نسبت به بدها و اهل معصیت بی تفاوت بودند. رد شدند و دیدند ولی ساکت بودند و چیزی نگفتند. غرض این که برای خوبها خطر است . 🔴↩️منتها باید امر به معروف و نهی از منکر با زبان نرم باشد. من قدیم که می رفتم و می آمدم وقتی متوجه خانمی در خیابان می شدم که رویش باز بود یا بد حجاب بود ، همین طور که سرم پایین بود می گفتم :« لا اله الا الله ،لا اله الا الله ،لا اله الا الله » . بلند می گفتم تا او بفهمد که من از بد حجابی او ناراحتم.به گنهکار بفهمانید که ناراحت هستید والّا در روایت دارد که به حقیقت ایمان نمی رسید،مگر وقتی که به گناه برخورد می کنی ، صورتت را عبوس کنی. اخم هایت را در هم بکشی. [ مواعظ #آقا_مجتبی_تهرانی ، بدیع الحکمه ، بوستان قرآن، چاپ چهارم،1395، ص 103 و 104 ]  #نکات_اخلاقی #امربه_معروف_و_نهی_از_منکر 🍃🍃🍃➖➖➖🍃🍃🍃 @agamojtabatehrani

﷽ 📍پذیرایی خداوند ❗️ 📌 روایت از پیامبر اکرم صلوات الله علیه است. قال رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلّم: «وَ يَقُولُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فِي كُلِّ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ». خداوند [تبارک و تعالی] در هر شب از ماه مبارک رمضان، سه بار، خودش می گوید، نداره منادیش ندا می کنه ها، خوب دقت کن. خودش میگوید. خود این صاحبِ خانه می گوید. و این حرف را می زند: به من و تو «هَلْ مِنْ سَائِلٍ فَأُعْطِيَهُ سُؤْلَهُ»: آخه یک چیز بخواهید تا من به شما بدهم. نشستید پای سفره من یک چیزی بخواهید. «هَلْ مِنْ تَائِبٍ فَأَتُوبَ عَلَيْهِ». هست یک کسی که توبه بکند من هم توبه اش را قبول می کنم. خوب بخواه دیگه. « هَلْ مِنْ مُسْتَغْفِرٍ فَأَغْفِر َ لَهُ»1️⃣؛ یک نفر هست از منِ خدا پوزش بطلبد. من هم بگویم چَشم، گذشت کردم از تو. 1️⃣ بحارالأنوار، ج 93، ص338- مستدرک الوسائل، ج 7، ص430 〰️〰️〰️〰️〰️ #آقا_مجتبی_تهرانی @agamojtabatehrani

﷽ 📍پذیرایی خداوند ❗️ 🎞 #كليپ_تصويرى #آقا_مجتبی_تهرانی @agamojtabatehrani

🍃🍃🍃🌹🌹🍃🍃🍃 درس اخلاق(گناهان زبان) غیبت قسمت ششم (۵): پیامدهاى زشت غیبت غیبت پیامدهاى زشت و آزار دهنده اى براى غیبت شونده و غیبت کننده به بار خواهد آورد که آن ها را به دو دسته دنیایى و آخرتى تقسیم کرده اند. الف – پیامدهاى زشت غیبت در دنیا ۱ – ریختن آبرو و شکستن حریم : غیبت کننده با رفتار ناروایش آبروى دیگران را به خطر مى اندازد؛ از این رو خداوند هم آبروى او را در معرض خطر قرار مى دهد و او را در این دنیا رسوا مى کند. امام صادق (علیه السلام ) فرمود: لا تغتب فتغتب و لا تحفر لاخیک حفره فتقع فیها. غیبت نکن که مورد غیبت واقع مى شوى و براى برادرت گودالى نکن که خود در آن خواهى افتاد. روایت به این معنا است که اگر از کسى غیبت کنند، از آن ها نیز غیبت خواهند کرد؛ چون وقتى غیبت کننده عیب و نقص دیگران را آشکار سازد، دیگران نیز در صدد رسوا کردن او بر خواهند آمد. رسول گرامى اسلام ، حضرت محمد (صلى الله علیه و آله و سلم ) مى فرماید: یا معشر من اسلم بلسانه و لم یخلص الایمان الى قلبه لا تذموا المسلمین و لا تتبعوا عوراتهم فانه من تتبع عوراتهم تتبع الله عورته و من تتبع الله تعالى عورته یفضحه فى بیته . اى کسانى که به زبان اسلام آورده اید و ایمان در دل هاى شما خالص و بى شائبه نشده است ! مسلمانان را سرزنش ، و اسرار آن ها را دنبال نکنید. همانا کسى که عیب هاى مردم را بجوید، خداوند عیب هاى او را دنبال مى کند، و هر کس خدا دنبال اسرار و عیوبش باشد، او را در خانه خودش رسوا مى کند. ۲ – ایجاد دشمنى : از آن جا که غیبت ، آبروى مؤ منى را مى ریزد، او را دشمن غیبت کننده مى کند. همچنین دوستان کسى که از غیبت شده ، به غیبت کننده به دیده دشمنى مى نگرند؛ هر چند دیدشان درباره کسى که نقصش بیان شده است نیز عوض شود؛ پس غیبت کننده ، هم خشم پروردگار و هم خشم بندگان او را بر مى انگیزد. امیر مؤ منان على (علیه السلام ) فرمود: ایاک و الغیبه فانها تمقتک الى الله و الناس و تحبط اجرگ . از غیبت بپرهیز؛ چون موجب مى شود مورد خشم و دشمنى خدا و مردم قرارگیرى و پاداشت نابود شود. ۳ – سلب اعتماد: اگر انسان عیب برادر مؤ منش را بگوید، اعتماد دیگران را از او، و حتى از خودش سلب مى کند؛ زیرا دیگران به این باور مى رسند که او شخص ‍ مطمئنى نیست و اسرار اشخاص را فاش مى سازد. گر حس اعتماد در افراد افزایش یابد، جامعه منسجم و یکپارچه مى شود؛ در حالى که اگر غیبت در جامعه رشد کند، انسجام جامعه در معرض خطر قرار مى گیرد. ۴ – تبلیغ زشتى ها: از آن جا که غیبت ، بیان عیب و نقص شخص یا باز گفتن کار زشت او در غیاب او است ، با این رفتار، زشتى آن عمل ناپسند از بین مى رود؛ چنان که اگر شنونده ، در مقابل غیبت کننده سکوت اختیار کرده ، عکس العملى نشان ندهد، باعث مى شود او در انجام این کار جسارت و جراءت بیش ترى یابد و زشتى غیبت را درک نکند، همچنین ، زشتى و قبحى که عمل بازگو شده ، پیش از غیبت ، نزد شنونده داشته است ، شکسته یا دست کم ضعیف مى شود. حضرت صادق (علیه السلام ) مى فرماید:من قال فى مؤ من ما راءته عیناه و سمعته اذناه فهو من الذین قال الله عزوجل ان الذین یحبون ان تشیع الفاحشه فى الذین آمنوا لهم عذاب الیم . هر کس درباره مؤ منى ، آن چه [از عیب و نقص او را] که با چشم دیده یا با گوش شنیده است باز گوید، از کسانى است که خداوند عزوجل درباره آنان مى فرماید: همانا کسانى که دوست دارند زشتى ها در بین کسانى که ایمان آورده اند، منتشر شود، براى ایشان عذابى دردناک است ؛ پس غیبت با پیامدهاى زشتى چون سلب اعتماد و ایجاد دشمنى و کینه و ریختن آبرو، سلامت جامعه انسانى را در معرض خطر قرار داده ، به نابودى مى کشاند. ب – پیامدهاى آخرتى و معنوى غیبت ۱ – نابود کننده دین : غیبت موجب نابودى است . پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) درباره غیبت مى فرماید: الغیبه اسرع فى دین الرجل المسلم من الا کله فى جوفه . اثر غیبت در دین شخص مسلمان سریع تر از بیمارى خورده است که وارد بدن مى شود. 📚اخلاق الاهی جلد چهارم آفات زبان//استاد آیت الله مجتبى تهرانی ✅ #ادامه دارد... #آیت_الله_مجتبی_تهرانی #درس_اخلاق 🍃🍃🍃➖➖➖🍃🍃🍃 🌹کانال درس اخلاق @agamojtabatehrani

﷽ 📍 همه دعوتید !!! 🔊 #کلیپ_صوتی #آقا_مجتبی_تهرانی @agamojtabatehrani

🌹➖➖➖➖🌹 درس اخلاق(گناهان زبان) #غیبت قسمت هفتم (۵): پیامدهاى زشت غیبت ب – پیامدهاى آخرتى و معنوى غیبت ۲ – مانع پذیرش اعمال نیک : غیبت باعث مى شود عمل و رفتار شایسته انسان تا چهل روز مورد پذیرش ‍ در گاه احدیت قرار نگیرد. در روایات مکرر اشاره شده که وضو، نماز و روزه شخص غیبت کننده باطل است ؛ البته مقصود از باطل بودن در این جا، بطلان فقهى نیست ، به این معنا که عبادت فرد، انجام نشده است و به دلیل انجام ندادن فریضه ، مورد توبیخ قرار گیرد؛ بلکه منظور، خالى بودن این رفتار از اثرى است که اعمال صالح و رفتار شایسته باید روى فرد بگذارد. اعمال صالح ، سازنده سعادت و بهشت و بازدارنده از دوزخ و عذاب الهى هستند؛ اما در صورتى که بر روح انسان اثر نگذارند، مانع رفتن او به جهنم نمى شوند به این معنا که از ارتکاب گناهان جلوگیرى نخواهند کرد و سازنده روح انسان نخواهند بود. رسول گرامى (صلى الله علیه و آله و سلم ) فرمود: من اغتاب مسلما او مسلمه لم یقبل الله تعالى صلاته و لا صیامه اربعین یوما و لیله الا ان یغفر له صاحبه . هر کس از مرد یا زن مسلمانى غیبت کند خداوند متعال نماز و روزه او را تا چهل شبانه روز نمى پذیرد مگر آنکه شخص غیبت شده ، از آن فرد بگذرد. من اءغتاب مسلما فى شهر رمضان لم یؤ جر على صیامه . کسى که در ماه رمضان از مسلمانى غیبت کند، پاداشى براى روزه اش به او داده نمى شود. در روایت آمده است که روزى حضرت رسول دستور داد مسلمانان روزه بگیرند و بدون اجازه او افطار نکنند. هنگام مغرب ، همه براى افطار کردن از حضرت اجازه گرفتند. شخصى خدمت پیامبر آمد و عرض کرد: اى رسول خدا! دو تا از دختران من روزه گرفته اند، براى افطار کردن آنها اجازه بفرمایید. حضرت پاسخ نداد. براى بار دوم درخواستش را تکرار کرد، باز هم از پیامبر چیزى نشنید. بار سوم حضرت فرمود: آنها روزه نبودند. چگونه روزه بوده کسى که در این روز گوشت هاى مردم را خورده است . به آن ها بگو اگر روزه بوده اند، قى کنند. آن ها شروع به قى کردند و از دهانشان لخته هاى گوشت بیرون آمد؛ پس آن مرد نزد پیامبر بازگشت و ماجرا را گفت . پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) فرمود: سوگند به آن کسى که جان محمد در دست او است ، اگر این لخته ها در شکم ایشان باقى مى ماند، آتش ‍ آن ها را در بر مى گرفت. هم چنین غیبت ، نورانیتى را که از وضو حاصل شود، از بین مى برد. ۳ – انتقال نیکى ها غیبت موجب انتقال نیکى هاى شخص غیبت کننده ، به نامه اعمال کسى که از او غیبت شده است ، مى شود. پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) فرمود: یوتى باحد یوم القیامه یوقف بین یدى الله و یدفع الیه کتابه فلا یرى حسناته فیقول الهى لیس هذا کتابى فانى لا ارى فیها طاعتى فقال ان ربک لا یضل و لا ینسى ، ذهب عملک باغتیاب الناس ، ثم یؤ تى بآخر و یدفع الیه کتابه فیرى فیها طاعات کثیره فیقول الهى ما هذا کتابى ، فانى ما عملت هذه الطاعات ، فیقول ان فلانا اغتابک فدفعت حسناته الیک . شخصى را روز قیامت به پیشگاه الاهى مى آورند و نامه عملش را به او مى دهند. متوجه مى شود از کارهاى خوب او در نامه عملش خبرى نیست . مى گوید: خدایا! این نامه عمل من نیست . من در آن عبادت هایم را نمى بینم به او گفته مى شود: خداوند هیچ گاه کار کسى را فراموش و عوض نمى کند. اعمال تو با غیبت کردن از بین رفته است ، دیگرى را مى آورند و نامه عملش ‍ را به او مى دهند. مى بیند که خوبى هاى بسیارى در آن وجود دارد. مى گوید: خدایا! من چنین طاعاتى را انجام نداده ام . به او گفته مى شود: فلانى از تو غیبت کرد؛ در نتیجه حسنات او به تو رسید. ۴ – تاءخیر پاداش و تقدیم مجازات : حضرت صادق (علیه السلام ) مى فرماید: اوحى الله تعالى عزوجل الى موسى بن عمران (علیه السلام ): المغتاب ان تاب فهو آخر من یدخل الجنه و ان لم یتب فهو اول من یدخل النار. خداوند متعالى بر موسى بن عمران (علیه السلام ) وحى کرد: غیبت کننده اگر توبه کند [و حلالیت بطلبد] آخر کسى است که وارد بهشت مى شود و اگر موفق به توبه نشود، نخستین کسى است که وارد جهنم مى شود. ۵ – عذاب قبر (مجازات عالم برزخ ): مجازات غیبت کننده پس از این دنیا، با ورود او به عالم برزخ آغاز مى شود. از ابن عباس روایت شده :عذاب القبر ثلاثه اثلاث ، ثلث للغیبه و… عذاب قبر به سه بخش تقسیم مى شود: یک سوم آن مربوط به غیبت است و… اخلاق الهی جلد چهارم آفات زبان/ #آقا_مجتبی_تهرانی ✅ #ادامه دارد.......... #درس_اخلاق @agamojtabatehrani

﷽ 📍 رفع بلا با دعا ❗️ 📌 در باب بلایا و گرفتاری ها، روایات متعددی داریم؛ آنها را با یک تقسیم بندی مطرح می كنم. دو نوع تقسیم بندی انجام می دهم: اوّل، اینكه قبل از آن كه بلایی متوجّه انسان شود، دعا کند و از خدا بخواهد كه: خدایا! ما مبتلای به چنین بلایی نشویم! انسان احتمالش را بدهد و ندهد، فرقی نمی کند. 📌ما هم در سطح جامعه، وقتی می بینیم كسانی مبتلا به یک سنخ بلاها هستند، می گوییم: خدایا! ما را مبتلا به این بلاها نكن. دعا می كنیم. به این دعا، دعای قبل البلا می گوییم. امّا بلاهایی هستند كه آنها را پیش بینی نمی كردیم و یک مرتبه واقع شدند؛ به این دعاها، «الدعاء بعد البلا» گویند. 📌این هم یک دسته دعاست. در آنجایی كه قبل البلا باشد، دعا جلوگیری می كند و نمی گذارد بلا متوجّه من شود. این قسم دعا، همان حرفی است كه ما در باب دعا و «قضا و قدر» زدیم. بر فرض كه قضا و قدر الهی، این بوده که بلا متوجّه من شود، درست است یا نه؟ دعا كردم و خدا آن طرحی را كه ترسیم شده بود. محوش كرد: «یمْحُوا الله ما یشَاء»، تمام شد. 📌«امّا الدعاء بعد البلا»؛ این را خوب دقّت کنید. حتّی اینجا هم می گویند: دعا کردن مؤثّر است. اثر دعا این است كه مدّت آن را كوتاه می كند؛ و نمی گذارد تمام عیار تو را بگیرد. در اینجا اگر بخواهیم یک اصطلاح علمی به كار ببریم، باید با کمی مسامحه بگوییم که یک دفع و یك رفع داریم. دفع به این معنا که دعا دافع بلا است؛ در اینکه دعا بلا را رفع می کند، شبهه ای نیست؛ امّا رافع بلا به طور كلّی نیست. وقتی که بلا آمد، دیگر رفع بلا معنا ندارد. بله؛ تتمّه اش را كوتاه می كند. حال نسبت به بقیۀ بلا، اسمش را رفع بگذار یا دفع. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_1 #آقا_مجتبی_تهرانی @agamojtabatehrani