#رفتارشناسی_امام_علی_در_آیینه_تاریخ 🔰1_ پيش از اسلام حضرت ابو طالب (ع) نتوانست همۀ نفوذ پدر را به دست آورد زيرا در آن زمان،در شهر مكه، اين نفوذ به ثروت افراد بستگى داشت. در نتيجه برخى رهبران تجارى نظير: ابو سفيان اموى، ابو جهل مخزومى و ابو لهب هاشمى وجود داشتند كه با وى به رقابت پرداختند. اين وضعيت موجب از هم گسيختگى نظام اجتماعى-اقتصادى شهر مكه گرديد. زيرا از زمان به وجود آمدن رهبرى قريش در اين شهر، همواره قدرت از آن يك نفر بود. با اين حال ابو طالب به لحاظ‍‌ معنوى همچنان مهمترين و اولين رهبر قريش باقى ماند. فرزندش على ابن ابى طالب(ع)اين واقعيت را مورد تأكيد قرار مى‌دهد و مى‌فرمايد: «پدرم با فقر و نادارى به زعامت رسيد و پيش از او هيچ‌گاه فقيرى به رهبرى نرسيد.» اما ببينيم چگونه وضعيت ابو طالب كه رهبر قريش يعنى قبيلۀ تجارت بود،به اين حالت در آمد. آيا اساسا در جامعه‌اى كه در آن توان مالى پايۀ قدرت به شمار مى‌رفت، امكان فراهم شدن قدرت فردى براى او وجود داشت‌؟ بنا بر گفتار يعقوبى؛ كه حالت فقر ابو طالب را ناشى از بحران اقتصادى مى‌داند كه ريشه‌هايش به زمان عبد المطلب بازمى‌گشت . يعقوبى مى‌گويد: «سالهاى قحطى و خشكسالى پى‌درپى بر قريش مى‌گذشت تا آنجا كه زراعت از بين رفت و پستانها خشكيد و توليد مثل دام متوقف شد.» شايد اين بحران موجب شد كه عبد المطلب تمام دارايى خود را مصرف كند.به ويژه كه وى به بخشندگى،سخاوت و اطعام مردم و مهيا كردن غذا براى مسافرانى كه در موسم حج به آنجا مى‌آمدند،مشهور بود. پس از فوت او،ابو طالب بر ميراث و قبيلۀ پدر تكيه كرد و توانست به وسيله آنها رهبرى را حفظ‍‌ كند،بى‌آنكه احدى از توانمندان اقتصادى مكه جرئت رقابت با او را بيابد،و يا در رهبرى او كه به عظمت و مجد ساختۀ عبد المطلب متصل بود،خدشه وارد سازد و در نتيجه قريش همگى جزء «ملت» او بودند. بدين ترتيب ابو طالب توانست جايگاه رهبرى را حفظ‍‌ و از برادرزاده‌اش(محمد بن عبد اللّه)حمايت كند. محمد(ص)همواره به ابو طالب ارج مى‌نهاد و براى آنكه از سنگينى بار فقر بر دوش خانواده‌اى كه به ارزشهاى اجدادى خود پايبند بود بكاهد، خيلى زود به زندگى اجتماعى پيوست. #على(ع) در اين خانواده ديده به جهان گشود و از اخلاق پدرى كه سخت پايبند به سنتها بود جرعه برگرفت؛ و رفتار حضرت محمد(ص) كه در جوانى نگاهى آرام و مطمئن به زندگى داشت و از جهان مادى مكانى كه در آن زندگى مى‌كرد بسيار دور بود را الگو قرار داد. هيچ يك از كودكان ديگر به خوبى او از اين خانواده بهره‌مند نشدند. وى در شرايطى رشد يافت كه خورشيد #نبوت او را دربرگرفته بود و همچنين در آغوش خانه‌اى آكنده از جلوه‌هاى نبوت قرار داشت. على(ع)امكان زندگى در چنين خانواده‌اى را به دست آورد. حضرت ابوطالب در شرايط‍‌ بسيار سخت در كنار برادرزاده‌اش ايستادگى كرد، و وقتى قريش بنى هاشم را مورد مجازات قرار داده و انجام هرگونه معامله با آنان را براى همگان تحريم كردند، ابو طالب در كنار پيامبر(ص) بود. حضرت على(ع) كه در اين فضاى آكنده از #ايمان و ارزشهاى جديد رشد كرد،چه در خانه پدرش و يا در خانۀ پسر عموى خود كه براى كاستن از فشار زندگى «رهبر فقير»قريش، به آن انتقال يافت. همۀ اينها در جلاى شخصيت آن حضرت سهيم بود. تا آنجا كه-به نظر بسيارى-اولين مردى است كه به محض آغاز دعوت به اين دين جديد-اسلام-،به آن گرويد. #بخش_دوم #ادامه_دارد 📗کتاب رفتارشناسی امام علی(ع) در آیینه تاریخ؛ نوشته ابراهیم بیضون؛ مترجم: علی اصغر محمدی سیجانی #اشهد_ان_علیا_ولی_الله #فقط_حیدر_امیرالمومنین_است @mola_amiralmomenin_as

#شرح_بر_صد_کلمه_امیرالمؤمنین_(ع) #بخش_دهم 🔰10- اميرمؤمنان عليه السلام فرمود: *بشّر مال البخيل بحادث او وارث* «مال بخيل را به آفتى از روزگار يا ميراث خوران بشارت بده.» ♻️بشارت خبر مسرّت بخش است، و تبشير القا كردن آن خبر به كسى است كه شادمانى را تعقّل مى‌كند و در اين جا «مَجاز» است براى ترساندن به صورت تهكّم و زور و مقصود از حادث بلاى آسمانى از جايى است كه مورد علم و گمان نمى‌باشد مانند غرق شدن و آتش سوزى و مصادره شدن و جز آن، و بخل، اخلاقى است كه موجب مى‌شود مرد مال خود را از بخشيدن در راه خير نگاه دارد، و ضدّ آن اسراف و نادانى است. يعنى كسى كه مال خود را در راه خير چه به صورت واجب يا احسان نبخشد ناگزير به وسيلۀ بلايى كه گمان ندارد از بين مى‌رود، يا پس از او براى وارثانش مى‌ماند و حسابش بر عهدۀ اوست، و تعلّق گرفتن بشارت و ترساندن به مال «مَجاز عقلى» است چون مژده و بيم دادن در حقيقت به كسى كه شادمانى و غم را تعقل نمى‌كند تعلّق نمى‌گيرد. #ادامه_دارد #امیر_ملک_سخن #کلام_مولا_علی_بن_ابی‌طالب_علیه_السلام @mola_amiralmomenin_as

اميرمؤمنان عليه السلام فرمود: *بشّر مال البخيل بحادث او وارث* «مال بخيل را به آفتى از روزگار يا ميراث خوران بشارت بده.» ✍️نكته: در ادبیات عرب "مَجاز عقلی"؛ اسناد فعل یا شبه فعل(اسم فاعل، اسم مفعول، اسم زمان، اسم مکان، و... ) به فاعل غیر حقیقی... ♦️از این صنعت ادبی جهت بیان مفاهیم عمیق و متعالی در قرآن کریم و روایات اهل بیت علیهم السلام استفاده شده است. معانی عمیق و وسیع در قالب الفاظ کم بیان می شود. ♦️در کلام امیرالمؤمنین علیه السلام‌‌؛ در حقیقت، فاعل حقیقی "صاحب مال" هست و باید به صاحب مال بشارت (از نوع منفی) داده می شد ولی فرمودند به خود مال بشارت دهید (مال= فاعل غیر حقیقی) ✍️خوب، یقینا کاربست این نوع سازه های ادبی در آیات الهی و کلام اهل بیت علیهم السلام به صورت هدفمند و دارای حکمت هست که با تدبر بیشتر می توان به مقصود اصلی دست یافت... ✍️این عبارت زیبا و حکمت‌آمیز به یکی از حقایق عمیق انسانی و اجتماعی اشاره دارد و به‌خوبی ویژگی‌های رفتار بخیلانه و پیامدهای آن را روشن می‌کند. ♦️تحلیل آن از دو منظر زبانی و مفهومی جالب است: ۱. تحلیل زبانی در این عبارت، مخاطب «مال بخیل» است، نه خود بخیل. این نوع بیان، یک هنر بلاغی و شیوه‌ای برای تأثیرگذاری بیشتر است. در ادبیات و حکمت، گاهی برای برجسته‌سازی اهمیت یک موضوع، چیزی که عامل یا موضوع اصلی است (در اینجا مال)، مستقیم مخاطب قرار می‌گیرد. این شیوه باعث می‌شود تأثیرگذاری پیام تقویت شود و ذهن مخاطب به رابطه بین مال و شخصیت بخیل توجه بیشتری کند. ۲. تحلیل مفهومی انتخاب این نوع بیان حکمت‌آمیز دلایل مهمی دارد: 🔻پیوند بخیل با مالش: بخیل آن‌چنان به مال خود وابسته است که هویت او با مالش گره خورده است. انگار مال بخیل بخشی از وجود اوست و به همین دلیل به جای خود شخص، مال او مورد خطاب قرار گرفته است. 🔻سرنوشت اجتناب‌ناپذیر مال بخیل: از آنجا که بخیل از مال خود استفاده نمی‌کند و آن را ذخیره می‌کند، این مال یا دچار آفت و نابودی می‌شود (مثل دزدی، بیماری، یا از بین رفتن ارزش) یا در نهایت به دست وارث می‌رسد که ممکن است برخلاف بخیل، بدون ملاحظه و بی‌حساب‌وکتاب آن را خرج کند. بنابراین، بشارت دادن به مال، نشان‌دهنده این است که آینده مال بخیل، بی‌ثبات و زوال‌پذیر است. 🔻کنایه به رفتار بخیلانه: خطاب قرار دادن مال به‌جای خود بخیل، نوعی کنایه است که نشان می‌دهد بخیل به‌جای بهره‌مندی از مال خود، آن را بیهوده اندوخته می‌کند. به این ترتیب، مال بخیل تنها برای دیگران ارزشمند است، نه برای خودش. 🔻نتیجه‌گیری عبارت «بشّر مال البخیل» نشان می‌دهد که بخیل به دلیل رفتار نادرست خود در استفاده از مال، در نهایت نه‌تنها از آن سودی نمی‌برد، بلکه سرنوشت مالش نیز به نابودی یا مصرف توسط دیگران ختم می‌شود. 🔻این نوع بیان، علاوه بر هشدار به بخیلان، دیگران را به سخاوت و استفاده صحیح از اموال دعوت می‌کند. ♦️این نکته به‌طور کلی در آموزه‌های دینی و اخلاقی نیز مورد تأکید است که مال ابزار است، نه هدف، و باید به نفع فرد، جامعه و آخرت استفاده شود. @mola_amiralmomenin_as

🌸 امیرالمؤمنین (ع)؛ بزرگمرد آفرینش | نماهنگ جدید KHAMENEI.IR ☝بیانات رهبر انقلاب درباره ۱۳ رجب، روز ولادت امیرالمؤمنین علیه السلام: هر کسی که علی بن ابی‌طالب (علیه الصّلاة و السّلام) را ولو از دور بشناسد، یقیناً در یادبود روز ولادت این بزرگمرد آفرینش احساس شادمانی میکند. 🌷مقام #امیرالمؤمنین در نزد خداوند متعال در سایه‌ی مجاهدت، عبادت، تلاش و فداکاری برای آن بزرگوار به دست آمده است. ۱۳۸۸/۴/۱۵ 📥 مطلب مرتبط: کلیپ صوتی معنای شیعه امیرالمؤمنین علیه‌السلام 💻 Farsi.Khamenei.ir

#یا_علی @mola_amiralmomenin_as

#حدیث_مهدوی کلام امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ولکن أقدار الله عزّ وجلّ لا تغالب وإرادته لا تُرد وتوفيقه لا يسبق ای شیعه ما به راستى كه مقدّرات خداوند متعال، مغلوب نشود و اراده‌ي الهى مردود نگردد و چيزى بر توفيق او پيشى نگيرد. 📘كمال الدين و تمام النعمة / ج 2 / 511 / 45 باب ذكر التوقيعات الواردة عن القائم ع ..... ص : 482 📘بحار الأنوار (ط - بيروت) / ج 53 / 191 / باب 31 ما خرج من توقيعاته ع ..... ص : 150 #اللهم_عجل_لولیک_الفرج @mola_amiralmomenin_as

💫به یاد مولا و به رسم هر شب دعای فرج ... 💫 💫بسم الله الرحمن الرحیم💫 اِلـهي عَظُمَ الْبَلاءُ ، وَبَرِحَ الْخَفاءُ ، وَانْكَشَفَ الْغِطاءُ ، وَانْقَطَعَ الرَّجاءُ وَضاقَتِ الاْرْضُ ، وَمُنِعَتِ السَّماءُ واَنْتَ الْمُسْتَعانُ ، وَاِلَيْكَ الْمُشْتَكى ، وَعَلَيْكَ الْمُعَوَّلُ فِي الشِّدَّةِ والرَّخاءِ ؛ اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد ، اُولِي الاْمْرِ الَّذينَ فَرَضْتَ عَلَيْنا طاعَتَهُمْ ، وَعَرَّفْتَنا بِذلِكَ مَنْزِلَتَهُم فَفَرِّجْ عَنا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلاً قَريباً كَلَمْحِ الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ ؛ يا مُحَمَّدُ يا عَلِيُّ يا عَلِيُّ يا مُحَمَّدُ اِكْفِياني فَاِنَّكُما كافِيانِ ، وَانْصُراني فَاِنَّكُما ناصِرانِ ؛ يا مَوْلانا يا صاحِبَ الزَّمانِ ؛ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ ، اَدْرِكْني اَدْرِكْني اَدْرِكْني ، السّاعَةَ السّاعَةَ السّاعَةَ ، الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَل ؛ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ ، بِحَقِّ مُحَمَّد وَآلِهِ الطّاهِرين 💫و براي سلامتي محبوب💫 اَللّـهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلى آبائِه في هذِهِ سَّاعَةِ وَفي كُلِّ ساعَة وَلِيّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَليلاً وَعَيْنا حَتّى تُسْكِنَهُ اَرْضَكَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طویلا . *اللهم عجل لولیک الفرج* ✨یادمان باشد اگر حال خوشی پیدا شد جز برای فرج یار دعایی نکنیم✨ 💥💫صلوات💫💥 #دعای_فرج #الهی_عظم_البلا #لبیک_یا_مهدی #یا_صاحب_الزمان #یا_مهدی_ادرکنی #اللهم_عجل_لولیک_الفرج @mola_amiralmomenin_as

‍ کجای قرآن از مولا علی علیه السلام سخن گفته... معاویه لعنة‌الله‌علیه وارد مکه شد، گروهی گفتند : آیا می دانی که ابن عباس تفسیر قرآن می کند؟ معاویه گفت: خب ابن عباس پسر عمه ی پیغمبر (ص) بوده، او از هاشمیان است! اگر او نکند که تفسیر کند؟! گفتند: آیات را به نفع علی بن ابیطالب (ع) تفسیر می کند و ما از این قضیه شاکی هستیم! معاویه گفت: خودم وارد مجلس می شوم و جمع شان را بر هم می زنم. معاویه وارد مجلس ابن عباس می شود، ابن عباس با چنان کیفیتی تفسیر آیات می کرد که معاویه هیچ جای اعتراضی برخود ندید! بعد از مجلس معاویه رو به ابن عباس کرد وگفت: ابن عباس تو تفسیر آیات می کنی یا فضائل علی بن ابیطالب را بازگو می کنی؟! ابن عباس گفت : معاویه به من بگو کجای قرآن است که فضائل علی بن ابیطالب نیست؟ از خودت هم سوال می کنم جواب می دهی؟ "انَّما اَنتَ مُنذِرُ و َلِکُلِ قَومِ هاد" این آیه برای کیست معاویه؟ معاویه گفت : رسول خدا فرمود ؛ منذر این امت منم و هادی وجود علی بن ابیطالب است! ولی ابن عباس حتما باید این آیه را بخوانی؟! ابن عباس گفت : "اِنَّما یُریدُ اللهُ لِیُذهِبَ عَنکُمُ الرِّجسَ اَهلَ البَیتِ وَ یُطَهِّرَکُم تَطهیرا" بگو این آیه برای کیست معاویه؟ معاویه گفت : این هم قصه ی طهارت و عصمت علی بن ابیطالب و اهل بیتش است، درست! ولی حتما باید این را بخوانی؟ ابن عباس گفت : "اِنَّما وَلیُّکُمُ اللهُ وَ رَسولُه وَالَّذینَ یُقیمونَ الصَّلوهَ وَ یُوتونَ الزَّکوةَ وَ هُم راکِعون" معاویه این آیه برای کیست؟ معاویه گفت : زمانی که علی بن ابیطالب انگشتر در راه خدا داد این آیه بر حق علی نازل شد، قبول دارم! ولی حتما این را باید بخوانی؟ ابن عباس گفت : "عَمَّ یَتَساءَلون عَنِ النَّبَاِ العَظیم" معاویه بگو این آیه در حق کیست؟ معاویه گفت : رسول خدا فرمود ؛ خبر عظیم علی بن ابیطالب است که هم مردم ازش می پرسند و هم من از علی خواهم پرسید، ولی ابن عباس حتما باید این را بخوانی؟ ابن عباس گفت : "وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللهِ جَمیعا وَ لا تَفَرَّقوا" بگو ببینم این آیه برای کیست؟ معاویه گفت : پیغمبر فرمود ؛ حبل الله علی بن ابیطالب است دست به دامن علی بزنید و جای دیگر نروید که گمراه میشوید. ولی باید همین را تفسیر کنی؟ ابن عباس گفت : "کَفی بِاللهِ شَهیدا بَینی وَ بَینَکُم" این آیه برای چیست معاویه؟ معاویه گفت : این قصه قصه ی علم علی بن ابیطالب است که خدا همه ی علم جاری رو در سیره ی او تعریف میکند، ولی لازم است حتما این را بخوانی؟ ابن عباس گفت : "قُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا و َأَبْنَاءَکُمْ و َنِسَاءَنَا و َنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ" بگو به من که این آیه برای کیست؟ معاویه گفت : این هم ماجرای مباهله با اهل نجران است که خدا در این آیه علی بن ابیطالب را نفس پیغمبر میخواند، ولی برای مردم حتما باید همین را بخوانی؟ ابن عباس گفت : "ساَلَ سائِلٌ بِعَذابِ واقِع" این آیه برای چیست معاویه؟ معاویه گفت : روز غدیر شخصی نزد رسول خدا آمد و گفت این سخنان از خودت بود یا از خدا؟ پیغمبر فرمود امر رسالت بود ، شخص رو به پیغمبر کرد و گفت ؛ به خدا بگو بر من عذاب وارد کند که تحمل ولایت علی را ندارم و خداوند جلوی همگان دشمن علی را هلاک کرد، ابن عباس قبول دارم ! آیا باید فقط همین آیه را بخوانی؟ ابن عباس گفت : "یا اَیُّهَا الرَّسولُ بَلِّغ ما اُنزِلَ اِلَیک" این آیه دیگر برای چیست معاویه؟ معاویه گفت : این هم ماجرای ابلاغ ولایت علی بن ابیطالب است قبول دارم! ولی این را حتما باید بازگو کنی؟ ابن عباس گفت : "اَلیومَ اَکمَلتُ لَکُم دینَکُم" معاویه به من بگو این دگر برای کیست؟ معاویه گفت : این آیه هم اکمال دیانت در پرتوی ولایت علی بن ابیطالب است ولی آیه ای دیگر بخوان نه این را ! ابن عباس از جا بلند شد و گفت: معاویه به من بگو کجای قرآن را بخوانم که فضل علی بن ابیطالب نباشد؟! کجا را بخوانم که از علی بیان نشده باشد؟! معاویه گفت : اصلا ابن عباس بخوان "اِذا زُلزِلَتِ الارض زلزالها ابن عباس: این آیه هم فضل علی بن ابیطالب است! معاویه گفت : علی در این آیه دگر چه می کند ابن عباس؟! ابن عباس گفت : نشنیدی بعد از رسول خدا یک سال نگذشته بود که زلزله ای بر مدینه آمد که همه ی مردم از شدت وحشت از خانه به در شده بودند و علی در میانشان حاضر شد وخواند این آیه را و پایش را بر زمین کوبید وفرمود: زمین ! ابوتراب بر تو امر می کند آرام گیر! معاویه که از غضب بر خود می پیچید گفت:ابن عباس راحت بگو تا قرآن باشد، علی هم خواهد بود... بحار الانوار، ج ۴۴، ص ۱۲۵ #علی #جانم_علی #مولا #حیدر #جهاد_تبیین @mola_amiralmomenin_as

. ماجرای عجیب شعرِ جنابِ شهریار... آیت الله العظمی مرعشی نجفی بارها می فرمودند شبی توسلی پیدا کردم تا یکی از اولیای خدا را در خواب ببینم . آن شب در عالم خواب , دیدم که در زاویه مسجد کوفه نشسته ام و وجود مبارک مولا امیرالمومنین (علیه السلام) با جمعی حضور دارند. حضرت فرمودند : شاعران اهل بیت را بیاورید . دیدم چند تن از شاعران عرب را آوردند . فرمودند : شاعران فارسی زبان را نیز بیاورید . آن گاه محتشم و چند تن از شاعران فارسی زبان آمدند . فرمودند : شهریارِ ما کجاست ؟! شهریار آمد . حضرت خطاب به شهریار فرمودند : شعرت را بخوان ! شهریار این شعر را خواند : علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را که به ما سوا فکندی همه سایه هما را دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین به علی شناختم من به خدا قسم خدا را به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند چو علی گرفته باشد سر چشمه بقا را مگر ای سحاب رحمت تو بباری ار نه دوزخ به شرار قهر سوزد همه جان ما سوا را برو ای گدای مسکین در خانه علی زن که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را به جز از علی که گوید به پسر که قاتل من چو اسیر توست اکنون به اسیر کن مدارا به جز از علی که آرد پسری ابولعجائب که علم کند به عالم شهدای کربلا را چو به دوست عهد بندد زمیان پاکبازان چو علی که می تواند که به سر برد وفا را نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت متحیرم چه نامم شه ملک لا فتی را به دوچشم خونفشانم هله ای نسیم رحمت که زکوی او غباری به من آر توتیا را به امید آن که شاید برسد به خاک پایت چه پیامها سپردم همه سوز دل صبا را چو تویی فضای گردان به دعای مستمندان که زجان ما بگردان ره آفت قضا را چه زنم چو نای هر دم زنوای شوق او دم که لسان غیب خوشتر بنوازد این نوا را : همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی به پیام آشنایی بنوازد آشنا را ز نوای مرغ یاحق بشنو که در دل شب غم دل به دوست گفتن چه خوش است شهریارا آیت الله العظمی مرعشی نجفی فرمودند : وقتی شعر شهریار تمام شد از خواب بیدار شدم چون من شهریار را ندیده بودم , فردای آن روز پرسیدم که شهریار شاعر کیست ؟ گفتند : شاعری است که در تبریز زندگی می کند . گفتم از جانب من او را دعوت کنید که به قم نزد من بیاید . چند روز بعد شهریار آمد . دیدم همان کسی است که من او را در خواب در حضور حضرت امیر (علیه السلام) دیده ام. از او پرسیدم : این شعرِ علی ای همای رحمت را کی گفته ای ؟ شهریار با حالت تعجب از من سوال کرد که شما از کجا خبر دارید که من این شعر را ساخته ام ؟ چون من نه این شعر را به کسی داده ام و نه درباره آن با کسی صحبت کرده ام . مرحوم آیت الله العضمی مرعشی نجفی به شهریار می فرمایند : چند شب قبل من خواب دیدم که در مسجد کوفه هستم و حضرت امیرالمومنین (علیه السلام) تشریف دارند . حضرت , شاعران اهل بیت را احضار فرمودند : ابتدا شاعران عرب آمدند . سپس فرمودند : شاعران فارسی زبان را بگویید بیایند . آنها نیز آمدند . بعد فرمودند شهریار ما کجاست ؟ شهریار را بیاورید ! و شما هم آمدید . آن گاه حضرت فرمودند : شهریار شعرت را بخوان ! و شما شعری که مطلع آن را به یاد دارم خواندید . شهریار فوق العاده منقلب می شود و می گوید : من فلان شب این شعر را ساخته ام و همان طور که قبلا عرض کردم، تا کنون کسی را در جریان سرودن این شعر قرار نداده ام . آیت الله مرعشی نجفی فرمودند : وقتی شهریار تاریخ و ساعت سرودن شعر را گفت , معلوم شد مقارن ساعتی که شهریار آخرین مصرع شعر خود را تمام کرده , من آن خواب را دیده ام... #علی #جانم_علی #مولا #حیدر @mola_amiralmomenin_as