eitaa logo
ساکنین پلاک "8"
146 دنبال‌کننده
11.9هزار عکس
6هزار ویدیو
100 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
✳ محال است دل زنده باشد و انسان خلاف بکند 🔻 خودآگاهی می‌خواهد و خودآگاهی به «زنده بودن قلب و » برمی‌گردد. تا انسان دل و قلب را به مسلخ نبرد و از روی جسد آن عبور نکند و آن را نمیراند، هیچ‌وقت کاری را نمی‌کند و سخنی را نمی‌گوید. تمام چیزهایی از قبیل ، و ، و... که انسان‌ها مرتکبش می‌شوند از اینجا سرچشمه می‌گیرند. محال است دل زنده باشد و انسان خلاف بکند. زنده بودن دل همان و صدق و راستی همان. مردن دل همان و کذب و پلیدی همان. تا دل را نکشی راضی به کذب نگردی. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۴۲ و ۴۳ @pellake8
✳️ انسان بی‌ایمان، انسان مرده است 🔻 انسان گاهی یک بی‌حسی در برخی از اعضا و جوارح مثل پا یا دست پیدا می‌کند. نگران نزد طبیب می‌رود و اظهار ناراحتی می‌کند. طبیب دستور می‌دهد: روی تخت‌خواب بخوابد و بعد با چیزی شبیه سوزن به آن قسمت‌های بدن می‌زند تا ببیند که چه واکنشی نشان می‌دهد. می‌پرسد چیزی احساس می‌کنی؟ می‌گوید: نه. طبیب متوجه می‌شود که در این قسمت از بدن احساس از بین رفته و چیزی را حس نمی‌کند. 🔸 وضعیت انسان نسبت به و هم همین‌طور است. وقتی می‌شود معنایش این است که احساس را از دست داده است. ایمان و در یک انسان یک حس است، یک است، و آن انسانی که این حس را ندارد، است. چنان که انسان کر فرقی بین صدای بلند و کوتاه و صدای زشت و زیبا نمی گذارد، انسان میان و ، و و و فرق نمی‌گذارد. در صورتی که اگر این زنده باشد و نمرده باشد، خود این حس، انسان را به ، ، و.... می‌خواند و کار او را اصلاح می‌کند. پس باید کوشید و این حس را زنده و بیدار نگه داشت. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۴۳ و ۴۴ @pellake8
✳️ حافظ ایمان باشیم تا ایمان حافظ ما باشد! 🔻 اصلی‌ترین شرط برای داشتن راحت، است. البته اگر می‌خواهیم ایمان در لحظه‌ی مرگ و پس از آن در مراحل حافظ ما باشد، باید در دنیا حافظ ایمان خود باشیم. ما حافظ ایمان خود باشیم تا ایمان در سختی‌ها حافظ ما باشد. 🔸 در روایت داریم که اعتقادات و ایمان بعضی از افراد عاریه‌ای است؛ از این دست می‌گیرند و از آن دست می‌دهند. مثلاً تا یک مقدار وضع مالی جابه‌جا می‌شود، حقوق کم‌وزیاد می‌شود و فشار زندگی وارد می‌شود، چه بسا افراد خدا را به ظلم متهم می‌کنند. این‌ها خطرناک است. 🔺 باید ایمان‌ها را تثبیت کرده و نگاه داشت. تثبیت ایمان و اعتقادات هم فقط با خواندن کتاب و یا رفتن به کلاس عقیدتی نیست. این‌ها خوب است و می‌تواند را قانع کند. اما انسان نیز باید قانع شود. باید قلب انسان باور کند و ایمان در قلب رسوخ کند. باور قلب با به‌دست می‌آید. هرچقدر ما اعمال خود را طبق وظایف و انجام دهیم، مانند چکشی که بر میخ فرو می‌رود، باعث تثبیت اعتقادات در قلب و باور آن‌ها می‌شود. 👤 📝 #⃣ @pellake8
☀️☀️☀️☀️☀️☀️☀️ 👌 نسخه‌ی آرامش 🔻 در ادبیات عرفانی را می‌گویند، یعنی چیزی یا کسی که انسان با رسیدن به آن می‌شود و قرار می‌گیرد. اول، معشوق انسان است ولی بعد می‌فهمد چنین نیست. بعد ، بعد و مانند این‌ها. انسان این امور را یکی پس از دیگری پشت سر می‌گذارد و به‌تدریج درمی‌یابد هیچ‌یک از آن‌ها نمی‌تواند برای او آرامش به ارمغان آورد. تمام این موارد، واسطه و هستند، نه دلارام! برای اینکه بفهمیم به معشوق رسیده‌ایم یا نه، باید ببینیم آرام شده‌ایم یا نه. اگر در سوره‌ی مبارکه‌ی رعد آمده است «أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» برای همین است. 🔸 این طمأنینه در عربی همان است که در فارسی به آن دلارام می‌گوییم. این دل در اختیار خود ما است و همه می‌دانیم با چه چیز آرامش می‌یابد. اینکه انسان بعد از به‌دست‌آوردن ، ، و مانند این‌ها آرام نمی‌شود، دلیل بر این است که آن‌ها معشوق او نیستند. معشوق حقیقی ذات اقدس اله است. 👤 📚 برگرفته از کتاب «توصیه‌ها، پرسش‌ها و پاسخ‌ها» 📖 ص ۶۱ #⃣ @pellake8
✳️ قطره‌ی متصل به دریا به‌اندازه‌ی دریاست... 🔻 چه کسی احساس و پُری می‌کند؟ آن که در او باشد. والّا هر چه در دل انسان باشد، احساس می‌کند. 🔸 «إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا»؛ این «هلوع» یعنی سبک‌سر؛ یعنی احساس ، احساس سبکی، دل پر از و غصه و دلهره و ؛ «إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا* إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا* وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا»؛ به‌راستی که انسان، سخت آزمند خلق شده است. چون صدمه‌ای به او رسد، عجز و لابه کند و چون خیری به او رسد، بخل ورزد.(معارج، ۱۹) 🔺 آدمی که خدا در دل اوست، احساس سنگینی می‌کند. سنگین است؛ به اندازه‌ای که خدا سنگین است. قطره‌ی وصل به دریا به‌اندازه‌ی دریاست. والّا اگر قطره باشد، هر بادی او را می‌برد. به قول امام صادق علیه‌السلام، هیچ است. اگر بخواهیم سنگین باشیم و احساس پوچی نکنیم، باید با خدا رابطه داشته باشیم. 👤 📚 برگرفته از کتاب «در ساحل سپیده‌ی اخلاص» #⃣ @pellake8
✳️ شرط حصول کمالات معنوی 🔻 و ، بر خلاف و ، چون سروکارشان با و است، رقیب نمی‌پذیرند. هیچ مانعی ندارد که یک نفر عالم یا فیلسوف، بنده‌ی درم و دینار باشد و به‌موقع، فکر و اندیشه را در مسائل فلسفی و منطقی و طبیعی ریاضی به کار اندازد. ولی امکان ندارد قلب چنین فردی، کانون یک عشق، آن هم عشق به یک معنی، از قبیل نوع انسان، و یا مرام و مسلک بوده باشد، تا چه رسد به این که بخواهد کانون باشد و از عشق الهی برافروخته گردد، و محل سطوع و خدایی گردد. 🔸 پس، خانه‌ی دل را از خالی و فارغ نگهداشتن، و بت‌های سیم و زر را از کعبه‌ی دل فرود آوردن و شکستن، شرط حصول و رشد شخصیت واقعی انسان است. 👤 📚 📖 ص ۲۳۳ #⃣ @pellake8
✳️ دعا هم طلب است و هم مطلوب! 🔻 قطع‌نظر از اجر و پاداشی که برای هست و قطع‌نظر از اثر استجابتی که بر دعا مترتب است، دعا اگر از حد لقلقه‌ی زبان بگذرد و با هماهنگی کند و انسان به اهتزاز درآید، یک روحانیت بسیار عالی دارد، مثل این است که انسان خود را غرق در نور می‌بیند، شرافت را در آن وقت احساس می‌کند. آن وقت خوب درک می‌کند که در سایر اوقات که چیزهای کوچک او را به خود مشغول داشته بود و او را آزار می‌داد، چقدر پست و ساقط و سافل بوده. 🔸 انسان وقتی که از غیر خدا چیزی می‌خواهد، احساس مذلت می‌کند و وقتی که از خدا می‌خواهد، احساس عزت. لهذا، دعا هم طلب است و هم مطلوب، هم وسیله است و هم غایت، هم مقدمه است و هم نتیجه. اولیای خدا هیچ‌چیزی را به اندازه‌ی دعا خوش نداشتند، همه‌ی خواهش‌ها و آرزوی دل خود را با در میان می‌گذاشتند و بیش از آن اندازه که به خود اهمیت می‌دادند، به خودِ و رازونیاز اهمیت می‌دادند. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۲۳۵ و ۲۳۶ @pellake8