eitaa logo
روشنای ویگل
120 دنبال‌کننده
25.1هزار عکس
31.2هزار ویدیو
783 فایل
سعی می کنم مطالب خوبی برای شما عزیزان داشته باشم.باماهمراه شوید.
مشاهده در ایتا
دانلود
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️ از نظر داشتن يا نداشتن و آگاهی به چند گروه تقسيم ميشوند و كداميك برای جامعه خطرناکتر است؟ 🔶 از نظر داشتن يا نداشتن و آگاهی به تقسيم ميشوند: ، ، ، و . 🔷 كسى است كه مطلبى را به طور اجمال يا به طور تفصيل مى داند؛ يعنى نسبت به چيزى گاه دارد و گاه . مثلا اجمالا مى داند شراب، حرام است و زيان هايى براى جسم و روح انسان دارد. يا به طور تفصيل دلايل حرمت شراب و مدارك آن را ديده و آثار زيانبار آن را در هر يك از اعضاء بدن مورد بررسى دقيق قرار داده است. كسى است كه نمى داند؛ ولى هم ندارد، يا به خاطر دور بودن از مراكز علم و يا فرو رفتن در غفلت و سهو و خطا. كسى است كه به دارد، اما بر اثر و و سهل انگارى به سراغ علم نرفته و در جهل و بى خبرى مانده است؛ ولى با اين حال از است! يعنى مى داند كه نمى داند. 🔷اما كسى است كه واقعاً در و از حقّ و واقعيت به دور افتاده؛ امّا از جهل خود خبرى ندارد؛ بلكه به عكس خيال مى كند آگاه و با خبر است و آنچه را فهميده، عين واقعيّت مى باشد و به تعبير ديگر: نمى داند كه نمى داند. در ميان اين گروهها خطر و مسئوليّت از همه كمتر است و بعد از آن، قرار دارد و سپس ؛ كه ممكن است به خاطر جهل مُركّبش خطراتى براى خود و ديگران ايجاد كند. امّا ، است. آن كس كه مى رود و همچون دزدى است كه با چراغ آمده، به كاهدان نمى زند؛ بلكه كالاى گزيده تر را مى برد. تمام بدبختى هايى كه بشر در طول تاريخ داشته، به خاطر همين بوده. 🔷 تمام جنگ ها و در جامعه بشرى چه در گذشته و چه امروز از همين گروه است. آنها هستند كه خطرناكترين سلاح هاى كشتار جمعى را براى محو و نابودى انسان هاى بى گناه مى سازند. آنها هستند كه را براى و ملّت ها مى كشند. آنها هستند كه براى حفظ و نامشروعشان آتش جنگ را به پا مى كنند و بالأخره آنها هستند كه براى دست يافتن به منافع بيشتر، مراكز حسّاس تبليغاتى را به دست مى گيرند. را مى پوشانند و با و تزوير، انسان ها را در بى خبرى فرو مى برند. آنها را به تشبيه كرده كه عطش نامحدود و پايان ناپذيرى بر او غلبه نموده، در هيچ حال سيراب نمى شود. اگر به او حمله كنى دهانش باز و زبانش بيرون است و اگر او را به حال خود واگذارى باز چنين است: «فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الْكَلْبِ إِنْ تَحْمِلْ عَلَيْهِ يَلْهَثْ أَوْ تَتَرُكْهُ يَلْهَثْ». [اعراف، ۱۷۶] 🔷راستى اگر سؤال شود كه چه میشود كه با و در گام مى گذارد و اين علم و عمل از كجا سرچشمه مى گيرد؟ جواب اين سؤال روشن است. گاه اين عالِم واقعاً و ضعيف است گرچه در ظاهر مسلمان است، و گاه در عين ايمان به خدا، آنچنان بر او شديد است كه سدّ ايمانش را كه معمولا چندان محكم نيست مى شكند و سيلاب و تمام وجودش را فرا مى گيرد و به قعر درّه هولناك و پرتاب مى كند. 🔷اين سخن را با حديث زيبايى از (ع) پايان مى دهيم، مى فرمايد: «تورات با پنج جمله پايان يافته كه من دوست دارم در آغازِ هر روز آنها را از نظر بگذرانم. [سپس آنها را به اين صورت بيان مى فرمايد:] «اوّل: كه به عمل نكند، با مساوى است»؛ «دوم: كه را درباره مردم رعايت نكند، با مساوى است»؛ «سوم: كه در برابر غنى به خاطر در اموالِ او ذليلانه خضوع مى كند، با مساوى است»؛ «چهارم: كه از مالش [براى خود و كمك به ديگران] بهره نمى گيرد، با مساوى است»؛ «پنجم: كه براى و بدون نياز از منزل خارج مى شود، او با يكسان است، [چرا كه او هم برده هوس هاست])». پی نوشت: [۱] الاثنی عشريه فی الرّدّ علي الصوفيه، حرّ عاملی، محمد بن محمد، علميه، قم، ۱۴۰۰ق، بی تا، ص ۲۰۶ 📕پيام امام امير المؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، دار الكتب الاسلامية‏، تهران‏، ۱۳۸۶ ش، چ اول‏، ج ۴، ۶۳۸ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️شیطان چگونه باطل را برای انسان تزیین می کند؟ (بخش سوم) 🔹همچنین در آیات ۳۶ و ۳۷ سوره زخرف، به صورت يك حكم كلّى، سرنوشت كسى را كه از ياد خدا، رویگردان مى شود بازگو مى كند؛ و مى فرمايد: «وَ مَن يَعْشُ عَن ذِكْرِ الرَّحْمَٰنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ * وَ إِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَ يَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ؛ ما را بر او مسلّط مى سازيم كه همواره همنشين او خواهد بود‌. و آنها [شياطين] اين گروه را از راه [خدا] باز مى دارند، در حالى كه گمان مى كنند هدايت يافتگان [حقيقى] آنها هستند». 🔹مفسّران و ارباب لغت براى جمله «يَعْشُ» دو معنا ذكر كرده اند: بعضى گفته اند از مادّه «عَشَى» به معناى تاريكى خاصّى است كه در چشم پيدا مى شود، و بر اثر آن چشم بينايى خود را از دست مى دهد يا شب‌كور مى شود، لذا «عشوآء» به شترى گفته مى شود كه پيش روى خود را نمى بيند و به هنگام راه رفتن، پيوسته اشتباه مى كند (خبط عشوآء نيز اشاره به همين است) و «اعشى» به كسى مى گويند كه نابينا يا شبكور است. 🔹بنابراين معناى آيه شريفه اين است: كسى كه آيات الهى را با چشم خود در جهان آفرينش نبيند و از زبان پيامبران الهى نشنود، گرفتار دام شيطان و تسويلات (فریب، مکر و اغوا) او مى گردد. بعضى ديگر آن را از مادّه «عَشْو» (بر وزن نَشْو) دانسته اند كه وقتى با «الى» ذكر مى شود به معناى هدايت يافتن با چشمانى ضعيف است؛ و هنگامى كه با «عن» ذكر مى شود، به معناى اعراض و رویگردانى است. بنابراين معناى آيه چنين مى شود: كسانى كه از ياد خدا رويگردان شوند؛ را بر آنها مسلّط خواهيم ساخت. [۱] 🔹امّا جمله «نُقِيَّض» از مادّه «قَيْض» (بر وزن فَيْض) در اصل به معناى پوست تخم مرغ است؛ سپس به معناى مسلّط ساختن آمده است. اين تعبير در مورد آيه بسيار قابل توجّه است، و نشان مى دهد كه چنان بر اينگونه افراد مسلّط مى شود كه از هر سو آنها را احاطه كرده و رابطه آنان را از جهان خارج به كلّى قطع مى كند، و اين بدترين حجاب براى يك انسان در برابر معرفت است. اين تعبير در كلمات عرب نيز به صورت ضرب المثل به كار مى رود كه مى گويند «اِسْتِيْلاءُ الْقَيْضِ عَلَى الْبَيْضِ؛ تسلّط پوست، بر تخم مرغ». از آن بدتر آنكه اين تسلّط و احاطه ادامه مى يابد و شيطان همچنان در كنار او است، و عاقبت او به جايى مى رسد كه به خود افتخار مى كند و گمان دارد كه در طريق هدايت است؛ «وَ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُّهْتَدُونَ». ... پی نوشت؛ [۱] به لسان العرب، ابن منظور، محمد بن مكرم، دار صادر، بيروت، ۱۴۱۴ق، چ سوم، ج۱۵، ص۵۶؛ المفردات فی غريب القرآن، راغب اصفهانى، حسين بن محمد، تحقيق: صفوان عدنان داود، دارالعلم - الدار الشامية، دمشق، بيروت، ۱۴۱۲ق، چ اول، ص۵۶۷؛ الجامع لأحكام القرآن، قرطبى، محمد بن احمد، انتشارات ناصر خسرو، تهران، ۱۳۶۴ش، چ اول، ج۱۶، ص۷۷؛ تفسير روح البيان، حقى بروسوى، اسماعيل، دارالفكر، بيروت، بى تا، ج۸، ص۳۶۹، سورة زخرف، آية۳۶؛ الميزان فى تفسير القرآن، طباطبايى، سيد محمد حسين، دفتر انتشارات اسلامى جامعه‏ مدرسين حوزه علميه قم، قم، ۱۴۱۷ق، چ ۵، ج۱۸، ص۱۰۲، بيان مراجعه شود. 📕پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، دارالکتب الاسلامیه، چ نهم، ج ۱، ص ۴۰۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel