💥☄💥☄💥☄💥☄💥
☄
⭕️ #مردم از نظر داشتن يا نداشتن #علم و آگاهی به چند گروه تقسيم ميشوند و كداميك برای جامعه خطرناکتر است؟
🔶 #مردم از نظر داشتن يا نداشتن #علم و آگاهی به #چهار_گروه تقسيم ميشوند: #عالم، #جاهلِ_قاصر، #جاهلِ_مقصّرِ_بسيط، و #جاهلِ_مُركّب.
🔷 #عالم كسى است كه مطلبى را به طور اجمال يا به طور تفصيل مى داند؛ يعنى نسبت به چيزى گاه #علم_اجمالى دارد و گاه #علم_تفصيلى. مثلا اجمالا مى داند شراب، حرام است و زيان هايى براى جسم و روح انسان دارد. يا به طور تفصيل دلايل حرمت شراب و مدارك آن را ديده و آثار زيانبار آن را در هر يك از اعضاء بدن مورد بررسى دقيق قرار داده است. #جاهل_قاصر كسى است كه نمى داند؛ ولى #دسترسى_به_علم هم ندارد، يا به خاطر دور بودن از مراكز علم و يا فرو رفتن در غفلت و سهو و خطا. #جاهل_مُقصّر كسى است كه #دسترسى به #اسباب_علم دارد، اما بر اثر #سستى و #تنبلى و سهل انگارى به سراغ علم نرفته و در جهل و بى خبرى مانده است؛ ولى با اين حال از #جهل_خود #باخبر است! يعنى مى داند كه نمى داند.
🔷اما #جاهل_مُركّب كسى است كه واقعاً در #جهل #فرو_رفته و از حقّ و واقعيت به دور افتاده؛ امّا از جهل خود خبرى ندارد؛ بلكه به عكس خيال مى كند آگاه و با خبر است و آنچه را فهميده، عين واقعيّت مى باشد و به تعبير ديگر: نمى داند كه نمى داند. در ميان اين گروهها خطر و مسئوليّت #جاهل_قاصر از همه كمتر است و بعد از آن، #جاهل_مُقصّر قرار دارد و سپس #جاهل_مُركّب؛ كه ممكن است به خاطر جهل مُركّبش خطراتى براى خود و ديگران ايجاد كند. امّا #از_همه_خطرناكتر، #عالِم_بى_عمل است. آن كس كه #آگاهانه #راه_خلاف مى رود و همچون دزدى است كه با چراغ آمده، به كاهدان نمى زند؛ بلكه كالاى گزيده تر را مى برد. تمام بدبختى هايى كه بشر در طول تاريخ داشته، به خاطر همين #عالِمان_بى_عمل بوده.
🔷 #سرچشمه تمام جنگ ها و #نابسامانیها در جامعه بشرى چه در گذشته و چه امروز از همين گروه است. آنها هستند كه خطرناكترين سلاح هاى كشتار جمعى را براى محو و نابودى انسان هاى بى گناه مى سازند. آنها هستند كه #نقشه_هاى_شيطانى را براى #استثمار و #استعمار ملّت ها مى كشند. آنها هستند كه براى حفظ #منافع_شوم و نامشروعشان آتش جنگ را به پا مى كنند و بالأخره آنها هستند كه براى دست يافتن به منافع بيشتر، مراكز حسّاس تبليغاتى را به دست مى گيرند. #چهره_حقايق را مى پوشانند و با #دروغ و تزوير، انسان ها را در بى خبرى فرو مى برند. #قرآن_مجيد آنها را به #سگ_هارى تشبيه كرده كه عطش نامحدود و پايان ناپذيرى بر او غلبه نموده، در هيچ حال سيراب نمى شود. اگر به او حمله كنى دهانش باز و زبانش بيرون است و اگر او را به حال خود واگذارى باز چنين است: «فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الْكَلْبِ إِنْ تَحْمِلْ عَلَيْهِ يَلْهَثْ أَوْ تَتَرُكْهُ يَلْهَثْ». [اعراف، ۱۷۶]
🔷راستى اگر سؤال شود كه چه میشود كه #انسان با #علم و #آگاهى در #راه_خطا گام مى گذارد و اين #تضادّ علم و عمل از كجا سرچشمه مى گيرد؟ جواب اين سؤال روشن است. گاه اين عالِم واقعاً #پايه_هاى_ايمانش #سست و ضعيف است گرچه در ظاهر مسلمان است، و گاه در عين ايمان به خدا، آنچنان #غلبه_هواى_نفس بر او شديد است كه سدّ ايمانش را كه معمولا چندان محكم نيست مى شكند و سيلاب #هوی و #هوس تمام وجودش را فرا مى گيرد و به قعر درّه هولناك #ضلالت و #گمراهى پرتاب مى كند.
🔷اين سخن را با حديث زيبايى از #امام_علی (ع) پايان مى دهيم، مى فرمايد: «تورات با پنج جمله پايان يافته كه من دوست دارم در آغازِ هر روز آنها را از نظر بگذرانم. [سپس آنها را به اين صورت بيان مى فرمايد:] «اوّل: #عالِمى كه به #علمش عمل نكند، با #شيطان مساوى است»؛ «دوم: #زمامدارى كه #عدالت را درباره مردم رعايت نكند، با #فرعون مساوى است»؛ «سوم: #فقيرى كه در برابر غنى به خاطر #طمع در اموالِ او ذليلانه خضوع مى كند، با #سگ مساوى است»؛ «چهارم: #ثروتمندى كه از مالش [براى خود و كمك به ديگران] بهره نمى گيرد، با #فقير_اجير مساوى است»؛ «پنجم: #زنى كه براى #هواى_نفس و بدون نياز از منزل خارج مى شود، او با #كنيزِ_برده يكسان است، [چرا كه او هم برده هوس هاست])».
پی نوشت:
[۱] الاثنی عشريه فی الرّدّ علي الصوفيه، حرّ عاملی، محمد بن محمد، علميه، قم، ۱۴۰۰ق، بی تا، ص ۲۰۶
📕پيام امام امير المؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ ش، چ اول، ج ۴، ۶۳۸
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#ايمان #علم #آگاهی #عالم #جاهل #جهل #گمراهی #ضلالت #شیطان #نفس #هوای_نفس
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️شیطان چگونه باطل را برای انسان تزیین می کند؟ (بخش سوم)
🔹همچنین در آیات ۳۶ و ۳۷ سوره زخرف، به صورت يك حكم كلّى، سرنوشت كسى را كه از ياد خدا، رویگردان مى شود بازگو مى كند؛ و مى فرمايد: «وَ مَن يَعْشُ عَن ذِكْرِ الرَّحْمَٰنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ * وَ إِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَ يَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ؛ ما #شيطان را بر او مسلّط مى سازيم كه همواره همنشين او خواهد بود. و آنها [شياطين] اين گروه را از راه [خدا] باز مى دارند، در حالى كه گمان مى كنند هدايت يافتگان [حقيقى] آنها هستند».
🔹مفسّران و ارباب لغت براى جمله «يَعْشُ» دو معنا ذكر كرده اند: بعضى گفته اند از مادّه «عَشَى» به معناى تاريكى خاصّى است كه در چشم پيدا مى شود، و بر اثر آن چشم بينايى خود را از دست مى دهد يا شبكور مى شود، لذا «عشوآء» به شترى گفته مى شود كه پيش روى خود را نمى بيند و به هنگام راه رفتن، پيوسته اشتباه مى كند (خبط عشوآء نيز اشاره به همين است) و «اعشى» به كسى مى گويند كه نابينا يا شبكور است.
🔹بنابراين معناى آيه شريفه اين است: كسى كه آيات الهى را با چشم خود در جهان آفرينش نبيند و از زبان پيامبران الهى نشنود، گرفتار دام شيطان و تسويلات (فریب، مکر و اغوا) او مى گردد. بعضى ديگر آن را از مادّه «عَشْو» (بر وزن نَشْو) دانسته اند كه وقتى با «الى» ذكر مى شود به معناى هدايت يافتن با چشمانى ضعيف است؛ و هنگامى كه با «عن» ذكر مى شود، به معناى اعراض و رویگردانى است. بنابراين معناى آيه چنين مى شود: كسانى كه از ياد خدا رويگردان شوند؛ #شيطانى را بر آنها مسلّط خواهيم ساخت. [۱]
🔹امّا جمله «نُقِيَّض» از مادّه «قَيْض» (بر وزن فَيْض) در اصل به معناى پوست تخم مرغ است؛ سپس به معناى مسلّط ساختن آمده است. اين تعبير در مورد آيه بسيار قابل توجّه است، و نشان مى دهد كه #شيطان چنان بر اينگونه افراد مسلّط مى شود كه از هر سو آنها را احاطه كرده و رابطه آنان را از جهان خارج به كلّى قطع مى كند، و اين بدترين حجاب براى يك انسان در برابر معرفت است. اين تعبير در كلمات عرب نيز به صورت ضرب المثل به كار مى رود كه مى گويند «اِسْتِيْلاءُ الْقَيْضِ عَلَى الْبَيْضِ؛ تسلّط پوست، بر تخم مرغ». از آن بدتر آنكه اين تسلّط و احاطه ادامه مى يابد و شيطان همچنان در كنار او است، و عاقبت او به جايى مى رسد كه به #گمراهى خود افتخار مى كند و گمان دارد كه در طريق هدايت است؛ «وَ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُّهْتَدُونَ». #ادامه_دارد...
پی نوشت؛
[۱] به لسان العرب، ابن منظور، محمد بن مكرم، دار صادر، بيروت، ۱۴۱۴ق، چ سوم، ج۱۵، ص۵۶؛ المفردات فی غريب القرآن، راغب اصفهانى، حسين بن محمد، تحقيق: صفوان عدنان داود، دارالعلم - الدار الشامية، دمشق، بيروت، ۱۴۱۲ق، چ اول، ص۵۶۷؛ الجامع لأحكام القرآن، قرطبى، محمد بن احمد، انتشارات ناصر خسرو، تهران، ۱۳۶۴ش، چ اول، ج۱۶، ص۷۷؛ تفسير روح البيان، حقى بروسوى، اسماعيل، دارالفكر، بيروت، بى تا، ج۸، ص۳۶۹، سورة زخرف، آية۳۶؛ الميزان فى تفسير القرآن، طباطبايى، سيد محمد حسين، دفتر انتشارات اسلامى جامعه مدرسين حوزه علميه قم، قم، ۱۴۱۷ق، چ ۵، ج۱۸، ص۱۰۲، بيان مراجعه شود.
📕پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، دارالکتب الاسلامیه، چ نهم، ج ۱، ص ۴۰۴
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#شیطان #وسوسه
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد