هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چرا در تشیع عبادات بدون پذیرش «ولایت» قبول نیست؟
🔹چنانچه معنای #ولایت به طور صحیح و دقیق مورد توجه قرار گیرد، پاسخ سوال نیز روشن می شود، واژه «ولایت» و «مولى» از ماده «ولى» گرفته شده است و اهل لغت معانى گوناگون را براى آن برشمرده اند؛ مالک، عبد، معتِق (آزاد کننده) معتَق (آزاد شده)، صاحب (همراه)، قریب (مانند پسر عمو)، جار (همسایه)، حلیف (هم پیمان)، ابن (پسر)، عمّ (عمو)، ربّ، ناصر، منعِم، نزیل (کسی که در جایى سکنى گزیند) شریک، ابن الاخت (پسر خواهر)، محبّ، تابع، صهر (داماد)، اولى بالتصرف (کسى که از جهاتى بر تصرف در امور شخصى دیگرى، از خود او شایسته تر است). [۱]
🔹در اصطلاح، مراد از #ولایت تسلط و اشراف بر دخل و تصرف در امور سایر انسانها، در ابعاد مختلف است، بدون این که حق اختیار و انتخاب و گزینش یا مالکیت از سایرین سلب شود. #امام_معصوم (ع) شاهد و محیط بر همه انسانها اعم از شیعه و غیر شیعه، مسلمان و غیر مسلمان است. از ظاهر و باطن همه آگاه و توان هر گونه تصرفى را در امور آنها دارد. به علاوه #امام (ع) میتواند در امور تکوینیه نیز دخل و تصرف نموده و مثلاً خشتى را بدل به طلا نماید، یا عکس بر پرده را جان بخشد و یا امراض لاعلاج و گره هاى سخت را بگشاید و متوسلین خود را از بن بستها برهاند، لکن از این توان، بیهوده و بدون حکمت و خلاف سیره عادى بهره نمی گیرد.
🔹از نظر شیعه شناخت #ولّی_الله و گردن نهادن به اوامر و نواهى و قضاوتها و احکام او بر همگان واجب است، و هر کس از این امر سر باز زند، در واقع توحید و نبوت را نپذیرفته است و به عبارت دیگر: لازمه پذیرش وجود خدا و توحید و عدالت او، پذیرش نبوت، و پذیرش این دو مستلزم پذیرش «ولایت ولّى» میباشد. این مطلب از آیات ۳ سوره مائده که ابلاغ و معرفى #ولى را معادل ابلاغ رسالت و توحید قرار میدهد، و ۵۹ سوره نساء که اطاعت از #اولوالامر را در طول اطاعت از خدا و رسول (ص) قرار میدهد، و نیز #حدیث_ثقلین که #عترت را قرین #قرآن_کریم مینماید، [۲] به وضوح مستفاد است، و به واسطه حدیث شریف نبوى (ص) «هر کس که بمیرد و #امامزمانخویش را نشناسد به #مرگ_جاهلیت مرده است» [۳] تأکید میشود؛
🔹و همانطور که در سوال اشاره شده هیچ عمل و عبادتى، بدون پذیرش «ولایت ولى الله الاعظم» مقبول درگاه احدیت واقع نمی شود، که این مسئله از بسیارى روایات مستفاد است. [۴] به عنوان نمونه #امام_رضا (ع) در حدیث معروف سلسلة الذهب از اجدادشان از جانب خداوند متعال فرمود: «لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ عَذَابِی قَالَ فَلَمَّا مَرَّتِ الرَّاحِلَةُ نَادَانَا بِشُرُوطِهَا وَ أَنَا مِنْ شُرُوطِهَا؛ [۵] لا اله الا الله پناهگاه محکم من است، پس هر که در آن داخل شود از عذاب من مصون خواهد ماند، و پس از اندکى تأکید نمود: با عمل به شرایط آن و من یکى از آن شرایط هستم. (پذیرش ولایت). در حدیثی دیگر #امام_باقر (ع) می فرماید: «اسلام بر پنج پایه استوار است: نماز، روزه، زکات، حج و #ولایت، و هیچ یک از آن ارکان به پاى رکن رکین ولایت نمی رسد». [۶]
🔹از مطالب مطرح شده استفاده می شود که پذیرش #ولایت را خداوند بر انسان ها واجب نموده، و امر ولی را همچون امر خویش قرار داده و اطاعت از ولی را اطاعت از خود بر شمرده است؛ لذا نپذیرفتن #ولایت_ائمه (ع) به قبول نکردن ولایت خداوند برمیگردد. روشن است که این امر سبب میشود اعمال انسان مورد امضای خداوند قرار نگیرد. پذیرش #ولایت سبب میشود که انسان هیچگاه از مسیر هدایت گمراه نشود و در غیر این صورت انسان ها در خطر خروج از راه حقاند، و اساسا این #اهل_بیت (ع) هستند که راه حق را مشخص میسازند و مسیر رسیدن به سعادت دنیا و آخرت را روشن میکنند. رسول خدا در این باره می فرماید: «هر کس دوست میدارد که [چون] من زندگانی کند و [چون] من از دنیا برود، و به بهشتی که پرودگارم مرا بدان وعده فرموده، وارد شود، باید ولایت علی بن ابیطالب و جانشینان پاکش، امامان هدایت و چراغ های تاریکی را پس از من پذیرد. آنان هرگز شما را از درگاه هدایت به درگاه گمراهی نمیکشانند». [۷]
پی نوشتها؛
[۱] فیروزآبادى، القاموس المحیط؛ سعیدى مهر، محمد، کلام اسلامى، ج ۲، ص ۱۶۸
[۲] بحار الأنوار، ج ۲۳، ص ۱۰۸، مؤسسة الوفاء بیروت، ۱۴۰۴ق
[۳] بحار الانوار، ج ۲۳، ص ۱۰۸
[۴] برگرفته از سوال ۱۵۳ وبسایت
[۵] بحارالأنوار، ج ۳، ص ۷
[۶] همان، ج ۶۵، ص ۳۲۹-۳۳۳
[۷] همان، ج ۲۳، ص ۱۴۳
منبع: اسلام کوئست
#ولی #ولایت #امام #امامت
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️علماء و بزرگان اهل سنت امام حسین (علیه السلام) را چگونه توصیف کرده اند؟
🔸با مراجعه به کتب تاریخ و تراجم #اهل_سنت پى مى بریم که #امام_حسین (علیه السلام) مورد مدح و ستایش آنان بوده است:
1⃣ابن حجر عسقلانى: «#حسینبنعلى بن ابیطالب، هاشمى، ابوعبدالله، مدنى، #نوهرسولخدا (صلى الله علیه وآله) و دسته گل او از دنیا، و یکى از دو آقاى جوانان اهل #بهشت است». [۱]
2⃣زرندى حنفى: «#حسین (علیه السلام)، نماز و روزه و حج و عبادات بسیار انجام مى داد. او مردى #باسخاوت و #کریم بود. بیست و پنج بار پیاده حج به جاى آورد». [۲]
3⃣یافعى: «دسته گل رسول خدا (صلى الله علیه و آله) و نوه او و #خلاصه_نبوت، محل #محاسن و #مناقب و #بزرگوارى، ابوعبدالله #حسینبنعلى (علیه السلام) است». [۳]
4⃣سبط بن الجوزى: سبط بن الجوزى مى گوید: «و کنیته ابوعبدالله ویلقّب بالسیّد والوفىّ والولىّ والمبارک والسبط وشهید کربلاء»؛ [۴] (کنیه او #ابوعبدالله، و ملقب به #سید_وفىّ، #ولىّ، #سبط و #شهید_کربلا است).
5⃣ابن سیرین: «آسمان بر کسى بعد از یحیى بن زکریا به جز #حسین (علیه السلام) نگریست، و هنگامى که کشته شد #آسمان سیاه گشت، و ستارگان در روز، پدیدار شدند، به حدى که سیاره جوزاء در وقت عصر دیده شد، و خاک قرمز [از آسمان] فرو ریخت، و آسمان تا هفت شبانه روز به مانند لخته خونى بود». [۵]
6⃣عباس محمود عقّاد: «#شجاعت #حسین (علیه السلام) صفتى است که از او غریب نیست، زیرا صفتى است که از #معدنش سرچشمه گرفته است. و این #فضیلتى است که از #پدران_خود به ارث برده و به فرزندان بعد از خود به ارث گذارده است... و در بین بنى آدم از وى کسى شجاع تر از حیث قلب دیده نشده، آن هنگام که #حسین (علیه السلام) در #کربلا چنین اقدامى را انجام داد... این #فضیلت او را بس که در #تاریخ این دنیا تنها او در طول صدها سال، #شهید فرزند شهید و پدر شهیدان است...». [۶]
7⃣دکتر محمد عبده یمانى: «#حسین (علیه السلام) مردى #عابد و #متواضع بود. همیشه او را روزه دار مشاهده مى کردند. شب ها را بیدار و مشغول عبادت بود. همیشه در #امور_خیر از دیگران سبقت مى جست و در #نیکى از دیگران سرعت مى گرفت...». [۷]
8⃣عمر رضا کحاله: «#حسینبنعلى (علیه السلام)، بزرگ اهل عراق در #فقه و #عظمت_روحى و #جود و بخشش بود». [۸]
پی نوشتها؛
[۱] تهذیب التهذیب، ج ۲، ص ۲۹۹
[۲] نظم دررالسمطین، ص ۲۰۸
[۳] مرآة الجنان، ج ۱، ص ۱۳۱
[۴] تذکرة الخواص، ص ۲۳۲
[۵] تاریخ ابن عساکر، ج ۴، ص ۳۳۹
[۶] ابوالشهداء، ص ۱۹۵
[۷] علّموا اولادکم محبّة آل بیت النبى (ص)، ص ۱۳۳
[۸] اعلام النساء، ج ۱، ص ۲۸
📕اهل بیت از دیدگاه اهل سنت، على اصغر رضوانى، مسجد مقدس جمکران، قم، ۱۳۸۵ش، ص ۴۵
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_حسین
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چرا در تشیع عبادات بدون پذیرش «ولایت» قبول نیست؟
🔹چنانچه معنای #ولایت به طور صحیح و دقیق مورد توجه قرار گیرد، پاسخ سوال نیز روشن می شود، واژه #ولایت و #مولى از ماده «ولى» گرفته شده است و اهل لغت معانى گوناگون را براى آن برشمرده اند؛ مالک، عبد، معتِق (آزاد کننده) معتَق (آزاد شده)، صاحب (همراه)، قریب (مانند پسر عمو)، جار (همسایه)، حلیف (هم پیمان)، ابن (پسر)، عمّ (عمو)، ربّ، ناصر، منعِم، نزیل (کسی که در جایى سکنى گزیند) شریک، ابن الاخت (پسر خواهر)، محبّ، تابع، صهر (داماد)، اولى بالتصرف (کسى که از جهاتى بر تصرف در امور شخصى دیگرى، از خود او شایسته تر است). [۱]
🔹در اصطلاح، مراد از #ولایت تسلط و اشراف بر دخل و تصرف در امور سایر انسانها، در ابعاد مختلف است، بدون این که حق اختیار و انتخاب و گزینش یا مالکیت از سایرین سلب شود. #امام_معصوم (عليه السلام) شاهد و محیط بر همه انسانها اعم از شیعه و غیر شیعه، مسلمان و غیر مسلمان است. از #ظاهر و #باطن همه آگاه و توان هر گونه تصرفى را در امور آنها دارد.
🔹به علاوه #امام (علیه السلام) میتواند در «امور تکوینیه» نیز دخل و تصرف نموده، و مثلاً خشتى را بدل به طلا نماید، یا عکس بر پرده را جان بخشد و یا امراض لاعلاج و گره هاى سخت را بگشاید و متوسلین خود را از بن بستها برهاند، لکن از این توان، بیهوده و بدون حکمت و خلاف سیره عادى بهره نمی گیرد. از نظر شیعه شناخت #ولّی_الله و گردن نهادن به اوامر و نواهى و قضاوتها و احکام او بر همگان #واجب است، و هر کس از این امر سر باز زند، در واقع توحید و نبوت را نپذیرفته است،
🔹و به عبارت دیگر: لازمه پذیرش وجود خدا و توحید و عدالت او، پذیرش نبوت، و پذیرش این دو مستلزم پذیرش #ولایت_ولّى میباشد. این مطلب از آیات ۳ سوره مائده که ابلاغ و معرفى #ولى را معادل ابلاغ رسالت و توحید قرار میدهد، و ۵۹ سوره نساء که اطاعت از #اولوالامر را در طول اطاعت از خدا و رسول قرار میدهد، و نیز #حدیث_ثقلین که #عترت را قرین #قرآن_کریم مینماید، [۲] به وضوح مستفاد است، و به واسطه حدیث شریف نبوى «هر کس که بمیرد و #امامزمانخویش را نشناسد به #مرگ_جاهلیت مرده است» [۳] تأکید میشود؛
🔹و همانطور که در سوال اشاره شده هیچ عمل و عبادتى، بدون پذیرش «ولایت ولى الله الاعظم» مقبول درگاه احدیت واقع نمی شود، که این مسئله از بسیارى روایات مستفاد است. [۴] به عنوان نمونه #امام_رضا (عليه السلام) در حدیث معروف سلسلة الذهب از اجدادشان از جانب خداوند متعال فرمود: «لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ عَذَابِی قَالَ فَلَمَّا مَرَّتِ الرَّاحِلَةُ نَادَانَا بِشُرُوطِهَا وَ أَنَا مِنْ شُرُوطِهَا». [۵] (لا اله الا الله پناهگاه محکم من است، پس هر که در آن داخل شود از عذاب من مصون خواهد ماند، و پس از اندکى تأکید نمود: با عمل به شرایط آن و من یکى از آن شرایط هستم. (پذیرش ولایت)).
🔹در حدیثی دیگر #امام_باقر (عليه السلام) می فرماید: «#اسلام بر پنج پایه استوار است: نماز، روزه، زکات، حج و #ولایت، و هیچ یک از آن ارکان به پاى رکن رکین #ولایت نمی رسد». [۶] از مطالب مطرح شده استفاده می شود که پذیرش #ولایت را خداوند بر انسان ها واجب نموده، و امر #ولی را همچون امر خویش قرار داده و اطاعت از ولی را اطاعت از خود بر شمرده است؛ لذا نپذیرفتن #ولایت_ائمه (علیهم السلام) به قبول نکردن «ولایت خداوند» برمیگردد. روشن است که این امر سبب میشود اعمال انسان مورد امضای خداوند قرار نگیرد.
🔹پذیرش #ولایت سبب میشود که انسان هیچگاه از مسیر هدایت #گمراه نشود، و در غیر این صورت انسان ها در خطر خروج از راه حقاند، و اساسا این #اهل_بیت (علیهم السلام) هستند که راه #حق را مشخص میسازند و مسیر رسیدن به #سعادت دنیا و آخرت را روشن میکنند. رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در این باره می فرماید: «هر کس دوست میدارد که [چون] من زندگانی کند و [چون] من از دنیا برود، و به بهشتی که پرودگارم مرا بدان وعده فرموده، وارد شود، باید ولایت #علیبنابیطالب و #جانشینان_پاک او، امامان هدایت و چراغ های تاریکی را پس از من پذیرد. آنان هرگز شما را از درگاه هدایت به درگاه گمراهی نمیکشانند». [۷]
پی نوشتها؛
[۱] فیروزآبادى، القاموس المحیط؛ سعیدى مهر، محمد، کلام اسلامى، ج ۲، ص ۱۶۸
[۲] بحار الأنوار، ج ۲۳، ص ۱۰۸، مؤسسة الوفاء بیروت، ۱۴۰۴ق
[۳] بحار الانوار، ج ۲۳، ص ۱۰۸
[۴] برگرفته از سوال ۱۵۳ وبسایت
[۵] بحارالأنوار، ج ۳، ص ۷
[۶] همان، ج ۶۵، ص ۳۲۹-۳۳۳
[۷] همان، ج ۲۳، ص ۱۴۳
منبع: اسلام کوئست
#ولی #ولایت #امام #امامت
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️فوايد حجت غايب از نظر (قسمت چهارم)
🔸خدمات حضرت به جامعه در زمان غيبت
🔹#امام_زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) شخصاً و گاهى به وسيلۀ اعوان و انصار مخصوص خود در امور اجتماعى و دادرسى از بيچارگان و رفع مشكلات از آحاد جامعه و احياناً رفع مشكلاتی كه براى جامعۀ مسلمين و يا شيعيان پيش مىآيد، اقدام مىنمايند. اصولاً معنى و مفهوم غايب بودن #حجّت_خدا، انزوا نمودن و كنارهگيرى از كارهاى اجتماعى نيست. بهترين شاهد براى اين مطلب حكايت ملاقات #حضرت_موسى (عليه السلام) كه ولّى ظاهر بود، با ولّى غايب از انظار كه به نام #خضر (عليه السلام) معروف است، میباشد. اين مرد الهى به گونهاى بود كه حتّى حضرت موسى (عليه السلام) با او آشنا نبود و تنها با راهنمایى خدا او را شناخت و از عملش بهره گرفت.
🔹«در آنجا بندهای از بندگان خاص ما را یافتند که او را رحمت و لطف خاصی از نزد خود عطا کردیم، و هم از نزد خود وی را علم (لدنّی و اسرار غیب الهی) آموختیم • موسی به آن شخص دانا (و خضر زمان) گفت: آیا من تبعیت (و خدمت) تو کنم تا از علم لدنّی خود مرا بیاموزی؟». [سوره کهف، ترجمه آیات ۶۵ و ۶۶] قرآن سپس شرحى از كارهاى مفيد و سودمند آن شخص را بيان میكند كه كاملاً دلالت میكند بر اينكه مردم از آثار و بركات او بهرهمند بودهاند، با اينكه كاملاً مستور از انظار بوده تا جایى كه حضرت موسى (عليه السلام) هم او را نمىشناخت و از جايگاه او مطلع نبود.
🔸ولّى غائب كه معلم حضرت موسى بود
🔹#حضرت_موسى (عليه السلام) با راهنمایى پرودگار با حضرت خضر (عليه السلام) آشنا میگردد و از او تقاضاى مصاحبت و استفاده از علم و دانش وى را میكند. قطعاً اين شخص كه فردى همچون #حضرت_موسى (عليه السلام)، از وى مىخواهد كه از او بهرهمند شود، بايد از #اولياء_خدا باشد و از نظر علم، برتر و به راز و رمز عالم آگاهتر باشد (و لو در بعضى از علوم و فنون) كه وقتى #حضرت_موسى (عليه السلام) از او اجازه مىخواهد كه پيروى او را بكند و از علوم او استفاده كند،
🔹در جواب مىگويد: تو نمیتوانى با من صبر كنى، چگونه خواهى توانست كارهايى را كه از اسرار آنها خبر ندارى تحمل نمایی؟ بررسى حالات اين ولى خدا كه از ديدگان پنهان بوده در همان چند لحظۀ كوتاه از زندگى حساس او كه با حضرت موسى (عليه السلام) گذرانده است (از قبيل سوراخ كردن كشتى و كشتن طفلى كه ظاهراً تقصيرى نداشت و ساختن ديوار در كنار دهى كه أهل آن حاضر نشدند مقدارى غذا به آنها بدهند كه شرح آن در سورۀ كهف آمده) ما را به نكاتى آشنا میسازد:
🔹اين #ولى، زمانى پنهان از ديدگان بود، كسى او را نمىشناخت و اگر خدا او را معرفى نمىكرد، كسى با او آشنا نمىشد؛ بنابر اين شرط #ولّى_خدا بودن، اين نيست كه حتماً مردم او را بشناسند. اين ولى خدا با اينكه از ديدگان غايب و پنهان بود، هرگز از حوادث زمان و اوضاع جهان غفلت نداشت، و براساس ولايتى كه از جانب خداوند به او داده شده بود در اموال و نفوس تصرّف میكرد و در خير و مصلحت عباد اقدام مىنمود.
🔹نكتۀ جالب اينكه نه تنها خود او غايب بود، بلكه تصرّفات او نيز از ديدگان عادى پنهان بود، اگر مردم و سرنشينان كشتى از تصرف او و معيوب ساختن كشتى آگاه مىشدند، هرگز به او اجازه نمىدادند كه دست به چنين كارى بزند و نيز اگر مردم شاهد قتل نفس او بودند، هرگز رهايش نمیکردند و... از اينكه او همۀ اين كارهاى شگفت آور را در دل اجتماع انجام داد و احدى متوجۀ كار او نشد میتوان فهميد كه نه تنها خود او پنهان بود، بلكه تصرّف او در اوضاع و حوادث نيز بر مردم پنهان بود، آنها تنها اثر فعل او را مىديدند نه كار او را.
🔹هدايت و رهبرى كه از شئون #اولياء_الهى است گاهى بصورت «فرد سازى» است و گاهى بصورت «جمع سازى» و نيز گاهى در ظاهر و گاهى در پنهان و خفاء انجام ميگيرد. مگر پيامبر اكرم (صلی الله علیه وآله) نبود كه حدود سه سال مخفيانه دعوت میكرد و وظيفۀ او «فردسازى» بود و سپس مأمور به اعلان گرديد؛ و مگر حضرت نوح (عليه السلام) نبود كه عرضه میدارد «ثُمَّ إِنِّي أَعْلَنْتُ لَهُمْ وَ أَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْرٰاراً» [نوح، ۹] (حقيقت توحيد و راه مستقيم را براى آنان آشكارا و نهان بيان كردم)؛ كه دعوت در خفا همان هدايت فرد است، و فردسازى.
🔹مفاد آيه «وَ جَعَلْنٰاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنٰا» اين است كه: هر طور كه خدا به امامان دستور میدهد، آنان وظيفه هدايت را انجام مىدهند، چه پنهان و چه آشكارا. #امام_مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نيز همانند خضر (عليه السلام) #ولی_غایبی است كه امور سودمندى براى بشريت و ضعفاء انجام میدهند؛ پس #غيبت_امام به معنى انفصال و جدايى او از جامعه نيست. #ادامه_دارد...
📕دوازده گفتار درباره دوازدهمین حجت خدا حضرت مهدی(عج) حسین اوسطی، ص۱۳۷
منبع؛وبسایت اهل البیت
#امام_زمان
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد