☄ امتحانات الهی حتی برای زوّار امام حسین علیه السلام 🕋 "خَرَجَ الحَسَنِ و الحُسَین و عَبدُاللهِ بنِ جَعفَر حِجاجاً" سه نفر از بهترین و اعیان‌ترین افراد آن زمان یعنی حضرت حسن و حسین و عبدالله بن جعفر یعنی شوهر حضرت زینب، سه نفری برای حج راه افتادند. خب با وسایل آن روز که باید تقریباً چند روزی در بین راه مکه و مدینه را سیر بکنند. از کوه و تپه بالا بروند، به درّه و رودخانه برسند و این زحمات را تحمّل کنند. ولی در بین راه وسایل‌شان یا گم شد یا دزد برد و طوری بالاخره شد که از بین رفت به طوری که هم تشنه شدند و هم گرسنه. ❌ یکی از استفاده‌های این مطلب برای ما این است که کار خیر همیشه خیر از کار در نمی‌آید!؛ گاهی ضرر هم دارد. گاهی هم اتومبیل زائر، خدای نخواسته تصادف می‌کند و هواپیمای زائر دچار سانحه می‌شود. امتحانات جور به جور است. آن خانواده‌ای که وقتی مردشان رفت زیارت، این را برای خودشان هضم کنند که رفته در راه خدا قدمی بر دارد و همان بلایی که به سرش بیاید از شهادت کمتر نیست، نه این‌که توی دل‌شان بگویند که ما می‌خواستیم برویم کربلا و نمی‌خواستیم که ماشین‌مان هدف قرار بگیرد یا فلان بشود!. ✅ این است که این پیشامدها برای خود این بزرگان هم واقع شد. آن‌چه که همراه داشتند، از دست‌شان رفت و به حال تشنگی و گرسنگی توی بیابان‌های آن‌موقع، و آن‌جا با آن گرما و آن هوای عجیب، گرفتار شدند. تصورش را کردید که امام حسینتان، امام حسنتان، شوهر حضرت زینب یعنی داماد حضرت امیرالمؤمنین تان برای حج بروند، ولی توی راه وسایل‌شان از دست‌شان برود و گرسنه و تشنه توی بیابان رها بشوند!. این‌ها امتحانات الهی است. نباید فکر کرد که من که خوب شدم، دیگر همه چیز برای من خوب می‌شود و دنیا برای من راه می‌افتد. هر جا رفتم به من احترام می‌گذارند. هر حرفی زدم از من قبول می‌کنند، هر پستی که خواستم به من می‌دهند. این حرف‌ها نیست. امتحانات عجیب است تا معلوم شود که ما برای چه کسی می‌خواهیم کار بکنیم؛ زده می‌شویم، عقب می‌رویم، پشیمان می‌شویم، می‌بُریم، یا نه ما هدف را چیز دیگری می‌دانیم؟! ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی رحمه الله تعالی @seyedololama

🔺 ذکر دعای سفارش شده از مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی به نقل از مرحوم امام خمینی که به شاگردان خویش به جهت دفع بلا و مصیبت توصیه می‌فرمودند: عصر و غروب جمعه، به نیابت از تمام شیعیان عالم ده مرتبه: اللهمَّ صلِّ علی محمّدٍ و آلِ محمّدٍ وَ ادْفَعْ عَنَّا البَلاءَ المُبْرَمَ مِن السَّماءِ إنَّكَ عَلى کُلِّ شَئٍ قَدِیرٌ خدایا صلوات فرست بر محمد و آل محمد و دفع بنما از ما بلائی را که حتمی شده است از آسمان، همانا تو بر هر امری قادر و توانائی التماس دعا @seyedololama

🔺لوازم ایمان 🔹 ما بايد ولو مانده از يک نفر و دو نفر شروع كنيم به #اصلاح_نفس و پرهيز از خواهش‌های درونی و حيوانی خودمان، و پيدا كردن رفيق خالص و خوش اخلاق ولو در غير محل؛ مثلاً اگر انسان خودش ساکن تجريش بود ولی فهميد که در پيچ‌شميران يک جوانی است که به درد می‌خورد و می‌توان با او مجلسی داشت، با او به مسافرت و تفريح رفت، بايد ‌در كلاس های يک‌ديگر شرکت کنند و با هم باشند، مدرسه های‌شان را عوض كنند، محله و مسكن‌شان را عوض كنند. اين‌ها همه جزء لوازم ايمانی است اما متأسفانه متروک شده. ۸۵٫۱۱٫۳۰ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

السَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهِيدِ 🏴 فرا رسیدن اربعین حسینی تسلیت باد @seyedololama

💔 حبیبی یا حسین! 🏴 اربعین سیدالشهداء علیه‌السلام بر همگان تسلیت باد ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی رحمه الله تعالی @seyedololama

🎬 نتایج شوم گناه و معصیت 🔺 خطر عذاب الهی! ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 کارخانه آدم سازی 🔹 دنیا مانند کارخانه‌ای است که ما موادش هستیم! ما را در این کارخانه آورده‌اند و می‌سازند. درحالی‌که ما خیال می‌کنیم این‌جا آسایشگاه ماست، خانه و زندگی ماست. آن‌وقت اگر- خدایی نخواسته- طوفان شود یا سیل و زلزله و بیماری بیاید، همه از تعجب دهان‌های‌مان باز می‌ماند و می‌گوییم: عجب! چرا این‌جوری شد؟! در حالی‌که سؤال درست این است که چرا این‌طوری نشد؟! این چند ساله چرا این‌طور نشد؟! چرا با این همه دروغ و تقلب و فریب خلقِ خدا، برای ما گرفتاری پیش نیامد؟! این سؤال دارد. چقدر صبر کردند و چقدر با ما ساختند! چقدر ما بر خلاف خودسازی، خودمان را ویران کردیم! بر ضد خودمان، بر ضد خلق خدا، حرف زدیم و کار کردیم. این‌ها مرتب انباشته شده؛ یک‌مرتبه که یک پیش‌آمدی رخ می‌دهد، همه تعجب می‌کنند! مثل اینکه دنیا بنا بوده که محل آسایش باشد و جای راحتی و سلامتی باشد، که حالا یک دفعه برخلافش شده! این‌ها برای این است که اسلام و مسائلش برای ما روشن نشده. #فرهنگ ما باید به فرمایشات حضرت علی علیه‌السلام در نهج‌البلاغه رجوع کند؛ به خطبه‌هایی که درباره خشک‌سالی و نیامدن باران و مبتلاشدن اجتماع اسلامی به این بدبختی و بیچارگی‌ها است. ۸۲٫۱۰٫۱۳ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 ثمرات بینش انسانی به همراه آزادی واقعی چیست؟ 🔹 تمدن‌های حیوانی به اسم آزادی چه بر سر بشریت آورده‌اند؟! 🔸 بینش حیوانی: خور و خواب و خشم و شهوت! ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

📆 طلب کاغذ و دوات توسط پیامبر صلی‌الله علیه وآله؛ ( ۲۵ #صفر المظفر ۱۱ ه ق) 🔹 حضرت #پیامبر (صلی‌الله علیه وآله) در هنگام رحلت می‌خواستند مسئله‌ی #غدیر خم را به #وصیت کتبی تأیید کنند، با این‌که در حضور هفتاد هزار یا بیشتر #مسلمان در غدیر خم بهترین تأییدها را کرده بودند، با وجود این‌ها می‌خواستند وصیت را کتبی هم قرار بدهد که مؤکَّد شده باشد. در آن‌جا #خلیفه_دوم اهل #سنت مخالفت کرد و کلمه‌ای گفت که حالا مریدهایش می‌خواهند آن کلمه را تفسیر کنند که با گفته‌ی یک مسلمان بسازد. این یک مطلب است که گفت این آدم تب‌داری است و تب بر او غالب شده و آدمی که تب شدید دارد، سخنش را چه می‌گویند؟ هذیان می‌گویند!. این یک مطلبی است که در هیچ کجای #تاریخ در هیچ #دینی فکر نمی‌کنم که پیدا شود، که یک کسی حالا آن شخص، #تاجر باشد، #زارع باشد، #صنعت‌گر باشد، سرمایه‌دار باشد و بخواهد دم رفتن، یک وصیتی بکند و جلویش را بگیرند. چنین اتفاقی تاکنون نیفتاده. و دیگر این‌که کسانی که از مطالب دینی باخبر نیستند، می‌گویند حضرت فرمود تا این‌که من یک جمله‌ای بنویسم که #امت را از خطر #انحراف باز دارد؛ مگر حضرت می‌توانست بنویسد؟ این را عنوان می‌کنند در حالی‌که این یک مغالطه‌ای بیش نیست. نوشتن سران برای سران، هیچ‌وقت با قلم و دوات که خودشان استعمال کنند نبوده. همیشه کاتب، دبیر و یا افرادی بوده‌اند که منصوب بوده‌اند برای همین کار که نامه‌ها را می‌گرفتند و جواب می‌دادند و خودشان ضبط و بایگانی می‌کردند، نه این‌که یک نفر بزرگ و صاحب یک #حزب مهم یا یک #مملکت، این خودش قلم و دوات جلویش بگذارد و نامه‌نویسی بکند. چنین چیزی نبوده. از این جهت این #مغالطه است. در جریان #مباهله هم وارد شده که نامه‌ای است از حضرت #محمد پیامبر خدا، به #اسقف نجران فرستاده شدکع بعد از ذکر این مطلب می‌گویند که ممکن است حضرت پای نامه امضا بفرماید. بنابراین این یک مطلب این‌که هیچ‌وقت سران هیچ #دولتی نویسنده‌ی فرمان‌ها و نامه‌ها نیستند. و این خودش یک قسمت خاصی در دربار آن‌ها تشکیل هست که آن‌ها می‌نویسند، آن‌ها جواب می‌گیرند، آن‌ها می‌خوانند، آن‌ها از رئیس امضا می‌گیرند. الآن هم ما دیده‌ایم در همین #تلویزیون خیلی نشان می‌دهد که وزرایی که می‌خواهند با هم توافق کنند روبروی هم نشسته‌اند و یک نفر هم همراه آن‌هاست که این مدارک را می‌گیرد و جلوی‌شان می‌گذارد، می‌گوید امضا کنید، نه این‌که خودش بگوید و بنویسید مطالب را. نه، مطالب توافق شده را قبلاً ماشین‌نویسی می‌کنند و می‌نویسند، در شکل یک دفتری که این باید #مدرک باشد، مدرک #دولتی باشد. بعد می‌آیند آن را جلوی #وزیر می‌گذارند یا جلوی هر مسئولی که باید امضا کند، او فقط امضا می‌کند. آن‌وقت از دستش می‌گیرند. بنابراین در قضیه‌ی نامه‌نویسی، این مغلطه در آن است که بعضی‌ها می‌گویند حضرت که فرمود من نامه بنویسم که نجات #امت در آن باشد، مگر حضرت چیزی می‌نوشت؟ پس معلوم می‌شود این حدیث اصلاً درست نیست! نه، بلکه معلوم می‌شود که شما در #انحراف هستید، و شما نمی‌توانید وارد مطالب تحقیقی #اجتماعی بشوید که به علت این است که یا شما #مغرض هستید یا بسیار ساده‌اید که حرف مغرضین را قبول کرده‌اید. ۲۴ #ذی_الحجة الحرام ۱۴۳۶=۹۴/۷/۱۶ ☑️ حضرت آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 بنده یعنی چه؟ 🔹 اگر مثلاً #صدام ما را #اسیر می‌کرد و به ما غذای نپخته می‌داد، یا می‌گفت فلان کار را باید بکنی، خب معلوم بود ما انجام می‌دادیم. پس ما در آن‌جا در پوشش اسارت بودیم و از خود چیزی نداشتیم، وگرنه اگر از خود چیزی داشتیم این کارها را نمی‌کردیم. #عبودیت هم یک چنین چیزی است، یعنی #انسان در برابر خداوند است در زندگی‌اش! از صبح که بلند می‌شود یک اسیر است. اصلاً #بنده، یعنی یک اسیر، یک فرمانبر. اما در ما چیزی که نیست همین حرف‌هاست. ما آدمِ #آزادی هستیم، برای خودمان مستقل هستیم. این روش ما و این ارتکازات ما که در ما حاکم است و ما را می‌گرداند و می‌چرخاند و حرف می‌زنیم و #شوخی می‌کنیم و #بازی می‌کنیم و #پول در می‌آوریم و پول خرج می‌کنیم و #خانه می‌خریم و #ازدواج می‌کنیم، این‌ها تحت پوشش عبودیت نیست!. #بشر، انسان و #مسلمان همیشه باید در حال اسارت باشد و بداند که در کشور خودش نیست، این لباسی که من پوشیده‌ام، برای خودم نیست، این غذایی که از نانوایی می‌خرم، همه‌اش در حال اسارت خداست. نان خورم، بنده‌ام، بنده اصلاً یعنی همین چیزها. #بنده یعنی کسی که هیچ چیز مال خودش نیست، هر چیزی که به او می‌دهند، این مدام #فکر می‌کند که خوب من این را باید چه کارش بکنم؟ الآن یک نفر هم #مراقب من است که من این را چه کار می‌کنم؟ این پول مال من نیست، این #مقام، این عبا، این عمامه، این‌ها همه‌اش صاحب دارد و من بنده و #عبد او هستم! ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 ذکر دعای سفارش شده از مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی به نقل از مرحوم امام خمینی که به شاگردان خویش به جهت دفع بلا و مصیبت توصیه می‌فرمودند: عصر و غروب جمعه، به نیابت از تمام شیعیان عالم ده مرتبه: اللهمَّ صلِّ علی محمّدٍ و آلِ محمّدٍ وَ ادْفَعْ عَنَّا البَلاءَ المُبْرَمَ مِن السَّماءِ إنَّكَ عَلى کُلِّ شَئٍ قَدِیرٌ خدایا صلوات فرست بر محمد و آل محمد و دفع بنما از ما بلائی را که حتمی شده است از آسمان، همانا تو بر هر امری قادر و توانائی التماس دعا @seyedololama

✅ تفاوت انسان و حیوان با صفت حمد و شُکر 🔺 تا وقتی‌که انسان به حال حمد و شکر نرسیده است ممکن است بگوییم که در وضعیت حیوانی به سر می‌برد. آن‌چه مورد نظر حیوان است آب و علف و مسائل مربوط به زندگی ظاهری و مادی است ولی انسان با این صفت «حمد» از حیوان متمایز می‌شود. در فراز هشتم از دعای اول صحیفه، این مطلب بسیار عالی بیان شده است. عرض می‌کند: خدایا تو را شکر می‌کنم به خاطر توفیقی که به من دادی تا با عقلم نعمت‌های تو را در وجودم و در جهان خارج از وجودم مطالعه کنم و بفهمم و غافل نمانم و در نتیجه حمد و ستایش تو را به جا بیاورم؛ لذا اول صبح که از خواب بیدار شد و نفس کشید و چشمش را باز کرد، می‌داند که این نفس کشیدن و چشم باز کردن و از جا بلند شدن مال خودش نیست بلکه مهمان حول و قوه الهی است، این‌جاست که حالت بندگی و شرمندگی و حمد و ثناء و عشق و محبت به خدا پیدا می‌کند و به‌طور خودکار و جبری، بی‌اعتنایی به خدا دیگر از او سر نمی‌زند. حضرت در این دعا تکلیف بشریت را مشخص می‌کند. یعنی اگر این حالِ حمد، نبود: «لَخرجوا من حدود الانسانیة الی حدّ البهیمیة» یعنی خدایا تو را شکر که ما را از حیوانیت جدا کردی! چگونه؟ به وسیله همین‌که ما فهمیدیم مهمان زمین و آسمان تو هستیم و هستی خودمان از توست، و از خود هیچ نداریم. ما اصلاً هیچ چیز نیستیم. لطف توست که ما را زنده کرده، جان داده، زندگی داده. اگر توجه به این نعمت‌ها نمی‌کردیم و حمد، به‌طور خودجوش در وجود ما پیدا نمی‌شد همانند حیوانات می‌شدیم، «بل هم أضل»! چون از آن‌ها توقعی نیست که اگر وارد باغچه این مدرسه شدند و شروع به چریدن کردند از صاحب این مدرسه اجازه بگیرند و تشکر کنند و کسی هم به او نمی‌گوید: تشکر کن که داری علف مدرسه را می‌خوری! ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی رحمه الله تعالی @seyedololama