eitaa logo
سیدالعلماء
1.8هزار دنبال‌کننده
2.4هزار عکس
737 ویدیو
7 فایل
کانال رسمی مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ایشان شاگرد بزرگانی مثل حضرات آیات شیخ عباس تهرانی، امام خمینی، علامه طباطبایی، بروجردی و... بودند. مرحوم امام در نامه‌های خود، از ایشان با عبارت "سیدالعلماء" یاد می‌کردند. ارتباط با ادمین @seydololama_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
سیدالعلماء
📆 سال‌روز شهادت مرحوم آیت الله سید حسن مدرس؛ ۱۰ ۱۳۱۸ ش) 🔺 خطر اصحاب نفاق و منافقین 🔹 ... این آیات ببینید چه می‌گوید: «وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ قَالُوٓا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ (۱۱) أَلَآ إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَلَٰكِنْ لَا يَشْعُرُونَ (۱۲) وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا كَمَآ آمَنَ النَّاسُ قَالُوٓا أَنُؤْمِنُ كَمَآ آمَنَ السُّفَهَآءُ ألَآ إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَآءُ وَلَٰكِنْ لَا يَعْلَمُونَ»؛ ( :۱۳)؛ معلوم است که این‌ها نمی‌فهمند و تاریک‌اند و روشن نیستند. «أَلَآ إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَآءُ وَلَٰكِنْ لَا يَعْلَمُونَ (۱۳) وَإِذَا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قَالُوٓا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا إِلَىٰ شَيَاطِينِهِمْ (۱۴)؛ یک شیاطینی دارند این‌ها؛ در ، گروه ما داشتیم، ولی که رحلت می‌کند مثل این‌که نعوذ بالله این شیطنت‌ها و این چیزها برای دوره‌ی ایشان بوده، که بعد دیگر به طور کلی خبری ازش نیست!. «وَإِذَا خَلَوْا إِلَىٰ شَيَاطِينِهِمْ قَالُوٓا إِنَّا مَعَكُمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِئُونَ (۱۴) اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَيَمُدُّهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ (۱۵) أُولَٰٓئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الضَّلَالَةَ بِالْهُدَىٰ فَمَا رَبِحَتْ تِجَارَتُهُمْ وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَ (۱۶)؛ چند مثال بعد می‌آید برای‌شان و شرح داده می‌شود. و این آیات علاوه بر این‌که این‌ها و مصداق پیدا کردن این‌ها و کردن درباره‌ی این‌ها [ بعد از رحلت پیامبر اسلام صلی‌الله علیه وآله] تعطیل شد، بعدها هم در دوره‌های بعد، همین بلا سر آمد، یعنی مثلاً در دوره‌ی که گفتند ما می‌خواهیم به حساب، یک را شرش را از سر اسلامی و کنار بزنیم به نام و این‌ها، خب گفتند: می‌خواهید چی‌کار کنید؟ گفتند: می‌خواهیم درست کنیم، ولی چیزی درست شد ازش که در خود مشروطه‌ای که جلوگیر جائر قاجاریه قرار بود، بیاید و را به دست بگیرد، سیلی به صورت زدند! مدرسی که آن‌جور مقامات داشت در و و و ‌سادگی و مردانگی و قاطعیت و این فضائل در وجود ایشان جمع شده بود، آن هم علناً نه ناپیدا، علناً!. شما می‌توانید تاریخش یا فیلمش یا این‌ها را ببینید که بله سیلی به گوش ایشان زدند. همین‌ها که انتخاب شده بودند برای دادن !. پس معلوم می‌شود که مسئله گروه سوم مردم [یعنی منافقین] شوخی‌بردار نیست. ۸۹/۹/۱۵ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺حکمت ذکر مطالب توحیدی توسط حضرت زهرا سلام الله علیها 🔹 «المُمتَنِعُ مِنَ الاَبصارِ رُؤیَتُهُ و مِنَ الاَلسُنِ صِفَتُهُ و مِنَ الاَوهامِ کِیفِیَّتُهُ اِبتَدَعَ الاَشیاءَ لا مِن شَیءٍ کانَ قَبلَها و أَنشاَها بِلَا احْتِذَاءِ اَمثِلَةٍ امتَثَلَها کَوَّنَها بِقُدرتِهِ و ذَرَئَها بمشیَّتِهِ.» 🔺 این‌جا شروع می‌کند به مطالبی در این خطبه که جایش این‌جا نیست. اگر کسی‌که آمده جایی می‌خواهد مرافعه و دعوایی را راه بیندازد و یک حقی را بگیرد، اگر درس بگوید، به او می‌گویند: این‌ها را بگذار موقع بحث و جلسه!. ⁉️ اما این چه معنا دارد؟! با چه می‌خواهد بگوید؟! به کسانی‌که این جلسه برای‌شان نقل می‌شود، می‌خواهد چه بگوید؟ می‌خواهد بگوید که بعد از پدر من دیگر یاد را آن طوری‌که پدر من می‌کرد، کسی نمی‌کند. نه قلبی به کار است، نه به کار است، نه به کار است، همه‌اش بازیگری شده و دین دارد معکوس می‌شود، دارد سرنگون می‌شود، ظرف دارد خالی می‌شود، چاه دین دارد خشک می‌شود، ابر دین دیگر نمی‌بارد، که رفت همه چیز را دارد به دنبال خودش می‌برد!. ❗️و شاید هم اشاره است به آیه‌ای که درباره‌ی وارد شده: «قالَتِ الْأَعْرابُ آمَنَّا» ای عرب‌های بیابانی! گرچه آن‌جا است و از و در هستند، اما به خاطر این بیانات، روشن می‌کند که این‌ها همان عرب‌های بیابانی حساب می‌شوند که خدا را نمی‌شناسند! ؛ «قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَ لٰكِنْ قُولُوا أَسْلَمْنَا»؛ چرا را به خود نسبت می‌دهید؟!؛ «وَ لَمَّا يَدْخُلِ الْإِيمَانُ فِی قُلُوبِكُمْ»؛ ( :۱۴) کجای شما جایگاه ایمان به خداست؟! 🔺 این‌جا هم صحبت از می‌کند: «و ضَمَّنَ القلوبَ مَوصُولَها و اَنارَ فی التَّفکُّرِ معقولَها» ☑️ مرحوم آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 اللّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ صَبْرَ الشَّاكِرِينَ لَكَ، وَ عَمَلَ‏ الْخائِفِينَ‏ مِنْكَ‏، وَ يَقِينَ الْعابِدِينَ لَكَ، ابتدای این دعا این چند جمله‌ای بود در سفر معراج پیامبر اکرم به او الهام شده بود که ما تو را در سه چیز امتحان خواهیم کرد. یکی امتحان در گرسنگی و نیازمندی در عین حال ایثار دیگران و به دیگران بخشیدن غذا و خوراک خود و خانواده؛ دوم برخورد دشمنان خشن با ضرب و جراحت و مبارزه؛ سوم ورود مصایب و بلا به خانواده. یکی یکی وصی‌ات را خواهند کشت، مصایبی برای دخترت خواهد آمد، فرزندانش هم به سم و به شمشیر و نیزه و تیر به شهادت می‌رسند. 🔸 پس بنابراین این دعا یک محتوای فراگیری دارد برای اولین شخص تا مثل ماها جُهال و نادان‌ها مفید است. هر کس در زندگی خودش به یک نحو نیازی به این دعای شریف دارد. ممکن است هر سه‌گونه (ایثار خود و خانواده خود و بلا) بلا برای کسی نباشد. ولی هرکسی یک مقدار گرفتاری برایش خواهد بود. آن گرفتاری‌ها اگر همراه با بردباری و صبر و تحملی بود ناشی از شکرگذاری، آن‌وقت آن امتحان نمره‌اش خوب است. 🔹 شاكرين خواستن از خداوند یعنی اين دنيا، دنيای ترقی و صعود نفسانی است. كار ما در اين دنيا نيست بلكه است. بندگی هم حالاتی برای انسان می‌آورد كه صعود و عروج دارد. انسان و کسی که خداست، در این دنیا مدام ترقی می‌کند و به عالی می‌رسد. وقتی در يک يک يا دو بنده پيدا ‌شد، خدا به خاطر وجود آن‌ها افراد ديگر را هم حفظ می‌کند و بر آن‌ها نازل نمی‌کند. انسان كه به اين شكل ترقی كرده و اصلاح شده و عروج كرده، منشأ خيرات می‌شود. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 به مناسبت معراج پيامبر اسلام صلی‌الله علیه وآله وسلّم؛ ( ۱۷ رمضان المبارک ۱۲ ه‍‌ق) 💠 وقتی که حضرت به معراج رفتند، به او از طرف پروردگار متعال گفته شد که خداوند تو را در سه چیز سنجش و اختبار و می‌کند!؛ تا ببیند تو را. پیامبر عرض کرد: خدا من هر چه دارم مال توست، من تسلیم توام. اما این صبرم را تو می‌دهی، نه این‌که من صبر داشته باشم. خب این سه چیز چیست؟ اول مصیبت گرسنگی کشیدن است. در چه بابی؟ ایثارگری. یک عده‌ای مسلمان می‌شوند، گرسنه‌اند و تو لقمه‌ی دهان خودت و عزیزان و خانواده‌ات را به دهان آن‌ها می‌گذاری. به این می‌گویند: . عرض کرد: قبول کردم. «وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصبر. اما آن دومی این است که وقتی تو پیامبری خود را با معجزه و این‌ها بیان می‌کنی؛ یک خوف و ترسی از طرف مخالفین بر تو پیدا می‌شود. از ناحیه‌ی مخالفت و تکفیرگری و دروغ نشان دادن‌ها به راستی‌های تو و گفته‌های صحیح تو!. در این‌جا دیگر از خود خدا نقل شده. این جانت را، عزیزت را، هر چه هست درباره‌ی من می‌دهی!، بر اهل کفر محاربه پیدا می‌کنی. مالت، جانت همه چیزت در معرض تلف شدن قرار می‌گیرد!. مجروح می شوی، خون‌آلود می‌شوی، شکستگی داری. از تو صبر برسد ان‌شاءالله صبر می‌کنم. اما سوم آنچه که به اهل‌بیت تو می‌رسد بر کشت و کشتار و یکی‌یکی این‌ها بلاهایی که مردم بر سرشان می‌آورند!. این‌جا بود که عرض کردم استاد شهید مطهری فرموده که: یک امت عظیمی را آن حضرت با "لا اله الا الله" نقطه‌ی حساس دل‌شان را تصرف کرد. کدام ؟ امتی که فقط چند نفری بیش نبودند. تا زمان غیبت و بعد زیاد شدند. علماء زیاد شدند، فداکاران زیاد شدند، امثال مرحوم امام و این‌ها پیدا شدند. امت در زمان آن حضرت نبود که این پیش آمد. اما برادرت یعنی وصی‌ات، پسر عمت دچار فحش، دچار کلمات رکیک می‌شود!. سال‌ها در نماز جمعه به عنوان نماز اسلامی، به او جسارت می‌کردند!. توبیخ می‌شود، و آخر هم او را می‌کشند!. عرض کرد: «يَا رَبِّ قَبِلْتُ وَ رَضِيتُ وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصَّبْرُ»؛ اما دخترت، مقداری از مسائل ذکر می‌شود، تا آن‌جا می‌رسد که می‌فرمایند: از شوهرش، از برادر و داماد تو دو فرزند دارد؛ یکی را از راه مکر و حیله و دغل‌کاری در فشار قرار می‌دهند به طوری‌که حتی بر سر و روی او می‌ریزند! لباس و جامه او را می‌کَنند و او را مورد خنجر قرار می‌دهند!. همین امت با او این‌طور می‌کنند!. عرض کرد: «قَبِلْتُ يَا رَبِّ و إِنَّا لِلَّهِ‏ وَ إِنَّا إِلَيْهِ‏ راجِعُون‏ و سَلَّمتُ وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصَّبْرُ». اما پسر دیگرش را امت تو برای دعوت می‌کنند که بیا، ما در رکاب تو می‌خواهیم جهاد در راه خدا انجام بدهیم!. بعد هم همان امت او را در محاصره قرار می‌دهند و به می‌رسانند!. اما نه تنها شهادت، بلکه قتل صبر، یعنی کشتن در حال ناتوانی!. کسی را ضعیف کرده‌اند، مجروح کرده‌اند، بی‌حال کرده اند، دورش را گرفته‌اند، هر که هر چه دارد به او می‌زند؛ از سنگ و تیر و شمشیر و نیزه!. چنین قتلی هیچ کجا نبوده. و فرزندانش را می‌کشند و اهل‌بیتش را بعد هم حرمش را غارت می‌کنند. او از من کمک می‌خواهد، ولی قضای من به این جاری شده که یاری او را آن موقع انجام ندهم. بگذارم تا از فرزندانش یک شخصی پیدا شود که همه‌ی آرزوهای او به دست او جاری می‌شود؛ فرزندش حضرت مهدی علیه‌السلام. این کسی است که ذکر او در معراج شده و حضرت صادق علیه‌السلام این جریان را رسانده و بیان کرده و از ائمه و حضرت صادق علیهم‌السلام هم برای ما در بهترین کتاب‌های ما وارد شده. بنابراین ما در زمانی هستیم که منتظر ظهور هستیم؛ یعنی منتظر خون‌خواهی مظلوم کربلا و سالار شهیدان هستیم. خدایا به آبروی آن فرزند صغیر و کودک شش ماهه‌اش، به آبروی آن خون‌های پاک، شرور اعدایش را به خودشان برگردان. مسلمانان مخصوصاً شیعه، مخصوصاً علما و بزرگان در هر کجا هستند بر دشمنان پیروز بفرما. سلام ما را به محضر آن بزرگوار برسان. توفیق بده که اقامه‌ی عزای جدش را هیچ‌گاه فراموش نکنیم. اموات، رفتگان ما را به برکات عزاداری آن جناب ببخش و بیامرز. حوائج شیعه و حوائج علماء و رهبر معظم را به برکات اقامه‌ی عزای آن حضرت به همه حوائج‌شان برسان. و صلی الله علی محمد وآله ۹۴٫۲٫۲٫۲۸ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📆 طلب کاغذ و دوات توسط پیامبر صلی‌الله علیه وآله؛ ( ۲۵ المظفر ۱۱ ه ق) 🔹 حضرت (صلی‌الله علیه وآله) در هنگام رحلت می‌خواستند مسئله‌ی خم را به کتبی تأیید کنند، با این‌که در حضور هفتاد هزار یا بیشتر در غدیر خم بهترین تأییدها را کرده بودند، با وجود این‌ها می‌خواستند وصیت را کتبی هم قرار بدهد که مؤکَّد شده باشد. در آن‌جا اهل مخالفت کرد و کلمه‌ای گفت که حالا مریدهایش می‌خواهند آن کلمه را تفسیر کنند که با گفته‌ی یک مسلمان بسازد. این یک مطلب است که گفت این آدم تب‌داری است و تب بر او غالب شده و آدمی که تب شدید دارد، سخنش را چه می‌گویند؟ هذیان می‌گویند!. این یک مطلبی است که در هیچ کجای در هیچ فکر نمی‌کنم که پیدا شود، که یک کسی حالا آن شخص، باشد، باشد، باشد، سرمایه‌دار باشد و بخواهد دم رفتن، یک وصیتی بکند و جلویش را بگیرند. چنین اتفاقی تاکنون نیفتاده. و دیگر این‌که کسانی که از مطالب دینی باخبر نیستند، می‌گویند حضرت فرمود تا این‌که من یک جمله‌ای بنویسم که را از خطر باز دارد؛ مگر حضرت می‌توانست بنویسد؟ این را عنوان می‌کنند در حالی‌که این یک مغالطه‌ای بیش نیست. نوشتن سران برای سران، هیچ‌وقت با قلم و دوات که خودشان استعمال کنند نبوده. همیشه کاتب، دبیر و یا افرادی بوده‌اند که منصوب بوده‌اند برای همین کار که نامه‌ها را می‌گرفتند و جواب می‌دادند و خودشان ضبط و بایگانی می‌کردند، نه این‌که یک نفر بزرگ و صاحب یک مهم یا یک ، این خودش قلم و دوات جلویش بگذارد و نامه‌نویسی بکند. چنین چیزی نبوده. از این جهت این است. در جریان هم وارد شده که نامه‌ای است از حضرت پیامبر خدا، به نجران فرستاده شدکع بعد از ذکر این مطلب می‌گویند که ممکن است حضرت پای نامه امضا بفرماید. بنابراین این یک مطلب این‌که هیچ‌وقت سران هیچ نویسنده‌ی فرمان‌ها و نامه‌ها نیستند. و این خودش یک قسمت خاصی در دربار آن‌ها تشکیل هست که آن‌ها می‌نویسند، آن‌ها جواب می‌گیرند، آن‌ها می‌خوانند، آن‌ها از رئیس امضا می‌گیرند. الآن هم ما دیده‌ایم در همین خیلی نشان می‌دهد که وزرایی که می‌خواهند با هم توافق کنند روبروی هم نشسته‌اند و یک نفر هم همراه آن‌هاست که این مدارک را می‌گیرد و جلوی‌شان می‌گذارد، می‌گوید امضا کنید، نه این‌که خودش بگوید و بنویسید مطالب را. نه، مطالب توافق شده را قبلاً ماشین‌نویسی می‌کنند و می‌نویسند، در شکل یک دفتری که این باید باشد، مدرک باشد. بعد می‌آیند آن را جلوی می‌گذارند یا جلوی هر مسئولی که باید امضا کند، او فقط امضا می‌کند. آن‌وقت از دستش می‌گیرند. بنابراین در قضیه‌ی نامه‌نویسی، این مغلطه در آن است که بعضی‌ها می‌گویند حضرت که فرمود من نامه بنویسم که نجات در آن باشد، مگر حضرت چیزی می‌نوشت؟ پس معلوم می‌شود این حدیث اصلاً درست نیست! نه، بلکه معلوم می‌شود که شما در هستید، و شما نمی‌توانید وارد مطالب تحقیقی بشوید که به علت این است که یا شما هستید یا بسیار ساده‌اید که حرف مغرضین را قبول کرده‌اید. ۲۴ الحرام ۱۴۳۶=۹۴/۷/۱۶ ☑️ حضرت آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺حکمت ذکر مطالب توحیدی توسط حضرت زهرا سلام الله علیها 🔹 «المُمتَنِعُ مِنَ الاَبصارِ رُؤیَتُهُ و مِنَ الاَلسُنِ صِفَتُهُ و مِنَ الاَوهامِ کِیفِیَّتُهُ اِبتَدَعَ الاَشیاءَ لا مِن شَیءٍ کانَ قَبلَها و أَنشاَها بِلَا احْتِذَاءِ اَمثِلَةٍ امتَثَلَها کَوَّنَها بِقُدرتِهِ و ذَرَئَها بمشیَّتِهِ.» 🔺 این‌جا شروع می‌کند به مطالبی در این خطبه که جایش این‌جا نیست. اگر کسی‌که آمده جایی می‌خواهد مرافعه و دعوایی را راه بیندازد و یک حقی را بگیرد، اگر درس بگوید، به او می‌گویند: این‌ها را بگذار موقع بحث و جلسه!. ⁉️ اما این چه معنا دارد؟! با چه می‌خواهد بگوید؟! به کسانی‌که این جلسه برای‌شان نقل می‌شود، می‌خواهد چه بگوید؟ می‌خواهد بگوید که بعد از پدر من دیگر یاد را آن طوری‌که پدر من می‌کرد، کسی نمی‌کند. نه قلبی به کار است، نه به کار است، نه به کار است، همه‌اش بازیگری شده و دین دارد معکوس می‌شود، دارد سرنگون می‌شود، ظرف دارد خالی می‌شود، چاه دین دارد خشک می‌شود، ابر دین دیگر نمی‌بارد، که رفت همه چیز را دارد به دنبال خودش می‌برد!. ❗️و شاید هم اشاره است به آیه‌ای که درباره‌ی وارد شده: «قالَتِ الْأَعْرابُ آمَنَّا» ای عرب‌های بیابانی! گرچه آن‌جا است و از و در هستند، اما به خاطر این بیانات، روشن می‌کند که این‌ها همان عرب‌های بیابانی حساب می‌شوند که خدا را نمی‌شناسند! ؛ «قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَ لٰكِنْ قُولُوا أَسْلَمْنَا»؛ چرا را به خود نسبت می‌دهید؟!؛ «وَ لَمَّا يَدْخُلِ الْإِيمَانُ فِی قُلُوبِكُمْ»؛ ( :۱۴) کجای شما جایگاه ایمان به خداست؟! 🔺 این‌جا هم صحبت از می‌کند: «و ضَمَّنَ القلوبَ مَوصُولَها و اَنارَ فی التَّفکُّرِ معقولَها» ☑️ مرحوم آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
♻️ در ماه رجب دعاهايي وارد شده كه بندگان خداوند، روزه داران، شب زنده داران، آن ها را تكرار مي‌كنند.
🔺 اللّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ صَبْرَ الشَّاكِرِينَ لَكَ، وَ عَمَلَ‏ الْخائِفِينَ‏ مِنْكَ‏، وَ يَقِينَ الْعابِدِينَ لَكَ، ابتدای این دعا این چند جمله‌ای بود در سفر معراج پیامبر اکرم به او الهام شده بود که ما تو را در سه چیز امتحان خواهیم کرد. یکی امتحان در گرسنگی و نیازمندی در عین حال ایثار دیگران و به دیگران بخشیدن غذا و خوراک خود و خانواده؛ دوم برخورد دشمنان خشن با ضرب و جراحت و مبارزه؛ سوم ورود مصایب و بلا به خانواده. یکی یکی وصی‌ات را خواهند کشت، مصایبی برای دخترت خواهد آمد، فرزندانش هم به سم و به شمشیر و نیزه و تیر به شهادت می‌رسند. 🔸 پس بنابراین این دعا یک محتوای فراگیری دارد برای اولین شخص تا مثل ماها جُهال و نادان‌ها مفید است. هر کس در زندگی خودش به یک نحو نیازی به این دعای شریف دارد. ممکن است هر سه‌گونه (ایثار خود و خانواده خود و بلا) بلا برای کسی نباشد. ولی هرکسی یک مقدار گرفتاری برایش خواهد بود. آن گرفتاری‌ها اگر همراه با بردباری و صبر و تحملی بود ناشی از شکرگذاری، آن‌وقت آن امتحان نمره‌اش خوب است. 🔹 شاكرين خواستن از خداوند یعنی اين دنيا، دنيای ترقی و صعود نفسانی است. كار ما در اين دنيا نيست بلكه است. بندگی هم حالاتی برای انسان می‌آورد كه صعود و عروج دارد. انسان و کسی که خداست، در این دنیا مدام ترقی می‌کند و به عالی می‌رسد. وقتی در يک يک يا دو بنده پيدا ‌شد، خدا به خاطر وجود آن‌ها افراد ديگر را هم حفظ می‌کند و بر آن‌ها نازل نمی‌کند. انسان كه به اين شكل ترقی كرده و اصلاح شده و عروج كرده، منشأ خيرات می‌شود. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 به مناسبت معراج پيامبر اسلام صلی‌الله علیه وآله وسلّم؛ ( ۱۷ رمضان المبارک ۱۲ ه‍‌ق) 💠 وقتی که حضرت به معراج رفتند، به او از طرف پروردگار متعال گفته شد که خداوند تو را در سه چیز سنجش و اختبار و می‌کند!؛ تا ببیند تو را. پیامبر عرض کرد: خدا من هر چه دارم مال توست، من تسلیم توام. اما این صبرم را تو می‌دهی، نه این‌که من صبر داشته باشم. خب این سه چیز چیست؟ اول مصیبت گرسنگی کشیدن است. در چه بابی؟ ایثارگری. یک عده‌ای مسلمان می‌شوند، گرسنه‌اند و تو لقمه‌ی دهان خودت و عزیزان و خانواده‌ات را به دهان آن‌ها می‌گذاری. به این می‌گویند: . عرض کرد: قبول کردم. «وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصبر. اما آن دومی این است که وقتی تو پیامبری خود را با معجزه و این‌ها بیان می‌کنی؛ یک خوف و ترسی از طرف مخالفین بر تو پیدا می‌شود. از ناحیه‌ی مخالفت و تکفیرگری و دروغ نشان دادن‌ها به راستی‌های تو و گفته‌های صحیح تو!. در این‌جا دیگر از خود خدا نقل شده. این جانت را، عزیزت را، هر چه هست درباره‌ی من می‌دهی!، بر اهل کفر محاربه پیدا می‌کنی. مالت، جانت همه چیزت در معرض تلف شدن قرار می‌گیرد!. مجروح می شوی، خون‌آلود می‌شوی، شکستگی داری. از تو صبر برسد ان‌شاءالله صبر می‌کنم. اما سوم آنچه که به اهل‌بیت تو می‌رسد بر کشت و کشتار و یکی‌یکی این‌ها بلاهایی که مردم بر سرشان می‌آورند!. این‌جا بود که عرض کردم استاد شهید مطهری فرموده که: یک امت عظیمی را آن حضرت با "لا اله الا الله" نقطه‌ی حساس دل‌شان را تصرف کرد. کدام ؟ امتی که فقط چند نفری بیش نبودند. تا زمان غیبت و بعد زیاد شدند. علماء زیاد شدند، فداکاران زیاد شدند، امثال مرحوم امام و این‌ها پیدا شدند. امت در زمان آن حضرت نبود که این پیش آمد. اما برادرت یعنی وصی‌ات، پسر عمت دچار فحش، دچار کلمات رکیک می‌شود!. سال‌ها در نماز جمعه به عنوان نماز اسلامی، به او جسارت می‌کردند!. توبیخ می‌شود، و آخر هم او را می‌کشند!. عرض کرد: «يَا رَبِّ قَبِلْتُ وَ رَضِيتُ وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصَّبْرُ»؛ اما دخترت، مقداری از مسائل ذکر می‌شود، تا آن‌جا می‌رسد که می‌فرمایند: از شوهرش، از برادر و داماد تو دو فرزند دارد؛ یکی را از راه مکر و حیله و دغل‌کاری در فشار قرار می‌دهند به طوری‌که حتی بر سر و روی او می‌ریزند! لباس و جامه او را می‌کَنند و او را مورد خنجر قرار می‌دهند!. همین امت با او این‌طور می‌کنند!. عرض کرد: «قَبِلْتُ يَا رَبِّ و إِنَّا لِلَّهِ‏ وَ إِنَّا إِلَيْهِ‏ راجِعُون‏ و سَلَّمتُ وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصَّبْرُ». اما پسر دیگرش را امت تو برای دعوت می‌کنند که بیا، ما در رکاب تو می‌خواهیم جهاد در راه خدا انجام بدهیم!. بعد هم همان امت او را در محاصره قرار می‌دهند و به می‌رسانند!. اما نه تنها شهادت، بلکه قتل صبر، یعنی کشتن در حال ناتوانی!. کسی را ضعیف کرده‌اند، مجروح کرده‌اند، بی‌حال کرده اند، دورش را گرفته‌اند، هر که هر چه دارد به او می‌زند؛ از سنگ و تیر و شمشیر و نیزه!. چنین قتلی هیچ کجا نبوده. و فرزندانش را می‌کشند و اهل‌بیتش را بعد هم حرمش را غارت می‌کنند. او از من کمک می‌خواهد، ولی قضای من به این جاری شده که یاری او را آن موقع انجام ندهم. بگذارم تا از فرزندانش یک شخصی پیدا شود که همه‌ی آرزوهای او به دست او جاری می‌شود؛ فرزندش حضرت مهدی علیه‌السلام. این کسی است که ذکر او در معراج شده و حضرت صادق علیه‌السلام این جریان را رسانده و بیان کرده و از ائمه و حضرت صادق علیهم‌السلام هم برای ما در بهترین کتاب‌های ما وارد شده. بنابراین ما در زمانی هستیم که منتظر ظهور هستیم؛ یعنی منتظر خون‌خواهی مظلوم کربلا و سالار شهیدان هستیم. خدایا به آبروی آن فرزند صغیر و کودک شش ماهه‌اش، به آبروی آن خون‌های پاک، شرور اعدایش را به خودشان برگردان. مسلمانان مخصوصاً شیعه، مخصوصاً علما و بزرگان در هر کجا هستند بر دشمنان پیروز بفرما. سلام ما را به محضر آن بزرگوار برسان. توفیق بده که اقامه‌ی عزای جدش را هیچ‌گاه فراموش نکنیم. اموات، رفتگان ما را به برکات عزاداری آن جناب ببخش و بیامرز. حوائج شیعه و حوائج علماء و رهبر معظم را به برکات اقامه‌ی عزای آن حضرت به همه حوائج‌شان برسان. و صلی الله علی محمد وآله ۹۴٫۲٫۲۸ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📆 طلب کاغذ و دوات توسط پیامبر صلی‌الله علیه وآله؛ ( ۲۵ المظفر ۱۱ ه ق) 🔹 حضرت (صلی‌الله علیه وآله) در هنگام رحلت می‌خواستند مسئله‌ی خم را به کتبی تأیید کنند، با این‌که در حضور هفتاد هزار یا بیشتر در غدیر خم بهترین تأییدها را کرده بودند، با وجود این‌ها می‌خواستند وصیت را کتبی هم قرار بدهد که مؤکَّد شده باشد. در آن‌جا اهل مخالفت کرد و کلمه‌ای گفت که حالا مریدهایش می‌خواهند آن کلمه را تفسیر کنند که با گفته‌ی یک مسلمان بسازد. این یک مطلب است که گفت این آدم تب‌داری است و تب بر او غالب شده و آدمی که تب شدید دارد، سخنش را چه می‌گویند؟ هذیان می‌گویند!. این یک مطلبی است که در هیچ کجای در هیچ فکر نمی‌کنم که پیدا شود، که یک کسی حالا آن شخص، باشد، باشد، باشد، سرمایه‌دار باشد و بخواهد دم رفتن، یک وصیتی بکند و جلویش را بگیرند. چنین اتفاقی تاکنون نیفتاده. و دیگر این‌که کسانی که از مطالب دینی باخبر نیستند، می‌گویند حضرت فرمود تا این‌که من یک جمله‌ای بنویسم که را از خطر باز دارد؛ مگر حضرت می‌توانست بنویسد؟ این را عنوان می‌کنند در حالی‌که این یک مغالطه‌ای بیش نیست. نوشتن سران برای سران، هیچ‌وقت با قلم و دوات که خودشان استعمال کنند نبوده. همیشه کاتب، دبیر و یا افرادی بوده‌اند که منصوب بوده‌اند برای همین کار که نامه‌ها را می‌گرفتند و جواب می‌دادند و خودشان ضبط و بایگانی می‌کردند، نه این‌که یک نفر بزرگ و صاحب یک مهم یا یک ، این خودش قلم و دوات جلویش بگذارد و نامه‌نویسی بکند. چنین چیزی نبوده. از این جهت این است. در جریان هم وارد شده که نامه‌ای است از حضرت پیامبر خدا، به نجران فرستاده شدکع بعد از ذکر این مطلب می‌گویند که ممکن است حضرت پای نامه امضا بفرماید. بنابراین این یک مطلب این‌که هیچ‌وقت سران هیچ نویسنده‌ی فرمان‌ها و نامه‌ها نیستند. و این خودش یک قسمت خاصی در دربار آن‌ها تشکیل هست که آن‌ها می‌نویسند، آن‌ها جواب می‌گیرند، آن‌ها می‌خوانند، آن‌ها از رئیس امضا می‌گیرند. الآن هم ما دیده‌ایم در همین خیلی نشان می‌دهد که وزرایی که می‌خواهند با هم توافق کنند روبروی هم نشسته‌اند و یک نفر هم همراه آن‌هاست که این مدارک را می‌گیرد و جلوی‌شان می‌گذارد، می‌گوید امضا کنید، نه این‌که خودش بگوید و بنویسید مطالب را. نه، مطالب توافق شده را قبلاً ماشین‌نویسی می‌کنند و می‌نویسند، در شکل یک دفتری که این باید باشد، مدرک باشد. بعد می‌آیند آن را جلوی می‌گذارند یا جلوی هر مسئولی که باید امضا کند، او فقط امضا می‌کند. آن‌وقت از دستش می‌گیرند. بنابراین در قضیه‌ی نامه‌نویسی، این مغلطه در آن است که بعضی‌ها می‌گویند حضرت که فرمود من نامه بنویسم که نجات در آن باشد، مگر حضرت چیزی می‌نوشت؟ پس معلوم می‌شود این حدیث اصلاً درست نیست! نه، بلکه معلوم می‌شود که شما در هستید، و شما نمی‌توانید وارد مطالب تحقیقی بشوید که به علت این است که یا شما هستید یا بسیار ساده‌اید که حرف مغرضین را قبول کرده‌اید. ۲۴ الحرام ۱۴۳۶=۹۴/۷/۱۶ ☑️ حضرت آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📆 طلب کاغذ و دوات توسط پیامبر صلی‌الله علیه وآله؛ ( ۲۵ المظفر ۱۱ ه ق) 🔹 حضرت (صلی‌الله علیه وآله) در هنگام رحلت می‌خواستند مسئله‌ی خم را به کتبی تأیید کنند، با این‌که در حضور هفتاد هزار یا بیشتر در غدیر خم بهترین تأییدها را کرده بودند، با وجود این‌ها می‌خواستند وصیت را کتبی هم قرار بدهد که مؤکَّد شده باشد. در آن‌جا اهل مخالفت کرد و کلمه‌ای گفت که حالا مریدهایش می‌خواهند آن کلمه را تفسیر کنند که با گفته‌ی یک مسلمان بسازد. این یک مطلب است که گفت این آدم تب‌داری است و تب بر او غالب شده و آدمی که تب شدید دارد، سخنش را چه می‌گویند؟ هذیان می‌گویند!. این یک مطلبی است که در هیچ کجای در هیچ فکر نمی‌کنم که پیدا شود، که یک کسی حالا آن شخص، باشد، باشد، باشد، سرمایه‌دار باشد و بخواهد دم رفتن، یک وصیتی بکند و جلویش را بگیرند. چنین اتفاقی تاکنون نیفتاده. و دیگر این‌که کسانی که از مطالب دینی باخبر نیستند، می‌گویند حضرت فرمود تا این‌که من یک جمله‌ای بنویسم که را از خطر باز دارد؛ مگر حضرت می‌توانست بنویسد؟ این را عنوان می‌کنند در حالی‌که این یک مغالطه‌ای بیش نیست. نوشتن سران برای سران، هیچ‌وقت با قلم و دوات که خودشان استعمال کنند نبوده. همیشه کاتب، دبیر و یا افرادی بوده‌اند که منصوب بوده‌اند برای همین کار که نامه‌ها را می‌گرفتند و جواب می‌دادند و خودشان ضبط و بایگانی می‌کردند، نه این‌که یک نفر بزرگ و صاحب یک مهم یا یک ، این خودش قلم و دوات جلویش بگذارد و نامه‌نویسی بکند. چنین چیزی نبوده. از این جهت این است. در جریان هم وارد شده که نامه‌ای است از حضرت پیامبر خدا، به نجران فرستاده شدکع بعد از ذکر این مطلب می‌گویند که ممکن است حضرت پای نامه امضا بفرماید. بنابراین این یک مطلب این‌که هیچ‌وقت سران هیچ نویسنده‌ی فرمان‌ها و نامه‌ها نیستند. و این خودش یک قسمت خاصی در دربار آن‌ها تشکیل هست که آن‌ها می‌نویسند، آن‌ها جواب می‌گیرند، آن‌ها می‌خوانند، آن‌ها از رئیس امضا می‌گیرند. الآن هم ما دیده‌ایم در همین خیلی نشان می‌دهد که وزرایی که می‌خواهند با هم توافق کنند روبروی هم نشسته‌اند و یک نفر هم همراه آن‌هاست که این مدارک را می‌گیرد و جلوی‌شان می‌گذارد، می‌گوید امضا کنید، نه این‌که خودش بگوید و بنویسید مطالب را. نه، مطالب توافق شده را قبلاً ماشین‌نویسی می‌کنند و می‌نویسند، در شکل یک دفتری که این باید باشد، مدرک باشد. بعد می‌آیند آن را جلوی می‌گذارند یا جلوی هر مسئولی که باید امضا کند، او فقط امضا می‌کند. آن‌وقت از دستش می‌گیرند. بنابراین در قضیه‌ی نامه‌نویسی، این مغلطه در آن است که بعضی‌ها می‌گویند حضرت که فرمود من نامه بنویسم که نجات در آن باشد، مگر حضرت چیزی می‌نوشت؟ پس معلوم می‌شود این حدیث اصلاً درست نیست! نه، بلکه معلوم می‌شود که شما در هستید، و شما نمی‌توانید وارد مطالب تحقیقی بشوید که به علت این است که یا شما هستید یا بسیار ساده‌اید که حرف مغرضین را قبول کرده‌اید. ۲۴ الحرام ۱۴۳۶=۹۴/۷/۱۶ ☑️ حضرت آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📆 طلب کاغذ و دوات توسط پیامبر صلی‌الله علیه وآله؛ ( ۲۵ المظفر ۱۱ ه ق) 🔹 حضرت (صلی‌الله علیه وآله) در هنگام رحلت می‌خواستند مسئله‌ی خم را به کتبی تأیید کنند، با این‌که در حضور هفتاد هزار یا بیشتر در غدیر خم بهترین تأییدها را کرده بودند، با وجود این‌ها می‌خواستند وصیت را کتبی هم قرار بدهد که مؤکَّد شده باشد. در آن‌جا اهل مخالفت کرد و کلمه‌ای گفت که حالا مریدهایش می‌خواهند آن کلمه را تفسیر کنند که با گفته‌ی یک مسلمان بسازد. این یک مطلب است که گفت این آدم تب‌داری است و تب بر او غالب شده و آدمی که تب شدید دارد، سخنش را چه می‌گویند؟ هذیان می‌گویند!. این یک مطلبی است که در هیچ کجای در هیچ فکر نمی‌کنم که پیدا شود، که یک کسی حالا آن شخص، باشد، باشد، باشد، سرمایه‌دار باشد و بخواهد دم رفتن، یک وصیتی بکند و جلویش را بگیرند. چنین اتفاقی تاکنون نیفتاده. و دیگر این‌که کسانی که از مطالب دینی باخبر نیستند، می‌گویند حضرت فرمود تا این‌که من یک جمله‌ای بنویسم که را از خطر باز دارد؛ مگر حضرت می‌توانست بنویسد؟ این را عنوان می‌کنند در حالی‌که این یک مغالطه‌ای بیش نیست. نوشتن سران برای سران، هیچ‌وقت با قلم و دوات که خودشان استعمال کنند نبوده. همیشه کاتب، دبیر و یا افرادی بوده‌اند که منصوب بوده‌اند برای همین کار که نامه‌ها را می‌گرفتند و جواب می‌دادند و خودشان ضبط و بایگانی می‌کردند، نه این‌که یک نفر بزرگ و صاحب یک مهم یا یک ، این خودش قلم و دوات جلویش بگذارد و نامه‌نویسی بکند. چنین چیزی نبوده. از این جهت این است. در جریان هم وارد شده که نامه‌ای است از حضرت پیامبر خدا، به نجران فرستاده شدکع بعد از ذکر این مطلب می‌گویند که ممکن است حضرت پای نامه امضا بفرماید. بنابراین این یک مطلب این‌که هیچ‌وقت سران هیچ نویسنده‌ی فرمان‌ها و نامه‌ها نیستند. و این خودش یک قسمت خاصی در دربار آن‌ها تشکیل هست که آن‌ها می‌نویسند، آن‌ها جواب می‌گیرند، آن‌ها می‌خوانند، آن‌ها از رئیس امضا می‌گیرند. الآن هم ما دیده‌ایم در همین خیلی نشان می‌دهد که وزرایی که می‌خواهند با هم توافق کنند روبروی هم نشسته‌اند و یک نفر هم همراه آن‌هاست که این مدارک را می‌گیرد و جلوی‌شان می‌گذارد، می‌گوید امضا کنید، نه این‌که خودش بگوید و بنویسید مطالب را. نه، مطالب توافق شده را قبلاً ماشین‌نویسی می‌کنند و می‌نویسند، در شکل یک دفتری که این باید باشد، مدرک باشد. بعد می‌آیند آن را جلوی می‌گذارند یا جلوی هر مسئولی که باید امضا کند، او فقط امضا می‌کند. آن‌وقت از دستش می‌گیرند. بنابراین در قضیه‌ی نامه‌نویسی، این مغلطه در آن است که بعضی‌ها می‌گویند حضرت که فرمود من نامه بنویسم که نجات در آن باشد، مگر حضرت چیزی می‌نوشت؟ پس معلوم می‌شود این حدیث اصلاً درست نیست! نه، بلکه معلوم می‌شود که شما در هستید، و شما نمی‌توانید وارد مطالب تحقیقی بشوید که به علت این است که یا شما هستید یا بسیار ساده‌اید که حرف مغرضین را قبول کرده‌اید. ۲۴ الحرام ۱۴۳۶=۹۴/۷/۱۶ ☑️ حضرت آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
📆 در سال‌روز نزول سوره‌ی مبارکه‌ی انسان در شأن امام علی و همسر و دو فرزندشان علیهم‌السلام (۲۵ ) 🔺 تذکری پیرامون علت دلسوزی‌های زهرای مرضیه سلام الله علیها برای امت اسلامی                   🔹 همه باید ملتفت شوند که ما نمی‌توانیم مساجد خود را مانند مساجد اول اسلام داشته باشیم. در اول اسلام مساجد، یک مرکزی برای حکومت شد (یعنی مسجدی برای تجمع منافقین و مخالفین اهل‌بیت علیهم‌السلام)، برای جلوگیری از انوار حضرت زهرا علیهاالسلام و جلوگیری از نفوذ علم و عمل آن حضرت در آن اجتماع که پدرش زحمت کشیده بود و تهیه کرده بود و این داغ، دل آن حضرت را خیلی می‌سوزاند و ناراحت می‌کرد و برای این‌که حضرت می‌دانست آتش فتنه به این‌جا ختم نمی‌شود، بلکه در اسلام فتنه‌ای پیش‌آمد کرده که این همه بلا از صدر اسلام تا حالا از آشوب‌ها، جنگ‌ها در شرق و غرب، جنگ‌های صلیبی تا زمان ما که جنگ‌آفرینان در صدد ایجاد جنگ و خون‌ریزی و فروش اسلحه و آتش و بمب هسته‌ای و غیره هستند، به خاطر این انحراف است. همه‌ی این‌ها را حضرت زهرا می‌دید و می‌سوخت و ناراحت بود؛ چون در واقع ام‌ ابیها بود و مادر امت پدرش بود. مادر بود برای ما و همه‌ی مسلمان‌ها. همه‌ی مسلمان‌ها مورد عنایتش بودند. دلش می‌سوخت که این زحماتی که پدرش کشید و این جراحاتی که شوهرش و پسرعمویش به خود تحمل کرده و این گرسنگی‌ها و ریاضت‌ها که کشیدند؛ «و یطعمون الطعام علی حبه مسکینا و یتیما و اسیرا»؛ (الانسان:۸) و آن‌چه روزها که روزه گرفتند و افطار که شد، افطار نصیب خودشان نشد، نصیب مساکین و یتیم‌ها شد. بچه‌هایشان را گرسنگی دادند، روزه گرفتند و جهاد کردند، آخرش چه شد؟! این مکتب باید احیا شود. این مکتب، چه مکتبی است؟ مکتب دل‌سوزی به حال و به حال خانواده. الآن ما نمی‌دانیم فرزندان ما و خانواده‌ی ما وارد چه کلاس‌هایی می‌شوند و با چه معلمینی رو به رو می‌شوند. درس‌های آن‌ها بیشتر درس‌های مادیت است!. یعنی علم را تنها برای اصلاح دنیا فکر کرده‌اند نه برای رشد و انسانیت و فاطمی و علوی شدن. چند نفری که ما خدمت‌شان رسیدیم مانند مرحوم علامه طباطبایی و مرحوم آیت الله بهجت، این‌ها واقعاً شاگرد مکتب زهرای مرضیه علیهاالسلام بودند و از دست ما گرفته شدند. حالا باید حوزه‌ها، معمَّمین، دانشجویان، طلاب محترم تصمیم بگیرند که مکتب، باشد. مسجد جای تربیت باشد و این کار ممکن نیست مگر این‌که از خانواده‌ها شروع بشود. مسئولین دولتی، مجلس شورای اسلامی، مدیران و فرهنگیان و حوزه‌ها از منازل خود شروع کنند و هدف را استفاده از علوم و تربیت‌های حضرت زهرا علیهاالسلام قرار بدهند که در نتیجه مطابق با سیره‌ی پیشوای بانوان و خانم‌ها؛ حضرت زهرا علیهاالسلام باشد. ۹۳.۱.۲۱ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama