eitaa logo
سیدالعلماء
1.8هزار دنبال‌کننده
2.4هزار عکس
737 ویدیو
7 فایل
کانال رسمی مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ایشان شاگرد بزرگانی مثل حضرات آیات شیخ عباس تهرانی، امام خمینی، علامه طباطبایی، بروجردی و... بودند. مرحوم امام در نامه‌های خود، از ایشان با عبارت "سیدالعلماء" یاد می‌کردند. ارتباط با ادمین @seydololama_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
سیدالعلماء
🏴 شهادت سید جوانان اهل بهشت، سبط رسول الله، مولای کریمان، حضرت امام حسن مجتبی صلوات الله علیه تسلیت
🔺 اهمیت صلح امام حسن مجتبی علیه‌السلام 🔹 در زمان حضرت علیه‌السلام اول به آن بزرگوار حضرت بود که قبول داشت هر چه برادرم بگوید و انجام بدهد، من مطیع او هستم. این شریفی بود که آن حضرت داشت و در اثر همین متابعت از برادرش بود که جریان پایه‌ریزی شد؛ اگر آن متابعت نبود جریان کربلا و آثاری که از و کربلا بود، نمی‌ماند. فلذا دانشمندانی که درباره این جریان عجیب زمانِ حضرت مجتبی علیه‌السلام مطالبی نوشتند، تصریح کردند به این‌که جریان عاشورای امام علیه‌السلام قبل از آن‌که حسینی باشد، حسنی بود! پایه‌ریزی‌اش را حضرت مجتبی علیه‌السلام کرد و طوری اوضاع و احوال جور شد که حضرت سیدالشهداء از بتواند نتیجه بگیرد، وگرنه تحملاتی که آن حضرت تا مافوق کوه‌ها کردند، اگر این را و تحمل نمی‌کردند و دست به شمشیر می‌بردند و می‌شدند، خودش و یارانش و حضرت سیدالشهداء و به طور کلی قتل عام شده بودند و آن آثار کربلا هم هیچ نبود؛ همه می‌گفتند همان‌طور که جنگ شد، جنگ شد، جنگ با شد؛ یک هم بعد از این‌ها شد و در آن جنگ همان‌هایی که این جنگ‌ها را به پا کرده بودند، از بین رفتند و تمام شد!؛ کار می‌افتاد دست فی الارضی به نام و دیگر خدا می‌دانست که چه‌ها می‌شد!. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📆 سال‌روز شهادت جناب عمار رضی الله عنه؛ (۹ المظفر ۳۷ ق) 🔹 مذهب ، همان‌هایی که نه شان، نه شان و نه شان مثل ماست، احادیثی نقل کرده‌اند که خداوند به واسطه‌ی این‌که می‌خواسته ما سند داشته باشیم، این‌ها را کور و کر کرده تا این احادیث را نقل کنند و ما دیگر ای در نداشته باشیم. می‌فرماید: حضرت (صلی‌الله‌علیه وآله) خطاب به فرمود: «تقتلک الفئة الباغیة». همان دسته‌ای که نویسندگان این وقتی اسم بزرگ‌شان را می‌برند، یک "رضی‌الله‌عنه" نیز می‌گویند این حدیث را نقل کرده‌اند. به طوری در این مطلب ثابت است که در روز با معاویه، وقتی که جناب عمار شدند، در لشکر معاویه همهمه‌ای رخ داد و همه به یاد این کلام حضرت افتادند و معاویه که دست‌پاچه شده بود گفت: ، عمار را کشت نه ما، چون او عمار را به جنگ آورد!. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 مسئله‌ی بسیار مهم امامت 🔹 ماه شریفی است این ماه ؛ ماه و می‌شود به او گفت. در با وجودی که هیچ‌گاه قطع نشده و همیشه بوده، منتهی یا همراه نبوت یا خالی از نبوت بلکه همراه با امامت بوده است. امامت فی حد نفسه بسیار امر بزرگی است و به تنهایی اگر در کسی پیدا شد -مانند جناب علیه‌السلام - مورد نیاز نبوت می‌شود و باید با امامت همراه باشد تا چیزی که می‌فرماید، انجام آن و نداشته باشد. نظرات مختلف دارند، ولی معصومین (علیهم‌السلام) هیچ نظر مختلفی ندارند؛ بلاواسطه از (صلی الله علیه وآله) و از دستور می‌گیرند و اجرا می‌کنند، مگر در وقتی که مشکلاتی در این راه باشد که آن‌وقت می‌کنند و دستور می‌دهند که هم تقیه کنند. امامت شأنش خیلی عالی است. الآن این ماهِ ربیع الاول زیر نظر حضرت علیه‌السلام هست. زیر نظر حضرت علیه‌السلام است. باید با به آن‌ها از پیش‌آمدهای سنگین و سخت عبور کرد و از آن‌ها خواست که راه و چاه ما را به ما با وسایلی که خودشان می‌دانند ارائه کنند و ما بدانیم چه باید بکنیم؛ تا این‌که اگر چند نفر ادعا کردند که ما هستیم، روشن بشود که کدام صحیح است و کدام نادرست است. نشستن و صحبت کردن در تشخیص امام، امام، بزرگواری امام جزء بهترین است، خصوصاً در زمان ما که و پذیرشِ امامت از ، کمتر شروع می‌شود. معمولاً در این مطالب هست؛ در کتب هست، اما گاهی شده که خود نیاز به داشته که به او گفته شود که امامت یعنی چه، و اشتباه او را به او نشان بدهند. از این جهت ناچاراً باید اسلامی در منزل شروع بشود و منزل هم خودش کافی باشد در تعلیم و در ایجاد و نسبت به ولی امر. در یکی از جنگ‌ها بعضی‌ها برای کسب افتخار، پرچم را برداشتند و حمله کردند، ولی با دفاعی که از طرف دشمنان شد، دست خالی برگشتند. نه شدند و نه کسی را به فرستادند. فقط تنها شخصی که پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) معرفی کرد ماجرایش از این قرار بود که فرمود: فردا پرچم را به کسی می‌دهم که خدا و رسول را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند. معلوم می‌شود محبت در دل‌ها نیست!. یعنی به تعبیر ما پارسیان، به امور و دینی در ما شعله نزده و ما را روشن نکرده. از این جهت، حضرت مسئله را روی محبت برد؛ «فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.» این شرط، شرط مهمی است. شرط امامت یک شرط مهمی است. باید افرادی باشند که به واسطه‌ی محبت به خدا و پیامبر، دین را خود به خود جلب کنند و یاد بگیرند؛ چون عشق به دین و عشق به خدا و رسول دارند و بعد عملاً به دیگران نشان بدهند. چون فرمود کسانی که خدا را دوست می‌دارند، فردا من پرچم را به او می‌دهم. بعضی‌ها کردند ما خواهیم بود! ولی حضرت اشتباه نکرد و تنها حضرت (علیه‌السلام) را به نام محبت انتخاب فرمود و کسی که به نام محبت، -محبت کامل- به می‌رود، یا جسدش را از راه شهادت نشان می‌دهد یا از بین بردن را. هیچ‌وقت خسته نمی‌شود، هیچ‌وقت از شهادت نمی‌ترسد؛ فلذا یک امر عجیبی است؛ در ظاهر صف اول، در باطن اصلاً از صف‌ها خارج!، ندارد؛ حضور و محبتی ندارد. این را باید خداوند روشن کند تا مردم محبت خدا و رسول را از جهت ولیِّ امر و از جهت دارا شدن خودشان به محبت دین و پیامبر و خدا پیگیری کنند. خدایا به آبروی پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله)، به آبروی امام صادق (علیه‌السلام) ما را تابع این افراد، محب این افراد، پیرو این افراد، پیرو خود ما قرار بده. سلام ما را به محضرش برسان و از و جواب سلام آن حضرت ما را محروم نفرما. و صلی الله علی محمد وآل محمد ۹۵.۹.۱۱ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🗓 به مناسبت سالروز صلح امام حسن مجتبی علیه‌السلام 🔺 اهمیت صلح امام حسن مجتبی علیه‌السلام 🔹 در زمان حضرت علیه‌السلام اول به آن بزرگوار حضرت بود که قبول داشت هر چه برادرم بگوید و انجام بدهد، من مطیع او هستم. این شریفی بود که آن حضرت داشت و در اثر همین متابعت از برادرش بود که جریان پایه‌ریزی شد؛ اگر آن متابعت نبود جریان کربلا و آثاری که از و کربلا بود، نمی‌ماند. فلذا دانشمندانی که درباره این جریان عجیب زمانِ حضرت مجتبی علیه‌السلام مطالبی نوشتند، تصریح کردند به این‌که جریان عاشورای امام علیه‌السلام قبل از آن‌که حسینی باشد، حسنی بود! پایه‌ریزی‌اش را حضرت مجتبی علیه‌السلام کرد و طوری اوضاع و احوال جور شد که حضرت سیدالشهداء از بتواند نتیجه بگیرد، وگرنه تحملاتی که آن حضرت تا مافوق کوه‌ها کردند، اگر این را و تحمل نمی‌کردند و دست به شمشیر می‌بردند و می‌شدند، خودش و یارانش و حضرت سیدالشهداء و به طور کلی قتل عام شده بودند و آن آثار کربلا هم هیچ نبود؛ همه می‌گفتند همان‌طور که جنگ شد، جنگ شد، جنگ با شد؛ یک هم بعد از این‌ها شد و در آن جنگ همان‌هایی که این جنگ‌ها را به پا کرده بودند، از بین رفتند و تمام شد!؛ کار می‌افتاد دست فی الارضی به نام و دیگر خدا می‌دانست که چه‌ها می‌شد!. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🌸🌸🌸 ولادت با سعادت حضرت عبدالعظیم حسنی را به پیشگاه مقدس امام زمان علیه‌السلام و خدمت همه دوستان و ش
🌹 یا عبدالعظیم الحسنی...؛ 🔹 خدا نوری مثل شاه علیه‌السلام در تهران گذاشته که فرموده‌اند: زیارتش مثل زیارت حضرت علیه‌السلام می‌ماند. اگر این باشد پس باید از حالا تجدید نظر کنیم در ، چرا کوتاهی بکنیم؟! خب حالا ما را به خاطر آن‌ها اهمیت می‌دهیم. فرصت رفتن به هم پیدا نمی‌کنیم، باشد. اما فرصت این را نداریم که هر روز، هر شب، دو رکعت ، یک بخوانیم و برای آن حضرت هدیه کنیم که حجره و ما مانند کابل با زیارت حضرت عبدالعظیم متصل بشود. ما، ما از او بگیرد. یک وقتی می‌بینیم یک سال، دو سال، سیصد مرتبه زیارت حضرت عبدالعظیم خوانده‌ایم. 🌹 آن بزرگوار، آن نائب امام علیه‌السلام که خدا به اهل و منّت گذاشته که قبر او را این‌جا برای ما قرار داده. ⏪ واقعاً جای تعجب است که با وجود حضرت عبدالعظیم (علیه‌السلام)، اهالی تهران مشکلات و داشته باشند. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
📆 سال‌روز فتح قلعه‌ی خیبر و خوار و ذلیل شدن یهود به دستان حضرت مولا امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام؛ ( ۲۴ ۷ ه‌ق) 🔹 در یکی از جنگ‌ها بعضی‌ها برای کسب افتخار، پرچم را برداشتند و حمله کردند، ولی با دفاعی که از طرف دشمنان شد، دست خالی برگشتند. نه شدند و نه کسی را به فرستادند. فقط تنها شخصی که اکرم (صلی الله علیه وآله) معرفی کرد ماجرایش از این قرار بود که فرمود: فردا پرچم را به کسی می‌دهم که خدا و را بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند. معلوم می‌شود در دل‌ها نیست!. یعنی به تعبیر ما پارسیان، به امور و دینی در ما شعله نزده و ما را روشن نکرده. از این جهت، حضرت مسئله را روی محبت برد؛ «فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.» این شرط، شرط مهمی است. شرط یک شرط مهمی است. باید افرادی باشند که به واسطه‌ی محبت به خدا و پیامبر، دین را خود به خود جلب کنند و یاد بگیرند؛ چون عشق به دین و عشق به خدا و رسول دارند و بعد عملاً به دیگران نشان بدهند. چون فرمود کسانی که خدا را دوست می‌دارند، فردا من پرچم را به او می‌دهم. بعضی‌ها کردند ما خواهیم بود! ولی حضرت اشتباه نکرد و تنها حضرت (علیه‌السلام) را به نام محبت انتخاب فرمود و کسی که به نام محبت، -محبت کامل- به می‌رود، یا جسدش را از راه نشان می‌دهد یا از بین بردن را. هیچ‌وقت خسته نمی‌شود، هیچ‌وقت از شهادت نمی‌ترسد؛ فلذا یک امر عجیبی است؛ در ظاهر صف اول، در باطن اصلاً از صف‌ها خارج!، ندارد؛ حضور و محبتی ندارد. این را باید خداوند روشن کند تا مردم محبت خدا و رسول را از جهت ولیِّ امر و از جهت دارا شدن خودشان به محبت دین و پیامبر و خدا پیگیری کنند. ۹۵.۹.۱۱ @seyedololama 🔹حضرت علی علیه‌السلام وقتی درب را می‌کند یا یک کار مهمی انجام می‌دهد، می‌فرماید نکنید من به‌خاطر این‌که علی پسر ابوطالب، زاییده شده‌ی فلان‌جا هستم از مادرم، من همه‌ی این کارها را می‌کنم، نه!. من به این کارها را کردم. یعنی من مظهر می‌شوم. مظهر الله می‌شوم و کار می‌کنم. آن موقع می‌گوید: دیگر من نیستم، خداست، دست خداست، فلذا به او می‌گویند: الباسطة و یا الناظرة. ۸۰٫۱۰٫۱۷ @seyedololama 🔹 در ریز و درشت باطل است، ولی اگر در کار بیاید و خداوند به معنای مغلولة از بین برود و او را صحیح ندانستیم و هر چیزی را نیاز به واجب الوجود در ذاتش و صفتش و فعلش قبول کردیم، در این‌جا می‌گویند: دیگر امور بسیار عظیم هم که مثلاً یک کهکشان هم بیافریند، مانعی ندارد، چون با الاهی است در این شخص فلذا حضرت علیه‌السلام فرمود: «ما قلعت باب خيبر بقوة جسمانية بل بقوة ربانية»؛ [ ج۵۸ص۴۷] ۸۱٫۴٫۳۰ @seyedololama 🔹 خیبر که یک قلعه‌ی محکمی بود از عهدشکنِ فریبکارِ که در محاصره‌ی سپاه قرار گرفته بود. یهودیان در خیبر را بسته بودند و از همان بالا نبرد و جنگ می‌کردند. بعضی از افراد در نزد حضرت که می‌خواستند بلکه یک کاری انجام بدهند که خوب باشد و مشهور بشوند فلذا برای گشودن درب این قلعه رفتند، ولی موفق نشده و بازگشتند. او را حضرت به خودشان نفرمود اما به این بیان فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و را دارد. این به طور کنایه در ماند که کسی‌که خدا و پیامبر را دوست داشته باشد وقتی که در جبهه‌ای وارد می‌شود یا می‌شود و یا می‌کند. چون می‌خواهد خدمت کند، کند، و محبت در این محل، اثرش همین است که یا انسان را به می‌رساند یا به . حضرت به طور کنایه و رمز این‌که چرا این‌ها برگشتند را بیان کرد که این‌ها ظاهرفریب و فریبنده هستند نه دوست‌دار و فداکار. قبل از روز خیبر فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و پیامبر، او را دوست دارند. افسران و فرماندهان عالی‌قدر اسلام در آرزوی نیل به چنین مقامی بودند!. ولی فکر می‌کردند آیا به آن‌ها داده می‌شود یا نه؟ در فردای آن روز پیامبر، علی را خواست و پرچم را به او داد و خدا در پرتو جانبازی (علیه‌السلام) پیروزی بزرگی نصیب ما نمود. در همین‌جا یکی از پیامبر هم انجام گرفت که حضرت علی تشریف نداشت به خاطر چشم دردی بود که در آن موقع عارضش شده بود. حضرت دست مبارک یا آب دهان مبارک به چشمان او کشیدند و چشمانش سالم شد و پرچم را به دست او دادند. ۹۴٫۷٫۱۶ ✅ مرحوم آیت سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
‌🔺 باید از علیه‌السلام کمک گرفت تا این‌که افرادی در و پست‌های کلیدی باشند مثل . مثل شهید که هم تحصیل کرده بود و هم درد داشت و هم بود. 🌹 به مناسبت شهادت دكتر "مصطفی چمران" رحمه الله تعالی ( ۳۱ ۱۳۶۰ ش) 🔹 قال علیه‌السلام: «اَفضَلُ العَقلِ معرفةُ الاِنسان نَفسَهُ» باید از اين به بعد اقدامات ما، اقدامات ما خالی از خود و شناخت خودمان نباشد. وقتی خودمان را شناختيم؛ آن‌وقت طبق شناخت خود، برای خود خواهيم کرد. گاهی شده که ناچار است از قاره‌ای به قاره ديگر بگريزد. مثلاً در آمريکاست و همه‌جور وسائل هم برايش آماده است، ولی همه را رها می‌کند به جای ديگری می‌رود، مثل وزير شهيد ما ، که اگر در مانده بود به مدارج بالاتری می‌رسید ولی همه‌چيز را رها کرد و گفت که مردم در و در حال سرکوب شدن هستند و رفت مثل سربازهای با رتبه پائين، مشغول دفاع از و شد و در آخر هم شد. رضوان الله عليه. ۸۶٫۹٫۱ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📆 سال‌روز شهادت جناب عمار رضی الله عنه؛ (۹ المظفر ۳۷ ق) 🔹 مذهب ، همان‌هایی که نه شان، نه شان و نه شان مثل ماست، احادیثی نقل کرده‌اند که خداوند به واسطه‌ی این‌که می‌خواسته ما سند داشته باشیم، این‌ها را کور و کر کرده تا این احادیث را نقل کنند و ما دیگر ای در نداشته باشیم. می‌فرماید: حضرت (صلی‌الله‌علیه وآله) خطاب به فرمود: «تقتلک الفئة الباغیة». همان دسته‌ای که نویسندگان این وقتی اسم بزرگ‌شان را می‌برند، یک "رضی‌الله‌عنه" نیز می‌گویند این حدیث را نقل کرده‌اند. به طوری در این مطلب ثابت است که در روز با معاویه، وقتی که جناب عمار شدند، در لشکر معاویه همهمه‌ای رخ داد و همه به یاد این کلام حضرت افتادند و معاویه که دست‌پاچه شده بود گفت: ، عمار را کشت نه ما، چون او عمار را به جنگ آورد!. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
📆 سال‌روز فتح قلعه‌ی خیبر و خوار و ذلیل شدن یهود به دستان حضرت مولا امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام؛ ( ۲۴ رجب ۷ ه‌ق) 🔹 در یکی از جنگ‌ها بعضی‌ها برای کسب افتخار، پرچم اسلام را برداشتند و حمله کردند، ولی با دفاعی که از طرف دشمنان شد، دست خالی برگشتند. نه شهید شدند و نه کسی را به جهنم فرستادند. فقط تنها شخصی که پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) معرفی کرد ماجرایش از این قرار بود که فرمود: فردا پرچم را به کسی می‌دهم که خدا و رسول را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند. معلوم می‌شود در دل‌ها نیست!. یعنی به تعبیر ما پارسیان، به امور مذهبی و دینی در دل ما شعله نزده و ما را روشن نکرده. از این جهت، حضرت مسئله را روی محبت قلبی برد؛ «فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.» این شرط، شرط مهمی است. شرط یک شرط مهمی است. باید افرادی باشند که به واسطه‌ی محبت به خدا و پیامبر، احکام دین را خود به خود جلب کنند و یاد بگیرند؛ چون عشق به دین و عشق به خدا و رسول دارند و بعد عملاً به دیگران نشان بدهند. چون فرمود کسانی که خدا را دوست می‌دارند، فردا من پرچم را به او می‌دهم. بعضی‌ها فکر کردند ما خواهیم بود! ولی حضرت اشتباه نکرد و تنها حضرت (علیه‌السلام) را به نام محبت انتخاب فرمود و کسی که به نام محبت، -محبت کامل- به جنگ می‌رود، یا جسدش را از راه شهادت نشان می‌دهد یا از بین بردن دشمن را. هیچ‌وقت خسته نمی‌شود، هیچ‌وقت از شهادت نمی‌ترسد؛ فلذا یک امر عجیبی است؛ در ظاهر صف اول، در باطن اصلاً از صف‌ها خارج!، حضور ندارد؛ حضور عبادی و محبتی ندارد. این را باید خداوند روشن کند تا مردم محبت خدا و رسول را از جهت ولیِّ امر و از جهت دارا شدن خودشان به محبت دین و پیامبر و خدا پیگیری کنند. ۹۵.۹.۱۱ @seyedololama 🔹حضرت علی علیه‌السلام وقتی درب را می‌کند یا یک کار مهمی انجام می‌دهد، می‌فرماید خیال نکنید من به‌خاطر این‌که علی پسر ابوطالب، زاییده شده‌ی فلان‌جا هستم از مادرم، من همه‌ی این کارها را می‌کنم، نه!. من به قوت ربانی این کارها را کردم. یعنی من مظهر ربانی می‌شوم. مظهر الله می‌شوم و کار می‌کنم. آن موقع می‌گوید: دیگر من نیستم، خداست، دست خداست، فلذا به او می‌گویند: ید الله الباسطة و یا عین الله الناظرة. ۸۰٫۱۰٫۱۷ @seyedololama 🔹 تفویض در ریز و درشت باطل است، ولی اگر قیومیت در کار بیاید و تفویض خداوند به معنای ید الله مغلولة از بین برود و او را صحیح ندانستیم و هر چیزی را نیاز به واجب الوجود در ذاتش و صفتش و فعلش قبول کردیم، در این‌جا می‌گویند: دیگر امور بسیار عظیم هم که مثلاً یک کهکشان هم بیافریند، مانعی ندارد، چون با قدرت الاهی است در این شخص فلذا حضرت علی علیه‌السلام فرمود: «ما قلعت باب خيبر بقوة جسمانية بل بقوة ربانية»؛ [بحارالانوار ج۵۸ص۴۷] ۸۱٫۴٫۳۰ @seyedololama 🔹 خیبر که یک قلعه‌ی محکمی بود از عهدشکنِ فریبکارِ دشمن که در محاصره‌ی سپاه قرار گرفته بود. یهودیان در خیبر را بسته بودند و از همان بالا نبرد و جنگ می‌کردند. بعضی از افراد در نزد حضرت که می‌خواستند بلکه یک کاری انجام بدهند که خوب باشد و مشهور بشوند فلذا برای گشودن درب این قلعه رفتند، ولی موفق نشده و بازگشتند. سرّ او را حضرت به خودشان نفرمود اما به این بیان فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و پیامبر را دوست دارد. این به طور کنایه در تاریخ ماند که کسی‌که خدا و پیامبر را دوست داشته باشد وقتی که در جبهه‌ای وارد می‌شود یا می‌شود و یا فتح می‌کند. چون می‌خواهد خدمت کند، محبت کند، و محبت در این محل، اثرش همین است که یا انسان را به شهادت می‌رساند یا به فتح. حضرت به طور کنایه و رمز این‌که چرا این‌ها برگشتند را بیان کرد که این‌ها ظاهرفریب و فریبنده هستند نه دوست‌دار و فداکار. قبل از روز خیبر فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و پیامبر، او را دوست دارند. افسران و فرماندهان عالی‌قدر اسلام در آرزوی نیل به چنین مقامی بودند!. ولی فکر می‌کردند آیا به آن‌ها داده می‌شود یا نه؟ در فردای آن روز پیامبر، علی را خواست و پرچم را به او داد و خدا در پرتو جانبازی (علیه‌السلام) پیروزی بزرگی نصیب ما نمود. در همین‌جا یکی از معجزات پیامبر هم انجام گرفت که حضرت علی تشریف نداشت به خاطر چشم دردی بود که در آن موقع عارضش شده بود. حضرت دست مبارک یا آب دهان مبارک به چشمان او کشیدند و چشمانش سالم شد و پرچم را به دست او دادند. ۹۴٫۷٫۱۶ ✅ مرحوم آیت سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📆 سال‌روز شهادت جناب عمار رضی الله عنه 🔹 مذهب ، همان‌هایی که نه شان، نه شان و نه شان مثل ماست، احادیثی نقل کرده‌اند که خداوند به واسطه‌ی این‌که می‌خواسته ما سند داشته باشیم، این‌ها را کور و کر کرده تا این احادیث را نقل کنند و ما دیگر ای در نداشته باشیم. می‌فرماید: حضرت (صلی‌الله‌علیه وآله) خطاب به فرمود: «تقتلک الفئة الباغیة». همان دسته‌ای که نویسندگان این وقتی اسم بزرگ‌شان را می‌برند، یک "رضی‌الله‌عنه" نیز می‌گویند این حدیث را نقل کرده‌اند. به طوری در این مطلب ثابت است که در روز با معاویه، وقتی که جناب عمار شدند، در لشکر معاویه همهمه‌ای رخ داد و همه به یاد این کلام حضرت افتادند و معاویه که دست‌پاچه شده بود گفت: ، عمار را کشت نه ما، چون او عمار را به جنگ آورد!. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📆 سال‌روز فتح قلعه‌ی خیبر و خوار و ذلیل شدن یهود به دستان حضرت مولا امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام؛ ( ۲۴ رجب ۷ ه‌ق) 🔹 در یکی از جنگ‌ها بعضی‌ها برای کسب افتخار، پرچم اسلام را برداشتند و حمله کردند، ولی با دفاعی که از طرف دشمنان شد، دست خالی برگشتند. نه شهید شدند و نه کسی را به جهنم فرستادند. فقط تنها شخصی که پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) معرفی کرد ماجرایش از این قرار بود که فرمود: فردا پرچم را به کسی می‌دهم که خدا و رسول را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند. معلوم می‌شود در دل‌ها نیست!. یعنی به تعبیر ما پارسیان، به امور مذهبی و دینی در دل ما شعله نزده و ما را روشن نکرده. از این جهت، حضرت مسئله را روی محبت قلبی برد؛ «فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.» این شرط، شرط مهمی است. شرط یک شرط مهمی است. باید افرادی باشند که به واسطه‌ی محبت به خدا و پیامبر، احکام دین را خود به خود جلب کنند و یاد بگیرند؛ چون عشق به دین و عشق به خدا و رسول دارند و بعد عملاً به دیگران نشان بدهند. چون فرمود کسانی که خدا را دوست می‌دارند، فردا من پرچم را به او می‌دهم. بعضی‌ها فکر کردند ما خواهیم بود! ولی حضرت اشتباه نکرد و تنها حضرت (علیه‌السلام) را به نام محبت انتخاب فرمود و کسی که به نام محبت، -محبت کامل- به جنگ می‌رود، یا جسدش را از راه شهادت نشان می‌دهد یا از بین بردن دشمن را. هیچ‌وقت خسته نمی‌شود، هیچ‌وقت از شهادت نمی‌ترسد؛ فلذا یک امر عجیبی است؛ در ظاهر صف اول، در باطن اصلاً از صف‌ها خارج!، حضور ندارد؛ حضور عبادی و محبتی ندارد. این را باید خداوند روشن کند تا مردم محبت خدا و رسول را از جهت ولیِّ امر و از جهت دارا شدن خودشان به محبت دین و پیامبر و خدا پیگیری کنند. ۹۵.۹.۱۱ @seyedololama 🔹حضرت علی علیه‌السلام وقتی درب را می‌کند یا یک کار مهمی انجام می‌دهد، می‌فرماید خیال نکنید من به‌خاطر این‌که علی پسر ابوطالب، زاییده شده‌ی فلان‌جا هستم از مادرم، من همه‌ی این کارها را می‌کنم، نه!. من به قوت ربانی این کارها را کردم. یعنی من مظهر ربانی می‌شوم. مظهر الله می‌شوم و کار می‌کنم. آن موقع می‌گوید: دیگر من نیستم، خداست، دست خداست، فلذا به او می‌گویند: ید الله الباسطة و یا عین الله الناظرة. ۸۰٫۱۰٫۱۷ @seyedololama 🔹 تفویض در ریز و درشت باطل است، ولی اگر قیومیت در کار بیاید و تفویض خداوند به معنای ید الله مغلولة از بین برود و او را صحیح ندانستیم و هر چیزی را نیاز به واجب الوجود در ذاتش و صفتش و فعلش قبول کردیم، در این‌جا می‌گویند: دیگر امور بسیار عظیم هم که مثلاً یک کهکشان هم بیافریند، مانعی ندارد، چون با قدرت الاهی است در این شخص فلذا حضرت علی علیه‌السلام فرمود: «ما قلعت باب خيبر بقوة جسمانية بل بقوة ربانية»؛ [بحارالانوار ج۵۸ص۴۷] ۸۱٫۴٫۳۰ @seyedololama 🔹 خیبر که یک قلعه‌ی محکمی بود از عهدشکنِ فریبکارِ دشمن که در محاصره‌ی سپاه قرار گرفته بود. یهودیان در خیبر را بسته بودند و از همان بالا نبرد و جنگ می‌کردند. بعضی از افراد در نزد حضرت که می‌خواستند بلکه یک کاری انجام بدهند که خوب باشد و مشهور بشوند فلذا برای گشودن درب این قلعه رفتند، ولی موفق نشده و بازگشتند. سرّ او را حضرت به خودشان نفرمود اما به این بیان فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و پیامبر را دوست دارد. این به طور کنایه در تاریخ ماند که کسی‌که خدا و پیامبر را دوست داشته باشد وقتی که در جبهه‌ای وارد می‌شود یا می‌شود و یا فتح می‌کند. چون می‌خواهد خدمت کند، محبت کند، و محبت در این محل، اثرش همین است که یا انسان را به شهادت می‌رساند یا به فتح. حضرت به طور کنایه و رمز این‌که چرا این‌ها برگشتند را بیان کرد که این‌ها ظاهرفریب و فریبنده هستند نه دوست‌دار و فداکار. قبل از روز خیبر فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و پیامبر، او را دوست دارند. افسران و فرماندهان عالی‌قدر اسلام در آرزوی نیل به چنین مقامی بودند!. ولی فکر می‌کردند آیا به آن‌ها داده می‌شود یا نه؟ در فردای آن روز پیامبر، علی را خواست و پرچم را به او داد و خدا در پرتو جانبازی (علیه‌السلام) پیروزی بزرگی نصیب ما نمود. در همین‌جا یکی از معجزات پیامبر هم انجام گرفت که حضرت علی تشریف نداشت به خاطر چشم دردی بود که در آن موقع عارضش شده بود. حضرت دست مبارک یا آب دهان مبارک به چشمان او کشیدند و چشمانش سالم شد و پرچم را به دست او دادند. ۹۴٫۷٫۱۶ ✅ مرحوم آیت سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
⚫️ نیمه شوال المکرم، سالروز شهادت حضرت حمزه سلام الله علیه و وفات جناب عبدالعظیم حسنی علیه السلام را
🌹 یا عبدالعظیم الحسنی...؛ 🔹 خدا نوری مثل شاه علیه‌السلام در تهران گذاشته که فرموده‌اند: زیارتش مثل زیارت حضرت علیه‌السلام می‌ماند. اگر این باشد پس باید از حالا تجدید نظر کنیم در ، چرا کوتاهی بکنیم؟! خب حالا ما را به خاطر آن‌ها اهمیت می‌دهیم. فرصت رفتن به هم پیدا نمی‌کنیم، باشد. اما فرصت این را نداریم که هر روز، هر شب، دو رکعت ، یک بخوانیم و برای آن حضرت هدیه کنیم که حجره و ما مانند کابل با زیارت حضرت عبدالعظیم متصل بشود. ما، ما از او بگیرد. یک وقتی می‌بینیم یک سال، دو سال، سیصد مرتبه زیارت حضرت عبدالعظیم خوانده‌ایم. 🌹 آن بزرگوار، آن نائب امام علیه‌السلام که خدا به اهل و منّت گذاشته که قبر او را این‌جا برای ما قرار داده. ⏪ واقعاً جای تعجب است که با وجود حضرت عبدالعظیم (علیه‌السلام)، اهالی تهران مشکلات و داشته باشند. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama