« دیشب از مهمونی برمیگشتیم دیدم سامی حسین داره میگه باباسعید ، خیلی هم جلوش تکرار نکردم ولی تا خونه چند بار گفت باباسعید ، خلاصه دیروز ما با باباسعید شروع شد شب هم با اسم ایشون به پایان رسید.» آقا #رضا_مومنی @shalamchekojaboodi

‌ وقتی نوه اسم بابابزرگ را یاد می گیرد❤️🐣 ‌

⚘ کانال شلمچه کجا بودی ؟! ✍️ خاطرات #شهید_سعید_شاهدی_سهی (جمع آوری و تدوین؛ به همت خانواده شهید) 🔸نظرات ، خاطرات ، عکس و ... درباره سعید را می توانید به این شناسه ارسال نمایید 👇 @moameni66shahedi 🔹آدرس کانال در بله ؛ https://ble.ir/shalamchekojaboodi ✅ ارسال مطالب با آدرس کانال ‌🍃🍃🍃

👆 پیام یکی از دوستان سعید #ارسالی_اعضا @shalamchekojaboodi

‌ اگر خدا یک رفیقی به کسی بدهد که خیلی با مرام و دوست داشتنی باشد و نهایتا آن رفیق، شهید شود و برود بهترین جای عالم و پیش بهترین همنشین ها و او را تنها بگذارد این کسی که چنین رفیقی را از دست می دهد چه حال و روزی دارد ؟! جز بی تابی و بال بال زدن چه می کند ؟! چه کسی حال دلِ رفیقْ از دست داده را می فهمد ؟ شاید هیچ کس به او تسلیت هم نگوید ... هیچ کسی دور او را نمی گیرد ... هیچ کسی با او ندبه سر نمی دهد ... همان یک رفیق خوب کافی ست که انسان از دست بدهد و بیچاره شود. حالا اگر یک آدمی مثل سعید باشد که پایش به جبهه نرسیده با عالم و آدم، دوست شود ، بعد خیلی از رفقایش جلوی چشمش پرپر شوند و بروند آن طرف دور هم خوشگذرانی ... و او بماند تک و تنها ... پشت درهایی که بسته شده ...و در حسرت رفقایی که از دست داده ... چنین آدمی ، چند تا رفیق را باید از دست بدهد تا از شدت حسرت، جان از تنش به در آید ؟! کسی با این روحیه که جانش را فدای رفاقت می کرد ، چند تا داغِ این چنین باید ببیند تا قالب تهی کند ؟! #یادداشت @shalamchekojaboodi ادامه دارد ...

دو سه روزی بود از منطقه برگشته بود که شنید قطعنامه امضا شده ، همان لحظه دو دستی کوبیده بود توی سرش و گفته بود ؛ ای واااااای ... جاموندیم خییییلی حالش گرفته بود ، اصلا دیگر حرف نمی زد ، من درک می کردم چرا اینقدر ناراحت است . شب آمد پیش پایم نشست. گفت مامان! یک چیزی می خواهم به شما بگویم. همین را که گفت با خودم فکر کردم که نکند خطایی یا گناهی مرتکب شده ، خیلی نگران شدم. از روزی که پایش را به قصد جبهه از خانه بیرون گذاشته بود خودم را برای عاقبتش آماده کرده بودم که یا شهید شود یا جانباز. توی این چند ثانیه ، فکرم هزار راه رفت. او نمی دانست من در چه فکری هستم. یک دفعه با همان حالِ گرفته گفت: مامان! برای من دعا کن. گفتم برای چی؟ گفت خسته شدم ، دیگه پیش مردم خجالت می کشم اینقدر می روم و برمی گردم. گفتم چرا ؟ گفت برای اینکه همه دوستانم شهید شدند و من هنوز ... گفتم ان شاء الله تنت سالم باشد و به اسلام خدمت کنی، حتماً نباید همه شهید بشوند . با همان حالت التماس گفت: خواااااهش می کنم ازت ، خواهش می کنم دعا کن، وقتی برمی گردم احساس می کنم خیلی گنهکارم... بعد از شهادتش از بعضی همسایه ها شنیدم که می گفتند راستش رویمان نمی شد به شما بگوییم؛ ولی آنقدر چهره اش مثل شهدا بود که هر وقت می رفت و برمی گشت، ما تعجب می کردیم که چرا سعید هنوز شهید نشده؟! راوی؛ #مادر #خاطرات_سعید   ____________ ✍ کانال شلمچه کجا بودی ؟ (خاطرات شهید سعید شاهدی سهی) @shalamchekojaboodi

‌ و باز هم نوای حاج حسین سازور ، وقتی دوکوهه السلام ای خانه عشق را می خواند ، طنین افکن می شود که می گفت ؛ « برادر بهتر است یا رفیق ؟ گفت برادری که رفیق باشه ... یعنی هر کسی رفیق از دست داده، کأن برادر از دست داده » و همینجا بود که صدای ضجه ی سعید بلندتر می شود. ولی رفیق، از برادر هم برادرتر است آن هم اگر شهید باشد. شاید بتوان به جرأت گفت ؛ سعید و خیلی از شهدا به واسطه ی رفقای شهیدشان ، شهید شدند. به واسطه ی حسرتِ کام آنها ، به واسطه غبطه به حال آنها ، به واسطه ی گریه و ضجه بر فراق آنها ... و از همه مهم تر ؛ به واسطه ی جا ماندن از آنها و احساس گنهکاری . همان چیزی که از درون ، خشوع و شکستگی را ایجاد می کند ‌‌‌‌... همان شکستگی درونی که خدا خریدارش می شود. و اینجاست که خدا عاشق می شود و می خرد و می کُشد و خون بهایش خودش می شود ؛ من عَشِقَنی ... قَتَلتُه ... سعید یک آلبوم کوچک از عکس رفقای شهیدش داشت از برادر عزیزش شهید رضا مومنی گرفته تا شهید قاسم یاراحمد و شهدای دیگر و یک آلبوم بزرگ در ذهن و قلبش از شهدایی که در تمام سالهای حضورش در جبهه ، شاید فقط لحظاتی در کنارشان بود و به واسطه ی روحیه ی خاصی که داشت، سریع با آنها رفیق شده بود. و همین رفاقت ها بود که او را از معبری تنگ به دروازه شهادت رساند. رفیق ، خوبه که شهید باشه . رفیق ِشهید ، انسان را شهید می کند. خدایا رفاقت با شهدا را نصیب ما بگردان‌‌ و آن را از ما مگیر. 🤲 #یادداشت @shalamchekojaboodi

‌ کی رفته‌ای ز دل که تمنا کنم تو را کی بوده‌ای نهفته که پیدا کنم تو را غیبت نکرده‌ای که شوم طالب حضور پنهان نگشته‌ای که هویدا کنم تو را با صد هزار جلوه برون آمدی که من با صد هزار دیده تماشا کنم تو را ‌

سال ۷۳ پیکر شهید فردین انصاری بعد از ۱۲ سال ، تازه رجعت کرده بود و ما بچه های بسیج کانون ابوذر سوار بر یک تویوتا لندکروز کابین دار به سمت منزل شهید در شهرک فرهنگیان حرکت کردیم. ما ریختیم پشت تویوتا و آقا سعید پشت فرمان ، با سرعت تمام رانندگی می کرد. وقتی به دور میدان آزادی رسیدیم آنقدر سرعت مان زیاد بود که دیدیم ماشین روی دو چرخَش بلند شده و چیزی نمانده که چپ کنیم. یک آقا مهندس تازه‌وارد هم توی جمع ما بود که جدیداً جذب بسیج شده بود و به بچه‌ها زبان انگلیسی آموزش می داد. او حسابی ترسیده بود و داشت سکته می زد. وقتی رسیدیم شهرک، پرید پایین و داد و فریاد کرد ؛ که این چه طرز رانندگیه؟! ما که جونمون رو از سر راه نیاوردیم و ... موقع برگشت هم دیگه با ما نیومد و با یه ماشین دیگه برگشت کانون. البته برای ما این مدل رانندگی آقا سعید ، عادی بود و به این وضعیت عادت داشتیم.😎😁 راوی: آقای حسن #فاطمی_نهاد #خاطرات_سعید   _____ ✍ کانال شلمچه کجا بودی ؟ (خاطرات شهید سعید شاهدی سهی) @shalamchekojaboodi

┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄ ‌ هر روز خاطرات مختلف از ذهن مان عبور می کند و نمی دانیم کدامش را اینجا بگذاریم ... این سعیدی که تکه تکه معرفی می شود کجا و آن سعید یکجا و کامل کجا ؟ گاهی هم برایمان سوال می شود که اصلا چرا باید بعد از ۲۸ سال از سعید نوشت و حرف زد ؟! و باز #خودش نیت و هدف را یادآوری می کند . و سعید بر بلندا نشسته و صبح به صبح از آن سوی عالم نگاهی می اندازد و تا شب ، #خودش انتخاب می کند که چه چیزی از او گفته شود. گاهی می خواهیم بگوییم شادی روحش صلوات ولی #خودش متذکر می شود؛ همین که یادش زنده شود ، نه تنها برایش صلوات می فرستند بلکه در خیرات و زیارات و ... هم شریکش می کنند. با اینکه همه چیز دست #خودش است ، اما چیزی که این روزها پررنگ تر از هر چیزی جلوه می کند این است که سعید نیامده تا ما را به #خودش دعوت کند و حدیث نفس بگوید. سعید آمده تا از عشق به شهادت بگوید و کام مان را شیرین و غبطه به شهیدان را روزی هر صبح و شب مان کند. انگار می خواهد با همان شور و هیجانی که داشت یک چیز بگوید و آن اینکه ؛ زندگی زیباست اما شهادت از آن زیباتر است ... آمده تا ما را که با گذر عمر ، بیش از پیش به این زمین خاکی ،بیشتر می چسبیم ، برای دقایقی و شاید ساعاتی ترک موتورش بنشاند و پرواز دهد و رها کند. آمده تا بگوید ؛ الرحیل! الرحیل ! ياران! شتاب كنيد، قافله در راه است. مي گويند كه گناهكاران را نمي پذيرند. آري، گناهكاران را در اين قافله راهي نيست... اما پشيمانان را مي پذيرند. #یادداشت @shalamchekojaboodi

#ارسالی_اعضا اینو👆 یکی دو روز قبل به عشق سعید نوشتم چه جالب الان که خودم اومدم رو تصویر زوم کردم دیدم تاریخ بالای این صفحه تقویم به قمری ۳۰ رجب روز شهادت آقا سعید و محمود غلامیه این چند وقت از این دست اتفاقات زیاد برام پیش اومده میگن آقا سعید اون روز آخر ماه رجب روزه بوده(شبیه رمضان) بعدشم میاد تو ماه شعبان روز ولادت امام حسین(ع) دفن میشه یعنی یجوری این سه ماه عزیز رو بهم وصل میکنه کجا همچین عاقبت بخیری برای کسی رقم میخوره، خوش به سعادتش عاش سعیدا مات شهیدا به سينه مي زندم سر، دلي كه كرده هوايت دلي كه كرده هواي كرشمه‌هاي صدايت نه يوسفم، نه سياوش، به نفس كشتن و پرهيز كه آوَرَد دلم اي دوست! تاب وسوسه‌هايت ترا ز جرگه‌ي انبوه خاطرات قديمي برون كشيده‌ام و دل نهاده‌ام به صفايت تو سخت و دير به دست آمدي مرا و عجب نيست نمي‌كنم اگر اي دوست، سهل و زود ، رهايت @shalamchekojaboodi