eitaa logo
تاریخ تشیع
177 دنبال‌کننده
2.7هزار عکس
4.5هزار ویدیو
28 فایل
کانال تاریخ تشیع همراه با عالیترین مطالب در حوزه های تاریخ، علوم سیاسی، اجتماعی، هنر، ادبیات، نجوم، دانستنیها، فایلها + پی دی اف تمامی مطالب معتبر هستند همراه با مرجع، منابع آورده می شوند. نظرات وپیشنهادات مدیرکانال: @uwiyut
مشاهده در ایتا
دانلود
ت برحذر می داشت و آنان را هم نشینان و نابود کنندة پایه های و این گروه را می دانست و کسانی را که به آنها گرایش پیدا می کردند، احمق می فرمود 3. تربیت و افراد یکی از اقدامات و فعالیت های علیه السلام پرورش و افراد بوده است. علیه السلام نیز با توجه به پراکندگی در مناطق مختلف و وجود و ، نیروهایی را که لازم را داشتند شناسایی کرده و آنان را جهت پیش برد اهداف اسلامی می فرمودند👇👇👇👇👇 افراد افزون بر هستند که سخنان و علیه السلام را نقل می نمودند. برخی از این افراد همان کسانی هستند که آن را عهده دار بودند. ترین این افراد عبارتند از:👇👇👇👇👇👇 1 👈 . (ره)، که مرقد وی در شهر می باشد و از یاران علیه السلام بوده است. 2 👈 . ، مشهور به و وکیل علیه السلام بوده است. 3. 👈 ، که از یازده سالگی در محضر علیه السلام بود و بعدها یکی از عجل الله تعالی الشریف شده است. 4. تقویت سازمان ✍با توجه به لزوم ارتباط بین# رهبری و پیروان و پراکندگی در نقاط بلاد اسلامی و با وجود و لزوم حفظ و از همه مهمتر با توجه به اینکه علیه السلام در و نظارت و کنترل بوده اند، خیلی از در بلا تکلیفی به سر می بردند👇👇👇۴👇👇👇 به همین علت سازمان که به صورت مخفی شکل گرفته بود و از زمان علیه السلام فعالیت خود را آغاز نمود، در دوران علیه السلام نیاز به تمهیدات بیشتری داشت. در زمان علیه السلام ، ، و ارتباط مستمر و خوبی با داشتند. وکلای ا علیه السلام علاوه بر جمع آوری و ارسال آن به علیه السلام ، در مسائل و نیز نقش سازنده ای داشته اند و در جا انداختن بعدی و ورود به عصر 👇👇👇👇👇👇 تلاش ناپذیری از خود به نمایش گذاشتند. (البته گاهی افرادی از این وکلا دستخوش از خط علیه السلام شده و مورد تکذیب آن هم واقع می شدند. در این شرایط کسان دیگری آنها می شدند این شبکه چنان اهمیت داشت که را به فکر و نابودی آن انداخت و با تشکیل به دستگیری، ، و برخی از امام علیه السلام در نقاط مختلف اقدام کرد؛ اما موفق نشد این گسترده را از میان بردارد 5. مقام شامخ از طریق زیارت و زیارت در زمان علیه السلام اصل باید معرفی می گردید؛ چون علیهم السلام و فضائل و ایشان رو به فراموشی می رفت. علیه السلام و گرامی خود را با بیان معرفی می کردند. مجموعه این و به عنوان یک به حساب می آید و در بردارنده دلایل بسیار استوار در و علیهم السلام می باشد این از ، و شناخته شده ترین علیهم السلام است. نسبت به خواندن آن بخصوص روزهای توجه خاصی دارند. (ره) در و (ره) در آن نقل کرده اند. (ره) در مورد آن ـ که به درجه قطع رسیده گوید: «این دارای بهترین ، عمیق ترین مفهوم، ترین الفاظ، ترین معناو عالی ترین است. علیه السلام در این زیارت ها و های اصلی را بیان فرمودند. این به زیارت در معروف است. در سالی که علیه السلام را از به فراخواند، ایشان به علیه السلام در رفته و این را قرائت کردند که در ضمن آن یکصد و پنجاه منقبت از علیه السلام بیان فرموده و از برخی مشکلات و که ایشان را آزرده کرده بود، سخن گفتند. از ، ، بدیع ترین و پربارترین زیارت هاست. در زمانی این زیارت توسط شد که امامت به فراموشی سپرده شده بود. امام هادی در با ترسیم و به مردم، را از خواب بیدار می کند. منابع ، ، . [2] . ، . [3] . ، ، ، . [4] .
سیدعلی ⚫️: « (ع)» علیه السلام در نیمة سال 212 ق نزدیک شهر در روستای ، چشم به دنیا گشود و در ماه سال 254 ق در سرّ من رأی (سامرا) توسط به رسید. ایشان پس از 33 سال را بر عهده داشتند نام آن حضرت بود البته ، و هم گفته اند.👇👇👇👇👇👇 لقب های آن را ، ، ، ، ، و... ذکر کرده اند. اش است و به ایشان می گویند علیه السلام از آغاز در حضور داشتند و در مدت اقامت در این شهر نقش بسیار مهمی در ایفا کردند؛ به طوری که حکومت از موقعیت ممتاز احساس خطر کرده و حضور ایشان در را به صلاح ندانست، برای کنترل بیشتر تصمیم گرفت ایشان را از به منتقل کند. در سال 233 ق بنابه هایی که از های علیه السلام داده بودند، به داد تا این انتقال را انجام دهد. با ورود به ، مردم که سخت مشتاق و شیفتة خود بودند، اعتراض خود را علنی کردند؛ به طوری که اعلام کرد که کاری به السلام ندارد و هیچ خطری السلام را نمی کند. پس از مدتی به بهانه این که در منزل بر علیه حاکم سلاح جمع آوری می شود به خانه السلام حمله بردند، ولی چیزی جز و نیافتند . جالب اینکه خود پس از بازگشت می گوید: «چیزی جز ، ، و در او نیافتم» در ساعات اولیه ورود به به شکلی آمیز با برخورد کرد و نه تنها به استقبال نیامد، بلکه دستور داد ایشان را در محلی که مخصوص بود و به « » شهرت داشت، وارد کنند. بعد از استقرار در تمامی رفت و آمدها و ارتباطات تحت بود و به محض شنیدن اینکه از و نگهداری می کند، شبانه به خانة می بردند؛ ولی چیزی به دست نمی آوردند. در طول مدت حضور السلام در هر روز بر و محبوبیت آن افزوده می گشت و همه ناخواسته در برابر علیه السلام و بودند و سخت می داشتند. البته نفوذ منحصر به نبود و شامل درباریان هم می شد. حتی اهل کتاب هم به می گذاشتند. وقتی در اقدامات خود علیه علیه السلام ناکام ماند، به خود اعلام کرد که در کار علیه السلام درمانده شده است؛ از این رو به و فشار اکتفا نکرد و تصمیم به کشتن علیه السلام گرفت و حتی اقداماتی هم انجام داد؛ اما پیش از آنکه موفق شود، خود به رسید ایجاد آمادگی فکری جهت ورود به عصر فراهم کردن زمینة ورود به عصر ، از اقدامات اساسی علیه السلام بود، که همواره را متوجه این امر می کردند. در این راستا علیه السلام هم ا انجام داده اند: الف) 👈 بیان فراوان در مورد فرا رسیدن و نزدیک بودن عصر ؛ ب) 👈 بشارت به حضرت ومخفی بودن و هشدار این که مبادا مخفی بودن باعث تردید شما گردد؛ ج) 👈 کم کردن تماس مستقیم با ؛ به طوری که در مسائل از طریق نامه یا پاسخ داده می شد؛ تا از قبل برای شرایط و تکالیف عصر و ارتباط غیر مستقیم با آمادگی داشته باشند؛ 👈 ) تأیید برخی از کتب و روایی و) 👈 ارجاع سؤالات به وکلا و توجیه وکلا نسبت به پرسش های ؛ با توجه به و آن روز 2. مبارزه با کسانی بودند که بر مبنایی نادرست، علیه السلام را تا مقام (نعوذبالله) بالا می بردند. علیه السلام ـ همانند قبلی ـ موضع خویش را در قبال آنان روشن می ساخت و آنان را از گروه نمی دانست و حتی در نامه های مختلف، را افرادی و معرفی می فرمود و خویش را از آنان به صورت آشکار اعلام می نمود گروه دیگری از ، بودند که معمولاً با گیری از ، به شکل در مقابل علیه السلام می ایستادند. علیه السلام را از نزدیک شدن و نشینی با آنان و ورود به جلسه هایشان به شد
📚بعضی از به صورت مطلق، به حقانیت حضرت علی اشاره دارند؛ 📖 مانند روایات ذیل که از طریق و از صلی الله علیه وآله، نقل شده اند: «عليّ مع الحقّ و الحقّ مع علي يدور حيثما دار. » یعنی👈:   على با حق و حق با على است هر کجا او باشد حق به آن سو می‌گراید. 📗 فضل بن حسن، طبرسی، اعلام الوری، تهران، اسلاميه، ۱۳۹۰، سوم، جلد ۲، صفحه ۳۵۰؛ 📕محمدباقر مجلسی،  جلد ۱۰، صفحه ۴۳۲؛ 📗میر حامد حسین لکهنوی، عبقات الانوار، جلد ۱۴، صفحه۵۰۰؛ 📒ابوجعفر اسکافی،  صفحه ۴۶؛ 📕 ابن ابی الحدید، جلد ۲، صفحه۲۹۷؛ 📗ابن شهر آشوب مازندرانی،  جلد ۳، صفحه ۶۱.