#پیرامون_تخریب_قبور_ائمه_بقیع بسم الله الرحمن الرحیم بقیع تنها یک گورستان نیست، بلکه گنجینه تاریخ اسلام است. ✋سلام من به مدينه، به آستان رفيعش ✋به مسجد نبوي و به لاله هاي غريبش ✋سلام من به علي و به حلم و صبر عجيبش ✋سلام من به بقيع و چهار قبر ِ غريبش آخرش من مطمئنم این گره وا مے شود این حـرم زیباترین تصـویر دنیا مے شود ۸ شوال، سالروز تخریب قبور ائمه بقیع، به دست وهابیت ملعون را به امام عصر و شیعیان تسلیت عرض می نمائیم. ما_بقیع_را_میسازیم این مدفن مقدس و تاریخی در اصل « #بقیع_الغرقد » و « بقیع » نامیده می شد و در قرن‌های اخیر گاهی « #جنة_البقیع » نیز گفته می‌شود. در بقیع از انصار اولین کسی که دفن شده است👈 اسعد ابن زراره و از مهاجرین 👈عثمان ابن مظعون است. پس از مدفن شدن ابراهیم فرزند پیغمبر در بقیع مردم مدینه علاقمند شدند پیکر اقوام و عشیره خود را در آنجا دفن کنند و هر یک از قبایل مدینه درختان و ریشه‌های بخشی از بقیع را قطع و زمین آن را برای همین منظور آماده نمودند و تدریجاً دو مدفن قدیمی مدینه به نام « #بنی_سلمه » و « #بنی_حرام » متروک گردید. پس از تسلّط سعودیان بر حجاز، با توجه به پیوند فکری و مذهبی آنان با #محمّد_ابن_عبدالوهاب، در هر شهر و منطقه ای که وارد می‌شدند، آثار و ابنیه ساخته شده بر روی قبور بزرگان صدر اسلام را خراب و ویران می‌کردند. سعود پس از تخریب بناهای قبرستان بقیع، دستور داد که همه زر و زیور و جواهرات گرانبهای موجود در روضه مطهر و گنجینه حرم نبوی را غارت کنند وهابیان، بار نخست در سال ۱۲۲۱ هجری قمری بخشی از بناهای قبرستان بقیع را ویران نموده و سپس با تکمیل سلطه خود بر حجاز در شوال سال ۱۳۴۴ هجری قمری. کلیه این بناها و گنبدها و آثار را ویران و اموال و اشیای گرانقیمت موجود در این اماکن را به تاراج بردند و نه تنها در مدینه، بلکه در هر جا گنبد و بارگاه و زیارتگاهی بود، به ویرانی آن اقدام کردند. وقتی وهابیان وارد طائف شدند، گنبد مدفن 👈عبدالله ابن عباس را خراب کردند، چنانکه یک بار دیگر این کار را کرده بودند. آنان هنگامی که وارد مکه شدند، گنبدهای قبر 👈عبدالمطّلب، 👈ابوطالب و 👈خدیجه امّ المؤمنین علیهاالسلام را ویران نمودند و زادگاه پیامبر صلی الله علیه و آله و فاطمه زهرا علیهاالسلام را با خاک یکسان کردند و آنگاه که وارد جده شدند، گنبد و قبر حضرت #حوّا را خراب کردند و به طور کلّی، تمام مقابر و مزارات را در مکه، جده، طائف و نواحی آنها ویران نمودند و زمانی هم که مدینه منوره را محاصره کردند، به ویران کردن مسجد و مزار حضرت #حمزه_سید_الشهدا پرداختند. پس از تسلّط وهابیان بر مدینه منوره، قاضی القضات وهابیان، شیخ #عبداللّه_ابن_بلیهد، در رمضان ۱۳۴۴ هجری از مکه به جانب مدینه حرکت کرد و اعلامیه ای صادر نمود و ضمن آن، جواز ویران کردن گنبدها و زیارتگاه‌ها را از مردم سؤال کرده بود. بسیاری از مردم از ترس به آن پاسخ نداده و برخی نیز لزوم ویران کردن را خواستار شده بودند! البته هدف او از این اعلامیه و سؤال، نظرخواهی واقعی نبود، بلکه می خواست در میان مردم آمادگی ایجاد کند، چون وهابیان در هیچ یک از اعمال خود و در ویران کردن گنبدها و ضریح ها، حتی گنبد و مرقد حضرت رسول صلی الله علیه و آله منتظر نظر مردم نبودند و این اعمال، پایه مذهب آنان است. شاهد سخن آنکه، آنان پس از نشر این اعلامیه و سؤال و جواب، همه گنبدها و زیارتگاهها را در مدینه و اطراف آن ویران کردند و حتی گنبد مضاجع ائمه اهل بیت علیهم السلام را در بقیع، که قبر عباس عموی پیامبر صلی الله علیه و آله نیز در کنار آنها بود، خراب نمودند و دیوارها و صندوقها و ضریح‌هایی که روی قبرهای شریف قرار داشت، همه را از بین بردند، در حالیکه برای آن، هزار ریال مجیدی هزینه کرده بودند. 👈آنها در این زیارتگاهها، جز تلّی سنگ و خاک، به عنوان علامت باقی نگذاشتند. آنان هیچ قبر و ضریحی را استثنا نکرده اند، بلکه از ترس نتیجه کارشان از خراب کردن گنبد و بارگاه پیامبر صلی الله علیه و آله از آن جهت که بیشتر مورد احترام و علاقه مردم است خودداری نمودند، از جمله تخریب ها، از میان بردن گنبد مرقد عبداللّه و آمنه، پدر و مادر حضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله و نیز مزار همسران آن بزرگوار و 👈قبر اسماعیل ابن جعفر الصادق علیه السلام و غیر آن بود که بیان همه آنها به طول می انجامد مزارات مدینه و اطراف آن و #ینبع را نیز خراب کردند سعود پس از محاصره طولانی شهر مدینه و پیدا شدن آثار تسلیم مردم شروطی برای آنان تعیین کرد که در صورت پذیرش آنها، تعرّضی نسبت به اهل مدینه نداشته باشد، آن شروط عبارت بودند از:👇👇👇 1⃣باید پرستش پروردگار متعال براساس احکام و معتقدات آیین وهابیت انجام پذیرد 2⃣ باید احترام حضرت رسول صلی الله علیه و آله براساس معیارهایی که از طرف پیشوای وهابیان معین و مقرر گش

ری علمی و عملی وی بر دیگران پس از پدرش را نخستین دلیل بر #امامت وی دانسته‌اند واقعه #کربلا و اسارت واقعه #کربلا امام #سجاد(ع) در واقعه #کربلا و در روزی که امام #حسین(ع) و یارانش به #شهادت رسیدند، 😭😭به شدت بیمار بود به گونه‌ای که در مواردی که می‌خواستند او را به #قتل برسانند،😔 عده‌ای گفتند: او را همین بیماری که دارد کفایت می‌کند #کوفه پس از واقعه #کربلا، امام #سجاد و اهل بیت امام #حسین(ع) را به اسیری گرفتند و روانه #کوفه و #شام کردند. هنگام بردن اسیران از #کربلا به #کوفه، بر گردن امام #سجاد(ع) غل و #جامعه [جامعه، طوق مانندی است که دست‌ها و گردن را با آن به هم می‌بندند] نهادند و چون #بیمار بود و نمی‌توانست خود را بر پشت #شتر نگاهدارد هر دو پای او را بر شکم #شتر بستند😔😔 #ابن زیاد، امام #سجاد(ع) و سایر #اسیران کربلا را در زندان نگهداشت و نامه‌ای به #شام نوشت و از #یزید کسب تکلیف کرد. #یزید پاسخ داد، اسیران و سرهای #شهیدان کربلا را به #شام بفرستد. ابن زیاد، امام #سجاد(ع) را غل بر گردن نهاد😔😔 و با #اسیران همراه مُحَفّر بن ثَعلبه روانه #دمشق کرد #شام ✍خطبه امام #سجاد (ع) در شام #خطبه‌ای خواند و خود و پدر و #جد خویش را به مردم شناساند و به #شامیان گفت که آنچه #یزید و کارگزاران او بر زبان‌ها انداخته‌اند، درست نیست. پدر او خارجی نیست و نمی‌خواسته است جمعیت #مسلمانان را بر هم بزند و در بلاد اسلام #فتنه برانگیزد. او برای حق و به دعوت #مسلمانان به پاخاست تا دین را از #بدعت‌هایی که در آن پدید آمده، بزداید و به سادگی و پاکی عصر #جدّ خود برساند #بازگشت به #مدینه ✍به نوشته #شیخ مفید، #خاندان امام حسین (ع)، به دستور یزید، از #شام به سوی #مدینه حرکت کردند. #امام #سجاد(ع) که سال پس از واقعه #کربلا زنده بود،همواره تلاش می‌کرد یاد و خاطره #شهدای کربلا را زنده نگه دارد. #امام هر گاه آب می‌نوشید به یاد پدر بود و بر #مصایب #امام #حسین(ع) گریه می‌کرد و اشک می‌ریخت😭😭😭 در روایتی از #امام #صادق(ع) آمده است، «#امام #زین #العابدین(ع) چهل سال بر پدر #بزرگوارش گریه کرد، در حالی که روزها روزه بود و شب‌ها به نماز می‌ایستاد، هنگام افطار که #غلام #حضرت برای ایشان آب و غذا می‌برد #واقعه #حره ✍بعد از #واقعه #کربلا در سال ۶۳ قمری، مردم #مدینه علیه امویان قیام کردند که این #قیام #حوادثی در پی داشت و به واقعه حَرّه شهرت یافت. مردم شهر با #عبدالله بن حنظله -که پدرش حنظله به #غسیل الملائکه معروف بود- بیعت کردند و #بنی #امیه را که شمار آنان به ۱۰۰۰ تن می‌رسید، نخست در خانه مروان بن حکم به #محاصره افکندند، سپس از شهر بیرون راندند.[۴۰] #امام #سجاد(ع) از آغاز #شورش خود را کنارکشید و با مردم همراه نگشت، چون پایان کار را می‌دانست👇👇👇👇 در روزهای پرگیرودار #واقعه حره، مروان بن حکم (از #دشمنان اهل بیت(ع)) نزد #عبدالله بن عمر رفت و از او خواست تا #خانواده وی را نزد خود نگاه دارد، ولی #عبدالله نپذیرفت. مروان چون از حمایت او ناامید شد #پناه به #امام #سجاد(ع) برد. امام با بزرگواری خاص خود خواهش او را $قبول فرمود و خانواده مروان را همراه با زن و #فرزند خود به #ینبع (چشمه‌ساری نزدیک مدینه از جانب راست کوه #رَضْویٰ) فرستاد👇👇👇👇 #امام در این #حادثه، ۴۰۰ خانواده را تحت کفالت خود گرفت و تا وقتی که لشکر #مسلم #بن #عقبه (#فرمانده لشکر یزید در #واقعه حره) در #مدینه بود #هزینه آنان را می‌پرداخت🍃 #قیام #توابین ✍نهضت #توابین یکی دیگر از نهضت‌های پس از واقعه #کربلا بود که رهبری آن را #سلیمان بن صرد خزاعی، به همراهی تنی چند از دیگر سرشناسان #شیعه در #کوفه بر عهده داشتند.[۴۳] توابین در #مجموع بر آن بودند تا در صورت پیروزی، امامت جامعه را به اهل بیت(ع) بسپارند و در آن زمان از نسل #فاطمه(س)، کسی #جز #علی بن #حسین(ع) برای این کار وجود نداشت؛ اما #رابطه سیاسی خاصی بین #امام #سجاد(ع) و توابین وجود نداشته است.[ قیام #مختار ✍قیام #مختار سومین جنبش پس از واقعه #کربلا است و درباره ارتباط #امام سجاد(ع) با این جنبش ابهاماتی وجود دارد. گفته شده که #مختار پس از آنکه موفق شد در #کوفه، #شیعیانی را به سوی خود جذب کند، از #امام #سجاد(ع) #استمداد جست، #اما #امام روی خوش نشان نداد #از #صبر #و #شکیبایی #شما #عزاداران #حسینی سپاسگزارم