eitaa logo
شجر
1.1هزار دنبال‌کننده
780 عکس
38 ویدیو
1.7هزار فایل
شبکه جهادی رشد ⚡شتاب سابق💡 جهت کسب اطلاعات بیشتر با @ad_shajar در ارتباط باشید. ایتا eitaa.com/tahlil_shjr بله ble.ir/tahlil_shjr روبیکا rubika.ir/tahlil_shjr سروش splus.ir/tahlil_shjr تلگرام t.me/tahlil_shjr
مشاهده در ایتا
دانلود
مشارکت، اشتغال، عزت 🔶 بیکاری مرد، باعث احساس شکست و سرافکندگی اش میشود. کار و شغل جلوی فساد جوانان را می گیرد. بله اما از آن مهمتر این است که احساس عزت می دهد. وقتی احساس ذلت در جامعه بیشتر شود، فساد و خطا رشد میکند. خوب راه حل چه بود؟ 🔶 دیروز مرکز آمار اعلام کرد نرخ بیکاری به هفت درصد رسیده یعنی کمترین میزان در طول چهل سال گذشته. چطور این اتفاق افتاده؟ دلیلش تغییر ریل جدی دولت سیزدهم و مجلس یازدهم در امر اشتغال است. چگونه؟ کاهش نقدینگی از ۴۳ درصد به ۲۶ و جهت دادن پول به سمت تولید که باعث افزایش سرمایه گذاری در تولید شد. کاهش مالیات بر تولید از ۲۵ درصد به ۱۵ درصد، تسهیل صدور مجوزهای کسب و کار و احیای چند برابری واحدهای تولیدی نیمه تعطیل و تعطیل. قوانین مجلس هم یک نظام قانونی برای این تغییر ریل را نشان می دهد. 🔶 قانون جهش تولید دانش بنیان، قانون جهش تولید مسکن، قانون تسهیل مجوز کسب و کار، تصویب اعتبار ویژه احیای کارخانجات، تصویب اعتبار ویژه اشتغال، تصویب قانون مولد سازی، طرح مالیات بر دلالی اینها ریل گذاری مجلس بوده در این جهت. اما ریشه همه این اقدامات دولت و مجلس را باید یافت. 🔶 یک جهتش انتخاب درست مردم است. اما جهت مهمترش «اصل مشارکت» مردم است. چگونه؟ مسیر راهبردی معامله با آمریکا و حساب کردن روی وعده های او کاملا شکست خورده بود. اگر بعد از این مردم پای کار نمیماندند. معنایش این بود که تنها راه را همان مسیر میدانند. شکست آن مسیر یک ناامیدی فراگیر ایجاد میکرد. این اجازه تغییر ریل را به مدیران ما نمیداد. برجام و امید به غرب شکست خورد اما ایران صاحب یک تجربه ارزشمند شده بود. مردم با حضورشان نشان دادند اداره کشور ظرفیت یک تغییر ریل جدی را دارد. «توجه به ظرفیت های داخلی». 🔶 ریشه عزت، بازگشت به خویشتن است. به ایمان خویش، به دارایی اصلی خویش. حضور مردم و مشارکت آنها، اجازه و فرصت جبران و اصلاح ایجاد می کند. توبه و اصلاح باعث رشد و تحول می شود اولین ثمره اش نیز رشد احساس عزت است. و لله العزه و لرسوله و للمومنین و لکن المنافقین لایعلمون‌. 🔸 : آقای علی مهدیان 🆔 @tahlil_shjr
تصمیم با خودمان است که رای بدهیم یا ندهیم! 🔶 تلاش های زیادی صورت میگیرد تا مردم در انتخابات شرکت نکنند و در آستانه این رویداد سرنوشت ساز اعتراضات اوج بگیرد، نارضایتی افزایش یابد و مشارکت پایین بیاید. اگر انتخابات مهم نبود بدخواهان دست به این تحرکات نمیزدند؛ فکر کنید چرا دشمنی که میگفت انتخابات در ایران نمایشی است، حالا تلاش میکند مشارکت را پایین بیاورد! انتخابات در ایران قطعا نمایشی نیست؛ این را دشمن میداند و میفهمد واقعا دلسردی مردم مشارکت را کم میکند و این پایین بودن مشارکت باعث تنزل شاخص ‎امنیت و پیشرفت در ایران میشود. 🔶 تردیدی نیست اگر کوتاهی کنیم، در تشدید همه مشکلات و کاستی های بعدی که مردم در آینده با آن مواجه خواهند شد شریک خواهیم بود؛ بله ما هم مشکلاتی داریم، ایراداتی هم وجود دارد و صد البته گلایه ها هم کم نیست؛ اما وقتی دشمن سعی میکند با خرابکاری، اخلال در زندگی روزمره مردم، و به دردسر انداختن آنها از طریق مواردی چون هک پمپ بنزین، قطع گاز، برق، آب و غیره آنها را دلسرد کند، این یعنی به فکر این مردم نیست، بلکه مقاصد خود را با ایجاد تقابل ملت و حاکمیت پیگیری میکند. 🔶 تمام این کشورهای متخاصمی که سرویس های جاسوسی شان علیه ایران فعال شده اند، خیابان های خودشان مملو از معترضان عصبانی و خشمگین از افزایش سرسام آور قیمت ها، ورشکستی کشاورزان، کارخانه ها، و عدم افزایش حقوق کارگران و کارمندان به نسبت تورم و گرانی است! کچل اگر دوا داشت اول به سر خودش میزد! با این تفاصیل باز تصمیم با خودمان است که رای بدهیم یا ندهیم! 🔸 : آقای عبدالرحیم انصاری 🆔 @tahlil_shjr
کارآمدی گزینه مقاومت در جنگ غزه 🔰 قسمت اول 🔶 جنگ غزه در حالی وارد پنجمین ماه خود شده که ارتش رژیم صهیونیستی در حال برنامه‌ریزی یک حمله زمینی در جنوبی‌ترین بخش باریکه غزه، یعنی شهر رفح می‌باشد. رفح که قبل از جنگ جمعیت آن حدود ۳۰۰ هزار نفر بود، اکنون با ورود آوارگان از سایر مناطق غزه، میزبان حدود ۵/۱ میلیون نفر شده است. این منطقه با مساحتی حدود ۶۴ کیلومتر مربع دارای تراکم جمعیتی بسیار بالایی شده و بسیاری از آوارگان در شرایط دشوار و چادر‌ها و پناهگاه‌های موقت زندگی می‌کنند. اخیرا سازمان «فائو» از سطح بی‌سابقه‌ای از شرایط نزدیک به قحطی در این قلمرو محاصره شده خبر داده است. 🔶 البته دولت بنیامین نتانیاهو مدعی شده که برای خارج کردن صد‌ها هزار غیرنظامی از منطقه رفح برنامه ریزی کرده است؛ اما در عمل هیچ طرحی برای تخلیه ایمن غیرنظامیان ارائه نشده و آوارگان جای دیگری برای رفتن ندارند. در واقع، هیچ مکانی در سراسر نوار غزه امن نیست، شمال این باریکه تقریبا متلاشی و مملو از سلاح‌های منفجر نشده است. تنها راه خروج، مرز‌های جنوبی به سمت مصر است که با توجه به عدم موافقت مصر و نیز عدم تمایل فلسطینی‌ها نسبت به کوچ اجباری تا اطلاع ثانوی امکان پذیر نیست. 🔶 البته حمله به رفح عملا کلید خورده و طبق ادعای اسرائیل در جریان عملیات نیرو‌های ویژه ارتش این رژیم توانسته است دو گروگان اسرائیلی را تحت پوشش حملات هوایی آزاد کند. حملات هوایی اخیر اسرائیل به شهادت بیش از ۱۶۰ فلسطینی در جنوب غزه منجر شده و شمار شهدای فلسطینی از آغاز تجاوز علیه نوار غزه، به حدود ۲۹ هزار تن رسیده است. 🔶 تشدید وخامت انسانی در جنوب غزه موجب افزایش فشار‌های بین‌المللی علیه اسرائیل برای موافقت با آتش‌بس شده است. از طرفی، تحرکات سیاسی و دیپماتیک برای آتش بس همچنان در جریان است؛ اما هیچ نتیجه روشنی در برنداشته است. اخیرا ویلیام برنز رییس سیا برای مذاکره در مورد توافقنامه آزادی اسرای اسرائیلی که شامل آتش‌بس موقت و طرحی برای کمک‌رسانی به غزه است، وارد قاهره شد. دیوید بارنیا، رئیس موساد نیز در رابطه با همین موارد به پایتخت مصر سفر کرده بود. 🔶 اما نتانیاهو شرایط توافق حماس را که در پاریس بر سر آن مذاکره شده بود، رد کرده است و این مقام گفت که طرف اسرائیلی این‌بار نیز خوشبین نبوده است. به گفته ناظران گفتگو‌ها در قاهره بدون توافق به پایان رسید، زیرا اسرائیل شروط حماس را برای آتش بس نپذیرفته و مصمم به حمله به رفح است. در مقابل، حماس بار‌ها گفته است امضای توافق تنها زمانی امکان‌پذیر است که براساس تعهد قطعی اسرائیل برای پایان دادن به جنگ و خروج نیروهایش از نوار غزه باشد. در واقع حماس به اسرائیل اعتماد ندارد و تاکید دارد تل‌آویو باید به یک ابرقدرت مانند روسیه تعهد دهد پس از آزادی اسرای اسرائیلی در غزه، جنگ را از سر نگیرد. این در حالی است که اولویت اصلی کابینه نتانیاهو، تامین امنیت، بازگشت اسرا و همچنین کنار زدن حماس در نوار غزه می‌باشد. 🔶 به این ترتیب به نظر می‌رسد تل آویو قصد نرمش ندارد و آنگونه که از تهدیدات مقامات تل آویو برمی آید، ظاهرا اسرائیل عزم خود را برای انجام قمار جدید در رفح به منظور درهم کوبیدن آخرین دژ حماس در جنوب غزه جزم کرده است. دولت نتانیاهو مدعی است چهار گردان اصلی حماس در رفح مستقر بوده و ارتش صهیونیستی قصد دارد آن‌ها را منهدم سازد و ضمن وارد کردن ضربه‌ای سخت به حماس، گروگان‌های باقیمانده را آزاد کند. 🔶 در سطح داخلی، وضعیت نتانیاهو به شدت متزلزل است و نظرسنجی‌های مختلف افکار عمومی در اسرائیل که از زمان عملیات طوفان الاقصی و شروع جنگ اسرائیل در نوار غزه انجام شده، نشان می‌دهد که اعتماد اسرائیلی‌ها به نتانیاهو و کابینه ائتلافی او کاهش یافته است. در این راستا، فشار‌های انجمن خانواده‌های اسرا و مفقودین بر نتانیاهو رو به افزایش است و دولت را به دلیل ناکامی در بازگرداندن حدود ۱۳۰ اسیری که گمان می‌رود هنوز در غزه هستند زیر سوال برده است. در واقع آینده سیاسی نتانیاهو به پایان خود نزدیک می‌شود و تنها امید نخست وزیر مستاصل رژیم صهیونیستی کسب یک دستاورد نظامی هر چند محدود در نبرد غزه است تا بدین وسیله موقعیت خود را نزد افکار عمومی داخلی تقویت کرده و خود را از سقوط حتمی رهایی بخشد. 🔶 در این میان نقش ایالات متحده آمریکا به عنون حامی اصلی اسرائیل قابل توجه است. واشنگتن در ظاهر نسبت به وضعیت انسانی در غزه ابراز نگرانی کرده و از رژیم صهیونیستی خواسته تدابیر لازم را برای تضمین امنیت حدود بیش از یک میلیون نفری که در رفح پناه گرفته اند اتخاذ کند. اما در مقام عمل شاهد دوگانگی هستیم، زیرا دولت آمریکا هیچ گاه از حمایت عملی خود از اسرائیل و ماشین جنگی این رژیم دست نکشیده است. 🔸 : آقای فرزان شهیدی 🆔 @tahlil_shjr
شجر
#مرزبندی_با_دشمن #رژیم_صهیونیستی #فلسطین #آتش_بس #مقاومت ✅ کارآمدی گزینه مقاومت در جنگ غزه 🔰 قسمت
کارآمدی گزینه مقاومت در جنگ غزه 🔰 قسمت دوم 🔶 از سوی دیگر، گفته می‌شود بایدن در حال ایجاد زمینه برای یک توافق بزرگ و بلندپروازانه‌ای است جهت نزدیکی اسرائیل و عربستان سعودی است تا بدین وسیله تکلیف جنگ غزه نیز روشن شود. طبق این طرح دولت بایدن بر تلاش‌های قبلی مبنی بر دستیابی به پیمان دفاعی ایالات متحده و عربستان سعودی را دنیال خواهد کرد و در مقابل، عربستان سعودی به عنوان بانفوذترین کشور عرب در حوزه خلیج فارس، روابط دیپلماتیک با اسرائیل برقرار خواهد کرد و همه طرف‌ها توافق خواهند کرد که گام‌های برگشت‌ناپذیری به سوی تشکیل کشور فلسطین بردارند. به ادعای مقامات آمریکایی این قمار دیپلماتیک درازمدت می‌تواند نظم جدید خاورمیانه را بازسازی کند؛ اما در عمل این طرح با موانع چالش‌های زیادی مواجه است که طرح مزبور را به یک رویا شبیه می‌سازد. در این میان مهمترین مانع عدم موافقت اسرائیل با تشکیل دولت مستقل فلسطین است. 🔶 در چنین شرایطی که راهکار‌های سیاسی به بن بست رسیده و اسرائیل نسبت به ادامه سیاست مشت آهنین اصرار دارد، گزینه مقاومت بیش از سایر گزینه‌ها کارآیی خود را نشان داده است. تجربه جنگ غزه که وارد پنجمین ماه شده، نشان می‌دهد اسرائیل برای تحقق اهداف نظامی در غزه موانع و دشواری‌های زیادی پیش رو دارد. با آن که طی این مدت اسرائیل نوار غزه را تحت سنگین‌ترین حملات خود قرار داده، اما هنوز موفق به وارد کردن ضربه کاری به حماس نشده است. به همین دلیل می‌توان گفت عملیات هوایی و زمینی اسرائیل در رفح نیز در راستای اهداف نظامی ره به جایی نبرده و تنها موجب تشدید اوضاع فاجعه بار انسانی می‌شود. در واقع مقاومت فلسطین با تکیه بر امکانات و زیرساخت‌های خود به ویژه تونل‌های پیچیده و پیشرفته موفق به مدیریت نبرد و ناکام سازی اسرائیل در پیشبرد اهداف نظامی شده و پس از این نیز همین روند را ادامه خواهد داد. 🔸 : آقای فرزان شهیدی 🆔 @tahlil_shjr
کاری به سبک دبیر کل ناتو/ بحرانی که سانسور می‌شود! 🔰 قسمت اول 🔶 اعضای ارشد پیمان آتلانتیک شمالی همچنان نسبت به بازگشت ترامپ به کاخ سفید نگران هستند. اظهارات سلبی اخیر ترامپ در قبال برخی اعضای ناتو که تعهدات مالی خود را در تامین هزینه‌های دفاعی مشترک این پیمان آماده نساخته اند، مولد منازعه‌ای جدید در دو سوی آتلانتیک بوده است. در مقابل، ینس استولتنبرگ، دبیر کل ناتو به مانند همیشه یک تاکتیک را در پیش گرفته است: طبیعی و آرام جلوه دادن اوضاع! استولتنبرگ در دوران حضور ترامپ در مسند قدرت (در بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ میلادی) نیز تلاش کرد تا اختلافات شدید ماهوی و ساختاری شکل گرفته میان کاخ سفید و ناتو را لاپوشانی کند، اما مواضع افرادی مانند مکرون و مرکل، جایی برای استمرار این بازی تبلیغاتی باقی نگذاشت! اکنون بار دیگر دبیر کل ناتو همان دستور العمل منسوخ را تبدیل به یک مدل رفتاری ساخته، غافل از اینکه اینک دیگر"اختلاف"میان اعضای ناتو تبدیل به "شکاف"شده و قطعا حضور مجدد ترامپ در کاخ سفید نقش به سزایی درتبلور عینی‌تر آن ایفا خواهد کرد. 🔶 ادعای دبیر کل ناتو ناتو می‌گوید که ۱۸ کشور عضو این سازمان دفاعی امسال به هدف تعیین شده برای هزینه کردن دو درصد تولید اقتصادی خود برای امور دفاعی دست خواهند یافت. ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو، گفت که این جهش قابل توجهی نسبت به سال قبل است که ۱۱ عضو از ۳۱ عضو ناتو به این مقصود رسیدند. آلمان قرار است برای اولین بار پس از چند دهه به این هدف برسد. اعلامیه ناتو پس از آن بود که دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا، گفت که روسیه را تشویق می‌کند تا به آن دسته از اعضای ناتو که به اندازه کافی هزینه نمی‌کنند، حمله کند. رهبران ناتو در سال ۲۰۱۴ توافق کردند که حداقل ۲ درصد از تولید ناخالص داخلی (جی دی پی) خود را به امور دفاعی اختصاص دهند که بعد از آن بود که روسیه به رهبری ولادیمیر پوتین کریمه را از اوکراین گرفت و نیرو‌های نیابتی روسیه مناطق وسیعی از شرق اوکراین را اشغال کردند. با این حال ترامپ روایتگری استولتنبرگ را از این ماجرا قبول ندارد! رئیس جمهور آمریکا می‌گوید در قبال آنچه میان اعضای ناتو می‌گذرد (در قبال تعهدات مالی آن‌ها)، اساسا اغماضی صورت نخواهد گرفت و دفاع واشنگتن از اعضا، بر اساس انجام تعهدات مالی آن‌ها صورت می‌گیرد! بسیاری از اعضای ناتو این باج خواهی ترامپ را محکوم کرده و تاکید نموده اند که بر اساس ماده ۵ پیمان آتلانتیک شمالی، حمله به هر یک از ۲۹ عضو ناتو (فارغ از آنکه به تعهد مالی جمعی خود عمل کرده باشد یا خیر) مصداق حمله علیه همه کشور‌های مذکورمحسوب می‌شود. به عبارت بهتر، اعضای اروپایی ناتو می‌گویند بر اساس قواعد و ملزومات مندرج در متن پیمان ناتو، رئیس جمهور سابق آمریکا نمی‌تواند از تعهدات کشورش در دفاع از اروپاییان (اعضای اروپایی ناتو) طفره برود، اما ترامپ نشان داده است که حتی تابع صریح‌ترین قوانین و قواعد حقوقی و امنیتی نیست! 🔶 عقب نشینی ژرمن‌ها اولاف شولتز، صدراعظم آلمان، در شبکه‌های اجتماعی اعلام کرد که کشورش «بالاترین بودجه دفاعی» را در اروپا خواهد داشت و هدف دو درصدی را «در دهه‌های آینده... برای ایمنی و قابلیت اطمینان» حفظ خواهد کرد. استونی قبلا گفته بود که بودجه دفاعی این کشور از سه درصد تولید اقتصادی‌اش در سال جاری فراتر خواهد رفت و ربع درصد از تولید ناخالص داخلی خود را هم به صورت کمک نظامی به اوکراین خواهد داد. استولتنبرگ به خبرنگاران گفت تعداد کشور‌هایی که انتظار می‌رود در سال جاری دو درصد از تولید اقتصادی خود را طرف امور دفاعی کنند، «یک رکورد تازه به حساب می‌آید که شش برابر سال ۲۰۱۴ است که فقط سه عضو پیمان به این هدف رسیدند». 🔶 او گفت که از ده سال پیش که هدف دو درصدی تعیین شد، کشور‌های اروپایی و کانادا در مجموع ۶۰۰ میلیارد دلار اضافی صرف امور دفاعی کرده‌اند. با این حال او اضافه کرد هرچند «پیشرفت واقعی» صورت گرفته «برخی از متحدان هنوز راه درازی» برای رسیدن به این هدف دارند. دبیرکل ناتو گفت این روند نشان می‌دهد که اعضا متعهد به صرف هزینه بیشتر برای امور دفاعی هستند، که به نظر می‌رسد در رد سخنان هفته پیش دونالد ترامپ باشد که تلویحا اشاره کرد برخی از اعضای ناتو به اندازه کافی برای دفاع خرج نمی‌کنند. 🔸 : آقای فخرالدین اسدی؛ تحلیلگر 🆔 @tahlil_shjr
شجر
#اقتصاد #روابط_خارجی #جنگ_اوکراین #آمریکا ✅ کاری به سبک دبیر کل ناتو/ بحرانی که سانسور می‌شود!
کاری به سبک دبیر کل ناتو/ بحرانی که سانسور می‌شود! 🔰 قسمت دوم 🔶 پس لرزه‌های مواضع ترامپ ترامپ در سخنانی در روز شنبه در یک گردهمایی گفت که یک بار به یک رهبر ناتو گفته بود که از کشوری که از پرداخت‌هایش عقب باشد محافظت نمی‌کند و مهاجمان را تشویق می‌کند تا «هر کاری که دلشان می‌خواهند انجام دهند». جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا، بعدا این سخنان را «خطرناک» خواند. دبیرکل ناتو و صدراعظم آلمان هم آن را محکوم کردند. استولتنبرگ در پاسخ به سوال بی‌بی‌سی درباره اظهارات ترامپ، گفت هرگونه اشاره‌ای مبنی بر اینکه ناتو قرار نیست از همه اعضای خود محافظت کند، «امنیت همه ما را تضعیف می‌کند.» 🔶 او افزود که از زمان الحاق کریمه به روسیه، ناتو «قوی‌ترین تدابیر» در زمینه دفاع جمعی را در دهه‌های اخیر اعمال کرده است. دبیرکل ناتو در پاسخ به این سوال که آیا آمریکا از اهمیت ناتو برای خود آمریکایی‌ها آگاه است، افزود: «ایالات متحده هرگز به تنهایی وارد جنگ نشده است.» 🔶 حمله روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۲ به شدت بر میزان هزینه‌های دفاعی غرب در سال گذشته تاثیر گذاشت و انتظار می‌رفت که ۱۱ کشور در سال ۲۰۲۳ به هدف ۲ درصدی دست پیدا کنند. به گزارش خبرگزاری «دی پی اِی» در آلمان احتمالا هفت کشور دیگر در سال ۲۰۲۴ از این روند پیروی خواهند کرد و مخارج دفاعی پیش‌بینی شده آلمان هم به بیش از ۷۳ میلیارد دلار خواهد رسید. به این ترتیب برای اولین بار از اوایل دهه ۱۹۹۰ این کشور ۲ درصد تولید اقتصادی خود را صرف امور دفاعی می‌کند که رشدی قابل توجه برای کشوری است که پیش از عملیات روسیه در اوکراین عمدتا بر دیپلماسی و گفتگو متمرکز بود. بر اساس آمار ناتو، در سال ۲۰۲۳، ایالات متحده و کشور‌های هم مرز با روسیه مانند لهستان، بیشترین کسر درآمد ملی خود را صرف امور دفاعی کردند. با این حال، قطعا این روند، آن چیزی نیست که منجر به رضایت ترامپ شده باشد. 🔸 : آقای فخرالدین اسدی؛ تحلیلگر 🆔 @tahlil_shjr
ترکیه و مصر در پسا ۲۰۲۳ 🔶 اردوغان به مصر رفت آنهم پس از دوازده سال. حال سوال اینجاست که چرا بعد از این همه مدت؟! چرا اردوغان تصمیم گرفته است که به مصر برود و عبدالفتاح را ببیند؟ قبل از السیسی، محمد مرسی رییس جمهور مصر بود. اردوغان رابطه دوستانه ای با جریان اخوان المسلمین مصر و شخص مرسی داشت. اما وقتی مرسی طی کودتایی از سوی ارتش مصر برکنار، محاکمه و زندانی شد، ترکیه انتقاد شدیدی کرد و از همان زمان تنش در روابط بین دو کشور افزایش یافت. البته شروع رابطه، سال گذشته بوده که دو کشور سفرای خود را متقابلاً معرفی کردند و اردوغان وعده داده که کمک های نظامی هم خواهد کرد. 🔶 گام عملی عادی سازی روابط آنکارا و قاهره هم سه ماه قبل از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ترکیه در ۲۴ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، با سفر «سامح الشکری»، وزیر خارجه مصر به آنکارا برداشته شد. این دو کشور یکی از راههای اصلی درآمدزایی آنها صنعت گردشگری است که می تواند ناشی از ریشه های مشترک تاریخ و فرهنگ آنها باشد و یکی از اهداف سفر اردوغان در راستای تامین منافع مشترک است. 🔶 یکی دیگر از علت‌های سفر وی به مصر، بحران و جنگ در غزه می باشد. البته از زمان شروع عملیات ۷ اکتبر، سیاست و دیپلماسی ترکیه در قبال جنگ غزه از نوع آونگی و دوگانگی بوده و مواضع این کشور دوپهلو بوده است. جالب است به این نکته اشاره شود که هردو کشور وضعیت اقتصادی خوبی هم ندارند. اقتصاد خراب مصر رابطه مستقیمی با سرنوشت غزه دارد. 🔶 خبرها حاکیست که اماراتی ها به مصر رفتند و پیشنهاد خرید زمین راس الحکمه را به قیمت ۲۲ میلیارد دلار مطرح کردند که این منشأ خیلی صحبت‌ها در این کشور بحران زده شده است. کشوری که امروز بدترین وضعیت پایه پولی خود در مقابل دلار را تجربه می کند. از سوی دیگر فشار راست‌گرایان صهیونیست و نیاز جدی به دلار شاید باعث شود که مصر طرح کوچ دادن مردم غزه به صحرای سینا را بپذیرد. 🔶 حال اقتصاد ترکیه هم این روزها خوب نیست و نرخ تورم در این کشور در دیماه امسال به بالای ۶۰ درصد رسید! از دید دیگر به نظر می‌رسد که سفر اردوغان به مصر می تواند در راستای رقابت دیپلماسی با چین و روسیه در سرزمین اهرام ثلاثه باشد. چین سرمایه‌گذار جدی در مصر است و روسیه هم بعد از تجربه اوکراین و فاصله گرفتن از غرب، به دنبال توسعه نفوذ منطقه ای خود می باشد. 🔶 مصر کشوری که دارای کانالی به نام سوئز می باشد که پیونددهنده دریای مدیترانه و سرخ است و برای ترکیه ای که از غرب و جنوب به دریای مدیترانه راه دارد میتواند فرصت خوبی باشد برای تجارت دریایی با کشورهای عربی حوزه خلیج فارس. بهرحال با توجه به پیروزی دوباره السیسی در انتخابات، اردوغان ناچار است برای تامین منافع کشورش هم که شده این ارتباط را تقویت نماید و امیدی به بازگشت دوباره اخوان المسلمین به قدرت را نداشته باشد. 🔸 : آقای محسن صیاد قنبری 🆔 @tahlil_shjr
چرا متا به اصلی‌ترین حامی آزادی قدس یورش برد؟ 1⃣ شرکت‌های رسانه‌ اجتماعی عموما رهبران جهان را از ممنوعیت‌ها و محدودیت‌ها معاف می‌کنند، زیرا اخبار و سخنرانی‌های آنها برای رسانه‌ها و مردم دارای ارزش خبری است. این رسم نانوشته مورد تأکید آژانس تلگراف یهود (JTA) قرار گرفته اما در مطلب خود تأکید می‌کند سیدعلی خامنه‌ای از هر جهت یک استثناست، چرا که بارها حماس را ستایش کرده و نابودی اسرائیل را وعده داده است. 2⃣ واشنگتن‌پست در مطلبی رسما حمایت از فلسطین و عملیات حماس را عامل حذف اکانت رهبر انقلاب برشمرد. دیلی‌میل هم در تیتر اصلی خود نوشت: «متا پس از درخواست‌های مکرر برای محو اسرائیل از روی نقشه جهان، حساب‌های علی خامنه‌ای را بست». تایمز آو اسرائیل اما در یک پیشدستی طمع‌ورزانه، پا را فراتر از شرکت متا برد و از ایلان ماسک و شرکت ایکس (توئیتر سابق) پرسید چرا ۴ حساب کاربری رهبر ایران در شبکه ایکس هنوز فعال است؟ 3⃣ پس از اعلام قطع دسترسی مردم و کاربران به صفحات رهبر انقلاب از سوی شرکت متا که روز جمعه اعلام شد، موجی از خبرها صرفا با نقل این اتفاق در فضای خبری منتشر شد اما چرا فراتر از خبر، درباره علل و دلایل این اتفاق، تفسیر و تحلیلی منتشر نشد؟ این اقدام (بستن صفحات فیس‌بوک و اینستاگرام رهبر انقلاب) که ضد آزادی بیان غربی است و پارادوکس آنها را نمایان می‌کند، بخوبی مورد پرداخت رسانه‌ای و تبیین برای افکار عمومی داخلی و خارجی قرار نگرفته است. در این مورد حتی واشنگتن‌پست نیز با تعجب نوشته است: «شرکت متا مستقر در کالیفرنیا هیچ جزئیاتی درباره استدلال خود ارائه نکرد». ذکر کلی و عدم جوابگویی به خبرنگاران و افکار عمومی که «نقض مکرر خط‌ مشی سازمان‌ها و افراد خطرناک»، مربوط به چه محتواها و چه صفحاتی بوده، باعث ابهام در اعمال استانداردهای شرکت متا شده است. 4⃣ توجه به لابی فعال صهیونیست‌ها و کنشگری آنها در فضای رسانه‌ای می‌تواند بخوبی ارتباط این اتفاق را با سرمنشأ آن روشن کند. «ران کامپیاس» در JTA (آژانس تلگراف یهود که از سال 1913 در نیویورک فعالیت می‌کند) نوشت: جاناتان گرینبلات (Jonathan Greenblatt) از فعالان حامی صهیونیسم گفته: «ما مدت‌هاست از Meta@ خواسته‌ایم حساب‌های رهبر ایران را حذف کند و تحسین می‌کنیم که بالاخره این اتفاق افتاد. او سال‌ها از این پلتفرم‌ها برای تحریک، مشروعیت بخشیدن به مبازرات ضد صهیونیستی و تهدید استفاده می‌کرد» 5⃣ مواضع و بیانات رهبر انقلاب بویژه درباره فلسطین توانسته توجه افکار عمومی جهان را جلب کند به نحوی که فارغ از ملاحظات مرسوم در دنیای سیاست با شجاعت و صراحت به دفاع از مظلوم و مرزبندی با ظالم می‌پردازد. بررسی‌های داده‌کاوی (Data Mining) نشان می‌دهد زمان شروع طوفان الاقصی بیش از 100 میلیون بازدید از محتوای صرفا یک حساب رهبر انقلاب که 5 میلیون و 300 هزار عضو داشته، رخ داده است (در این آمار سایر حساب‌های کاربری مورد بررسی قرار نگرفته است). این حساب در مدت فعالیت خود مجموعا 18 میلیون نظر هم از کاربران اخذ کرده که تراز مناسبی برای پیوند میان کاربران با محتوای این صفحه است. 6⃣ به نظر می‌رسد موج همراهی جهانی با مردم مظلوم فلسطین و کنشگری قاطع و صریح رهبر انقلاب در رسانه، به یک تقاطع رسیده که صفحات رسانه‌های اجتماعی، بهترین بروز و ظهور این همگرایی است و شناخت بهتر ایشان و مواضع‌شان، به عنوان یک خطر ایدئولوژیک و گفتمانی برای غرب مطرح است. دفاع از فلسطین، هزینه‌ای است که صفحات رسانه‌های اجتماعی رهبری پرداخت کردند. 🔶 باید تأکید کرد موج وقاحت و بی‌شرمی در دفاع عیان و آشکار از رژیم صهیونیستی در متا هنوز در جریان است، چرا که این شرکت در حال بررسی نحوه به کار بردن اصطلاح «صهیونیستی» در این پلتفرم است. «ارین مک‌پیک» سخنگوی متا به واشنگتن‌پست گفت: «با توجه به افزایش گفتمان دوقطبی شده عمومی به دلیل رویدادهای خاورمیانه، ما معتقدیم ارزیابی رهنمودهای ما برای بررسی پست‌هایی که از اصطلاح «صهیونیستی» استفاده می‌کنند، مهم است». به بیان دیگر دایره استعمال کلمات قرمز علیه رژیم صهیونیستی به خود صهیونیست و صهیونیستی هم گسترش خواهد یافت و به خاطر بار منفی آن در استعمال مردم جهان که یک گفتمان خشن و نژادپرست را تداعی می‌کند، مورد سانسور قرار خواهد گرفت. 🔸 : آقای محمد لسانی 🆔 @tahlil_shjr
معانی انتخابات 🔶 شاید یک پرسش پر تکرار این روزها این باشد که چرا باید در انتخابات شرکت کنیم؟ معمولاً کسانی‌که این سؤال را مطرح می‌کنند، پاسخ‌هایی نیز برای این پرسش خود در اختیار دارند. برای نمونه، می‌پرسند با مشکلات معیشتی که در کار مردم پدید آمده، دیگر دل و دماغی برای شرکت در انتخابات باقی نمانده است. البته پاسخ‌هایی دیگر نیز در مقابل این سؤال که چرا باید در انتخابات شرکت کنیم، قرار می‌گیرد که کم و بیش برای همگان آشکار است. 🔶 واقعیت این است که درباره انتخابات یک نگاه حداکثری و راهبردی وجود دارد و یک رویکرد حداقلی و تقلیل‌گرایانه. هر چند به طور طبیعی نتیجه برگزاری هر انتخابات، پیروزی یک جریان سیاسی و ناکامی جریانی دیگر است؛ اما این رویکرد همان نگاه تقلیل‌گرایانه است. پدید آمدن رقابت‌های جدی بین جریان‌ها و سلایق سیاسی یقیناً هم در افزایش رقابت سیاسی تأثیر دارد و هم در آگاهی بخشیدن به جامعه برای آنکه بتوانند به انتخاب و گزینش صحیح دست بزنند؛ اما این همه ماجرا نیست. 🔶 اما از آن سو باید اعتراف کرد که تاکنون به درستی درباره اهمیت مشارکت مردم در انتخابات از حیث راهبردی روایت‌هایی واقعی و اطمینان‌بخش بیان نشده است. برخی مفاهیم سیاسی هستند که همه یا دست‌کم اکثریت مردم، با وجود داشتن سلایق گوناگون، بر سر آن اتفاق نظر دارند. برای نمونه، مردم تحت هر شرایطی حاضر به کوتاه آمدن و معامله بر سر موضوعاتی، مانند ایران و امنیت آن نیستند. فرض کنید انتخابات در امنیت و اقتدار ایران تأثیر مستقیم و مؤثر داشته و دارد؛ حال آیا این رابطه به خوبی برای مردم به باور تبدیل شده است؟ 🔶 ایران در طول تاریخ همواره آماج تهاجمات و توطئه‌های خارجی بوده است. هیچ جنگ منطقه‌ای و جهانی رخ نداده است مگر اینکه در پی آن یا مردم عزیز ایران آسیب ندیده باشند، یا بخشی از خاک ایران تجزیه نشده باشد یا آنکه امکانات و منابع کشور نابود نشده باشد. تردیدی نیست که مهم‌ترین عامل مصون ماندن ایران از جنگ‌های ویرانگری که قدرت‌های بزرگ در غرب آسیا در سال‌های اخیر به راه انداخته‌اند، حفظ یکپارچگی ملی بوده است. در این زمينه یکی از مصادیق بارز تحقق انسجام ملی، «انتخابات» است. 🔶 به دلیل در نظر گرفتن همین جنبه از کارکرد انتخابات بود که چند سال پیش از این رهبر معظم انقلاب اسلامی فرمودند: «همه در انتخابات شرکت کنند؛ حتی کسانی که نظام را قبول ندارند برای حفظ اعتبار کشور شرکت کنند؛ ممکن است کسی بنده را قبول نداشته باشد، اما شرکت کند؛ انتخابات مال رهبری نیست، برای ایران اسلامی است؛ برای این است که ماندگاری کشور تأمین بشود و کشور در حصار امنیت کامل باقی بماند.» 🆔 @tahlil_shjr
چرا مشارکت؟! 🔰 قسمت اول 🔶 چرا مشارکت؟! پرسشی است که این روزها باید از زوایای گوناگون به آن پاسخ داد. این پرسش را نباید خاموش کرد و به انگیزه جامعه برای مشارکت در انتخابات نباید بی‌توجه بود. وقتی با این پرسش ارتباط بگیریم و آن را به مسئله اصلی خود تبدیل کنیم، می‌توانیم با نگاهی عمیق‌تر به جامعه پاسخ‌های بهتری برای ایجاد انگیزه در مردم به منظور حضور حداکثری در انتخابات بیابیم. «حضور حداکثری»؛ این همان مفهومی است که نباید از آن گذشت و مواجهه با احساس نارضایتی نسبی که مردم از اوضاع اقتصادی دارند یا فضای ناامیدی‌ای که از سوی رسانه‌های بیگانه در جنگ شناختی ساخته شده، نباید سبب شود از این سطح از مشارکت پایین بیاییم. 🔶 از کجا آغاز کنیم؟ تأمل در شیوه ارائه مباحث مهم و حتی تفکرات فلسفی نشان می‌دهد، بزرگان فکر و اندیشه همواره از محیط پیرامون آغاز کرده‌اند. مراجعه به فن خطابه در ارسطو که مبدع این دانش است و همواره آموزه‌های او زنده و قابل بهره‌برداری است، چند نکته را آموزش می‌دهد: 1⃣ ارسطو آغاز خطابه را از مشهورات و باورهای مشترک (قیاس خطابی) توصیه می‌کند، یعنی سخنران سرآغاز بحثش را باید از آنچه همگان در آن مشترکند، آغاز کند. او خطیب و مخاطب را در نظامی از باورهای پذیرفته شده قرار می‌دهد و انتظار دارد که آنها از طریق قیاس خطابی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند؛ قیاسی که پیش‌فرض‌هایش برگرفته از باورهای رایج در فرهنگ است. 2⃣ اقناع از نظر ارسطو زمانی حاصل می‌شود که مخاطبان خطیب را در مقام فردی شایسته و شخصی خیرخواه ببینند. ارسطو اعتبار یا سرشت خطیب را مهم‌ترین عامل در اقناع مخاطب می‌داند. 3⃣ دیگر اینکه ارسطو معتقد است، قضاوت مخاطب آنگاه که احساس دوستی و رضایت دارد با زمانی که تحت تأثیر کینه و دشمنی قرار می‌گیرد، تفاوت دارد. از نظر ارسطو دوستی غایت فلسفه است و بنابراین همدلی و رویکرد دوستانه سخنران با مخاطبان تأثیر بسیاری در جذب و اعتماد آنها دارد. 🔶 بر این اساس، بحث را باید با رویکردی دوستانه و همدلانه آغاز کنیم، اما نکته بسیار مهم اینکه آغاز کردن از مشهورات فراتر از یک مقدمه برای همدلی است. بزرگ‌ترین مشکل جامعه ایرانی، غفلت از همین مشهورات و عادی شدن حقایق بنیادین است. اساساً باورهای مشترک و مشهورات به معنای فهم عامیانه و سطحی از تحولات سیاسی نیست، بلکه آن چیزهایی هستند که جامعه در کُنه دل خود با آنها احساس قرابت و نزدیکی می‌کند و هستی خود را به آنها وابسته می‌داند، در عین حال گاه از آنها غافل می‌شود. مشهورات و مشترکات همان حقایق بنیادین و بستر مشترکی هستند که یک جامعه را تشکیل می‌دهند و برای نمونه، مبانی هویت ملی ایران، که عبارتند از: دین، سرزمین، میراث فرهنگی، میراث سیاسی و نهاد دولت و تاریخ ایران از این جمله‌اند و اگر از زاویه یکی از همین مبانی، همچون واقعیت مستمر وجود دولت (State) در سرزمین ایران و نبود گسست در استمرار آن به جامعه ایرانی بنگریم و آن را در کنار واقعیت‌هایی، مانند خواست نظام سلطه برای از هم‌پاشیدگی جامعه ایران و سرزمین بی‌دولت قرار دهیم، خواهیم دانست که چرا حقایق بنیادین که بستر فکری مشترک همه ایرانیان هستند، مهم بوده و چرا یادآوری آنها مبنا و اساس کار است. به این ترتیب، باید از زمینه و بستر مشترکی که جامعه ایران در آن به سر می‌برد، آغاز کرد و سپس به معانی پنهان و اصلی دست یافت. 🔶 وضعیت کنونی اندیشیدن به وضعیت کنونی حاکم بر جامعه و دولت ایران، پرسشی است از بیرون به درون. این پرسش اساساً زمانی اهمیت می‌یابد که از خود بیرون آییم و ببینیم که واقعاً در چه شرایطی قرار داریم؟ پرسش‌های راهبردی این‌گونه هستند که کلیت یک پدیده را در بستر شرایط کلان حاکم بر آن مطالعه کرده و از بیرون به درون راه می‌یابند. این نوع پرسش درباره جامعه ایران گریزناپذیر و بلکه منطقی است؛ چرا که ایران سرزمینی منزوی نبوده و همواره در چهار راه دنیا و مسئله بسیاری از کشورها و قدرت‌ها بوده و هست. با این رویکرد ویژگی‌های کنونی ایران و سپس جایگاه مشارکت در انتخابات اسفندماه را باید آغاز کرد. 🆔 @tahlil_shjr
شجر
#عزت_ملی #انتخابات #مشارکت_حداکثری #هویت #دشمن_شناسی #جنگ_شناختی ✅ چرا مشارکت؟! 🔰 قسمت اول 🔶 چرا
چرا مشارکت؟! 🔰 قسمت دوم 1⃣ مسئله گریزپای سلطه از اذهان بیش از سه دهه از پایان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران می‌گذرد و جامعه ایرانی طی این مدت با مسئله ناامنی بسیار کم و ناچیز مواجه شده است. شروع سریع بازسازی کشور پس از دوران جنگ و فراهم کردن امکانات رفاهی با وجود همه مشکلات، روی کار آمدن دولت‌هایی که هدف خود را خدمت به مردم اعلام کرده‌ـ فارغ از موفقیت یا عدم موفقیت آنها در این زمینه‌ـ و پاسخ‌گویی چهره به چهره با مردم‌ـ در دولت‌های نهم، دهم، سیزدهم در میان مسئولان قوه مقننه و قضائیه‌ـ به یک نتیجه واضح انجامیده است و آن غفلت جامعه ایرانی از تهدیدات بیرونی است. جامعه امروز ایران بیشتر به حل مشکلات رفاهی و معیشتی خود می‌اندیشد و البته نگرش‌های آرمان‌گرایانه، اسلام‌خواهانه و بشردوستانه در جامعه زنده است، اما از آنچه تهدید است، باید سخن گفت تا مشکل پیدا شود. 🔶 آنچه بستر فکری مشترک جامعه ایران را تشکیل می‌دهد، همین طلب رفاهی است که به‌طور دائم جست‌وجو کرده و آن را از دولت‌ها خواهان است. جامعه ایرانی احساس راحتی که در رابطه با دولت‌ها دارد، یعنی دولت ایران را همواره برای حل مشکلات و افزایش رفاه می‌طلبد و آن را مخدوم خود می‌داند، به ‌نسبتی این احساس را درباره تهدیدات بیرونی پیدا کرده و به عبارت ساده چهره خشن دشمن (آمریکا، رژیم صهیونیستی و همراهان‌شان) را از یاد برده است و با چهره‌ای که رسانه‌های ماهواره‌ای از آمریکا و غرب نشان می‌دهند، نوعی احساس دوستانه در بخش‌هایی از جامعه ایران رواج یافته است. البته جنایات آمریکا و رژیم صهیونیستی در تحولات دنیا، همانند مسائل غزه دیده می‌شود؛ اما مقابله با این جنایات را به فراموشی می‌سپارد و حس نمی‌کند که با پشتیبانی از نظام جمهوری اسلامی و به‌ویژه حضور در انتخابات خواهد توانست خشم خود را به بهترین شکل علیه دشمن نشان دهد؛ مسئله‌ای است که باید مورد هدف و توجه قرار داد. 2⃣ بیداری و دغدغه‌مندی قوای سه‌گانه دولت سیزدهم در موقعیتی با مشکلات فراوان به ویژه هزینه‌های تحمیلی دولت قبل و فشارهای تحریمی غرب تشکیل شد، اما توانست عملکرد قابل توجهی ارائه کند. حال باید دید معنای حاصل از این اقدامات، چه زمینه و بستر مشترکی را برای جامعه ایران فراهم کرده است؟ 🔶 دولت سیزدهم با رویکردی محلی‌گرایانه و رصد کردن تمامی منابع داخلی اقدام به سفرهای استانی مکرر و غیرنمایشی کرد که نشان می‌دهد، دولت تمام سعی خود را به کار گرفته تا فرصت‌های سرمایه‌گذاری و تولید در هر استان را فعال کند، از اقدامات موازی خودداری کرده، اقتصاد کشور را از سلطه فشارهای خارجی (دلار) دور نگه دارد و انگیزه‌های تولیدی را تقویت کند. این رویکردها از منظر کارشناسان اقتصادی به نتایج خوبی در دو دسته اقدامات زیرساختی و اقدامات رفاهی منجر شده است که مجال پرداختن به آنها در اینجا نیست. اما احصا و تبیین ابعاد آنها در مقایسه با گذشته امیدبخش برای مشارکت است. 3⃣ تداوم حیات الگوی دموکراتیک اتکای یک نظام سیاسی به مردم مهم‌ترین پشتوانه قدرت آن به شمار می‌آید؛ اما نکته مهم این است که آنان معتقدند، دموکراسی با مدل غربی در دنیا و به ویژه در غرب آسیا می‌تواند زمینه کنترل این کشورها را فراهم کند. از همین‌رو طرح خاورمیانه آمریکا‌ـ که البته با ناکامی مواجه شد‌ـ برانداختن نظام‌های مرتجع عربی و روی کارآوردن نظام‌هایی به دست گروه‌ها و احزاب وابسته به غرب را در نظر داشت. غربی‌ها دو دهه قبل تلاش کردند با حمایت از دولت سکولار ترکیه، الگویی از دموکراسی مطلوب‌شان در غرب آسیا را به نمایش بگذارند تا کشورهای مسلمان به این سو روی آورند. اما قدرت‌طلبی «رجب اردوغان» دموکراسی ترکیه را به فراموشی سپرد و جمهوری اسلامی هم این بازی غرب را کاملا به هم ریخت و الگوی مردم‌سالاری دینی در ایران‌ـ که الگویی دینی و خارج از الگوهای غربی است‌ـ امروز با موفقیت‌های خود ضمن نمایش بن‌بست دموکراسی آمریکایی، الگویی با ارزش‌ها و آموزه‌های دینی را در منظر دولت‌های منطقه و جهان قرار داده است. با این توصیف اهمیت مشارکت حداکثری برای تداوم مردمی چنین نظامی روشن می‌شود. 🔶 جمع‌بندی در سخن پایانی بار دیگر بر این واقعیت راهبردی باید تکیه و تأکید کرد که حضور در انتخابات و رونق بخشیدن به مشارکت حداکثری، گرانیگاه تداوم موفقیت‌ها و رفع تهدیدات است. این حضور همواره مهم و حساس بوده و نباید آن را سخنی کلیشه‌ای دانست. 🆔 @tahlil_shjr
"رای نمی دیم تا اصلاح بشید" 🔶 یک استدلال رایج بین مخالفان شرکت در انتخابات این است که: رای نمی دیم تا اصلاح بشید". البته این دسته از مخالفان با آنها که از بیخ و بن با نظام و کشور مشکل دارند فرق می کنند. چه بسا دلسوزانی هستند که می خواهند اصلاحات را از طریق قهر دنبال کنند نه رای. اما این استدلال و این نیت برای رای ندادن کافی نیست. یعنی با قهر نتیجه نمی گیرند. به چه دلیل؟ 🔶 دو دلیل در این رابطه وجود دارد. 1⃣ دلیل اول خودزنی است. قدیم ها در تهران برخی بزن بهادرها ابتدا دعوا و جدل خودزنی می کردند. همان ابتدا یکی به خود می زدند تا طرف مقابل بترسد و عقب نشینی کند. این استدلال برای رای ندادن هم از این دست است. مثل اینکه شاگردی به معلمش بگوید اگر اصلاح نشوید درس نمی خوانم. خب چه کسی ضرر می کند؟ 🔶 اما این خودزنی دو ضرر دارد. الف/ ضرر اول را خود فرد می بیند. آنکه رای نمی دهد در اصل رای می دهد. رای به سه چیز. رای برای وکالت به دیگری تا جای او انتخاب کند. دوم رای به انتخاب او و سوم رای به شرایطی که در آینده اتفاق می افتد. پس رای ندادن خودش رای است با این تفاوت که امکان اعتراض به آینده را از دست می دهد. ب/ اما ضرر دوم که مهمترست ضرر به جامعه ایست که خود فرد نیز در آن حاضرست. مثل ضرر فردی به یک کشتی که در آن مسافر است. دقت کنیم کسانی که می گویند رای نمی دهیم تا اصلاح شوید یک نکته را دقت نکردند و آن اینکه رای دادن خودش موضوعیت دارد نه طریقیت. یعنی فارغ از نتیجه آرا شرکت در انتخابات دارای اثر است. این آثار چیست؟ مهمترین آن تقویت قوای کشور مقابل دشمنی هایی که شب و روز برای تعرض به این خاک دندان تیز کرده اند. فراموش نکنیم که سخت ترین تحریم های اقتصادی در سال 88 و بعد از آن و ثمره جنگ های خیابانی و اغتشاش داخلی بود. یعنی هرجا دشمن احساس کند پشتوانه مردمی یک کشور کم شده است هر چه خباثت دارد، رو می کند، از تحریم تا ترور تا جنگ و ...  2⃣ فارغ از خودزنی فردی و جمعی، فرض کنیم فردای انتخابات نظام تصمیم می گیرد بخاطر قهر یک جماعتی خودش را اصلاح کند. حالا اولین سوال ساده اینست که خب؟ چه باید کند؟ دقیقا چه چیز را باید اصلاح کند؟ قهرکننده ها سلبا می گویند چه نمی خواهند، اما چه کسی قرار است ایجابا بگوید که چه می خواهند؟ آیا نباید یک نماینده ای با هر میزان اشتراک عقیده، ولو حداقلی وجود داشته باشد تا مطالبات آنها را دنبال کند؟ خلاصه اینکه اگر فکر می شود با قهر می توان پروژه اصلاح را جلو ببریم، باید به این نیت اصلاحی آفرین گفت اما واقعیت اینست که نتیجه بخش نخواهد بود. 🔸 : آقای محسن مهدیان؛ تحلیلگر 🆔 @tahlil_shjr