eitaa logo
زینبی ها
3.9هزار دنبال‌کننده
10.4هزار عکس
3.5هزار ویدیو
194 فایل
ما نسل ظهوریم اگر برخیزیم... _من!🍃 @zeinabiha22 _شرایط🥀 @Hh1400h _حرفتو ناشناس بزن... https://harfeto.timefriend.net/16847855722639 اللهم عجل لولیک الفرج 🌹
مشاهده در ایتا
دانلود
♥️📚♥️📚♥️ 📚♥️📚♥️ ♥️📚♥️ 📚♥️ ♥️ 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 🌱 . چشم هایش را ریز ڪرد:مگہ تو ڪار سیاسے ڪردہ بودے ڪہ الڪے اون تو بمونے و جواب پس بدے؟! دست بہ سینہ شدم:اما الان میخوام ڪار سیاسے ڪنم! البتہ اگہ تفڪرات تو و گروهت بذارہ! انگشت اشارہ اش را بہ سمتم گرفت:من گروہ ندارم. این فڪر و خیالاے مسخرہ رو هم ڪہ من ڪارہ اے ام از ذهنت بیرون ڪن! ابرو بالا انداختم:پس مهر تایید بہ حرفام زدے! دیدے حق با من بود! لبش را بہ دندان گرفت:برو دختر خوب! الان تو وضعیتے نیستم ڪہ باهات بحث سیاسے و عقیدتے ڪنم. هر وقت حالم خوب شد بهت خبر میدم تا حسابے روشنت ڪنم! شیطنتم گل ڪرد:آدما رو از رو عملشون میشہ شناخت نہ حرفاشون! خواستم از روے صندلے بلند بشوم ڪہ گفت:یعنے چے این حرف؟! صاف ایستادم و جدے نگاهش ڪردم:یعنے میدونم دو سہ شبہ حاج بابا اعلامیہ میارہ خونہ و رونویس میڪنہ. اخم ڪرد و ڪنجڪاو نگاهم:خب! _بہ اونے ڪہ اعلامیہ ها رو بهش میدہ بگو بیشتر بهش اعلامیہ بدہ تا منم ڪمڪش ڪنم! چشم هایش تا آخرین حد ممڪن باز شد،ڪمے مڪث ڪرد و گفت:برو خدا روزے تو جاے دیگہ حوالہ بدہ! تو این مدت بہ اندازہ ے ڪافے شرمندہ ے عمو و خالہ فهیمہ شدم. شانہ هایم را بالا انداختم:باشہ هر طور راحتے! دوس داشتم پیش خودتون باشم ولے اصرارے نیس تو دوستو آشنا ڪم انقلابے خواها نیستن ڪہ بہ ڪمڪ احتیاج داشتہ باشن! سریع بلند شد،از شدت درد چهرہ اش درهم رفت و سرخ شد. بے توجہ و خونسرد گفت:دارے منو تهدید میڪنے ڪہ بهت باج بدم؟! خونسرد گفتم:نہ داداش! گفتم خبر بدم دورا دور منم تو این راہ ڪمڪتون میڪنم. دوبارہ انگشت اشارہ اش را بہ سمتم گرفت:واے بہ حالت اگہ بفهمم باز سرخود ڪارے ڪردے این دفعہ ڪاشان ڪہ سهلہ مے فرستمت ناڪجا آباد! باز خونسرد گفتم:حرص نخور داداش! هرڪس صلاح زندگیشو خودش میدونہ! در ضمن اگہ عمق و اندازہ ے سوختگیاے ڪف پات زیاد نیس،تخم مرغ بزن زودتر خوب میشہ! سپس بہ سمت در رفتم و از اتاق خارج شدم. خالہ ماہ گل پشت میز غذاخورے نشستہ بود و سینے اے مقابلش قرار داشت. متفڪر دستش را زیر چانہ اش زدہ و بہ سینے خیرہ شدہ بود. دستم را روے شانہ اش گذاشتم:خالہ! بہ سمتم سربرگرداند:جان خالہ! _چیزے شدہ؟! از روے صندلے بلند شد:نہ عزیزم،برم صبونہ ے محرابو بدم. سینے را از روے میز برداشت و بہ سمت اتاق راہ افتاد. پرسیدم:من چے ڪار ڪنم؟! بہ سمتم سر برگرداند:از آشپزخونہ یہ گلدون پیدا ڪنو توش آب بریز تا این دستہ خوشگلت خشڪ نشہ! طورے گفت ڪہ معذب شدم و گونہ هایم رنگ گرفت،آرام گفتم:چشم! وارد آشپزخانہ شدم و بعد از ڪمے جست و جو،گلدان بزرگ بلورے ای پیدا ڪردم و ڪمے آب قند داخلش ریختم. گلدان را روے میز غذاخورے گذاشتم،خبرے از خالہ ماہ گل نبود. چند دقیقہ بعد سینے بہ دست برگشت و بہ رویم لبخند پاشید:چرا گلدونو اینجا گذاشتے؟! شانہ بالا انداختم:گفتم اگہ دوس دارین گلارو بذارین اینجا بوش تو ڪل خونہ بپیچہ. _فڪ ڪنم اتاق محراب باشہ بهترہ! سرے تڪان دادم و گلدان را برداشتم،پشت در ایستادم و پرسیدم:میتونم بیام تو؟ _باز چہ خوابے برام دیدے؟! لبخند عمیقے روے لبم جوانہ زد،سریع جمع و جورش ڪردم و وارد اتاق شدم. روے تخت نشستہ بود و ڪتابے در دستش داشت. نام ڪتاب ڪہ بہ چشمم خورد گفتم:مگہ این ڪتاب ممنوع نیس ڪہ راحت گرفتے تو دستت؟! نگاهے بہ جلد "چشم هایش" انداخت و پرسید:خوندیش؟! سرم را بہ نشانہ ے منفے تڪان دادم،گلدان را روے میز عسلے تخت گذاشتم. نگاهے بہ گلدان انداخت و نگاهے بہ دستہ گل‌. چشم هایش را بہ ڪتاب دوخت و لب زد:ممنون! هم بابت گلا هم گلدون! _خواهش میڪنم ولے من ڪاراے بزرگتر از گل خریدنم میتونم انجام بدم! نتوانست جلوے لبخند چشم ها و لب هایش را بگیرد. چیزے نگفت،بے خیال گفتم:چقد سخت و خندہ دارہ آدم براے چیزے ڪہ نمیدونہ چیہ فرارے باشہ. چشم هایش را از ڪتاب گرفت و با همان لبخندِ محو گفت:میتونے برے! لبخند بزرگے زدم:ممنون ڪہ اجازہ دادے منتظر دستور جنابعالے بودم‌. لبخندش پر رنگ شد:خواهش میکنم! خوش اومدی! جلوے در رفتم و گفتم:بگرد تا بگردیم،پسرِ حاج باقر! "پسر حاج باقر" را غلیظ و ڪشیدہ گفتم. لبش را گزید و سرش را توے ڪتاب برد تا خندہ اش را نبینم. از اتاق خارج شدم و نفسم را با حرص بیرون دادم،چند دقیقہ بعد مامان فهیم و عمہ مهلا آمدند و همراہ خالہ ماہ گل مشغول پاڪ ڪردن برنج شدیم‌. قرار بود حاج بابا و عمو باقر،براے ناهار بہ خانہ بازگردند و قصاب بیاورند. خالہ ماہ گل براے ناهار دیزے بار گذاشتہ بود،بوے دیزے و صداے قل قلش تمامِ عمارت سفید را برداشتہ بود. برنج را براے شب و دیگ نذرے پاڪ مے ڪردیم،قرار بود گوشت دو گوسفند را براے محلہ هاے پایین شهر ببرند بہ قلمِــ🖊 🍃 ♥️📚
♥️📚♥️📚♥️ 📚♥️📚♥️ ♥️📚♥️ 📚♥️ ♥️ 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 🌱 . من و خالہ ماہ گل و مامان برنج پاڪ مے ڪردیم و عمہ لپہ ها را. نزدیڪ ظهر ڪہ ڪارمان تمام شد،برنج و لپہ را خیس ڪردیم. خالہ و عمہ مشغول آمادہ ڪردن بساط ناهار شدند،من و مامان هم وقت را غنیمت شمردیم و سیب زمینے ها را پوست گرفتیم و داخل سطل آبے انداختیم‌. از ڪت و ڪول افتادہ بودم،اذان ظهر را ڪہ گفتند حاج بابا و عمو باقر همراہ قصابے آمدند‌. ڪمے بعد ریحانہ هم پیدایش شد. محراب عصا زنان از اتاقش خارج شد،خستہ نباشیدے بہ ما گفت و بہ ایوان رفت. عمو باقر من و ریحانہ را صدا زد تا بہ گوسفندها آب بدهیم و هنگام قربانے ڪردنشان حضور داشتہ باشیم. آقا نصیر،قصاب محلہ پیش بند سفید خون آلودے را بہ تن ڪرد سپس دو چاقوے بزرگ از ساڪش درآورد و مشغول تیزڪردنشان شد. گوسفندها بے قرار شدہ بودند،دستم را روے پیشانے یڪے شان گذاشتم و مشغول نوازشش شدم‌. ریحانہ برایشان ظرف آب گذاشت و چشم هایش اشڪ آلود شد:طفلڪیا! گناہ دارن! سرم را تڪان دادم:آرہ ولے حلال خداس! عوضش چندتا خانوادہ یہ وعدہ غذاے سیر میخورن! آقا نصیر هیڪل درشتش را جا بہ جا ڪرد و بہ سمت ما آمد. _خانما اگہ تاب دیدن خون ندارن برن ڪنار. عمو باقر خندید:چے فڪ ڪردے آقا نصیر؟! رایحہ خانم ما قرارہ خودش دل و رودہ ے آدم بریزہ بیرون! ریحانہ ایشے گفت و دستش را روے دهانش گذاشت. چشمڪے نثارش ڪردم،محراب روے نردہ ے ایوان نشستہ بود و با لبخند ما را تماشا مے ڪرد. آقا نصیر یڪے از گوسفندها را بلند ڪرد،زبان بستہ چنان "بع بعی" ڪرد ڪہ دلم آتش گرفت. دو گوسفند دیگر هم صدایشان بلند شد و بہ تقلا افتادند. عمو باقر ڪتش را درآورد و بہ دست ریحانہ داد،محڪم گوسفند را گرفت تا آقا نصیر ذبحش ڪند. ریحانہ چشم هایش را بست و لبش را بہ دندان گرفت. حیوان تقلا ڪرد و ڪمے بعد خونش روے زمین جارے شد. نفس عمیقے ڪشیدم و سرم را تڪان دادم. دو گوسفند دیگر هم بہ نوبت بہ سرنوشت دوستشان دچار شدند. آقا نصیر هر سہ را گوشہ ے حیاط آویزان ڪرد و مشغول پوست کندنشان شد. ریحانہ طاقت نیاورد و بالا رفت،ڪمے بعد خالہ ماہ گل چادر بہ سر آمد و گفت سفرہ ے ناهار را چیدہ اند. همگے وارد سالن شدیم،حاج بابا و عمو بہ زور آقا نصیر را راضے ڪردند ڪہ ناهار را با ما بخورد. سفرہ ے بزرگے وسط سالن پهن و چیدہ شدہ بود. مامان سہ ڪاسہ ے بزرگ آبگوشت مقابل عمو و حاج بابا و آقا نصیر گذاشت سپس ڪاسہ ے دیگرے براے محراب آورد. ڪنار ریحانہ نشستم،بعد از خوردن ناهار دو سہ تن از دوستان مشترڪ حاج بابا و عمو باقر براے ڪمڪ آمدند. آقا نصیر،لاشہ ے پوست ڪندہ ے گوسفندها را بہ ما سپرد و رفت. مردها مشغول خرد ڪردن گوشت گوسفندها شدند و ما مشغول خرد ڪردن پیاز. امیرعباس و عمو سهراب هم آمدہ بودند و در حیاط پشتے بساط اجاق و دیگ را آمادہ مے ڪردند. همانطور ڪہ همراہ ریحانہ پیاز خرد مے ڪردیم،آرام حرف مے زدیم و با چشم هاے اشڪے مے خندیدیم‌. زن ها آرام پچ پچ مے ڪردند و حواسشان بود طورے صدایشان را تنظیم ڪنند ڪہ ما نشنویم چہ مے گویند! با صداے آشنایے متعجب سر بلند ڪردم. _سلام خانما! خداقوت! الهام خانم در حالے ڪہ چادرش را ڪیپ نگہ داشتہ بود بہ سمت ما آمد. الناز هم پشت سرش بود،از حرص لبہ ے ڪارد را بہ انگشتم فشار دادم و بینے ام را بالا ڪشیدم! همہ سلام ڪردیم،خالہ ماہ گل سریع از جا بلند شد و بہ سمت الهام خانم و الناز رفت. گونہ ے الهام خانم را بوسید و با لحنے پر از محبت گفت:ببخشین دست نمیدم دستام ڪثیفہ. خیلے خوش اومدین! الناز براے بوسیدن خالہ ماہ گل پیش قدم شد سپس جعبہ ے شیرینے و دستہ گل را بہ طرف خالہ گرفت. _اینا رو ڪجا بذارم خالہ جون؟! خالہ لبخند زد:چرا زحمت ڪشیدین؟! بذار رو همین میز ناهار خورے عزیزم. الهام خانم چادر از سر برداشت و گفت:ناقابلہ. چشمتون روشن! سپس ڪیسہ اے پر از ڪمپوت ڪنار جعبہ ے شیرینے و دستہ گل گذاشت. خالہ ماہ گل قربان صدقہ رفتن را از سر گرفت! سرم را پایین انداختم،ریحانہ زمزمہ وار گفت:سنگ تموم گذاشتنا! ظاهرا از خان داداشمون بدشون نمیاد! نهیب زدم:هیس! مے شنون! خندید:اومدن ببینن شازدہ دامادشون سالمہ یا نہ! چپ چپ ڪہ نگاهش ڪردم ساڪت شد،الهام خانم میان جمع زنانہ رفت. الناز هم بہ سمت ما آمد،لبخند زد و گفت:اجازہ هس؟! ریحانہ پیش دستے ڪرد:صاحب اختیارے عزیزم! ڪنار من نشست و پرسید:چاقوے اضافہ دارین؟! خالہ ماہ گل سریع گفت:الناز جان راضے نیستم زحمت بکشی! لبخندش را عمیق تر ڪرد و ڪش چادرش را شل. چادرش روے شانہ هایش نشست. _این چہ حرفیہ خالہ؟! یعنے میخواین تو دُرُس ڪردن نذرے سهمے نداشتہ باشم؟! یہ سعادت ڪوچیڪہ ڪہ قسمت شدہ. @Ayeh_Hayeh_Jonon بہ قلمِــ🖊 🍃 ♥️📚
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از ❀|مَعـْـدودَهٍ↭.•
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
دلم به آن مستحبی خوش است که جوابش واجب است🦋✨ السَّلاَمُ‌عَلَى خَلَفِ‌السَّلَفِ وَ صَاحِبِ الشَّرَفِ ✋🏻 @Oshaghel_mahdi|♡
تا حالا از این گل گلی ها دیده بودی؟😳🤩 خیـلے زیبآن..😍😍 همه محصولای کانال کار خودشونه و میتونی با اطمینان سفارش بدی😋😎 قیمتاشونو که دیگه نگم که از هم صنف هاشون ارزوون تـر🙃🙈 ‌‌ ♡ ‌♡ و یعالمھ کارهای دلبرونـــــہ دیگه🌝🌻 🍃🌺بفرمایید تا حال و هواے دلتون عوض بشھ🌺🍃 https://eitaa.com/joinchat/62849053Cd7ffd468de
زینبی ها
تا حالا از این گل گلی ها دیده بودی؟😳🤩 خیـلے زیبآن..😍😍 همه محصولای کانال کار خودشونه و میتونی با اطمی
🤩 کانالش کارهای زیبایی داره🌸✨ از اون کارهایی که هرجایی نمیشه پیدا کرد 😇🌟 میتونی از دیدن این همه گل گلی های زیبا لذت ببرے 🌺🍃 https://eitaa.com/joinchat/62849053Cd7ffd468de
❁ بِسمِ اللّه‏ِ الرَّحمنِ الرَّحيم ❁ ▪️🏴 ▪ تا فصل عاشقی 💔 دوقدم مانده بہ داغ دوقدم مانده بہ درد دوقدم تا بہ جدا گشتن نامرد ز مرد دوقدم مانده مُحرَّم برسد میگویم اے ڪہ تو منتقم خون خدایـے برگرد ❣🍃 🌿 🦋@zeinabiha2 🦋
🌸ســلام ❤صبحتون 🌸پراز خیر و برکت ❤در پناه پروردگار 🌸امروزتون بخیر و نیکی ❤حال دلتون خوب 🌸وجـودتون سـلامت ❤زندگیتون غرق در خوشبختی 🌸روزتون پراز انرژی مثبت ❤سه شنبه تون مملو از شـادی☀ 🦋@zeinabiha2 🦋
😍 با خودت تکرار کن امروز خردِ لایق بهتریناهی هدایتم می کند. عشق الهی توانگرم می سازد به هر کاری دست بزنم پیروز و کامیابم. خدایا سپاسگزارم 🙏 🦋@zeinabiha2 🦋
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
السَّلامُ عَلیکَ یااَباعَبْدِالله ✋ دیدار شهر عشق و جنونت گر آرزوست نوبت بہ بزم اشڪ ....♥️ و عزا شد بگو بھ نیت زیارتش هرصبح مۍخوانیم♥ 💫 | صَلَے اللّٰھُ عَلَی۟ڪ۟ یٰااَبٰاعَب۟دِاللّٰھ۟ 🍀 صَلَے اللّٰھُ عَلَی۟ڪ۟ یٰا اَبٰاعَب۟دِاللّٰھ۟ |🍃 🌷|| صَلَے اللّٰھُ عَلَی۟ڪ۟ یٰا اَبٰاعَب۟دِاللّٰھ۟|| ✨ السلام علے من الاجابھ تحت قبتھ 💗.• السلام علے من جعل اللھ شفاءفے تربتھ 💛.• 🌟•° 🦋•° تنها باذکر صلواٺ 🌸🍃 🦋@zeinabiha2 🦋
پروفایل محرم 🦋@zeinabiha2 🦋
محرم 🦋@zeinabiha2 🦋
امام حسین 🍃♥️ ما در بهشت هم همه دنبال هیئتیم جنت بدون روضه ارباب بی صفاست🍃🌸
🌱🌸 . . . . . . [ 📿] [ {عݪیہ‌‌اݪسݪام}مۍفرمایَند: ] هر ڪسے بر غير ڪشتے ما (اهݪ‌بيت عݪیہم‌اݪسݪام) سوار شود غرق مےشود...! 📚منبع| شرح‌غرراݪحڪم ، جݪد۵ ، صفحہ۱۸۴ . . . 🦋 @zeinabiha2 . 🦋 . .🌱🌸 . . .
🌱🌸 . . . . . . | 🌱 ملک الموت بیا از من عاشق بگذر چند وقت مانده فقط تا که محرم برسد...🥀 . . . 🦋 @zeinabiha2 . 🦋 . .🌱🌸 . . .
🌱🌸 . . . . . . 🖤 وَاللَّهُ‌يَعْلَمُ‌مَا‌فِي‌قُلُوبِكُمْ ... حواسم‌هست‌که‌تودلت‌چی‌می‌گذره ..:) 🖤 . . . 🦋 @zeinabiha2 . 🦋 . .🌱🌸 . . .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌱🌸 . . . . . . به نام خداوند که مهربانی ها🌸🌱 معروف چیه؟!🤔🤔🤔 معروف یعنی عملی که خداوند اون رو به رسمیت شناخته✅😊 و منظور عرف جامعه نیست😉 معروف می تونه مستحب باشه 💚 می تونه واجب باشه 💚💚💚 معروفی که مستحب هست امر به اون واجب نیست ولی ثواب داره ، مثل نماز شب خوندن یا دائم الوضویی😇😇 اما معروفی که واجب هست👇👇👇 امر به اون ، واجب هست✅😉😉😉 مثل امر به نماز خوندن امر به خمس دادن و یا حتی امر به (برای کسانی که نمی کنند یا نسبت به جامعه بی تفاوت هستند) این پیام رو منتشر کنید....🌹 . . . 🦋 @zeinabiha2 . 🦋 . .🌱🌸 . . .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
📚موضوع_مرتبط: 📆مناسبت_مرتبط: تاریخ تولد شادی روحش پنج صلوات
21.29M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🌱🌸. . . . . . برای رسیدن به عرفان کامل دو راه و دو مکان بیشتر وجود ندارد: . یا در حرم اباعبدالله یا در مجلس اباعبدالله . 📚 علامه ‌طباطبایی . |🌙 🌱 . . 🦋 @zeinabiha2 . 🦋 . .🌱🌸 . . .
🌱🌸. . . . . . •|دختـرها بابایے نیسٺند، باباها دختـرےاند ... ! این را وقتے‌حسین(علیہ‌اݪسݪام) با سر بہ دیدن آمد فهمیدم ... |•🍃 💔 . . 🦋 @zeinabiha2 . 🦋 . .🌱🌸 . . .
🌱🌸. . . . . . دل😔🥀 اربابم پِـيِ کدام نخود سياه بفرستم دلم را ؟! وقتي فقط بهانه شش گوشه حُــ سِــ ـيــ ــن را گرفته است ؟! "حســــــــــــــيـن جــــــــان" آقــــــــا ... .🖤🍁 . . 🦋 @zeinabiha2 . 🦋 . .🌱🌸 . . .
♥️📚♥️📚♥️ 📚♥️📚♥️ ♥️📚♥️ 📚♥️ ♥️ 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 . خالہ سر تڪان داد:قربونت برم گل دختر! الان برات چاقو میارم. خالہ براے الناز چاقو آورد،الناز همراہ ما مشغول شد. زیر لب صلوات مے فرستاد و با وسواس پیازها را خرد مے ڪرد. ریحانہ براے من ابرویے بالا انداخت،انگار گفت "یاد بگیر" و من چشم غرہ اے نثارش ڪردم. ڪمے بعد ڪارمان تمام شد،همہ بہ حیاط رفتیم تا خورشت قیمہ را آمادہ ڪنیم. بوے روغن ڪرمانشاهے در حیاط پیچیدہ بود. حاج بابا و امیرعباس در ایوان گوشت ها را بستہ بندے مے ڪردند. عمو باقر و حاج فتاح بالاے سر دیگ برنج بودند و عمو سهراب و یڪے از مردهاے همسایہ مشغول تمیز ڪردن حیاط. محراب هم ڪنار حاج بابا نشستہ بود و گاهے در گوشش چیزے زمزمہ مے ڪرد. خواستم از ڪنارشان رد بشوم ڪہ حاج بابا نگاهے بہ من انداخت و سرے تڪان داد. با صداے الناز سر برگرداندم:رایحہ جون! _جانم! مهربان نگاهم ڪرد:میدونے چادر رنگیاے خالہ ڪجاس؟! سرم را تڪان دادم:آرہ عزیزم همراهم بیا. بہ سمت سالن عقب گرد ڪردم،همراہ الناز بہ طبقہ ے دوم رفتیم. سمت راست اتاق محراب قرار داشت و سمت چپ اتاق مهمان. وارد اتاق شدم و چادر گلدارے از روے رخت آویز برداشتم. الناز چادر سیاهش را از روے سر برداشت و مشغول سر ڪردن چادر رنگے شد. خواستم برگردم ڪہ از پنجرہ ے راهرو نگاهم بہ ڪوچہ افتاد. مردے ڪت و شلوار بہ تن مقابل درمان ایستادہ بود،زنگ را زد. خواستم سریع از پلہ ها عبور ڪنم و ببینم ڪیست ڪہ نیم رخش را بہ سمتم برگرداند. نیم رخ اعتماد را ڪہ دیدم تنم لرزید! سریع سرم را دزدیدم و از پلہ ها بہ سمت پایین سرازیر شدم. قلبم بے وقفہ و مضطرب خودش را بہ قفسہ ے سینہ ام مے ڪوبید. نگاهے بہ در و برم انداختم و درماندہ از سالن عبور ڪردم. حاج بابا سرش را بلند ڪرد:خوبے بابا؟! رنگت پریدہ! نفسم را بیرون دادم:عہ واقعا؟! سپس دستم را روے گونہ ام گذاشتم،محراب نگاهے بہ صورتم انداخت و چیزے نگفت. ڪنار امیرعباس ایستادم و گفتم:امیر بیا! محراب سرش را پایین انداخت و لبش را گزید. امیرعباس بہ صورتم خیرہ شد:دستم بندہ! پیشانے ام را بالا دادم:واجبہ! اخم ڪرد و گوشت را رها. بہ سمت در ڪوچہ رفتم دنبالم آمد. دست هایش را در هوا نگہ داشتہ باشد. _چے شدہ؟! سنگینے نگاہ حاج بابا و محراب را احساس مے ڪردم. چند قدم بیشتر بہ امیرعباس نزدیڪ شدم و آرام گفتم:نخواستم بہ حاج بابا بگم چون ترسیدم جوش بیارہ و یہ ڪارے دستمون بدہ! چشم هایش را ریز ڪرد:خب بگو چے شدہ دیگہ! _اعتماد! از بالا دیدمش داش زنگ خونہ مونو میزد! اخم هایش را درهم ڪشید،بہ سمت شیر آب رفت و دست هایش را شست. خواست بہ سمت در برود ڪہ سریع دنبالش رفتم. _ڪجا؟! _یہ سر و گوشے آب بدم،تو بیرون نیایا! _مراقب باش! در را باز ڪرد و رفت،لبم را بہ دندان گرفتم. حاج بابا صدایم زد:رایحہ! امیر ڪجا رف؟! نگاهے بہ در انداختم و شانہ بالا انداختم:ڪار داش حاج بابا! آب دهانم را فرو دادم و از در فاصلہ گرفتم،خواستم براے ڪمڪ و توے چشم حاج بابا نبودن بہ حیاط پشتے بروم ڪہ حاج بابا گفت:پنهون ڪارے نداریما! سرم را تڪان دادم:بعلہ حواسم هس! سریع بہ حیاط پشتے رفتم و خودم را مشغول ڪار ڪردم. حس از دست و پاهایم رفتہ بود،همہ مشغول پخت و پز بودند. الناز قرآن ڪوچڪے در دست گرفتہ بود و بالاے دیگ آیات را مے خواند. همہ در رفت و آمد بودند،غروب بود ڪہ قیمہ آمادہ شد مشغول ڪشیدن برنج و خورشت قیمہ در ظرف ها شدیم،امیرعباس بہ سمتمان آمد و لبخند اطمینان بخشے حوالہ ے چشم هایم ڪرد. همراہ ریحانہ غذاها را بردند تا در ڪوچہ پخش ڪنند. عمو سهراب و عمو باقر هم براے پخش تعدادے غذا و گوشت هاے قربانے در محلہ هاے پایین شهر سوار ماشین شدند و رفتند. بعد از نماز مغرب و عشا،دور هم شام خوردیم. محراب بہ زور و بہ احترام مهمان ها سر سفرہ نشستہ بود،هرچہ گفتند بہ اتاقش برود و راحت باشد قبول نڪرد. نگاہ هاے پر از تحسین حاج فتاح رویش بود،مدام بہ محراب "ماشالا" و "ایولا" مے گفت! افتخار مے ڪرد ڪہ محراب یڪ جوان انقلابے است. الهام خانم هم تایید مے ڪرد! در هیاهوے مهمانے امیرعباس گفت اعتماد آمدہ بود ببیند ڪہ من برگشتم یا نہ! گفت احتمالا خطر خاصے تهدیدم نمے ڪند اما بهتر است چند روز دیگر هم بیرون از خانہ آفتابے نشوم. دو سہ روز از روز نذرے گذشتہ بود ڪہ حاج بابا همراہ ڪارتون بزرگے وارد خانہ شد. همانطور ڪہ ڪتش را در مے آورد گفت:در جعبہ رو باز ڪن! یہ سرے اعلامیہ س تعدادش زیادہ،باید تا صبح با ڪاربون رو نویس ڪنیم! لبخند پر رنگے زدم:واقعا حاج بابا؟! یعنے منم ڪمڪتون ڪنم؟! لبخند محوے زد:بعلہ! جیغ ڪوتاهے ڪشیدم و بہ سمت ڪارتون دویدم! حتم داشتم محراب از حاج بابا خواستہ بود ڪہ ڪمڪشان ڪنم! @Ayeh_Hayeh_Jonon بہ قلمِــ🖊 🍃 ♥️📚
♥️📚♥️📚♥️ 📚♥️📚♥️ ♥️📚♥️ 📚♥️ ♥️ 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 . آن شب همراہ حاج بابا،اعلامیہ ها را رونویس و دستہ بندے ڪردیم. تا اذان صبح بیدار بودیم،حاج بابا مدام تاڪید داشت این ماجرا را بہ هیچڪس نگویم؛حتے بہ عمہ مهلا و زهرا دوست صمیمے ام! قول دادم حرفے نزنم،نمیدانم چندتا اعلامیہ با ڪاربن نوشتیم اما چشم هاے خستہ ے حاج بابا مے گفتند ڪہ تعدادشان خیلے زیاد بودہ. حاج بابا گفت دستگاہ تایپے ڪہ با آن اعلامیہ مے نوشتند خراب شدہ،قرار بود سریع دستگاہ دیگرے جایگزین ڪنند و بساط دستے نوشتن اعلامیہ ها سریع جمع بشود اما همین هم براے من غنیمت بود! برعڪس حاج بابا،من با شور و سریع قلم مے زدم و بعد از نماز صبح بہ زور خوابم برد! حاج بابا نماز صبح را با خستگے و چشم هاے نیمہ باز خواند سپس بہ اتاقش رفت و خوابید. دل توے دلم نبود اعلامیہ ها بہ دست همہ برسد،خصوصا بہ دست محراب! پیام امام راجع بہ شهادت مردم در حرم امام رضا (ع) را من نوشتم،جملات امام را خوب در ذهنم جاے دادہ بودم و از حفظ ڪلمہ بہ ڪلمہ را قلم زدم. در رختخواب هم برخے جملات امام را با خود تڪرار و بہ آن ها فڪر مے ڪردم. "دولت یاغے نظامے بہ امر شاہ تر و خشڪ را بہ آتش ڪشیدہ و یڪے از بزرگترین ضربہ هاے این جنایت ڪار بہ اسلام،بہ مسلسل بستن بارگاہ مقدس حضرت علے بن موسے الرضا صلوات اللہ علیہ است. این بارگاہ مقدس زمان رضاخان بہ مسلسل بستہ شد و قتل عام مسجد گوهرشاد پیش آمد. در زمان محمدرضا خان آن جنایت تجدید و دژخیمان شاہ در صحن و حریم آن حضرت ریختہ و ڪشتار ڪردند. ملت مسلمان باید از این شاہ و دولت یاغے غاصب تبرے ڪند و مخالفت با آن لازم است. بر تمام طبقات ملت لازم است با هر وسیلہ ے ممڪن بہ سقوط این دستگاہ جبار قیام ڪنند. اطاعت این دستگاہ،اطاعت طاغوت و حرام است!" امام در این پیام روز یڪشنبہ،پنجم آذر ماہ را عزاے عمومے و تعطیل اعلام ڪرد. پنجم آذر،همہ ے بازار و مدارس و برخے بانڪ ها و ادارہ ها تعطیل شد. فڪر مے ڪردم سهم بزرگے در این امر داشتہ ام ڪہ ڪمڪ ڪردم پیغام امام بہ مردم برسد! طعمِ لذت این پیروزے ڪوچڪ،در جانم ریشہ دواند و خواست قدم هاے بزرگترے بردارم! با ناز و ڪرشمہ از حاج بابا خواستم اجازہ بدهد بیشتر ڪمڪشان ڪنم،ناراضے بود اما نمیدانم محراب چہ وردے در گوشش خواندہ بود ڪہ سریع نرم شد و باز اعلامیہ آورد! ظاهرا بہ ڪل ماجراے ڪمیتہ و اعتماد را فراموش ڪردہ بودیم،آنقدر درگیر اعلامیہ خوانے و حفظ ڪردن حرف هاے امام شدہ بودم ڪہ براے چند ثانیہ هم از خانہ بیرون نمے رفتم! وقتے برخے مطبوعاتے ڪہ اعتصاب ڪردہ بودند،بیانہ صادر ڪردند ڪہ ڪمڪ مالے نیاز دارند،پول تو جیبے اندڪم را بہ حاج بابا دادم و گفتم:اینم سهم من! شب ششم آذر ڪہ ڪارڪنان ادارہ ے برق،براے این ڪہ مردم اخبار دولتے را دنبال نڪنند برق را قطع ڪردند؛با شور و شعف،زودتر از هر شب روے تختم دراز ڪشیدم و بہ تاریڪے خیرہ شدم. سیاهے اے ڪہ نویدِ روشنایے را مے داد! چند روز میشد ڪہ محراب را ندیدہ بودم،تا چند وقت قبل چشم دیدنش را نداشتم و زمانے ڪہ خانہ بود زیاد بہ آنجا نمے رفتم. حالا بهانہ اے براے دیدنش نداشتم ڪہ ڪسے بہ احوالم پے نبرد! محراب شدہ بود دعاهاے قنوتِ من،فے الدنیا حسنہ و فے الاخرہ الحسنہ ے من! ذڪر بعد از نمازهاے من! چند قدم بیشتر فاصلہ نداشتیم و انگار بہ اندازہ ے هفت آسمان ها از هم دور بودیم. جهانِ رایحہ خلاصہ شدہ بود در محراب! محرابے ڪہ بے هوا در قلب و جانش نشستہ بود! دلم بے قرار بود ڪہ قد و بالایش را ببینم،ببینم ڪہ سوختگے اے ڪہ پاهایش را زمین گیر ڪردہ بود التیام پیدا ڪردہ یا نہ؟! روز نذرے را در ذهنم مرور ڪردم،در ایوان نشستہ بود و همہ را با حسرت نگاہ مے ڪرد. چقدر از تڪ تڪ مان عذر خواهے ڪرد ڪہ نتوانست ڪمڪ حالمان باشد و بخشے از زحمات ما بخاطرہ او بود! مرا ڪہ مے دید قد علم مے ڪرد و پاهاے سوختہ اش را بہ زمین مے چسباند،چقدر خالہ ماہ گل قربان صدقہ اش رفت ڪہ روے پاهایش نایستد اما دردش را پشت لبخندش جا داد و گفت:خوبم مامان جان! چیزیم نیس ڪہ! چقدر سادہ لوح بود ڪہ نمے دانست دردش هم زمان در جانِ من و خالہ ماہ گل مے پیچد! ریحانہ مے گفت حالش بهتر شدہ،گودے زیر چشم هایش محو شدہ اند و زخم هاے صورتش ڪم رنگ. مے گفت دوبارہ راحت لبخند مے زند،دیگر درد صورت و لبخندش را جمع نمے ڪند! اما دل ڪہ بہ این چیزها قانع نبود،باید مے دید تا آرام مے گرفت. ڪاش مے توانستم دوبارہ مرضیہ خانم را ببینم و در آغوشش جا بگیرم. Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 بہ قلمِــ🖊 🍃 ♥️📚
♥️📚♥️📚♥️ 📚♥️📚♥️ ♥️📚♥️ 📚♥️ ♥️ 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 . بگویم:چلہ ے چے بگیرم ڪہ دلش واسہ من شہ؟! هان؟! ذڪر چے دارے واسہ آروم ڪردن دلِ بے تاب؟! یا اصلا دوا چے دارے واسہ دلِ عاشق؟! حتما نسخہ اے داشت براے حال پریشان من،حتما مرهمے براے قلبم داشت. حتما وردے یادم مے داد ڪہ وقتے مدام مامان فهیم از الناز تعریف مے ڪرد و مے گفت چقدر خالہ ماہ گل و عمو باقر دوستش دارند،بغض چمبرہ نزند در گلویم. حتما چارہ اے داشت براے وقتے ڪہ مامان فهیم مے گفت:ماہ گل گفت اگہ محراب تا قبل محرم سرپا بشہ نداے خواستگاریو بہ حاج فتاح اینا میدن،اگہ نہ میمونہ براے بعدِ محرم و صفر! رخت و لباستونو آمادہ ڪنین ڪہ عروسے داریم! ڪہ دق نڪنم! شور انقلاب و غمِ عشقے بے سرانجام باهم بر سرم آوار شدہ بود! دلم بهانہ اے براے دیدنش مے خواست و عقلم اجازہ نمے داد! در قلب ما رسم نبود براے چشم هایے ڪہ صاحب داشتند بمیرے! باید قصہ ے چشم ها را تمام مے ڪردم،باید چشم هایش را بہ دیگرے مے سپردم و خواهرانہ مجلس شادے اش را مے گرداندم. حتما دخترش من و ریحانہ را عمہ صدا مے زد! قصہ را ڪہ اینطور تمام مے ڪردم قلبم محڪم بہ قفسہ ے سینہ ام مے ڪوبید و نفسم را تنگ مے ڪرد. بغض را همراہ خود مے آورد و چشم هایم تار مے شد. مدام از خودم مے پرسیدم یعنے ممڪن است براے این ڪہ حرص الناز را دربیاورد،او را هم غلیظ "دخترِ حاج فتاح!" صدا بزند؟! ڪاش مے فهمید ڪہ دختر حاج خلیل از این فڪر و خیالات دیوانہ شدہ! دهم آذر ماہ بود،شب اول محرم. خبرے از مراسم خواستگارے نشد،دلم ڪمے آرام گرفت و نهیب زد:هنوز وقت دارے ڪہ عاشقش باشے! هنوز براے دیگرے نشدہ بود...پیراهن بافت سیاہ بلندے بہ تن ڪردہ بودم. داشتم موهایم را مے بافتم ڪہ زنگ در را زدند. مامان فهیم و ریحانہ براے خریدن خرما و گردو بیرون رفتہ بودند،هرسال یازدہ شب محرم را مجلس روضہ داشتیم. زنانہ خانہ ے ما بود و مردانہ خانہ ے عمو باقر،بے حال چادر رنگے اے سر ڪردم و از پذیرایے رد شدم. پشت در ڪہ رسیدم پرسیدم:ڪیہ؟! صدایش قلبم را بے تاب ڪرد! _منم! دستے بہ چادرم ڪشیدم و سریع در را باز ڪردم. قامتش را دیدم،صاف ایستادہ و نگاهش بہ زمین بود. خبرے از زخم ها و ڪبودے هاے روے صورتش نبود،لباس مشڪے بہ تن داشت. ظاهرا حالش خوب بود و سرحال،تنها گچ دستش هنوز از آن ماجرا بہ یادگار ماندہ بود. نگاہ خیرہ ام را ڪہ دید سر بلند ڪرد و گفت:سلام! گلویم را صاف ڪردم و گفتم:سلام! خدا رو شڪر بهترے؟! سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان داد:الحمداللہ! شما خوبے؟! سپس آرام ادامہ داد:شنیدم از دستِ انقلابیا شبا تا صبح بیدارے! لبخند زدم،از آن ها ڪہ چال گونہ ام را بہ رخ مے ڪشید! _منم خوبم! یعنے الان من تو گروہ انقلابیا نیستم؟! از سوالم جا خورد،چند ثانیہ مڪث ڪرد و پرسید:دوس دارے باشے؟! شانہ بالا انداختم:اگہ دعوتم ڪنن افتخار حضورم نصیبشون میشہ! لبخند محوے لب هایش را از هم باز ڪرد:عجب! حاج خلیلم راضے ان بہ این افتخار؟! _صد البتہ! راضے ام نباشن پسرشون میتونہ راضے شون ڪنہ! لبش را گزدید تا نخندد. _استغفراللہ روز اول محرمے! _استغفراللہ ندارہ سعادت داشتن دارہ! لبخند تمام صورتش را گرفت بدون این ڪہ صورتش از درد جمع بشود! _حیف ڪہ ما این سعادتو نداریم! سرم را تڪان دادم:صد حیف! اومدے نامہ ے دعوت بدے پشیمون شدے؟! پیشانے اش را بالا داد:نہ خیر! اومدم از صابخونہ ڪسب اجازہ ڪنم براے آوردن پرچم سیاہ و ڪتیبہ! با سر بہ حیاط اشارہ ڪردم:ڪسے خونہ نیس! مامان و ریحانہ رفتن خرید،یڪم دیگہ پیداشون میشہ. اگہ... خجالت زبانم را بست،سریع منظورم را گرفت و گفت:منو چندتا از بچہ هاییم! سپس نگاہ پر از شرم و حیایش را بہ در دوخت،آرام گفتم:درو براتون باز میذارم. چشم هایش از در دل ڪندند و بہ چشم هایم خیرہ شدند. _لطف میڪنے! چند قدم از در فاصلہ گرفتم و تا آخر آن را باز گذاشتم‌. محراب ڪہ دید هنوز ایستادہ ام گفت:شما برو تو،من راهنمایے شون میڪنم! آرام لب زدم:باشہ! نمے دانست ڪہ میخواهم یڪ دل سیر تماشایش ڪنم! خوب ببینم مثل قبل،راحت و استوار روے پاهایش ایستادہ و ڪمے هم از قهوہ ے چشم هایش بنوشم! عقب تر ڪہ رفتم نگاهم را از پا تا سرش بالا بردم،صاف ایستادہ بود. چشمش بہ سرڪوچہ بود،از پلہ هاے ایوان ڪوچڪمان بالا رفتم و دوبارہ بہ قامت بلندش خیرہ شدم. Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 بہ قلمِــ🖊 🍃 ♥️📚
♥️📚♥️📚♥️ 📚♥️📚♥️ ♥️📚♥️ 📚♥️ ♥️ 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 . قرار بود این قاب،نصیب در خانہ ے الناز بشود؟! اشڪ در چشم هایم خانہ ڪرد. براے فرو دادن بغض،آب دهانم را با شدت قورت دادم. قرار بود الناز مرهم تن خستہ و نگرانے هایش بشود؟! بلد بود مثل من وقتے ڪہ از تظاهرات بر مے گشت،خوب زخم هایش را ضد عفونے و بہ زور راهے درمانگاهش ڪند؟! بلد بود با ڪاربن شبے چهارصد پانصد عدد اعلامیہ بنویسد تا خیال محراب راحت باشد ڪہ پیغام و حرف هاے امام بہ دست همہ مے رسد؟! بلد بود براے محراب در مقابل ڪسے مثل اعتماد سپر بشود؟! اصلا بہ اندازہ ے من محراب را بلد بود؟! مے دانست از چہ چیزهایے بدش مے آید و چہ چیزهایے را دوست دارد؟! مثلا من خوب مے دانستم از چہ چیزهایے خوشش نمے آید و دقیقا همان ڪارها را انجام مے دادم! مثلا مے دانستم از خندہ هایم در خیابان خوشش نمے آید،از این ڪہ آقاے پشت اسمش را بردارم خوشش نمے آید،از خورشت ڪرفس خوشش نمے آید،بہ هواے بهار ڪمے حساسیت دارد و... من چقدر از محراب مے دانستم و نمے دانستم! قطرہ ے اشڪے شیطنت ڪرد و روے گونہ ام لغزید،سریع صورتم را برگرداندم و وارد خانہ شدم. ڪاش نمے آمد،ڪاش دلِ بیچارہ ے من را بیشتر نمے لرزاند... امروز نہ اما فردا ڪہ قسمتِ آرزوهاے خوش رنگ و لعابِ دختر دیگری مے شد! وارد اتاقم شدم و بہ اشڪ هایم اجازہ ے بارش دادم،منے ڪہ بہ زور اشڪ مے ریختم حالا گریہ ڪردن ڪار هر روز و ساعتم شدہ بود! چشم هایم،چشم هایش را نمے دید اشڪ مے ریخت،چشم هایش را مے دید دوباره اشڪ مے ریخت،صدایش را نمے شنید اشڪ مے ریخت،صدایش را مے شنید باز اشڪ مے ریخت‌.‌.. پس قرار بود ڪے علم،براے درمانِ عشق ڪارے بڪند؟! قرار بود چہ زمانے بگوید چگونہ از عشق پیشگیرے ڪنیم؟! وقتے مبتلا شدیم چہ درمانے جز صبر و حسرت دارد؟! اگر علم بلد نبود عشق را درمان بڪند پس بہ چہ دردے مے خورد؟! سرماخوردگے و دل درد و غیرہ ڪہ با دمنوش هاے خان جون و مامان فهیم هم حل میشد! لبم را گزیدم و خواستم زانو بزنم ڪہ صدایم زد‌. _رایحہ خانم! یالا! سریع اشڪ هایم را پاڪ و گلویم را صاف ڪردم. بلند گفتم:الان میام! نفس عمیقے ڪشیدم و چندبار بہ صورتم دست ڪشیدم‌. ڪمے بعد از اتاق خارج شدم،در چهارچوب در پشت بہ من ایستادہ بود. چند پسر جوان سر بہ زور مشغول نصب ڪتیبہ و پرچم ها بودند. بہ چند قدمے اش ڪہ رسیدم سرش را برگرداند. _هوا سردہ! چاے هس براے بچہ ها ببرم؟! لبم را با زبان تر ڪردم:الان دم میڪنم. چند قدم فاصلہ گرفت:دستت دُرُس! آمادہ شد صدام ڪن بیام ببرم! خواست عقب گرد ڪند ڪہ دقیق در صورتم نگاہ ڪرد و گفت:چیزے شدہ؟! جدے نگاهش ڪردم:نہ چے باید بشہ؟! سعے ڪرد آرامش در صدایش موج بزند و ڪمے مهربانے! _درستہ قبلا زیاد باهم خوب نبودیم اما...اما بعد این ماجراها ما دیگہ دشمن هم نیستیم! یعنے از اولم نبودیم! شاید از هم خوشمون نیاد ولے الان تو یہ جبهہ ایم! میتونے رو من حساب ڪنے مثل امیرعباس! شانہ بالا انداختم:اگہ تونستم حتما! آرامش از چهرہ اش پر ڪشید،بے اختیار ادامہ دادم:ولے تو برادرے هیچڪس براے من امیر نمیشہ! ابروهایش را بالا انداخت:بر منڪرش لعنت! بہ هر حال خواستم بگم احتمالا از چند روز دیگہ بیشتر بهت زحمت بدیم! متعجب نگاهش ڪردم:چہ زحمتے؟! چشم هایش روے چشم هایم نشست‌. _دوتا دستگاہ تایپ جدید گرفتیم دیگہ نیازے بہ اعلامیہ دستے نوشتن نیس! بند دلم پارہ شد،با ڪمے مڪث ادامہ داد:یہ نفرو براے تایپ ڪردن احتیاج داریم،با عمو خلیل حرف زدم اگہ راضے باشہ و خودتم بخواے براے روزایے ڪہ لازمہ مے برمت پشت دستگاہ! چشم هایم گرد شد:چے؟! خونسرد گفت:اگہ دوس داشتہ باشے میتونے ڪنار ما باشے همین! غم ڪنار رفت و شادے جایش را گرفت. پشت سر هم سوال هایم را ردیف ڪردم. _دستگاہ تایپو میارین اینجا؟! از ڪے باید شروع ڪنم؟! سریع انگشت اشارہ اش را روے بینے اش گذاشت و گفت:هیس! سر فرصت راجع بهش حرف میزنیم! چایت دیر نشہ! Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 بہ قلمِــ🖊 🍃 ♥️📚