♥️📚♥️📚♥️ 📚♥️📚♥️ ♥️📚♥️ 📚♥️ ♥️ #عشقینه 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_هجدهم #عطر_یاس #بخش_پنجم . بعد از ڪلے حرف و شرح حال بہ اتاقم رفتم،مامان فهیم و ریحانہ هم آمدند تا ڪنارم بخوابند و تنها نباشم. مامان میان من و ریحانہ دراز ڪشید،مثل بچگے هایمان برایمان قصہ گفت و لالایے خواند. بعد از شب ها،در آغوش پر مهرش راحت خوابیدم. آنقدر خستہ بودم ڪہ تا ظهر ڪسے بیدارم نڪرد،از خواب ڪہ بیدار شدم مامان آمد و بعد از ڪلے مقدمہ چینے خواست مطمئن بشود اتفاق خاصے برایم نیوفتادہ! بہ او اطمینان دادم ڪہ باد دست ڪسے هم بہ تنم نخوردہ چہ برسد چیزهاے دیگر! چهار پنج روز گذشت،در آن چهار پنج روز از خانہ بیرون نرفتہ بودم و دلم هواے محراب را داشت‌. هرچہ مامان و حاج بابا اصرار ڪردند ڪہ بہ دیدن محراب برویم قبول نڪردم،مامان تقریبا هر روز بہ دیدن خالہ ماہ گل و محراب مے رفت. ریحانہ هم یڪ روز درمیان بہ دیدنشان مے رفت یا تماس مے گرفت و دو سہ دقیقہ اے با خالہ صحبت مے ڪرد. روز پنجم،مامان ڪہ از خانہ ے عمو باقر برگشت گفت عمو باقر سہ تا گوسفند گرفتہ تا براے سلامتے من و محراب قربانے ڪند! چند تن از اهالے محل و بازار هم دعوت بودند،قرار بود مامان از صبح زود بہ ڪمڪ خالہ ماہ گل برود. مامان پیشنهاد داد من هم همراهش بروم،صبح راس ساعت شش از خواب بیدار شدم و دوش گرفتم‌. همراہ ریحانہ صبحانہ ے مختصرے خوردم،ریحانہ ڪہ بہ مدرسہ رفت بہ اتاقم بازگشتم و با وسواس شومیز سادہ اے با راہ راہ هاے سفید و آبے تیرہ همراہ دامن بلند سرمہ اے رنگے از ڪمد بیرون ڪشیدم. شومیز و دامن را تن ڪردم و بہ پذیرایے برگشتم. مامان فهیم داشت ڪمڪ مے ڪرد ڪہخ حاج بابا ڪتش را بپوشد. بہ سمتشان رفتم و رو بہ حاج بابا گفتم:حاج بابا! میشہ بهتون یہ زحمت بدم؟! سرش را برگرداند:جانم قیزیم؟! _جونتون سلامت. میشہ یہ دستہ گل مریم بگیرین براے خالہ اینا ببرم؟! ابرویے بالا انداخت و گفت:باشہ چند دیقہ دیگہ ڪہ گل فروشیا باز شد میرم برات میگیرم. دیگہ؟! لبخند زدم:دستتون درد نڪنہ! چند دقیقہ بعد حاج بابا رفت و با دستہ گل مریم بازگشت. روسرے سرمہ اے رنگے سر ڪردم و بہ مامان فهیم گفتم اول من تنها بروم تا خالہ فڪر نڪند بخاطرہ همراهے مامان یا رودربایستے و دعوتش،رفتہ ام. دستہ گل را در دست گرفتم و از خانہ خارج شدم،مردد بہ سمت خانہ ے عمو باقر قدم برداشتم‌. چند قدم ڪہ نزدیڪ شدم ناگهان در باز شد و عمو باقر خارج. سرش را ڪہ بلند ڪرد چشم هایش برق زدند و لب هایش بہ لبخند باز شدند:سلام عموجان! آفتاب از ڪدوم طرف در اومدہ چشم ما بہ جمال شما روشن شد؟! سرم را از شرم پایین انداختم:سلام عمو! شرمندہ ام بہ خدا! روے دیدنتونو نداشتم. _سرتو بلند ڪن! یادم نیس خجالتے بودہ باشے! سرم را بلند ڪردم اما بہ چشم هایش خیرہ نشدم. _حال آقا محراب خوبہ؟! سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان داد:آرہ عزیزم! تو خوبے؟! آب دهانم را فرو دادم:شڪر خدا! بابت این اتفاقاے پیش اومدہ عذر میخوام. تقصیر من شد! اخمے ڪرد و گفت:بیا برو تو انقد برا من تعارف تیڪہ پارہ نڪن! لبخند زدم:چشم! خواستم از ڪنارش عبور ڪنم ڪہ پرسید:خلیل رف؟! _آرہ عموجون. همین چند دیقہ پیش،خالہ ماہ گل بیدارہ؟! _آرہ از ڪلہ ے سحر! از عمو باقر خداحافظے ڪردم و وارد حیاط شدم. خزان میان شاخہ و برگ درخت ها و باغچہ پیچیدہ بود اما چیزے از زیبایے عمارت سفید عمو باقر ڪم نڪردہ بود‌. سه گوسفند گوشه ی حیاط بسته شده بودند و ینجه می خوردند. با قدم هاے ڪوتاہ بہ سمت ایوان راہ افتادم،دو سہ پلہ ڪہ بالا رفتم با تن صدایے ڪہ نہ آرام بود و نہ بلند گفتم:خالہ ماہ گل! اجازہ هس؟! صداے خالہ نزدیڪ شد:رایحہ جانم! بیا عزیزم! از ایوان عبور ڪردم،جلوے در ڪہ رسیدم خالہ در چهارچوب در پیدا شد. سریع گفتم:سلام! لبخند مهربانے زد:سلام عزیزدلم! خوش اومدے! سپس چند قدم فاصلہ ے مان را ڪم ڪرد و در آغوشم ڪشید. _چقد دلم برات تنگ شدہ بود! جات خیلے خالے بود خانم! گونہ هایش را بوسیدم و گفتم:دل من بیشتر براتون تنگ شدہ بود. خوبے خالہ؟! بہ صورتم خیرہ شد و با محبت جواب داد:الان ڪہ تو رو خوب مے بینم خوبم،بیا تو هوا سردہ. همراہ خالہ وارد خانہ شدیم،همہ جا از تمیزے برق مے زد. خالہ پرسید:چرا فهیمہ نیومد؟! _من خواستم اول تنها بیام دیدنتون. این چند روز خجالت مے ڪشیدم بیام. متعجب نگاهم ڪرد:خجالت براے چے؟! _بابت این اتفاقا! بابت بلایے ڪہ سر آقا محراب اومدہ! لبخند زد:این چہ حرفیہ دختر خوب؟! ڪدوم بلا؟! محراب وظیفہ ے برادریشو بہ جا آوردہ. لبخند تلخے زدم:اما... _اگر و اما ندارہ! صبونہ خوردے؟! _آرہ خالہ جون. سپس مردد پرسیدم:آقا محراب بیدارن؟! سرش را تڪان داد:آرہ عزیزم داشتم براش صبونہ آمادہ مے ڪردم. نگاهے بہ در اتاقش انداختم: میتونم برم ببینمش؟ @‌Ayeh_Hayeh_Jonon بہ قلمِــ🖊 #لیلےسلطانی🍃 ♥️📚

♥️📚♥️📚♥️ 📚♥️📚♥️ ♥️📚♥️ 📚♥️ ♥️ #عشقینه 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_هجدهم #عطر_یاس #بخش_ششم . بہ اتاق اشارہ ڪرد و گفت:اونجاس! سپس نگاهے بہ دستہ گل انداخت و بہ سمت آشپزخانہ رفت. با قدم هاے مضطرب و شاد بہ سمت اتاق راہ افتادم،دستہ گل را بہ سینہ ام چسباندم و تقہ اے بہ در زدم. صداے محراب ڪہ بلند شد قلبم لرزید! _بلہ؟! بے اختیار گفتم:منم! دختر حاج خلیل! با ڪمے مڪث گفت:بفرمایین! در را باز ڪردم و وارد شدم،عصاے فلزے اے زیر بغلش زدہ بود و با پاهاے پانسمان شدہ سر پا ایستادہ بود. یقہ اسڪے خاڪسترے اے بہ تن داشت و شلوار راحتے مشڪے رنگ. موهایش ڪمے آشفتہ بود،سریع دستے بہ موهایش ڪشید. این اندام لاغر بہ قد و قامتش نمے آمد! گودے زیر چشم ها و زخم هاے صورتش ڪمے بهتر شدہ بود. نگاهے بہ پاهاے پانسمان شدہ اش انداختم،مے لرزیدند! چشم هایش صورتم را مے ڪاویدند،با زبان لبم را تر ڪردم:سلام! نفسش را بیرون داد:سلام! دل نگران پاهاے سوختہ اش بودم،چند قدم بہ سمتش رفتم و گفتم:حالتون خوبہ؟ میخواین بشینین؟! ابروهایش را بالا داد:ممنون! راحتم! نگاهم بہ صندلے ڪنار تختش افتاد سریع روے صندلے نشستم. عصا زنان و با زحمت نزدیڪ تخت شد،نمے توانست ڪف پاهایش را روے زمین بگذارد. دلم ریش شد! روے تخت نشست. دستہ گل را ڪنارش گذاشتم و گفتم:من واقعا معذرت میخوام! لبخند زد،دلبرانہ و مملو از آرامش:بابت چے؟! _اتفاقے ڪہ براتون افتادہ. آب دهانش را فرو داد و بے توجہ پرسید:خوبے؟! ڪاشان راحت بودے؟! صورتش از درد جمع شدہ بود،لبخند زدم:عمو حسین و مرضیہ خانم ماہ بودن،ڪلے بهشون زحمت دادم. _خب خدا رو شڪر! مردد گفتم:امیدوارم یہ روزے بتونم این...لطف یا محبتتو جبران ڪنم. متعجب بہ چشم هایم خیرہ شد:ڪدوم لطف؟! _همین ڪہ نذاشتے اونجا بمونم! میدونے مامان فهیم میگہ من سر نترسے دارم و یہ روزے ڪار دست خودم میدم. اونجا ڪہ بودم اصلا نگران خودم نبودم فقط قلبم داش براے حال مامان و حاج بابا بیرون میزد. بہ قول خان جون آدمیزادہ و تعلقاتش! سرش را تڪان داد و جدے گفت:راست میگہ خان جونت! آدمیزادہ و تعلقاتش! نفس عمیقے ڪشیدم:دلبستگے من بہ حاج بابا رضا نمیداد ڪہ تو خط شما باشہ! دلبستگے حاج بابا بہ من نمیذارہ دیگہ از این بہ بعد بے اذنش قدم از قدم بردارم. اما اگہ ڪمڪے خواستے ڪہ در توانم بود حتما انجام میدم‌. مثلا...مثلا اعلامیہ نویس نمیخواین؟! پوزخند زد:دلت براے ڪمیتہ تنگ شدہ؟! این دفعہ نمیتونم نجاتت بدما! _دلم میخواد امامو بیشتر بشناسم. لبخند زد:پس خوب این دوتا جملہ مو بشنو،روزا آبگوش میخورہ و شبا ماستو ڪشمش! تو سادگے و تقوا نظیر ندارہ این مرد! بے اختیار پرسیدم:خیلے دوسش دارے؟! لبخند جان دارے زد:دوست داشتن یہ چیزہ! عشق یہ چیز دیگہ! فدایے یڪے بودن یہ چیز دیگہ! جدے پرسیدم:فداییشے؟! محڪم گفت:عاشقشم و فدایے راهش! راهے ڪہ راہ خداس! روح اللہ هم مرد خداس! میونہ دار راہ خداس! ما جز براے خدا خونمونو تباہ نمے ڪنیم! ابروهایم را بالا دادم:اما فڪ میڪردم حالا حالاها بہ فڪر مرگ و شهادت نباشے! بخواے ڪمڪ ڪنے تو شبیہ سازے حڪومت عدل علے (ع)! فڪر مے ڪردم بیشتر از یہ جوون انقلابے خواہ معمولے باشے! اخم ڪرد:و ڪے بهت گفتہ من بیشتر از یہ جوون انقلابے خواہ معمولے ام؟! اعتماد؟! _پس حتما یہ چیزایے هس ڪہ اعتماد میدونستہ! یہ چیزے هس ڪہ راحت دوستاتو میندازے پشت سرتو هجوم مے برے بہ خونہ ے یہ ساواڪے! یہ چیزایے هس ڪہ میاے ڪمیتہ مشترڪو یہ زندانیو فرارے میدے و بہ مامور ساواڪ شلیڪ میڪنیو الان جلوے من نشستے و نفس مے ڪشے! لبخندش ڪج شد و دست سالم را دور سینہ اش پیچید:اگہ ناراحتے نفس نڪشم! _از نفس ڪشیدنت ناراحت نیستم از این ڪہ منو احمق فرض مے ڪنے ناراحتم! فڪر میڪنے من از نسل زنایے ام ڪہ تہ هنرشون اینہ ڪہ ڪدوم مزون ڪت و دامن بدوزنن و فردا موهاشونو براے بیرون رفتن چہ شڪلے درست ڪنن و چقد آرایش؟!‌ یا از نسل زنایے ڪہ نشستن تو خونہ و شوهر ڪردن آرزوشونہ؟! شماها یادتون رفتہ از دامن ما قد علم ڪردین براے این روزا! ابروهایش را بالا داد:ما یعنے ڪیا؟! _تو و امثال تو و مرداے سلطنت! هر دوتون بہ یہ نحوے ما رو بہ انزوا محڪوم ڪردین! سلطنت میخواد همہ ے هم و غم ما آزادے حجاب و معاشرتمون با مردا باشہ،فڪر میڪنہ اینطورے اروپایے شدیمو جامعہ مون خیلے مدرنہ! شمام میخواین ما بیرون گود تو خونہ هامون بشینیم و شما وسط میدون خودتونو نشون بدین. هر ڪدومتون بہ یہ نحوے ما رو از میدون بہ در ڪردین! اما یادتون رفتہ این ماییم ڪہ شما رو اونطور ڪہ میخوایم تربیت میڪنیم! یادتون رفتہ ڪسے ڪہ عاشورا رو زندہ نگہ داشت زینب (س) بود! سرش را تڪان داد:اشتباہ فڪر میڪنے! _پس چرا حاج بابا نمیذارہ منم ڪنارتون باشم؟! پس چرا تو خودتو انداختے وسط که تو کمیته نمونم؟ @Ayeh_Hayeh_Jonon بہ قلمِــ🖊 #لیلےسلطانی🍃 ♥️📚

♥️📚♥️📚♥️ 📚♥️📚♥️ ♥️📚♥️ 📚♥️ ♥️ #عشقینه 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_هجدهم #عطر_یاس #بخش_هفتم . چشم هایش را ریز ڪرد:مگہ تو ڪار سیاسے ڪردہ بودے ڪہ الڪے اون تو بمونے و جواب پس بدے؟! دست بہ سینہ شدم:اما الان میخوام ڪار سیاسے ڪنم! البتہ اگہ تفڪرات تو و گروهت بذارہ! انگشت اشارہ اش را بہ سمتم گرفت:من گروہ ندارم. این فڪر و خیالاے مسخرہ رو هم ڪہ من ڪارہ اے ام از ذهنت بیرون ڪن! ابرو بالا انداختم:پس مهر تایید بہ حرفام زدے! دیدے حق با من بود! لبش را بہ دندان گرفت:برو دختر خوب! الان تو وضعیتے نیستم ڪہ باهات بحث سیاسے و عقیدتے ڪنم. هر وقت حالم خوب شد بهت خبر میدم تا حسابے روشنت ڪنم! شیطنتم گل ڪرد:آدما رو از رو عملشون میشہ شناخت نہ حرفاشون! خواستم از روے صندلے بلند بشوم ڪہ گفت:یعنے چے این حرف؟! صاف ایستادم و جدے نگاهش ڪردم:یعنے میدونم دو سہ شبہ حاج بابا اعلامیہ میارہ خونہ و رونویس میڪنہ. اخم ڪرد و ڪنجڪاو نگاهم:خب! _بہ اونے ڪہ اعلامیہ ها رو بهش میدہ بگو بیشتر بهش اعلامیہ بدہ تا منم ڪمڪش ڪنم! چشم هایش تا آخرین حد ممڪن باز شد،ڪمے مڪث ڪرد و گفت:برو خدا روزے تو جاے دیگہ حوالہ بدہ! تو این مدت بہ اندازہ ے ڪافے شرمندہ ے عمو و خالہ فهیمہ شدم. شانہ هایم را بالا انداختم:باشہ هر طور راحتے! دوس داشتم پیش خودتون باشم ولے اصرارے نیس تو دوستو آشنا ڪم انقلابے خواها نیستن ڪہ بہ ڪمڪ احتیاج داشتہ باشن! سریع بلند شد،از شدت درد چهرہ اش درهم رفت و سرخ شد. بے توجہ و خونسرد گفت:دارے منو تهدید میڪنے ڪہ بهت باج بدم؟! خونسرد گفتم:نہ داداش! گفتم خبر بدم دورا دور منم تو این راہ ڪمڪتون میڪنم. دوبارہ انگشت اشارہ اش را بہ سمتم گرفت:واے بہ حالت اگہ بفهمم باز سرخود ڪارے ڪردے این دفعہ ڪاشان ڪہ سهلہ مے فرستمت ناڪجا آباد! باز خونسرد گفتم:حرص نخور داداش! هرڪس صلاح زندگیشو خودش میدونہ! در ضمن اگہ عمق و اندازہ ے سوختگیاے ڪف پات زیاد نیس،تخم مرغ بزن زودتر خوب میشہ! سپس بہ سمت در رفتم و از اتاق خارج شدم. خالہ ماہ گل پشت میز غذاخورے نشستہ بود و سینے اے مقابلش قرار داشت. متفڪر دستش را زیر چانہ اش زدہ و بہ سینے خیرہ شدہ بود. دستم را روے شانہ اش گذاشتم:خالہ! بہ سمتم سربرگرداند:جان خالہ! _چیزے شدہ؟! از روے صندلے بلند شد:نہ عزیزم،برم صبونہ ے محرابو بدم. سینے را از روے میز برداشت و بہ سمت اتاق راہ افتاد. پرسیدم:من چے ڪار ڪنم؟! بہ سمتم سر برگرداند:از آشپزخونہ یہ گلدون پیدا ڪنو توش آب بریز تا این دستہ خوشگلت خشڪ نشہ! طورے گفت ڪہ معذب شدم و گونہ هایم رنگ گرفت،آرام گفتم:چشم! وارد آشپزخانہ شدم و بعد از ڪمے جست و جو،گلدان بزرگ بلورے ای پیدا ڪردم و ڪمے آب قند داخلش ریختم. گلدان را روے میز غذاخورے گذاشتم،خبرے از خالہ ماہ گل نبود. چند دقیقہ بعد سینے بہ دست برگشت و بہ رویم لبخند پاشید:چرا گلدونو اینجا گذاشتے؟! شانہ بالا انداختم:گفتم اگہ دوس دارین گلارو بذارین اینجا بوش تو ڪل خونہ بپیچہ. _فڪ ڪنم اتاق محراب باشہ بهترہ! سرے تڪان دادم و گلدان را برداشتم،پشت در ایستادم و پرسیدم:میتونم بیام تو؟ _باز چہ خوابے برام دیدے؟! لبخند عمیقے روے لبم جوانہ زد،سریع جمع و جورش ڪردم و وارد اتاق شدم. روے تخت نشستہ بود و ڪتابے در دستش داشت. نام ڪتاب ڪہ بہ چشمم خورد گفتم:مگہ این ڪتاب ممنوع نیس ڪہ راحت گرفتے تو دستت؟! نگاهے بہ جلد "چشم هایش" انداخت و پرسید:خوندیش؟! سرم را بہ نشانہ ے منفے تڪان دادم،گلدان را روے میز عسلے تخت گذاشتم. نگاهے بہ گلدان انداخت و نگاهے بہ دستہ گل‌. چشم هایش را بہ ڪتاب دوخت و لب زد:ممنون! هم بابت گلا هم گلدون! _خواهش میڪنم ولے من ڪاراے بزرگتر از گل خریدنم میتونم انجام بدم! نتوانست جلوے لبخند چشم ها و لب هایش را بگیرد. چیزے نگفت،بے خیال گفتم:چقد سخت و خندہ دارہ آدم براے چیزے ڪہ نمیدونہ چیہ فرارے باشہ. چشم هایش را از ڪتاب گرفت و با همان لبخندِ محو گفت:میتونے برے! لبخند بزرگے زدم:ممنون ڪہ اجازہ دادے منتظر دستور جنابعالے بودم‌. لبخندش پر رنگ شد:خواهش میکنم! خوش اومدی! جلوے در رفتم و گفتم:بگرد تا بگردیم،پسرِ حاج باقر! "پسر حاج باقر" را غلیظ و ڪشیدہ گفتم. لبش را گزید و سرش را توے ڪتاب برد تا خندہ اش را نبینم. از اتاق خارج شدم و نفسم را با حرص بیرون دادم،چند دقیقہ بعد مامان فهیم و عمہ مهلا آمدند و همراہ خالہ ماہ گل مشغول پاڪ ڪردن برنج شدیم‌. قرار بود حاج بابا و عمو باقر،براے ناهار بہ خانہ بازگردند و قصاب بیاورند. خالہ ماہ گل براے ناهار دیزے بار گذاشتہ بود،بوے دیزے و صداے قل قلش تمامِ عمارت سفید را برداشتہ بود. برنج را براے شب و دیگ نذرے پاڪ مے ڪردیم،قرار بود گوشت دو گوسفند را براے محلہ هاے پایین شهر ببرند بہ قلمِــ🖊 #لیلےسلطانی🍃 ♥️📚

♥️📚♥️📚♥️ 📚♥️📚♥️ ♥️📚♥️ 📚♥️ ♥️ #عشقینه 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_هجدهم #عطر_یاس #بخش_هشتم . من و خالہ ماہ گل و مامان برنج پاڪ مے ڪردیم و عمہ لپہ ها را. نزدیڪ ظهر ڪہ ڪارمان تمام شد،برنج و لپہ را خیس ڪردیم. خالہ و عمہ مشغول آمادہ ڪردن بساط ناهار شدند،من و مامان هم وقت را غنیمت شمردیم و سیب زمینے ها را پوست گرفتیم و داخل سطل آبے انداختیم‌. از ڪت و ڪول افتادہ بودم،اذان ظهر را ڪہ گفتند حاج بابا و عمو باقر همراہ قصابے آمدند‌. ڪمے بعد ریحانہ هم پیدایش شد. محراب عصا زنان از اتاقش خارج شد،خستہ نباشیدے بہ ما گفت و بہ ایوان رفت. عمو باقر من و ریحانہ را صدا زد تا بہ گوسفندها آب بدهیم و هنگام قربانے ڪردنشان حضور داشتہ باشیم. آقا نصیر،قصاب محلہ پیش بند سفید خون آلودے را بہ تن ڪرد سپس دو چاقوے بزرگ از ساڪش درآورد و مشغول تیزڪردنشان شد. گوسفندها بے قرار شدہ بودند،دستم را روے پیشانے یڪے شان گذاشتم و مشغول نوازشش شدم‌. ریحانہ برایشان ظرف آب گذاشت و چشم هایش اشڪ آلود شد:طفلڪیا! گناہ دارن! سرم را تڪان دادم:آرہ ولے حلال خداس! عوضش چندتا خانوادہ یہ وعدہ غذاے سیر میخورن! آقا نصیر هیڪل درشتش را جا بہ جا ڪرد و بہ سمت ما آمد. _خانما اگہ تاب دیدن خون ندارن برن ڪنار. عمو باقر خندید:چے فڪ ڪردے آقا نصیر؟! رایحہ خانم ما قرارہ خودش دل و رودہ ے آدم بریزہ بیرون! ریحانہ ایشے گفت و دستش را روے دهانش گذاشت. چشمڪے نثارش ڪردم،محراب روے نردہ ے ایوان نشستہ بود و با لبخند ما را تماشا مے ڪرد. آقا نصیر یڪے از گوسفندها را بلند ڪرد،زبان بستہ چنان "بع بعی" ڪرد ڪہ دلم آتش گرفت. دو گوسفند دیگر هم صدایشان بلند شد و بہ تقلا افتادند. عمو باقر ڪتش را درآورد و بہ دست ریحانہ داد،محڪم گوسفند را گرفت تا آقا نصیر ذبحش ڪند. ریحانہ چشم هایش را بست و لبش را بہ دندان گرفت. حیوان تقلا ڪرد و ڪمے بعد خونش روے زمین جارے شد. نفس عمیقے ڪشیدم و سرم را تڪان دادم. دو گوسفند دیگر هم بہ نوبت بہ سرنوشت دوستشان دچار شدند. آقا نصیر هر سہ را گوشہ ے حیاط آویزان ڪرد و مشغول پوست کندنشان شد. ریحانہ طاقت نیاورد و بالا رفت،ڪمے بعد خالہ ماہ گل چادر بہ سر آمد و گفت سفرہ ے ناهار را چیدہ اند. همگے وارد سالن شدیم،حاج بابا و عمو بہ زور آقا نصیر را راضے ڪردند ڪہ ناهار را با ما بخورد. سفرہ ے بزرگے وسط سالن پهن و چیدہ شدہ بود. مامان سہ ڪاسہ ے بزرگ آبگوشت مقابل عمو و حاج بابا و آقا نصیر گذاشت سپس ڪاسہ ے دیگرے براے محراب آورد. ڪنار ریحانہ نشستم،بعد از خوردن ناهار دو سہ تن از دوستان مشترڪ حاج بابا و عمو باقر براے ڪمڪ آمدند. آقا نصیر،لاشہ ے پوست ڪندہ ے گوسفندها را بہ ما سپرد و رفت. مردها مشغول خرد ڪردن گوشت گوسفندها شدند و ما مشغول خرد ڪردن پیاز. امیرعباس و عمو سهراب هم آمدہ بودند و در حیاط پشتے بساط اجاق و دیگ را آمادہ مے ڪردند. همانطور ڪہ همراہ ریحانہ پیاز خرد مے ڪردیم،آرام حرف مے زدیم و با چشم هاے اشڪے مے خندیدیم‌. زن ها آرام پچ پچ مے ڪردند و حواسشان بود طورے صدایشان را تنظیم ڪنند ڪہ ما نشنویم چہ مے گویند! با صداے آشنایے متعجب سر بلند ڪردم. _سلام خانما! خداقوت! الهام خانم در حالے ڪہ چادرش را ڪیپ نگہ داشتہ بود بہ سمت ما آمد. الناز هم پشت سرش بود،از حرص لبہ ے ڪارد را بہ انگشتم فشار دادم و بینے ام را بالا ڪشیدم! همہ سلام ڪردیم،خالہ ماہ گل سریع از جا بلند شد و بہ سمت الهام خانم و الناز رفت. گونہ ے الهام خانم را بوسید و با لحنے پر از محبت گفت:ببخشین دست نمیدم دستام ڪثیفہ. خیلے خوش اومدین! الناز براے بوسیدن خالہ ماہ گل پیش قدم شد سپس جعبہ ے شیرینے و دستہ گل را بہ طرف خالہ گرفت. _اینا رو ڪجا بذارم خالہ جون؟! خالہ لبخند زد:چرا زحمت ڪشیدین؟! بذار رو همین میز ناهار خورے عزیزم. الهام خانم چادر از سر برداشت و گفت:ناقابلہ. چشمتون روشن! سپس ڪیسہ اے پر از ڪمپوت ڪنار جعبہ ے شیرینے و دستہ گل گذاشت. خالہ ماہ گل قربان صدقہ رفتن را از سر گرفت! سرم را پایین انداختم،ریحانہ زمزمہ وار گفت:سنگ تموم گذاشتنا! ظاهرا از خان داداشمون بدشون نمیاد! نهیب زدم:هیس! مے شنون! خندید:اومدن ببینن شازدہ دامادشون سالمہ یا نہ! چپ چپ ڪہ نگاهش ڪردم ساڪت شد،الهام خانم میان جمع زنانہ رفت. الناز هم بہ سمت ما آمد،لبخند زد و گفت:اجازہ هس؟! ریحانہ پیش دستے ڪرد:صاحب اختیارے عزیزم! ڪنار من نشست و پرسید:چاقوے اضافہ دارین؟! خالہ ماہ گل سریع گفت:الناز جان راضے نیستم زحمت بکشی! لبخندش را عمیق تر ڪرد و ڪش چادرش را شل. چادرش روے شانہ هایش نشست. _این چہ حرفیہ خالہ؟! یعنے میخواین تو دُرُس ڪردن نذرے سهمے نداشتہ باشم؟! یہ سعادت ڪوچیڪہ ڪہ قسمت شدہ. @Ayeh_Hayeh_Jonon بہ قلمِــ🖊 #لیلےسلطانی🍃 ♥️📚

دلم به آن مستحبی خوش است که جوابش واجب است🦋✨ السَّلاَمُ‌عَلَى خَلَفِ‌السَّلَفِ وَ صَاحِبِ الشَّرَفِ #سلام_امام_زمانم✋🏻 @Oshaghel_mahdi|♡

•منبع استوری های مَهدوی{امام‌ زمانے😍} https://eitaa.com/joinchat/966262817Cc3ce8e10d8 #پیشنهادمیکنم‌یہ‌سربزنید👀🦋 #پربازدید💯 +همه‌ازاینجا‌کلیپ‌استوریاشونومیگیرن☺️❗️

تا حالا از این گل گلی ها دیده بودی؟😳🤩 خیـلے زیبآن..😍😍 همه محصولای کانال کار خودشونه و میتونی با اطمینان سفارش بدی😋😎 قیمتاشونو که دیگه نگم که از هم صنف هاشون ارزوون تـر🙃🙈 ‌‌#ست‌زیورآلات‌گلدوزے‌‌‌ ♡ ‌#جانماز‌هاےگلدوزی‌وروباندوزی‌ ♡ #جامدادی♡ #کیف‌پول♡ #بوکمارک♡ و یعالمھ کارهای دلبرونـــــہ دیگه🌝🌻 🍃🌺بفرمایید تا حال و هواے دلتون عوض بشھ🌺🍃 https://eitaa.com/joinchat/62849053Cd7ffd468de

#یِھ‌پیشنهآد‌فوق‌العـآده🤩 کانالش کارهای زیبایی داره🌸✨ از اون کارهایی که هرجایی نمیشه پیدا کرد 😇🌟 میتونی از دیدن این همه گل گلی های زیبا لذت ببرے 🌺🍃 https://eitaa.com/joinchat/62849053Cd7ffd468de

آخرین پست امشب🌱 به کانال خودتون زینبی ها خوش اومدین😍 ⤴️

❁ بِسمِ اللّه‏ِ الرَّحمنِ الرَّحيم ❁ ▪️#روز_شمار_محرم🏴 ▪#2_روز تا فصل عاشقی 💔 دوقدم مانده بہ داغ دوقدم مانده بہ درد دوقدم تا بہ جدا گشتن نامرد ز مرد دوقدم مانده مُحرَّم برسد میگویم اے ڪہ تو منتقم خون خدایـے برگرد #یا_حسین_ع❣🍃 #روحے_فداڪ_ارباب🌿 🦋@zeinabiha2 🦋

🌸ســلام ❤صبحتون 🌸پراز خیر و برکت ❤در پناه پروردگار 🌸امروزتون بخیر و نیکی ❤حال دلتون خوب 🌸وجـودتون سـلامت ❤زندگیتون غرق در خوشبختی 🌸روزتون پراز انرژی مثبت ❤سه شنبه تون مملو از شـادی☀ 🦋@zeinabiha2 🦋

#انرژی_مثبت 😍 با خودت تکرار کن امروز خردِ لایق بهتریناهی هدایتم می کند. عشق الهی توانگرم می سازد به هر کاری دست بزنم پیروز و کامیابم. خدایا سپاسگزارم 🙏 🦋@zeinabiha2 🦋

تکرار کن با خودت تاامروز انرژی بگیریم🙂

السَّلامُ عَلیکَ یااَباعَبْدِالله ✋ دیدار شهر عشق و جنونت گر آرزوست نوبت بہ بزم اشڪ ....♥️ و عزا شد بگو #حسین بھ نیت زیارتش هرصبح مۍخوانیم♥ 💫 | صَلَے اللّٰھُ عَلَی۟ڪ۟ یٰااَبٰاعَب۟دِاللّٰھ۟ 🍀 صَلَے اللّٰھُ عَلَی۟ڪ۟ یٰا اَبٰاعَب۟دِاللّٰھ۟ |🍃 🌷|| صَلَے اللّٰھُ عَلَی۟ڪ۟ یٰا اَبٰاعَب۟دِاللّٰھ۟|| ✨ السلام علے من الاجابھ تحت قبتھ 💗.• السلام علے من جعل اللھ شفاءفے تربتھ 💛.• #صبحتوݧ #بابرکٺ 🌟•° #براےهمہ‌دعا‌کنیم🦋•° #ڪپے تنها باذکر صلواٺ 🌸🍃 🦋@zeinabiha2 🦋

پروفایل محرم 🦋@zeinabiha2 🦋

#پروفایـل محرم 🦋@zeinabiha2 🦋

امام حسین 🍃♥️ ما در بهشت هم همه دنبال هیئتیم جنت بدون روضه ارباب بی صفاست🍃🌸

🌱🌸 . . . . . . [ #منبر_مجـازی 📿] [ #امام‌عݪے{عݪیہ‌‌اݪسݪام}مۍفرمایَند: ] هر ڪسے بر غير ڪشتے ما (اهݪ‌بيت عݪیہم‌اݪسݪام) سوار شود غرق مےشود...! 📚منبع| شرح‌غرراݪحڪم ، جݪد۵ ، صفحہ۱۸۴ . . . 🦋 @zeinabiha2 . 🦋 . .🌱🌸 . . .

🌱🌸 . . . . . . | #پروفایل🌱 ملک الموت بیا از من عاشق بگذر چند وقت مانده فقط تا که محرم برسد...🥀 . . . 🦋 @zeinabiha2 . 🦋 . .🌱🌸 . . .

🌱🌸 . . . . . . #چادرانه 🖤 وَاللَّهُ‌يَعْلَمُ‌مَا‌فِي‌قُلُوبِكُمْ ... حواسم‌هست‌که‌تودلت‌چی‌می‌گذره ..:) #الله 🖤 . . . 🦋 @zeinabiha2 . 🦋 . .🌱🌸 . . .

🌱🌸 . . . . . . به نام خداوند که مهربانی ها🌸🌱 #امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر #قسمت_هشتم معروف چیه؟!🤔🤔🤔 معروف یعنی عملی که خداوند اون رو به رسمیت شناخته✅😊 و منظور عرف جامعه نیست😉 معروف می تونه مستحب باشه 💚 می تونه واجب باشه 💚💚💚 معروفی که مستحب هست امر به اون واجب نیست ولی ثواب داره ، مثل نماز شب خوندن یا دائم الوضویی😇😇 اما معروفی که واجب هست👇👇👇 امر به اون ، واجب هست✅😉😉😉 مثل امر به نماز خوندن امر به خمس دادن و یا حتی امر به #امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر (برای کسانی که #امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر نمی کنند یا نسبت به جامعه بی تفاوت هستند) این پیام رو منتشر کنید....🌹 . . . 🦋 @zeinabiha2 . 🦋 . .🌱🌸 . . .

📚موضوع_مرتبط: #شهید_جواد_محمدی #شهید_مدافع_حرم #پوستر 📆مناسبت_مرتبط: تاریخ تولد #05_29 شادی روحش پنج صلوات

🌱🌸. . . . . . برای رسیدن به عرفان کامل دو راه و دو مکان بیشتر وجود ندارد: . یا در حرم اباعبدالله یا در مجلس اباعبدالله . 📚 علامه ‌طباطبایی . #کلام_ناب |🌙 #محرم 🌱 #ما_ملت_امام_حسینیم . . 🦋 @zeinabiha2 . 🦋 . .🌱🌸 . . .

🌱🌸. . . . . . •|دختـرها بابایے نیسٺند، باباها دختـرےاند ... ! این را وقتے‌حسین(علیہ‌اݪسݪام) با سر بہ دیدن #رقیــہ آمد فهمیدم ... |•🍃 #جانم‌رقیہ💔 . . 🦋 @zeinabiha2 . 🦋 . .🌱🌸 . . .

🌱🌸. . . . . . #حرف دل😔🥀 اربابم پِـيِ کدام نخود سياه بفرستم دلم را ؟! وقتي فقط بهانه شش گوشه حُــ سِــ ـيــ ــن را گرفته است ؟! "حســــــــــــــيـن جــــــــان" #بطلـــــــب آقــــــــا ... #دلتنگم.🖤🍁 . . 🦋 @zeinabiha2 . 🦋 . .🌱🌸 . . .

♥️📚♥️📚♥️ 📚♥️📚♥️ ♥️📚♥️ 📚♥️ ♥️ #عشقینه 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_هجدهم #عطر_یاس #بخش_نهم . خالہ سر تڪان داد:قربونت برم گل دختر! الان برات چاقو میارم. خالہ براے الناز چاقو آورد،الناز همراہ ما مشغول شد. زیر لب صلوات مے فرستاد و با وسواس پیازها را خرد مے ڪرد. ریحانہ براے من ابرویے بالا انداخت،انگار گفت "یاد بگیر" و من چشم غرہ اے نثارش ڪردم. ڪمے بعد ڪارمان تمام شد،همہ بہ حیاط رفتیم تا خورشت قیمہ را آمادہ ڪنیم. بوے روغن ڪرمانشاهے در حیاط پیچیدہ بود. حاج بابا و امیرعباس در ایوان گوشت ها را بستہ بندے مے ڪردند. عمو باقر و حاج فتاح بالاے سر دیگ برنج بودند و عمو سهراب و یڪے از مردهاے همسایہ مشغول تمیز ڪردن حیاط. محراب هم ڪنار حاج بابا نشستہ بود و گاهے در گوشش چیزے زمزمہ مے ڪرد. خواستم از ڪنارشان رد بشوم ڪہ حاج بابا نگاهے بہ من انداخت و سرے تڪان داد. با صداے الناز سر برگرداندم:رایحہ جون! _جانم! مهربان نگاهم ڪرد:میدونے چادر رنگیاے خالہ ڪجاس؟! سرم را تڪان دادم:آرہ عزیزم همراهم بیا. بہ سمت سالن عقب گرد ڪردم،همراہ الناز بہ طبقہ ے دوم رفتیم. سمت راست اتاق محراب قرار داشت و سمت چپ اتاق مهمان. وارد اتاق شدم و چادر گلدارے از روے رخت آویز برداشتم. الناز چادر سیاهش را از روے سر برداشت و مشغول سر ڪردن چادر رنگے شد. خواستم برگردم ڪہ از پنجرہ ے راهرو نگاهم بہ ڪوچہ افتاد. مردے ڪت و شلوار بہ تن مقابل درمان ایستادہ بود،زنگ را زد. خواستم سریع از پلہ ها عبور ڪنم و ببینم ڪیست ڪہ نیم رخش را بہ سمتم برگرداند. نیم رخ اعتماد را ڪہ دیدم تنم لرزید! سریع سرم را دزدیدم و از پلہ ها بہ سمت پایین سرازیر شدم. قلبم بے وقفہ و مضطرب خودش را بہ قفسہ ے سینہ ام مے ڪوبید. نگاهے بہ در و برم انداختم و درماندہ از سالن عبور ڪردم. حاج بابا سرش را بلند ڪرد:خوبے بابا؟! رنگت پریدہ! نفسم را بیرون دادم:عہ واقعا؟! سپس دستم را روے گونہ ام گذاشتم،محراب نگاهے بہ صورتم انداخت و چیزے نگفت. ڪنار امیرعباس ایستادم و گفتم:امیر بیا! محراب سرش را پایین انداخت و لبش را گزید. امیرعباس بہ صورتم خیرہ شد:دستم بندہ! پیشانے ام را بالا دادم:واجبہ! اخم ڪرد و گوشت را رها. بہ سمت در ڪوچہ رفتم دنبالم آمد. دست هایش را در هوا نگہ داشتہ باشد. _چے شدہ؟! سنگینے نگاہ حاج بابا و محراب را احساس مے ڪردم. چند قدم بیشتر بہ امیرعباس نزدیڪ شدم و آرام گفتم:نخواستم بہ حاج بابا بگم چون ترسیدم جوش بیارہ و یہ ڪارے دستمون بدہ! چشم هایش را ریز ڪرد:خب بگو چے شدہ دیگہ! _اعتماد! از بالا دیدمش داش زنگ خونہ مونو میزد! اخم هایش را درهم ڪشید،بہ سمت شیر آب رفت و دست هایش را شست. خواست بہ سمت در برود ڪہ سریع دنبالش رفتم. _ڪجا؟! _یہ سر و گوشے آب بدم،تو بیرون نیایا! _مراقب باش! در را باز ڪرد و رفت،لبم را بہ دندان گرفتم. حاج بابا صدایم زد:رایحہ! امیر ڪجا رف؟! نگاهے بہ در انداختم و شانہ بالا انداختم:ڪار داش حاج بابا! آب دهانم را فرو دادم و از در فاصلہ گرفتم،خواستم براے ڪمڪ و توے چشم حاج بابا نبودن بہ حیاط پشتے بروم ڪہ حاج بابا گفت:پنهون ڪارے نداریما! سرم را تڪان دادم:بعلہ حواسم هس! سریع بہ حیاط پشتے رفتم و خودم را مشغول ڪار ڪردم. حس از دست و پاهایم رفتہ بود،همہ مشغول پخت و پز بودند. الناز قرآن ڪوچڪے در دست گرفتہ بود و بالاے دیگ آیات را مے خواند. همہ در رفت و آمد بودند،غروب بود ڪہ قیمہ آمادہ شد مشغول ڪشیدن برنج و خورشت قیمہ در ظرف ها شدیم،امیرعباس بہ سمتمان آمد و لبخند اطمینان بخشے حوالہ ے چشم هایم ڪرد. همراہ ریحانہ غذاها را بردند تا در ڪوچہ پخش ڪنند. عمو سهراب و عمو باقر هم براے پخش تعدادے غذا و گوشت هاے قربانے در محلہ هاے پایین شهر سوار ماشین شدند و رفتند. بعد از نماز مغرب و عشا،دور هم شام خوردیم. محراب بہ زور و بہ احترام مهمان ها سر سفرہ نشستہ بود،هرچہ گفتند بہ اتاقش برود و راحت باشد قبول نڪرد. نگاہ هاے پر از تحسین حاج فتاح رویش بود،مدام بہ محراب "ماشالا" و "ایولا" مے گفت! افتخار مے ڪرد ڪہ محراب یڪ جوان انقلابے است. الهام خانم هم تایید مے ڪرد! در هیاهوے مهمانے امیرعباس گفت اعتماد آمدہ بود ببیند ڪہ من برگشتم یا نہ! گفت احتمالا خطر خاصے تهدیدم نمے ڪند اما بهتر است چند روز دیگر هم بیرون از خانہ آفتابے نشوم. دو سہ روز از روز نذرے گذشتہ بود ڪہ حاج بابا همراہ ڪارتون بزرگے وارد خانہ شد. همانطور ڪہ ڪتش را در مے آورد گفت:در جعبہ رو باز ڪن! یہ سرے اعلامیہ س تعدادش زیادہ،باید تا صبح با ڪاربون رو نویس ڪنیم! لبخند پر رنگے زدم:واقعا حاج بابا؟! یعنے منم ڪمڪتون ڪنم؟! لبخند محوے زد:بعلہ! جیغ ڪوتاهے ڪشیدم و بہ سمت ڪارتون دویدم! حتم داشتم محراب از حاج بابا خواستہ بود ڪہ ڪمڪشان ڪنم! @Ayeh_Hayeh_Jonon بہ قلمِــ🖊 #لیلےسلطانی🍃 ♥️📚

♥️📚♥️📚♥️ 📚♥️📚♥️ ♥️📚♥️ 📚♥️ ♥️ #عشقینه 🍃 | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 #رایحہ_ے_محراب #قسمت_نوزدهم #عطر_یاس #بخش_اول . آن شب همراہ حاج بابا،اعلامیہ ها را رونویس و دستہ بندے ڪردیم. تا اذان صبح بیدار بودیم،حاج بابا مدام تاڪید داشت این ماجرا را بہ هیچڪس نگویم؛حتے بہ عمہ مهلا و زهرا دوست صمیمے ام! قول دادم حرفے نزنم،نمیدانم چندتا اعلامیہ با ڪاربن نوشتیم اما چشم هاے خستہ ے حاج بابا مے گفتند ڪہ تعدادشان خیلے زیاد بودہ. حاج بابا گفت دستگاہ تایپے ڪہ با آن اعلامیہ مے نوشتند خراب شدہ،قرار بود سریع دستگاہ دیگرے جایگزین ڪنند و بساط دستے نوشتن اعلامیہ ها سریع جمع بشود اما همین هم براے من غنیمت بود! برعڪس حاج بابا،من با شور و سریع قلم مے زدم و بعد از نماز صبح بہ زور خوابم برد! حاج بابا نماز صبح را با خستگے و چشم هاے نیمہ باز خواند سپس بہ اتاقش رفت و خوابید. دل توے دلم نبود اعلامیہ ها بہ دست همہ برسد،خصوصا بہ دست محراب! پیام امام راجع بہ شهادت مردم در حرم امام رضا (ع) را من نوشتم،جملات امام را خوب در ذهنم جاے دادہ بودم و از حفظ ڪلمہ بہ ڪلمہ را قلم زدم. در رختخواب هم برخے جملات امام را با خود تڪرار و بہ آن ها فڪر مے ڪردم. "دولت یاغے نظامے بہ امر شاہ تر و خشڪ را بہ آتش ڪشیدہ و یڪے از بزرگترین ضربہ هاے این جنایت ڪار بہ اسلام،بہ مسلسل بستن بارگاہ مقدس حضرت علے بن موسے الرضا صلوات اللہ علیہ است. این بارگاہ مقدس زمان رضاخان بہ مسلسل بستہ شد و قتل عام مسجد گوهرشاد پیش آمد. در زمان محمدرضا خان آن جنایت تجدید و دژخیمان شاہ در صحن و حریم آن حضرت ریختہ و ڪشتار ڪردند. ملت مسلمان باید از این شاہ و دولت یاغے غاصب تبرے ڪند و مخالفت با آن لازم است. بر تمام طبقات ملت لازم است با هر وسیلہ ے ممڪن بہ سقوط این دستگاہ جبار قیام ڪنند. اطاعت این دستگاہ،اطاعت طاغوت و حرام است!" امام در این پیام روز یڪشنبہ،پنجم آذر ماہ را عزاے عمومے و تعطیل اعلام ڪرد. پنجم آذر،همہ ے بازار و مدارس و برخے بانڪ ها و ادارہ ها تعطیل شد. فڪر مے ڪردم سهم بزرگے در این امر داشتہ ام ڪہ ڪمڪ ڪردم پیغام امام بہ مردم برسد! طعمِ لذت این پیروزے ڪوچڪ،در جانم ریشہ دواند و خواست قدم هاے بزرگترے بردارم! با ناز و ڪرشمہ از حاج بابا خواستم اجازہ بدهد بیشتر ڪمڪشان ڪنم،ناراضے بود اما نمیدانم محراب چہ وردے در گوشش خواندہ بود ڪہ سریع نرم شد و باز اعلامیہ آورد! ظاهرا بہ ڪل ماجراے ڪمیتہ و اعتماد را فراموش ڪردہ بودیم،آنقدر درگیر اعلامیہ خوانے و حفظ ڪردن حرف هاے امام شدہ بودم ڪہ براے چند ثانیہ هم از خانہ بیرون نمے رفتم! وقتے برخے مطبوعاتے ڪہ اعتصاب ڪردہ بودند،بیانہ صادر ڪردند ڪہ ڪمڪ مالے نیاز دارند،پول تو جیبے اندڪم را بہ حاج بابا دادم و گفتم:اینم سهم من! شب ششم آذر ڪہ ڪارڪنان ادارہ ے برق،براے این ڪہ مردم اخبار دولتے را دنبال نڪنند برق را قطع ڪردند؛با شور و شعف،زودتر از هر شب روے تختم دراز ڪشیدم و بہ تاریڪے خیرہ شدم. سیاهے اے ڪہ نویدِ روشنایے را مے داد! چند روز میشد ڪہ محراب را ندیدہ بودم،تا چند وقت قبل چشم دیدنش را نداشتم و زمانے ڪہ خانہ بود زیاد بہ آنجا نمے رفتم. حالا بهانہ اے براے دیدنش نداشتم ڪہ ڪسے بہ احوالم پے نبرد! محراب شدہ بود دعاهاے قنوتِ من،فے الدنیا حسنہ و فے الاخرہ الحسنہ ے من! ذڪر بعد از نمازهاے من! چند قدم بیشتر فاصلہ نداشتیم و انگار بہ اندازہ ے هفت آسمان ها از هم دور بودیم. جهانِ رایحہ خلاصہ شدہ بود در محراب! محرابے ڪہ بے هوا در قلب و جانش نشستہ بود! دلم بے قرار بود ڪہ قد و بالایش را ببینم،ببینم ڪہ سوختگے اے ڪہ پاهایش را زمین گیر ڪردہ بود التیام پیدا ڪردہ یا نہ؟! روز نذرے را در ذهنم مرور ڪردم،در ایوان نشستہ بود و همہ را با حسرت نگاہ مے ڪرد. چقدر از تڪ تڪ مان عذر خواهے ڪرد ڪہ نتوانست ڪمڪ حالمان باشد و بخشے از زحمات ما بخاطرہ او بود! مرا ڪہ مے دید قد علم مے ڪرد و پاهاے سوختہ اش را بہ زمین مے چسباند،چقدر خالہ ماہ گل قربان صدقہ اش رفت ڪہ روے پاهایش نایستد اما دردش را پشت لبخندش جا داد و گفت:خوبم مامان جان! چیزیم نیس ڪہ! چقدر سادہ لوح بود ڪہ نمے دانست دردش هم زمان در جانِ من و خالہ ماہ گل مے پیچد! ریحانہ مے گفت حالش بهتر شدہ،گودے زیر چشم هایش محو شدہ اند و زخم هاے صورتش ڪم رنگ. مے گفت دوبارہ راحت لبخند مے زند،دیگر درد صورت و لبخندش را جمع نمے ڪند! اما دل ڪہ بہ این چیزها قانع نبود،باید مے دید تا آرام مے گرفت. ڪاش مے توانستم دوبارہ مرضیہ خانم را ببینم و در آغوشش جا بگیرم. Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻 بہ قلمِــ🖊 #لیلےسلطانی🍃 ♥️📚