از لوازمالتحریر مدرسه تا روح کودک: هشیاری در برابر نمادها
✍🏻 زهرا کبیری پور
هر سال با آغاز سال تحصیلی، بازار لوازمالتحریر و وسایل کودکانه پر میشود از طرحها و شخصیتهایی که بسیاری از ما، بدون پرسش و تأمل، برای فرزندانمان انتخاب میکنیم.
جذابیت رنگها و شخصیتهای بامزه، باعث میشود کمتر به پشتپردهی معنایی و فرهنگی این نمادها بیندیشیم؛ غافل از اینکه بسیاری از آنها حامل پیامها و نشانههایی پنهان هستند که با روح و جان کودکان سروکار دارند.
شخصیت «کرومی» یکی از همین نمونههاست؛ طرحی که در ظاهر سرگرمکننده و دوستداشتنی است، اما با نگاهی دقیقتر، نمادهایی در خود دارد که جای پرسش و نگرانی جدی ایجاد میکند: گوشهای تیز و سیاه شبیه به نمادهای شیطانی، جمجمهی کوچک روی پیشانی، دمی مثلثی و چهرهای عصبانی. این عناصر در ناخودآگاه کودک، احساس خشونت، تیرهگی و بیقراری را تقویت میکند.
شاید برخی بگویند «اینها فقط بازی و سرگرمی است»، اما تجربهی فرهنگی و تربیتی نشان داده که نمادها هرگز بیهدف طراحی نمیشوند. همانطور که اسب تکشاخ بهتدریج تبدیل به نشانهای برای تبلیغ سبک زندگی خاص شد، «کرومی» و امثال آن نیز میتوانند بیآنکه متوجه باشیم، زمینهساز تغییر ذائقهی روحی و فکری نسل آینده شوند.
از طرفی، عروسکهایی چون «لبوبو» با ریشههای تاریخی در آیینهای شیطانی، امروز با ظاهری بهظاهر فانتزی و شیک وارد اتاق کودکان میشوند. این پدیده نشان میدهد که بازار جهانی اسباببازی و لوازم کودک، فقط به دنبال فروش نیست؛ بلکه در بسیاری از موارد، حامل فرهنگ و هویتسازی پنهانی است.
اینجاست که مسئولیت والدین، مربیان و معلمان دوچندان میشود. فرزندان ما تنها به نان و آب محتاج نیستند؛ آنان به مراقبت از روح و روانشان نیازمندند. کوچکترین انتخاب ما در خرید یک کیف، یک مداد یا یک عروسک، میتواند دریچهای به جهان روشنایی یا تاریکی برای کودک باشد.
بیاییم پیش از خرید، لحظهای مکث کنیم و بیندیشیم: آنچه به دست فرزندمان میدهیم، تنها یک وسیله است یا حامل پیامی پنهان برای آیندهی او؟
#جهاد_تبیین
#جهاد_روایت
#مجله_افکار_بانوان_حوزوی
@AFKAREHOWZAVI
وحدت شیعه و سنی آری یا خیر؟
🖊مرضیه رمضانقاسم
در آموزههای اسلامی همهی انسانها بالاخص مسلمین، دعوت به وحدت شده و از پراکندگي منع گردیدهاند. (۱۰۳ آلعمران)
از جمله دستاوردهای اسلام و عواملی که موجب گرایش افراد به اسلام شده و در قرآن نیز به آن اشاره شده، مسئلهی وحدت مسلمین است؛ همچنین در سیرهی ائمه نیز سعي و اهتمام آن حضرات بر حفظ وحدت بودهاست؛ امیرالمؤمنین با نگرشی مبتنی بر حفظ وحدت، مردم را از تفرقه منع میکردند تا در کنار یکدیگر به سد محکمی برای مقابله با دشمن مشترک تبدیل گردند و اسلام را در سراسر جهان گسترش دهند. حضرت در نهجالبلاغه میفرمایند: از پراکندگی بپرهيزيد زیرا انسانِ تنها، بهرهی شيطان میشود(نهج البلاغه، خطبه۱۲۷)
وحدت در سیرهی معصومین:
۱)پیامبر پس از ورود به مدینه بین مهاجرین و انصار پیوند برادری و برابری ایجاد کردند.
۲)پس از رحلت پیامبر، آن هنگام که غاصبین خلافت، منصب الهی را غصب کردند، در انتظار عکسالعمل جهادی از جانب امیرالمؤمنین بودند؛ اما حضرت برخلاف پیشبینی غاصبین بنا بر مصلحت جامعه سکوت اختیار کردند تا مبادا جامعه دچار آشوب شود و اسلام در این تخاصم نابود گردد. حتی حضرت برای حفظ اسلام در امور سیاسی، اجتماعی، مذهبی به خلفاء مساعدت میرساندند. یکی از شواهد ما گفتار خلیفهی دوم است که بارها اذعان کرد اگر علی نبود نابود میشد؛ چنین رفتاری کاملا طبیعی بوده است زیرا دنیا در چشم حضرت بیارزشتر از آن بوده که بخواهند نسبت به غاصبین، کینهی شخصی داشتهباشند بلکه حضرت هدف والائی داشتند که آن بقای اسلام و حفظ وحدت مسلمانان بود.
۳)تعامل اهلبیت با فقهای سایر مذاهب، خود دلیل دیگری بر حفظ وحدت موجود بین شیعه و سنی در عصر ائمه بوده است.
با توجه به مستندات تاریخی به این نتیجه دست مییابیم، که وحدت یکی از اصول مهم در آموزههای اسلام است و باید به آن توجه شود؛ بالاخص اینکه امام خامنهای تاکید فراوان بر مسئلهی وحدت بین شیعه و سنی دارند.
امروزه در جامعه شاهد رویکردهای گوناگون توسط اقشار مختلف اجتماع نسبت به مسئلهی وحدت هستیم.
انواع رویکردها در مواجهه با شعار وحدت شیعه و سنی عبارتست از:
۱)وحدت گریزان افراطی: این افراد با وجود تاکیدات فراوان قرآن و فرمایشات اهلبیت، سیرهی معصومین و توصیهی بزرگان، هیچگونه لزومی بر ایجاد وحدت بین شیعه و سنّی احساس نمیکنند؛ بلکه آنها تاکید فراوان بر تولی و تبری دارند چون وحدت را مخالف تبرّی میدانند و آن را کوتاه آمدن از اصول مذهب میشمارند، به همین جهت بر افرادی که بر وحدت بین شیعه و سنّی تاکید میورزند خرده میگیرند.
۲)وحدتگرایان افراطی: این دسته برای ایجاد وحدت، حاضر هستند حتی از اصول مذهب کوتاه آیند؛ آنها برای ایجاد وحدت، شهادت حضرت زهرا، دعای عهد، حدیث کسا را انکار میکنند؛ حتی طرح مباحث امامت را مُخل وحدت میدانند تا جایی که برخی از آنها واژهی آل را از صلوات برمیدارند.
۳)وحدتگرایان معتدل: این گروه نه مانند وحدتگرایان افراطی هستند و نه همانند وحدتگریزان افراطی عمل میکنند. بلکه آنها امامت را مُخلّ وحدت نمیدانند و آن را استمرار نبوت دانسته، پیامبر و آلِ ایشان را نور واحدی میدانند که از هم جدائیناپذیرند؛ زیرا وحدتی که باعث جدائی پیغمبر و نَفْس ایشان شود وحدت محسوب نمیشود.
به نظر میرسد وحدتگرایان افراطی معنای صحیحی از وحدت ندارند و نمیدانند وحدت به این معنا نیست که هر دو مذهب بر عقیدهای یکسان پایبند شوند؛ بلکه وحدت به این معناست که شیعیان در عین اینکه ذرهای از اعتقادات حَقّهی خود کوتاه نمیآیند، بر مشترکات شیعه و سنی اعم از خدا و قبلهی واحد، نبی و کتاب یکسان و… تکیه کنند و به دور از نگاه متعصبانه و توهینآمیز هرکدام برای عقائد انحصاری خود، استدلال اقامه کنند؛ زیرا تمرکز بیشتر بر مشترکات موجب وحدت جهان اسلام گشته و زمینه را برای مقابله با شرک و کفر جهاني آماده میکند.
در چنین رویکردی نه تنها شیعه از اصول و اعتقادات خود کوتاه نمیآید بلکه موجب میگردد حقائق به گوش اهلسنت برسد تا زمینهی گرایش افراد منصف از اهلسنت، به مذهب تشیّع فراهم گردد؛ این است همان وحدتی که بزرگانِ ما بر آن تاکید داشته و دارند؛ به عبارت دیگر وحدت یعنی ایجاد برادری، برابری و گره خوردن دستهای شیعه و سنی در دست یکدیگر، برای مبدل شدن به مشت محکم جهت کوبیدن در دهان دشمنِ واحد و استعمارگر غاصب.
بنابراین بر شیعیان لازم است شرائط را برای بیان برخی حقائق لحاظ کنند و طبق آیه ۱ سوره حجرات در حکم کردن از خدا و رسولش پیشی نگیرند و همانگونه که سیرهی انبیاء، بالاخص نبی مکرم اسلام ایجاد وحدت و اخوت بین مسلمانان بوده است، پیروان آنان نیز باید از وحدتگرائی و وحدتگریزی افراطی پرهیز کنند چرا که عملکرد افراطی موجب از دست رفتن زحمات انبیاء و امامان معصوم خواهد شد.
@AFKAREHOWZAVI
«پــرواز کــن»
✍ #سیده_الهام_موسوی
گاهی باید از سقوط نترسید،
از دل تاریکی به سوی نور رفت.
برای رسیدن و آغاز دوباره، هرگز دیر نیست...
پرواز کن!🕊
شکستهدل هم روزی پرواز دارد.
بال بزن، چرا که پرواز حق روح توست.
گاهی سقوط، تو را به اوج میرساند،
گاهی تاریکی، اشتیاقت به نور را بیشتر میکند.
از دل زخمها بال بساز،
از دردها معنا بتراش،
و از ویرانی خویش، پرواز تازهای بیافرین.
پرواز، حق روح توست...
و رسیدن به نور، حق توست.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ
(بقره، ۲۵۷)
«خداوند سرپرست کسانی است که ایمان آوردهاند؛ او آنها را از تاریکیها به سوی نور هدایت میکند.»
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پرواز کن🕊
که آسمان خانهٔ توست.
بادها با تو همصدا،
ابرها بدرقهٔ راه دل شاد توست.
بال پروازت، و هر لحظه،
شروعی دوباره است.
#جهاد_تبیین
#جهاد_روایت
#مجله_افکار_بانوان_حوزوی
@AFKAREHOWZAVI
برای بابای حجتمان
✍🏻 زهرا کبیری پور
۲۸ سال بیشتر نزیست...
اما در همین عمر کوتاه، راه فردای ما را روشن کرد.
در روزگاری که دیوارهای زندان و سایهی عباسیان مجال نفس کشیدن را میگرفت، او شاگرد پرورد، احادیث را حفظ کرد، شیعه را هویت بخشید و دلها را برای غیبت فرزندش آماده ساخت.
مادری پاک از نوبه، با نام «حدیث» یا «سلیل»، پناه و همراهش بود؛ بانویی که امام هادی(علیهالسلام) دربارهاش فرمود از هر آفت و پلیدی دور است. چه زیبا که امام عسکری(علیهالسلام) در واپسین لحظات، او را وصیّ خود ساخت تا رازِ جانبخش غیبت، در پناه دستان یک مادر محفوظ بماند.
امام حسن عسکری(علیهالسلام) در هشتم ربیعالاول، با غربت و مظلومیت، به دیدار حق شتافت؛ و ما ماندهایم با داغی کهنه و چراغی که خاموش نمیشود.
ای مولای من، سلام بر تو از روزی که زاده شدی، روزی که در غربت به شهادت رسیدی و روزی که دلهای عاشقت به تو خواهند پیوست.
#جهاد_تبیین
#جهاد_روایت
#مجله_افکار_بانوان_حوزوی
@AFKAREHOWZAVI
www.eheyat.com - @eheyat_navamirdamadShahadat_Emam_Askari_1396_aroze.mp3
زمان:
حجم:
21.9M
🏴روضه جانسوز امام حسن عسکری علیه السلام
📢 وقتی حسن باشی ...
🎙 حاج سید مهدی میرداماد
صلوات خاصه امام حسن عسکری علیه السلام
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْبَرِّ التَّقِيِّ الصَّادِقِ الْوَفِيِّ النُّورِ الْمُضِي ءِ خَازِنِ عِلْمِكَ وَ الْمُذَكِّرِ بِتَوْحِيدِكَ وَ وَلِيِّ أَمْرِكَ وَ خَلَفِ أَئِمَّةِ الدِّينِ الْهُدَاةِ الرَّاشِدِينَ وَ الْحُجَّةِ عَلَى أَهْلِ الدُّنْيَا فَصَلِّ عَلَيْهِ يَا رَبِّ أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَصْفِيَائِكَ وَ حُجَجِكَ وَ أَوْلادِ رُسُلِكَ يَا إِلَهَ الْعَالَمِينَ.
«السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ يَا أَبا مُحَمَّدٍالْحَسَنِ بْنَ عَلِيٍّ الْهادِي الْمُهْتَدِي وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ»
باید که دنیا فصل در فصلش، خزان باشد
وقتی که با تو اینچنین نامهربان باشد
ای کاش که من نیز امشب زائرت بودم
جایی که فرزندت در آنجا روضه خوان باشد...
🥀اللَّهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّكَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْر🥀
#شهادت_امام_حسن_عسکری
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
#صلی_الله_علیک_یا_اباعبدالله
@zemzemh60
«محفل محبت یا محفل تفرقه؟»
✍ #سیده_الهام_موسوی
گاهی انسان فکر میکند کاری که انجام میدهد درست است؛ اما حقیقت چیزی دیگر است.
نمیشود بعداً گفت «نمیدانستم»؛ امروز بستر آگاهی و مطالعه بیش از هر زمان دیگر فراهم است.
اکنون که هشتم ربیع است، کسانی در حال آمادهسازی محافلی هستند که نه ریشه در سیره اهل بیت علیهمالسلام دارد و نه در شأن نام شیعه.
قبل از آنکه متن را باز کنم، میخواهم چند پرسش ساده از دوستان حاضر در این محافل داشته باشم:
آیا شیعه را اینگونه شناختید؟
مگر شیعه یعنی جز آنکه «پیروی» و «اطاعت»؟
کجا روایت احادیث اهل بیت(ع) سفارش به چنین مجالسی کردهاند؟
فرقههای(شیرازیها) منحرف خوب بلدند بذر تفکر باطلشان را در ذهنها بکارند و چنین القا کنند که این محافل دل حضرت زهرا (س)
را شاد میکند. اما آیا واقعاً چنین است؟
وقتی کسی با این مراسمها مخالفت میکند، او را متهم میکنند به دوستی با قاتلان حضرت زهرا. گاهی هم کنایه میزنند که «نهم ربیع(عیدالزهرا) دست برادریشان آلوده میکند ». این چه منطق و روشی است؟
ما خوب میدانیم که اهل سنت نیز امروز گرفتار تفکرات باطل برخی از علمای خود هستند و چوب دروغ و تحریف آنان را میخورند.
اما آیا ما هم باید همان مسیر را برویم و سخن دشمنان را علیه خودمان تأیید کنیم؟
در همین روزها دیدم که یک برادر غزّهای با چه زیبایی از مذهب ما یاد میکند. میگفت:
«من شیعه را نمیشناختم. علمای ما یا معرفی نکردند یا نجس خواندند. اما امروز هرچه مطالعه میکنم، بیشتر ایمان میآورم که این مذهب کاملترین است.»
این سخن برای منِ شیعه مایه افتخار بود.
حالا بیاییم از خود بپرسیم:
اگر همان برادر غزّهای فیلم محافل نهم ربیع (عید الزهرا) را ببیند، آیا باز هم در مسیر حق ثابتقدم میماند؟ یا دچار تردید میشود؟
به جای محافل طرد و تفرقه، باید اهل جذب باشیم. باید با رفتار، ادب و اخلاق، چهره واقعی شیعه را نشان دهیم.
چهرهای که هرکس آن را ببیند، با خود بگوید:
«خوشا به حال آنان که پیرو اهل بیتاند.»
#جهاد_تبیین
#جهاد_روایت
#مجله_افکار_بانوان_حوزوی
@AFKAREHOWZAVI
▫️بازخوانی اقدامات امام حسن عسکری علیه السلام در برابر استبداد زمانه
✍️نجمه صالحی
امام حسن عسکری علیهالسلام با روشهای فرهنگی و تربیتی تلاش میکردند تا جامعه شیعیان را نسبت از خطرات فکری آگاه و اعتقادات اصیل اسلامی را تثبیت کنند. یکی از مهمترین اقدامات ایشان، تبیین جایگاه امامت بود.
🔗 متن کامل یادداشت در خبرگزاری تسنیم
🔘@tasnimhowzeh | تسنیم حوزه
#جهاد_تبیین
#جهاد_روایت
#مجله_افکار_بانوان_حوزوی
@AFKAREHOWZAVI
تماشایی ترین مهتاب مهدیست🌷
فروغی ناب و عالمتاب مهدیست🌷
به هنگامِ نمازِ اوّلِ وقت
یگانه نورِ در محراب مهدیست🌷
✍فاطمه حیاتی( #دانا_شکیبا )
#جهاد_تبیین
#جهاد_روایت
#مجله_افکار_بانوان_حوزوی
@AFKAREHOWZAVI
بهناماو
«ما کجا، تاجیکستان کجا...»
🔹اقدام دولت تاجیکستان به توزیع رایگان شاهنامه، از این منظر، نوعی سرمایهگذاری بلندمدت بر روی انسجام ملی است. خانوادهها با این کتاب، فرزندان خود را با قهرمانان و ارزشهای مشترک آشنا میکنند و از رهگذر آن، نسل جدید خود را در یک «داستان مشترک» اجتماعی جای میدهند. این امر نهتنها از شکافهای قومی و زبانی میکاهد، بلکه زمینه را برای افزایش اعتماد به نهادهای ملی فراهم میکند...
متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
🌐 https://NourNews.ir/n/240865
▫️▫️▫️
یک سریالی بود چند وقت پیش، اسمش یادم نیست، که قاضی دادگاه بر اساس فعل مجرم، کیفری متناسب همراه با تادیب اخلاقی را درنظر میگرفت. مثلاً برای شخصی که به سالمند توهین کردهبود، شش ماه کار همراه با تایید مسئول سران سالمندان در نظر گرفته بود.
مثلاً پرستار بچهای که شربت خواب به بچه خورانده بود، مجبور بود همراه با مسئولین مهدکودک، آموزش رفتار و پرستاری کودک را بیاموزد.
شاید برای دختری کمخرد اگر نگویم بیخرد، که به بنمایههای فرهنگی کشورش توهین میکند، دورههای جدی و اصولی شاهنامه خوانی را آموزش ببیند و در فضای مجازی مجبور شود که بر خلاف ادعاهای گستاخانه خودش به شرح داستانهای شاهنامه بپردازد. یا این که ده بار(باتخفیف گفتم وگرنه صدبار) از روی شاهنامه بنویسد و یا شاهنامه را حفظ کند.
هرچند که این کارها ورای مجازات کیفری فعل صورتگرفته است.
#جهاد_تبیین
#جهاد_روایت
#مجله_افکار_بانوان_حوزوی
@AFKAREHOWZAVI
▫️#یادداشت |نهم ربیع به روایت «مفاتیح الجنان»
روز آغاز امامت امام زمان(ع) در میان شیعیان، فراتر از یک واقعه تاریخی، بُعد معنوی و روحانی عمیقی دارد؛ اما نامگذاری آن به «عید بقر»، همواره مورد تأمل بوده و پرسشهایی را درباره مفهوم و منشأ این عنوان به وجود آورده است.
🔗 متن کامل یادداشت
🔘@tasnimhowzeh | تسنیم حوزه