💠داوری فیلسوف، داوری شهروند 1) کسانی که با آراء دکتر داوری اردکانی در آثارش، کمابیش آشنایی دارند می دانند که او علیرغم آنکه مسئله اش، سیاست است، اما شیوۀ تفکر او، تجویز نیست، بلکه دعوت به تفکر است. اگر این مبنا را بپذیریم، ناگزیر امروز دکتر داوری نباید چنین موضعی را می گرفت و سخن از تمام شدن ایران و بقاء و عدم بقای ایران به دلیل یک انتخاب سیاسی سخن می گفت. او حتی اگر مخالف رای دادن به دکتر جلیلی و موافق با رای دادن به دکتر پزشکیان بود، بازهم بایستی به همان شیوۀ همیشگی ما را دعوت به تفکر می کرد تا از خلال این تفکر، ما به بهترین انتخاب برسیم، نه آنکه صریحاً چنین موضع گیری کند. 2) آنهایی که در سال 84، رقاب شدید میان مرحوم اقای هاشمی رفسنجانی و دکتر احمدی نژاد را در انتخابات ریاست جمهوری به یاد داشته باشند و در آن دوره، به مرحوم رفسنجانی رای نداده باشند، کمابیش با وضعیتی مشابه امروز روبرو بودند، وقتی که آیت الله جوادی آملی، هم در آن مقطع و هم در مقاطع بعدی، حمایت تام و تمامی از مرحوم هاشمی رفسنجانی انجام دادند. «مردان الهی با انفاق، خود را تثبیت می کنند، نمی لرزند، نمی لغزند، گِله نمی کنند، آشفته نمی شوند، جامعه را آشفته نمی کنند؛ و اگر جامعه ای بخواهد بلرزد و بلغزد و متشتّت شود و آشفته شود، آنها نمی گذارند. آیت الله هاشمی رفسنجانی (رضوان الله تعالی علیه) اینچنین بود. دیدید، او از تخت به تخته کشانده شده و هیچ تکان نخورد!» و یا «برخی از افراد، کسانی اند که علم مناسبی را اندوختند؛ ولی آن درایت و مدیریت و سیاست و تدبیر سیاسی و عقلانی را تجربه نکردند. برخی به عکس، امور تدبیر و سیاست را تجربه کرده اند، ولی علم لازم را فراهم نکرده اند. برخی ها هر دو را جمع کرده اند، امّا به صورت جمع مکسّر. کسی که در حدّ خود مقدار لازم علم فراهم کرده باشد، جهاد را خوب تجربه کرده باشد، شهامت و شجاعت را تجربه کرده باشد، سیاست را تجربه کرده باشد، مدیریت و مدبریت را تجربه کرده باشد، کشوردانی و کشورداری و کشورآرایی را با این مجموعه تجربه کرده باشد و جمع این فضائل جمع مکسّر نباشد، جمع سالم باشد؛ آیت الله_هاشمی رفسنجانی (رضوان الله تعالی علیه) است». این عبارات تنها بخشی از عبارات حکیم متعالیۀ معاصر، آیت الله جوادی آملی دربارۀ مرحوم هاشمی رفسنجانی است که بعد از عدم اقبال های متعددِ مردم در انتخابات های بعد از 1384 مطرح شده اند. در فضای سیاسی، مرحوم هاشمی رفسنجانی، نماد تفکر لیبرال و توسعۀ سرمایه داری شناخته می شود و آیت الله جوادی آملی، حکیم متعالیه معاصر محسوب می شوند. 3) با توجه به این دو مواجهه تقریباً یکسان، چند موضع می توان گرفت؛ موضع اول آن است که موضع گیری سیاسی این دو استاد را به مبانیِ آنها برگردانیم و نتیجه بگیریم که پس اساساً دیدگاه های فلسفیِ دکتر داوری، درنهایت منجر به چنین موضع سیاسی در انتخابات 1403 شده و بنابراین عدم قبول مواضع سیاسی امروز اصلاح طلبان و اعتدالیون پیرامون دکتر پزشکیان، به نفیِ دیدگاه های فلسفیِ دکتر داوری اردکانی اقدام کنیم؛ همانطور که بعضی در سال 84 به بعد، با نفیِ سیاست های مرحوم هاشمی، به نفی دیدگاه های فلسفیِ ایت الله جوادی آملی رسیدند. موضع دوم آن است که با اساتید مذکور همراه شویم و پا بر روی تشخیص سیاسی خودمان بنهیم و علیرغم آنکه با تحقیق، به دکتر جلیلی رسیده ایم، به دلیل رایِ دکتری داوری، از دکتر پزشکیان حمایت کنیم؛ چنانکه بعضی با استناد به دیدگاه آیت الله جوادی آملی، علیرغم آنکه با تحقیق به دکتر احمدی نژاد رسیده بودند، اما تغییر رای دادند. اما موضع سومی هم هست و آن اینکه اساساً سیاست در ایرانِ پس از انقلاب اسلامی، هنوز به مرحلۀ تامل سیاسی جامع نرسیده است. دولت، در جمهوری اسلامی، پدیده پیچیده است که نه می توان آن را با نظریات فلسفۀ سیاسی مدرن از ماکیاولی تا هابز و هگل و دیگران توضیح داد و نه توضیح آن با تکیه بر حکمت متعالیه یا حتی فلسفۀ سیاسی فارابی یا حتی فقه سیاسی موجودِ ما ممکن است. ما در وضعیتِ خاص دولت در جمهوری اسلامی، با پدیدۀ جدیدی روبرو هستیم که هنوز توان صورت بندیِ فلسفی آن را نداریم؛ از این منظر، شاید نتوان میان بنیان های اندیشۀ اساتید فلسفۀ معاصر و کنونی مان با مواضع سیاسیِ آنها، آنهم دربارۀ انتخاب رئیس دولت، سنخیتی و ضرورتی برقرار کرد. اگرچه اساتید فلسفه می کوشند دربارۀ فلسفۀ سیاسی ایده هایی مطرح کنند، اما صورت بندیِ تا توضیحِ نظریۀ دولت، فاصلۀ زیادی دارد. از این منظر، مواضعِ آنها دربارۀ یک نامزد یا نامزدی دیگر، در مقام فیلسوف نیست، بلکه در مقام یک شهروند فرهیخته است. ✍محمدرضا قائمی نیک @Kolbe_Andishe_Farhang

💠مشارکت مردم برای نظام جمهوری اسلامی، پشتوانه است هستند کسانی که از فلان مسئول خوش‌شان نیاید... هستند کسانی که از اصل نظام خوش‌شان نیاید، داریم... اما این‌که هر کس رأی نداد را جزئی از این‌ها حساب کنیم، اشتباه است. ان‌شاءالله در مرحله دوم اجتماع مردم مایه‌ی آبرو برای نظام باشد. ✍رهبر انقلاب - ۱۳تیرماه۱۴۰۳ @Kolbe_Andishe_Farhang

💠قانون شفافیت قوای سه‌گانه پیروز انتخابات هر که باشد، اگر «قانون شفافیت قوای سه‌گانه، دستگاه‌های اجرایی و سایر نهادها» در زمان مقرر، که چهار ماه پس از ابلاغ است، اجرا شود؛ ما از دهم شهریور با سیمای متفاوتی از حکمرانی مواجه خواهیم شد. یکی از مهم‌ترین مسئله‌های سیاست پس از نیمه تیر ۱۴۰۳، ایجاد سازوکار مطالبه اجرای این قانون است، پیروز انتخابات هر که باشد. همچنین باید تلاش کرد تا در گام بعد شفافیت عمومیِ حاصل از اجرای این قانون به سود فرایند عدالت اجتماعی فرآوری گردد. سازوکار مطالبه اجتماعی شفافیت و اجرای این قانون اما از بازخوانی شکست پیشین؛ از عدم اجرای شفافیت برنامه شمم و از بی‌توجهی به الزامات آن در ادوار مختلف قوای سه‌گانه بر می‌خیزد. به هر روی شفافیت حکمرانی یکی از مهم‌ترین گام‌های پروژه عدالت‌خواهی در فردای انتخابات ۱۴۰۳ است. ✍مجتبی نامخواه @Kolbe_Andishe_Farhang

💠 تحریم یا مشارکت؟ 🎥مناظره محسن برهانی و محمدتقی اکبرنژاد محسن برهانی: مشارکت نکردن اکثر مردم در انتخابات پیام مهمی برای حاکمیت داشت، اما اگر مردم در دور دوم انتخابات مشارکت نکنند، فردای ۱۵ تیر شاهد سلطه متوهمان بر ایران خواهیم بود. با رای ندادن اتفاقی برای نظام سیاسی نخواهد افتاد. بعد از ماجراهای سال ۸۸ یا «زن، زندگی‌‌، آزادی» محدودیت‌ها تشدید شد. پس از عدم مشارکت در انتخابات ۱۴۰۲ طرح نور را آغاز کردند. باید راهکاری داد که با واقعیت‌های جامعه تناسب داشته باشد. محمدتقی اکبرنژاد:‌ ۶۰ درصد عدم مشارکت به حاکمیت این پیام را داد که اگر تن به تغییر ندهد، قدم بعدی خیابان است. به هیچ وجه خشونت را تایید نمی‌کنم، اما جامعه بر اساس آرزوهای ما پیش نمی‌رود. بین این دو فردی که قرار است در ۱۵ تیر با یکدیگر رقابت کنند، تفاوت بنیادینی وجود ندارد. آقای پزشکیان جلیلیِ اصلاح‌طلب‌هاست. با رای دادن به او اتفاق خاصی نمی‌افتد و تنها قدرت فراکنی در طرف مقابل ایجاد می‌شود. @Kolbe_Andishe_Farhang

💠دولت سایه یا دولت تصویر؟! 🎥سید مهدی ناظمی @Kolbe_Andishe_Farhang

💠ایران و انتخابات دولت چهاردهم 🔻چگونه می‌توان از اقتصاد ایران سخن گفت؟ 🎥گفتگوی علیرضا شفاه و صادق الحسینی، ۱۲ تیر ۱۴۰۳ @simafekr_com @Kolbe_Andishe_Farhang

💠آخرین فرصت طبقه متوسط 🎥قطعه‌ای از مناظره علیرضا شفاه و صادق الحسینی این گفتگو که در گردهمایی انسجام طراحی و برنامه‌ریزی شده، با همکاری سیمافکر، ائتلاف انسجام و ستاد آقای دکتر جلیلی برگزار شده است. @simafekr_com @Kolbe_Andishe_Farhang

💠 دلواپسی ها فردا عاقبت انتخابات تمام می شود و پس فردا، مشخص می شود رئیس جمهور کیست و کشور بین 4 الی 8 سال در کنترل کدام جریان خواهد بود. اما هر کدام از این دو نامزد که به قدرت برسد، من برای کشور نگرانی هایی دارم. 🔹اول نگرانی عمومی ام از فردا برای درصد #مشارکت است که اگر چندان تکانی نخورد ما با یک جامعه دوساحتی مانند مصر روبرو باشیم. جامعه ای که خوشبینانه به دو قسمت 50 - 50 تبدیل شده (بدبینانه 30 - 70 است) و میانشان بجای وفاق و وحدت، کینه و خشم جای بگیرد. که در این مورد بیشتر خواهم نوشت. 🔹در باب دکتر پزشکیان باید گفت پزشکیان پدیده این انتخابات بود و کسی حداقل در ش. نگهبان تصور این اقبال عمومی از ایشان را نداشت. بنظرم اگر ایشان رد صلاحیت می شد، ما با یک انتخابات حداکثر 30 درصدی مواجه بودیم. وجه قوت ایشان بنظرم دادن شعارهای است که نوید برگشت #زندگی می دهد. و از حیث توانسته قسمت قابل توجهی از سبد رای سنتی اصولگرایان را به خودش اختصاص دهد. او می تواند تا حدی شکاف میان دولت - ملت را التیام دهد و جو روانی مشوش جامعه را کمی التیام دهد. از سوی دیگر ایشان با شخص رهبری دارای رابطه حسنه است که می تواند ترمیم کننده شکاف میان احزاب با رهبری باشد. اما نگرانی هایم: 1- روی کار آوردن تیمی که در دهه 90 مردم از آنها خاطره خوبی ندارند. که البته با وجود مجلس انقلابی بعید است به این طیف رای اعتماد دهد. 2- تکیه بیش از حد بر خارج از کشور و غافل شدن از توان داخلی 3-شیوع اصطکاک با نهادهای انتصابی و انقلابی که قدرت نهادهای بسیاری را در اختیار دارند و می توانند برای دولت منتخب دست انداز درست کنند. 4- توان مدیریت کشور در حالت ابقا و تشدید تحریم ها با فعال شدن مکانیسم ماشه. آقای پزشکیان باید دارای برنامه ای منسجم در رویارویی با جهان #ترامپی باشد. 🔹 در باب سعید جلیلی ایشان و حلقه اطرافیانش را می توان جزو اصلی ترین اجزا هسته سخت نظام دانست. شخصیتی که در این انتخابات با شعار ادامه راه دولت مرحوم رئیسی، رسما خود را نماینده وضعیت موجود و حرکت نظام با دست فرمان کنونی قلمداد کرد. ایشان از سال 92 در اندیشه تصاحب پاستور بوده و برای این کار بیش از یک دهه مطالعه و تحقیق کرده است که جای تحسین دارد. در سیاست منطقه ای حضور جلیلی سبب تقویت بیشتر جبهه مقاومت و هماهنگی های منطقه ای خواهد شد. تیم ها و کارگروه های ایشان پیرامون شیر مرغ تا جان آدمیزاد برای ایشان طرح و برنامه تدوین کرده اند که بنظرم ایشان را با #تورم_برنامه مواجه کرده. این تیم با روی کار آمدن دولت آقای رئیسی، غالبا جذب دولت شدند و بنظرم نفوذ آقای جلیلی از وزرا و معاونان کمتر نبود. اما نگرانی هایم 1- ادامه مسیر دولت شهید رئیسی. کاهش مشارکت مردم از 48 درصد در 1400 به 40 درصد در 1403 نشان دهنده عدم موفقیت ایشان در احیای اعتماد به نظام بود. بخصوص که آقای جلیلی هیچ نقدی به روند سه ساله گذشته نداشته که نگران کننده است. 2-ادامه نزاع دولت - ملت با استمرار طرح( های ایدولوژیک. 3-کم شدن امید و زندگی در میان مردم و استمرار سیر صعودی انباشت خشم و نفرت عمومی و جدایی بیشتر عامه مردم از نظام و انقلاب. تداوم فیلترینگ و نزاع با زنان. 4- عدم هماهنگی با سایر دستگاه ها و ایجاد اختلاف میان حامیان نظام (بحران میان اصولگرایان معتدل و اصولگرایان رادیکال) . بخاطر روحیه مرکز گرا و سخت تعامل آقای جلیلی. 5-عدم گشایش در سیاست خارجی، تقویت جو ضد ایران در فضای بین الملل و تقویت اپوزیسیون 6-روی کار آمدن تیمی با علقه های ایدولوژیک، تقویت حلقه بسته مدیران و حکمرانان و ادامه مدیریت محفلی نظام 7- ایجاد حاکمیت یکدست که مستعد خود رایی و فشار بر کنشگران و منتقدان است. 8-تبدیل کشور به آزمایشگاه طرح های غیرقابل اجرا ✍سلمان کدیور @Kolbe_Andishe_Farhang

💠آخرین تلاش ها 🔹آنچه بنده از آخرین پیمایش ها دیدم یک رقابت بسیار نزدیک و شکننده است، در یکی از معروفترین نظرسنجی‌ها که به ملاحظاتی نام نمی‌برم، اختلاف رای یک درصد بود یعنی ۴۶ - ۴۷ 🔹ظاهراً باید امیدوار باشیم که رشد دو سه درصدی مشارکت را هم شاهدیم. عده ای ممکن است گمان کنند ماشین ترس و فریب اصلاحات است که به کار افتاده و جواب داده اما پیش‌بینی بنده به میدان آمدن مستضعفین حامی انقلاب است. بعد از مناظره دوم دکتر جلیلی رشد رای شروع شده است. 🔹در چنین شرایطی «موج پیروز انتخابات کدام است؟» میتواند ده درصد آراء را در روز آخر جابجا کند. ما برای این پیشنهادهایی طراحی کرده بودیم که به هر دلیل بخشی از آنها پیش نرفت، تجربه چنین انتخابات پایاپایی را هم بنده در تاریخ انقلاب به خاطر ندارم. اینکه چه بر سر موج پیروزی و اثرش در تکانه رای روز آخری خواهد آمد اینبار معلوم نیست. 🔹وقتی اختلاف آرا در نظرسنجی ها بعضا به ۱ درصد رسیده یعنی در مشارکت ۴۳ درصدی، فقط ۲۶۲ هزار رای! که چون رقابت دو نفره است، در واقع ۱۳۱ هزار رایی که با تصور غلط و نا آگاهی میخواهد به پزشکیان رای بدهد را باید منصرف کرد که به جلیلی رای دهد! یا اگر جلوتر باشیم با همین میزان تلاش اندک ممکن است رقیب پیروز گردد. درنتیجه: ۱. بیستکال و پیامک در همین بیست و چهار ساعت میتواند سرنوشت چند سال کشور را جابجا کند! ۲. نظارت مردمی و ممانعت از تخلفات رقیب - که بنابر گزارشات واصله مردمی تخلفات مهمی را در دور اول انجام دادند، اعم از اجبار رای در پادگان، خرید رای با شناسنامه، خرید افراد موثر روستاها، دروغ هرکس دور اول رأی داده کافی است و...- همچنین حضور موثر سر صندوق آراء و کمک به مردم عادی که سوال دارند و خسته نشدن از این فرآیند نظارت و حضور مردمی، میتواند کل ماجرای انتخابات را با نتیجه دیگری رقم بزند. به سامانه سعیدیار ( saeedyar.com ) برای کمک به نظارت مردمی بپیوندید. ۳. پدران عملیات روانی و فریب در ستاد رقیبند، امروز و فردا روز پرفشارتری از پنجشنبه گذشته خواهد بود، مراقب باشید خسته و منفعل از دروغ ها نشوید. بایستید و عملیات کنید چه در دفاع چه در تهاجم ۴. مجددا و با تاکید توسل و تضرع خالصانه به درگاه احدیت جهت رقم خوردن خیر کشور و متمایل شدن دلها به سوی فرد اصلح را جدی بگیریم. دعا، توسل جمعی، ختم صلوات، روضه حضرت مادر سلام الله علیها و قربانی را جدی دنبال کنیم. ✍ مجتبی عرب @Kolbe_Andishe_Farhang

💠رقم تخفیف در فروش نفت؟ 🎥پاسخ وزیر نفت به ادعاهای پزشکیان در مناظرات انتخابات می‌گویند ایران نفت را به چین با تخفیف بالا می‌فروشد و پولش را نمی‌گیرد، این حرف واقعیت ندارد. رقم تخفیف نفت کمتر از ۵ دلار است و ایران به ۱۷ کشور دنیا حتی اروپا نفت صادر می‌کند، اما به دروغ می‌گویند آمریکا تحریم را شل کرده. @Kolbe_Andishe_Farhang

💠تاملی در بازگشت نئولیبرال ها و سیاست هایشان! هدف غایی لیبرال سرمایه داری سپردن عنان کار به بازار است؛ دولت حداقلی و دولت زدایی نتیجه آن قوچانی سال‌هاست این ایده را در نشریات خود به ذهن مخاطب حقنه می کند و در فرصتی که دولت روحانی در اختیار او گذاشت تا حدودی با کمک امثال آخوندی به مرحله اجرا نیز آورد. در کارزار انتخابات؛ آقای پزشکیان نشان داد که در هیچ کدام از ماموریت های دولت ایده ای ندارد و با افتخار چند بار هم اعلام کرد در مباحث سیاسی، اجتماعی و اقتصادی : " می فهمم که نمی فهمم" ایشان وقتی با پرسشی در این موارد مواجه می شود آن را به کارشناسان حواله می دهد و بیان می کند که نسخه آنها را اجرا خواهد کرد هر چه آنها بگویند! مثلا نمونه ای از عدم ادراک عجیب ایشان از ابتدائیات اقتصاد در مناظره با آقای سعید جلیلی نمود داشت: آنجا که با نشان دادن نمودار #مقدار_نقدینگی در دولت های مختلف به عنوان یک متغیر انباشته (حتی فارغ از روند کاهشی آن در دولت شهید رئیسی) نتیجه گیری کرد: که این مقدار نقدینگی ناشی از چاپ پول توسط دولت است و #تورم را نیز ناشی از آن فهم کرد! در حالی که آنچه که در اقتصاد کلاسیک و مبتنی بر تئوری #فریدمن بیان می شود؛ پدیده پولی که همیشه و همه جا عامل تورم محسوب می شود #رشد_نقدینگی است و نه مقدار آن که یک متغیر انباشته است.(ن.ک به رحیمی) بنابراین کارشناسانی که او مدام به آنها استناد می کند آنها هستند که در ستاد و دور او جمع شده اند که عبارت اند از: شاگردان موسی غنی نژاد و ارادتمندان #هایک که در تیم قوچانی و عبده تبریزی ( علاوه بر همراهی در میزگرد اقتصادی، چند بار هم اسم بر زبان پزشکیان جاری شد) و شبیه آنها تبلور یافته است. آنها نقطه ثقل طیف راست نئولیبرال در ایران هستند. دولت احتمالی آقای پزشکیان محملی خواهد بود برای سپردن کار به دست بازار که نتیجه آن سرکوب مستضعفان زیر چرخ های نئولیبرالیسم خواهد بود. راه حل اقتصاد نئولیبرال برای حل مسائل اقتصادی استفاده از #ابزار_قیمت است. آنچه که بر می آید کارگزاران دولت احتمالی آقای پزشکیان؛ تکنوکرات هایی چون آخوندی، قوچانی، مرعشی، نیلی، سریع القلم و... خواهند بود. نظر او درباره آزادسازی بنزین نیز در همین کانتکست قابل فهم است. بر این اساس با رای به آقای پزشکیان به دوران روحانی با چند گام پیش تر به سمت اجرای نسخه های #اقتصاد_بازار بر خواهیم گشت؛ او بهترین گزینه برای دولت زدایی در ایران است. نسخه های نئولیبرال در هر جای دنیا اجرایی شده است منجر به سقوط دولت ها و فروپاشی ملت ها شده است از آرژانتین تا پرو... در توسعه نئولیبرالی؛ #خودکفایی در تولید کالاها حتی از نوع استراتژیک آن مثل گندم نیز مقرون به صرفه نیست، #حامل_های_انرژی به قیمت های جهانی باید محاسبه شوند و در مقابل #دستمزدها باید سرکوب شوند ارزانی حامل های انرژی علت قاچاق و مصرف زیاد تلقی می شود و افزایش دستمزدها خاصه برای کارگران عامل نقدینگی و در نتیجه ایجاد تورم! در دکترین نئولیبرال ها برای پیشگیری از قاچاق و مصرف زیاد به اصلاح قیمت حامل های انرژی دست می یازند در حالی که بدون زیرساخت حمل و نقل پیشرفته یا سبد توسعه یافته سوختی؛ نه تنها مصرف کاهش پیدا نمی کند که با شوکی که ایجاد می شود نارضایتی اجتماعی پدید می آید و اینگونه است که مستضعفان هزینه جراحی تکنوکرات های نئولیبرال را می پردازند و بدنه اصلی حامی نظام را به خیابان می کشانند. به نظر می رسد قانون بقای اصلح (داروینیسم اجتماعی) در ایدئولوژی نئولیبرالیسم که جامه علمی به تن کرده حاکم است و فقرا در زیر چرخ های توسعه موهوم له می شوند و این هزینه توسعه به این سبک است. نئولیبرالیسم به جای اجرای سیاست های #دولت_رفاه (که در برنامه سعید جلیلی هست)؛ به ایجاد خیریه و گسترش آن می پردازد که بیشترین هدف آن تسکین وجدان ناآرام اغنیاست آنها از سر بزرگواری در مدیریت خیریه ها وارد می شوند و صله ای جمع می کنند و با رضایتی که از آن در دلشان حاصل می شود وجدانشان را آرام می کنند بعد با خیالی آسوده ثروتی که _به جهت اجرای سیاست های نئولیبرالی_ از غارت فرودستان به چنگ آورده اند بالا می کشند، کارزار راه می اندازند و گلریزان برگزار می کنند و برای فقرا اعانه جمع می کنند. روی سخنم با شماست که دغدغه مستضعفان را دارید یا خود عضوی از آنها هستید با دست خود تیشه به ریشه نزنیم دارد صدای نئولیبرالیسم می آید... ✍ یحیی حمدی @Kolbe_Andishe_Farhang

💠دوراهی انتخابات و شناخت من از سعید جلیلی هرگاه موسم انتخابات فرا می‌رسد بسیاری از ما کسانی که، از یک طرف، دل در گروی آرمان‌های حیاتی انقلاب ـــ استقلال، آزادی، و حکومت عدالت اسلامی ـــ داریم و از طرف دیگر، بسیاری از رویه‌های حکمرانی جاری را برخلاف مسیرهای عدالت اسلامی می‌بینیم و بعلاوه برخی از اصول مهم قانون اساسی را تعطیل و یا مورد نقض می‌بینیم و نظام را مصمّم به ادامة رویه‌های روی‌هم‌رفته غیردموکراتیک جاری می‌بینیم دچار سردرگمی می‌شویم که چه باید کرد. از طرفی نظام از هرگونه اظهارنظر جمعی و سیاسی منتقد و معترض خود رویگردان است و اگر بتواند از آن ممانعت میکند. از طرفی دیگر، تلاش زیادی می‌کند تا کمترین نشانه‌ها و نمادهای دموکراسی از قبیل انتخابات را با مشارکت قابل قبولی به نمایش بگذارد تا وجاهتی ملّی و هم بین‌المللی برای مشروعیت و مقبولیت خود فراهم کند. از طرفی دیگر، برخی از جریانها و شخصیت‌های سیاسی در این سالهای اخیر به فکر افتاده‌اند تا تحریم انتخاباتها را بمنزله تنها گزینه باقیمانده برای اظهار نارضایتی مدنیِ خشونت‌پرهیز از رویه‌های غیر دموکراتیک نظام پیشه خود کنند. اینک امّا معتقدم که برغم اعتبار سیاست تحریم انتخابات بمنزله ابزار اعتراض، در مورد انتخابات این دوره ریاست جمهوری اوضاع بگونه‌ای است که آن سیاست را عجالتاً باید تعلیق کرد. تبیین این اعتقاد در ضمن مطالبی که درباره نامزدها اینک می‌خواهم بگویم روشن می‌شود. صرف‌نظر از اینکه در مقابل آقای پزشکیان چه نامزدی قرار دارد باید صادقانه اعلام کنم که رايحه بسیار گزنده هشت سال فشار شدید اقتصادی به معیشت مردم و گره‌خوردن جدّی فعالیتهای اقتصادی و تولیدی کشور به مذاکرات هسته‌ای طی دولتهای شوم یازدهم و دوازدهم به مشامم می‌رسد. از سلامت اقتصادی و بویژه سلامت سیاسی آقای پزشکیان هیچ اطلاعی ندارم امّا این مقدار مثل روز برایم روشن است که ایشان به‌استثنای بخشی از سیاست خارجی برای هیچ حوزه‌ای از حکمرانی قوه مجریه هیچ برنامه و سیاستی ندارد. این قضاوت هم مستقیماً حاصل اظهارات ایشان در کارزارهای انتخاباتی است. در حوزه سیاست خارجی هم تمام قرائن و شواهد قویاً حکایت می‌کند که دولت ایشان، همچون دو دولت آقای روحانی، بشدت متمرکز بر مذاکراتی خواهد شد که امتیازدهی هر چه بیشتر به آمریکاییان موتور پیشران آن خواهد بود. باضافه، جریان اقتصادی کلّ کشور به طور گسترده به مذاکرات گره خواهد خورد و وضعیت معیشتی عموم مردم و بویژه دهک‌های پایین بشدت در فشار و مضیقه قرار خواهد گرفت. و امّا نامزد دیگر! آقای جلیلی را بیش از بیست سالست که می‌شناسم. اگر چه در برخی سیاستها و رویکردهای سیاسی با ایشان تفاوت یا اختلاف نظر دارم امّا امانتدارانه می‌دانم که فهم و شناختم از وی را با هموطنانم در میان بگذارم. نخست اینکه، بنده آقای جلیلی را یکی از معدود رجال کاملاً پاکدستی می‌شناسم که نه تنها خود مطلقاً به بیت‌المال مردم ذره‌ای تجاوز نمی‌کند که آن را همچون ناموس خود می‌داند بطوری که نسبت به هرگونه رانت‌خواری یا فساد هر یک از مدیران دستگاه تابع خود، از بالاترین مقام تا پایین‌ترین، واکنش بسیار جدی و فسادستیزانه‌ای خواهد داشت. دوم ویژگی فوق‌العاده سرنوشت‌ساز و تعیین‌کننده دیگر جلیلی سلامت سیاسی اوست. می‌دانم عموم هموطنانم بدرستی بر این باورند که اکثر رجال سیاسی ما بنحوی از انحاء اهل معامله و زدوبند سیاسی‌اند. این ویژگی که به حکمرانی ما صدمات عمیق و دردناکی در چند دهة گذشته زده است بنظر من بسیار ویرانگرتر از فساد اقتصادی و مالی است. جلیلی از جهت سلامت سیاسی یکی از نوادر رجال سیاسی ماست. هر نوع اقدام یا مراوده و ارتباط با هر رجل یا جمع و گروهی که در آن احساس زدوبند و ساخت‌وپاختی به هزینة بیت‌المال یا منافع ملّی و آرمانهای انقلاب کند وی بدون کمترین مماشات و درنگی از آن صرفنظر کرده و رویگردان می‌شود. به اشارتی بسنده کرده می‌گویم که بنده تردید ندارم که با وجود این دو ویژگی بنیانی، بسیاری از رجال با وی سرشاخ خواهند شد. والله اعلم بحقایق الامور. سوم ویژگی بازهم بسیار نادر در میان رجال سیاسی ما اینست که وی در حوزه‌های متعدد حکمرانی شخصا هم اهل مطالعه است و هم اهل مشاوره. اینکه گفته می‌شود ایشان طی یکی دو دهه گذشته دولت سایه‌ای تشکیل داده ناظر به جریان مشورتیِ کارشناسانه‌ای است که در عرصه‌های مهم حکمرانی همچون مسکن و یارانه‌ها و انرژی و سیاست خارجی، شخصا و با مشورت و همراهی جمعی از فرهیختگان متعهد و وطندوست دانشگاهی تشکیل داده است. از خدای رحمان استدعا دارم آنچه مایه اعتلا و بهبود معیشت و فرهنگ و رشد و عزت هموطنانم می‌شود حاصل این انتخابات شود. و سلام و رحمت خدا بر صدیقان و شفیقان و آخرت‌اندیشان. ✍سعید زیباکلام @Kolbe_Andishe_Farhang

💠یک جریان درونزا و اصیل در مورد سعید جلیلی ما تسلیم انگاره‌های پیشینی پُر خطایی هستیم. این خطا نیز در مورد بخشی از الیت نوگرای جریان اصولگرا نیز قابل تعمیم است. نسل جدیدی از اصولگرایان کنجکاو و خردمند شکل گرفته است که در زیر سایه‌ی سنگین پدرخوانده‌های مرتجع خود به درستی دیده نمی‌شوند . این یک جریان درونزا و اصیل است. از جایی خارج از منظومه ایران به عاریه و قرض گرفته نشده است. تکاملش را مدیون خودش است. آنتی‌تزی کاملا منطبق با تز. آنتی‌تزی که از بیرون تحمیل نشده است. برخلاف این پوست اندازی و جهش مثبت در بدنه ی اصولگرایان سنتی ، ما شاهد هیچگونه پویش امید بخشی در بخش نوگرای اصلاح طلبان نوگرا نیستیم. بر عکس سیر حرکت این جریان همواره روندی قهقرایی داشته و امروز به وضعیتی فلاکت بار دچار شده است. اقتصاد سیاسی این جریان فکری و اجتماعی، همپوشانی‌های گسترده‌تری با اقتصاد سیاسی تبهکاران و غارتگران اقتصادی اجتماعی دلباخته‌ی جریان‌ غرب دارد. پزشکیان این بخش ایران بر باد ده را نمایندگی می‌کند.‌ پزشکیان بی‌آن‌که و خودش ملتفت باشد ، اینجا نقش محلل را بر عهده گرفته و سوگند و عهدی که با مردم بسته، در لابلای چرخ‌دنده‌های فساد موجود خرد و خمیر خواهد شد. تا زمانی که نتوانیم‌ آثار پر خسارت و مصیبت بار ویروس لیبرال را از پستوها و تاریکخانه‌های ذهنی‌مان پاک کنیم، امید هیچ گشایش پایدار و پیوسته ای را نباید داشته باشیم. ما محکومیم که سعید جلیلی را انتخاب کنیم. ✍فرنوش اعتمادی @Kolbe_Andishe_Farhang

💠شورش، جنبش و پایش مقدمه‌ای بر نوزایی نیروهای اجتماعی در انتخابات ۱۴۰۳ بخش اول همه می‌دانیم سعید جلیلی در دور اول انتخابات گزینه مطلوب ساختارها و سازوکارهای متعدد و قدرتمند جناح اصولگرا نبود؛ هنوز هم نیست. برآمدن او محصول شورشِ یک نیروی اجتماعی در بدنه جامعه بر علیه سازوکار و صاحبان قدرت بود. این شورش در گام نخست توانست موفقیت مهمی کسب کند و صحنه انتخابات را پیش ببرد و بخش مهمی از نیروهای رسمی سیاسی را تحقیر کرد. البته بسیاری از کسانی که به رئیس مجلس رای دادند هم مطلقا به خاطر حمایت نیروهای اصولگرا از او رای ندادند، بلکه ویژگی‌های شخصی او برایشان جذاب بود. بنابراین تحقیر بخش مهمی از نیروهای رسمی سیاست، در واقعیت بسیار حادتر از روی کاغذ بوده و هست. این شورش لزوما شورش روستا علیه شهر، حاشیه علیه متن و محرومان علیه اشرافیت نیست. این‌ها هست ولی صورت مهم‌تری دارد. شورش آنان که به رسمیت شناخته نشده‌اند علیه نیروهای اجتماعی‌ای که به دلیل وابستگی‌های ژنتیک و حتی ایدئولوژیک برکشیده شده‌اند. این شورش از جهاتی، ولی فقط از جهاتی و نه از همه نظر، شبیه ماجرای تیر 84 است؛ در آن دوره نیز جناح راست که پس از 76 خودش را در چارچوب اصولگرایی بازسازی کرده بود، تحقیر شد. پس از آن، این نیروها در چارچوب نواصولگرایی و «جبهه انقلاب» خودشان را بازسازی کردند. این بازسازی‌ها یک امر زمان‌بر و تدریجی بود. شیوه سازماندهی سیاسی، گفتمان و تا حد زیادی اقتصادی سیاسی این جناح تغییر کرده اما همچنان اراده معطوف به استیلا و میل به تحمیل در آن موج می‌زند و همین بخش مهمی از نیروهای اجتماعی را به طغیان کشانده است. همان طور که می‌دانیم نیروهای سیاسی رسمی با شیوه‌هایی متفاوت اما با نتایجی کم و بیش یکسان، این شورش را طرد می‌کنند. تأکید می‌کنم نیروهای سیاسی «رسمی» این کار را می‌کنند، یعنی هم اصولگرایان و هم رقبایشان. اصولگرایان همچنان آن‌ها را را نادیده می‌گیرند و دیگران هم آن «طالبان» و «دیوانه» و «نابودگران ایران و جهان» می‌خوانند. می‌خواهم تأکید کنم این دیگران و طردکنندگان بیشتر از آن که رقیبان سیاسی اصولگرایان باشند، بخش قابل توجهی از نیروهای امنیتی و رسمی هستند. همچنان که در طرف اصولگرایان نیز چنین است. در واقع این ساختار رسمی است که کنشگران این تغییر و شورش را طرد می‌کند. در وضعیت فروبسته ما که دینامیسم اجتماعی اغلب میان دو نیروی رسمی تقسیم‌بندی می‌شود، تکوین این شورش خود یک پیروزی مهم است. فارغ از این که منتهی به کسب قدرت دولت بشود یا نه؛ اگر بخواهم دقیق‌تر بگویم، تکوین این شورش مهم‌تر از کسب پیروزی در انتخابات است. چرا مهم‌تر است؟ نمی‌خواهم بگویم قدرت سیاسی و دولت اهمیت ندارد؛ اما یک دلیل مهم این اهمیت این است ما اکنون با مسئله‌هایی مواجهیم که راه‌حل آن بیش از قدرت رسمی، نیازمند قدرت غیر رسمی است و بیش از قدرت کلان نیازمند قدرت خُرد است. این شورش می‌تواند، تأکید می‌کنم می‌تواند، یعنی ممکن است بتواند، مسئله و بحران نانمایندگی را حل کند. این شورش و طغیان تنها در میان نیروهای دربند اصولگرایان نیست که محتمل و ممکن بوده و خواهد بود. در طرف مقابل آنان هم محتمل بود بخشی از نسل جدیدی که در سازوکارهای جناح موسوم به اصلاح‌طلب تخته‌بند شده‌اند، بتوانند حرکت رهایی خودشان را ایجاد کنند؛ اما همان طور که می‌دانیم سیطره نیروهای رسمی در آن طرف موفق‌تر هستند چون میل به استیلا را کمتر بروز می‌دهند و بیشتر سازوکارهایی برای اعمال آن و مهار طغیان طراحی می‌کنند. برای مثال کافی است در نظر بگیریم سازوکار تصنعی، بسته‌، غیراجتماعی و خلق‌الساعه‌ای که در همین انتخابات اصولگرایان برای وحدت طراحی کردند با سازوکاری که تحت عنوان جبهه اصلاحات در طرف دیگر بود. این ناکارآمدی اصولگرایان به بروز گاه و بیگاه این شورش کمک می‌کند و بالعکس به واسطه توانایی اصلاح‌طلبان، اغلب منتفی می‌شود. ✍مجتبی نامخواه @Kolbe_Andishe_Farhang

💠شورش، جنبش و پایش مقدمه‌ای بر نوزایی نیروهای اجتماعی در انتخابات ۱۴۰۳ بخش دوم مسئله‌ی اکنونِ جامعه ما یک ثبات و رکود گسترده است. این به این معنا نیست که تحرک اجتماعی وجود ندارد؛ تحرک هست و بسیار هم گسترده است اما اغلب صرف آیین‌های مذهبی و یاریگری در مواقع بحرانی می‌شود. از این منظر تکوین این شورش از آن‌جا که می‌تواند نویدبخش یک تغییر در آینده باشد، خود یک پیروزی است. مسئله مهم پایش این شورش است. در دور دوم به طور طبیعی بسیاری از نیروها و نهادهای رسمی به حمایت از آقای جلیلی پرداختند چون مسئله‌شان دیگر نادیده‌گرفت یا تقابل با این شورش نبود، تقابل با نیروهای رسمی دیگری بود که رقیب‌شان هستند. پس از هفته جاری، یعنی پس از فاصله دور اول و دور دوم برای این شورش مهم‌تر است. نتیجه انتخابات هر چه باشد، اگر این شورش نتواند به جنبش تبدیل بشود، نخواهد توانست نقشی در سیاست ایفا کند. این بی‌نقشی این نیرو را سرخورده خواهد کرد. یعنی همان اتفاقی که در دو دهه اخیر رخ داد. نیروی طغیان اگر امکانی برای بودن نیابد، بر نبودن متکرکز خواهد شد. برخی توهم‌ها درباره موضوع طب اسلامی، نظام آموزش، فضای مجازی، حجاب، پیشرفت و مانند آن از همین مسیر طی یکی دو دهه اخیر کم و بیش مقبول مطرح شده است. به تعبیر امام خمینی باید مراقب بود تحجر از «لایه‌های تفکر اهل جمود» به طلاب جوان «سرایت» نکند. یکی از مهم‌ترین مراقبت‌ها این است که اجازه ندهیم نفی‌زدایی‌هایی که سیاست‌مدران رسمی از ایده انقلاب می‌کنند، فضا را برای پرخاشگری اخلاقی فراهم کند. دینامیسم اصلی انقلاب اسلامی همین نیرویی است که سیاستمداران رسمی آن را «دیوانه» می‌خوانند. باید پیش از این که وضع موجود با عاملیت عاقلان و منتفعان تثبت گردد؛ پیش از آن که نیروی جامعه و انقلاب در ساختار رسمی مضمحل و یا از آن طرد گردد، آن را فهمید و کشف کرد. ✍مجتبی نامخواه @Kolbe_Andishe_Farhang

💠کاش دولت پزشکیان، دولت سوم‌ روحانی بود! دارم به این جمع بندی می رسم که بنشینیم و دعا کنیم، دولت احتمالی پزشکیان، دولت سوم روحانی باشد ولی مشکل این است که دولت پزشکیان، اصلا دولت نیست، اصلا هیچ چیز نیست، بگذارید راحت تر بگویم: دولت احتمالی پزشکیان چیزی نیست جز پوچ! احیانا کسی به ذهنش هم خطور نکند که من طرفدار دولت روحانی باشم ولی حقیقتا روحانی را به پزشکیان ترجیح می دهم، لااقل می دانستیم که آخرِ روحانی و دولتش چیست ولی درباره پزشکیان حتی این را هم نمی دانیم یعنی پزشکیان چیزی نیست جز چند گزاره کلی، مبهم و بدون پشتوانه! اگر یک هفته بعد از مراسم احتمالی تحلیف، پزشکیان چند گزاره کلی و به درد نخور بیان کرد و نهایتا با استنادهای معیوب و مخدوش به برخی احادیث و روایات، ریاست جمهوری را هم رها کرد و رفت، لااقل من هیچ تعجبی نمی کنم! گویی (شما بخوانید حتما) پزشکیان فکرش را هم نمی کرده است که تائید صلاحیت می شود، او احساس تکلیف کرده و در انتخابات نامزد شده است به یکباره چشم باز کرده و دیده که عجب، حالا باید در مناظره شرکت کند، حرف و برنامه داشته باشد، جمع کننده باشد، حرف کارشناسی بزند، مدیریت عالی داشته باشد ولی ... ! ولی آمادگی هیچ کدام را ندارد ... مثل پسران و دخترانی که سودای ازدواج را در سر می پرورانند و تصورشان فقط جشن عروسی و پوشیدن لباس دامادی و عروسی و جیغ و دست و هوراست ... و حالا در فضایی ناخواسته، الان داماد یا عروس شده اند ولی هیچ آمادگی برای زندگی مشترک ندارند ... وای به آن لحظه ای که در این میان، فرزندی هم متولد شده باشد که ظاهرا هم دارد می شود! پزشکیان، در جاهایی از مناظره نقش بازی می کند و می شود بلندگوی افراد پشت پرده! اتفاقا در این لحظات حتی تسلط حالت عادی اش را هم ندارد یعنی حتی بلد نیست نقش هم بازی کند و این یعنی فضاحت سیاست ورزی در ایران! ولی پزشکیان خیلی جاها خودش است، خودِ خودش؛ اصلا نقش بازی نمی کند و تازه در این لحظات، عیارش معلوم می شود، جاهایی که عصبانی می شود کاملا خودش می شود و معلوم می شود که پُر است از خالی، یعنی خالیِ خالی! پزشکیان در تمام عمر کوشیده است که یک زندگی معمولیِ قابل احترام داشته باشد، سرش را انداخته پایین، سر کلاس رفته و درس خوانده، متخصص جراحی قلب شده است، به عنوان یک پزشک قابل احترام بوده و هست، نهج البلاغه و متون مذهبی هم خوانده (البته ظاهرا همان را هم‌بدون استاد خوانده لذا برداشتش از دین نظام مند و جامع نیست)، چون علایق کنشگری اجتماعی هم داشته، وارد عالم سیاست شده و تمام! ولی همچنان از نقش و کالبد اصلی اش خارج نشده است او حتی در عالم سیاست، رشد هدفمندی نداشته است آرمان شهری فانتزی و کلی برای خودش ساخته و پرداخته کرده است و اتفاقا در تمام این سال ها چه در کسوت وزیر بهداشت و چه در قامت نماینده ادوار مجلس، حتی اندکی دانش سیاست و اقتصاد را نیاموخته است و چه بسا در یادگیری، مقاومت زیادی هم داشته است چون اگر در تمامی این سال ها همین مفاهیم را به صورت جسته و گریخته هم می شنید الان وضعیت بهتری داشت! خلاصه اینکه حرف و دولتِ پزشکیان ماقبلِ نقد است یعنی حتی نمی شود نقدش کرد، حرف های پزشکیان مبنا و چارچوب اولیه را هم ندارد، چرا که از فکر و ذهن منسجمی تراوش نمی شود که بشود بر اساسش حرفی زد و قضاوتی نمود! او اساسا حرفی برای گفتن ندارد و در آرمان شهر فانتزی اش، کارشناس ها می نشینند و فکر می کنند و به جمع بندی می رسند و او در قامت رئیس جمهور، فقط دعوت کننده از کارشناس ها است، خلاصه اینکه دولت احتمالی پزشکیان هیچ چیز نیست حتی دولت سوم روحانی! ✍محمد نوروزی @Kolbe_Andishe_Farhang

💠 شام آخر! شنبه صبح ساعت 8 همه چیز معلوم شده. همین پس فردا صبح. رقابت ها تمام شده و رئیس جمهور مشخص شده. من داشتم فکر می کردم اگر جلیلی یا پزشکیان، هرکدام رئیس جمهور شود و شکست بخورد، کلیت نظام جمهوری اسلامی به صورت غیرقابل بازگشتی زمین می خورد و دیگر محال است این ملت پای انتخابات بیایند. من این حرف را برای آقای رئیسی هم زده بودم منتها شرایط تحت تاثیر شهادت ایشان قرار گرفت و یک وقت اضافه برای ج. اسلامی خرید. برایم مهم است که فردا مردم پای صندوق بیاید و نگذارند چراغ مشارکت که سوسو می کند خاموش شود. من به دوستی از حامیان سرسخت آقای جلیلی گفتم اگر بدانید و درک کنید که کم شدن مشارکت چه ضربه ای به اصل نظام می زند، صب تا شب عده ای تان می رفتید برای پزشکیان پوستر می چسباند. اگر رئیس جمهور می شد با جان و جیب کمکش می کردیم موفق شود نه امامان جمعه را چاق کنیم تا هر جمعه بیانیه بدهند علیه دولتش. رئیس جمهوری پزشکیان با مشارکت 60 درصد، خیلی از رئیس جمهوری جلیلی با  30 درصد برای ج. اسلامی بهتر است.  اگر آقای جلیلی هم آمد همینطور. ایشان باید دولت وفاق ملی شکل دهد و مطالبات آن 60 درصد تحریمی را تابلو کند بزند در اتاق کارش و هر روز پیگیر شود که آنها هم از ایران بی سهم نمانند. درست است با رای اقلیتی رئیس جمهور شده اما باید خواست آن اکثریت تحریمی را اولویت قرار دهد. این 60 درصد، غالبا دشمن ج. اسلامی نیستند اما عمیقا از آن نا امید اند. اینها این پتانسیل را دارند که اگر اپوزیسیون آلترناتيوی برای نظام بسازد، به آن بپیوندند. طرفداران دو نامزد کاری نکنید که روز شنبه با هم قهر باشیم. نه رای دهنده به پزشکیان، مردم کوفه و غرب گرا و مزدور است نه رای دهنده به جلیلی طالبانی نه آنکه تحریم کرده، ضدنظام و... امشب اگر کسی را می شناسید که رای نمی دهد، راضیش کنید که برای تغییر ولو کوچک فردا حاضر شود. ✍سلمان کدیور @Kolbe_Andishe_Farhang

💠انتخاب در میان دو رویکرد حکمرانی: در این انتخابات دو رویکرد در برابر هم صف آرایی کردن، صرفنظر از ضعف نامزدهایشان اما دو دیدگاه از وضعیت جمهوری اسلامی ایران و شیوه پیشبرد امور متمایز است: ۱- ایران در قفس است و باید آن را با تعامل نجات داد. این دیدگاه ایران را در قفس تحریم ها می بیند و معتقد است اولویت اصلی خروج از این قفس با حسن تعامل با دیگر قدرت های جهانی است تا فرصت سرمایه گذاری و رشد اقتصادی فراهم شود. همچنین این دیدگاه سیاست های اعمال شده از سوی حکومت نظیر پالایش را هم بمثابه قفس های درونی تلقی می کند. این قفس ها با تعامل و توافق داخلی برای رهایی شهروندان باید شکسته شود. ۲- ایران حرم است و باید آن را با قدرت شکوفا کرد . این دیدگاه ایران را به منزله حرم مقدسی می بیند که از آن باید در برابر دست اندازی و استعمار قدرت های زیاده خواه جهانی باید حفاظت شود. لذا مقاومت ملی را اولویت خود می داند. همچنین این دیدگاه با اتکا به سرمایه های اقتصادی و اجتماعی داخلی در صدد شکوفایی و جهش ملی است تا شهروندان به آرمان های انقلاب اسلامی دست یابند. به کدام یک رأی میدهید؟ ✍سیدآرش وکیلیان @Kolbe_Andishe_Farhang

💠فیلم سه دقیقه‌ای و سوال یک کلمه‌ای آقای شفاه را از دور و نزدیک می‌شناسم. از کل برنامه هم همین سه دقیقه را دیدم. مضمونی در این دو دقیقه آخرش بود که درکش می‌کردم. دقیقا وقتی صادق الحسینی می‌پرسد طرح آقای جلیلی چیست؟ حقیقت این است که جمهوری اسلامی را همان آدمهایی پیش میبرند که آنچه میفهمند را دنبال میکنند. این همان تلفیق آگاهی و آزادی و بروز اراده مردم است. باید به این اراده احترام گذاشت و آن را دنبال کرد. من یکی دو بار بیشتر مرحوم حسینعلی عظیمی رو ندیدم. اواخر عمرش و خیلی کوتاه! یکبارش یکی از او پرسید چرا پشتیبانی و مهندسی جنگ جهاد -که نزدیک به چهل گردان یعنی حدود ۳۰ هزار نفر- استعداد انسانی داشت و بسیار کارآمد بود با دولت همکاری نکرد؟ او گفت اتفاقا آقای هاشمی بود که اینها را نخواست و علیرغم درخواستهای زیاد مسئولیتی را به اینها واگذار نکرد! تنها سوالی که از مرحوم عظیمی در زمان حیاتش پرسیدم همین بک کلمه‌ای بود که از دهانم پرید! چرا؟ خندید و جواب داد. جملاتش یادم نیست اما آنچه فهمیدم تا الان در قلب من است. جهادی‌ها به فهم خودشان در نسبت با انقلاب و امام عمل میکردند. اگر میخواستی کاری برای تو انجام بدهند باید اول توجیه‌شان میکردی و با تو بحث میکردند تا قانع‌شان کنی! اصلا مکانیزم تصمیم در جهاد هم تا حد امکان همین بود و مدلهای دیگر تنها در ضرورت استفاده میشد! گفتگو و اقناع! حتی جلسات تخصیص بودجه هم در جهاد همین شکل بوده است. حسینعلی عظیمی می‌گفت مدل حکمرانی سیاسی هاشمی رفسنجانی چیز دیگری را طلب میکرد. او از نیروهای وفادار نظام و انقلاب استفاده کرد اما به شکل پیمانکار مثل قرارگاه خاتم یا قرارگاه کوثر نور یا به کارگیری پایگاه بسیج در طرح‌هایی مثل واکسیناسیون کشوری فلج اطفال یا درختکاری گسترده دهه هفتاد! پیمانکار فرمان‌پذیری بسیار بیشتری دارد. برایش کار تعریف میکنند و او انجام میدهد! اگر بگوید این کار درست نیست میگویند: برای من آب نداشته باشد برای تو نان دارد پس کارت را بکن! اینگونه است که اصلی‌ترین سوال انتخاب‌آور -یعنی کار درست کدام است؟- رنگ میبازد. این سوال به متخصصین واگذار میشود و ساحت عمومی تنها کار آنها را انجام میدهد و مانند بازو که از مغز دستور میگیرد تنها انجام دهنده است! کاری که فهیم‌ترها می‌گویند را بکن این فقط مربوط به امر اجتماعی نیست. حتی در ساخت تخصصی هم جاری است. خاطرات جهادی جالب است مثلا چند آرماتور بند چهارساعت در شب رانندگی میکنند که به اهواز بروند و به مهندسین بگویند طراحی‌شان در ساخت پل اشکال دارد و در بررسی معلوم میشود هست و اصلاح میکنند. یا اینکه پشتیبانی و مهندسی جنگ جهاد در یکی از عملیاتها چگونه بدون درخواست سپاه و حتی با بی اعتنایی فرماندهان آن، اقدام به ساخت جاده‌ای میکند که هنگام عملیات جان بسیاری از رزمندگان را نجات میدهد. خلاصه در هر ساحتی نیروی عمومی هست و تصمیم‌گیرانی! و هاشمی رفسنجانی نمی‌خواست نیروی عمومی موی دماغش شود چون تجربه‌اش را در سالهای اول دهه شست داشت! جهاد فناوری شهید بهشتی در ساماندهی مردمسالار بود بود. در جهاد اراده انسان بروز می‌کرد. در وجهه ارتباط با بیرون جهادی‌ها به فرمان بهشتی حق نداشتند در جایی که مشارکت مردمی زیر ۵۰ درصد باشد کار کنند. در سازکارهای خود جهاد هم اقناع و گفتگو راهکار بود. تصمیم از پایین به بالا بود و بالادست با همان فرآیند اقناع، پایین دست را هماهنگ میکرد! انتخابات امسال محل بروز اراده مردم بود. آدمهایی که بی هیچ چشم‌داشت برای جلیلی جنگیدند و تقریبا یقین داشتند که رای اوردنش برایشان هیچ آورده‌ شخصی نخواهد داشت، اگر وضعشان بدتر نشود! مساله این بود آنها فهمی داشتند و طرف مقابل نه تنها با آنها گفتگو نمیکرد بلکه حتی آنها را هم به رسمیت نمی‌شناخت. تلاش برای طراحی بازی در لایه بزرگان، این آدمها را برانگیخت تا هر طور شده بازی را به هم بزنند. بازی نادیده گرفتن جوهره مردمسالاری: فهم و اراده انسان‌ها! 🔗پ ن: ۱: نتیجه انتخابات یک جهت نتیجه است. نتیجه مهم‌تر به نظرم بیدار شدن این کنشگران صحنه است. ۲: ما مساله گفتگو داریم. با همانی که نتوانستیم پای صندوق بیاوریمش! این را فراموش نکنیم. انشاءالله اینجا خواهم نوشت. ✍حمید آقانوری @Kolbe_Andishe_Farhang

💠مشارکت ۱۰درصد افزایش یافت نتایج رسمی و نهایی انتخابات ریاست‌جمهوری: 🔹مشارکت ۴۹.۸ شد 🔹 کل آرای شمارش‌شده: ۳۰.۵۳۰.۱۵۷ رأی 🔹مسعود پزشکیان: ۱۶.۳۸۴.۴۰۳ رأی 🔹سعید جلیلی: ۱۳.۵۳۸.۱۷۹ رأی منبع: ایرنا 🔗پ.ن: مبارک هشتاد و نه میلیون ایرانی و به کوری چشم آمریکا، اسرائیل و برانداز و تجزیه طلب✌️ @Kolbe_Andishe_Farhang

💠 پیروزی و توسعه‌خواهی دکتر پزشکیان پیروز شد. اما نمی دانم تبریک باید گفت یا نه؟ ما کاری را که عقلمان می گفت درست است، انجام دادیم؛ اما نمی دانیم حتما خیرمان در آن بوده است یا نه؟! پس باید تک‌تک گام‌ها را خیلی عقلانی و اخلاقی برداریم که از انتخاب ما شرّ تازه‌ای خلق نشود. یکی از آن گام‌ها رعایت اخلاق پیروزی است. امید که آقای دکتر پزشکیان در همین روز اول، تراز متفاوتی از اخلاق سیاست‌ورزی را به نمایش بگذارد. پیشنهاد من به خودمان هم این است که تک‌تک افرادی که به دکتر پزشکیان رای دادند: نخست: مراقب شیوه بروز شادمانی خود باشند. شادمانی یک گروه نباید مولد ناشادی یا بی‌حرمتی برای دیگران یا بی‌نظمی برای جامعه باشد؛ دوم: مراقبت کنند که خود و اطرافیانشان هیچگونه گفتار و رفتاری که حاوی طنز و طعنه باشد بروز ندهند؛ سوم: هر یک از رای دهندگان به دکتر پزشکیان بر خود واجب بداند که امروز به یکی از اطرافیانش که به دکتر جلیلی رأی داده‌اند پیام همدلی و دوستی بدهد و از لغزش‌ها یا خطاهای رفتاری و اخلاقی یاران پزشکیان در ایام انتخابات پوزش‌خواهی کند. من امشب با همسرم و یک شاخه گل به دیدار یکی از آن هم‌وطنان رأی دهنده به دکتر جلیلی خواهیم رفت. شما نیز چنین کنید. توسعه‌خواهی راهی جز همدلی، مدارا، تفاهم و همکاری ندارد. یادمان نرود که نلسون ماندلا وقتی پیروز شد، زندان‌بان‌هایی که در زندان روی او ادرار کرده بودند را هم به جشن ریاست‌جمهوری خود دعوت کرد. پیروزی واقعی این است. و دست آخر یک طنز هشدارگون: یکی از تحریمی‌هایی که دیروز پیام داده بود «دکتر به خاطر تو رفتم رای دادم!»، امروز ساعت ۷ صبح پیام داد که: دکتر پس تلگرام که هنوز فیلتره!! پاسخ دادم: الان هنوز ساعت اداری شروع نشده، ایشالا ساعت ۸ رفع فیلتر می شود. مراقب انتظارات باشیم. دکتر فرهاد نیلی نکته مهمی گفته است: «رئیس جمهور در ایران قدرت تخریب حداکثری و اصلاح حداقلی دارد». ما در این انتخابات احتمال وقوع بخش اول را خنثی کردیم؛ الان اگر همه مردم و نهادهای مدنی در صحنه بمانند و همکاری و نظارت کنند، امید‌ می‌رود آن قدرت حداقلیِ اصلاح بتواند موثر عمل کند. / ۱۶ تیر ۱۴۰۲ ✍محسن رنانی @Kolbe_Andishe_Farhang

💠صعب‌راه! دکتر پزشکیان رسماً پیروز شد. ما با رأی دادن به او خدمتی به شخص وی نکردیم. به واقع او را روی میدان مین فرستادیم، میدان مینی که نقشه‌اش دست او نیست. حرکت در چنین صعب‌راهی، نهایت درایت، احتیاط، شکیبایی، شجاعت و تواضع را می‌طلبد. بدون کمک و حمایت رهبری، محسنی اژه‌ای، محمدباقر قالیباف و سردار باقری و رفتار بسیار هوشمندانه، مسئولانه و مدبرانهٔ ما ايرانيان دکتر پزشکیان نمی‌تواند گام از گام بردارد. او اما مرد نیک‌نفس و فروتن و بی‌کینه و صادقی است و همین خصائل می‌تواند اعتماد دیگران را جلب کند و راه تعامل به قصد گره‌گشایی از انبوه بیکران مشکلات جامعه و کشور بگشاید. در این باره به تدریج و مفصل در روزنامهٔ هم‌میهن خواهم نوشت. آنچه مرا از ماجرای ریاست جمهوری آقای پزشکیان دلگرم می‌سازد، باورم به وجود خدا و خیر و عنایت اوست. تحولاتی که در این 50 روز رقم خورد، گویی فقط کار خدا بود و همه پنداری طبق نقشهٔ او کار کردند! وَاللهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ ✍احمد زیدآبادی @Kolbe_Andishe_Farhang

💠و سوت پایان انتخابات ۱۴۰۳ امثال من از ابتدای این انتخابات دنبال سه هدف بودیم: ۱. افزایش مشارکت #جمهور ۲. حذف #قالیباف و اصول‌گرایان در نزد مردم ارزشی ۳. اثبات خط سوم با نمایندگی #سعيد_جلیلی و تلاش برای پیروزی او هدف اول محقق شد! در حالی‌که بنا به سنت مألوف، مشارکت در انتخابات‌های دو‌مرحله‌ای کاهش پیدا می‌کرد، این‌بار نه تنها بالا رفت که بعد چند انتخابات پیاپی که مشارکت افتضاحی رقم خورده بود، باز دوباره شاهد حضور اکثریت ملت در پای صندوق‌های رأی بودیم. هدف دوم نیز بسیار تمیز! و دور از انتظار همگان محقق شد! قالیباف و اصول‌گرایی در یک رقابت ۴۰ درصدی که ظاهرا پایین‌ترین نرخ مشارکت در بعد انقلاب بود، با بسیج همه امکانات، شکست مفتضحانه‌ای خورده و با حدود ۳.۵ میلیون رأی، یک تو دهنی بزرگ از مردم خوردند! این خودش یک پیروزی بزرگ نه تنها برای ایران که برای همه دل‌بستگان انقلاب اسلامی است. اما هدف سوم که دو بخش داشت: ـ اثبات خط سوم ـ پیروزی در رقابت انتخاباتی آرای ۴ میلیونی جلیلی در سال ۹۲، بعد نزدیک ده سال در سال ۴۰۳، بدون هیچ پشت‌وانه‌ای جز توده‌های مردمی در مرحله اول، شد حدود ۱۰ میلیون! و در مرحله دوم در حدود ۱۴ میلیون و این هیچ معنایی جز تحقق بخش اول هدف سوم و اثبات وجود جریان زنده و پویایی خط سوم ندارد که اکنون با آن ۱۰ میلیون رأی هویتی مرحله اول‌ش، تازه شروع کار اوست! اما در رقابت نهایی، #مسعود_پزشکیان به عنوان رییس جمهور ایران انتخاب شد و بخش دوم هدف سوم ما محقق نشد! حالا فقط امیدوارم که دولت پزشکیان امتداد دولت سوم روحانی نباشد و ما را در راه رسیدن به قله‌های رشد و تعالی، دچار تعلل و سختی نکند. گرچه وضعیت رنگین‌کمانی اطراف او گواهی از تشتت بسیار در دولت آینده دارد! #جریان_سوم عدالت‌خواه نیز اکنون باید هویت‌بخشی و کار تشکیلاتی را به طور جد در دستور کار گذاشته و هرچه بیش‌تر خود را از اصول‌گرایان نو و کهنه متمایز کند و به دنبال نقش آفرینی جدی در اداره کشور باشد که این انتخابات، سرآغازی موفق در ادامه تلاش نافرجام جریان سوم در مجلس ۹۸ است. ✍ رضا جوهرچی @Kolbe_Andishe_Farhang

💠بیم و امیدهای رئیس جمهور جدید ما شش ماه پیش که مرحوم رئیسی هنوز رئیس جمهور بود و جناب پزشکیان هنوز برای نمایندگی مجلس تأیید نشده بود، ریاست جمهوری وی کاملا نامیسور می نمود. اما روند امور طور دیگری رقم خورد و دیروز وی در انتخاباتی با مشارکت ۵۰ درصدی برای این مسند توسط ملت برگزیده شد. نظام با این رخداد گام بلندی در اجتناب از انسداد سیاسی برداشت که می تواند منجر به بهبود اقتصادی و وفاق اجتماعی هم بشود ، اما با مراعات شرایط و لوازمی: الف- امیدها ۱- اثبات قدرت جمهوری اسلامی در جلب مشارکت نیمی از مردم پس از چند انتخابات ۴۰ درصدی و احیای فرایند سیاسی و مدنی انتخابات در کشور ۲- امکان مشارکت بخش بزرگی از ناراضیان جامعه در فرایند سیاسی جهت التیام شکاف ایجاد شده میان ملت و دولت در سال های ۱۳۹۸ و ۱۴۰۱ ۳- بازگشت اصلاح طلبان با گزینه اصلی خود به قدرت سیاسی و کاهش شکاف پسا ۱۳۸۸ در صورت حسن تعامل دولت و حاکمیت ۴- امکان بازگشت اصولگرایان از سیاست ورزی محفلی و پشت پرده متکی به رانت قدرت، به سمت یک سازوکار شفاف و حزبی با امکان بازتولید سرمایه اجتماعی جهت کسب اقبال عمومی ب- بیم ها: ۱- تعارض میان حاکمیت و دولت در حوزه مسایل حیاتی برای نظام و در نتیجه ستیز با یکدیگر و تخریب سرمایه سیاسی نظام ۲- فقدان طرح و برنامه روشن و منعطف در دولت برای چالش های فراروی سیاست و اقتصاد کشور به خصوص در صورت انتخاب ترامپ در آمریکا ۳- فساد، ضعف و بی برنامگی دولت جناب پزشکیان و تشتت مقامات آن به علت فقدان یک رئیس جمهور مقتدر و مسلط به امور دولت و ناتوانی در ارایه خدمات و تامین انتظارات عمومی به خصوص از جهت اقتصادی ۴- ناتوانی دولت در تعامل و خدمت رسانی به بخش ناراضی جامعه و انداختن توپ ضعف دولت در زمین حاکمیت برای انحراف اعتراضات عمومی طبعا نیمی از جامعه که به هر دلیل رای نداده اند، یا از هر نسخه از جمهوری اسلامی و نیروهای سیاسی آن عبور کرده اند و یا آنکه ناامید شده اند. بخش ناامید را با توجه به موارد فوق می توان مجددا امیدوار کرد ، اما مدیریت بخش عبور کرده یک چالش جدی است که نیازمند یک طرح سیاسی وسیع تر از دولت دارد. به بیان دیگر، دولت مسیول جلب رضایت و تولید امید در شهروندان ناامید است و حاکمیت باید بتوان شهروندان متعارض را مدیریت کند. ✍سیدآرش وکیلیان @Kolbe_Andishe_Farhang

💠 پزشکیان چگونه رئیس جمهور شد و چه خواهد کرد؟ 1️⃣ پزشکیان در یک رقابت انتخاباتی سخت رئیس جمهور ایران شد. سیاست ورزی و کنش عدالتخواهانه با زبانی عوام فهم، جلب اعتماد بخشی قابل توجهی از سبد رای آیت الله رئیسی، پیگیری شفاف‌تر بخشی از مطالبات طبقه متوسط، بهره بری از یک کمپین تبلیغاتی موثر ، استفاده از نقاط ضعف سیاسی جمعی و فردی جبهه مقابل خود و استفاده بیشتر از ظرفیت‌ آرای قومی و مذهبی، بخش‌های مهمی است که سبد رای آقای پزشکیان را شکل داد. 2️⃣ پزشکیان به نوعی اولین دولت جمهوری اسلامی است که با 16 میلیون رای و اختلاف کمتر از 3 میلیون رای در مقابل خود یک سبد رای واحد و منسجم نزدیک به چهارده میلیونی آنهم با ترکیبی از یک ائتلاف منسجم سیاسی با نیروهای موثر همچون، جلیلی، قالیباف، زاکانی و ... می بیند. دولت پزشکیان اولین دولتی است که چنین تجربه ای را در چنین سطحی پیش رو خواهد داشت و قاعدتا و عاقلانه این است که باید به تفاهم سیاسی و اجتماعی با عناصر سیاسی و انبوهی از مردمی که به او رای ندادند، برسد. بدترین اتفاق برای دولت پزشکیان این خواهد بود که در این شرایط شکننده سیاسی و اجتماعی، تابلوی حزبی بالا ببرد و به عنوان دولت سوم روحانی و یا خاتمی کنش سیاسی و حکمرانی کند. اگر این خطای بزرگ را مرتکب بشود، فرصت ایجاد وفاق، همدلی و اتحاد برای کار و تلاش در کشور را از دست خواهد داد و بیشتر از کار، سرگرم حواشی سیاسی و رسانه ای خواهد شد. گرچه همه وظیفه دارند به رئیس جمهور منتخب کمک کنند ولی از طرفی بسیاری از ملاحظات سیاسی و اجتماعی گفته شده نیز به تصمیمات شخص پزشکیان برخواهد گشت. زین پس برای خود رئیس جمهور منتخب ،عاقلانه و به تدبیر نزدیکتر است که با توجه به شرایطی که گفته شد، در قامت یک خدمتگذار ملی و نه جناحی وارد عرصه اداره جامعه ایران بشود و دولت منتخبی که نتوانسته اکثریت قریب به اتفاق جامعه را با خود همراه کند، واقعیت را بپذیرد و دچار خطای تحلیل اکثریت پنداری نشود. 3️⃣ آنچه برای جمهوری اسلامی مهمتر از همه چیز بود، اتفاق افتاد. ایران برای دومین بار بعد از حوادث 1401، بر بزرگترین طراحی رسانه ای، امنیتی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی سالهای اخیر که تحریم انتخابات را پشتیبانی می کرد، غلبه کرده است و سد بزرگی را شکسته و به سرعت نه تنها عادی شدن فضای سیاسی بلکه خلق حماسه سیاسی را طی کرد. ✍مهدی جهان‌تیغی @Kolbe_Andishe_Farhang

💠دولت نامقدس سلام بر دولت نامقدس دولتی که «دولت امام زمان» نیست، «زمینه‌ساز ظهور» نیست، «با عنایت امام هشتم» رأی نیاورده. یک دولت عرفی است که در رقابتی نابرابر و دشوار، با رأی شکننده‌ی بخشی از مردم و عدم حضور و قهر نیمی از مردم بر سر کار آمده و باید با کارنامه‌ و میزان کارآمدی‌ ارزیابی‌اش کرد و بدون لکنت نقدش کرد و منافع جامعه را از او مطالبه کرد؛ بدون آن‌که متهم به تقدس‌شکنی شویم. و درود بر رییس‌جمهوری که گرچه شخصاً متدین است و اصول و زبان دیندارانه دارد، اما دین را نردبانی برای رسیدن به قدرت نساخت و در تبلیغات انتخاباتی از شعارها و مناسک دینی استفاده‌ی ابزاری نکرد و رقابت بر سر منصبی دنیایی را رنگ تقدس نزد و لشکر مبلغان مذهبی و دینی برای رأی‌آوردنش بسیج نشدند و چوب حراج به معتقدات دینی مردم نزدند. از امروز فصل تازه‌ای در حیات جامعه‌ی ایرانی رقم می‌خورد که امیدوارم برای همه‌ی مردم ایران، هم آن‌ها که به رییس‌جمهور منتخب رأی دادند، هم آن‌ها که به رقیب او رأی دادند، و هم آن 50 درصد که پای صندوق نیامدند، فصل مبارک و امیدبخشی باشد. امیدوارم دکتر پزشکیان، با استفاده از مشاوران و همکاران کاردان و مسئولیت‌پذیر و میهن‌دوست و بهره‌مندی از مشورت و نقد همه‌ی صاحبنظران و دلسوزان کشور، فراتر از مناسبات باندی و جناحی، بتواند مسیر توسعه‌ی پایدار کشور را دنبال کند؛ دو آموزه‌ی انصاف و عدالت را فراموش نکند؛ فضیلت‌های صداقت،‌ مردم‌داری و پاکدستی‌‌اش را همچنان حفظ کند؛ مراقب نفوذ سهم‌خواهان و فرصت‌طلبان و مفسدان در حلقه‌ی پیرامونی و دولت خود باشد؛ به تکثر جامعه‌ی ایرانی در همه‌ی اشکالش (فرهنگی، سیاسی، قومیتی، مذهبی، سبک زندگی و...) احترام بگذارد و تفاوت‌ها را نه تهدید که فرصت به‌شمار آورد؛ در احقاق حقوق زنان و عدالت جنسیتی بکوشد؛ در توزیع فرصت‌های شغلی، شایستگی و رقابت علمی و تجربی را جایگزین وفاداری و سرسپردگی به سیستم کند؛ برابر تمامیت‌خواهی‌ها و فشارها برای محدودکردن آزادی‌ها و تضییع حقوق شهروندان ایستادگی کند؛ از سنگینی فشار معیشتی و اقتصادی بر دوش مردم بکاهد؛ طبقات فرودست و حاشیه‌نشین‌های قدرت را فراموش نکند و چنان‌که خود بارها گفته است «صدای بی‌صدایان» باشد؛ رفتار و گفتاری نداشته باشد که تشدید‌کننده‌ی گسل‌ها و شکاف‌های جامعه است و به فضای دوقطبی و رادیکال دامن می‌زند؛ با حذف مداخلات گسترده‌ و نابه‌جای نهاد دولت، بستر رشد و تقویت جامعه‌ی مدنی را فراهم کند؛ و نهایتاً بتواند کارنامه‌ای موفق و نامی خوش از خود در تاریخ ایران به‌جا گذارد. ✍️ محسن‌حسام مظاهری @Kolbe_Andishe_Farhang

💠 انتخابات مانع دیکتاتوری! سنت الهی در عالم، "مشیت الهی با همت مردم" است: إِنَّ اللّهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ خداوند سرنوشت هیچ ملتی را تغییر نمی‌دهد مگر اینکه آنان خود را تغییر دهند.(۱۱/رعد) اما صناعت تغلیب و نشستن یکی(یا یک محفل) جای همه، حالت ثانویه ای برای جامعه می سازد که تغییر، از تغییر سلطان و آن یک نفر می گذرد: الإمامُ عليٌّ عليه السلام: إذا تَغَيَّرَ السُّلطانُ تَغَيَّرَ الزمانُ : هر گاه سلطان تغيير كند، زمانه نيز ديگرگون شود.(نامه۳۱ نهج البلاغه) وقتی چهره های معترض و مخالف و حتی تحریمی های پس از ۸۸ می آیند و در #انتخابات_رقابتی دعوت به رای می کنند، رای مردم را موثر می دانند و تغییر را ممکن؛ یعنی اراده سلطانی در کار نیست؛ اراده مردم است بعلاوه تقدیر الهی. این دقیقا بنیادی ترین مبنای الهیاتیِ #مردم_سالاری_دینی است؛ و رساترین اعتراف عملی به بودنش در ایران. همان است که رهبر انقلاب در سخنرانی مهم ۲دی۱۴۰۲ درون نظام اسلامی ایران تبیین کرد که: "آن چیزی که جلوی بُروز دیکتاتوری را در کشور می گیرد، انتخابات است" . و رقابتی بودن و مشارکتی بودن و... را برای آن انتخابات شرط کردند. یکبار دیگر جمهوری اسلامی و رهبرش هم بُرد؛ مخصوصا که مشارکت را هم ۱۰درصدی ترمیم کرد. ✍ محسن قنبریان، ۱۶تیر۱۴۰۳ @Kolbe_Andishe_Farhang

💠رویاروئی با غوغای دست‌سازِ تحریم انتخابات 🔻پیام رهبر انقلاب اسلامی به مناسبت انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم بسم الله الرّحمن الرّحیم والحمد لله ربّ العالمین والصلاة والسلام علی سیدنا محمدٍ و آله الطاهرین سیما بقیّة الله روحی فداه. خدای عزیز و رحیم را سپاس که با اراده و توفیق او ملت بزرگ ایران توانست پس از مصیبت سنگین فقدان رئیس جمهور شهید، در مدت کوتاه قانونی، صحنه‌ی انتخابات ریاست جمهوری را سامان دهد و در دو جمعه‌ی پیاپی، انتخاباتی آزاد و شفاف برگزار کند و از میان چند نامزد، با اکثریت آراء رئیس جمهور کشور را برگزیند. مسئولان محترم برگزاری انتخابات، با شتاب لازم و امانت کامل، وظائف خود را انجام دادند، و مردم عزیز، با احساس مسئولیت به میدان آمدند و صحنه‌ئی گرم و پرشور آفریدند و صندوقهای انتخاباتی را در دو مرحله با بیش از ۵۵ میلیون رأی انباشتند. این حرکت بزرگ در رویاروئی با غوغای دست‌سازِ تحریم انتخابات، که دشمنان ملت ایران برای القای ناامیدی و بُن‌بست به راه انداخته بودند، کاری درخشان و فراموش نشدنی است و همه‌ی نامزدهای محترم و همه‌ی کسانی که برای پیروزیِ هر یک از آنان، هفته‌ها تلاش شبانه‌روزی کردند در افتخار و ثواب آن شریکند. اکنون ملت ایران رئیس جمهور خود را انتخاب کرده است. اینجانب با تبریک به ملت و به رئیس جمهور منتخب و به همه‌ی فعالان این صحنه‌ی حساس مخصوصاً جوانان پرشور ستادهای انتخاباتی نامزدها، همگان را به همکاری و نیک‌اندیشی برای پیشرفت و عزت روزافزون کشور توصیه میکنم. شایسته است رفتارهای رقابتی دوران انتخابات به هنجارهای رفاقتی تبدیل شود و هر کس در حدّ توان خود برای آبادانی مادی و معنوی کشور تلاش کند. به جناب آقای دکتر پزشکیان رئیس جمهور منتخب نیز توصیه میکنم با توکل به خداوند رحمان به افقهای بلند و روشن چشم بدوزند و در ادامه‌ی راه شهید رئیسی از ظرفیتهای فراوان کشور بویژه منابع انسانیِ جوان و انقلابی و مؤمن، برای آسایش مردم و پیشرفت کشور بیشترین بهره را ببرند. بار دیگر جبهه‌ی سپاس بر درگاه حضرت حق میگذارم و به حضرت بقیة الله اعظم روحی فداه درود و سلام میفرستم و یاد شهیدان والامقام و امام بزرگوار شهیدان را گرامی میدارم و از همه‌ی نامزدهای محترم و فعالان عرصه‌ی انتخابات که در این برهه‌ی حساس نقش‌آفرینی کردند، و نیز رسانه‌ی ملی و حافظان امنیت کشور و دستگاههای اجرای انتخابات سپاسگزاری میکنم. ✍سیّدعلی خامنه‌ای، ۱۴۰۳/۴/۱۶ @Kolbe_Andishe_Farhang

💠تاملاتی پیرامون انتخابات ریاست‌جمهوری چهاردهم پرونده انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۳ با پیروزی مسعود پزشکیان با کسب ۱۶ میلیون و ۳۸۴ هزار و ۴۰۳ رای از بیش از ۳۰ میلیون و ۵۳۰ هزار رای ماخوذه در دور دوم انتخابات بسته شد. تفاسیر مختلفی می‌توان از این دوره انتخابات داشت. از جمله: ۱. ترس کماکان بزرگ‌ترین رانه رای‌دهندگان است: پزشکیان برنده آرای سلبی‌ای بود که عمدتاً به خاطر دست نیافتن جلیلی به پاستور و تشکیلات آن به صندوق‌های رای ریخته شد. پزشکیان شش میلیون نفر را بیش از دور اول بسیج کرد تا خطر اصولگرایی رادیکال را دفع کند. جلیلی هم همین کار را کرد. کمپین او هشدار داد که دولت پزشکیان «دولت سوم روحانی» است. هر چند که در این کار توفیق نیافت. نکته مهمی که کمپین جلیلی از آن غفلت کرد این بود که الان سال ۱۴۰۳ است و نه سال ۱۴۰۰ و مردم بیش از آنکه بر اساس بررسی کیفیت زندگی خود در دوره روحانی تصمیم می‌گیرند، این کار را بر اساس ارزیابی‌ای که از دولت رئیسی دارند انجام می‌دهند. ۲. ادامه روند فرسایش اصولگرایی جریان اصلی: از انتخابات پارسال مجلس که قالیباف چهارم تهران شد می‌شد تصور کرد که احزاب و گروه‌های اصلی اصولگرایی به حاشیه رفته‌اند و جای خود را به نیروهای رادیکال جوانی داده‌اند که در طول سال‌های اخیر از طریق رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی محبوبیت کسب کرده‌اند. این جریان که هواداران آن به «ایتایی‌ها» نیز شهره هستند، قالیباف و کمپین بزرگ او را در دور اول انتخابات ریاست‌جمهوری به خانه فرستادند و به دور دوم صعود کردند تا در نهایت با ۱۳ میلیون رای به جایگاه دومی رضایت دهند. این گروه که در پی افول مکانیسم ریش‌سفیدی و شیخوخیت جریان اصولگرایی و فوت شخصیت‌های اصلی آن رشد پیدا کرد، در آینده سیاسی ایران نقش مهمی را ایفا خواهد کرد. افکار رادیکال این گروه باعث شد تا مصطفی پورمحمدی، دبیرکل جامعه روحانیت مبارز، در قامت یک اپوزوسیون علیه آن‌ها ظاهر شود و توجه مردم را به سمت خود جلب کند. ۳. اصلاحات پایگاه‌های رای اصلی خود را از دست داد: پزشکیان در نهایت پیروز انتخاباتی است که ۴۹.۸ درصد واجدان شرایط در آن مشارکت کرده‌اند. این دوره از انتخابات دور گرمی نبود و سلبریتی‌ها، نسل زد، دانشجویان، زنان، گروه‌های حرفه‌ای و تشکل‌های کارگری بروز و ظهور چندانی در آن نداشتند. پزشکیان به‌عنوان یک چهره محلی اصلاح‌طلب که از اول با جناح‌های رادیکال این اردوگاه مرزگذاری کرد، جذابیت چندانی برای آن‌ها نداشت و هنوز هم تردیدهای بسیاری وجود دارد که این پزشک تبریزی بتواند تصمیمات اساسی مانند تنش‌زدایی در عرصه سیاست خارجی، برداشتن فیلترینگ شبکه‌های اجتماعی و کاهش نقش دولت در اقتصاد کشور را اتخاذ کند. به نظر می‌رسد که از بین اقشار اصلی حامی اصلاح‌طلبی در این دوره از انتخابات، تنها اقلیت‌های دینی و قومیت‌ها بودند که در دوره دوم پررنگ‌ترین حضور را داشتند. ۴. سویه‌های الهیاتی انتخابات تشدید شد: بررسی گفتار حامیان جلیلی در شبکه‌های اجتماعی داخلی و خارجی و کمپین‌های تبلیغاتی آن‌ها نشان می‌دهد که مولفه‌های مذهبی و دینی نقش پررنگی را ایفا کرد. جلیلی توانست به مدد همین گفتار رای بخش اعظم گروه‌های محافظه‌کاری مانند نمازگزاران مساجد، خانواده‌های شهدا، بوروکرات‌های مذهبی شاغل در بخش‌های حاکمیتی و خرده‌بورژوازی دیندار محلات متوسط رو به پایین شهر را کسب کند. پزشکیان هم با ارجاع مکرر خود به نهج‌البلاغه وارد رقابت با جلیلی شد تا از این سبد رای مطمئن برداشت کند. ✍سیدمحمدرضا دادگستر @Kolbe_Andishe_Farhang