#موعظه 🎙موضوع: تفسیر سوره یس ۲۵ 📝 آزار پیامبر (ص) 📻دکتر رفیعی 📅تاریخ : ۱۳۹۰/۰۳/۱۸ 🕌 حرم حضرت معصومه (س)

📝تفسیر سوره مبارکه حج آیات ۱۵ الی ۱۷ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ✔️ نکته ها: ۱ ـ پیوند آیات پیوند این آیه، با آیات قبل، از این نظر است که: در آیه قبل، سخن از هدایت الهى در دل هاى آماده بود، ولى از آنجا که همه دل ها آماده نیست، تعصبها، لجاجتها و تقلیدهاى کورکورانه سدّ محکمى در برابر پذیرش هدایت است، مى گوید: این گروه بندى ها و اختلافات در میان عده اى، همچنان تا دامنه قیامت باقى خواهد ماند، و تنها در آن روز، همه خفایا آشکار مى گردد و اختلافات، برچیده خواهد شد. به علاوه، در آیات گذشته، سخن از گروه هاى سه گانه اى بود که بعضى بى دلیل درباره خدا و رستاخیز به مجادله برمى خیزند، و بعضى کارشان اغواگرى است، و گروهى افراد سست ایمانى هستند که گاه به این سو و گاه به آن سو پرتاب مى شوند آیه مورد بحث، به نمونه هاى این گروه ها که در برابر مؤمنان قرار گرفته اند اشاره مى کند. از همه اینها گذشته، بحث درباره معاد در آیات پیشین این سؤال را مطرح مى کند، که هدف از معاد چیست؟ در آیه مورد بحث یکى از اهداف آن که پایان گرفتن اختلافات و بازگشت به وحدت است بیان شده. * * * ۲ ـ مجوس کیانند؟ واژه مجوس فقط یک بار در قرآن مجید در همین آیات مطرح شده، و با توجه به این که: در برابر مشرکان و در صف ادیان آسمانى قرار گرفته اند، چنین برمى آید که: آنها داراى دین، کتاب و پیامبرى بوده اند. تردیدى نیست که امروز مجوس به پیروان زردشت گفته مى شود، و یا لااقل، پیروان زردشت بخش مهمى از آنان را تشکیل مى دهند، ولى تاریخ خود زردشت نیز به هیچ وجه روشن نمى باشد، تا آنجا که بعضى ظهور او را در قرن یازدهم قبل از میلاد دانسته اند و بعضى در قرن ششم یا هفتم!.(۴) این تفاوت و اختلاف عجیب یعنى پنج قرن! نشان مى دهد: تا چه اندازه تاریخ زردشت تاریک و مبهم است. معروف این است او کتابى به نام اوستا داشته که در سلطه اسکندر بر ایران از بین رفته است، و بعداً در زمان بعضى از پادشاهان ساسانى، بازنویسى شده.(۵) از عقائد آنها مطالب زیادى در دست نداریم، ولى چیزى که امروز بیش از همه شهرت دارد مسأله اعتقاد به دو مبدأ خیر و شرّ یا نور و ظلمت است. به این ترتیب که: خداى نیکى ها و نور را اهورا مزدا و خداى شرّ و ظلمت را اهریمن مى دانند، و به عناصر چهار گانه، مخصوصاً آتش احترام مى گذارند تا آنجا که آنها را آتش پرست مى خوانند و هر جا آنها هستند آتشکده اى کوچک یا بزرگ نیز، وجود دارد. بعضى واژه مجوس را از ماده مغ که به پیشوایان و روحانیین این مذهب مى گفتند، مشتق مى دانند، و مُؤْبَد که اکنون به روحانیین آنها گفته مى شود در اصل از ریشه مغود بوده. در روایات اسلامى آنها را از پیروان یکى از انبیاى بر حق شمرده شده اند (که بعداً از اصل توحید منحرف گشته و به افکار و عقائد شرک آلود روى آورده اند). ✍ پی نوشت: ۴ ـ اعلام القرآن ، صفحه ۵۵٠. ۵ ـ المیزان ، جلد ۱۴، صفحه ۳۹۲. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

📝 شرح و تفسیر خطبه ۱۰۲ بخش اول ⚖ حسابرسی اعمال در قیامت 🔭 خطبه در يك نگاه: اين خطبه از دو بخش تشكيل يافته: بخش اوّل كه قسمت كوتاهى است، اشاره به حوادث سخت روز رستاخيز دارد، كه خداوند اوّلين و آخرين را براى رسيدگى به حساب دقيق و دادن پاداش و كيفر اعمالشان جمع مى كند. در بخش دوم اشاره به فتنه هاى وحشتناكى دارد كه همچون پاره هاى شب تاريك روى مى آورند و مردم را در فشار شديد قرار مى دهند و سرانجام گروهى از مجاهدان راستين، در برابر آنها به پا مى خيزند. امام عليه السلام در اين بخش مخصوصاً روى شهر بصره انگشت مى گذارد و به فتنه هايى كه دامن اين شهر را مى گيرد، اشاره مى كند. 📝 شرح خطبه وحشت عظيم محشر! همان گونه که در بالا اشاره شد، امام(عليه السلام) در بخش اوّل اين خطبه، جهت آماده سازى دل ها، اشاره به وضع مردم در روز قيامت مى کند و در عباراتى کوتاه و تکان دهنده، ويژگى هاى وحشت انگيز آن روز را شرح مى دهد. مى فرمايد: «آن روز روزى است که خداوند اوّلين و آخرين را براى رسيدگى به حساب دقيق و دادن جزاى اعمال، جمع مى کند; در حالى که همه، با خضوع (و وحشت) به پا خاسته اند!». (وَ ذلِکَ يَوْمٌ يَجْمَعُ اللهُ فِيهِ الأَوَّلِينَ وَ الآخِرِينَ لِنِقَاشِ الْحِسَابِ، وَ جَزَاءِ الأَعْمَالِ، خُضُوعاً، قِياماً). تعبير به «اوّلين» و «آخرين» اشاره به اين حقيقت است که قيامت و حساب اعمال، براى همه انسان ها در يک روز و يک زمان خواهد بود; همان گونه که قرآن مجيد مى فرمايد: «وَ کُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْداً; و همگى روز رستاخيز، تک و تنها نزد او حاضر مى شوند.»(1) و در جاى ديگر مى فرمايد: «قُلْ إِنَّ الأَوَّلِينَ وَ الآخِرينَ * لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِيقَاتِ يَوْم مَعْلُوم; بگو اوّلين و آخرين همگى در روز معيّنى گردآورى مى شوند».(2) تعبير به «نِقَاش» که به معناى دقّت در محاسبه است، نشان مى دهد در آن روز کمترين و کوچک ترين اعمال مورد حساب قرار مى گيرد و به آن پاداش يا کيفر داده مى شود. تعبير به «خضوع» و «قيام» اشاره به اين است که مردم در روز قيامت همچون کسانى هستند که در دادگاهها، در برابر قضات عدل، حاضر مى شوند و در حالى که ايستاده اند آثار وحشت در آنها نمايان است. در آيات قرآن نيز به اين معانى اشاره شده; در يک جا مى فرمايد: «خُشَّعاً أَبْصَارُهُمْ...; در حالى که چشمانشان از شدت وحشت به زير افتاده...»(3) و در جايى ديگر مى فرمايد: «يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمينَ; روزى که مردم در پيشگاه پروردگار جهانيان مى ايستند».(4) ✍ پی نوشت: 1. سوره مريم، آيه 95. 2. سوره واقعه، آيات 49 - 50. 3. سوره قمر، آيه 7. 4. سوره مطففّين، آيه 6. ↩️ ادامه دارد.. @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت 🏷 نگهدارى با عمل! ☀️ امام علی علیه السلام : ✓ «هرگاه خبرى را شنيديد آن را براى پايبندى و عمل فرا گيريد نه براى بازگويى؛ زيرا راويان علم بسيارند و پايبندان آن اندك». ⁙ «اعْقِلوا الخَبرَ إذا سَمِعْتموهُ عَقلَ رِعايَةٍ لا عَقلَ رِوايَةٍ، فإنَّ رُواةَ العِلمِ كَثيرٌ و رُعاتَهُ قَليلٌ». 📚نهج البلاغه، حكمت ٩٨ @Nahjolbalaghe2

#موعظه ❤️ معجزه پیامبر، علی علیه السلام است 🎥 استاد کاشانی @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: پانصد و سی و نه 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی 🔹ﺳﻴﺪ ﺣﻤﻴﺮﻱ " ﺩﺭﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﻝ 173 ﻩ ﻕ " ﻏﺪﻳﺮﻳﻪ 01 ﺍﻱ ﺩﻳﻦ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﻓﺮﻭﺵ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺎﺭﻱ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻧﺪﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﭼﺮﺍ ﺑﻪ ﻋﻠﻲ، ﻭﺻﻲ ﻛﻪ ﺍﺣﻤﺪ (ﺹ) ﺍﺯ ﺍﻭ ﺧﺸﻨﻮﺩ ﺑﻮﺩ، ﻛﻴﻨﻪ ﻣﻲ‌ﻭﺭﺯﻱ؟ ﻛﻴﺴﺖ ﺁﻥ ﻛﻪ ﺍﺣﻤﺪ (ﺹ) ﺍﻭ ﺭﺍ، ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻏﺪﻳﺮ ﺧﻢ ﻓﺮﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻳﺎﺭﺍﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﭘﻴﺮﺍﻣﻮﻧﺶ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺑﭙﺎﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻧﺎﻡ ﺑﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻦ، ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﻃﺎﻟﺐ، ﻣﻮﻟﺎﻱ ﺁﻥ ﻛﺲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻣﻮﻟﺎﻱ ﺍﻭﻳﻢ. ﺍﻱ ﺧﺪﺍﻱ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭ ﻭ ﺑﺎ ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﺶ ﺩﺷﻤﻦ ﺑﺎﺵ ﻏﺪﻳﺮﻳﻪ 02 ﭼﺮﺍ ﺩﺭ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﭘﺮ ﮔﻴﺎﻫﻲ ﻛﻪ ﻣﻴﺎﻥ " ﻃﻮﻳﻠﻊ " ﻭ ﺭﻳﮕﺴﺘﺎﻥ " ﻛﺒﻜﺐ " ﺍﺳﺖ، ﺩﺭﻧﮓ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻲ؟ ﺣﻤﻴﺮﻱ، ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻗﺼﻴﺪﻩ ﮔﻮﻳﺪ: ﻭ ﺩﺭ ﺧﻢ ﻏﺪﻳﺮ، ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﻱ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻱ ﻣﺤﻤﺪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﭙﺎﺧﻴﺰ ﻭ ﺧﻄﺒﻪ ﺑﺨﻮﺍﻥ. ﻭ ﺍﺑﺎ ﺍﻟﺤﺴﻦ ﺭﺍ، ﺑﺎ ﺍﻣﺎﻣﺖ ﻣﻨﺼﻮﺏ ﻛﻦ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻲ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻜﻨﻲ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﻧﻜﺮﺩﻩ ﺍﻱ. ﭘﺲ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ، ﻋﻠﻲ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩﻣﻲ ﻛﻪ ﺩﺳﺘﻪ ﺍﻱ ﻣﺼﺪﻕ ﻭ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﻣﻜﺬﺏ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺑﻠﻨﺪ ﻛﺮﺩ ﻭﻟﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻭ ﺍﺭﺍﺳﺘﻪ ﺍﻱ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﺎﺷﺎﻳﺴﺖ ﻧﺴﭙﺮﺩ. ﻋﻠﻲ ﺭﺍ ﻣﻨﺎﻗﺒﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻛﻮﺷﺎﺋﻲ - ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺗﻠﺎﺵ ﻛﻨﺪ - ﺑﻪ ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﻢ ﺩﺳﺘﺮﺳﻲ ﻧﻤﻲ ﻳﺎﺑﺪ. ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺩﻭﺳﺘﻲ ﺑﻪ ﺩﻭﺩﻣﺎﻥ ﻣﺤﻤﺪ (ﺹ) ﻣﻲ‌ﮔﺮﻭﻳﻢ، ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺪﺍﺭﺍﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺷﺎﻳﺎﻥ ﻣﻬﺮ ﻭ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲ‌ﺩﺍﻧﻴﻢ، ﺍﻣﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺧﻮﺍﻫﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﻏﻴﺮ ﺍﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺳﺖ، ﻣﺤﺒﻮﺏ ﻣﺎ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺴﻲ ﭼﻮﻥ ﺑﻤﻴﺮﺩ، ﺑﻪ ﺩﻭﺯﺥ ﺭﻭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺣﻮﺽ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺩﺭ ﻧﻴﺎﻳﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺁﻳﺪ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﺘﺮ ﮔﺮﺯﺩﻩ ﺍﻱ ﻛﻪ ﺳﺎﺭﺑﺎﻥ ﺗﺎﺯﻳﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﻧﺶ ﻣﻲ‌ﺯﻧﺪ، ﺗﺎ ﺑﺎ ﺩﻳﮕﺮ ﺷﺘﺮﺍﻥ ﻧﻴﺎﻣﻴﺰﺩ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻴﻤﺎﺭ ﻧﻜﻨﺪ، ﺗﺎﺯﻳﺎﻧﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺧﻮﺭﺩ. ﺩﻟﻢ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺍﺣﻤﺪ (ﺹ) ﻭ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﺍﻭ ﻣﻲ‌ﺍﻓﺘﺪ، ﮔﻮﺋﻲ ﺑﻪ ﺷﻬﭙﺮ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺗﻴﺰ ﺑﺎﻟﻲ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻳﺎ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺯﻣﻴﻦ، ﺩﺭ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﺩﻝ ﺍﺯ ﺷﻮﻕ ﺁﻥ ﺩﻭ، ﭼﻨﺎﻥ ﻣﻲ‌ﻃﭙﺪ ﻛﻪ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺍﺳﺖ ﭘﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﺑﺸﻜﺎﻓﺪ، ﻭ ﺍﺯ ﺩﻧﺪﻩ -‌ﻫﺎﻱ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺑﺪﺭ ﺍﻓﺘﺪ. ﺍﻳﻦ، ﻣﻮﻫﺒﺘﻲ ﺍﻟﻬﻲ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺑﻨﺪﻩ ﺍﺵ ﻣﻲ‌ﺑﺨﺸﺪ، ﻓﺰﻭﻧﻲ ﻣﻲ‌ﮔﻴﺮﺩ. ﻭ ﭼﻮﻥ ﺍﻭ ﻧﺒﺨﺸﺪ، ﻣﻮﻫﺒﺘﻲ ﺩﺭ ﻛﺎﺭ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. ﺍﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﻣﻲ‌ﺯﺩﺍﻳﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺛﺎﺑﺘﺶ ﻣﻲ‌ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻋﻠﻢ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻭ ﻧﺎﻧﻮﺷﺘﻪ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﻗﺼﻴﺪﻩ 112 ﺑﻴﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻣﺬﻫﺒﻪ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ. ﺳﻴﺪ ﻃﺎﻳﻔﻪ " ﺷﺮﻳﻒ ﻣﺮﺗﻀﻲ " ﺁﻥ ﺭﺍ ﺷﺮﺡ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺳﺎﻝ 1313 ﺩﺭ ﻣﺼﺮ ﭼﺎﭖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻭﻱ ﺩﺭ ﺷﺮﺡ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺖ، ﻭ ﺍﻧﺼﺐ ﺍﺑﺎ ﺣﺴﻦ ﻟﻘﻮﻣﻚ ﺍﻧﻪ ﻫﺎﺩ ﻭ ﻣﺎ ﺑﻠﻐﺖ ﺍﻥ ﻟﻢ ﺗﻨﺼﺐ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ: ﺍﻳﻦ ﻟﻔﻆ، ﻳﻌﻨﻲ ﻟﻔﻆ (ﻧﺼﺐ) (ﻛﻪ ﺩﺭ ﺑﻴﺖ ﺑﺎﻟﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ) ﺟﺰ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻣﺎﻣﺖ ﻭ ﺧﻠﺎﻓﺖ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﻝ ﻧﻴﺴﺖ. ﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺷﺎﻋﺮ ﻛﻪ ﻣﻲ‌ﮔﻮﻳﺪ: ﺟﻌﻞ ﺍﻟﻮﻟﺎﻳﻪ [ ﺻﻔﺤﻪ 54] ﺑﻌﺪﻩ ﻟﻤﻬﺬﺏ ﺻﺮﺍﺣﺖ ﺩﺭ ﺍﻣﺎﻣﺖ ﺩﺍﺭﺩ، ﺯﻳﺮﺍ ﺁﻧﭽﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﻪ ﻋﻠﻲ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺍﻣﺎﻣﺖ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﻭ ﻧﻔﺮﺕ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺻﻞ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺑﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻭﻓﺎﺕ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﺣﺎﻓﻆ ﻧﺴﺎﺑﻪ " ﺍﺷﺮﻑ ﺑﻦ ﺍﻋﺰ " ﻛﻪ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻪ " ﺗﺎﺝ ﺍﻟﻌﻠﻲ ﺍﻟﺤﺴﻴﻨﻲ " ﻭ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﻝ 610 ﺍﺳﺖ، ﻧﻴﺰ ﺍﻳﻦ ﻗﺼﻴﺪﻩ ﺭﺍ ﺷﺮﺡ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2