. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: ششصد و بیست و شش 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ ﺍﺯ ﻧﻤﻮﻧﻪ‌ﻫﺎﻱ ﺷﻌﺮ ﺍﻭ ﺍﻳﻦ ﻗﺼﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻣﺎ ﺣﺪﻳﺜﻲ ﺭﺍ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﻛﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﺍﻭﻳﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﺍﻳﻦ ﺧﺒﺮ ﺭﺍ ﻣﻲ‌ﺩﺍﻧﻨﺪ، ﻣﺮﺩﻱ ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﻋﻤﺮ ﺑﻦ ﺧﻄﺎﺏ ﺁﻣﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻋﺪﻩ ﻃﻠﺎﻕ ﻛﻨﻴﺰﺍﻥ ﭼﻘﺪﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺣﻴﺪﺭ ﮔﻔﺖ: ﺍﻱ ﻋﻠﻲ ﺑﮕﻮ ﻋﺪﻩ ﻃﻠﺎﻕ ﻛﻨﻴﺰﺍﻥ ﭼﻘﺪﺭ ﺍﺳﺖ، ﻋﻠﻲ ﻣﺮﺗﻀﻲ ﺑﺎ ﺩﻭ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﺧﻮﺩ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﻋﻤﺮ ﺭﻭﻱ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺳﺎﺋﻞ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺩﻭ ﻃﻬﺮ. ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﻞ ﮔﻔﺖ ﺁﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ ﺭﺍ ﻣﻲ‌ﺷﻨﺎﺳﻲ ﮔﻔﺖ ﻧﻪ: ﮔﻔﺖ ﺍﻳﻦ ﻋﻠﻲ ﻋﺎﻟﻲ ﺍﺳﺖ. ﻋﻜﺮﻣﻪ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺧﺒﺮﻱ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﺷﻚ ﻭ ﺗﺮﺩﻳﺪﻱ ﺩﺭ ﺻﺤﺖ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ، ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ: ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﺑﺮ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﻛﻪ ﻋﻠﻲ ﺭﺍ ﺳﺐ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﮔﺬﺷﺖ، ﺣﻴﺮﺕ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﺮﻳﺴﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺧﺸﻢ ﺑﺎﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ: ﻛﺪﺍﻣﺘﺎﻥ ﺧﺪﺍﻱ - ﺟﻞ ﻭ ﻋﻠﺎ - ﺭﺍ ﻟﻌﻨﺖ ﻣﻲ‌ﻛﻨﺪ؟ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺍﺯ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺎﺭﻱ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺨﺪﺍﻱ ﺑﺮﻳﻢ، ﮔﻔﺖ: ﻛﺪﺍﻣﺘﺎﻥ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺭﺍ ﻧﺎﺳﺰﺍ ﻣﻲ‌ﮔﻮﻳﺪ ﻭ ﺟﺮﺍﺕ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ؟ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺍﺯ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺎﺭﻱ ﺑﺨﺪﺍ ﭘﻨﺎﻩ ﻣﻲ‌ﺑﺮﻳﻢ، ﮔﻔﺖ: ﻛﺪﺍﻡ ﻳﻚ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﻋﻠﻲ ﺁﻥ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﻭﻱ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﻣﻲ‌ﺩﻫﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﻣﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲ‌ﻛﻨﻴﻢ، ﮔﻔﺖ: ﺑﺨﺪﺍ ﻗﺴﻢ، ﻣﻦ ﺍﺯ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺷﻨﻴﺪﻡ، ﻫﺮ ﻛﺲ ﻋﻠﻲ ﺭﺍ ﺳﺐ ﻛﻨﺪ ﻣﺮﺍ ﺳﺐ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺮﺍ ﻟﻌﻦ ﻛﻨﺪ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻧﺎﺳﺰﺍ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺳﺨﻦ ﺭﺍ ﺗﻤﺎﻡ ﻛﺮﺩ. ﺁﺭﻱ ﻣﺤﻤﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻭ ﺩﺧﺘﺮ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﻭ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺧﻠﻖ ﺍﺯ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﻭ ﺳﻮﺍﺭﻩ ﺍﻧﺪ ﭘﺮﻭﺩﮔﺎﺭ ﻣﺎ ﺁﻥ ﺁﻓﺮﻳﺪﮔﺎﺭ ﺧﻠﻖ ﻭ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﺭﻧﺪﻩ ﺍﻧﺎﻥ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﺯﻣﻴﻦ، ﺑﺮ ﺁﻥ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺩﺭﻭﺩ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺗﻌﺎﻟﻲ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﭘﺎﻛﻲ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺷﺎﻥ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪ. ﺍﮔﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﻤﻲ ﺍﻓﺮﺍﺷﺖ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﻧﻤﻲ ﮔﺴﺘﺮﺩ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﻧﻤﻲ ﺁﻓﺮﻳﺪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻋﻤﻞ ﺑﻨﺪ ﻩ، ﺭﺍ ﻧﻤﻲ ﭘﺬﻳﺮﺩ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﺧﻠﺎﺹ ﺩﻝ ﺑﻪ ﻣﻬﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺒﻨﺪﺩ ﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﻧﻤﺎﺯ ﮔﺰﺍﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﻋﺎﻱ ﺩﻋﺎﮔﻮ ﺑﺎﻟﺎ ﻧﻤﻲ ﺭﻭﺩ ﻣﮕﺮ ﺑﻪ ﺫﻛﺮ ﺁﻧﻬﺎ. ﺍﮔﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﻭﻱ ﺯﻣﻴﻦ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ، ﺟﺒﺮﻳﻴﻞ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﻛﺴﺎ ﺑﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻧﻤﻲ [ ﺻﻔﺤﻪ 174] ﮔﻔﺖ: ﺁﻳﺎ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺘﻢ؟ ﻭ ﭼﻮﻥ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﭼﺮﺍ، ﻭﻱ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﺑﺎﻟﺎ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﺮ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺳﺮ ﺍﻓﺮﺍﺯﻱ ﻛﺮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺑﻨﺪﻩ ﺍﻱ ﺑﺎ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﻧﻴﻚ ﻭ ﭘﺮﻫﻴﺰ ﮔﺎﺭ، ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻣﻠﺎﻗﺎﺕ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺪﺍﺭ ﻋﻠﻲ ﻧﺒﺎﺷﺪ. ﺍﻋﻤﺎﻟﺶ ﺑﻲ ﺍﺛﺮ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﺭ ﺷﻌﻠﻪ ﺁﺗﺶ ﻓﺮﻭ ﻣﻲ‌ﺍﻓﺘﺪ. ﻭ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﭼﻮﻥ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻣﺪ ﺍﺯ ﻗﻮﻝ ﺁﻥ ﺩﻭ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺍﻱ ﻛﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭ ﻛﺎﺗﺐ ﺍﻋﻤﺎﻟﻨﺪ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺍﺯ ﻋﻠﻲ ﭘﺎﻙ ﻧﻬﺎﺩ، ﻟﻐﺰﺵ ﻭ ﺧﻄﺎﺋﻲ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﻭ ﻧﻨﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🎙 حجت‌الاسلام والمسلمین استاد امینی خواه: 🔴 به وقت شام 🎤 فصل سوم؛ قبیله سلمان 🔹 جلسه : هفتم 📝 محور سخنرانی: ✔️ظهور و شرط تعداد؛ آیا مومنان به حد نصاب می‌رسند؟ ✔️ ایمان در شیب صعودی؛ حکایت اویس قرنی و اتصال ناب ✔️ شیب لغزان ایمان؛ از اوج تا افول دل‌های خسته ✔️ توکل؛ شاه‌کلیدی برای حرکت در شیب صعودی ✔️ توکل؛ مرز بندگی خدا و ولایت شیطان ✔️ اهل توکل؛ همان “عباداً لنا” که اسرائیل را نابود می‌کنند ✔️ ایمانت به خدا باشد، ابزار و شخصیت‌ها وسیله اوست ✔️ شیطان، طبیب بیمار دل‌ها با نسخه ظاهرگرایی ✔️ سوره منافقون؛ زنگ بیدارباش هر جمعه برای مومنان ✔️ تعطیلی عمدی، نسخه منافقین برای وابستگی به دشمن ✔️ فقر و گرسنگی، حربه منافقین برای متهم‌کردن پیغمبر (صل‌الله‌علیه‌وآله) به ناکارآمدی ✔️ آسمان در برابر این عشق، حیران مانده است؛ ماجرای وداع با پیکر مادر… ✔️ بیماردلان، شتابان به‌سوی کفار؛ بهانه‌ای به‌نام معیشت ✔️ تمسخر و ایجاد تردید، ابزار منافقین در برابر مقاومت مومنان ✔️ طوفان‌های دهه ۶۰ آمدند، اما امام خمینی ایستاد؛ توکل، رمز پیروزی بود ✔️ ترس از دشمن، ابزار شیاطین انسی برای خروج از توکل @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه حج آیات ۹۹ و ۱۰۰ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️ در اینجا خطاب به پیامبر است، و در آیه ۱۵۴ سوره بقره خطاب به همه مؤمنان کرده مى گوید: وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ یُقْتَلُ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْواتٌ بَلْ أَحْیاءٌ وَ لکِنْ لا تَشْعُرُونَ . نه تنها در مورد مؤمنان عالى مقامى همچون شهیدان، جهان برزخ وجود دارد بلکه درباره کفار طغیانگرى همچون فرعون و یارانش نیز وجود برزخ صریحاً در آیه ۴۶ سوره مؤمن آمده است، مى فرماید: النّارُ یُعْرَضُونَ عَلَیْها غُدُوّاً وَ عَشِیّاً وَ یَوْمَ تَقُومُ السّاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ الْعَذابِ: آنها (فرعون و یارانش) هر صبح و شام در برابر آتش قرار مى گیرند و به هنگامى که روز قیامت بر پا مى گردد فرمان داده مى شود: آل فرعون را در شدیدترین کیفرها وارد کنید . البته آیات دیگرى را نیز براى این موضوع ذکر کرده اند که: در صراحت و ظهور، به پایه آیات فوق نمى رسد، تنها مطلبى که در آیات برزخ، باید مورد توجه قرار گیرد، این است که: به جز آیه مورد بحث ـ که مسأله برزخ را به طور کلى بیان کرده ـ بقیه مسأله را به صورت خصوصى ـ مثلاً در مورد شهداء یا آل فرعون ـ طرح کرده اند. اما روشن است: نه آل فرعون خصوصیتى دارند، ـ که همانند آنها در جهان بسیار بوده ـ و نه شهیدان; چرا که قرآن مجید گروهى از صالحان و خاصان را همطراز آنها شمرده، در آیه ۶۹ سوره نساء پیامبران، صدیقان، شهداء و صالحان را در کنار هم قرار مى دهد و مى فرماید: فَأُولئِکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقِینَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصّالِحِیْنَ . درباره عمومى بودن یا نبودن برزخ، سخنى داریم که در پایان این بحث به خواست خدا خواهد آمد. و اما از نظر روایات ـ در کتب معروف شیعه و اهل تسنن، روایات فراوانى است که با تعبیرات مختلف و کاملاً متفاوت، از جهان برزخ، عالم قبر و ارواح و خلاصه جهانى که میان این عالم و عالم آخرت قرار دارد، سخن مى گوید: ۱ ـ در حدیث معروفى که در کلمات قصار نهج البلاغه آمده است، مى خوانیم: على(علیه السلام) هنگام مراجعت از جنگ صفین وقتى نزدیک کوفه، کنار قبرستانى که بیرون دروازه قرار داشت رسید، رو به سوى قبرها کرده، چنین گفت: یَا أَهْلَ الدِّیَارِ الْمُوحِشَةِ وَ الْمَحَالِّ الْمُقْفِرَةِ وَ الْقُبُورِ الْمُظْلِمَةِ! یَا أَهْلَ التُّرْبَةِ! یَا أَهْلَ الْغُرْبَةِ! یَا أَهْلَ الْوَحْدَةِ! یَا أَهْلَ الْوَحْشَةِ! أَنْتُمْ لَنَا فَرَطٌ سَابِقٌ وَ نَحْنُ لَکُمْ تَبَعٌ لاحِقٌ، أَمَّا الدُّورُ فَقَدْ سُکِنَتْ، وَ أَمَّا الأَزْوَاجُ فَقَدْ نُکِحَتْ، وَ أَمَّا الأَمْوَالُ فَقَدْ قُسِمَتْ، هَذَا خَبَرُ مَا عِنْدَنَا فَمَا خَبَرُ مَا عِنْدَکُمْ؟ ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَى أَصْحَابِهِ فَقَالَ: أَمَا لَوْ أُذِنَ لَهُمْ فِی الْکَلامِ لاَ َخْبَرُوکُمْ أَنَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوى: اى ساکنان خانه هاى وحشتناک و مکان هاى خالى، و قبرهاى تاریک! اى خاک نشینان! اى غریبان! اى تنهایان! اى وحشت زدگان! شما در این راه بر ما پیشى گرفتید، و ما نیز به شما ملحق خواهیم شد، اگر از اخبار دنیا بپرسید: به شما مى گویم: خانه هایتان را دیگران ساکن شدند، همسرانتان به نکاح دیگران در آمدند، و اموالتان تقسیم شد، اینها خبرهائى است که نزد ما است، نزد شما چه خبر؟! سپس رو به یارانش کرده، فرمود: اگر به آنها اجازه سخن گفتن داده شود حتماً به شما خبر مى دهند: بهترین زاد و توشه براى این سفر پرهیزکارى است .(۵) روشن است: تمام این تعبیرات را بر مجاز و کنایه نمى توان حمل کرد، بلکه همه آنها خبر از این واقعیت مى دهد که انسان بعد از مرگ داراى یک نوع حیات برزخى است، مى فهمد و درک مى کند و اگر اجازه سخن گفتن داشته باشد سخن هم مى گوید. ۲ ـ در حدیث دیگرى از اصبغ بن نباته از على(علیه السلام) مى خوانیم: روزى حضرت از کوفه خارج شد و به نزدیک سرزمین غرى (نجف) آمد و از آن گذشت اصبغ مى گوید: ما به او رسیدیم، در حالى که دیدیم روى زمین دراز کشیده است قنبر گفت: اى امیرمؤمنان! اجازه نمى دهى عبایم را زیر پاى شما پهن کنم؟ فرمود: نه، اینجا سرزمینى است که خاک هاى مؤمنان در آن قرار دارد و یا این کار تو مزاحمتى براى آنها است. ✍ پی نوشت: ۵ ـ نهج البلاغه ، کلمات قصار، شماره ۱۳٠. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

📝 شرح و تفسیر حکمت ۴۲۴ 🌾 نقش حلم و عقل در اصلاح انسان امام(عليه السلام) در اين گفتار حكيمانه به دو نعمت خدادادى اشاره مى فرمايد كه اگر انسان آن دو را در اختيار داشته باشد مى تواند خود را از خطرات مادى و معنوى حفظ كند. مى فرمايد: «حلم پرده اى است پوشنده و عقل شمشيرى است برنده»; (الْحِلْمُ غِطَاءٌ سَاتِرٌ، وَالْعَقْلُ حُسَامٌ قَاطِعٌ). سپس كاربرد اين دو را در يك كلام كوتاه و پرمعنا بيان مى كند، مى فرمايد: «بنابراين، عيوب اخلاقى خود را با حلمت بپوشان و با هوى و هوس هاى سركشت با شمشير عقل مبارزه كن»; (فَاسْتُرْ خَلَلَ خُلُقِكَ بِحِلْمِكَ، وَقَاتِلْ هَوَاكَ بِعَقْلِكَ). انسان براى حفظ خود دربرابر خطرات مادى و معنوى احتياج به دو چيز دارد: يكى وسيله اى كه خود را دربرابر خطرات بپوشاند مانند زره و دژهايى كه در سابق وجود داشت و وسايل نقليه محكمى كه امروز در جنگ ها در آن خود را حفظ مى كنند و ديگرى سلاحى كه به وسيله آن با دشمن مبارزه كند و او را از خود دور سازد. امام(عليه السلام) اين دو وسيله حياتى را به حلم و عقل تفسير كرده است. حلم چگونه عيوب انسان را مى پوشاند؟ روشن است كه وقتى انسان عصبانى شد هم سخنان زشتى ممكن است بر زبان او بيايد و هم حركات نادرستى انجام دهد و خوى حيوانى خود را ظاهر و آشكار سازد و اضافه بر اين بر آتش خشم سفيه و نادانى كه در برابر او به درشت گويى وپرخاشگرى برخاسته افزوده مى شود و ناسزاهاى ديگرى مى گويد و اى بسا عيوب پنهانى انسان را نيز آشكار سازد. بنابراين حلم تمام اين ها را مى پوشاند و از ضايعات حاصل از آن جلوگيرى مى كند. قرآن مجيد درباره پرهيزكاران راستين صفاتى را در سوره آل عمران برشمرده كه از جمله آن ها اين است: «(وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ); آنهايى كه بر خشم خود مسلط مى شوند و غضب خود را فرو مى نشانند و مردم (نادان و خطاكار) را مى بخشند».[1] در حديثى از امام على بن موسى الرضا(عليه السلام) آمده است: «لاَ يكُونُ الرَّجُلُ عَابِداً حَتَّى يكُونَ حَلِيما; انسان بنده واقعى خدا نخواهد بود مگر آن زمانى كه صاحب حلم و بردبارى شود».[2] در حكمت 211 نيز خوانديم كه امام(عليه السلام) مى فرمايد: «وَالْحِلْمُ فِدَامُ السَّفِيه; حلم و بردبارى، دهان بند سفيهان است». در حديث پرمعناى ديگرى از امام صادق(عليه السلام) مى خوانيم: «إِذَا وَقَعَ بَينَ رَجُلَينِ مُنَازَعَةٌ نَزَلَ مَلَكَانِ فَيقُولاَنِ لِلسَّفِيهِ مِنْهُمَا قُلْتَ وَ قُلْتَ وَ أَنْتَ أَهْلٌ لِمَا قُلْتَ سَتُجْزَى بِمَا قُلْتَ وَ يقُولاَنِ لِلْحَلِيمِ مِنْهُمَا صَبَرْتَ وَ حَلُمْتَ سَيغْفِرُ اللَّهُ لَكَ إِنْ أَتْمَمْتَ ذَلِكَ قَالَ فَإِنْ رَدَّ الْحَلِيمُ عَلَيهِ ارْتَفَعَ الْمَلَكَانِ; هنگامى كه ميان دو نفر نزاعى رخ دهد دو فرشته الهى در آن جا نازل مى شوند. به سفيه مى گويند: آنچه مى خواستى گفتى و همه آن سزاوار خود توست و به زودى كيفر سخنانت را خواهى ديد و به حليم مى گويند: صبر كردى و بردبارى نشان دادى خداوند به زودى تو را مى آمرزد اگر به همين حال نزاع را به پايان رسانى. اما اگر شخص حليم مقابله كرد هر دو ملك آن جا را ترك مى گويند. (نه وعده غفرانى به حليم مى دهند و نه سفيه را تهديد مى كنند)».[3]" ✍ پی نوشت: [1]. آل عمران، آيه 134. [2]. كافى، ج 2، ص 111، ح 1. [3]. كافى، ج 2، ص 112، ح 9. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت ✅ سـرمشـقى نيكـو! ☀️#امام_مهدی_علیه_السلام : ☀️ «دختر رسول خدا (فاطمه) براى من سرمشقى نيكو است». ⁙ «إنَّ لِي في إبنَةِ رَسولِ اللّهِ اُسوَةٌ حَسَنةٌ ». 📚 الغيبه للطوسی، ص ٢٨٦ #امام_زمان علیه‌السلام @Nahjolbalaghe2

#موعظه 🔸 سه عذر مجرمین در قیامت که پذیرفته نیست!! 🎥 دکتر رفیعی @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: ششصد و بیست و هفت 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﻥ ﺍﺣﺎﺩﻳﺜﻲ ﻛﻪ ﻗﺼﻴﺪﻩ ﻋﺒﺪﻱ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻋﺎﻣﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺣﺪﻳﺚ ﻋﻤﺮ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻣﺎﻡ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﺒﺪﻱ ﮔﻮﻳﺪ: ﺍﻧﺎ ﺭﻭﻳﻨﺎ ﻓﻲ ﺍﻟﺤﺪﻳﺚ ﺧﺒﺮﺍ ﻳﻌﺮﻓﻪ ﺳﺎﺋﺮ ﻣﻦ ﻛﺎﻥ ﺭﻭﻱ " ﺣﺎﻓﻆ ﺩﺍﺭ ﻗﻄﻨﻲ " ﻭ " ﺍﺑﻦ ﻋﺴﺎﻛﺮ " ﻫﺮ ﺩﻭ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺩﻭ ﻣﺮﺩ ﺑﻨﺰﺩ ﻋﻤﺮ ﺑﻦ ﺧﻄﺎﺏ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻃﻠﺎﻕ ﻛﻨﻴﺰ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ. ﻋﻤﺮ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺍﻧﺠﻤﻨﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﺴﺠﺪ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﻣﺮﺩﻱ ﺑﻠﻨﺪ ﭘﻴﺸﺎﻧﻲ (ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺑﻮﺩ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﭘﺮﺳﻴﺪ: ﻧﻈﺮ ﺗﻮ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻃﻠﺎﻕ ﻛﻨﻴﺰ ﭼﻴﺴﺖ؟ (ﻋﻠﻲ ﻉ) ﺳﺮ ﺑﻠﻨﺪ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﺳﺒﺎﺑﻪ ﻭ ﻣﻴﺎﻧﻪ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻓﺮﻣﻮﺩ، ﻋﻤﺮ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺩﻭ ﻣﺮﺩ ﮔﻔﺖ: ﻛﻨﻴﺰ ﺭﺍ ﺩﻭ ﻃﻠﺎﻕ ﺍﺳﺖ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﻭ ﮔﻔﺖ: ﺳﺒﺤﺎﻥ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﺎ ﺑﻨﺰﺩ ﺗﻮ ﻛﻪ ﺍﻣﻴﺮ ﻣﻮﻣﻨﺎﻧﻲ ﺁﻣﺪﻳﻢ ﻭ ﺗﻮ ﺧﻮﺩ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺑﻨﺰﺩ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ ﺁﻣﺪﻱ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﺮﺳﻴﺪﻱ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺷﺎﺭﺕ ﺍﻭ ﺧﺮﺳﻨﺪ ﺷﺪﻱ؟ ﻋﻤﺮ ﮔﻔﺖ: ﺁﻳﺎ ﻣﻲ‌ﺩﺍﻧﻴﺪ ﺍﻳﻦ ﻛﻴﺴﺖ؟ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻧﻪ، ﮔﻔﺖ، ﺍﻳﻦ ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﻃﺎﻟﺐ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻦ ﮔﻮﺍﻫﻲ ﻣﻴﺪﻫﻢ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ (ﺹ) ﺷﻨﻴﺪﻡ ﻛﻪ ﻣﻲ‌ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﺮﺍﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎﻱ ﻫﻔﺘﮕﺎﻧﻪ ﻭ ﺯﻣﻴﻨﻬﺎﻱ ﻫﻔﺘﮕﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻛﻔﻪ ﺍﻱ ﺑﮕﺬﺭﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ (ﻋﻠﻲ ﻉ) ﺭﺍ ﺩﺭ ﻛﻔﻪ ﺩﻳﮕﺮ، ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﻃﺎﻟﺐ ﻣﻲ‌ﭼﺮﺑﺪ. ﻡ- ﻭ ﺩﺭ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺯﻣﺨﺸﺮﻱ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺩﻭ ﻣﺮﺩ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻙ ﻣﺎ ﺑﻨﺰﺩ ﺗﻮ ﻛﻪ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﺍﻱ ﺁﻣﺪﻳﻢ ﻭ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺍﻱ ﺩﺭ ﻃﻠﺎﻕ ﭘﺮﺳﻴﺪﻳﻢ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﺮﺳﻴﺪﻱ، ﺑﺨﺪﺍ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺳﺨﻦ ﻧﺨﻮﺍﻫﻴﻢ ﮔﻔﺖ، ﻋﻤﺮ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﮔﻔﺖ: ﻭﺍﻱ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺁﻳﺎ [جلد چهارم ﺻﻔﺤﻪ 175] ﻣﻴﺪﺍﻧﻴﺪ ﺍﻳﻦ ﻛﻴﺴﺖ ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﺣﺪﻳﺚ. ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺭﺍ " ﮔﻨﺠﻲ " ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 129 " ﻛﻔﺎﻳﻪ " ﺑﻪ ﻧﻘﻞ ﺍﺯ " ﺣﺎﻓﻆ ﺩﺍﺭ ﻗﻄﻨﻲ " ﻭ " ﺣﺎﻓﻆ " ﺍﺑﻦ ﻋﺴﺎﻛﺮ " ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ، ﺣﺴﻦ ﻭ ﺛﺎﺑﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺧﻄﻴﺐ - ﺍﻟﺤﺮﻣﻴﻦ ﺧﻮﺍﺭﺯﻣﻲ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 78 " ﻣﻨﺎﻗﺐ " ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺯﻣﺨﺸﺮﻱ ﻭ ﺳﻴﺪ ﻋﻠﻲ ﻫﻤﺪﺍﻧﻲ ﺩﺭ " ﺍﻟﻤﻮﺩﻩ ﺍﻟﻘﺮﺑﻲ " ﺍﻳﻦ ﺧﺒﺮ ﺭﺍ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﻣﺤﺐ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﻃﺒﺮﻱ ﻧﻴﺰ ﺣﺪﻳﺚ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 244 ﺟﻠﺪ 1 " ﺭﻳﺎﺽ " ﺍﺯ ﻋﻤﺮ ﺁﻭﺭﺩﻩ، ﻭ ﺻﻔﻮﺭﻱ ﻫﻢ، ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 240 ﺟﻠﺪ 2 (ﻧﺰﻫﻪ ﺍﻟﻤﺠﺎﻟﺲ) ﺁﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺣﺪﻳﺜﻲ ﺍﺯ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﻋﺒﺪﻱ ﮔﻮﻳﺪ: ﻭ ﻗﺪ ﺭﻭﻱ ﻋﻜﺮﻣﻪ ﻓﻲ ﺧﺒﺮ ﻣﺎ ﺷﻚ ﻓﻴﻪ ﺍﺣﺪ ﻭ ﻟﺎ ﺍﻣﺘﺮﺍ ﺍﺑﻮ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﻠﺎ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ (ﺳﻴﺮﻩ ﺍﺵ) ﺍﺯ " ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ " ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻭﻱ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻧﺎﺑﻴﻨﺎﺋﻲ ﺑﺮ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﮔﺬﺷﺖ ﻛﻪ ﻋﻠﻲ ﺭﺍ ﺳﺐ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺑﻪ ﻋﺼﺎ ﻛﺶ ﺧﻮﻳﺶ ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻨﻬﺎ ﭼﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ؟ ﮔﻔﺖ: ﻋﻠﻲ ﺭﺍ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﻣﻲ‌ﺩﻫﻨﺪ. ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﮔﻔﺖ: ﻣﺮﺍ ﺑﺴﻮﻱ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺒﺮ ﻭ ﺍﻭ ﺑﺮﺩ. ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﺭﻭﻱ ﺑﺎﻧﻬﺎ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻛﺪﺍﻣﺘﺎﻥ ﺧﺪﺍﻱ ﻋﺰﻭﺟﻞ ﺭﺍ ﺳﺐ ﻣﻲ‌ﻛﻨﻴﺪ؟ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺳﺒﺤﺎﻥ ﺍﻟﻠﻪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻟﻌﻦ ﻛﻨﺪ، ﺷﺮﻙ ﻭﺭﺯﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﮔﻔﺖ: ﻛﺪﺍﻡ ﻳﻚ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺭﺳﻮﻝ (ﺹ) ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﻣﻲ‌ﺩﻫﺪ؟ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺳﺒﺤﺎﻥ ﺍﻟﻠﻪ، ﻫﺮ ﻛﺲ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﺩﻫﺪ، ﻛﺎﻓﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﮔﻔﺖ: ﻛﺪﺍﻣﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﻃﺎﻟﺐ ﻧﺎﺳﺰﺍ ﻣﻲ‌ﮔﻮﻳﺪ؟ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺍﻳﻦ ﻳﻜﻲ ﺭﺍ ﻣﺎ... ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﮔﻔﺖ: ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﮔﻮﺍﻩ ﻣﻲ‌ﮔﻴﺮﻡ ﻭ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻣﻲ‌ﺩﻫﻢ ﻛﻪ ﺍﺯ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪﺍ (ﺹ) ﺷﻨﻴﺪﻡ ﻛﻪ ﻣﻲ‌ﮔﻔﺖ: ﻫﺮ ﻛﺲ ﻋﻠﻲ ﺭﺍ ﺳﺐ ﻛﻨﺪ ﻣﺮﺍ ﺳﺐ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﻣﺮﺍ ﺳﺐ ﻛﻨﺪ ﺧﺪﺍﻱ ﻋﺰﻭﺟﻞ ﺭﺍ ﺳﺐ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻟﻌﻦ ﻛﻨﺪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﺳﺮ ﻧﮕﻮﻥ ﻛﻨﺪ، ﺳﭙﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﺮﻭﻩ ﺭﻭﻱ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻋﺼﺎ ﻛﺶ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺖ: ﺑﺒﻴﻦ ﭼﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ؟ ﮔﻔﺖ ﭼﻴﺰﻱ ﻧﻤﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ، ﮔﻔﺖ: ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺳﺨﻦ ﻣﻲ‌ﮔﻔﺘﻢ، ﭼﻬﺮﻫﺎﻱ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺩﻳﺪﻱ؟ ﮔﻔﺖ: [ جلد چهارم ﺻﻔﺤﻪ 176] ﺑﺎ ﺩﻳﺪﻩ‌ﻫﺎﻱ ﺳﺮﺥ ﺭﻧﮓ ﺧﻮﺩ، ﭼﻮﻥ ﺑﺰﻱ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﺎﺭﺩ ﺑﺰﺭﻙ ﻗﺼﺎﺑﻲ ﻣﻲ‌ﻧﮕﺮﺩ، ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﻲ‌ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻨﺪ. ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﮔﻔﺖ: ﭘﺪﺭﺕ ﻓﺪﺍﻳﺖ ﺑﺎﺩ ﺑﺮ ﺳﺨﻨﺖ ﺑﻴﻔﺰﺍ. ﻭﻱ ﮔﻔﺖ: ﺑﺎ ﭘﻠﻜﻬﺎﻱ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ، ﺍﺯ ﮔﻮﺷﻪ ﭼﺸﻢ، ﭼﻮﻥ ﺫﻟﻴﻠﻲ ﻛﻪ ﻋﺰﻳﺰﻱ ﺭﺍ ﺑﻨﮕﺮﺩ، ﺑﺘﻮ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ: ﮔﻔﺖ ﭘﺪﺭﺕ ﺑﻘﺮﺑﺎﻧﺖ، ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺑﮕﻮ. ﻋﺼﺎﻛﺶ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﺩﻳﮕﺮ ﺳﺨﻨﻲ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭﻡ. ﺍﺣﻴﺎﻫﻢ ﻋﺎﺭ ﻋﻠﻲ ﺍﻣﻮﺍﺗﻬﻢ ﻭ ﺍﻟﻤﻴﺘﻮﻥ ﻓﻀﻴﺤﻪ ﻟﻠﻐﺎﺑﺮ " ﺯﻧﺪﮔﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻨﮓ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ، ﻭ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮﺟﺐ ﺭﺳﻮﺍﺋﻲ ﺑﺎﺯ ﻣﺎﻧﺪﮔﺎﻧﻨﺪ " ﺍﻳﻦ ﺧﺒﺮ ﺭﺍ ﻣﺤﺐ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﻃﺒﺮﻱ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 166 ﺟﻠﺪ 1 " ﺭﻳﺎﺽ " ﻭ ﮔﻨﺠﻲ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 27، ﻛﻔﺎﻳﻪ ﻭ ﺷﻴﺦ ﺍﻟﺎﺳﻠﺎﻡ ﺣﻤﻮﺋﻲ ﺩﺭ ﺑﺎﺏ 56 " ﺍﻟﻔﺮﺍﺋﺪ " ﻭ ﺍﺑﻦ ﺻﺒﺎﻍ ﻣﺎﻟﻜﻲ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 126 " ﺍﻟﻔﺼﻮﻝ " ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🎙 حجت‌الاسلام والمسلمین استاد امینی خواه: 🔴 به وقت شام 🎤 فصل سوم؛ قبیله سلمان 🔹 جلسه : هشتم 📝 محور سخنرانی: * "ارتداد"، سرانجام ریزش‌ها؛ "استبدال"، شکوه رویش‌ها [03:13] * "تمحیص" در قرآن و روایات؛ غربالی که جهان را برای ظهور آماده می‌کند [04:15] * بیان طلایی آیت الله حائری از قرار نانوشته با ظالمان: "هرچه طیّب برای ما، هرچه خبیث برای آن‌ها" [07:41] * غبار آزمون، درخشش خورشید وجودی #آیت‌الله_خامنه‌ای؛ راز تکان تاریخی امام خمینی [18:06] * ایمان و کفر، تعیین‌کننده گوهر وجودی؛ پرتویی از اسرار توحیدی در المیزان [24:21] * "فرع به اصل ملحق می‌شود"؛ وابستگی‌ها در بحران‌ آشکار می‌شود [31:37] * ظهور هر چه نزدیک‌تر، فتنه‌ها شدیدتر: سقوط دلبستگی‌ها و تعلقات [42:24] * ۳۱۳ نفر خالص: در امتحان‌های سخت، کم‌تر از آنچه فکر می‌کنید! [44:16] * آیت‌الله پهلوانی: اگر همه عالم یک طرف بودند، شما طرف #آیت‌الله_خامنه‌ای باشید [52:05] * فتنه‌ها و دامن اهل بیت (علیهم‌السلام): فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها) کلید حل مشکلات [58:55] * پاره تن پیامبر (صل‌الله‌علیه‌وآله) پشت درب سوخته... [01:03:10] @Nahjolbalaghe2

اصبغ مى گوید: عرض کردم، خاک مؤمن را فهمیدم چیست؟ اما مزاحمت آنها چه معنى دارد؟ فرمود: یَا بْنَ نَباتَه! لَوْ کُشِفَ لَکُمْ لَرَأَیْتُمْ أَرْواحَ الْمُؤْمِنِیْنَ فِى هذَا الظَّهْرِ حِلَقاً حِلَقاً، یَتَزاوَرُونَ وَ یَتَحَدَّثُونَ، اِنَّ فِى هذَا الظَّهْرِ رُوحُ کُلِّ مُؤْمِن وَ بِوادِى بَرَهُوتِ نَسَمَةُ کُلُّ کافِر: اى فرزند نباته اگر پرده از مقابل چشم شما برداشته شود، ارواح مؤمنان را مى بینید که در اینجا حلقه، حلقه نشسته اند، یکدیگر را ملاقات مى کنند و سخن مى گویند اینجا جایگاه مؤمنان است و در وادى برهوت ارواح کافران . ۳ ـ در حدیث دیگرى از امام على بن الحسین(علیه السلام) مى خوانیم: اِنَّ الْقَبْرَ اِمّا رَوْضَةٌ مِنْ رِیاضِ الْجَنَّةِ، أَوْ حُفْرَة مِنْ حُفَرِ النّارِ!: قبر باغى است از باغ هاى بهشت یا گودالى از گودال هاى جهنم !. ۴ ـ در حدیثى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم: البَرْزَخُ الْقَبْرُ، وَ هُوَ الثَّوابُ وَ الْعِقابُ بَیْنَ الدُّنْیا وَ الآخِرَةِ... وَ اللّهِ ما نَخافُ عَلَیْکُمْ اِلاَّ الْبَرْزَخَ: برزخ همان عالم قبر است که پاداش و کیفر میان دنیا و آخرت است، به خدا ما بر شما نمى ترسیم مگر از برزخ !. ۵ ـ در حدیث دیگرى که در کتاب کافى نقل شده است، بعد از ذکر این جمله، مى خوانیم: راوى از امام سؤال کرد: وَ مَا الْبَرْزَخُ: برزخ چیست ؟ امام فرمود: اَلْقَبْرُ مُنْذُ حِیْنَ مَوْتِهِ اِلى یَوْمِ الْقِیامَةِ: قبر از زمان مرگ تا روز قیامت ادامه دارد . ۶ ـ در حدیث دیگرى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم شخصى خدمتش عرض کرد: جمعى نقل مى کنند: ارواح مؤمنان بعد از مرگ در سینه پرندگان سبز رنگى قرار مى گیرند که اطراف عرش الهى مى گردند؟! امام فرمود: لا، الْمُؤْمِنُ أَکْرَمُ عَلَى اللَّهِ مِنْ أَنْ یَجْعَلَ رُوحَهُ فِی حَوْصَلَةِ طَیْر وَ لکِنْ فِی أَبْدَان کَأَبْدَانِهِمْ: چنین نیست، مؤمن نزد خدا گرامى تر از این است که روح او را در سینه پرنده اى محبوس کند، بلکه ارواح مؤمنین در بدن هائى همانند بدن هایشان قرار دارد . این حدیث، اشاره به قالب مثالى است که از جهاتى شباهت به این بدن مادى دارد، ولى داراى یک نوع تجرد برزخى است. ۷ ـ باز در حدیث دیگرى که در کتاب کافى نقل شده از امام صادق(علیه السلام)مى خوانیم: در مورد ارواح مؤمنین از حضرتش سؤال کردند، فرمود: فِی حُجُرَات فِی الْجَنَّةِ یَأْکُلُونَ مِنْ طَعَامِهَا وَ یَشْرَبُونَ مِنْ شَرَابِهَا وَ یَقُولُونَ رَبَّنَا أَقِمِ لَنَا السَّاعَةَ وَ أَنْجِزْ لَنَا مَا وَعَدْتَنَا: آنها در حجره هائى از بهشت قرار دارند، از غذاهاى بهشتى مى خورند، و از نوشیدنى هایش مى نوشند، و مى گویند: پروردگارا! هر چه زودتر قیامت را بر پا کن و به وعده هائى که به ما داده اى وفا فرما . ۸ ـ در حدیث دیگرى در همان کتاب از همان امام بزرگوار آمده است: هنگامى که یکى از مؤمنان از دنیا مى رود، ارواح مؤمنین او را احاطه مى کنند و از کسانى که در دنیا بوده اند، زنده اند یا مرده اند جستجو مى کنند، اگر بگوید فلان کس از دنیا رفته اما او را نزد خود حاضر نمى بینند، مى گویند: حتماً سقوط کرده (یعنى در دوزخ قرار گرفته!). پیدا است منظور از بهشت و جهنم در روایات فوق، بهشت و دوزخ برزخى است، نه عالم قیامت که این دو با هم فرق بسیار دارند. خلاصه روایات در این زمینه بسیار زیاد است و در ابواب مختلف جمع آورى شده است که به قسمتى از ابواب آن اشاره مى کنیم: روایات فراوانى که سخن از سؤال و فشار و عذاب قبر مى گوید. روایاتى که از تماس ارواح با خانواده خود و مشاهده وضع حال آنها بحث مى کند. روایاتى که از حوادث شب معراج و تماس پیامبر(صلى الله علیه وآله) با ارواح انبیاء و پیامبران سخن مى گوید. روایاتى که مى گوید: نتیجه کارهاى نیک یا بدى که انسان در این جهان انجام داده، بعد از مرگ به او مى رسد... و مانند آن. * * * ۵ ـ برزخ و ارتباط با عالم ارواح گر چه بسیارى از کسانى که دعوى ارتباط با عالم ارواح دارند دروغ مى گویند، یا گرفتار تخیل و پندارند، ولى طبق تحقیقاتى که انجام شده است این امر به اثبات رسیده که ارتباط با عالم ارواح امکان پذیر است، و این امر براى جمعى از آگاهان، به تجربه رسیده است که در تماس با ارواح، حقایقى را درک کرده اند. این امر، خود دلیل روشنى بر اثبات جهان برزخ و واقعیت آن است، و نشان مى دهد: بعد از عالم دنیا و مرگ جسم، و قبل از قیام آخرت، جهان دیگرى وجود دارد.(۱۳) همچنین دلائل عقلى که براى اثبات تجرد روح و بقاى آن بعد از فناى جسم در دست داریم، خود دلیل دیگرى بر اثبات جهان برزخ است (دقت کنید). ✍ پی نوشت: ۱۳ ـ براى توضیح بیشتر در مسأله ارتباط ارواح به کتاب عود ارواح و ارتباط با ارواح و کتاب جهان پس از مرگ ، مراجعه فرمائید. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

📝 شرح و تفسیر حکمت ۲۲۴: عوامل بزرگی و سروری ✅ هفت فضيلت مهم اخلاقى: امام(عليه السلام) در اين گفتار نورانى به هفت نكته مهم از فضايل اخلاقى و اثر مثبت آنها اشاره مى كند. نخست مى فرمايد: «كثرت سكوت، سبب ابهت و بزرگى است»; (بِكَثْرَةِ الصَّمْتِ تَكُونُ الْهَيْبَةُ). مرحوم ابن میثم در شرح نهج البلاغه خود در اینجا نکته جالبى آورده مى گوید: دلیل کلام مولا این است که سکوت، غالباً نشانه عقل است و ابهت صاحبان عقل آشکار است و اگر به یقین دانسته شود که کثرت سکوت ناشى از عقل اوست، ابهت او بیشتر مى شود و اگر حال او شناخته نشود و این احتمال وجود داشته باشد که سکوتش ناشى از عقل است باز سبب ابهت اوست و گاه ممکن است سکوت، ناشى از ضعف و ناتوانى در کلام باشد و باز هم این امر سبب احترام شخص مى شود، زیرا از پریشان گویى پرهیز مى کند.(1) اضافه بر اینها، سکوت، سبب نجات از بسیارى از گناهان است، زیرا غالب گناهان کبیره به وسیله زبان انجام مى شود تا آنجا که سى گناه کبیره را براى زبان شماره کرده ایم. بدیهى است هنگامى که انسان از این گناهان پرهیز کند ابهت و هیبت و شخصیت او بیشتر خواهد بود. در حدیث جالبى از «هشام بن سالم» یکى از یاران خاص امام صادق(علیه السلام)مى خوانیم که مى فرماید: «پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) به مردى که خدمتش رسید فرمود: ألا أدُلّکَ عَلى أمْر یُدْخِلُکَ اللهُ بِهِ الْجَنَّةَ؟; آیا تو را به چیزى هدایت کنم که به وسیله آن وارد بهشت شوى؟» عرض کرد: آرى یا رسول الله. پیغمبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: «أنِلْ مِمّا أنالَکَ اللهُ; از آنچه خداوند در اختیار تو قرار داده بذل و بخشش کن». عرض کرد: اگر من خودم محتاج تر از کسى باشم که مى خواهم به او بخشش کنم چه کنم؟ پیغمبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: «فَانْصُرِ الْمَظْلُومِ; به یارى ستم دیده برخیز». عرض کرد: اگر من خودم از او ضعیف تر باشم چه کنم. فرمود: «فَاصْنَعْ لِلاْخْرَقِ یَعْنی أشِرْ عَلَیْهِ; شخص نادان را راهنمایى کن و به او مشورت بده». عرض کرد: اگر من از او نادان تر باشم چه کنم؟ فرمود: «فَأصْمِتْ لِسانَکَ إلاّ مِنْ خَیْر; زبانت را جز از نیکى خاموش ساز». و سرانجام پیغمبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: «أما یَسُرُّکَ اَنْ تَکُونِ فیکَ خِصْلَةٌ مِنْ هذِهِ الْخِصالِ تَجُرُّکَ إلَى الْجَنَّةِ؟; آیا تو را خشنود نمى سازد که یکى از این صفات نیک را داشته باشى و تو را به سوى بهشت برد؟».(2) اضافه بر این، سکوت سبب نورانیت فکر و عمق اندیشه است، همان گونه که در حدیثى از امیرمؤمنان(علیه السلام) مى خوانیم: «الْزِمِ الصَّمْتَ یَسْتَنِرْ فِکْرُکَ; ساکت باش تا فکرت نورانى شود».(3) در حدیث دیگرى از همان حضرت آمده است: «أکْثِرْ صَمْتَکَ یَتَوَفّرْ فِکْرُکَ وَیَسْتَنِرْ قَلْبُکَ وَیَسْلَمِ النّاسُ مِنْ یَدِکِ; بسیار سکوت کن که فکرت فراوان و قلبت نورانى مى شود و مردم از تو در امان خواهند بود».(4) البته همه اینها مربوط به سخنانى است که به اصطلاح فضول الکلام یا آلوده به گناه است; ولى سخن حق و تعلیم دانش و امر به معروف و نهى از منکر و امثال آن به یقین از آن مستثناست و همان گونه که سابقاً در حکمت 182 گفتیم در روایات آمده است که اگر کلام از آفات خالى باشد به یقین از سکوت برتر است، زیرا انبیا دعوت به کلام شدند نه به سکوت حتى اگر ما در فضیلت سکوت سخن مى گوییم از کلام کمک مى گیریم.(5) سپس در دومین نکته مى فرماید: «انصاف مایه فزونى دوستان است»; (وَبِالنَّصَفَةِ یَکْثُرُ الْمُوَاصِلُونَ). «نَصَفَة» به معناى «انصاف» و «مُواصلون» جمع «مواصل» در اینجا به معناى دوست است. حقیقت انصاف آن است که انسان، نه حق کسى را غصب کند و نه سبب محرومیت کسى از حقش شود، نه سخنى به نفع خود و زیان دیگران بگوید و نه گامى در این راه بردارد، بلکه همه جا حقوق را رعایت کند حتى در مورد افراد ضعیف که قادر به دفاع از حق خویش نیستند. بدیهى است کسى که این امور را رعایت کند دوستان فراوانى پیدا مى کند و جاذبه انصاف بر کسى پوشیده نیست. در روایات اسلامى درباره اهمیت انصاف بحث هاى گسترده اى دیده مى شود از جمله تنها در اولین باب از ابوابى که در کتاب میزان الحکمه درباره اهمیت انصاف ذکر شده 20 حدیث کوتاه و پرمعنا از امیرمؤمنان على(علیه السلام) آمده است; از جمله مى فرماید: «الإنْصافُ أفْضَلُ الْفَضائِلِ; برترین فضیلت ها انصاف است».(6) ✍ پی نوشت: (1). شرح نهج البلاغه ابن میثم، ج 5، ص 602. (2). کافى، ج 2، ص 113، ح 5. (3). غررالحکم، ح 4248 . (4). غررالحکم، ح 4252 . (5). براى توضیح بیشتر به ذیل حکمت 182 و 71 و به جلد اول تفسیر موضوعى اخلاق در قرآن، ص 298 مراجعه شود. (6). غررالحکم، ح 9096 . ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت ☀️ امام صادق علیه السلام: سَتُصِيبُكُمْ شُبْهَةٌ فَتَبْقَوْنَ بِلاَ عَلَمٍ يُرَى وَ لاَ إِمَامٍ هُدًى وَ لاَ يَنْجُو مِنْهَا إِلاَّ مَنْ دَعَا بِدُعَاءِ اَلْغَرِيقِ. قُلْتُ: كَيْفَ دُعَاءُ اَلْغَرِيقِ؟ قَالَ: يَقُولُ: يَا اَللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ يَا مُقَلِّبَ القُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَى دِينِكَ 🎙به نقل از عبد اللّه بن سنان : امام صادق عليه السلام فرمود: بزودى در شبهه اى خواهيد افتاد و بدون نشانه اى نمايان و امامى رهنما خواهيد ماند. از اين شبهه رهايى نمى يابد مگر آن كس كه دعاى غريق را بخواند. عرض كردم: دعاى غريق چگونه است؟ فرمود: مى گويى: 🤲 «يا اللّه ، يا رحمن، يا رحيم، يا مقلّب القلوب ثبّت قلبى على دينك؛ » «ای خدا! ای بخشنده! ای مهربان! ای که دگرگونی دل ها به دست توست! قلب مرا بر آیین خویش استوار فرما!» 📚 كمال الدين، ج۲، ص۳۵۱ @Nahjolbalaghe2

#موعظه 🔸سه چیز موقع احتضار از جلوی چشم انسان رد میشه...! 🌹هدیه نثار اموات فاتحه ای قرائت کنیم 🎙استاد مجتهدی @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: ششصد و بیست و هشت 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ ﺣﺪﻳﺚ ﻓﻀﻴﻠﺖ ﺍﺷﺒﺎﺡ ﭘﻨﺞ ﮔﺎﻧﻪ ﺷﻌﺮ ﻋﺒﺪﻱ: ﻣﺤﻤﺪ ﻭ ﺻﻨﻮﻩ ﻭ ﺍﺑﻨﺘﻪ ﻭ ﺍﺑﻨﻴﻪ ﺧﻴﺮ ﻣﻦ ﺗﺤﻔﻲ ﻭ ﺍﺣﺘﺬﺍ ﺍﺑﻲ ﻫﺮﻳﺮﻩ ﺍﺯ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ (ﺹ) ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﭼﻮﻥ ﺧﺪﺍﻱ ﺗﻌﺎﻟﻲ ﺁﺩﻡ ﺍﺑﻮ ﺍﻟﺒﺸﺮ ﺭﺍ ﺁﻓﺮﻳﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺭﻭﺡ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﻭ ﺩﻣﻴﺪ، ﺁﺩﻡ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺭﺍﺳﺖ ﻋﺮﺵ ﺷﺪ ﻭ ﭘﻨﺞ ﺷﺒﺢ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺳﺠﻮﺩ ﻭ ﺭﻛﻮﻉ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻧﻮﺭ، ﺩﻳﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺁﻳﺎ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﺎﻙ، ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺍﻱ؟ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻧﻪ ﺍﻱ ﺁﺩﻡ، ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻦ ﺍﺷﺒﺎﺡ ﭘﻨﺠﮕﺎﻧﻪ ﺍﻱ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻫﻴﺎﺕ ﻭ ﺻﻮﺭﺕ ﺧﻮﺩ ﻣﻲ‌ﺑﻴﻨﻢ، ﻛﻴﺎﻧﻨﺪ؟ ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻨﺎﻥ ﭘﻨﺞ ﺗﻦ ﺍﺯ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ، ﺗﺮﺍ ﻧﻤﻲ ﺁﻓﺮﻳﺪﻡ، ﺍﻳﻨﺎﻥ ﭘﻨﺞ ﺗﻦ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﻧﺎﻣﻬﺎﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﺳﻤﺎﺀ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻡ، ﺍﮔﺮ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ. ﺑﻬﺸﺖ ﻭ ﺩﻭﺯﺥ، ﻋﺮﺵ ﻭ ﻛﺮﺳﻲ، ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ، ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﻭ ﺍﻧﺲ ﻭ ﺟﻦ ﺭﺍ ﻧﻤﻲ ﺁﻓﺮﻳﺪﻡ. ﭘﺲ ﻣﻦ ﻣﺤﻤﻮﺩﻡ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻣﻦ ﻋﺎﻟﻲ‌ﺍﻡ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻋﻠﻲ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻣﻦ ﻓﺎﻃﺮﻡ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻣﻦ ﺍﺣﺴﺎﻧﻢ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺣﺴﻦ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻣﻦ ﻣﺤﺴﻨﻢ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺣﺴﻴﻦ ﺍﺳت [جلد چهارم ﺻﻔﺤﻪ 177] ﺑﻪ ﻋﺰﺕ ﺧﻮﺩ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻣﻲ‌ﺧﻮﺭﺩﻡ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻛﺴﻲ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﻣﻦ ﻧﻤﻲ ﺁﻳﺪ، ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺧﺮﺩﻟﻲ ﻛﻴﻨﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﻭﻱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻭﺯﺥ ﻣﻲ‌ﺍﻧﺪﺍﺯﻡ ﻭ ﺑﺎﻙ ﻧﺪﺍﺭﻡ. ﺍﻱ ﺁﺩﻡ ﺍﻳﻨﺎﻥ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﻣﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺠﺎﺕ ﻣﻲ‌ﺑﺨﺸﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻫﻠﺎﻙ ﻣﻴﻜﻨﻢ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺗﺮﺍ ﻧﻴﺎﺯﻱ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﺘﻮﺳﻞ ﺷﻮ. ﭘﺲ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ (ﺹ) ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﺎ ﻛﺸﺘﻲ ﻧﺠﺎﺗﻴﻢ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﻪ ﺁﻥ ﭘﻴﻮﺳﺖ، ﻧﺠﺎﺕ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺭﻭﻱ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ، ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺷﺪ، ﭘﺲ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺭﺍ ﻧﻴﺎﺯﻱ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻤﺎ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ. ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﺷﻴﺦ ﺍﻟﺎﺳﻠﺎﻡ ﺣﻤﻮﺋﻲ ﺩﺭ ﺑﺎﺏ ﺍﻭﻝ " ﻓﺮﺍﺋﺪ ﺍﻟﺴﻤﻄﻴﻦ " ﻭ ﺧﻄﻴﺐ ﺧﻮﺍﺯﻭﻣﻲ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 252 " ﺍﻟﻤﻨﺎﻗﺐ " ﻗﺮﻳﺐ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻀﻤﻮﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺣﺪﻳﺚ ﺳﻔﻴﻨﻪ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺣﺎﻛﻢ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 151 ﺟﻠﺪ 3 " ﺍﻟﻤﺴﺘﺪﺭﻙ " ﺑﺎ ﻗﻴﺪ ﺻﺤﺖ ﺍﺯ ﺍﺑﻲ ﺫﺭ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺁﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ: ﻛﺸﺘﻲ ﻧﺠﺎﺕ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻣﺜﻞ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺘﻲ ﻓﻴﻜﻢ ﻣﺜﻞ ﺳﻔﻴﻨﻪ ﻧﻮﺡ ﻣﻦ ﺭﻛﺒﻬﺎ ﻧﺠﺎ ﻭ ﻣﻦ ﺗﺨﻠﻒ ﻋﻨﻬﺎ ﻏﺮﻕ. ﺧﻄﻴﺐ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 91 ﺟﻠﺪ 12 ﺗﺎﺭﻳﺨﺶ ﺍﺯ ﺍﻧﺲ، ﻭ ﺑﺰﺍﺭ ﺍﺯ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﻭ ﺍﺑﻦ ﺯﺑﻴﺮ، ﻭ ﺍﺑﻦ ﺟﺮﻳﺮ ﻭ ﻃﺒﺮﺍﻧﻲ ﺍﺯ ﺍﺑﻲ ﺫﺭ ﻭ ﺍﺑﻲ ﺳﻌﻴﺪ ﺧﺪﺭﻱ، ﻭ ﺍﺑﻮ ﻧﻌﻴﻢ ﻭ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﺮ ﻭ ﻣﺤﺐ - ﺍﻟﺪﻳﻦ ﻃﺒﺮﻱ ﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮﻱ، ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﻭ ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🎙 حجت‌الاسلام والمسلمین استاد امینی خواه: 🔴 به وقت شام 🎤 فصل سوم؛ قبیله سلمان 🔹 جلسه : نهم 📝 محور سخنرانی: * حجاب دل‌ها؛ چرا ظالمین امام زمان (علیه‌السلام) را نمی‌بینند؟ [1:58] * دل‌های ابری و خورشید غایب؛ حکایت مردمان زمینی [5:42] * ظلم جمعی؛ وقتی دل‌ها به ظالمین گره می‌خورند [9:59] * هدف همیشه؛ چرا دشمنان، روحانیت را هدف می‌گیرند؟ [17:31] * گرگ‌ها در لباس رفاقت؛ تا کی باید طعمه شویم؟ [21:50] * امتحان تنبیهی؛ زنگ بیدارباش برای بازگشت به حق [30:09] * تکنولوژی‌های رایگان؛ زهر در پوشش هدیه [33:56] * آزمون‌های پیش از ظهور؛ راهی که با "دعا" آسان‌تر می‌شود [42:31] * لبنان، فلسطین، ایران؛ نه کشور، بلکه قطعات پیکر اسلام [48:38] * وقتی نام‌ها جرم می‌شوند؛ سفیانی تنها به خاطر نام می‌کشد [51:29] * در دل فتنه‌ها، سیاهی عزا تنها امید ماست [54:24] * فاطمیه و مادری که همیشه عهده‌دار ماست [56:15] * پهلویی که هنوز خون می‌داد... [1:01:34] 📚 معرفی کتاب: حضرت حجت (عج)، آیت الله بهجت @Nahjolbalaghe2