📝تفسیر سوره مبارکه حج آیات ۲۶ الی ۳۰ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی 👹 پایان عمر یک قوم سرکش در آیات گذشته، بخشى از تهمت هاى ناروائى را که دشمنان نوح(علیه السلام) به او زدند خواندیم ولى، از آیات دیگر قرآن به خوبى استفاده مى شود که: اذیت و آزار این قوم سرکش، تنها منحصر به این امور نبود بلکه با هر وسیله توانستند او را در فشار قرار دادند و آزار کردند، و نوح حداکثر تلاش و کوشش خود را در هدایت و نجات آنها از چنگال شرک و کفر به خرج داد. هنگامى که از تلاش هاى خود مأیوس شد و جز گروه اندکى ایمان نیاوردند، از خدا تقاضاى کمک کرد چنان که در نخستین آیه مورد بحث چنین مى خوانیم: گفت: پروردگارا! مرا در برابر تکذیب هائى که کردند یارى کن (قالَ رَبِّ انْصُرْنِی بِما کَذَّبُونِ).(۱) * * * در اینجا فرمان پروردگار فرا رسید و مقدمات نجات نوح، یاران اندکش و نابودى مشرکان لجوج فراهم شد. مى فرماید: ما به نوح وحى فرستادیم که کشتى را در حضور ما و طبق فرمان ما بساز (فَأَوْحَیْنا إِلَیْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْکَ بِأَعْیُنِنا وَ وَحْیِنا). تعبیر بِأَعْیُنِنا: در برابر دیدگان ما اشاره به این است که: تلاش و کوشش تو در این راه در حضور ما و تحت پوشش حمایت ما است، بنابراین با فکر راحت و آسوده به راه خود ادامه ده، از هیچ چیز ترس و واهمه نداشته باش. ضمناً، تعبیر به وَحْیِنا نشان مى دهد: نوح(علیه السلام) طرز ساختن کشتى و چگونگى آن را از وحى الهى آموخت، و گر نه چنان چیزى ـ طبق نوشته تواریخ ـ تا آن زمان سابقه نداشت، به همین دلیل نوح(علیه السلام) کشتى را آنچنان متناسب با مقصد و مقصود خود ساخت که هیچ کم و کسرى در آن نبود! چنین ادامه مى دهد: هنگامى که فرمان ما فرا رسد، و نشانه اش این است که آب از درون تنور خواهد جوشید، بدان زمان طوفان نزدیک شده است، بلافاصله از تمام انواع حیوانات یک جفت (نر و ماده) انتخاب و در کشتى سوار کن (فَإِذا جاءَ أَمْرُنا وَ فارَ التَّنُّورُ فَاسْلُکْ فِیها مِنْ کُلّ زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ). و خانواده و دوستان با ایمانت را بر کشتى سوار نما، مگر آنها که قبلاً وعده هلاکشان داده شده است (اشاره به همسر نوح و یکى از فرزندانش است) (وَ أَهْلَکَ إِلاّ مَنْ سَبَقَ عَلَیْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ). و باز اضافه مى کند: و دیگر درباره این ستمگران (که هم بر خویش ستم کردند و هم بر دیگران) با من سخنى مگو که آنها همگى غرق خواهند شد، و جاى گفتگو نیست (وَ لا تُخاطِبْنِی فِی الَّذِینَ ظَلَمُوا إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ). البته، این اخطار به خاطر آن بود که ممکن بود نوح(علیه السلام) تحت تأثیر عواطف انسانى یا عاطفه پدر و فرزندى قرار گیرد، و باز درباره آنها شفاعت کند در حالى که آنها دیگر شایسته شفاعت نبودند. * * * در آیه بعد، مى فرماید: هنگامى که تو و همه کسانى که با تو هستند بر کشتى سوار شدى و استقرار یافتى، (سپاس خدا را به خاطر این نعمت بزرگ، به جا آور و) بگو: حمد خدائى را که ما را از قوم ستمگر رهائى بخشید (فَإِذَا اسْتَوَیْتَ أَنْتَ وَ مَنْ مَعَکَ عَلَى الْفُلْکِ فَقُلِ الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی نَجّانا مِنَ الْقَوْمِ الظّالِمِینَ). ✍ پی نوشت: ۱ ـ باء در بِما کَذَّبُونِ ممکن است باء سببیه باشد، یا مقابله ، و ما در بِما کَذَّبُونِ ممکن است مصدریه باشد یا موصوله که معانى آنها با هم تفاوت خواهد داشت، ولى این تفاوت، تفاوت مهمى نیست (دقت کنید). ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🎙 تفسیر صوتی آیات ۲۷ الی ۳۰ سوره مبارکه مومنون 📝 مفسّر : حجت‌الاسلام‌والمسلمین قرائتی

#در_محضر_اهل_بیت ☀️ امیرالمؤمنین عليه‌السلام: شُكرُ العالِمِ عَلى‏ عِلمِهِ عَمَلُهُ بِهِ وبَذلُهُ لِمُستَحِقِّهِ 🤲 شُكرگزارى عالم بر علمش عبارت است از: عمل کردنش به آن علم، و گذاشتن آن در اختیار سزامندانش 📚 غررالحكم، حدیث ۵۶۶۷ @Nahjolbalaghe2

#موعظه 🎙 سخنرانی | ایام فاطمیه 🎙 حجت الاسلام والمسلمین رفیعی @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: پانصد و نود و هشت 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ ﺍﺑﻮ ﺳﻌﻴﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﺭﺷﻴﺪ ﻫﺮﻭﻱ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ: ﺭﻭﻱ ﺳﻴﺪ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻣﺮﮒ ﺳﻴﺎﻩ ﺷﺪ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﺁﻣﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺍﻱ ﺍﻣﻴﺮ ﻣﻮﻣﻨﺎﻥ ﺁﻳﺎ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ؟ ﭘﺲ ﭼﻬﺮﻩ ﺍﺵ ﭼﻮﻥ ﻣﺎﻩ ﺗﻤﺎﻡ ﺳﭙﻴﺪ ﺷﺪ ﻭ ﻭﻱ ﺳﺮﻭﺩﻥ ﮔﺮﻓﺖ: ﻛﺴﻲ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻛﻪ ﭼﻮﻥ ﺩﻭﺳﺘﻲ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺶ ﺑﻤﻴﺮﺩ، ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪ ﻣﺮﮒ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﻭ ﺷﺎﺩﻱ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ. ﻭ ﭼﻮﻥ ﺩﺷﻤﻦ ﻭﻱ ﻛﻪ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﻤﻴﺮﺩ، ﺭﺍﻫﻲ ﺟﺰ ﺑﻪ ﺩﻭﺯﺥ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ. ﺍﻱ ﺍﺑﺎ ﺣﺴﻦ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﻭ ﻣﺎﻝ ﻭ ﺁﻥ ﭼﻪ ﺩﺍﺭﻡ، ﻓﺪﺍﻳﺖ ﺑﺎﺩ. ﺗﻮ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﻭ ﭘﺴﺮ ﻋﻢ ﻣﺼﻄﻔﺎﺋﻲ ﻭ ﻣﺎ ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺩﺷﻤﻦ ﻣﻲ‌ﺩﺍﺭﻳﻢ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺮﻙ ﻣﻲ‌ﻛﻨﻴﻢ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺗﻮ، ﻣﻮﻣﻨﺎﻥ ﺭﻩ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﺭﺳﺘﮕﺎﺭﻧﺪ ﻭ ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﺖ ﻣﺸﺮﻙ ﻭ ﮔﻤﺮﺍﻫﻨﺪ، ﺳﺮﺯﻧﺸﮕﺮﻱ ﻣﺮﺍ، ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻋﻠﻲ ﻭ ﭘﻴﺮﻭﺍﻧﺶ ﺳﺮﺯﻧﺶ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ ﺧﺪﺍ ﺩﺷﻤﻨﺖ ﺑﺎﺩ ﻛﻪ ﺳﺨﺖ ﻧﺎﺩﺍﻧﻲ. ﺭﺟﺎﻝ ﻛﺸﻲ ﺻﻔﺤﻪ 185، ﺍﻣﺎﻟﻲ ﺍﺑﻦ ﺍﻟﺸﻴﺦ ﺻﻔﺤﻪ 31 ﺑﺸﺎﺭﻩ ﺍﻟﻤﺼﻄﻔﻲ [ جلد چهارم ﺻﻔﺤﻪ 137] ﺣﺴﻴﻦ ﺑﻦ ﻋﻮﻥ ﮔﻔﺖ: ﺳﻴﺪ ﺣﻤﻴﺮﻱ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻴﻤﺎﺭﺋﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﻋﻴﺎﺩﺕ ﻛﺮﺩﻡ ﻭﻱ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺑﻪ ﻣﺮﮒ ﺑﻮﺩ ﻭ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﺍﺯ ﻫﻤﺴﺎﻳﮕﺎﻥ ﻋﺜﻤﺎﻧﻴﺶ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﺵ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺳﻴﺪ ﻣﺮﺩﻱ ﺧﻮﺵ ﺻﻮﺭﺕ ﻭ ﮔﺸﺎﺩﻩ ﺭﻭ ﻭ ﺳﺘﺒﺮ ﺷﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩ. ﭘﺲ ﻧﻜﺘﻪ ﺍﻱ ﭼﻮﻥ ﻣﺮﻛﺐ ﺳﻴﺎﻩ ﺑﺮ ﭼﻬﺮﻩ ﺍﺵ ﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﻓﺰﻭﻧﻲ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﻪ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺖ. ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺸﺎﻣﺪ ﺷﻴﻌﻴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﻧﺪﻭﻫﻨﺎﻙ ﻭ ﻧﺎﺻﺒﻴﺎﻥ ﺷﺎﺩﻣﺎﻥ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺷﻤﺎﺗﺖ ﻛﺮﺩﻧﺪ. ﭼﻴﺰﻱ ﻧﮕﺬﺷﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﺍﻭﻝ ﺍﺯ ﺻﻮﺭﺗﺶ، ﻧﻘﻄﻪ ﺍﻱ ﺭﻭﺷﻦ ﭘﻴﺪﺍ ﺷﺪ ﻭ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻓﺰﻭﻧﻲ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﻪ ﺭﻭﻳﺶ ﺭﺍ ﺳﭙﻴﺪ ﻭ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﻛﺮﺩ. ﺳﻴﺪ ﺧﻨﺪﻳﺪ ﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺮﻭﺩ: ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﻣﻲ‌ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﺪ ﻋﻠﻲ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﻠﺎﻙ ﻧﻤﻲ ﺭﻫﺎﻧﺪ، ﺩﺭﻭﻏﮕﻮﻳﻨﺪ ﺑﺨﺪﺍ ﻗﺴﻢ، ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﻋﺪﻥ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻡ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﻢ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺖ. ﺍﻳﻨﻚ، ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻋﻠﻲ ﺭﺍ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺩﻫﻴﺪ. ﻭ ﺗﺎ ﺩﻡ ﻣﺮﮒ ﻋﻠﻲ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭﻳﺪ. ﭘﺲ ﺍﺯ ﻭﻱ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺶ ﻳﻜﻲ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﻣﻬﺮ ﺑﻮﺭﺯﻳﺪ. ﺳﭙﺲ ﺩﻧﺒﺎﻟﻪ ﮔﻔﺘﺎﺭﺵ ﺭﺍﭼﻨﻴﻦ ﺁﻭﺭﺩ. ﺍﺷﻬﺪ ﺍﻥ ﻟﺎ ﺍﻟﻪ ﺍﻟﺎ ﺍﻟﻠﻪ ﺣﻘﺎ ﺣﻘﺎ ﻭ ﺍﺷﻬﺪ ﺍﻥ ﻣﺤﻤﺪﺍ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺣﻘﺎ ﺣﻘﺎ ﻭ ﺍﺷﻬﺪ ﺍﻥ ﻋﻠﻴﺎ ﺍﻣﻴﺮ ﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﺣﻘﺎ ﺣﻘﺎ، ﺍﺷﻬﺪ ﺍﻥ ﻟﺎ ﺍﻟﻪ ﺍﻟﺎ ﺍﻟﻠﻪ. ﭘﺲ ﺧﻮﺩﺵ ﺩﻳﺪﮔﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﺴﺖ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺍﻭ ﮔﻮﺋﻲ ﺷﻌﻠﻪ ﺍﻱ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺷﺪ ﻳﺎ ﺳﻨﮕﻲ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻓﺮﻭ ﺍﻓﺘﺎﺩ. (ﺍﻣﺎﻟﻲ ﺷﻴﺦ ﺻﻔﺤﻪ 43، ﻣﻨﺎﻗﺐ ﺳﺮﻭﻱ ﺝ 2 ﺹ 20 ﻛﺸﻒ ﺍﻟﻐﻤﻪ ﺻﻔﺤﻪ 124) ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🎙 حجت‌الاسلام والمسلمین استاد امینی خواه: 🔴 به وقت شام 🎤 جلسه ششم 📝 محور سخنرانی ✔️ خروج حضرت موسی (علیه‌السلام) به همراه ۶ هزار نفر از مصر ✔️ پیامبر اکرم (صل‌الله‌علیه‌وآله): هر آنچه برای بنی‌اسرائیل پیش آمد برای امت من نیز رقم خواهد خورد ✔️ مطالعه بنی‌اسرائیل در قرآن؛ راه پی‌بردن به آینده بشریت و تاریخ ✔️ جانشینی ۱۲ نقیب به عنوان رهبر معنوی بعد از حضرت موسی (علیه‌السلام) ✔️ تأکید قرآن بر مورد لعن و غضب الهی واقع شدن قوم یهود ✔️ عجایب غیرقابل باور تاریخ؛ بت‌پرست شدن بنی‌اسرائیل بعد از تحمل سختی‌های فراوان و رسیدن به ارض مقدسه ✔️ محتویات تابوت عهد: ۱۰ فرمان حضرت موسی (علیه‌السلام)، عطای هارون و تورات اصلی ✔️ تابوت عهد نشانه پیروزی بنی‌اسرائیل؛ مخفی شدن تابوت بعد از حضرت سلیمان (علیه‌السلام) ✔️ رسیدن نژاد حضرت دواود و سلیمان (علیه‌السلام) به یهودا ✔️ انسجام و وحدت بنی‌اسرائیل و ساخت معبد در زمان حضرت سلیمان (علیه‌السلام) ✔️قرآن کریم: در زبور مانند تورات بیان کردیم که زمین به بندگان صالح خدا (بنی‌اسماعیل) می‌رسد ✔️ ساخت ۱۲ قلعه و مسجدالاقصی توسط حضرت سلیمان (علیه‌السلام) در شهر بیت المقدس ✔️ حمله بخت‌النصر به بیت‌المقدس؛ از بین بردن تورات و کشتن تمام حافظان آن ✔️ کمک کورش‌کبیر به بنی‌اسرائیل در از بین بردن بخت‌النصر و بازپس‌گیری بیت‌المقدس ✔️شباهت‌های حضرت یحیی (علیه‌السلام) و امام حسین (علیه‌السلام) @Nahjolbalaghe2

✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه حج آیات ۲۶ الی ۳۰ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️ و بعد از حمد و ستایش خدا در برابر نخستین نعمت بزرگ او، یعنى نجات از چنگال ظالمان، از درگاهش چنین تقاضا کن: بگو: پروردگارا! مرا در منزلگاهى پر برکت فرود آر، و تو بهترین فرود آورندگانى (وَ قُلْ رَبِّ أَنْزِلْنِی مُنْزَلاً مُبارَکاً وَ أَنْتَ خَیْرُ الْمُنْزِلِینَ). واژه مُنْزِل ممکن است اسم مکان باشد، یعنى بعد از پایان گرفتن طوفان، کشتى ما را در سرزمینى فرود آور که داراى برکات فراوانى باشد و ما بتوانیم با آسودگى خاطر به زندگى خود ادامه دهیم. و نیز ممکن است مصدر میمى باشد، یعنى ما را به طرز شایسته اى فرود آر; چرا که بعد از پایان گرفتن طوفان به هنگام نشستن کشتى بر زمین، خطرات زیادى این سرنشینان را تهدید مى کرد، نبودن جاى مناسب براى زندگى، کمبود غذا، انواع بیمارى ها، نوح(علیه السلام) از خدا مى خواهد که او را به نحوى سالم و شایسته بر زمین فرود آورد. * * * و بالاخره آخرین آیه مورد بحث، اشاره به مجموع این داستان کرده مى گوید: در این ماجراى نوح و پیروزیش بر ستمکاران و مجازات این قوم سرکش به شدیدترین وجه، آیات و نشانه هائى براى صاحبان عقل و اندیشه است ! (إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیات). و ما به طور مسلّم همگان را آزمایش مى کنیم (وَ إِنْ کُنّا لَمُبْتَلِینَ). این جمله، ممکن است اشاره به این باشد که: ما قوم نوح(علیه السلام) را کراراً آزمودیم و هنگامى که از عهده آزمایش ها بر نیامدند هلاکشان کردیم. و نیز ممکن است اشاره به این باشد که: ما همه انسان ها را در هر عصر و زمان آزمایش مى کنیم و آنچه در آیات فوق گفته شد، مخصوص مردم عصر نوح(علیه السلام) نبود، بلکه در همه اعصار و قرون در اشکال مختلف، آزمایش ها صورت مى گیرد، و در این آزمایش ها آنها که خار راه تکامل بشرند، از سر راه برداشته مى شوند، تا بشریت به سیر تکاملى خود همچنان ادامه دهد. جالب این که: در آیات فوق، تنها به مسأله ساختن کشتى و سوار شدن نوح و یارانش بر آن اکتفا شده، و اما این که: سرانجام کار گنهکاران به کجا رسید پیرامون آن سخنى به میان نیامده; چرا که با وعده الهى اِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ مسلّم مى شود چنین سرنوشتى دامان آنها را گرفته; چرا که وعده اش تخلف ناپذیر است. ذکر این معنى نیز لازم است که درباره قوم نوح(علیه السلام)، مبارزه آنها با این پیامبر بزرگ و سرنوشت دردناک آنان، ماجراى ساختن کشتى و جوشیدن آب از تنور، وقوع طوفان و غرق فرزند نوح، سخن بسیار است که ما قسمت زیادى از آن را در سوره هود ، جلد نهم، از صفحه ۶۸ تا صفحه ۱۲۵ مشروحاً آورده ایم و به خواست خدا بخش دیگرى هم در تفسیر سوره نوح خواهد آمد. ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2

📝 شرح و تفسیر خطبه ۱۰۶ بخش اول 📝 وصف دین اسلام ↩️ در واقع، امام(علیه السلام) در اینجا جاده اى را ترسیم کرده که تمام امتیازات یک جادّه خوب را دارد. جادّه آنچنان واضح است که پیدا کردن آن براى همه ممکن است. ورودى هاى متعدّدى دارد که آنها نیز در برابر دیدگان حق طلبان قرار گرفته. این جاده نیاز به نشانه هایى دارد که از دور نمایان باشد و مسیر را براى رهگذران کاملا آشکار کند. جادّه اسلام در واقع، چنین است. (در گذشته در مسیر راه ها، برج هایى مى ساختند و بالاى آن چراغى نصب مى کردند که از دور نمایان بود و از بیراهه رفتن جلوگیرى مى کرد و آن را «منار» مى نامیدند. یعنى: محلّ نور. ولى معناى وسیع این کلمه، شامل تمام نشانه هایى مى شود که رهروان را از انحراف باز مى دارد). اضافه بر اینها، جادّه در روز روشن و در شب، با چراغ هاى پر نور براى رهگذران آشکار است. این تعبیرات مى تواند کنایه از محکمات آیات قرآن و سنّت صریح و آشکار و معجزات و کرامات و دلیل عقل و نقل، که مسیر پویندگان راه اسلام را روشن مى سازد و نشانه هاى آشکار در جاى جاى این مسیر نصب مى کند، بوده باشد. سپس در ادامه این توصیفات، اسلام را به مسابقه اى تشبیه مى کند که تمام ارکانش در بالاترین مرتبه حسن و کمال است. مسابقه ها معمولا نیاز به ارکانى دارد: 1- میدان تمرین 2- محلّ پایان مسابقه 3- اسب هاى آماده و ورزیده 4- جایزه عالى 5- سوارکاران شریف و باارزش. مى فرماید: «میدان تمرین اسلام پاک و پاکیزه، نقطه پایانى مسابقه بلند و رفیع، اسب هاى این میدان اصیل و آماده، جایزه مسابقه دهندگان بسیار عالى، و سوارکاران آن مردمى شریفند!». (کَرَیمُ الْمِضْمارِ(10)، رَفِیعُ الْغَایَةِ، جَامِعُ الْحَلْبَةِ(11) مُتَنَافِسُ(12) السُّبْقَةِ(13)، شَرِیفُ الْفُرْسَانِ). سپس مى افزاید: «تصدیق و یقین، راه (رسیدن به اهداف) اسلام است و نشانه آن اعمال صالح، (و در واقع راه پیروزى در این مسابقه دو چیز است: ایمان و عمل صالح)». (التَّصْدِیقُ مِنْهَاجُهُ، وَ الصَّالِحَاتُ مَنَارُهُ). سپس در آخرین جمله هاى این بخش، آنچه به صورت کلّى آمده بود، به صورت جزیى مشخص مى کند و مى فرماید: «پایان این مسابقه مرگ است و دنیا میدان تمرین، و قیامت میدان مسابقه، و بهشت جایزه آن است». (وَ الْمَوْتُ غَایَتُهُ، وَ الدُّنْیَا مِضْمارُهُ، وَ الْقِیَامَةُ حَلْبَتُهُ، وَالْجَنَّةُ سُبْقَتُهُ). اگر در اینجا سخنى از سوارکاران مسابقه دهنده به میان نیامده، به خاطر روشن بودن آن است. زیرا، آنها جز مؤمنانى که داراى ایمان صالح هستند، نخواهند بود. این تشبیه زیبا با بیان روشن ترى - و با کمى تفاوت - در خطبه 28 گذشت، که مى فرمود: «أَلاَ وَ إِنَّ الْیَوْمَ الْمِضْمَارَ، وَ غَداً السِّبَاقَ، وَ السَّبَقَةُ الْجَنَّةُ وَ الْغَایَةُ النَّارُ; بدانید! امروز روز تمرین و آمادگى است و فردا روز مسابقه. جایزه برندگان بهشت و سرانجام (شوم) عقب ماندگان آتش دوزخ است». **** نکته ها: 1- جایگاه دنیا و آخرت در جهان بینى اسلامى دنیا براى دنیا پرستان و آنها که آخرت را علماً و یا عملا انکار مى کنند، تمام مطلوب و منتهاى مقصود است و به همین دلیل، تمام ارزشها را در پاى آن قربانى مى کنند. تمام بدبختى هاى مردم جهان مولود این طرز فکر است که در عقیده و یا در عمل زندگى سراى دیگر حضور نداشته باشد. ولى در جهان بینى اسلامى، دنیا مرحله اى است گذرا و مقدّمه اى براى آخرت، که در روایات اسلامى با تشبیهات مختلفى آمده. گاه «مزرعه» گاه «پل» و گاه «تجارتخانه» شمرده اند، که شرح آن ذیل خطبه 28 گذشت. ✍ پی نوشت: 10. «مضمار» در اصل به معناى مکان يا زمان لاغر شدن است و از آنجا که اسب ها در موقع تمرين براى مسابقه لاغر و قوى مى شوند، اين واژه به زمان، يا مکان مسابقه اطلاق مى شود. 11. «حلبة» از مادّه «حَلب» (بر وزن قلب) در اصل به معناى جمع شدن است و از آنجا که به هنگام دوشيدن پستان حيوان، شيرها را در ظرفى جمع مى کنند، اين واژه به دوشيدن پستانِ حيوان هم، اطلاق شده است و سپس به اسب هايى که براى مسابقه گردآورى مى شوند، اطلاق شده است. 12. «متنافس» از مادّه «تنافس» به معناى تلاش دو انسان در برابر يکديگر براى به دست آوردن چيز نفيسى است. 13. «سُبقه» به معناى جايزه مسابقه است. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت 🌼بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ🌼 ☀️ امام صادق عليه السلام: كسى كه زياد گرفتار دنيا شود هنگام جدا شدن از آن ، بيشترين افسوس را مى خورد 📚الکافی، ج۲، ص۳۲۰ @Nahjolbalaghe2

#موعظه 🎥 حجت الاسلام کاشانی 🔆ما اصل تکلیفمان را فراموش کرده ایم 🔸 برگرفته از جلسات "کدام حسین علیه السلام؟ کدام کربلا؟" @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: پانصد و نود و نه 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﺳﻴﺪ ﺩﺭ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺭﺍ ﻭﻗﻮﻓﻲ ﺑﺮ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺍﺣﺘﺠﺎﺝ ﺳﻴﺪ ﺣﻤﻴﺮﻱ ﻭ ﻣﻀﺎﻣﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻌﺮ ﻛﺸﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﮔﻔﺘﮕﻮﻫﺎﺋﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺷﺨﺼﻴﺖ‌ﻫﺎﻱ ﺷﻴﻌﻪ ﻭ ﺳﻨﻲ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ، ﺑﺎﺷﺪ [ ﺻﻔﺤﻪ 138] ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﻪ ﻭﺳﻌﺖ ﺩﺍﻣﻨﻪ ﻭ ﻋﻤﻖ ﺁﮔﺎﻫﻲ ﻭﻱ ﺩﺭ ﻓﻬﻢ ﻣﻌﺎﻧﻲ ﻗﺮﺁﻥ ﻛﺮﻳﻢ ﻭ ﺩﺭﻙ ﺳﻨﺖ ﺷﺮﻳﻒ، ﭘﻲ ﻣﻲ‌ﺑﺮﺩ. ﻭ ﻣﻲ‌ﻓﻬﻤﺪ ﻛﻪ ﻛﻮﺷﺶ ﭘﻲ ﮔﻴﺮ ﺳﻴﺪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻭﻟﺎﺀ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺑﺼﻴﺮﺗﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻋﻠﻤﻲ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻭ ﻣﻌﺮﻓﺘﻲ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﻣﺎﻳﻪ ﻣﻲ‌ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﻛﺴﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺵ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ ﺗﻘﻠﻴﺪ ﻣﺤﺾ ﻭ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻧﺎ ﺁﮔﺎﻫﻲ ﻭ ﻧﺎ ﻓﻬﻤﻲ ﺑﺮ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﺍﺵ ﻏﺎﻟﺐ ﺑﺎﺷﺪ. ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺍﻱ ﺍﺯ ﻋﻠﻢ ﻭﻱ ﺻﻔﺤﻪ 258 ﺍﻳﻦ ﻛﺘﺎﺏ ﺁﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺲ ﻣﻨﺼﻮﺭ ﺑﺎ ﻗﺎﺿﻲ ﺳﻮﺍﺭ: ﺩﺭ ﭘﻴﺮﺍﻣﻮﻥ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺑﻪ ﺭﺟﻌﺖ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﻭﻱ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻗﺮﺁﻥ ﻭ ﺣﺪﻳﺚ، ﻋﺎﺟﺰ ﻭ ﺳﺎﻛﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 264 ﮔﺬﺷﺖ. ﻣﺮﺯﺑﺎﻧﻲ، ﺩﺭ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﺍﻟﺴﻴﺪ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ: ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺳﻴﺪ، ﺩﺭ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻫﺸﺎﻡ، ﺑﻪ ﺣﺞ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻛﻤﻴﺖ ﺷﺎﻋﺮ ﺭﺍ ﺩﻳﺪ، ﺑﺮ ﺍﻭ ﺳﻠﺎﻡ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺗﻮﺋﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪﻩ ﺍﻳﻦ ﺍﺑﻴﺎﺕ: ﻭ ﻟﺎ ﺍﻗﻮﻝ ﺍﺫﺍ ﻟﻢ ﻳﻌﻄﻴﺎ ﻓﺪﻛﺎ ﺑﻨﺖ ﺍﻟﺮﺳﻮﻝ ﻭ ﻟﺎ ﻣﻴﺮﺍﺛﻪ ﻛﻔﺮﺍ ﺍﻟﻠﻪ ﻳﻌﻠﻢ ﻣﺎﺫﺍ ﻳﺎﺗﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﻳﻮﻡ ﺍﻟﻘﻴﺎﻣﻪ ﻣﻦ ﻋﺬﺭ ﺍﺫﺍ ﺣﻀﺮﺍ " ﻣﻦ ﻧﻤﻲ ﮔﻮﻳﻢ، ﻋﻤﺮﻭ ﺍﺑﻮ ﺑﻜﺮﻱ ﻛﻪ ﻓﺪﻙ ﻭ ﻣﻴﺮﺍﺙ ﺩﺧﺘﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﻱ ﻧﺪﺍﺩﻧﺪ، ﻛﺎﻓﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ. ﺧﺪﺍﻱ ﺩﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺭﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻛﻪ ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﺧﺪﺍ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻲ‌ﺁﻳﻨﺪ، ﭼﻪ ﻋﺬﺭﻱ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺁﻭﺭﺩ. ﻛﻤﻴﺖ ﮔﻔﺖ: ﺁﺭﻱ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻪ‌ﺍﻡ ﻭ ﺍﺯ ﺑﻨﻲ ﺍﻣﻴﻪ ﺗﻘﻴﻪ ﻛﺮﺩﻩ‌ﺍﻡ ﻭ ﺩﺭ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﺍﻫﻲ ﻧﻴﺰ ﻫﺴﺖ ﻛﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﺼﺮﻑ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ. ﺳﻴﺪ ﮔﻔﺖ: ﺍﮔﺮ ﺩﻟﻴﻞ ﻧﻤﻲ ﺁﻭﺭﺩﻱ، ﺟﺎ ﺩﺍﺷﺖ ﻛﻪ ﺳﺎﻛﺖ ﺑﻤﺎﻧﻢ، ﺍﻣﺎ ﺑﺪﺍﻥ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺣﻖ ﻛﻮﺗﺎﻩ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻱ، ﭼﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪﺍ (ﺹ) ﻣﻲ‌ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﻓﺎﻃﻤﻪ، ﭘﺎﺭﻩ ﺗﻦ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ، ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﻛﻨﺪ ﻣﺮﺍ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﺮﺍﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺧﺸﻢ ﺯﻫﺮﺍ ﺑﻪ ﺧﺸﻢ ﻣﻲ‌ﺁﻳﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺧﺸﻨﻮﺩﻱ ﻭﻱ ﺧﺸﻨﻮﺩ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ. ﭘﺲ ﺗﻮ ﺍﻱ ﻛﻤﻴﺖ ﺑﺎ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻛﻪ ﻓﺪﻙ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺯﻫﺮﺍ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﻭ ﺍﻣﻴﺮ ﻣﻮﻣﻨﺎﻥ ﻭ ﺣﺴﻦ ﻭ ﺣﺴﻴﻦ ﻭ ﺍﻡ [جلد چهارم ﺻﻔﺤﻪ 139] ﺍﻳﻤﻦ ﻛﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭﻱ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻓﺪﻙ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﮔﻮﺍﻫﻲ ﺩﺍﺩﻧﺪ، ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻱ. ﭼﻪ ﻋﻤﺮ ﻭ ﺍﺑﻮ ﺑﻜﺮ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺯﻫﺮﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﺣﻜﻢ ﺩﺭﺳﺘﻲ ﻧﻜﺮﺩﻧﺪ. ﺣﺎﻝ ﺁﻧﻜﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻲ‌ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﻳﺮﺛﻨﻲ ﻭ ﻳﺮﺙ ﻣﻦ ﺁﻝ ﻳﻌﻘﻮﺏ. ﻭ ﻧﻴﺰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﻭ ﻭﺭﺙ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺩﺍﻭﺩ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺒﺐ ﺑﻪ ﺧﻠﺎﻓﺖ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﻤﺎﺯ ﺍﺑﻮ ﺑﻜﺮ ﻣﻲ‌ﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﺷﻬﺎﺩﺗﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺯﻥ (ﻋﺎﻳﺸﻪ) ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﭘﺪﺭ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ (ﺹ) ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ: ﻓﻠﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﮕﻤﺎﺭﻳﺪ. ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻋﺎﻳﺸﻪ ﺭﺍ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﭘﺪﺭﺵ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻣﻲ‌ﻛﻨﻨﺪ، ﺍﻣﺎ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻭ ﻋﻠﻲ ﻭ ﺣﺴﻦ ﻭ ﺣﺴﻴﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻱ ﭼﻮﻥ ﻓﺪﻙ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺎﻧﻮﺋﻲ ﭼﻮﻥ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺩﺭ ﺩﻋﻮﻳﺶ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﭘﺪﺭ ﺑﻴﻨﻪ ﻣﻲ‌ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻭ ﺷﺎﻋﺮﻱ ﭼﻮﻥ ﺗﻮﻫﻢ ﺁﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﺷﻌﺮﻱ ﻣﻲ‌ﺳﺮﺍﻳﺪ؟ ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🎙 حجت‌الاسلام والمسلمین استاد امینی خواه: 🔴 به وقت شام 🎤 جلسه هفتم 📝 محور سخنرانی: ✔️ تکرار سنت‌های الهی و تاریخ در بیان آیات و روایات ✔️ غیبت امام زمان (علیه‌السلام)؛ اراده الهی بر تکرار تاریخ تمام غیبت‌های انبیاء (علیهم‌السلام) ✔️ خطبه جناب سلمان در ماجرای سقیفه؛ ای مردم سنت‌ بنی‌اسرائیل بر شما جاری شد ✔️ امام حسن و امام حسین (علیهماالسلام)؛ شهیدِ حکومت شام ✔️ پیامبر اکرم (صل‌الله‌علیه‌وآله): بنی‌امیه یهودیان امت من هستند ✔️ توجه یهودیان به کوروش‌کبیر و صهیونیست خواندن وی ✔️ حضرت یحیی (علیه‌السلام) و معرفی حضرت عیسی (علیه‌السلام) به عنوان منجی ✔️ شک بنی‌اسرائیل در مورد حضرت عیسی (علیه‌السلام) و انتظار عده‌ای از ایشان برای ظهور حضرت مسیح ✔️ معجزه حضرت عیسی (علیه‌السلام) در بیان قرآن کریم: سخن گفتن در گهواره و پیری (بعد از ۲۴۰۰ سال) ✔️ منجی‌های دروغین: سفیانی برای مسلمانان و دجال برای یهودیان ✔️ تحریف چهره حضرت عیسی (علیه‌السلام) توسط یهود؛ جنگ‌آوری و شمشیر کشیدن ایشان بر علیه یهود ✔️ فقال الحسن علیه السلام إن الذی یؤتى إلى سم یدس إلى فأقتل به ، ولکن لا یوم کیومک یا أبا عبد الله علیه السلام @Nahjolbalaghe2

. «أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ثُمَّ أَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ سپس گروه دیگرى را بعد از آنها به وجود آوردیم. (مؤمنون/31) * فَأَرْسَلْنَا فِيهِمْ رَسُولًا مِّنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ أَفَلَا تَتَّقُونَ و در میان آنان پیامبرى از خودشان فرستادیم که: «خداى یگانه را بپرستید. که جز اومعبودى براى شما نیست. آیا (با این همه، از شرک) پرهیز نمى کنید؟!» (مؤمنون/32) * وَقَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِلِقَاءِ الْآخِرَةِ وَأَتْرَفْنَاهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا مَا هَٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يَأْكُلُ مِمَّا تَأْكُلُونَ مِنْهُ وَيَشْرَبُ مِمَّا تَشْرَبُونَ ولى اشرافیان (خودخواه) از قوم او که کافر بودند، و دیدار آخرت را تکذیب مى کردند، و در زندگى دنیا به آنان ناز و نعمت داده بودیم، گفتند: «این بشرى است مثل شما. از آنچه شما مى خورید مى خورد. و از آنچه مى نوشیدمى نوشد! (پس چگونه مى تواند پیامبر باشد؟!) (مؤمنون/33) * وَلَئِنْ أَطَعْتُم بَشَرًا مِّثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذًا لَّخَاسِرُونَ و اگر از بشرى همانند خودتان اطاعت کنید، در این صورت به یقین شما زیانکارید. (مؤمنون/34) * أَيَعِدُكُمْ أَنَّكُمْ إِذَا مِتُّمْ وَكُنتُمْ تُرَابًا وَعِظَامًا أَنَّكُم مُّخْرَجُونَ آیا او به شما وعده مى دهدهنگامى که مُردید و خاک و استخوانهایى (پوسیده) شدید، (از قبرها) بیرون آورده مى شوید؟! (مؤمنون/35) * ۞ هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ لِمَا تُوعَدُونَ دور است، دور است این وعده هایى که به شما داده مى شود! (مؤمنون/36) * إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا نَمُوتُ وَنَحْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ به یقین غیراز این زندگى دنیاى ما، چیزى (در کار) نیست. پیوسته گروهى ازمامى میریم، و نسل دیگرى زنده مى شود. و ما هرگز برانگیخته نخواهیم شد! (مؤمنون/37) * إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا وَمَا نَحْنُ لَهُ بِمُؤْمِنِينَ او فقط مردى است که بر خدا دروغ بسته. و ما هرگز به او ایمان نخواهیم آورد!» (مؤمنون/38) * قَالَ رَبِّ انصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ (پیامبرشان) گفت: «پروردگارا! مرا در برابر تکذیب آنان یارى کن!» (مؤمنون/39) * قَالَ عَمَّا قَلِيلٍ لَّيُصْبِحُنَّ نَادِمِينَ (خداوند) فرمود: «بزودى پشیمان خواهند شد. (امّا زمانى که دیگر سودى به حالشان ندارد.)» (مؤمنون/40) * فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْنَاهُمْ غُثَاءً ۚ فَبُعْدًا لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ سرانجام صیحه (مرگبار آسمانى) آنها را بحق فرو گرفت. و ما آنها را همچون خاشاکى بر سیلاب قرار دادیم. دور باد قوم ستمکار (از رحمت خدا)! (مؤمنون/41) @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه حج آیات ۳۱ الی ۴۱ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی سرنوشت غم انگیز یک قوم دیگر (قوم ثمود) این آیات، به بحث پیرامون اقوام دیگرى که بعد از نوح(علیه السلام) بر سر کار آمدند پرداخته و منطق آنها را که هماهنگ منطق کفار پیشین بوده، همچنین سرنوشت دردناکشان را شرح مى دهد، و بحث هائى را که در آیات گذشته ذکر شد تکمیل مى کند. نخست مى گوید: ما بعد از آنها جمعیت دیگرى را به وجود آوردیم و قوم تازه اى به روى کار آمدند (ثُمَّ أَنْشَأْنا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْناً آخَرِینَ). قرن از ماده اقتران به معنى نزدیکى است، لذا به جمعیتى که در عصر واحد زندگى مى کنند قرن گفته مى شود. و گاه به زمان آنها نیز قرن مى گویند، اندازه گیرى مدت قرن به سى سال، یا صد سال صرفاً جنبه قراردادى دارد و تابع سنت هاى اقوام مختلف مى باشد. * * * از آنجا که بشر نمى تواند بدون یک رهبر الهى باشد، خداوند پیامبر بزرگى را براى نشر دعوت توحید، آئین حق و عدالت به سوى آنها فرستاد، چنان که آیه بعد مى گوید: ما در میان آنها رسولى از خودشان فرستادیم که پروردگار یکتا را بپرستید و جز او معبودى براى شما نیست (فَأَرْسَلْنا فِیهِمْ رَسُولاً مِنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَکُمْ مِنْ إِله غَیْرُهُ). این همان چیزى بود که نخستین پایه دعوت همه پیامبران را تشکیل مى داد این نداى توحید بود که زیر بناى همه اصلاحات فردى و اجتماعى است. آن گاه این رسول الهى براى تأکید بیشتر به آنها مى گفت: آیا در برابر این دعوت صریح، باز هم از شرک و بت پرستى پرهیز نمى کنید ؟ (أَ فَلا تَتَّقُونَ). در این که: این قوم کدامیک از اقوام بودند؟ و پیامبرشان چه نام داشت؟ مفسران با بررسى آیات مشابه آن در قرآن دو احتمال داده اند: نخست این که: منظور قوم ثمود است که در سرزمینى در شمال حجاز زندگى مى کردند و پیامبر بزرگ الهى صالح (علیه السلام) براى هدایت آنها مبعوث شد، آنها کفر ورزیدند و راه طغیان پیش گرفتند، سرانجام به وسیله صیحه آسمانى (صاعقه اى مرگبار) از میان رفتند. شاهد این تفسیر، مجازات صیحه است که در پایان آیات مورد بحث، براى آنها ذکر شده، و در سوره هود ، آیه ۶۷ نیز صریحاً درباره قوم صالح آمده است. دیگر این که: منظور قوم عاد است که پیامبرشان هود (علیه السلام) بود و در بعضى از آیات قرآن سرگذشت آنها بلافاصله بعد از سرگذشت نوح(علیه السلام) آمده و این خود قرینه اى بر این تفسیر است.(۱) اما با توجه به این که: مجازات این قوم، طبق آیات ۶ و ۷ سوره الحاقه تندباد شدیدى بود که هفت شب و هشت روز آنها را در هم مى کوبید، روشن مى شود تفسیر اول صحیح تر است. * * * به هر حال، ببینیم عکس العمل این قوم سرکش در برابر نداى توحیدى این پیامبر بزرگ چه بود؟ قرآن در آیه بعد مى گوید: آن جمعیت اشرافى خودخواه که خداوند یگانه را انکار کردند و لقاى آخرت و رستاخیز را تکذیب نمودند، و ما آنها را نعمت فراوانى در این زندگى دنیا بخشیده بودیم، گفتند: این فقط انسانى است مثل شما، از آنچه شما مى خورید، مى خورد، و از آنچه مى نوشید، مى نوشد (وَ قالَ الْمَلاَ ُ مِنْ قَوْمِهِ الَّذِینَ کَفَرُوا وَ کَذَّبُوا بِلِقاءِ الآخِرَةِ وَ أَتْرَفْناهُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا ما هذا إِلاّ بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یَأْکُلُ مِمّا تَأْکُلُونَ مِنْهُ وَ یَشْرَبُ مِمّا تَشْرَبُونَ). آرى، جمعیتى که در ناز و نعمت به سر مى بردند و به تعبیر قرآن ملأ بودند (ظاهرى چشم پر کن و درونى از نور حق تهى داشتند) چون دعوت این پیامبر بزرگ را مخالف هوس هاى خود مى دیدند، و مزاحم منافع نامشروع، استکبار و برترى جوئى بى دلیلشان مشاهده مى کردند، و به خاطر همین ناز و نعمت ها از خدا دور افتاده بودند، و سراى آخرت را انکار نمودند، به ستیزه بر خاستند، درست با همان منطقى که سرکشان قوم نوح(علیه السلام) داشتند. آنان انسان بودن این رهبران الهى، خوردن و نوشیدن آنها را همانند سایر مردم، دلیلى بر نفى رسالتشان گرفتند، در حالى که این خود تأییدى بر رسالت این بزرگ مردان بود که آنها از میان توده هاى مردم، برمى خاستند که دردها و نیازهاشان را به خوبى درک کنند. ✍ پی نوشت: ۱ ـ به سوره هود ، آیه ۵٠ و سوره اعراف ، آیه ۶۵ و سوره شعراء ، آیه ۱۲۳ مراجعه فرمائید. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🎙 تفسیر صوتی آیات ۳۱ الی ۴۱ سوره مبارکه مومنون 📝 مفسّر : حجت‌الاسلام‌والمسلمین قرائتی