eitaa logo
قرآن و امام حسین ع
973 دنبال‌کننده
1.6هزار عکس
915 ویدیو
432 فایل
مطالب کانال: ارتباط امام حسین ع با قران در موارد مختلف عاشوراء آیات الولایه : آیاتی که در قرآن درباره ی 14 معصوم آمده است. علوم قرانی برای تحکیم ایمان و اعتقاد تلگرام https://t.me/qoranvamamhoosein ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin
مشاهده در ایتا
دانلود
🌙 ☘آیت الله شیخ محمد کوهستانی 1 💥مرحوم آیت الله کوهستانی از دوران نوجوانی به دعا و زیارت علاقه و توجه داشت. همیشه مشغول ذکر بود. غفلت نداشت. اهل راز و نیاز و مناجات شبانه بود و با قران و دعا به ویژه صحیفه سجادیه انس فراوان داشت. ✨ایشان درِ خانه بازی داشت. مهمان زیادی بر معظم له وارد میشد.فوق العاده مهربان و خوش اخلاق بود. ✨از جمله خصوصیات بارز مرحوم آیت الله کوهستانی اهتمام شدید ایشان در خواندن نماز شب بود. همواره طلاب را به مواظبت از نماز شب سفارش می کرد و نماز شب را بهترین عامل توفیق و پیشرفت معنوی می دانست، از این رو می فرمود: " طلبه ای که نماز شب نخواند راضی نیستم در مدرسه بماند." ✨توصیه می فرمود: اگر می خواهی به محضر حضرت ولی عصر ارواحنا فداه برسی، از آزار مردم، بالاخص اولیاء خدا و مراجع تقلید و افرادی که پناهی جز خدا ندارند بخصوص بوسیله غیبت و تهمت بپرهیز و در مجالسی که این گناهان انجام می شود، ننشین. مرحوم آیت الله کوهستانی دائما در حال مراقبه و توجه بود نفس اماره و هواهای نفسانی را کنترل می کرد. گاه دیده میشد که به نفس خود تشر می زند و گاه شیطان را مخاطب ساخته و آن را از خودش دور می کرد. یکی از شاگردان ایشان می گوید: روزی دیدم "آقاجان" به دیوار حسینیه تکیه داده و در فکر فرو رفته است، ایشان متوجه من نبود، پس از لحظه ای به خود آمد و به خویش خطاب کرد؟ آی محمد! کجایی؟ گویا اندکی غافل گشته بود و لحظه ای از توجه و حضور بازمانده است. ✨معظم له همزمان با کنترل نفس در گفتار خود نیز مواظبت کامل داشت و از حرفهای بیهوده پرهیز می کرد، نه تنها غیبت نمی کرد اجازه غیبت کردن نیز به کسی نمی داد. حتی در ادای کلمات دقت زیادی به خرج می داد مثلا کلمه "بد" را به کار نمی برد یا کمتر استعمال می کرد و به جای آن کلمه "خوب نیست" را به کار می گرفت. ✨می فرمود: حرفهای بیهوده و لغو تاثیر زیادی در دارد و روح را می میراند. سپس درباره تاثیر منفی سخنان بیهوده در روان آدمی می فرمود:" من حرفهای بیهوده را کمتر از غذای حرام نمی دانم." یکی از شاگردان ایشان می گوید: آیت الله کوهستانی عالمی متواضع و فروتن بود، هیچگاه از مقام معنوی خود سخن به میان نمی آورد. روزی در ضمن بحث علمی در مقام اثبات موضوعی که در قیامت ماهیت ها آشکار می شود و عالم کشف و شهود است و👈 انسان هایی که به صفات حیوانی آلوده شدند، در قیامت به همان ماهیت حیوانی خویش محشور می گردند، مطلبی از زبانش جاری شد به گونه ای که نتوانست ادامه ندهد و به ناچار برای من که تنها در خدمت ایشان حضور داشتم فرمود: روزی اسب سواری را به شکل میمون دیدم که از جلوی من گذشت، هرچه نظر کردم او را نشناختم. از کسانی که در کنار من بودند پرسیدم: اسم این اسب سوار چه بود؟ گفتند فلانی است! البته آنها متوجه نشدند که چرا من از اسم او سؤال کردم. قضیه دیگری هم شبیه این قضیه از یکی دیگر از شاگردان ایشان نقل شده که: روزی به اتفاق "آقاجان" برای زیارت اهل قبور به سمت قبرستان حرکت کردیم. در مسیر راه شخصی سوار بر اسب با سرعت از مقابل ما گذشت. آقاجان از من پرسید: این سوار چه کسی بود؟ عرض کردم ظاهرا اهل یکی از روستاهای منطقه است که شغلش مطربی و خوانندگی و نوازندگی در عروسی ها است. آقاجان فرمود: عجب پس به همین خاطر من او را به صورت میمونی بر روی اسب دیدم. اخلاق مرحوم آیت الله کوهستانی در خانواده بر اساس محبت و مهربانی بود. با اعضای خانواده حتی خدمتگزاران برخوردی توأم با "ادب" و احترام داشت. در معاشرت با مردم می کوشید سیره رسول خدا صلی الله علیه و آله را پیاده کند. با مردم بسیار مهربان بود و با رویی گشاده از آنها استقبال می کرد. همیشه در مجلس و حضور مردم دو زانو می نشست.(گویا معظم له در مجلس چهارزانو می نشست تا اینکه فرمودند:" شبی در عالم رؤیا دیدم که شخص جلیل القدری خطاب به من گفت: نشستن شما مثل نشستن جدّ ما نیست. ظاهرا این خواب موجب شده بود که ایشان اغلب دو زانو می نشستند.) هر کس با ایشان معاشرت داشت شیفته رفتار و اخلاق و "ادب" فوق العاده اش می گشت. اگر یک بار کسی به حضورشان می رسید برای همیشه مجذوب فضایل معنوی و کمالات اخلاقی او می گردید. 🔺ادامه دارد...
پیامبر خدا (ص) فرمودند: و و و نزدم آمدند فرمود: ای پیامبرخداﷺ هر کس از امتت بر تو بفرستد من بر پل دستش را خواهم گرفت و او را عبور می‌دهم فرمود: من هم از آب به او می‌نوشانم هم فرمود: منم سر به سجده می‌گذارم و سر را بلند نخواهم کرد تا خداوند همه‌ی اورا نبخشاید هم گفت: منم او را همانند . اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِهِ وَصَحْبِهِ وَسَلِّمْ منبع .درةالناصحین
قسمت اول ﴿ سورة القدر - سورة 97 -   تعداد آیات 5 ﴾ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ ﴿١﴾ وَمَا أَدْرَاکَ مَا لَیْلَةُ الْقَدْرِ ﴿٢﴾ لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ ﴿٣﴾ تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ ﴿٤﴾ سَلامٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ ﴿٥﴾   🍁 ترجمه آيات سوره 🍁 💠به نام خداوند رحمان و رحيم💠 ما اين قرآن عظيم الشان را (كه رحمت واسع و حكمت است ) در شب نازل كرديم1⃣ و تو چه مى دانى شب قدر چيست؟2⃣ شب قدر (در و مرتبه ) از ماه بهتر و بالاتر است3⃣ در اين شب فرشتگان و (يعنى جبرئيل ) به خدا از هر فرمان (و دستور الهى و سرنوشت خلق ) نازل مى شوند4⃣ اين شب رحمت و و تهنيت است تا ⃣ 🍁 بيان آيات سوره 🍁 ✅اين سوره قرآن در شب را بيان مى كند، و آن شب را نموده از ماه بالاتر مى داند، چون در آن شب و نازل مى شوند. ✅اين سوره، هم بودن را دارد، و هم مى تواند باشد، و رواياتى كه درباره سبب نزول آن از اهل (عليهم السلام) و از رسيده خالى از بودن آن نيست. و آن  است كه دلالت دارد بر اينكه اين سوره بعد از بود كه رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله و سلم) ديد، و آن خواب اين بود كه ديد بر او بالا مى روند، و سخت شد، و خداى تعالى براى اين سوره را نازل كرد (و در آن فرمود: شب قدر از هزار ماه حكومت بنى اميه است ). 🍁بیان آیه1⃣ سوره قدر از تفسیر المیزان🍁 🔸 انّا انزلنا فى ليلة القدر 🔸اينست كه همه قرآن در شب قدر نازل شده است 🔸انا انزلناه فى ليله القدر ضمير در  به برمى گردد، و اين است كه: 🔸 مى خواهد بفرمايد همه را در شب كرده، نه بعضى از آن را، هم اين است كه تعبير به كرده، كه در اعتبار يكپارچگى است، نه كه ظاهر در كردن است. 🍁🍁🍁🍁🍁 🔸و در معناى آيه مورد آيه زير است كه مى فرمايد: (و انا انزلناه فى ليله مباركه )، كه فرموده همه كتاب را در آن كرده، چون اين است كه نخست سوگند به همه كتاب خورده، بعد فرموده اين را كه به سوگند خورديم، در يك شب و يكپارچه نازل كرديم. 🍁🍁🍁🍁🍁 🔸پس آيات اين مى شود كه قرآن كريم دو نازل شده، يكى يك در يك شب ، و يكى هم به در طول سال كه آيه شريفه (و قرآنا فرقناه لتقراه على الناس على مكث و نزلناه تنزيلا)، آن بيان مى كند، و همچنين آيه زير كه مى فرمايد: (و قال الذين كفروا لو لا نزل عليه القرآن جمله واحده كذلك لنثبت به فوادك و رتلناه ترتيلا). 🍁🍁🍁🍁🍁 🔸و بنابر اين، ديگر نبايد به گفته بعضى اعتنا كرد كه گفته اند: 🔸 معناى آيه (انزلناه ) اين است كه شروع به آن كرديم، و منظور از انزال هم انزال چند آيه از قرآن است، كه در آن شب نازل شد نه همه آن. 🍁🍁🍁🍁🍁 🔸و در كلام خداى تعالى آيه اى كه بيان كند مذكور چه شبى بوده ديده نمى شود بجز آيه (شهر رمضان الذى انزل فيه القرآن ) كه مى فرمايد: 🔸 قرآن يكپارچه در ماه رمضان نازل شده، و با انضمام آن به آيه مورد بحث معلوم مى شود يكى از شبهاى ماه رمضان است، و اما اينكه از هاى آن است در قرآن چيزى كه بر آن دلالت كند نيامده، تنها از اخبار استفاده مى شود، كه ان شاء اللّه در بحث روايتى آينده بعضى از آنها از نظر خواننده مى گذرد.
قسمت سوم 🍁ایه 2⃣ و 3⃣ سوره قدر از تفسیر المیزان🍁 🍁و ما ادريك ما ليله القدر🍁 ✅اين جمله كنايه است از قدر آن شب و منزلتش، چون با اينكه ممكن بود در نوبت دوم ضمير ليله را بياورد، آن را كرد. تر ، با اينكه مى توانست بفرمايد:  🔸(و ما ادريك ما هى، هى خير من الف شهر) براى و بار خود كلمه را آورد و فرمود: 🔸 (و ما ادريك ما ليله القدر ليله القدر خير من الف شهر). 🔸مراد از بودن قدر از هزار شب، و از و به اذن  (من كلّ امر) 🍁ليله القدر خير من الف شهر🍁 ✅اين جمله به طور آنچه را كه در جمله (و ما ادريك ما ليله القدر) بدان شده بود، يعنى آن را بيان مى كند، و فرمايد: 🔸 بدين جهت آن شب دارد كه از بهتر است. 🔸و منظور از بودنش از شب به طورى كه تفسير كرده اند بهتر بودنش از حيث است، و با قرآن هم معنا است، چون همه عنايت قرآن در اين است كه مردم را به خدا ، و به وسيله زنده كند، و دارى آن شب با بهتر است از عبادت شب. و ممكن است همين معنا را از آيه سوره نيز استفاده كرد، چون در آنجا قدر را پر بركت خوانده، و فرموده:  🔸انا انزلناه فى ليله مباركه  🔸البته در اين معناى ديگرى نيز ، كه ان شاء اللّه در بحث آينده خواهد آمد. 🍁ترجمه آیه4⃣ سوره قدر از تفسیر المیزان🍁 🌹تنزل الملئكه و الروح فيها باذن ربهم من كل امر🌹 🔸كلمه (تنزل ) در تتنزل بوده، و مراد از آن است كه از عالم است و خداى تعالى در اش فرموده : 🔸 (قل الروح من امر ربى )، 🔸 و اذن در هر چيز به معناى رخصت دادن در آن است، و يا به عبارت ديگر اين $معنا است كه مانعى از اين كار نيست. 🔸و كلمه (  ) در جمله (من كل امر) به گفته بعضى از به معناى است. بعضى ديگر گفته اند: 🔸به معناى خودش است، يعنى غايت، ولى را هم مى رساند، و آيه را چنين معنا مى دهد: 🔸  و روح در آن شب به اذن پروردگارشان و به سبب هر الهى نازل مى شوند 🔸بعضى ديگر گفته اند: 🔸 باء براى به است، و معنايش اين است ( و روح در آن شب به اذن پروردگارشان نازل مى شوند، براى خاطر اينكه هر امرى را كنند). 🔸ليكن حق اين است كه : 🔸 مراد از ، اگر آن امر باشد كه  (انما امره اذا اراد شيئا ان يقول له كن فيكون ) ‍ كرده، حرف (من ) براى ابتدا بود، و در عين حال را هم مى رساند، و به آيه چنين معنا مى دهد: 🔸(ملائكه و در به اذن نازل مى شوند، در حالى كه نزولشان را ابتدا مى كنند و هر امر الهى را صادر مى نمايند). 🔸و اگر منظور از امر مذكور هر كونى و حادثه اى باشد كه بايد گردد، در اين صورت حرف (من ) به معناى تعليل خواهد بود، و آيه را چنين معنا مى دهد: 🔸ملائكه و روح در آن شب به پروردگارشان نازل مى شوند براى خاطر تدبير امرى از امور عالم. 🍁ترجمه آیه5⃣سوره قدر از تفسیر المیزان🍁 🌹سلام هى حتى مطلع الفجر🌹 🔸در مفردات گفته: 🔸كلمه (سلم) و (سلامت ) به معناى بودن از و است. 🔸پس جمله ( هى ) اشاره است به اينكه الهى گرفته است به اينكه شامل همه آن بشود كه به سوى او روى مى آورند، و نيز به اينكه در شب قدر باب نقمتش و بسته باشد، به اين معنا كه نفرستد. و لازمه اين معنا آن است كه طبعا در آن كيد ها هم موثر واقع نشود، همچنان كه در بعضى از هم به اين معنا اشاره رفته است. 🔸ولى بعضى از گفته اند: 🔸 مراد از كلمه (سلم) اين است كه : 🔸در آن شب از هر مشغول به عبادت بگذرند مى دهند. برگشت اين معنا هم به همان اول است و اين د2و آيه يعنى آيه (تنزل الملئكه و الروح ) تا آخر در معناى است براى آيه قبلى كه مى فرمود (ليله القدر خير من الف شهر).
قسمت پنجم 🍁ادامه بحث روایتی سوره از تفسیر شریف 🍁 🌙رواياتى درباره بودن از ، تقدير امور و نزول ملائكه و روح در آن ✅و در به سند خود از ابن ابى عمير از عده اى راويان از (عليه السلام) روايت آورده كه گفت : 🔰 بعضى از اصحاب ما كه به نظرم مى آيد سمان بود از آن جناب پرسيد: چگونه از هزار ماه بهتر است؟ (با اينكه در آن ماه در هر دوازده ماهش يك شب قدر است)، 🔸فرمود عبادت در شب بهتر است از عبادت در كه در آن نباشد. 🔸و در همان به خود از ، زراره و محمد بن مسلم از حمران روايت كرده كه از (عليه السلام) از معناى آيه (انا انزلناه فى ليله مباركه ) سؤال كرد، فرمود بله شب كه همه ساله در ماه رمضان در دهه تجديد مى شود شبى است كه جز در آن شب نشده، و آن است كه خداى تعالى در باره اش فرموده : 🔸فيها يفرق كل امر حكيم 🔰آنگاه فرمود: 🔸 در آن هر حادثه اى كه بايد در آن سال واقع گردد مى شود، چه و چه ، چه و چه ، و چه كه قرار است شود، و يا كه بنا است رسد، و يا رزقى كه قرار است (تنگ و يا وسيع ) برسد، پس آنچه در اين مقدر شود، و رانده شود است ، ولى در عين حال مشيت خداى تعالى در آنها است (و خدا با كردن ، العياذ باللّه به دست خود بند نمى زند). 🔰حمران مى گويد: 🔸 پرسيدم منظور خداى از اينكه فرمود ( بهتر است از هزار شب ) چيست؟ 🔸فرمود از نماز و زكات و انواع در آن بهتر است از اعمال در ماهى كه در آن قدر نباشد، و اگر خداى تعالى جزاى اعمال خير را مضاعف نمى كرد، مؤمنين بجايى نمى رسيدند، ولى خدا حسنات ايشان را مضاعف مى كند. ✅مؤلف: 🔸منظور امام از اينكه فرمود:  🔸(ولى در عين حال خداى تعالى در آنها محفوظ است )، اين است كه تعالى مطلق است، او هر زمان هر كارى را مى كند، هر چند قبلا خلاف آن را كرده باشد، و حتمى كردن يك قدرت او را نمى كند، او مى تواند قضاى حتمى خود را هم نقض نمايد هر چند كه وقت چنين كارى را نمى كند. ✅و در مجمع است كه از عباس از خدا (صلى اللّه عليه و آله و سلم) روايت شده كه فرمود: 🔸وقتى مى شود اى كه در هستند و يكى از ايشان است مى شوند، در حالى كه به ساير نامبرده هايى را به همراه دارند، يك بالاى من، و يكى بر بالاى المقدس، و در مسجد الحرام و پرچمى بر طور نصب مى كنند، و و مومنه اى در اين نقاط نمى ماند مگر آنكه به او مى كند، مگر كه الخمر و يا به خوردن و يا زعفران به خود باشد. ✅و در برهان از بن عبد اللّه روايت كرده كه به سند خود از بصير روايت كرده كه گفت : 🔸 با صادق (عليه السلام) بودم كه سخن از اى امام در هنگام ولادت به ميان آمد، فرمود: 🔸 وقتى مى شود امام روح بيشترى مى گردد. عرضه داشتم شوم مگر روح همان نيست؟ 🔰 فرمود: 🔸روح از بزرگتر است، و از ملائكه است، و روح از آن نيست، مگر بينى خداى تعالى فرموده : 🔸 ( الملئكه و  )پس معلوم مى شود غير از است. ✅مولف : 🔰روايات در معنا و و شب قدر بسيار زياد است، (كه ما در اينجا مختصرى از آن را آورديم )، و در بعضى از آن براى شب قدر ذكر شده، از قبيل اين كه : 🔸صبح قدر بدون طلوع مى كند، در صبح آن شب است، و ليكن $چون اين نه است و نه چنين است ، لذا از ذكر آن روايات خوددارى نموديم.