eitaa logo
تاریخ و سیره اهل بیت(ع)
5.2هزار دنبال‌کننده
623 عکس
229 ویدیو
270 فایل
📌 کانالی برای آشنایی و شناخت: #تاریخ اسلام، تاریخ و #سیره اهل بیت(ع)، تاریخ #تشیع و تاریخ اجتماعی شیعه. حجت الاسلام دکتر محمد جواد یاوری سرتختی آدرس ارتباطی: @javadyavari
مشاهده در ایتا
دانلود
📌حتما باید از کسی بترسیم تا خوبی کنیم؟ روزی امیرمومنان (ع) کنیزی را در کوچه های در حال دید؛ وقتی علّت را پرسید، کنیز گفت: اربابم پولی داده تا بخرم؛ وقتی بازگشتم، گفت: مرغوب نیست. حالا نه خرما را پس می گیرد و نه ارباب! امام همراه کنیز نزد فروشنده خرما رفت و از او خواست خرما را عوض یا را برگرداند؛ امام را نشناخت. وی شد و مشتی بر سینه امام زد و گفت: از مغازه ام خارج شو. همسایگان فروشنده وقتی به او گفتند: می دانی بر سینه چه کسی کوبیدی؟ او، امیرمؤمنان(ع) است. مرد فروشنده نزد امام آمد و از او عذرخواهی کرد. 📚ابن شهرآشوب، مناقب آل ابیطالب، ج2، ص112. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌امام (ع) و اقدامات امام در احیاء عاشورا ⬅️آموزش دعا برای برخوداری از ثواب حضور در ، ⬅️بیان ثواب ذکر با تربت قبر امام حسین(ع)، ⬅️و بیان حوادث بعد از عاشورا، ⬅️ جستن به قبر امام (ع) ⬅️از تربت کربلا برای شیعیان می فرستاد و آنان را به استفاده از آن سفارش می کرد و خطاب به شیعیان فرمود: «هر كه روز عاشوراء را روز مصيبت، و خود كند، خداى عز و جل روز را روز خرسندى و شادي او سازد و در بهشت چشمش به ما روشن گردد.» 📚شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، ج1، ص300. 📚مشهدی، المزار الکبیر، ص367. 📚ابن قولویه قمی، کامل الزیارات، ص283، ص99. ص278؛ 📚شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج8، ص40. 📚شیخ صدوق، الامالی، ص129. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌اول در روز اول محرم خدمت امام رضا(ع) رسید. حضرت به او فرمود: می دانی امروز چه روزی است؟ وی در پاسخ گفت نه. امام به وی فرمود: امروز روزي است كه به درگاه پروردگارش دعا كرد و خدا دعای او را مستجاب و به يحيى بشارت داد. هر كه اين روز را روزه بدارد و سپس به درگاه خدا كند، خدا مستجاب كند، چنان كه براى مستجاب كرد. سپس فرمود: اى پسر به راستى همان ماهى است كه اهل در زمان گذشته ظلم‏ و جنگ را به خاطر احترامش در آن مى‏ دانستند. اما اين امت اين ماه را نگه نداشتند و نه حرمت پيامبرش را. در اين ماه ذريه او را كشتند و زنانش را كردند و امولش را كردند، خدا هرگز اين گناه آنان را نيامرزد. اى پسر شبيب: اگر خواستی کنی براى (ع) كن كه چون گوسفند سرش را بريدند. اى پسر شبيب: پدرم از پدرش از جدش برايم باز گفت كه چون جدم حسين(ع) كشته شد آسمان خون سرخ بارید. اى پسر شبيب: اگر بر حسين(ع) كنى تا بر گونه ‏هايت روان شود خدا هر گناهى كردى از خرد و درشت و كم و بيش بيامرزد. اى پسر شبيب: اگر خواهى خدا را ملاقات کنی در حالیکه گناهى نداشته باشى حسين(ع) را كن. اى پسر شبيب: اگر خواهى در غرفه ‏هاى ساخته بهشت با خدا(ص) ساكن شوى بر قاتلان حسين كن. 📚شیخ صدوق، الأمالي، ص۱۲۹-۱۳۰ 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌محرم امام (ع) فرمود: هرگاه ماه فرا می رسيد، پدرم (امام ) ديگر ديده نمی شد و غم و افسردگی بر او غلبه می يافت، تا آن که ده روز از مي گذشت؛ روز دهم محرّم که فرا می رسد، آن روز، روز و و پدرم بود و می فرمود: این روز، روز امام (ع) است. 📚شیخ صدوق، الامالی، ص128. 👇👇 🌻 @ahlebait110
🏴 روضه حضرت متن اصلی دختر خردسال خاندان اهل بیت(ع) از کتاب کامل بهایی اثر عمادالدین از عالمان است که آن را به سال 675 در اصفهان نوشته است. «در حاويه آمد كه: خاندان نبوت در حالت حال مردان كه در شهيد شده بودند، بر پسران و دختران ايشان پوشيده می‌داشتند، و هر كودكى را وعده‌ها می‌دادند كه پدر تو به فلان سفر رفته است باز می‌آيد، تا ايشان را به خانه آوردند، دختركى بود ، شبى از خواب بيدار شد و گفت پدر من (ع) كجاست؟ اين ساعت او را به خواب ديدم سخت پريشان، زنان و كودكان جمله در افتادند و فغان از ايشان برخاست. يزيد خفته بود، از خواب بيدار شد، و حال تفحص كرد. خبر بردند كه حال چنين است. آن در حال گفت كه بروند و سر پدر او را بياورند و در كنار او نهند. ملاعين سر بياورد و در كنار آن دختر چهارساله نهادند. پرسيد اين چيست: ملاعين گفتند سر پدر تو است. آن دختر بترسيد و فرياد برآورد و رنجور شد و در آن چند روز جان به حق كرد.» 📚حاویه نام کتابی است که عمادالدین طبری این مطلب را از آن نقل کرده است. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌پاسخ به یک شبهه در خصوص گری و برای اباعبدالله الحسین(ع) گاه شبهه ای با این بیان مطرح می‌شود که بر اساس روایات، رسول خدا(ص ) از نوحه گری و سیاه پوشی و نزد قبر ماندن نهی کرده و نیاحه را فعلی باقی مانده از زمان جاهلیت دانسته است. در روایات ائمه معصومین(ع) نیز مضامینی وجود دارد که بر اساس آنها افعالی مانند صدا بلند کردن به نوحه و گریه و گریبان دریدن و موکندن و چهره خراشیدن مورد نهی قرار گرفته است. حتی امام حسین(ع) نیز خواهرش (ع) را از این گونه رفتارها نهی کرد. حال، با وجود چنین روایات و دستورات، چرا شیعیان به چنین رفتارهایی مبادرت می کنند؟ پاسخ از حجت الاسلام دکتر محمدرضا : ⬅️آنچه در روایات پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) آمده ناظر به رفتارهایی است که از و فزع و و عدم تسلیم در برابر تقدیر الاهی و فقدان صبر حکایت دارند. اما آیا و نوحه بر اباعبدالله(ع) نیز از این سنخ است؟! ⬅️گریه و نوحه بر شهادت و مصائب ابی عبدالله(ع) و یارانش نه فقط اعتراض بر مقدرات الاهی نیست، بلکه در راستای خواست و رضا و دستور خداوند بر زنده نگهداشتن یاد ابی عبدالله(ع) و اوست. این اشک و گریه، اعتراض بر ظالم و تقویت روح ظلم ستیزی است. لذا امام (ع) در روایت صحیح السند از ریان بن شبیب، در توصیف عظمت مصیبت و شدت عزاداری اهل بیت ع فرمود: «إن يوم الحسين أقرح جفوننا ، وأسبل دموعنا ، وأذل عزيزنا ، بأرض كرب وبلاء ، أورثتنا الكرب والبلاء ، إلى يوم الانقضاء ، فعلى مثل الحسين فليبك الباكون ، فإن البكاء يحط الذنوب العظام». امام معصوم ع در این روایت، توصیه به بر مصائب اباعبدالله می کند. ⬅️اما ادعای این که گریه و نوحه گری اختصاص به مصائب امام حسین(ع) دارد سخن صحیحی نیست؛ چرا که بعضی از ائمه(ع) در وصیت نامه خود، توصیه به اقامه عزا بر مصائبشان کرده‌اند(مانند امام (ع) که وصیت فرمود تا ده سال در منا برای ایشان عزاداری کنند). نیز نوحه گری و گریه شدید حضرت (ع) بر فقدان رسول خدا(ص) و مصائب پس از آن حضرت، شاهد دیگری بر جواز و بر معصومانی غیر از امام حسین(ع) است. ⬅️اما رفتارهایی مانند چاک کردن و چهره خراشیدن و موکندن بدان دلیل مورد نهی واقع شده که سر از جزع و فزع و اظهار نارضایتی از مقدّرات الاهی درمی آورد. اما اگر این رفتار از کسی صادر شود که به هیچ وجه حکایت از این معنا ندارد، نهیی هم متوجه آن نیست؛ لذا نقل شده امام حسن (ع) در مصیبت برادرش گریبان چاک کرد و در پاسخ فردی که این رفتار را بر حضرت عیب گرفت، فرمود: (ع) نیز در مصیبت برادرش ، گریبان چاک کرد. ⬅️به دلیل وجود شواهد روایی و تاریخی متعدد، حکم به و نوحه گری بر شخصیتهای برجسته کرده‌اند. به عنوان مثال، صاحب جواهر در این باره فرموده: «شکی نیست که گریه بر به خاطر روایات متعددی که به حد تواتر معنوی رسیده و به دلیل فتاوای فقهاء، جایز است و آن روایات عبارت است از گریه پیامبر (ص) بر سید الشهدا و فرزندش و غیر آنها؛ و گریه مستمر امام (ع) بر مصائب پدر بزرگوارش به گونه‌ای که حضرت و امام جزء چهار گریه کننده معروف گردیدند. نوحه سرایی در صورتی که همراه با باطل یا دروغ نباشد جایز است. ندبه و نوحه سرایی بر کسانی که دارای ویژگی‌های برجسته‌اند، مانعی ندارد، بلکه مستحب است تا در پرتو این مجالسِ عزا، فضایل و خوبی‌های آنان نشر یابد و دیگران سرمشق و الگو بگیرند». 📚جواهر الکلام، ج4 ص364. ⬅️ادعا شده که رسول خدا(ص) گریه بر حسین(ع) را استثنا نکرده! این ادعا حکایت از بی سوادی یا غرض ورزی عجیب این افراد دارد. روایات متعددی حکایت از آن دارند که رسول خدا(ص) پس از آن که از طریق از جریان شهادت حسین(ع) باخبر شد به شدت گریست. چون رسول خدا(ص) از حسین(ع) و مصائبی که بر او وارد می‌شود، خبر داد، فاطمه(س) سخت گریست و عرض کرد: ای پدر، این حادثه کی واقع می شود؟ فرمود: وقتی که نه من باشم و نه تو و نه علی. فاطمه بر شدت گریه بیفزود و بیشتر گریست و عرض کرد: ای پدر: پس چه کسی برای فرزندم گریه می‌کند و مجلس عزا و مصیبت او را برپا می‌کند؟ رسول خدا فرمود: ای فاطمه امت من می‌گریند بر زن های اهل بیت من و مردان امت من می‌گریند بر مردان اهل بیت من و عزای فرزند مرا هر سال طایفه ای بعد از طایفه ای تازه می‌کنند. پس چون روز شود تو زنان را می‌کنی و من شفیع می‌شوم مردان را، و هر کس بر حسین گریسته دست او را می‌گیریم و در بهشت در می‌آوریم.ای فاطمه همه چشم ها در قیامت گریان است مگر چشمی که بر حسین گریسته باشد. او خندان و شادمان به نعیم بهشت خواهد بود. 📚مجلسی، بحار الانوار ج44 ص292. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌 آیا یزید و عمر بن سعد مخالف حمله به خیمه و کشتن امام حسین(ع) بودند؟ بعد از به دستور ، تصمیم گرفتند خیمه ها را بزنند. در این هنگام، - و - با پای برهنه، در حالیکه و شیون می کردند بیرون آمدند و پا به گذاشند. آنان حتی قصد کشتن امام (ع) داشتند، اما حضرت مانع اقدام آنان گردید. طبق بررسی اخبار، عمربن‌سعد موافق به خیام بوده زیرا وی جنایات زیادی را در کربلا مرتکب گردید و طبق برخی اخبار وی دستور آتش زدن خیام را داده است. 📚ابن اعثم، الفتوح، ج5، ص120 📚ابن طاوس، لهوف، ص180، 📚ابن نما حلی، مثیرالاحزان، ص77 📚صدوق، الامالی، ص190. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌ترتیب تاریخی حوادث بعد از رحلت رسول خدا(ص) ◀️۲۸ صفر رحلت رسول الله(ص). ◀️حضرت زهرا(س) بسیار در فراغ پدر می کرد. ◀️بعدازظهر دوشنبه شکل گرفت. ◀️۵ روز بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص) حضرت زهرا(س) سراغ رفت. ◀️ابوبکر با عجله نظامیان حاضر در شهر و بیرون از شهر را به سمت تبوک فرستاد و عمر و ابوعبیده جراح را کنار خود نگهداشت. ◀️امیرمومنان در روز سه شنبه قرآن را که جمع آوری کرده بود بر ابوبکر عرضه کرد. ◀️جریان خلفا برای بیعت گیری به در خانه حضرت زهرا(س) و امیرمؤمنان علی(ع) رفتند، اما موفق نشدند و برگشتند. شیعیان نیز حامی امام بودند. ◀️۱۰ روز بعد از رحلت، غصب شد و حضرت زهرا(س) با سرعت برای گرفتن حق خود به رفت و خواند. ◀️۴۰ روز بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص) که سپاه برگشت، حضرت زهرا(س) سراغ و رفت تا حق امیرمومنان (ع) و حقوق خود را بگیرد. ◀️با جمع شدن عده ای به حمایت از حضرت زهرا(س)، ابوبکر دستور داد تا عمر و مغیره امام را برای به مسجد ببرند. ◀️با حمله به منزل و در، زدن و به بازو و پهلوی حضرت، وارد خانه شده و جناب محسن که در حمل بود، شد. ◀️طبق دو روایت صحیح از امام صادق(ع)، ۷۵ روز بعد از رحلت اکرم(ص) حضرت زهرا(س) که و لاغر شده بود، به شهادت رسید. 📚برای مطالعه بیشتر به کتاب تاریخ و سیره حضرت زهرا سلام الله علیها و کتاب صدیقه شهیده تألیف حجت الاسلام دکتر محمدجواد ، مراجعه کنید. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌آخر 🌞روزی حضرت (ص) 🕋 را به جماعت می خواندند که ناگهان دو رکعت آخر نماز را سریع به پایان رساندند. اصحاب پس از نماز از حضرت سوال کردند: چرا نماز را سریع تمام کردید؟ پیامبر(ص) فرمودند: مگر صدای کودکی را نمی شنوید؟😭 نماز را سریع تمام کردم تا به کودکی که گریه می کرد، رسیدگی کنند. 📚کلینی، کافی،۶، ص۴۸ 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌یا این جمله ای كه از حضرت (س) وارد شده است: «اللهم عجل وفاتی سریعا» سندش معتبر است؟ پاسخ: در رابطه با طلب مرگ از خداوند در روایات اسلامی، مؤمنان از چنین آرزو و طلبی منع شده اند همان طور كه امام (ع) در نامه ای به حارث همدانی می فرمایند: بسیار به یاد مرگ باش و منزل های پس آن را به یاد داشته باش، امّا هرگز آرزوی مرگ مكن مگر آن گاه كه صد در صد به رضایت الهی مطمئن باشی. امّا در برخی روایات به حضرت زهرا(س) منسوب است كه آن حضرت از خداوند نمودند مثل همان كه در متن سؤال ذكر شده است در رابطه همین جمله «اللهم عجل وفاتی سریعا» كه به صورت، «یا الهی عجل وفاتی سریعا». ذیل یك روایت طولانی ذكر شده و خودش هم در قالب است و ظاهرا همان طور علامه مجلسی خودش گفته این روایت را از برخی از كتب نقل كرده كه نیستند و هم چنین ناقل روایت شخصی به نام ورقة بن عبدالله ازدی كه اثری از وی در كتب رجالی و حدیثی نیست و خبر هم به صورت خبر واحد می باشد. قبل از علامه در منابع معتبر این روایت وارد نشده است و بعد از مجلسی هم آن ها كه نقل كرده اند از مجلسی نقل كرده اند. لذا به این روایت با این شرایط نمی توان اعتماد كرد. امّا آن چیزی كه هست این است كه روایات مشابه دیگری نقل شده كه شاید مؤید این روایت باشند. چنانچه شیخ با سندش از ابن عباس نقل می كند: حضرت رسول اكرم(ص) روزی كه امام حسن و امام حسین ـ علیهم السلام ـ روی زانو های آن حضرت نشسته بودند و (س) كنارش بود با حالت مطالبی از پیشامدهای روزگار بعد از خود بیان فرمودند و حضرت فرمودند: بعد از من فاطمه می شود و خدای متعال مریم دختر عمران را به پرستاری او می فرستد و آن زمان است كه فاطمه می گوید: پروردگارا از زندگانی خسته شدم و از بندگان و اهل دنیا روی گردانم بلاها و مصیبت های ناگوار دیدم خدایا مرا به پدرم ملحق گردان. پس خداوند او را به من ملحق می كند و او اول كسی می شود از كه به من می شود. در آن حال می گویم: خدایا كسی كه به او ظلم كرده لعن كن و كسی كه حق او را غصب كرده به سزای عملش برسان. امّا طلب مرگ نمودن از خداوند دلایل گوناگونی می تواند داشته باشد كه اگر منشأ آن ایمان قوی و و محبت وصف ناشدنی نسبت به خداوند باشد به طوری كه عاشق تحمل دوری معشوق را نداشته باشد و وصال وی تمام آرزوی او باشد این طلب مرگ ممدوح است و این كه حضرت پیامبر اكرم(ص) به آن حضرت فرموده بودند: اول كسی هستی كه به من ملحق می شوی. اشتیاق حضرت زهرا(س) را به وصال به پدرش بیشتر می نمود. 📚نهج البلاغه، نامه 69. 📚مجلسی، بحارالأنوار، ج43، ص173. 📚صدوق، الامالی، ص112 ـ 115. 👇👇 🌻 @ahlebait110
🏴فاطمیه گریه امیرمومنان علی(ع) در شهادت حضرت فاطمه(س) از زبان از علمای اهل تسنن. مسعودی(م346ق) می نویسد: و لما قبضت جزع عليها بَعْلها علي جزعاً شديداً و اشتد بكاؤه و ظهر أنينه و حنينه و قال في ذلك: لكل اجتماع من خليلين فرقة و كل الذي دون الممات قليل‏ و إن افتقادي فاطما بعد أحمد دليلٌ على أن لا يدوم خليل‏ ترجمه: بعد از وفات (س)، شوهرش (ع) از غم مرگ او بسیار و فغان كرد و شعرى گفت بدين مضمون: «اجتماع هر دو دوست بفراق ميكشد اما هر چه بجز مرگ باشد نا چيز است اينكه من فاطمه را از پى احمد از دست دادم نشان ميدهد كه دوست دائم نمى‏ ماند» 📚زبیربن بکار، اخبار الموفقیات، ص194؛ 📚مسعودي، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج2، ص291. 👇👇 🌻 @ahlebait110
🏴فاطمیه 📌دلیل گریه های حضرت زهرا(س) 1. گریه در فراق رسول خدا(ص): آن حضرت، بر سر قبر رسول الله(ٌص) رفت و خاک آن را بر خود مالید و ضمن اشعاری فرمود: «پدر جان؛ پس از شما به سویم سرازیر شد که اگر بر روزها وارد می گشت، روزها به شب مبدل می گردید.» مصیبت رحلت پدر چنان بر ایشان سخت بود که طبق گفته یعقوبی(م292ق): «آن حضرت، بعد از رحلت پدر، هرگز با لبخند ديده نشد.» 2. گریه برای غصب حق خلافت امیرمومنان علی(ع): حضرت (س) در پاسخ به مَحْمُودِبْنِ‏ لَبِيد که از علت و ایشان پرسید، آن حضرت در پاسخ، نادیده گرفته شدن واقعه ، کوتاهی مردم در حمایت از حق خلافت امیرمؤمنان (ع) و دور شدن از آن حضرت را علت اصلی اندوه خود برشمرد. 📚یعقوبی، التاریخ، ج2، ص115. 📚ابن قدامه، الشرح الکبیر، ج2، ص430. 📚ابن خزاز، كفاية الأثر في النصّ على الأئمة الإثني عشر، ص199- 198. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌الگوی همسرداری حضرت (س) اگر امیرمؤمنان (ع) به مأموریتی می رفت، حضرت (س) وسائل و ایشان را آماده میکرد و چون از فرط ، تحمل دوری همسرش را نداشت و میکرد. به عنوان نمونه، در مأموریتی که برای امیرمؤمنان علی پیش آمد، سه روز گذشت و خبری از آن حضرت نیامد؛ حضرت (س) نگران گردید و با حال گریان نزد رسول الله(ص) رفت تا خبری از ایشان بیابد.» 📚ابن حنبل، مسند، ج6، ص282. 📚شیخ مفید، الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، ج1، ص115. 📚شیخ صدوق‏، الامالی، ص105. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌در فراق مادر «ولمّا تُوفيت خديجةُ جعلت فاطمةُ تتعلّقُ برسول الله وهي تبكي وتقول: أين أمّي؟أين أمّي؟ فنزل جبرئيل فقال: قل لفاطمة: إن الله تعالى بَنى لأُمّك بيتاً في الجنة مِن قَصَب، لا نَصَبَ فيه ولا صَخَب.» هنگامى كه حضرت (س) وفات كرد، حضرت (س) رسول الله(ص) را با در بغل میگرفت و میگفت: مادرم كجاست؟ مادرم كجاست؟ پس جبرئیل نازل شد و فرمود: به فاطمه بگو: همانا خدای بلندمرتبه خانه‏ هاى در از طلا براى مادرت ساخته است كه هیچ خستگى در آن نیست. 📚 یوسفی، موسوعة التاريخ الإسلامي، ج١، ص٥٨٥. 📚 یعقوبی،تاریخ، ج٢، ص٣٥ 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌ارادت امام (ع) به امام (ع) امام رضا(ع) به تربت قبر امام حسین(ع) می جست، از برای شیعیان می فرستاد و آنان را به استفاده از آن سفارش میکرد و خطاب به فرمود: «هر كه روز را روز مصيبت، حزن و خود كند، خداى عز و جل روز قيامت را روز خرسندى و شادي او سازد و در بهشت چشمش به ما روشن گردد.» 📚ابن قولویه قمی، کامل الزیارات، ص283، ص278؛ 📚شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج8، ص40. 📚شیخ صدوق، الامالی، ص129. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌 بن عقیل طبق گزارش طبری، مسلم بن عقیل اولین کسی است که در راه امام (ع) شهید شد و اولین کسی است که امام بر او کرد. وقتی مسلم را دستگیر کردند و به دارالاماره می‌بردند به گریه افتاد. گفتند: کسی که در راه خطرناکی قدم می‌گذارد نباید بترسد و گریه کند. گفت: برای خودم گریه نمی‌کنم «ابکی لحسین و آل حسین(ع)» بلکه برای حسین و خانواده‌اش می‌گریم. هنگامی که مسلم را می‌بردند از خستگی مبارزه و تشنگی نگاهش به ظرف آبی افتاد و آن را طلب کرد. شخصی به او کرد که از آن نخواهی نوشید تا حمیم دوزخ را بچشی! مسلم تا سه بار ظرف را پیش برد، اما بخاطر زخمهایش نتوانست بنوشد بلکه دندانش در آن افتاد. مسلم نامه ای نیز به امام حسین(ع) نوشت تا از خیانت کوفیان خبر داده و ایشان به نیاید. در نهایت وی به دستور بن زیاد ملعون، به شهادت رسید. 📚طبری، تاریخ، ج۵، ص۳۷۴. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌بوی محرم و عزا می آید زيد شَحّام نقل مي كند: «ما و گروهى از كوفى‏ان در حضور امام جعفر (ع) نشسته بوديم كه جعفربن عفان طائِی به حضور امام مشرف شد. امام به او فرمود: اى جعفر! به من رسيده است كه تو خيلى خوب در رثای بن علی(ع) ميگوئى؟ جعفر گفت: آرى. امام فرمود: پس شعر بگو! وقتى جعفر شعر خود را سرود، امام صادق(ع) به قدرى كرد كه اشك‏هاى ایشان بر گونه ‏هاى صورت و ريش مباركش سرازیر گشت و افرادى هم كه حضور داشتند گريان شدند. امام فرمود: ای جعفر! احدى نيست كه درباره مصيبت حسين¬بن علی شعر بگويد، گريه كند و ديگران را گريان نمايد، مگر اينكه خداوند- از سر رحمت خود- را بر او واجب مي كند و او را مى ‏آمرزد.» 📚شیخ طوسی، اختیار معرفه الرجال، ج2، ص574. 👇👇 🌻 @ahlebait110
🏴 در عصر امام صادق(ع) علی بن عقبه از پدرش نقل می کند: «پدرم خدمت امام (ع) رسیده و عرض کردم: ما خادمی در منزل داریم که مانند ما معتقد به شما اهل بیت(ع) نیست؛ ولی هرگاه تقصیری از او سر می‌زند و می‌خواهیم او را مؤاخذه کنیم، ما را چنین قسم می‌دهد: "لَا وَ حَقِ الَّذِی إِذَا ذَکَرْتُمُوهُ بَکَیْتُمْ؛" به حق کسی که وقتی او را یاد می‌کنید و می‌کنید، منرا مؤاخده نکنید. آن حضرت نیز در حق اهل این خانه دعا کرده و فرمود: رَحِمَکُمُ اللَّهُ مِنْ أَهْلِ بَیْتٍ.» 📚طوسی، اختیار معرفه الرجال، ج2، ص634. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌 بعد از به دستور ، تصمیم گرفتند خیمه ها را بزنند. در این هنگام، - و - با پای برهنه، در حالیکه و شیون می کردند بیرون آمدند و پا به گذاشند. آنان حتی قصد کشتن امام (ع) داشتند، اما حضرت مانع اقدام آنان گردید. طبق بررسی اخبار، عمربن‌سعد موافق به خیام بوده زیرا وی جنایات زیادی را در کربلا مرتکب گردید و طبق برخی اخبار وی دستور آتش زدن خیام را داده است. 📚ابن اعثم، الفتوح، ج5، ص120 📚ابن طاوس، لهوف، ص180، 📚ابن نما حلی، مثیرالاحزان، ص77 📚صدوق، الامالی، ص190. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌پیشگویی میثم تمار درباره خباثت امویان طبق سخنی از جناب هنگام در پای دار مرگ، عده ای روز را روزی مبارک خواهند شمرد و برای آن فضائلی جعل خواهند کرد.(1) بنابر فرمایش امام (ع) نیز، برای تقرب به یزید و گرفتن پاداش از او، با ، روز عاشورا را روز برکت نامیدند تا مردم را از و عزا و حزن بر امام (ع) دور کنند. (2) 📚شیخ صدوق‏، الامالی، ص128. 📚شیخ صدوق، علل الشرایع، ج1، ص226. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌 حتما بخوانند. زيد شَحّام نقل مي كند: ما و گروهى از كوفیان در حضور امام (ع) نشسته بوديم كه جعفربن عفان طائِی به حضور امام مشرف شد. امام به او فرمود: اى جعفر! به من رسيده است كه تو خيلى خوب در رثای بن علی(ع) شعر ميگوئى؟ جعفر گفت: آرى. امام فرمود: پس شعر بگو! وقتى وى گفت: امام صادق(ع) بقدرى كرد كه اشك‏ هاى ایشان بر گونه‏ هاى صورت و ريش مباركش سرازیر گشت و افرادى هم كه حضور داشتند گريان شدند. امام فرمود: ای جعفر! احدى نيست كه درباره مصيبت حسين بن علی(ع) شعر بگويد، گريه كند و ديگران را نمايد، مگر اينكه خداوند- از سر رحمت خود- را بر او واجب مي كند و او را می آمرزد. 📚شیخ طوسی، اختیار معرفه الرجال، ج2، ص574. 👇👇 🌻 @ahlebait110
🏴 روضه حضرت متن اصلی دختر خردسال خاندان اهل بیت(ع) از کتاب کامل بهایی اثر عمادالدین از عالمان است که آن را به سال 675 در اصفهان نوشته است. «در حاويه آمد كه: خاندان نبوت در حالت حال مردان كه در شهيد شده بودند، بر پسران و دختران ايشان پوشيده می‌داشتند، و هر كودكى را وعده‌ها می‌دادند كه پدر تو به فلان سفر رفته است باز می‌آيد، تا ايشان را به خانه آوردند، دختركى بود ، شبى از خواب بيدار شد و گفت پدر من (ع) كجاست؟ اين ساعت او را به خواب ديدم سخت پريشان، زنان و كودكان جمله در افتادند و فغان از ايشان برخاست. يزيد خفته بود، از خواب بيدار شد، و حال تفحص كرد. خبر بردند كه حال چنين است. آن در حال گفت كه بروند و سر پدر او را بياورند و در كنار او نهند. ملاعين سر بياورد و در كنار آن دختر چهارساله نهادند. پرسيد اين چيست: ملاعين گفتند سر پدر تو است. آن دختر بترسيد و فرياد برآورد و رنجور شد و در آن چند روز جان به حق كرد.» 📚حاویه نام کتابی است که عمادالدین طبری این مطلب را از آن نقل کرده است. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌ترتیب تاریخی حوادث بعد از رحلت رسول خدا(ص) ◀️۲۸ صفر رحلت رسول الله(ص). ◀️حضرت زهرا(س) بسیار در فراغ پدر می کرد. ◀️بعدازظهر دوشنبه شکل گرفت. ◀️۵ روز بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص) حضرت زهرا(س) سراغ رفت. ◀️ابوبکر با عجله نظامیان حاضر در شهر و بیرون از شهر را به سمت تبوک فرستاد و عمر و ابوعبیده جراح را کنار خود نگهداشت. ◀️امیرمومنان در روز سه شنبه قرآن را که جمع آوری کرده بود بر ابوبکر عرضه کرد. ◀️جریان خلفا برای بیعت گیری به در خانه حضرت زهرا(س) و امیرمؤمنان علی(ع) رفتند، اما موفق نشدند و برگشتند. شیعیان نیز حامی امام بودند. ◀️۱۰ روز بعد از رحلت، غصب شد و حضرت زهرا(س) با سرعت برای گرفتن حق خود به رفت و خواند. ◀️۴۰ روز بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص) که سپاه برگشت، حضرت زهرا(س) سراغ و رفت تا حق امیرمومنان (ع) و حقوق خود را بگیرد. ◀️با جمع شدن عده ای به حمایت از حضرت زهرا(س)، ابوبکر دستور داد تا عمر و مغیره امام را برای به مسجد ببرند. ◀️با حمله به منزل و در، زدن و به بازو و پهلوی حضرت، وارد خانه شده و جناب محسن که در حمل بود، شد. ◀️طبق دو روایت صحیح از امام صادق(ع)، ۷۵ روز بعد از رحلت اکرم(ص) حضرت زهرا(س) که و لاغر شده بود، به شهادت رسید. 📚برای مطالعه بیشتر به کتاب تاریخ و سیره حضرت زهرا سلام الله علیها و کتاب صدیقه شهیده تألیف حجت الاسلام دکتر محمدجواد ، مراجعه کنید. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌عنایت امام صادق(ع) ابوبصیر گفت: همسایه‌ای داشتم که از دنبال‌روان بود و مال زیادی به دست آورده بود. او خواننده‌هایی را آماده کرده بود و همه را به دور خود جمع می‌کرد، می‌نوشید و من را می‌داد. چند بار از او پیش خودش شکایت کردم اما دست برنداشت. وقتی زیاد به او اعتراض کردم، به من گفت: ای مرد! من انسانی گرفتار [به این کارها] هستم و تو انسانی در عافیت [از این کارها]. اگر من را به دوستت (امام ع) معرفی کنی، امید دارم که خداوند به واسطه تو مرا نجات دهد. این سخن در دلم اثر کرد. هنگامی که به نزد [امام صادق] (ع) رسیدم، حال او را برای ایشان بازگو کردم. امام به من فرمود: وقتی به بازگشتی، او نزد تو خواهد آمد. به او بگو که جعفر بن محمد به او می‌گوید: آنچه را که بر آن هستی رها کن و من را برایت از جانب خدا تضمین می‌کنم. وقتی به کوفه بازگشتم، او همراه کسانی که به دیدنم آمدند، نزد من آمد. او را در خانه‌ام نگه داشتم تا خانه خلوت شد. سپس به او گفتم: ای مرد! من تو را برای ابوعبدالله جعفر بن محمد صادق (ع) یاد کردم و ایشان فرمود: وقتی به کوفه بازگشتی، او نزد تو خواهد آمد. به او بگو که جعفر بن محمد به تو می‌گوید: آنچه را که بر آن هستی رها کن و من بهشت را برایت از جانب خدا تضمین می‌کنم. او کرد و به من گفت: به خدا قسم، آیا واقعاً ابوعبدالله (صادق) این را به تو گفت؟ قسم خوردم که آنچه را که گفتم، او به من گفته است. او به من گفت: همین کافی است و رفت. چند روز بعد نزد من فرستاد و من را خواست. دیدم او در پشت خانه‌اش بدون لباس ایستاده است. او گفت: ای ! به خدا قسم، هیچ چیزی در خانه‌ام باقی نمانده است. همه را بیرون ریخته‌ام و در این حالتی هستم که می‌بینی. من به سراغ برادرانمان رفتم و برایش جمع کردم. چند روز بعد، او به من پیغام داد که بیمار است و از من خواست به دیدنش بروم. من به ملاقاتش می‌رفتم و از او مراقبت می‌کردم تا اینکه مرگش فرا رسید. در کنارش نشسته بودم و او در حال جان دادن بود. غش کرد و سپس به هوش آمد و به من گفت: ای ابوبصیر! دوستت به وعده‌اش کرد. سپس از دنیا رفت. رحمت خدا بر او! به حج که رفتم، نزد ابوعبدالله (ع) رفتم و اجازه خواستم که بر ایشان وارد شوم. چون بر ایشان وارد شدم بدون اینکه من چیزی بگویم در حالی که یک پایم درون حیات خانه و پای دیگرم در دهلیز بود از داخل خانه به من فرمود: ای ابوبصیر! به وعده‌ای که با دوستت داشتیم، وفا کردیم! 📚کلینی، الکافی، ج1، ص474، ح5. 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌جهاد تبیین حضرت (س) در کوفه اي اهل نيرنگ و ، [آيا گريه مي‏كنيد؟!] هرگز اشك‎هايتان خشك نشود و شيون شما نايستد. مَثََل شما هم‎چون مثل «آن زني است كه رشتة خويش را پس از محكم تابيدن، بازگشود. شما سوگندهاي‎تان را (وسيلة) و فريب ميان خود مي‎گيريد.» آيا در شما چيزي جز تكبّر و ، (سينه‎هاي پر از) كينه، تملق‎گويي كنيزگونه و باطني دشمنانه وجود دارد؟ آيا شما جز سبزي‎هاي روييده در يا همانند گچ‎هايي بر گور [مردگان] هستيد؟ چه بد كرداري را پيش فرستاديد كه خدا را از خود خشمگين ساختيد و در عذاب، جاودانه شديد. آيا مي‏كنيد و ناله سر مي‏دهيد؟ آري به خدا سوگند گريه کنيد به خدا سوگند شما سزاوار گريه هستيد. آري ـ به خدا سوگند ـ بسيار بگرييد و اندك بخنديد. به و عاري آلوده شده‏ايد كه هرگز از دامان‎تان شسته نخواهد شد. حَذْلَم گويد: (پس از خطبة حضرت ) مردم را حيران و ديدم. آنان انگشتان‎شان را (از شدّت ناراحتي) به دندان مي‎گزيدند. پيرمردي جُعفي را ديدم آنقدر گريسته بود كه محاسنش از اشك خيس بود و مي‎گفت: «پيران آنان بهترين پيران و نسل‌شان در ميان نسل‌ها، هرگز هلاک و خوار نمي‎شوند». 📚ابن‌ابي‌طيفور، بلاغات النساء، ص23-24. 👇👇 🌻 @ahlebait110