eitaa logo
مدرسه علميه الهادی علیه السلام
492 دنبال‌کننده
2.4هزار عکس
1.3هزار ویدیو
94 فایل
🔹مرکز هدایت علمی تربیتی الهادی علیه السلام قم حرم اهل بیت علیهم السلام 📱 ارتباط با ادمین: @amin114 فهرست مطالب کانال: https://eitaa.com/alhadihawzahqom/2489
مشاهده در ایتا
دانلود
💠در هر کاری که می خواهد انجام بدهد حفظه الله: 🌸حضرت رسول صلی الله علیه و اله و سلم در آن خلوت معرفتی و معنوی خودشان با ابوذر، که در این خلوت، حضرت امیرالمومنین سلام الله علیه هم حضور داشته، به ترتیب، مجموعه ای از توصیه ها، راهنمایی ها، دستورالعمل ها را ارائه می کنند که در حقیقت یک برنامه تربیتی جامع برای جناب ابوذر و همه آن هایی که دوست دارند تربیت بشوند. قبلا هم عرض کردیم بدون تعارف این وصیت نامه می تواند از شخصیت جناب ابوذر رضوان الله تعالی علیه رمز گشایی کند . اگر دنبال این هستیم که به دست بیاوریم و متوجه بشویم چرا در میان آن همه از یاران و اصحاب پیامبر، ابوذر اینچنین برجسته شد در کنار تعدادی از برجستگان اصحاب؛ چه باعث شد؟ باید جواب سوال خودمان را در دقت و تامل و فهم همه جانبه این وصیت نامه به دست بیاوریم. 🔹حضرت در جای جای مختلف (وصیت نامه)، ضمن اینکه توصیه های خودشان را ارائه می کنند، به ترتیب، انگیزه سازی می فرمایند. آن علاقه ابوذر را، انگیزه ابوذر را، در توجه قرار دادن به این توصیه ها بیشتر می کنند. این جمله را نگاه کنید. با آن شمارشی که بنده داشته ام، نود و نهمین توصیه پیامبر است. حضرت در اینجا از یک روش خیلی کارآمد و اثر گذار در تبیین و تفهیم استفاده کرده و آن تمثیل است. تمثیل، ظرفیت و اثرگذاری تعجب آوری دارد. برای همه مخاطبان. حالا با تفاوت هایی که در سطح ادراکی و انگیزشی دارند. چه خواص و چه عموم مردم. از تمثیل می توانند استفاده کنند و خیلی اثرگذار است. اول این جمله را بخوانیم و بعدا ببینیم از این جمله چه می فهمیم. 🍀 یا اباذر! الذَّاکِرُ فِی الْغَافِلِینَ کَالْمُقَاتِلِ فِی الْفَارِّینَ ذاکر، معلوم است دیگر. در اینجا منظور کسی است که یاد خداست. یاد حقیقت عالم است. توجه به خداوند متعال دارد. حالا آن هم در میان افرادی که غافل اند. ذاکر در میان مجموعه ای از افرادی که غافل اند. تشبیه شده اند به مقاتل در فرارکنندگان. کسی که در جمعیتی که دارند از مقابل دشمن فرار می کنند، این مبارزه می کند. چقدر این کار مقاتل در این شرایط و فضا ارزشمند است. اصلا از توانایی افراد عادی در ارزشگذاری خارج است. خیلی کارش ارزشمند است. این دلاور مردی و شجاعتش به گوش هر کسی برسد او را مدح می کند. احسنت به او می گوید. طبیعتا این مقاتلی که در اینجا، مجاهد فی سبیل الله است، این پیش خدا چه اجر و پاداشی دارد. ◾️در نظر بگیرید کسی که یاد خدا هست، ذکر لسانی، ذکر فعلی، ذکر قلبی.. خب ذکر مراتبی دارد دیگر. حالا آن نمونه و مصداق ذکر که در دسترس است و تندی ذهن انسان متوجه به آن می شود، ذکر لسانی است. ولی بالاتر از این همه ذکر داریم. ذکر عملی است. در ذکر عملی شاید اصلا زبان حرکت نکند. به اینکه انسان در هر کاری که می خواهد انجام بدهد، توجه می کند. خدا را در نظر می گیرد. به یاد خدا می افتد. ببینم خدا آیا اجازه می دهد این کار را انجام بدهم یا نه؟ آیا خدا امر کرده یا نهی کرده؟ خدا دستور کرده یا نهی کرده؟ خدا راضی هست یا راضی نیست؟ این می شود ذکر عملی. و بالاتر از این ذکر قلبی و ذکر وجودی است. که دیگر آن مربوط به خیال و فکر و این ها نیست. تمام وجود انسان متوجه حضرت حق جل شانه بشود. حالا ذاکر، یک انسان اینچنینی که دور و برش غافل هستند، فی الغافلین. شما از این چه می فهمید؟ از این توصیه پیامبر اسلام.. چه اشکالی دارد ما خودمان را در نظر بگیریم که مخاطب حضرت رسول هستیم؟ 📚برگرفته از سلسله جلسات شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، در تاریخ شنبه 1400/11/30 ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom صلی الله علیه و آله
📌خوب بودنتان، مشروط نباشد به اینکه فضا همراهی کند. حفظه الله: 🔹الان در آن مجلس توصیه و موعظه حضرت رسول، خودمان را حاضر ببینیم. مستقیما گویا از حضرت داریم می شنویم. چه به ذهنمان می آید؟ اشکال دارد این استفاده را بکنیم که گویا حضرت رسول می خواهد بفرمایند به یاد خدا بودنتان، خوب بودنتان، مشروط نباشد به اینکه فضا همراهی کند. این مشکل را ما در اکثر افراد می بینیم ها. به نظرم بیشتر بهانه است و بیشتر بیانگر ضعف فرد است. وگرنه اگر کسی خدا را دوست داشته باشد و خدا را باور کرده باشد، دیگر در اینکه به یاد او باشد و در عمل، او را در نظر بگیرد و حتی در زبان خودش، یاد او را جاری کند، منتظر این و آن نمی ماند. تا اینکه دور و برش، فضا چه جور است. یک سوال. ما چطور هستیم؟ آیا برای اینکه خوب باشیم، وابسته به این هستیم که فضای دور و بر ما خوب باشد یا نه، ذکر از درون ما می جوشد؟ خوب بودن از درون ما می جوشد؟ باور از درون ما می جوشد.. مهر و محبت و معرفت از درون ما می جوشد. چه جوری هستیم؟ 🍀 اینجا حضرت به جناب ابوذر می فرمایند یَا اباذر! الذَّاکِرُ فِی الْغَافِلِینَ کَالْمُقَاتِلِ فِی الْفَارِّینَ . ذکر همیشه خوب است. اذْکُرُوا اللهَ ذِکْراً کَثِیراً وَ سَبِّحُوهُ بُکْرَةً وَ أَصِیلًا دعوت شده ایم به ذکر کثیر. پیوسته به یاد خدا باشیم. اما اینکه انسان از غفلت دیگران اصلا متاثر نشود و به یاد خدا باشد، این خیلی ارزشمند است. همچنانکه یک مجاهد، وظیفه خودش را در نظر می گیرد. اینکه همه دارند فرار می کنند این باعث نشود که فرد وظیفه خودش را رها کند. اگر می تواند و قدرتش را دارد باید بایستد. باید مبارزه کند. هر چند همه دارند فرار می کنند. 🌸حالا ما هم باید به یاد خدا باشیم و اگر دوست داریم به سعادت برسیم؛ بدون ذکر اصلا انسان می میرد، قلب انسان می میرد بدون یاد خدا. اگر می خواهیم حیات داشته باشیم، زنده باشیم به حیات معنوی و معرفتی، باید به یاد خدا باشیم. هر چند اطرافیان ما غافل باشند. مطمئن باشیم اگر این اتفاق در ما بیافتد، به تدریج این ذکر ما، روحیه ما و عبادت ما در اطرافیان ما هم تاثیر مثبت می گذارد. آن ها هم همراهی می کنند. 🌺الذاکر فی الذاکرین هم داریم. همه دارند ذکر می گویند ما هم بگوییم، این طبیعی است. اما دیگران در غفلت اند ولی ما از غفلت آن ها اثر نگیریم و غفلت آن ها در ما اثر نگذارد، ما به یاد خدا باشیم ما ذاکر باشیم، این خیلی ارزشمندتر است. بله آن کسی که در میان ذاکرین است و ذکر می گوید این هم خوب است. اما خوب تر و مهم تر و ارزشمندتر این است که انسان از غفلت دیگران، متاثر نشود. حالا یک موقع مثلا یک مردی، در زندگی می بیند زنش همراهی نمی کند. بچه هایش همراهی نمی کنند.این نباید بهانه بشود در اینکه او دست از بندگی خدا بردارد. بندگی ذکرعملی است دیگر. یا مثلا یک زنی می بیند شوهرش، بچه ها، اطرافیان، فامیل ها، همراهی نمی کنند. بدانیم که ذاکر بودن در اینجور شرایط، ثواب مضاعفی دارد و ارزش بیشتری دارد. 📚برگرفته از سلسله جلسات شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، در تاریخ شنبه 1400/11/30 ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom صلی الله علیه و آله
📌 مجالست و مصاحبت با چه کسی.. حفظه الله: 🌺یا اباذر! الْجَلِیسُ الصَّالِحُ خَیْرٌ مِنَ الْوَحْدَةِ، وَ الْوَحْدَةُ خَیْرٌ مِنْ جَلِیسِ السَّوْءِ یک سوال. آیا انسان تنهایی را انتخاب کند یا مصاحبت با دیگران و در جمع بودن را؟ رفیق داشتن و مصاحبت را؟ وحدت یا مصاحبت ؟ تنها باشد یا همراه و رفیق داشته باشد؟ جواب شما چیست؟ ا زنصیحت و وصیت حضرت به دست می آید جواب در این زمینه ها نسبی است. بستگی دارد مجالست و مصاحبت با کی؟ اینجور نیست که به نحو مطلق بگوییم مصاحبت بهتر از وحده است یا وحده بهتر از مصاحبت است. اگر موفق بشویم یک دوست خوبی پیدا بکنیم، یک دوستی که معاشرت با او برای ما سازنده باشد، از نظر اعتقادی، اخلاقی، رفتاری، برای ما مفید باشد، مصاحبت بهتر از وحدت است. چرا آدم تنها باشد؟ انسان رفیق داشته باشد. دوست داشته باشد. یک دوست یا دوستان اینچنینی و به تعبیر دیگر، یک دوستی اینچنینی، دوتایش بهتر از یکی است. بیشتر بودنش بهتر از کمتر داشتن است. هر چه بیشتر بهتر. آدم دوستان خوب داشته باشد. دوستانی که در بندگی خدا به انسان کمک بکنند. انسان وقتی آن ها را می بیند، به یاد خدا بیافتد. حرفشان را گوش می دهد به علمش اضافه بشود و رفتار و کردارشان او را ترغیب بکند به آخرت. به اینکه انگیزه فرا دنیایی داشته باشد. فقط به فکر دنیا نباشد. به فکر ماوراء طبیعت و عالم آخرت باشد. 🌸پس اگر یک هم نشین شایسته پیدا بکنیم بهتر از این است که تنها باشیم. اما اگر هم نشین خوب پیدا نکنیم، بد باشد نه در این صورت، تنهایی را انتخاب کند. تنها باشد. 🔻البته بنده اینجا این توصیه را داشته باشم که اگر بخواهیم این را پیاده کنیم و عملیاتی کنیم، در مسائل اخلاقی، رفتاری، ارزشی، آدم خودش را انگشت نما نکند. چون انگشت نما شدن از جهات گوناگون برای انسان ضرر دارد. حضرت آیت الله سعادت پرور استاد بزرگوارمان رحمه الله علیه برحذر می داشتند از اینکه انسان انگشت نما بشود. یکی از ضررهای انگشت نما شدن عجب و غرور است. انسان خودش را کم کم برتر از دیگران به حساب می آورد. من مثلا اینجوری ام. اینجوری رفتار می کنم. دیگران .. تعریف و تمجید هایی که متوجه انسان می شود برای انسان ضرر دارد. گاهی موقع هم حسادت ها برانگیخته می شود. تنگ نظری ها باعث می شود موانعی را بر سر راه انسان ایجاد کنند. اقا تو با این اخلاق اگر بخواهی باشی، اینجا نباید باشی. برو یک جای دیگر. یک مشکلاتی را برای انسان پیش می آورند. 🔹 پس آدم خودش را انگشت نما نکند. لذا اگر می خواهیم حالا در یک جایی انسان هست، اگر فرض کنید در مدرسه هست، یا متاهل شده در بستگان، در یک محلی که زندگی می کند، فرد شایسته ای که مصاحبت با او مفید باشد پیدا نمی کند، اینجا انسان آن دوست به معنای کسی که با او دم خور بشود، نزدیک بشود، یک جور رابطه دلی داشته باشد، نمی تواند و کسی را پیدا نکرده است که این ویژگی را داشته باشد، ولی آن ظاهر را مراعات کند. با دیگران سلام و علیک داشته باشد. قهر نباشد. یعنی یک جور نباشد که از دور مثل اینکه پیام می دهد که من نمی خواهم با کسی رابطه داشته باشم. این فایده ای ندارد. با همه سلام و علیکی داشته باشد. یک کسی کمکی می خواهد به او کمک را ارائه بدهد تا آنجایی که برای انسان مقدور است. سلام و علیکی سوالی چیزی این ها، انسان دریغ نورزد. اما اینکه باهاش دم خور بشود، سعی کند خلوت خودش را با این فرد پُر کند، نه . این شایسته نیست و برایش ضرر دارد. اینجا انسان سعی می کند تنها باشد. 📚برگرفته از سلسله جلسات شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، در تاریخ شنبه 1400/11/30 ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom صلی الله علیه و آله
🔻به او نزدیک بشوید، ضرر می کنید حفظه الله: ▪️سوء همان فساد است. صالح بودن یا خوب بودن به تعبیر دیگر و بد بودن، این ها نسبی است. مراتبی است. به نظر می رسد باید در اینجا، مراد، کسانی که حدنصابی از صلاح را داشته باشند. (غیر از صالح ) یعنی (کسی که) آن حد نصاب را ندارد. یعنی طوری است که اصلا یک انحراف فکری دارد. یک انحراف اخلاقی دارد. یا یک انحراف رفتاری دارد. شما به او نزدیک بشوید، ضرر می کنید. اصلا دوست بد و به عبارت دیگر شریر که جمعش می شود شِرار، ما را برحذر داشته اند. گفته اند با بدان هم نشین نباشید چون این ها آتش اند. آدم که خودش را به آتش نزدیک نمی کند. بله شاید لازم باشد از آتش استفاده کند؛ ولی آتش را در بغل نمی گذارد که. روی فرش خانه اش نمی برد که. نزدیک نمی شود به او. به آتش نزدیک نمی شود. لذا اینجا باید بدانیم منظور از جلیس صالح، کسی است که حدنصاب خوب بودن را دارد. حداقل. نه اینکه در قله خوبی باشد. انحرافی نداشته باشد و باعث انحراف و صدمه دیدن فکری، اخلاقی و رفتاری ما نشود. 📌در ادامه همین فرمایش حضرت می فرمایند وَ إِمْلَاءُ الْخَیْرِ خَیْرٌ مِنَ السُّکُوتِ، وَ السُّکُوتُ خَیْرٌ مِنْ إِمْلَاءِ الشَّرِّ . حرف زدن بهتر است یا ساکت بودن؟ باز می بینیم مطلق نمی توانیم جواب بدهیم. اینکه همیشه و همه جا حرف زدن بهتر است یا مثلا سکوت بهتر است. نه. باید ببینیم در چه موقعیتی، به چه صورت و مقام، چه مقامی هست. و اینکه حرفی که می خواهم بزنم چه حرفی است. املاء الخیر یعنی اینکه شما یک مطلبی را می گویی و دیگران می نویسند. اصطلاحا این املاء است. املاء بیان یک مطلبی است که دیگری آن را بنویسد. می گوید املاء الخیر، اینکه شما یک مطلب خوب را بیان کنی بهتر است از سکوت. اگر می خواهی حرف خوب بزنی، حرف خوب بزن. کلام بهتر است. سخن خوب بهتر است. اما اگر نه، حرف خوب نمی خواهی بزنی، سکوت بهتر است. وَ السُّکُوتُ خَیْرٌ مِنْ إِمْلَاءِ الشَّرِّ اگر می خواهد حرف بد زده بشود، اینجا آدم سکوت کند. یک راهنمایی بسیار ارزشمند. 🔹تمرین باید بکنیم. از سطح جامعه ما آمده ایم طلبه شده ایم. در بستگانمان، فامیل هایمان، شاید روحیات و اخلاق متفاوت. بعضی ها شاید مراعات نکنند، در هم نشینی با این ها، سعی کنیم تمرین کنیم حرف های خوب را، اگر تمرین کنیم، ان شاالله به عنایت الهی موفق می شویم، فضا را آدم به دست خودش بگیرد حرفهای خوب را بزند. یک مطلب تاریخی خوب. یک داستان سازنده. یک روایت. یک حکمت. یک عبرت. یک چیزی تعریف کنیم استفاده کنیم. اما اگر می بینید نه، اصلا فضا آماده نیست برای این حرفها، اگر بخواهیم حرف بزنیم باید حرفهای چیزی بزنیم، آدم سکوت کند آنجا. 🔻اگر می بینیم غیبت و این هاست، اینجا به توانمندی ما برمی گردد دیگر، آدم با یک بهانه ای برود بیرون ببخشید من بروم یک آبی به دست و صورتم بزنم، به این بهانه می رود بیرون، طول می دهد تا شرایط و جو عوض بشود و بعدا بیاید و بتواند وارد بشود. پس این شد که اگر فرصت فراهم باشد و بتوانیم حرف خوب بزنیم این بهتر از ساکت شدن است اما اگر نه، فضا یک جوری است که بخواهد حرف بد بزند، نه اینجا سکوت کند بهتر است. 📚برگرفته از سلسله جلسات شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، در تاریخ شنبه 1400/11/30 ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom صلی الله علیه و آله
🔻غذای فاسقین را نخوریم. حفظه الله: 🔹توصیه بعدی، یَا اباذر! لَا تُصَاحِبْ إِلَّا مُؤْمِناً، مصاحبت نکن مگر با مومن که اثر می پذیرد. اینکه یک نفر از کنار آدم رد بشود و سلام و علیکی داشته باشد آن مراد نیست. فردی را که به عنوان همراه خودت، مصاحبت، همراهی است دیگر. به عنوان همراه خودش انتخاب کند، اینجا می فرمایند یَا اباذر! لَا تُصَاحِبْ إِلَّا مُؤْمِناً،. فقط مومن. مومن ببینید بر مومن باید شایستگی فکری، اعتقادی، اخلاقی روحی، و علمی رفتاری را در نظر بگیریم. بد زبان نباشد. گفتار و سخن گفتن. این جزو عمل است. نوعی عمل است. پس همراهی نکن، مصاحبت نداشته باش مگر با مومن. 🍀و لَا یَأْکُلْ طَعَامَکَ إِلَّا تَقِیٌّ غذا هم اگر داری، غذایت را هم فقط به تقی بخوران. یعنی اینجور امکاناتت را فقط در اختیار فرد متقی قرار بده نه غیرمتقی. بله دیگه. طبیعتا غذا باعث قوت می شود و انسان با استفاده از این قوتی که از غذا به دست می آورند فعالیت می کنند. باید ما امکاناتی اگر داریم،امکانات را در اختیار انسان های با تقوا قرار بدهیم نه بی تقوا. 🔻 و لَا تَأْکُلْ طَعَامَ الْفَاسِقِینَ، ما هم همین طور. غذای فاسقین را نخوریم. البته در اینجا ببینید فاسقین که مطلق است، اینجور نیست که مثلا از فسق عملی مراد باشد. فسق فکری، اعتقادی را هم شامل می شود. فسق اعتقادی یعنی اعتقادی و علمی هر دو را شامل می شود. غذای کسانی که فاسق هستند و از آن مسیر صحیح بندگی و عبودیت خارج شده اند، علما یا عملا یا هر دو، علما و عملا، غذای این ها را نخور. آدم با این ها هم معاشرت نداشته باشد، مصاحبت نداشته باشد، غذایشان هم معلوم است که عیب و ایراد دارد. کسی که از نظر اعتقادی یا عملی، از مسیر بندگی خارج شده است، شاید می بینید غصبی باشد. یا اینکه در آن، وظایف شرعی اش را مراعات نمی کند. طهارت و نجاست و حلال و حرام و این جور چیزها را مراعات نمی کند. 📚برگرفته از سلسله جلسات شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، در تاریخ شنبه 1400/11/30 ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom صلی الله علیه و آله
✨محور و شاخص، مهر و محبت خدایی حفظه الله: 🌺 در ادامه می فرمایند یَا اباذر! أَطْعِمْ طَعَامَکَ مَنْ تُحِبُّهُ فِی اللَّهِ، غذایت را به کسی که او را فی الله دوست داری، فی الله با لله با فی سبیل الله تفاوت دارد. فی الله دیگر آن مرتبه بالای محبت خدایی است. حالا محبت خدایی مراتبی دارد. مرتبه پایینش، محبت لله است. یا اینکه فی سبیل الله. انسان برای خدا دوست دارد. مثلا یک علاقه ای دارد، بچه اش را دوست دارد، سعی می کند این علاقه اش به بچه ، رنگ خدایی بگیرد و در مسیر خدا قرار بگیرد. اما فی الله، هیچ انگیزه ی غیرخدایی در آن نیست. فقط برای خداست. 🌸حالا این تفاوت را از کجا متوجه می شویم که لله یا فی سبیل الله با فی الله تفاوت دارد؟ از آثار و نتایجی که ذکر شده است. در جایی که صحبت از فی الله است، آثار و نتایج معرفتی خیلی خیلی بالایی ذکر شده است. از این می فهمیم که بالاترین درجه مهرورزی درباره خداست. حضرت می فرمایند ای ابوذر، غذای خودت را به کسی بخوران، در اختیار کسی قرار بده که او را فی الله دوست داری. برای خدا دوست داری. و نه هیچ چیز دیگر. 🍀و کُلْ طَعَامَ مَنْ یُحِبُّکَ فِی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ غذای کسی را که او تو را فی الله دوست دارد و برای خدا دوست دارد بخور. ببینید حضرت می خواهند یک فضای خدایی دور و بر فرد ایجاد بشود. اگر می خواهد کمک کند، طعامی بدهد، به کسی بدهد که مورد محبت خدایی اوست. اگر می خواهد غذای کسی را بخورد، باز این هم همین طور. غذای کسی را بخورد که مورد محبت خدایی است و خلاصه آن محور و شاخص، مهر و محبت خدایی باشد. 📚برگرفته از سلسله جلسات شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، در تاریخ شنبه 1400/11/30 ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom صلی الله علیه و آله
✨انگیزه خدایی حفظه الله: 🌺 حب فی الله و محبت فی الله این توضیح را هم بدهم، اگر محبت فی الله باشد، شاید فرد از جهت شخصی، گلایه داشته باشد. یک جایی می بینید یک فردی، یک رفیقی، یک فامیلی، یک شخصی، به او، به شخص او، خیلی توجه نکرده است. احساس می کند که مراعات شخص او را نکرده است. ولی اگر هم مراعات نکرده است برای خدا بوده. انگیزه خدایی بوده. کارش، بی توجهی اش به خاطر خدا بوده. اینجا اصلا نمی گذارد مهر و محبتش کم بشود. اینجا می بیند که این برای خدا مثلا توجه نکرده است. برای خدا کم گذاشته. برای خدا اینجا بی توجهی کرده. 🍀حتی اینجا می بیند با اینکه این مثلا از نظر ظاهری، هوای او را نداشته، مراعات او را نکرده، اما این مراعات نکردن برای خدا بوده، به انگیزه الهی بوده. این محبت فی الله اقتضا می کند که آدم کاملا به او محبت داشته باشد. 🌸یا مثلا یک فردی است که اصلا نفع خاصی از او به ما نرسیده ولی خیلی به دین خدمت کرده، خیلی به اهل بیت خدمت کرده، خیلی خدایی است و هیچ فایده شخصی هم به ما نرسانده ولی آدم کاملا او را دوست دارد. کاملا او را دوست دارد و ارادت دارد. این هم محبت فی الله است. این به واسطه همان انگیزه الهی است، نه اینکه به واسطه آن منافعی باشد که به ما رسیده است. 📚برگرفته از سلسله جلسات شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، در تاریخ شنبه 1400/11/30 ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom صلی الله علیه و آله
💠مراعات حضور خدا را بکن حفظه الله: 🌺ضمن این توصیه هایی که بسیار ارزشمند است و مربوط به بعضی از ابعاد زندگی می شود، حضرت این توصیه را هم مطرح می فرمایند که یَا اباذر! إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عِنْدَ لِسَانِ کُلِّ قَائِلٍ ای ابوذر، توجه داشته باش. این یک توجه اعتقادی و قلبی است. که خدا در نزد زبان هر گوینده ای است. یعنی پیش هر گوینده ای، خدا حاضر است. الله اکبر. پیش هر گوینده ای خدا حاضر است. وقتی دارد حرف می زند خدا حاضر است. کاملا مطلب قرآنی است وَهُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ مَا كُنْتُمْ خدا با شماست هر جا که شما باشید. همین است. آنجا قرآن می فرماید و هو معکم. اینجا دارد عند. به یک معناست. عند لسان کل قائل. وقتی داری حرف می زنی خدا حاضر است. در حضور خدا داری صحبت می کنی. لذا می فرمایند فَلْیَتَّقِ اللَّهَ امْرُؤٌ وَ لْیَعْلَمْ مَا یَقُولُ. هر انسانی باید تقوا را پیشه کند که خدا حاضر است. 🍀 تقوا را مراعات کند یعنی چه؟ تقوا یعنی چه؟ خدا را حفظ کند. مراعات حضور خدا را بکند. خدا حاضر است. صدایمان را می شنود. ما را می بیند. هم می شنود. هم آگاه و عالم است. هم ما را می بیند. و از درون و برون ما خبر دارد. وَ لْیَعْلَمْ مَا یَقُولُ.. چون اینجا صحبت از لسان و حرف زدن بود می فرماید باید بداند که چه دارد می گوید. خدا حاضر است. در حضور خداست. ببین هر جا، هر چه داریم حرف می زنیم خدا حاضر است. پس مواظب باشیم که داریم چه می گوییم. اگر خلاف شرع باشد باید پاسخ بدهیم. در حضور خدا ما داریم نعوذبالله خلاف می گوییم. و بدانیم که مجازات می شویم. 🌸 این هم ببینید یک نصیحت بسیار اثرگذار در زندگی است. چه مقدار ما در شبانه روز از زبان استفاده می کنیم؟ خیلی. اینقدر حرف می زنیم. اگر این توجه در ما نهادینه بشود که خدا با ماست. عند لسان کل قائل. وقتی داریم حرف می زنیم، خدا حاضر است و ما در حضور خدا داریم صحبت می کنیم. این اصلا باعث می شود آدم تقوا پیشه کند. وقی یقی وقایه. وقایه حفظ کردن است. خدا را حفظ بکنیم. حاضر بودن خدا را حفظ بکنیم در نظر بگیریم و در ادامه می فرماید وَ لْیَعْلَمْ مَا یَقُولُ. بداند که دارد چه می گوید. درست است یا نادرست است. خلاف است یا مطابق با واقع است. صحیح است. 📚برگرفته از سلسله جلسات شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، در تاریخ شنبه 1400/11/30 ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom صلی الله علیه و آله
📌به اندازه ای که نیاز است حرف بزن حفظه الله: 🔹باز هم در رابطه با سخن گفتن، حضرت فرمایش دیگری دارند. یَا اباذر! اتْرُکْ فُضُولَ الْکَلَامِ ای ابوذر، ترک کن حرف های زیادی را. زیاد حرف نزن. چون حرف های زیادی، البته طوری هست مطمئن باشیم کسی که عادت کند به زیاد حرف زدن، این گرفتار لغزش می شود. چون همه حرفهایش اینطور نیست که صحیح و درست باشد. زبان این ویژگی را دارد. اطلاعات و معلومات ما حداقلی و کم است. و علاقه های ما، تمایلات ظاهری و دنیایی ما می توانیم بگوییم ناپایان است. پایانی ندارد. حالا در یک چنین وضعیتی، انسان با اطلاعات حداقلی و تمایلات و علاقه ها و هواها و هوس های فراگیر و گسترده بخواهد زیاد حرف بزند، دچار لغزش می شود. می فرمایند ترک کنید حرفهای زیادی را. زیاد صحبت نکنید. 🍀و حَسْبُکَ مِنَ الْکَلَامِ مَا تَبْلُغُ بِهِ حَاجَتَکَ، منظور این نیست که حرف نزنید. حرفهای زیادی انسان نزند. لذا حضرت می فرمایند حسبک . یعنی یکفیک. کفایت می کند تو را از سخن گفتن، آن مقداری که تو را به حاجتت برساند. جایی که نیاز است، به اندازه ای که نیاز است حرف بزن. جایی که نیاز است و به اندازه ای که نیاز است، با ملاحظه این که خدا حاضر است، که دروغ نگوید، خلاف نگوید، غیبت نکند، حرف باطل نزند، حرف بزن. خیلی هم خوب است. یک چنین حرف زدنی که در آن ملاحظه شده است که به جا باشد، به اندازه باشد، درست باشد، خلاف نباشد، باطل نباشد، این اصلا عین عبادت است. ثواب دارد. فضیلت دارد. 📚برگرفته از سلسله جلسات شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، در تاریخ شنبه 1400/11/30 ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom صلی الله علیه و آله
💢خدا نکند این عادت در ما باشد حفظه الله: 🍀 یَا اباذر! کَفَی بِالْمَرْءِ کَذِباً أَنْ یُحَدِّثَ بِکُلِّ مَا یَسْمَعُ این عادت را انسان در خیلی ها می بیند. خدا نکند که در ما باشد. پیامبر خدا به جناب ابوذر می فرمایند کفایت می کند در دروغگو بودن فرد، اینکه هر چه که شنید را بیاید تعریف کند. هر چه که شنید. ان یحدث .. تحدیث بکند. سخن بگوید. نقل بکند هر چه که شنید. این از چه جهت دروغ به حساب می آید؟ 📌 مرحوم مجلسی رحمه الله فرموده است شاید از این باب باشد که فرد این را جزما بگوید. یعنی طوری بگوید که قطعا واقع شده است. قطعا مطلب همین است. این دروغ است دیگر. بعضی از این ها معلوم نیست واقع شده باشد دیگر. پس شما داری جزما حرف می زنی، طوری می گویی که گویا قطعا واقع شده است، این خلاف واقع است. دروغ است. 🔸یک احتمال دیگر، شاید منظور این باشد که اینجور بخواهی حرف بزنی، مردم تو را دروغگو به حساب بیاورند. یعنی هر چه می شنود می گوید. خب مردم تصور این را می کنند که این ادم اصلا در صحبت های خودش دقت نمی کند. هر چه شنیده است را می گوید. گاهی موقع می شنویم می گویند فلانی این عادت را دارد که هر چه می شنود را می گوید. این اصلا حرف انسان از اعتبار می افتد. خب همه آنچیزی که انسان می شوند که راست نیست ممکن است دروغ باشد. پس دومین احتمال اینکه مردم تو را دروغگو به حساب می آورند. 🔻سومین احتمالی که مرحوم مجلسی داده اند این است که گویا حضرت می خواهند به جناب ابوذر بگویند در نقل مطالب، ان ماخذ را هم بگو. یک جوری نباشد انسان هر حرفی را از هر کسی شنید نقل کند. این کار،اینجور، این عادت، این رویه که انسان هر حرفی را شنید بدون در نظر گرفتن ماخذ بخواهد بگوید، این قبح و زشتی اش به مانند زشتی دروغ است. مثل دروغ گویی قباحت دارد. فضاحت دارد. زشتی دارد. پس ببینید.. مواظب باشیم. هر چه شنیدیم را نگوییم. دقت کنیم. اگر هم لازم شد بگوییم، از خودمان نگوییم. بگوییم فلانی اینجور گفته است. من فلان جا خوانده ام. یا فلان جا شنیده ام، دیگری به من گفت. به این صورت. 📚برگرفته از سلسله جلسات شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، در تاریخ شنبه 1400/11/30 ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom صلی الله علیه و آله
🔒شایسته ترین چیز برای زندانی کردن طولانی مدت حفظه الله: 🌺اینقدر این بحث زبان مهم است که ملاحظه فرمودید چندتا توصیه الان در رابطه با زبان بود. توصیه بعدی هم در رابطه با زبان است یَا اباذر! مَا مِنْ شَیْ ءٍ أَحَقَّ بِطُولِ السِّجْنِ مِنَ اللِّسَانِ هیچ چیزی شایسته تر به سجن طولانی، به زندانی شدن طولانی از زبان نیست. شایسته ترین شیء، چیز، امر برای اینکه در مدت زمان طولانی زندانی باشد، زبان است. یعنی تا می توانید کم حرف بزنید. عادت کنید. ما دیدیم بعضی از خوبان را که این ویژگی را داشته اند. کم حرف می زدند. با اینکه حرفهای خوب زیاد بلد بودند. ولی خیلی خوششان نمی آمد که زیاد حرف بزنند. 🌸البته اگر حرف خوب باشد، حرف درست باشد این اشکالی ندارد. مثلا اینطور نباشد که طرف مباحثه نکند، بگوید چون گفته اند زبان باید مدت زمان طولانی در زندان باشد یا مثلا تدریس نکند. آقا چرا تدریس نمی کنی؟ طلبه ها احتیاج دارند. بگوید فرموده شده زبان را تا می توانید زندانی کنید. نه این ها مراد نیست. همه مان باید تلاش کنیم مخصوصا ما طلبه ها، باعث رونق هر چه بیشتر دستگاه تعلیم و تربیت بشویم. دستگاه علم باید رونق داشته باشد. 🔻حرف های نابه جا، حرف های نادرست، حرف های زیادی، زبان مان را زندانی کنیم از نادرستی ها، ناشایست ها. اما اگر حرف ها خوب است، صحیح است، مطابق با واقعیت و حقیقت است، مثلا از آیات و روایات است، این ها گفتنش خوب است. حتی می توانیم این را بگوییم اگر فرصت این را داشته باشیم بیشتر هم بگوییم خوب است. 📚برگرفته از سلسله جلسات شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، در تاریخ شنبه 1400/11/30 ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom صلی الله علیه و آله #اخلاقی
✨با زبانمان بهشتی شویم حفظه الله: 🌺ببینید حضرت رسول می خواهند که ما سعی کنیم، تلاش کنیم از زبانمان خوب استفاده کنیم. با زبانمان بهشتی شویم. با زبانمان جهنمی نکنیم خودمان را. منظور این نیست که حرف نزنیم. منظور این نیست که با دیگران با نشاط برخورد نکنیم و در معاشرت یک حالت سردی داشته باشیم. نه. 🔹اتفاقا این ها انگیزه های خوبی است. انسان در معاشرت با دیگران فعالانه برخورد کند. با نشاط باشد. موجب سرور دیگران شود. منتهی هدفمند. آن ایجاد نشاط و سرور هدفمند. با انگیزه الهی، معنوی. انگیزه الهی خیلی پیدا می شود. راحت. حتی آدم با انگیزه الهی می تواند فراوان صحبت کند. بیشتر از دیگران صحبت کند اما حرفهای خوب بزند و با نشاط باشد منتهی با انگیزه الهی. 🔻کاملا معلوم است اگر قرار است به اسم بانشاط بودن انسان از خدا غافل بشود، از خدا دور بشود و به گناه بیافتد، این اصلا قابل قبول نیست. کسی بگوید پس چی؟ من اگر نخواهم به این صورت عمل کنم، یعنی با نشاط نباشم؟ مگر بانشاط بودن منحصر در این است که انسان غافل بشود و به گناه بیافتد؟ می تواند انسان جمع کند بین نشاط و اطاعت، عبادت. توجه به خدا. بهشتی شدن. معصیت نکردن. جهنمی نشدن. باید تمرین کنیم. جمع کنیم این ها را. براحتی هم قابل جمع است. به مرور زمان آدم یک طوری می شود هم خیلی بانشاط است. حرف هم می زند. اتفاقا یک روی بازی هم دارد، یک روی گشاده در برقراری ارتباط، روابط عمومی اش خیلی قوی و موثر، منتهی همه اش، هدفمند، خداپسندانه و در چارچوب های ارزشی و دینی و تعالی بخش. 📚برگرفته از سلسله جلسات شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، در تاریخ شنبه 1400/11/30 ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom صلی الله علیه و آله #اخلاقی
✨ بزرگ به حساب بیاوریم حفظه الله: 🔹یکی از چیزهایی که ما در زندگی مان مشاهده می کنیم، معاشرت ما با کسانی است که سن و سال بالایی دارند. پیر هستند. به تعبیر عبارت، ذی شیبه هستند. ریش سفید اند. موهایشان سفید شده است. یعنی پیر اند. سنشان خیلی بالا رفته است. با این ها چه جوری باید برخورد کنیم. این برخوردی ها خیلی مهم است. تاثیراتش در خوشبختی و سعادت انسان خیلی بالاست. خداوند برای انسانی که ریشش را، موهایش را، در اسلام و بندگی سفید کرده است، آبرو و احترام قائل است. 🌸حضرت می فرمایند یَا اباذر! إِنَّ مِنْ إِجْلَالِ اللَّهِ اجلال الله یعنی جلیل دانستن خدا. بزرگ شمردن خدا. إِنَّ مِنْ إِجْلَالِ اللَّهِ تَعَالَی إِکْرَامَ ذِی الشَّیْبَةِ الْمُسْلِمِ بزرگ شمردن انسان مسلمانی که سنش بالاست، پیر شده است، به سن پیری رسیده است، ما اگر احترام کنیم به یک پیر مسلمان، حالا چه مرد چه زن، چه پیرمرد و چه پیرزن، آن کسی که موهایش سفید شده است، مرد باشد ریش سفید باشد، خانم باشد موهایش سفید شده است، اگر به او احترام بگذاریم، احترامش کنیم، بزرگ به حساب بیاوریم او را، این اجلال الهی به حساب می آید. این یعنی احترام به خدا. این یعنی بزرگ شمردن خدا. چه تربیتی. 🍀ببینید دوستان اگر الان ذهن و دل و قلبتان در این مجلس موعظه رسول الله صلی الله علیه و اله و سلم حاضر باشد، این تربیت به جان ما می نشیند و دیگر تا آخر عمرمان، فراموش نمی کنیم. خودمان را اینجور بسازیم. احترام قائل باشیم. احترام قائل باشیم. برای پیرمرد مسلمان، برای پیرزن مسلمان، این خودش احترام دارد. مسلمان است. در اسلام سن و سال خودش را سپری کرده است و موهایش سفید شده است. قدر بدانیم. ارزش قائل بشیم، بزرگ بشماریم که این اجلال الهی است. این تعظیم خدا به حساب می آید. و هم چنین دو مورد دیگر ذکر می فرمایند که اکرام در این دو مورد دیگر، اجلال الهی به حساب می آید. 📚برگرفته از سلسله جلسات شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، در تاریخ شنبه 1400/11/30 ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom صلی الله علیه و آله
💠از مصادیق اجلال الهی حفظه الله: 🌺 دومین مورد، وَ إِکْرَامَ حَمَلَةِ الْقُرْآنِ الْعَامِلِینَ آن حاملین به قران که البته عامل به قرآن هم هستند. ببینید افرادی که حامل قرآن هستند، حالا حامل قران لفظا او معنا هر دو را شامل می شود. یکی اینکه الفاظ قرآن، آیات را حفظ است یا اینکه نهف معانی و معارف قرآنی، این را هم می شود شامل بشود و العاملین. بهش عمل هم می کند. حامل قرآن است همراه با عمل. اکرام و بزرگ شمردن او، این اجلال الهی است. این هم دومی. 🍀سوم، وَ إِکْرَامَ السُّلْطَانِ الْمُقْسِطِ . به به به. سلطانی که قسط می ورزد. عدل می ورزد. بزرگ شمردن سلطانی که اهل قسط است، عدالت دارد، به دنبال پیاده کردن عدالت است، بزرگ شمردن او، بزرگ شمردن خداست. اجلال الهی به حساب می آید. در یک روایتی از امام کاظم صلوات الله علیه هست که وطاعه ولاه العدل، تمام العز. تمام عزت در این است که انسان از والیان عادل، اطاعت کند. طاعت داشته باشد. در زمان ما، خدا را شکر می کنیم در یک زمانی زندگی می کنیم که سیاست، حکومت، قدرت، دولت، در دست ولایت فقیه است. ولی فقیه، آن سلطان مقسط است. سلطان با عدالت است. حاکم عادل است. اکرام و بزرگ شمردن او، اجلال الهی است. 🔹البته بزرگ شمردن او فقط به این نیست که شخص او را اگر دیدیم جلویش بلند شویم و بگوییم ارادت داریم. نه. سلطنت او را بزرگ به حساب بیاوریم. تبلیغ کنیم. حمایت کنیم. اگر کسی می خواهد به حکومت و سلطنت و آن قدرتش صدمه ای وارد کند، ما نگذاریم. مانع بشویم. اکرام به این معناست دیگر. آدم وقتی چیزی را بزرگ می شمارد، هر خطری که متوجه او می شود را دفع می کند. هر خطری. بزرگ بشماریم. او را. سلطنت او را، حکومت او را بزرگ بشماریم. این اجلال الهی به حساب می آید. 📚برگرفته از سلسله جلسات شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، در تاریخ شنبه 1400/11/30 ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom صلی الله علیه و آله