#امام_صادق_علیه_السلام #غلامرضا_سازگار سیدی مدح توگویم که توممدوح خــدائی ششمین حجت حق نجل رسول دوسرائی صادق‌الوعدی ومصداق صداقت همه جائی مخزن علم خــدا مشعــل انــوار هـدائی گوهـر پنج یـم نور و یم شش دُرِ نابی همدم پنج رسـل همسخن چارکتابی علم چون سایه به هرعصر به دنبال توآید حلـم پیش گـل لبخنـد تـو آغـوش گشاید روی نادیــده‌ات از چشـم همـه دل برباید که توانـد کـه تـو را غیر خـدا مـدح نماید مگر ازچشمۀ عرفان دهن خویش بشویم تـاتوانـم سخـن از جابـــر حیــان تـو گویم دانش خلـق بـوَد قطـره‌ای از بحر کمالت حسن غیب ازلی جلوه‌گر از مهر جمالت عرشیان یکسره زانو زده درپیش جلالت ملک و جن و بشر را عطش جام وصالت همه گوشند که گیرند تجــلاّ ز کــلامت همه مشتاق سخن ازلب جانبخش هشامت مؤمن طاق تو برطاق سپهراست ستاره بوبصیــر تـو بصیـرت بـه بشـر داده هماره چشـم هــارون درت لالـه برآرد ز شراره دو درخشان دُرِناب توهشام است و زراره مکتب دهر دگر مثل تو استاد ندارد تـا که شاگرد همانند ابوحمزه بیارد توئی استــاد و اساتیـد جهـان آینـه‌دارت بوده شاگرد در ایراد سخـن چـار هـزارت تالب خویش گشائی همه بیصبر وقرارت باغبـانی و نکویـان همه گل‌هـای بهـارت جلوه‌گردرفلک،علم سـه خورشیــد منیـرت «شیخ طوسیِ»توو«مجلسی»و«خواجه نصیر»ت «شیخ انصاری»یک شاخه‌گل ازباغ کمالت زهی از«شیخ مفید»تو و آن بحــر زلالت «کافیِ»«شیخ کلینی»ست فروغی زجلالت «مرتضی»و«رضی»استاداصولندو رجالت «ابن طاوس»تو در مکتب توحیـد درخشد تـاقیـامت بـه دل و دیـدۀ مــا نـور ببخشد نهضت کرب و بـلا داد بر از علم کلامت بلکه اعجـاز حسین‌بن‌علی کرد قیامت جوشش خون امام شهدا داشت پیامت تا صف حشر ز خون شهدا باد سلامت تا ابد مشعل توحید تو خاموش نگردد انقـلاب تـو و جـد تـو فرامــوش نگردد چه ستم‌ها که ز منصـور ستم‌کار کشیدی جگرت سوخت ازآن زخم زبانهاکه شنیدی سوختی، دم نزدی، داغ بنی فاطمه دیدی دل شب، پــای پیــاده ز پـیِ‌ ‌خصم دویدی ریخت درخانهءتوخصم ستمگربه چه جرمی؟ شعلـۀ آتش وبیـت‌اللهِ اکبـربه چه جرمی؟ گریه‌هاعقده شدای یوسف زهرا به گلویت دشمنـان شــرم نکردنــد نکردنــد ز رویـت همــه دیدنـدغبــار غـم و انـدوه بـه مویت قاتلت تیــغ کشیــد از ره بیـداد بـه سویت عاقبت دست عدو‌ زهرجفاریخت به کامت بضعـۀ پـاک نبــی بـر جگـر پـاره سلامت دوست دارم که نهم چهره به خاک حرم تو سوزم و شمع‌صفت اشـک‌فشانم ز غم تو چه شـودای بـه فدای تـو و لطف و کرم تو که دم مرگ بـوَد بـر سـر چشمم قدم تو چه شودای به دل«میثم» دلسوخته داغت که بسوزم به سرتربت بی‌شمع و چراغت؟

#دورهء_محرم #امام_حسین_علیه_السلام #حضرت_رقیه_سلام_الله_علیها #محمد_رضا_یاسری زهی حسین و زهی کار جاودانهء او زهی سری که بساید بر آستانهء او چه مرد بود، که شد مایهء نجات بشر ؟ چه بحر بود، که پیدا نشد کرانهء او؟ به سر بلندی و عزت شهید گشت ولی به زیر بار مذلت نرفت شانهء او به هر زمانه زمین وامدار همت اوست خوشا کسی که نگردد کهن زمانهء او اگرچه دشمن بدکیش،سوخت خیمه‌گهش ببین که دردل هردوست ، هست خانهء او سرش به عرشهءنی رفت ودرخرابهء شام به خاک رفت تن پاک نازدانهء او تن رقیه شد از ضرب تازیانه کبود که روسیاه شود دشمن از نشانهء او بهانهء پدرش بُرد در کنار پدر چه جانگداز بود قصه و بهانهء او بگو به ظالم غافل، که خانمان سوزست دم ستم‌زده و نالهء شبانهء او یزید را اثری چون ثمود و عاد ، نماند که شد به باد فنا تخت ظالمانهء او ستم نماند و ستمگر به لعن دائم ماند «چمن»ببین که چه شد لشکر و خزانهء او

➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰ سبک #واحد_سنگین_زمزمه_ _شهادت_امام_صادق(ع) ➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰ شب شبِ غریب و باز دلای عاشق میخونند دوباره یا امام صادق آی دلای عاشق تاحالا کی دیده پیرمردی پشتِ مرکبا دویده با دست بسته خدایا یادغریبیِ مولا هربار که میخورد زمین هی باگریه میخوند یازهرا ای وای کوچه.مادرو زد اون نانجیب حالا کوچه.گیر اوردن منو غریب ای وای اقام غریب امام صادق ع ➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰ بند دوم ➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰ باز یه خونه بین شعله ها گرفتار باز یه بار دیگه روضه میشه تکرار روضهِ اتیشِ خیمه هاتوصحرا مشغول فرارن دخترای زهرا اتیش و دود و حرارت یه عده مشغول غارت ناموس حیدر اسیره بی حیایی و جسارت ارباب مونده.خیره به سمت خیمه ها بین گودال.فقط میگه خدا خدا2 ای وای آقام.حسین غریبِ مادر ➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰ ✍شعر و سبک:کربلایی ابوالفضل آلوئیان کانالی پرازسبک وشعرنوحه جدید ✧✾═════✾🔶✾═════✾✧

#امام_صادق #مرثیه_امام_صادق گرچه شوال ولی داغ محرم با اوست پس عجب نیست اگر این همه ماتم با اوست مثل جدش شده در کنیه «اباعبدالله» در بقیع است ولی کرببلا هم با اوست شیعه را کرببلا گرچه علمداری کرد جعفری مذهبمان کرده و پرچم با اوست من اگر مورم اگر هیچ ولی می‌‌دانم «او سلیمان زمان است که خاتم با اوست» زندگی‌نامهٔ او سطر به سطرش روضه‌ست که مصیبات همه عالم و آدم با اوست در غمش اشک، اگر ریخت اگر جاری شد بانی روضهٔ سقاست و زمزم با اوست لفظی از کوچه در این مرثیه محزون‌تر نیست وارث محنت زهراست اگر غم با اوست 🔸شاعر: #محسن_ناصحی __________________________ ✅کانال سبک وشعرباب الحرم

#امام_صادق #مرثیه_امام_صادق اگرچه بر همه عالم گره گشا بودم میان موج مصیبات مبتلا بودم همیشه غفلت اصحاب دردِسر ساز است به وقت فتنه چه بی یار و آشنا بودم کنار منبر من مکتب جدید زدند در آن غبار زمان چشمۀ هدی بودم حیققت همه قرآن میان قلب من است منم که بر همۀ خلق رهنما بودم شبی که از همه سو ریختند در خانه فقط به یاد غریبیِ مرتضی بودم قیام داشتم و ناگهان زمین خوردم سحر که غرق مناجات با خدا بودم در آستانۀ در صورتم به جایی خورد اسیر ضربۀ سیلیِ بی هوا بودم میان کوچۀ باریک گیر افتادم شبیه مادر خود زیرِ دست و پا بودم همین که شعلۀ آتش به دامنم افتاد نفس نفس زدم و یاد خیمه ها بودم اگرچه شکر خدا دختری نسوخت ولی به یاد شام غریبان کربلا بودم سرم برهنه، شبانه کسی ندید چه شد به یاد شام و نظرهای بی حیا بودم کمی ز روضۀ گودال بر سرم آمد به گیسوان پریشان چو در نوا بودم نخورد یک نوک نیزه به پیکرم اما به یاد قاری بالای نیزه ها بودم 🔸شاعر: #قاسم_نعمتی ___________________________ ✅کانال سبک وشعرباب الحرم

#امام_صادق #مرثیه_امام_صادق در محضرت اصول صداقت به هم نخورد جمله که هیچ واو روایت به هم نخورد ای در خدا فنا شده، بر دیدن شما هفتاد سال پلک عبادت به هم نخورد در وقت سر نگونی آن قامت بلند من مانده ام چگونه قیامت به هم نخورد آتش زدند و هلهله کردند پس چرا پلک امام این همه مدت به هم نخورد آتش گرفت گرچه دری بین کوچه ای اما شبیه قبل به سرعت به هم نخورد من مطمئنم این در از آن در، تقیه کرد حتی اگر که خورد به شدت به هم نخورد حتی اگر که خورد، نشد محسنی شهید این بار داستان امامت به هم نخورد دیوار و سنگ و کوبه ی در هرچه بود که پهلو و میخ از دو سه قسمت به هم نخورد 🔸شاعر: #مهدی_رحیمی ___________________________ ✅کانال سبک وشعرباب الحرم

#امام_صادق_علیه_السلام #سید_محمد_رستگار تا بر سر سیم و زر، تفاهم باشد پیداست که در دیده، خدا گم باشد از فقه امام صادق آثاری نیست آنجا که ذَهَب، مذهب مردم باشد دم‌ساز امام صادق آه ست هنوز در وادی غم، چشم به راه ست هنوز پیداست که انتظار مهدی دارد ویرانی تربتش گواه ست هنوز گیرم که فلک درست کردار نبود بر آل علی، ستم سزاوار نبود تا بود امام صادق، آزار کشید منصور ز کینه دست بردار نبود آیینه‌ء غم‌های دل مولا بود جانان جهان بود ولی تنها بود آن شعله که منصور به جانش می‌زد از آتشِ دربِ خانه‌ء زهرا بود

نوحه امام صادق علیه السلام آسمان و زمین گشته گریان در عزایت یا امامِ صادق سَیّدی جانم فدایت عاقبت قاتلت زهر جفا شد مادرت فاطمه صاحب عزا شد آه و واویلتا آه و واویلا... ای تجلیّ تو آیه های کوثر و نور سر برهنه تو را برده اند به بزم منصور شد روانه زِ تو اشک از دو دیده زنده شد روضهٔ سر بریده آه و واویلتا آه و واویلا... یا امام صادق جان فدای غربت تو شکر لِلَّه که اینجا نبوده عترت تو نانجیبی به بغضِ بی کران زد پیش چشم رُباب با خیزران زد آه و واویلتا آه و واویلا... #امام_صادق #شهادت_امام_صادق ✼═══┅🔶🍁🔶┅═══✼ ✅کانال سبک وشعر باب الحرم

نوحه سنتی شهادت امام صادق علیه السلام ای کشته راه خدا قرآن ناطق مَسموم زهرِ اشقیا امامِ صادق ای نور حیّ منجلی عزیز زهرا و علی مظلوم اماما... واغربتا واغربتا...مظلوم اماما عُمری پِیِ اِحیای دین بودی به هر جا آخر شدی کشته زِ ظلم و جورِ اَعدا بی یاور تنها تویی گریانِ عاشورا تویی مظلوم اماما... واغربتا واغربتا...مظلوم اماما جانت رسید از غصه دیرینه بر لب در آتش خانه شدی دلخونِ زینب قلبت پریشانِ حسین یاد یتیمان حسین آه و واویلا... واغربتا واغربتا...مظلوم اماما #امام_صادق #شهادت_امام_صادق ✼═══┅🔶🍁🔶┅═══✼ ✅کانال سبک وشعر باب الحرم

#امام_صادق_علیه_السلام كسى كه از حق دَم مى زند با سه ويژگى شناخته مى شود: ببينيد دوستانش چه كسانى هستند؟ نمازش چگونه است؟ و در چه وقت آن را مى خواند؟ محاسن ص ۲۵۴، ح ۲۸۱

حدیثی بسیار مهم و پر محتوا راجع به سبک زندگی از #امام_صادق_علیه_السلام 🔹 سأله (الصَّادِقِ علیه‌السلام) بعض اصحابه: عَلَى مَا ذَا بَنَيْتَ أَمْرَكَ؟ فَقَالَ عَلَى أَرْبَعَةِ أَشْيَاءَ: عَلِمْتُ أَنَّ عَمَلِی لَا يَعْمَلُهُ غَيْرِی فَاجْتَهَدْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مُطَّلِعٌ عَلَیَّ فَاسْتَحْيَيْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ رِزْقِی لَا يَأْكُلُهُ غَيْرِی فَاطْمَأْنَنْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ آخِرَ أَمْرِی الْمَوْتُ فَاسْتَعْدَدْتُ. [ترجمه: بعضی از شاگردان امام صادق علیه‌السلام از ایشان سؤال کردند که بنای زندگی خود را بر چه چیز قرار دادید؟ حضرت فرمودند: بر چهار چیز دانستم که کار من را غیر از من انجام نمی‌دهد پس بسیار تلاش کردم. دانستم که خداوند عزوجل بر من آگاه است پس حیا کردم. دانستم که روزی من را کسی غیر از من نمی‌خورد پس آرامش یافتم. دانستم که پایان کار من مرگ است پس برای مرگ مهیا شدم.

#مرثیه_شهادت_امام_صادق_ع جگری شعله شد و سوخت و خاکستر شد شمع خاموش شد از باد و گُلی پرپر شد باز هم زهر نشست و بدنی گشت کبود باز یاسی به زمین ریخت و نیلوفر شد مو سفیدی به زمین خورد و به او خندیدند پیرمردی زِ نَفَس ماند و کمانی تر شد خانه ی سوخته را بار دگر سوزاندند باز تکرارِ غمِ آتش و دود و دَر شد همه بر مرکب و من در پِیِ شان رویِ زمین پشتشان آه فقط ناله یِ من مادر شد دست من بسته و از داغِ غمت اُفتادم یادِ دستت که به دنبالِ علی پرپر شد یادِ دستان یتیمی که به اُمید پدر بین زنجیر تَرَک خورد و کمی لاغر شد گوشواره، گُلِ سر رفت زِ یادش اما در عوض روضه ی او غارت انگشتر شد

بسم‌الله الرحمن الرحیم #امام_صادق_ع_مدح_و_شهادت #حسن_صنوبری نشسته بر لب ساحل، شکسته زورقِ عاشق: کهراست زهرۀ دریا؟ کجاست باد موافق؟ به موجِ اشک، کِی آخر توان به اوج رسیدن؟ کجا حریفِ تو باشد دلِ شکستۀ قایق؟ نه فهمِ رنج تو آسان، نه درکِ اوج تو ممکن زبان ناطقه الکن؛ سکوت، یکسره ناطق مگر که اذنِ جنونم دهی چو «جابر جعفی» وگرنه عقل ندارد رهی به کوی حقایق تویی که علم یقینی، به دین اول و آخر تویی که معنی دینی، به علم سابق و لاحق چو طفل مکتب تو «بوحنیفه» است چه گویم ز حلقۀ تو بجویم اگر مشایخ واثق به حکم توست اگر زد «هشام» تیغ تکلّم ز کیمیای تو «جابر»، حکیم گشته و حاذق چه داشت خرقۀ «سفیان» به جز ریا -و چه عریان-؟ تو خرقهپوشِ خدایی نهان ز چشم خلائق زبان گشودی و آنک شکست حقّۀ کافر نگاه کردی و آنگه پرید رنگ منافق عیار عقل تو بودی به گفتگوی مکاتب مراد علم تو بودی ز جستجوی دقائق تویی تو چشمۀ جوشان، تویی تو بحر خروشان شکستهزورقِ ساحل، منم، به سوی تو شائق ** ز خویش میروم امشب به سوی غربت دریا سیاهپوش عزای امام جعفر صادق

بسم‌الله الرحمن الرحیم #امام_صادق_ع_شهادت #امیر_عظیمی شکر حق شیعه ایم و معتقدیم شیعگی جز مرام صادق نیست به خدا شیعه نیست آنکه مدام خاکبوس امام صادق نیست یادگاری اوست "عاشورا" روضه ی شاه عالمین از اوست اول صبح، رو به کرببلا "السلام علی الحسین" از اوست دل ما از مصیبتش خون است غرق اشک است چشم عاشق ما به کجا می برند نیمه ی شب - پابرهنه - امام صادق ما در نماز شب است این آقا یا که مشغول خواندنِ قرآن کاش می شد کمی نگه دارید حرمت موی او مسلمانان دشمنِ آل مرتضی هربار می رسد تا به اهل بیت انگار یا لگد می زند به در، یا که می پرد بی اجازه از دیوار مگر اهل کجاست ابن ربیع این قدر بی حیاست این ملعون بی ادب از چه روی لبهایش طعنه و ناسزاست این ملعون حرمت پیر را شکسته، ببین دست حیدر دوباره بسته شده باز کوچه، کشان کشان بردن... او از این اتفاق خسته شده کوچه لغزنده است، مولامان از دلِ مرتضی خبر دارد گفت حتما به همسرش که نیا پی من آمدن خطر دارد در همین کوچه یا حوالی آن شد لگد مالِ دشمنان، قرآن در همین کوچه بود با سیلی گم شده گوشوارِ مادرمان

بسم‌الله الرحمن الرحیم #امام_صادق_ع_مدح_و_مناجات #سیدحمیدرضا_برقعی کاش من هم به لطف مذهب نور تا مقام حضور می رفتم کاش مانند یار صادقتان بی امان در تنور می رفتم علم عالم در اختیار شماست جبر در این مسیر حیران است چشم هایت طبیب و بیمارش یک جهان جابر بن حیان است روز و شب را رقم بزن آخر ماه و خورشید در مُرکّب توست ملک لاهوت را مراد تویی آسمان ها مرید مذهب توست قصه تکرار می شود یعنی باز هم در مدینه عاشق نیست کوچه در کوچه شهر را گشتم هیجکس با امام ، صادق نیست خواب دیدم که پشت پنجره ها روبروی بقیع گریانم پابه پای کبوتران حرم در پی آن مزار پنهانم گریه در گریه با خودم گفتم جان افلاک پشت پنجره هاست آی مردم ! تمام هستی ما در همین خاک پشت پنجره هاست

بسم‌الله الرحمن الرحیم #امام_صادق_ع_شهادت #سیدپوریا_هاشمی از حدیث لوح می آید مقامات اینچنین که ندارد هیچ کس جزتو کرامات اینچنین مانده در توصیف یک شأن تو ابیات اینچنین سالها محکوم عشق توست، نیات اینچنین تا ابد مرئوس ماییم و ریاست با شما نازشصت هرکسی ما را رسانده تا شما انقلاب علم، با کرسی درست پا گرفت بحث و استدلال از عصر شما بالا گرفت فقه ما از نور فقه جعفری معنا گرفت میشود جزء مفاخر هرکس اینجا جاگرفت راه گم کرده کنارت راه پیدا میکند از دمت پیرزنی کار مسیحا میکند آبروی پرچم در اهتزاز ما تویی از بقیه بی نیازیم و نیاز ما تویی ما همه اهل نمازیمو نماز ما تویی پس شفاعت کن که تنها چاره ساز ماتویی بانی ترویج عاشورا تویی پس بی گمان خانه ات یعنی حسینیه شما هم روضه خوان مجلس درست شلوغ و خانه ات خلوت شده سهم تو در این دیار آشنا غربت شده بازهم پشت دری لبریز جمعیت شده خانۀ امن الهی سلب امنیت شده آتشی از خانه ی زهرا به این در هم رسید ارث دست بسته حیدر به جعفر هم رسید پیرمرد شهر از دارالعباده رفتنی ست نور حق با عده ای ابلیس زاده رفتنی ست دستهایش بسته شد پس بی اراده رفتنی ست بی عمامه بی عبا پای پیاده رفتنی ست کوچه در کوچه به پشت اسب حالا میدوی پیش چشم مردمی بی عار تنها میدوی گرچه کوچه گردی و دست تو بند سلسله ست راستی آقا بگو دور شما هم هلهله ست؟ راستی بر پای تو از خار صحرا آبله ست؟ راستی آقا دلت دلواپس یک قافله ست؟ راستی اهل و عیالت را اسارت میبرند چادر و روبنده از آنها به غارت میبرند؟ نه کسی اینجا ز سرها معجری را میکشد نه کسی با تازیانه خواهری را میکشد نه کسی از پشت موی دختری را میکشد نه کسی بر گردن تو خنجری را میکشد نیزه داری هم اگرباشد سری بر نیزه نیست قلب هجده پاره ی پیغمبری بر نیزه نیست

بسم‌الله الرحمن الرحیم #امام_صادق_ع_شهادت #مهدی_رحیمی در محضرت اصول صداقت به هم نخورد جمله که هیچ واو روایت به هم نخورد ای در خدا فنا شده، بر دیدن شما هفتاد سال پلک عبادت به هم نخورد در وقت سر نگونی آن قامت بلند من مانده ام چگونه قیامت به هم نخورد آتش زدند و هلهله کردند پس چرا پلک امام این همه مدت به هم نخورد آتش گرفت گرچه دری بین کوچه ای اما شبیه قبل به سرعت به هم نخورد من مطمئنم این در از آن در، تقیه کرد حتی اگر که خورد به شدت به هم نخورد حتی اگر که خورد، نشد محسنی شهید این بار داستان امامت به هم نخورد دیوار و سنگ و کوبه ی در هرچه بود که پهلو و میخ از دو سه قسمت به هم نخورد

بسم‌الله الرحمن الرحیم #امام_صادق_ع_شهادت #حسن_لطفی کاش خاموش کُنَد اشک،مُصلایش را کاش گیرند کمی زیرِ بغلهایش را به زمین خورده و خاکی است ردایش رویش کاش می شد بِتِکاننَد سَر و پایَش را به زمین خورد،زمین خورد،زمین خورد مُدام ولی از دست ندادند تماشایش را درِ آتش زده کَم بود بیاُفتد ای کاش بِبَرد از دَمِ در دخترِ نوپایَش را کوچه سنگی است ، سرش درد گرفته نامرد بی هوا هول نده ، سنگ است...ببین جایش را او خودش خواسته تا روضه ی مادر گیرد جُراتِ خویش نبینید مُدارایش را او علی هست به کوچه نکشیدش اینبار زنده کردید دوباره غمِ غمهایش را قنفذ از راه از آن لحظه كه آمد می زد می زند تا شکند بازویِ زهرایش را دست بگذاشت به زانو نفسش تند شده عمه ی کوچک خود دید و نفس هایش را خیزران بود و سَر و طشتِ طلا و مشروب کاش می شد که نبیند لبِ بابایش را

نوحه امام صادق علیه السلام سلام ما سلام ما به قلب پاک و عاشقت سلام ما سلام ما به نورِ قالَ صادقت هنوزم ای گل زهرا،قدر تو گرچه گمنام است کرسیِ درس و تدریسَت،یاورِ دین اسلام است مولانا حضرت صادق... سلام ما سلام ما به صدق و پاکیِ شما سلام ما سلام ما به قبر خاکی شما ای شده مثل یک لاله،از ظلم و کینه ها پرپر مزارت دارد ای مولا،عطری از تربت مادر مولانا حضرت صادق... آتش گرفته خانه ات از کینهٔ اهل جفا داغ مدینه زنده شد واغربتا واغربتا سیلی و شعلهٔ آتش،غلاف و طعنهٔ اَغیار زنده شد خاطره های،روضه های در و دیوار یا زهرا مادر ای مادر... سلام ما سلام ما به نور هر دو عین تو سلام ما سلام ما به گریه بر حسین تو گریان آن زمانی که،در گودال سر جدا گردید در پیش دیدهٔ زینب،هلال نیزه ها گردید ثارالله ابی عبدالله... #امام_صادق #شهادت_امام_صادق ✼═══┅🔶🍁🔶┅═══✼

📅ویژه شهادت امام جعفر صادق علیه السلام #واحد #حاج_محمدرضا_بذری #هیئت_یافاطمه_الزهرا_س_بابل #چارتاگل_چونکه_درهم_شد_گلابش_بهتراست —-------------------------- —------------------------------ یا ابا عبدالله یا جعفر بن محمد چار تا گل چون که درهم شد گلابش بهتر است با همین توجیه، این وادی شرابش بهتر است چار خورشید است بر انگشتر دست بقیع اینچنین جنس نگینش از رکابش بهتر است در کرم، در علم، در بحث صبوری، در اصول مطلب این خاک از جلد کتابش بهتر است کو ضریح و کو حرم؟اینجا فقط جاییست که غالبا طرح سؤالش از جوابش بهتر است تا بفهمی ماجرای کوچه را مثل حسن اصلا اینجا در زیارت اضطرابش بهتر است مرقد و گلدسته‌ها خوبند اما نزد ما کوری چشم عدو اینجا خرابش بهتر است هرچه سوزان باشد و هر قدر با شدت بقیع از زمین کربلا که آفتابش بهتر است گرچه مانع می‌شود اما به دستی بسته نیست اینچنین از شام و از کوفه طنابش بهتر است —------------------------------

📅ویژه شهادت امام جعفر صادق علیه السلام #زمینه #حاج_محمدرضا_بذری #هیئت_یافاطمه_الزهرا_س_بابل #بین_کوچه_های_مدینه —-------------------------- —------------------------------ بینِ کوچه هایِ مدینه،تنها و غریب افتادی خاکی شد محاسِنَت آقاا،چون شَیبُ الخضیب افتادی پیرمرده با عذاب ، نکِشیدِش پشتِ مرکب با طناب ، نکِشیدِش جون نداره با شتاب ، نکشیدِش دیده هاش شد پُرِ آب ، نکِشیدِش ذکرِ لبش لحظۀ آخر(حسین ای غریبِ مادر) 3 یا شیخُ الائمه ... وای .. وای .. وای .. —------------------------------ —------------------------------ تو خونه پُر از آتیشِ،قلبِش اما جایِ دیگه ست جایی که دِلش رو سوزوند،کربلا میونِ خیمه ست با شتابِ تمام ، نبَریدِش بینِ آتیشِ خیام ، نبَریدِش تو کوچه هایِ شام ، نبَریدِش یا تو مجلِسِ حرام ، نبَریدِش .... گرچه زِغم بالُ پرش سوخت به یادِ زینب جِگرش سوخت ... یا شیخُ الائمه ... وای .. وای .. وای .. —------------------------------ بینِ هجره بویِ دودِ ، باحالِ بدم افتادم تا دیوار و در رو دیدم ، یادِ مادرم افتادم از تو کوچه میگذری ، وای مادر ... غُصه داره حیدری، وای مادر .... بینِ دیوارُ و دری ، وای مادر ... داغِ تو بی پِسری ....وای مادر ... دیگه شبِ آخرم اومد بالا سرم مادر اومد ... یا شیخُ الائمه ... وای .. وای .. وای ..

#امام_جعفر_صادق_علیه_السلام #مرثیه #مثلت_ترکیب از مسیر در نه ، از دیوارِ خانه ریختند روز نَه این قومِ نامحرم شبانه ریختند حتم دارم با غلاف و تازیانه ریختند یک نفر آمد به محراب و نمازش را شکست بی حیایی بی هوا راز و نیازش را شکست * نیمه شب هست آه فکر سن و سالش نیستند ریسمان‌ها می‌کشند و فکر بالش نیستند بینِ این خانه مگر اهل و عیالش نیستند او خدای غیرت است از درد میریزد بِهَم پیش طفلانش مَکِش نامرد می‌ریزد بِهَم * باز هم صد شُکر آتش بر سر و رویش نخورد این درِ سوزان حیا کرد و به پهلویش نخورد سنگ بی احساسِ دیواری به اَبرویش نخورد باز هم صد شُکر در ، آئینه‌اش را خط نزد در میانِ شعله میخی سینه‌اش را خط نزد * در میانِ کوچه‌ها با زور او را می‌کِشند بر زمین می‌اُفتد و بدجور او را می‌کِشند روی مرکب میروند از دور او را می‌کِشند پیرمرد شهر با هر زحمتی پا می‌شود آه می‌گوید فقط " یا عَمَّتی" پا می‌شود * دخترک میگفت با نِی حنجرش را پس بده من یتیمم طشتِ زر یک شب سرش را پس بده جان بابا ، ساربان انگشترش را پس بده حرمله وقتی که می‌آید پریشان می‌شوم پشتِ عمه ، زجر وقتی هست پنهان می‌شوم * کوچه کوچه تکه تکه پیشِ ما نان ریختند شامیان نان خشک‌ها را پیش مهمان ریختند دختران تَه ماند‌ه‌ها را پای طفلان ریختند عمه جان حس می‌کنم مژگانِ بابا کم شده خیزران ای وای یک دندانِ بابا کم شده #حسن_لطفی