eitaa logo
فرقه های بابیت و بهائیت
18.4هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
1هزار ویدیو
34 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
33.5M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💯 منتشر شد ... 🎦 نماهنگ "بهترین بابا" ☘️🌺🍀 ویژه ولادت امام علی(علیه السلام) توسط گروه سرود ضحی منتشر شد. 💀@bahaiyat💀
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
فقط به عشق علی، حتی محالها شدنی و کاش می‌مُردم، بعد از «فمن یمت یرنی» مقام و شأنش را غیر از خدا که می‌داند که با عشق علی ، آتش مرا نسوزاند. ایلیا | علی اکبر قلیچ علیه السلام 💀@bahaiyat💀
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ه-) واقعه بدشت ماجرای بدشت، بیانگر مهم ترین دیدگاه ها و هدف های یاران باب بود. این واقعه سبب روی گردانی و بازگشت برخی پیروان این جنبش انحرافی و گرویدن برخی دیگر به آن شد. همچنین در نوع رفتار حکومت با بابیان نیز اثری آشکار داشت. نکته اصلی و شاه بیت ماجرای بدشت، توطئه و دسیسه چینی حسین علی نوری و ملا محمدعلی بارفروشی و زرین تاج قزوینی و قره العین برای نسخ شریعت اسلام بود که بدون اطلاع باب صورت گرفت و نتیجه اجتهاد قره العین بود. خود او برای اجرای این نقشه پیش قدم شد و «بدون حجاب، با آرایش و زینت» به مجلس وارد شد و حاضران را مخاطب ساخت که امروز «روزی است که قیود تقالید سابقه شکسته شد». (۱) بسیاری از بابیان از این حرکت ناراحت بودند. از جمله ملا حسین بشرویه ای، مرد شماره دو بابیه از این حرکت به شدت برآشفت و یکی از بابیان به نام عبدالخالق اصفهانی با بریدن گلوی خود اعتراضش را اعلام کرد. شوقی افندی، ولی امر بهاییان می نویسد: حضار از ملاحظه این منظره، سخت دچار حیرت و دهشت گشتند... . خوف و غضب افئده را فراگرفت و قدرت تکلم از جمیع سلب شد، به حدی که عبدالخالق اصفهانی از کثرت هیجان و اضطراب با دست خویش گلوی خود را چاک داد و درحالی که آغشته به خون بود، دیوانه وار خود را از آن صحنه دور ساخت. برخی دیگر از اصحاب نیز مجلس را ترک گفته و دست از امر الهی کشیدند و گروهی با قلب های آکنده... تسکین خاطر یافتند. (۲) ادامه دارد... 📗۱)نک: مطالع الانوار، صص ۲۷۱-۲۷۳. 📗۲)- قرن بدیع، ص ۹۵. 📗تحلیل و نقد بهائیت، علیرضا روزبهانی، صص۴۳-۴۴ 💀@bahaiyat💀
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥پدر، روز پدر بیشتر از همیشه فکر بچه‌هاشه... 🔺 نماهنگ پدر با صدای عبدالرضا هلالی به مناسبت روز پدر علیه السلام 💀@bahaiyat💀
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
یه کار قشنگ برا امیرالمونین(علیه السلام) ❤️ ✍🎙تیزر نماهنگ جانم علی با شعر و صدا سجاد محکوم به ظلمتیم اگر که برویم دنبال کسی جز علی و آل علی علیه السلام علیه السلام 💀@bahaiyat💀
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨امام على عليه السلام: 🌼ذُو الشَّرَفِ لا تُبطِرُهُ مَنزِلَةٌ نالَها و إن عَظُمَت كالجَبَلِ الذي لا تُزَعزِعُهُ الرِّياحُ، و الدَّنِيُّ تُبطِرُهُ أدنى مَنزِلَةٍ كالكَلأِ الذي يُحَرِّكُهُ مَرُّ النَّسيمِ 🌸انسان شريف، به هر مقامى، هر چند بزرگ، برسد سرمست نمى شود؛ مانند كوهى كه هيچ بادى آن را به لرزه در نمى آورد؛ اما فرومايه با دست يافتن به كمترين مقام ، سرمست مى شود؛ همانند بوته علفى كه وزش نسيمى آن را مى جنباند 📚غرر الحكم ،حدیث۵۱۹۷ 💚 حدیث _روز 💀@bahaiyat💀
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
❇️ سخنان سردار نوعی اقدم اجر شش سال خدمتش را هدیه میدهد به شما. ⭕️حتما گوش بدهید. 💀@bahaiyat💀
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ب: دعوى بابيت مضامين مذكور را به نحوى صريح‌تر از على محمد شيرازى در نامه‌اى كه به «محمد شاه قاجار» در اوائل سال ١٢۶۴ ه‍ ق، از زندان ماكو نوشت، و «شوقى افندى» آن را در پاورقى كتاب: «مطالع الانوار» (١) و «اشراق خاورى» در كتاب «رحيق مختوم» (٢) به آن تصريح كرده‌اند: چنين مى‌خوانيم: «خدا را شاهد مى‌گيرم به اينكه و حداينت او و نبوت او و ولايت خلفاى رسول او ظاهر نمى‌شود مگر به مرآت چهارم. كه پرتوى از سه مرآت قبلى است و خدا مرا از طينتى پاك آفريده و به اين مقام رسانيده.» در اين بيان على محمد شيرازى، تعاليم شيخيه را در مورد مرآت چهارم يا ركن رابع بخوبى مشاهده مى‌كنيم. سپس ادامه مى‌دهند: «بجان خودم سوگند اگر اطاعت فرمان حجة اللّٰه كه روح من و ديگر موجودات فدايش باد واجب نبود هر آينه ترا به اين گفتار آگاه نمى‌ساختيم.» و در همان زندان ماكو، رساله‌اى نگاشته است كه «فاضل مازندرانى» در كتاب «ظهور الحق» (٣) به آن تصريح و از جمله نقل مى‌كند كه على محمد شيرازى نوشته است: «حيث اشار الحجة عليه السلام في دعائه في شهر رجب المرجّب: و بمقاماتك التى...» (۴) همچنين در پاسخ سؤالات يكى از پيروان خود، در زندان ماكو، به نقل از فاضل مازندرانى در كتاب: «ظهور الحق» مى‌نويسد: «وانّ ما كتب بانّ باب الإمام لابدّ ان يكون مرآته فهو حق لاريب فيه، كما انّ الامام هو مرآت اللّٰه جلّ جلاله و انّ ما كتب ان السيد رحمة اللّٰه عليه ما ادعى حكم الذى انّ ادّعيت و لذا لم يظهر منه خوارق العادات فقد اشتبه الأمر عليك وسمعت قوله في كثير من الاوقات. وايّاك و اسم العامرية إننّى أخاف عليها من فم المتكلم. اما سمعت قوله في حق من يجتبى بعده بتلك الأشعار في كثير من الاوقات: يا صغير السنّ يارطب البدنيا قريب العهد من شرب اللّبن» (۵) با چنين تصريحى به بابيت سيّد كاظم رشتى و تمسك سيد به شعر فوق از اشعار حلاج: كه على محمد شيرازى آن را ملاك دعوى بابيت سيد كاظم مى‌داند و بواسطۀ تمثل به آن، بابيت خود را اراده كرده است. مع ذلك كتب بابيان، مراد سيد كاظم را از ذكر اشعار مذكور، على محمد شيرازى تلقى كرده‌اند كه بنا به آنچه گذشت خلاف صريح، گفتۀ على محمد شيرازى است. خاصه آنكه حلاج اين اشعار را خطاب به حضرت حجة بن الحسن عسكرى عليه السلام در شرائطى از زمان اظهار داشته كه حضرت بيش از ۵ سال از عمرش نگذشته بود. در حاليكه على محمد شيرازى در آن ايام ٢۴ ساله بوده و اين سن با تمثل به شعر حلاج چه نسبت و سازشى دارد كه «ميرزا جانى كاشانى» مى‌نويسد: «در بعضى از اشعار به سن آن سيد عالم (اشاره) نموده‌اند كه يا صغير السن...» (۶) بدين روال، و آنچه كه مسلم است، على محمد شيرازى از سال ۱۲۶۰ تا ۱۲۶۴ه‍ . ق، ادّعاى بابيت امام زمان حضرت حجة بن الحسن عسكرى عليه السلام را داشته است. 📗۱)ص۱۹۹ 📗٢) . ج١، ص۵٨١ 📗٣) . جزء سوم، صص١٣ - ١۶ 📗۴) . متن دعائى است مخصوص ماه رجب، كه جناب «حسين بن روح» نائب سوم امام حجة بن الحسن عسكرى عليه السلام ، از ناحيۀ امام ضبط و نقل كرده است. مراجعه شود به «وقايع الايام» مرحوم حاج شيخ عباس قمى، باب يازدهم، و كتاب: «مفاتيح الجنان». 📗۵) . «نقطة الكاف»، ص١٠٣. 📗۶) . «نقطة الكاف»، ص١٠٣. 📗 بهائیان، نجفی، محمد باقر،صص ۱۷۲-۱۷۳ 💀@bahaiyat💀
ه-) واقعه بدشت هر یک از گردانندگان این ماجرا، لقبی جدید و معنوی پیدا کرد: محمدعلی بارفروشی به «قدوس»، قره العین به «طاهره» و میرزا حسین علی به «بهاءالله» ملقب شدند.(۱) تمام هزینه های حاضران در جلسه بدشت که حدود هشتاد نفر از بابیان بودند، بر عهده میرزا حسین علی نوری (بهاءالله) بود. نکته دیگر درباره واقعه بدشت، عربده-کشی های مستانه رهبران بابی بود که بی هیچ ملاحظه ای، خدا و خداپرستی را به مسخره گرفته بودند، اگرچه در واقع «الله یستهزئ بهم و یمدهم فی طغیانهم یعمهون». (بقره: ۱۵) عباس افندی (عبدالبهاء) می نویسد: «جناب طاهره، انی انا اللّه را در بدشت تا عنان آسمان به اعلی الندا بلند نمود و همچنین بعضی احباء در بدشت». (۲) در پانزدهم شعبان ۱۲۶۴ه- .ق، وقتی بدشتیان به نزدیک روستای نیالا رسیدند، مردم با دیدن طاهره و قدوس در یک کجاوه که با صدای بلند اشعاری می خواندند، برآشفتند و به آنان حمله کردند.(۳) به این ترتیب، بدشتیان پراکنده شدند و سران بابی گریختند. برخی منابع بهایی، از این برخورد به «غضب الهی» تعبیر کرده اند که در نتیجه رفتار غیراخلاقی بابی ها در بدشت رخ داد. (۴) میرزا حسین علی به سختی از این غائله نجات یافت و همراه قره العین به سوی زادگاه پدری خود، روستای تاکر نور گریخت 📗۱- نک: مطالع الانوار، صص ۲۶۹ و ۲۷۰. 📗۲- مکاتیب عبدالبهاء، ج ۲، ص۲۵۵. 📗۳- امانت، ص ۳۲۸. 📗۴- نک: مطالع الانوار، ص ۲۷۵. 📗تحلیل و نقد بهائیت، علیرضا روزبهانی، صص۴۴-۴۵ 💀@bahaiyat💀
🕸و) ترور شهید ثالث اشاره صاحب ریحانه الادب درباره شهادت علامه ملا محمدتقی برغانی معروف به شهید ثالث، یکی از بزرگان شیعه و مخالفان شیخ احمد احسائی آورده است که در اوایل پیدایش فتنه بابیه و نخستین سال به قدرت رسیدن ناصرالدین شاه، به سبب تلاش های دینی این عالم اسلامی و دفاع او از شریعت که از عادات فطری اش بود، تصمیم به قتل وی گرفتند. ماجرا از این قرار بود: شبی به حسب عادت معمول به مسجد رفت و مشغول فریضه نماز شد. هنگامی که به مسجد رفت، چند نفر به وی هجوم آوردند و هشت نقطه از گردنش را به نیزه مجروح کردند و متواری شدند و حاج ملامحمدتقی برغانی پس از انتقال به منزلش بعد از دو روز در هفده ذی القعده سال ۱۲۶۳ هجری قمری به رحمت ایزدی پیوست و در جوار شاه زاده حسین قزوین به خاک سپرده شد. (۱) 📗۱)ریحانه الادب، ج ۱، ص ۲۴۷. 📗تحلیل و نقد بهائیت، علیرضا روزبهانی، صص۴۵-۴۶ 💀@bahaiyat💀
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
▪️بینونت خالق و مخلوق▪️ ــــــــــــــــــــ 📜عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ: إِنَّ اَللَّهَ خِلْوٌ مِنْ خَلْقِهِ وَ خَلْقَهُ خِلْوٌ مِنْهُ وَ كُلُّ مَا وَقَعَ عَلَيْهِ اِسْمُ شَيْءٍ فَهُوَ مَخْلُوقٌ مَا خَلاَ اَللَّهَ. 📄امام باقر عليه السّلام فرمودند: به راستى خداوند از آفريده‌هاى خود تهى و مبرى است و آفريده‌هاى او هم از وى تهى و بركنارند بر هر آنچه نام «شیء» صدق کند، مخلوق باشد جز ذات يگانه خدا. ــــــــــــــــــــ 📚 کافی شریف ج ۱، ص ۸۲ 💀@bahaiyat💀
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ب: دعوى بابيت وى پس از اظهار دعوى بابيت به «ملاحسين بشرويه‌ئى» به زعم بهائيان(۱) و به تصريح «نبيل زرندى»: آهنگ سفر حج نمود، و به حروف حى كه همگى از شاگردان سيد كاظم رشتى و بابيت او را گردن نهاده بودند، دستور داد كه در غياب وى، در نقاط گوناگون پراكنده شوند و در همه جا بدون بردن نام و نشان بگويند كه باب موعود با برهان متين نكته قابل توجه اين است كه كتب تاريخ بهائيان ثبت كرده‌اند: على محمد شيرازى در «مسجد الحرام» با «ميرزا محيط كرمانى»، كه او نيز از شيخيه و هواى دعوى را در سر مى‌پرورانده، روبرو گشته و رسالۀ «بين الحرمين» را در پاسخ پرسش‌هاى «ميرزا محيط كرمانى» مبنى بر اثبات مقام بابيت خود و رفع شبهات ميرزا محيط نگاشته است كه با توجه به بررسى و مطالعه نسخۀ خطى مندرجات آن رساله و يا مندرج در كتاب «محاضرات» اشراق خاورى بهائى و «آئين باب» على محمد فرهوش بابى، بخوبى معلوم مى‌شود كه صريحاً و به نحوى بسيار روشن و واضح، على محمد شيرازى در اين رساله كه ويژگى فكرى و دعاوى وى را در سفر حج! و يا هر جاى ديگر در سال ١٢۶٠ - ١٢۶١ ه‍ ق، نشان مى‌دهد چيزى جز اثبات و مدح و اظهار ارادت به وجود حضرت قائم حجة بن الحسن عسكرى عليه السلام ، و دعوى بابيت خود چيز ديگرى در بر نداشته است. پس از سفر حج، در سال ١٢۶١ ه‍ ق، على محمد شيرازى وارد «بوشهر» و از آنجا ضمن نامه‌اى كه به «ملاصادق خراسانى» كه او نيز يكى مريدانش بشمار مى‌رفت، خاطر نشان نمود كه در اذان نماز جمعه، پس از ذكر شهادت‌ها، چنين بگويد: «اشهد أن عليا قبل نبيل باب بقية اللّٰه» (۲)ملّا صادق در اذان نماز جمعه شيراز، به چنين كارى مبادرت مى‌ورزد و از اين روى، به اعتراض و خشم مسلمانان دامن زد. حكومت شيراز در آن ايام، با «نظام الدوله حسين خان آجودان باشى» بود. ملا صادق، توسط حاكم شيراز دستگير شد. تا هياهوى اعتراض‌آميز مردم شيراز فروكش كند. ولى ملا صادق در بازجوئى كه از او بعمل آمد گناه عمل انجام شده را به گردن على محمد شيرازى انداخت و خود از اين مخمصه نجات يافت. «نظام الدوله» على محمد شيرازى را از بوشهر به شيراز احضار كرد. 📗١) . همچنين ملا صادق را مأمور كرد كه كتاب «تفسير سورۀ يوسف» را در روى منبر بدين ترتيب بخواند كه: «يا ايها الرجل صلّ فى المسجد الذى نزل الايات من ربك فيه و ادرس بآياتنا فيه بالعدل لتكونن من الفائزين. قل امحوا كلّ الكتب وادرسوا بين الناس بآياتنا و اكتبوا ما نزل من يدى بالمداد الذهب لتكونن من المتقين.» «ملا صادق چنين كرد و بر اثر شورش و غوغائى كه از اين هرزه درائى و گستاخى برخاست او را گرفته تازيانه‌اش زدند و ريشش را سوزاندند و با قدوس (ملا محمد على بار فروشى) و ملا على اكبر اردستانى هر سه را مهار در بينى كرده و رويشان را سياه نموده در كوچه گرداندند و سپس آنان را از شهر بيرون كردند. در سعديۀ شيراز ايشان با سيد باب كه از حج برگشته بود ملاقات كردند. ملا صادق و قدوس از آنجا به قصد تبليغ حاجى محمد كريم خان به كرمان رفتند» در «تاريخ نوجهانگير ميرزا» مى‌نويسد: «از جناب علامى فهامى مجتهد العصر و الزمانى ميرزا محمد جعفر تويسركانى مسموع شد كه در حين زيارت عتبات عاليات جمعى از مريدان او را ديدم كه نقش نگين ايشان اين بود كه «لااله الا اللّٰه على محمد نائب اللّٰه» ص ٢٩٧ مراجعه شود به كتاب: «فتنۀ باب»، قسمت توضيحات آقاى عبدالحسين نوائى ص٢٣٣ 📗۲) . چنانچه در مباحث آتى ملاحظه خواهيد فرمود، رفتن على محمد شيرازى به مكه و حجاز، مورد ترديدو به هر حال غير قابل اثبات است از اين جهت «به زعم» تعبير شده است. 📗 بهائیان، نجفی، محمد باقر،صص ۱۷۳-۱۷۴ 💀@bahaiyat💀